i Hl- Alexandrine Tinne W aan de schouwburg. Sommige diensten werden geheel railloos gereden, zoals die van de Plaats naar Scheveningen. Vier paarden trokken dan de zware, hoge wagens. Op rails werden twee paarden voldoende geacht om de railroader in maar 35 minuten over het zeven kilometer lange baanvak naar Delft te trekken. Er werd veel en vaak té veel van de paarden gevergd. Ondanks een veelbelovende start ging het noch de Engelse, noch de Franse maatschappij, zoals de Hagenaar ze aanduidde, voor de wind. Het materieel van de Franse maatschappij werd zo verwaarloosd, dat in 1870 drie van de vier op Delft rijdende wagens en alle negen paarden door de politie werden afgekeurd. Het bedrijf sukkelde nog wat voort, tot het in 1875 over de kop ging. De Scheveningse tram van de Engelse maatschappij verging het niet veel beter. Defecte wagens, ontsporingen, aanrijdingen en de hevige concurrentie van de goedkopere omnibussen brachten het bedrijf aan de rand van de afgrond. De in 1867 opgerichte Haagsche Tramway Maatschappij nam de tramlijn over. Van de vijf directeuren was het alleen David Romijn, die zich volledig inzette voor het bedrijf, al was de wijze waarop hij dat deed, bedenkelijk. Romijn was altijd langs de lijn te vinden, scheldend op zijn koetsiers en conducteurs, maar vooral berucht om de hondse manier waarop hij zijn passagiers behandelde. Na afloop van een vuurwerk op Scheveningen deinsde hij er zelfs niet voor terug de mensen die de gereedstaande trams bestormden, hardhandig tot de orde te roepen door met een zweep op hen in te ranselen. Dat zijn passagiers daar minder gelaten op reageerden dan zijn paarden, werd Romijn snel duidelijk. Hij moest door de politie worden ontzet. Het personeelsbeleid van de Haagsche Tramway Maatschappij blonk ook niet uit door fijngevoeligheid. Bij de aanvang van de -7 1 uurnniiuiapw unmunnnujiwji Onderaan deze pagina: De Plaats op een houtgravure die C.A. Last omstreeks 1870 maakte. Hier vertrokken sinds 1866 de wagens van de Alge me ene Nederlandsche Railroute Maatschappij - de ANRM - voor hun rit naar Scheveningen. Op dit traject reden de railroaders geheel 'railloos’. De rit naar Delft werd op rails gereden. Twee paarden trokken dan het hoge en zware gevaarte in maar 35 minuten over het zeven kilometer lange baanvak (GA). Linksboven: Op deze prentbriefkaart van rond de eeuwwisseling is wagen 63 van de Rode lijn onderweg naar het Kurhaus. Over enkel spoor reed de tram door de Keizerstraat, om de Oude Kerk heen en vervolgens langs de Wassenaarsestraat en de Gevers Deynootweg naar het Kurhaus. Gezien de lange afstand en de vele passagiers die van deze lijn gebruik maakten, werd op dit traject meestal met twee paarden gereden. De Keizerstraat biedt al een levendige aanblik met de aapjeskoetsier, de wandelaars en de badgasten in keurige kostuums (GA). Rij zijn overlijden in 1844 liet de Haagse koopman Philip Tinne een enorm vermogen na aan zijn adellijke vrouw Henriette van Capellen en hun enige dochter Alexandrine. Vooral Alexandrine zou zich ontwikkelen tot een enthousiast reizigster. Toen moeder en dochter in 1855 een bezoek aan Egypte brachten, werd dat hel begin van een avontuurlijk beslaan. Het doel van een volgende reis was een expeditie over de Nijl. Op die reis werden moeder en dochter vergezeld door tante Adriana van Capellen. Het gezelschap had zich tijdens de tocht van alle gemakken voorzien. Zelfs het gietijzeren ledikant van Alexandrine werd meegenomen. Voor de bagage waren maar liefst 500 dragers nodig. De meegevoerde huisapotheek kon niet verhoeden dat Alexandrine's moeder in 1863 door ziekte overleed. De reis werd voortgezet. Ook het overlijden van tante Adriana in het jaar daarop was voor Alexandrine geen reden terug te keren naar Den Haag. De inmiddels 29-jarige avonturierster vestigde zich, omringd door Arabische en Afrikaanse bedienden, in Cairo. Begin 1869 besloot Alexandrine een tocht door de Sahara te maken. Op 1 augustus liep een ruzie tussen de Arabieren en de Toearegs in haar gevolg uit op een vuurgevecht, waarbij Alexandrine werd gedood. •'.ïW^S 44 I .“T’. i 1 SÊjii1 rif/ If. y)

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Ach Lieve Tijd 750 jaar Den Haag en de Hagenaars | 1984 | | pagina 16