NORTH STATE I
de natuur-
om
overwinnen
het
V olkenbondsweek
in
V redespaleis
Krachtproef,
krachten te
PUROL
verzacht en geneest
Doos 30. Tube 45 ct. Bi) Apoth. en Drogisten.
f g|||j
1
Bij Ruwe
KUNST EN LETTEREN
handen
FILM EN BIOSCOOP
LUCHTVAART
FINANCIEEL
HAAGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 31 JANUARI 1940. DERDE BLAD, PAGINA 2.
RAPHAEL LANES
STA
RUSSISCH GEMENGD KOOR
Wederwaardigheden
langs de route
DE ELFSTEDENTOCHT
IN FRIESLAND
Bijeenkomsten van twee
comité’s
AVOND VAN MODERNE
KUNST
DE K.LM.-VLUCHT NAAR
ZUID-AFRIKA
SafiOLSW
ENKELE OFFICIEELE GEGEVENS
1 AMERICAN «ZCKARETTESjJ
Hijum
rlikum
LEEUWAR
N
HARLINGE
:D
HINDEL
N
ONDERWIJS EN KERK
Balk
De werkzaamheden
Tjeuke
meer
Sneeker
m
SNEEK»
FRANEKER
KinSswerd
Arum
Witmarsum
SolistenSandor Vegfi/viool
Olga Moskowsky, piano
Violoncel-avond in Diligentia
Dat jij met je aambeien
nog altijd dat zware werk
doet, begrijp ik niet.
IJLST
^.JOUREft
[SLQTE
DOKKUM
^/^Birdaard
/Bartlehiem
f
HEERENVEEN
RECLAMES.
pinklijken Nederlandschen
si
Een onderhoud met den heer
Huizinga Bruins.
Honderdtallen vóór Harlingen
al uitgevallen.
Door de Friesche sneeuw
woestijn.
En zoo kunnen wij dezen Elfstedentocht
ook beschouwen als een krachtproef van
den mensch om de natuurkrachten te over
winnen en innerlijk gesterkt, zegevierend
uit den strijd naar voren te komen.
Sportief?
Men kan de vraag stellen, of de af
spraak der vijf rijders sportief mocht
worden genoemd. De Elfstedentocht
bestaat immers uit een wedstrijd en
een tocht: het verschil is, dat de wed
strijd een zuivere kamp moet zijn om
den snelsten tijd en door iederen deel
nemer alleen moet worden gereden,
terwijl de tochtrijders gezamenlijk mo
gen rijden. De winnaar van 1912 en
1917, de Koning, was hoogst veront
waardigd, toen hij hoorde, dat deze
afspraak was gemaakt. ,,Men had er
voor moeten vechten; het gaat er om,
wie het snelste is”, was zijn meening.
De rijders zelf meenden, dat door de
smalle baan passeeren niet mogelijk
was, zoodat van een zuiveren strijd
op de laatste 20 kilometer practisch
geen sprake zou zijn geweest.
Geheel bevredigend kunnen wij dezen
gang van zaken echter ook niet vinden,
maar wij geven toe, dat het moeilijk
is, hier een objectief en juist stand
punt te bepalen.
Het bezoek van Prins Bernhard.
en
als
De heer Huizinga Bruins, die reeds
viermaal den tocht had uitgereden, was
thans gekomen tot Finkum. waar verder
rijden niet meer mogelijk bleek. Hij
had daarom 12 k.m. door de sneeuw ge-
loopen en het eindelijk maar opgegeven,
om met den bus naar Leeuwarden terug
te keeren. Waar hij Vrouwbuurstermolen
reeds was gepasseerd, zal worden geacht,
dat ook hij den tocht heeft volbracht.
Het was een tocht, waaraan men vele
bittere herinneringen zal bewaren.
Men moet bewondering hebben voor het
moreel van hen, die den moed hebben ge
had, den tocht tot het einde te volbrengen.
Soms moesten zij kilometer na kilometer
alleen rijden, in een temperatuur, welke
bij voorbaat elk enthousiasme moest doen
bevriezen. Menigmaal sprak pech een
woordje mee: het hout van een schaats
brak, een met sneeuw gevulde scheur ver
oorzaakte een valpartij, waarbij verwon
dingen niet uitbleven, een vriend, een
kennis, die heele tientallen kilometers in
de buurt was gebleven, staakte den strijd,
zoodat ook deze steun, de nabijheid van
een vertrouwd iemand, den eenzamen rij
der ontviel. En de groote moeilijkheden
kwamen pas, toen ook de physieke krach
ten slonken, de enkels moe werden, de tee-
nen bevroren en de spieren op het punt
stonden den dienst te weigeren. Maar de
vele hulpvaardigheid onderweg, de mede
werking van de toeschouwers was voor
treffelijk. Een bemoedigend woord, een
grapje, een tik op den schouder een kop
warme koffie van den eersten den besten
onbekende, en voort ging het weer, kilo
meter na kilometer door de sneeuwwoes-
tijn van Friesland....
De volgende week zullen, zooals
gemeld, in het Vredespaleis de
zittingen worden gehouden van
twee comité’s van den Volkenbond.
Een sportief meiske.
De eerste dame, die Leeuwarden heeft
bereikt, was mej. D. Faber (Warga). Zij
kwam te ruim 6 uur aan den finish te
Leeuwarden, vol enthousiasme en in uit
stekende stemming. Het 25-jarige meisje,
zeer sportief overigens, had een uitsteken
den rit achter den rug. Het was voor den
eersten keer, dat zij aan den Elfstedentocht
deelnam.
Het verhalen van wedervaren der rij
ders zou ons te ver voeren. Maar voor
één deelnemer willen wij een uitzonde
ring maken en dat is voor den heer
Douwe Huizinga Bruins, het oudste lid
ran den Voetbalbond, die alle vier malen
Aog den tocht heeft volbracht en voor den
vijfden keer aan den start was versche-
nen.
„Bij Vrouwbuurstermolen was het gis
teravond”, aldus de heer Huizinga Bruins,
Leemburg strandde tweemaal.
De winnaar van 1929, Karst Leemburg,
bereikte om 6 uur Dokkum. Toen moest
hij den strijd staken en wilde met den bus
van Dokkum naar Leeuwarden terugkee-
ren, maar de bus is op den weg tus-
schen Dokkum en Leeuwarden inge
sneeuwd en het duurde verscheidene uren,
voordat de passagiers eindelijk de Frie
sche hoofdstad konden bereiken.
Koen de Koning, die aan den tocht
deelnam, en winnaar van den wedstrijd
in 1912 en 1917, moest in verband met een
blessure te Workum uitscheiden.
Z.K.H. Prins Bernhard heeft op het
Prinsenhof de vijf winnaars na afloop ont
vangen. Wij vernamen, dat Adema daarbij
uitvoerig verteld heeft, hoe het op de laat
ste tientallen kilometers is toegegaan. De
afspraak werd erkend en eigenlijk, zoo
moet Adema het gezegd hebben, zijn wij
allen tegelijk binnengekomen. Maar op
het laatste stukje kon hij zich niet meer
inhouden en is hij er harder aan gaan
trekken.
Prins Bernhard is, na het avondmaal bij
den commissaris van de Koningin in de
provincie Friesland te hebben gebruikt,
uit Leeuwarden vertrokken.
De indrukken, welke wij tijdens een
rondrit langs ’t traject hebben opgedaan zijn
talrijk geweest. Het spreekt wel vanzelf
dat wij ons moeten beperken tot enkele
hoofdpunten.
En in de eerste plaats willen wij vast
stellen, zoover gaan onze inlichtingen wel,
dat de vijfde Elfstedentocht zwaar is ge
weest. Zóó zwaar, dat de beruchte rit van
1929 waarschijnlijk in moeilijkheden is
overtroffen Dat vernamen wij althans uit
den mond van verschillende organisato
ren; dat kregen wij bevestigd van de zijde
der rijders, die ook aan den tocht van
elf jaar geleden hebben deelgenomen.
niet meer te doen. „De sneeuw woei op
de baan en men kon eigenlijk niet meer
met de schaatsen vooruit komen. Ten
slotte ben ik maar een stuk gaan loopen,
totdat ik 12 k.m. verder bij Finkum op
den weg terecht kwam. Ik had den strijd
dus gestaakt en met een vrachtauto be
reikte ik tenslotte Leeuwarden. U kunt
zich mijn blijdschap voorstellen, toen ik
hier vernam, dat alle rijders, die Vrouw
buurstermolen hadden gehaald dat had
ik toch! geacht werden, den tocht te
hebben volbracht”.
Zoo zal de heer Huizinga Bruins de
eenige deelnemer zijn, die er in geslaagd
is, vijf maal den tocht te volbrengen, een
bijzondere prestatie, welke toch wel even
naar voren mocht worden gebracht.
der Elfsteden Vereeniging, omdat hij vijf
maal den rit heeft volbracht. De heer
Zandstra bracht het tot Wiens bij Dok
kum, maar in verband met de bepaling,
dat alle rijders, die Vrouwbuurtermolen
hadden bereikt, beschouwd werden als
deelnemers, die den rit hadden volbracht,
kwam dus ook de heer Zandstra voor het
gouden kruis in aanmerking.
Gouden kruis voor den Prins.
Wij vernamen nog, dat, tijdens het be
zoek van Z. K. H. Prins Bernhard, het
bestuur van de Elf stedenver eeniging
Z.K.H. een gouden kruis heeft aangebo
den.
Dat de uitwisseling van cultureele
waarden door den internationalen toe
stand toch niet geheel onmogelijk is ge
worden, is ons gisteravond gebleken door
het optreden van den Hongaarschen vio
list Sandor Vegh in de Bechstein-zaal.
Deze kunstenaar vertoeft op het oogen-
blik in ons land ter bestudeering van
het Concertgebouw-orkest. Sandor Vegh
is namelijk één van de vooraanstaande
kunstenaars van Hongarije, die belast
zijn met de vorming van een orkest met
beroepsmusici, dat het uit amateurs be
staande „Hoofdstedelijk Orkest” van Bu
dapest zal vervangen. De sectie Holland
1 der International Society for Contempo-
rary Music, die reeds vorig jaar Sandor
Vegh voor een uitvoering in intiemen
kring engageerde, heeft van de aanwezig
heid van den kunstenaar hier te lande
gebruik gemaakt hem ten tweeden male
onder haar auspiciën te laten optreden.
1 Naast den violist betrad dezen avond een
i zeer begaafde kunstenaresse, de pianiste
Olga Moskowsky. het podium.
Het concert werd geopend met de Klei
ne Suite voor viool en piano van Bertus
van Lier, een werk, dat wij helaas niet
i in alle opzichten konden bewonderen.
Het getuigde weliswaar van groote vak
kennis en intelligentie van den schepper,
doch de samenklank der beide instrumen
ten was niet steeds even treffend door
ifchoonheid. In deze schrijfwijze wordt
1 de vioolstem vaak tusschen die der piano
gevoegd. En wanneer wij bedenken, dat
de beide instrumenten van nature doof
de getempereerde stemming van het kla
vier niet ideaal bij elkaar passen
(Debussy heeft alleen om dezen reden
zoo weinig dezen muzikalen vorm toege
past), dan is het duidelijk, dat wij het
klankcontrast verlangen, waar harmonisch
één-zijn uitgesloten is.
Een Sonate voor viool-solo van P. F.
Sanders werd als tweede nummer door
Sandor Vegh ten gehoore gebracht. Van
deze compositie ontvingen wij niet den
indruk, dat alle inspiraties, die overi
gens bij de schepping onmiskenbaar aan
wezig zijn geweest, volkomen door de
viool alleen verwezenlijkt konden wor
den. Een gemis aan muzikalen achter
grond was duidelijk merkbaar.
Een Adagio van Zoltan Kodaly
Scherzino van P. Kadosa volgden
laatste nummer voor de pauze. De beide
composities spreken gemakkelijk aan
door breed opgezette melodieën, roman
tische klankkleur en bijzondere rhyth-
miek. Treffend was vooral het Adagio
(een opus 1!) als uiting van ware bezie
ling
De pianiste Olga Moskowsky vertolkte
na de pauze de „Cinq Morceaux de
piano” van R. Wertheim. In een per
soonlijk onderhoud deelde de componiste,
die op dit concert aanwezig was, ons
mede, dat vier van deze korte stukken
ontstonden door impressies, welke zij van
het marionettenspel ontvangen had. Al
zijn dus de composities niet geschreven
ter illustratie, zijn zij ons inziens hier
voor meer geschikt dan voor de concert
uitvoering.
Met „Nograber Verbunk” (oude Hon-
gaarsche dans) voor viool en piano van
S. Veress werd de avond besloten. Een
nobel, warmtintig werk, waarmede de
uitmuntende violist Sandor Vegh als
kunstenaar voor ons ware triomfen vier
de. Zoo sensitief was de klank van zijn
meesterlijk spel, zoo bewogen door gees
telijke verwantschap der beide landge-
nooten, componist en vertolker, dat de
compositie in haar levensvolheid diepen
indruk maakte. De pianiste toonde zich
daarbij een slagvaardig begeleidster. Met
hartelijk applaus brachten de aanwezigen
den kunstenaars een welverdiende hulde.
Geregeld komt bovengenoemde uitne
mende cellist hier terug. Als gewoonlijk
bevatte zijn programma o.a. eenige So
nates, terwijl als piano-partner Theo v. d.
Pas fungeerde. Met de G-moll Sonate van
3. S. Bach werd geopend. Bij het licht- en
gevoelig-bewegelijke Vivace kwamen wij
al spoedig onder den indruk van dit in
tieme stijlvolle musiceeren. Beide kunste
naars bleken uitstekend op elkaar inge
steld te zijn. De pianist toonde niet min
der distinctie dan de cellist. De laatste
onderscheidde zich in het Adagio door
fijn-geschakeerde toongeving. Een innig
stuk, door beiden met voornaam begrip
gespeeld. Het slot-Allegro was alweer een
gaaf samengaan in licht-vloeiende bewege
lijkheid. Een onopgesmukte maar toch le
vensvolle vertolking.
Een Sonate van den Bückeburger J.
Christ. Fr. Bach begon met een aange
naam melodisch en sierlijk Allegro. Het
ademt niet de verdiepte geestelijkheid van
Jijohann Sebastian’s werk, maar bekoort
op luchtiger (om niet te zeggen, vlakker)
wijze ten zeerste.
De klankcharme welke de cel geven kan
en ook inderdaad gaf, speelt hier een be
langrijke rol. Evenzoo in het Larghetto,
waarbij de piano slechts als begeleidend
element optreedt, maar als zoodanig uit
muntend behandeld werd. In het Rondo is
de beteekenis der instrumenten weer ge
lijker. Een bevallige en poëtische muziek,
waarvan de waarden ten volle erkenbaar
gemaakt werden. Prettig deze bekoorlijke
compositie eens in de concertzaal in zoo
voortreffelijke uitvoering te hebben kun
nen hooren.
Dan Adagio en Allegro opus 70 van
Schumann. Het langzame deel is van een
schoon-romantische gevoelsvolheid. De
cellist, op wien het hier in de eerste plaats
aankomt, gaf de cantilene met nobel pa
thos. In het Allegro werd dit element af
gewisseld door onstuimigen drang. Ook bij
de vertolking van dit stuk liet de cel
list het aan expressiviteit en temperament
volle drift niet ontbreken, terwijl de pia
nist zich harmonisch aansloot. Een
boeiende weergave.
Na de pauze de Sonate van Debussy,
waarvan de Prologue smaakvol werd uit
gebeeld. Intelligentie en intuïtie werkten
samen bij het verkrijgen van de sfeer,
waarom dit werk vraagt. Serenade en Fi
nale gaven qua klankkarakter, rhythmus
en grillige bewogenheid van uitdrukking
veel te genieten. Een groot succes voor
beide artisten. k
Tot besluit kwam met het Concert opus
33 van S. Sa»*® -*e „solist” Lanes aan
het (muzika>u woord. Virtuoos toonde hij
hier al dadcijk de volkomen bevoegdheid.
De klank zou in deze compositie soms wat
zwoeler mogen zijn, maar heel mooi deed
het ook zoo. In dynamiek en phrasee-
ring was alles verantwoord. Beschaving,
gevoeligheid, temperament en begrip voor
den aard der fantasie van deze muziek
deden de rest. Het was een vertolking
welke in haar genre af was. Theo v. d.
Pas begele: ide in ieder opzicht uitmun
tend, zoodat wij een prestatie te hooren
kregen van buitengewone kwaliteiten. De
geestdriftige bijval was ten volle gemo
tiveerd. Als extra volgde dan nog een fijn
en pikant Scherzo van Dittersdorf, dat
heel delicaat werd gespeeld.
OPNAMEN VOOR DE FILM „ERGENS
IN NEDERLAND” BEGONNEN.
Zaterdag 27 Ja’nuar ij.l. heeft de Filmex
N.V. de opnamen doen aanvangen voor
haar nieuwe Nederlandsche film „Ergens
in Nederland”, welke film vervaardigd zal
worden onder regie van den bekenden re
gisseur dr. Ludwig Berger. Dit is de
tweede film, die dr. Berger ten onzent
regisseert, de eerste was, zooals men zich
ongetwijfeld nog herinneren zal, „Pygma
lion”.
Het draaiboek voor „Ergens in Neder
land” werd ontworpen en geschreven door
dr. Berger in samenwerking met Jan de
Hartog. De hoofdrollen worden vertolkt
door Lily Bouwmeester, Cruys Voorberg,
Jan de Hartog, Fie Carelsen, Eduard Ver-
kade, Max Croiset, Matthieu van Eysden,
Rini Otte. Verder werken nog mee Guus
Oster, Martie Verdenius, Chris Baay, Piet
Kohier en vele anderen. De technische staf
is vrijwel gelijk aan die van „Pygmalion”
t.w. camera Akos Farkas, architect A. H.
Wegerif, montage Jan Teunissen, geluids-
ingenieur I. J. Citroen.
De productieleiding is eveneens weer in
handen van Rudolf Meyer. Men hoopt nog
voor einde Februari met de opnamen van
deze film, die in de Cinetonde Studio te
Amsterdam wordt opgenomen, gereed te
zijn.
BEZOEK AAN LORENZO MARQUES.
Op verzoek van de Fokker-fabrieken
heeft het K.L.M.-vliegtuig „Reiger"
Dinsdag van Johannesbeurg uit een
vlucht van twee uren gemaakt naar
Lorenzo Marques, de hoofdstad van
Portugeesch Oost-Afrika.
Op het vliegveld van Lorenzo Mar
ques vond een begrooting plaats door
de Portugeesche autoriteiten. Ook de
Nederlandsche consul te Lorenzo Mar
ques, de heer N. Ouwehand, begroette
zijn landgenooten. Bij de ontvangst wa
ren ook vertegenwoordigers van de
spoorwegen en de luchtvaartonderne
mingen van Portugeesch Oost-Afrika
aanwezig.
De „Reiger” maakte twee rondvlucht
ten met Portugeesche deskundigen, die
na hun terugkeer verklaarden zeer en
thousiast te zijn over de kwalititen van
de Douglas-machines.
Allereerst dient onderscheid gemaakt
te worden tusschen de werkzaamheden
van beide comité’s.
Het eerste comité begint zijn beraad
slagingen, die naar men verwacht
vier dagen zullen duren Woensdag
7 Februari. Het bestaat uit vertegen
woordigers van tien staten, t.w. Austra
lië, België, het Vereenigde Koninkrijk,
Frankrijk, Nederland, Noorwegen, Por
tugal, Zwitserland, Turkije en een
Zuidamerikaanschen staat. Nederland is
in dit comité vertegenwoordigd door
den minister van Staat, dr. H. Colijn.
Het doel van de zittingen van dit co
mité is de oprichting van een centraal
comité voor economische en sociale
vraagstukken in den geest als vastge
legd in het rapport van het Bruce-
comité, welk rapport aanvaard is door
de Assemblée van den Volkenbond in
December j.l.
Tot goed begrip van zaken dient het
volgende in herinnering te worden ge
bracht.
De Volkenbondsraad besloot in Mei
1939 tot instelling van een comité
onder voorzitterschap van den heer
Bruce, hooge commissaris van Austra
lië in Londen, welks taak was te rap-
porteeren over de ontwikkeling van
internationale samenwerking op econo
misch en sociaal gebied. Dit comité
kwam in Augustus 1939 te Parijs bij
een en diende zijn rapport in Decem
ber j.l. bij de Assemblée in. Dit rap
port ging er van uit. dat het oogenblik
was gekomen, dat de Assemblée een
hervorming zou invoeren van de be
staande organisatie op het gebied van
economisch en
En wil men tenslotte nog andere be
wijzen hebben voor het feit, dat de
tocht van dit jaar zoo buitengewoon
moeilijk is geweest? Om zeven uur
des avonds, dus twee-en-een-half uur
nadat de eerste rijders te Leeuwarden
arriveerden, hadden zich nog slechts
65 rijders bij de eindcontröle gemeld!
Enkele honderdtallen waren vóór Har
lingen al uitgevallen. Het begon in
Sloten; in Stavoren groeide het aantal
uitvallers reeds aan en in Workum
bond een honderdtal de schaatsen af.
Zoo dunden de gelederen snel en
sterk.
In de late avonduren van gisteren wer
den nog enkele officieele gegevens bekend.
De volgorde van de vijf eerste aankomen
den werd officieel bepaald op Keijzer,
Adema, Jongert, van der Duim en Westra.
Maar de namen van al deze vijf rijders
zullen op den beker worden gegrift, ter
wijl officieel zal worden vastgesteld, dat
deze vijf rijders als winnaars worden be
schouwd.
De groote gouden medaille van den Ko-
j-*-1-1"'l Schaatsenrij
ders Bond zal -vr Jongert zijn, omdat hij
in de afgeloopen jaren de beste plaatsen
in de verschillende tochten heeft bezet.
Behalve de heer Huizinga Bruins, heeft
ook de heer R. Zandstra (Leeuwarden) den
tocht volbracht, zoodat hij eveneens in
aannlerking komt voor het gouden kruis
Naar men zich herinnert, was het in
1929 bar koud. Er stond een felle ijzige
wind, welke door alles heen ging. Maar
het ijs was toen goed. De wind mocht dit
maal minder sterk worden genoemd, de
bries was stijf en vinnig en het ijs was
óp de meeste trajecten verre van fraai,
waarmede wij ons nog zeer flatteus uit
drukken. Want op sommige plaatsen lagen
er net bevroren kinderhoofdjes op de
baan, zóó hobbelig was het ijs. Hier en
daar lagen er schotsen, terwijl de meeste
hinder ondervonden werd van de stuif
sneeuw, welke als poeder over de smalle
baan woei en op vele punten bleef lig
gen, zoodat de deelnemers niet meer kon
den rijden, doch door de sneeuw moes
ten stappen om verder te komen.
Zoo was het, Karei. Maar de baas
heeft me een prachtmiddel aanbevolen.
Dat heb ik 14 dagen gebruikt en ik ben
mijn bezwaren kwijt. Ik voel me als her
boren. POSTERINE heet het. Elke apo
theker heeft het. 1765
Uitsluitend in Apotheken verkrijgbaar.
Posterine-zalf, per tube l.f>0
Pcsterine-zetpillen, per doosje ƒ2.25
van
Frankrijk, Holma, Finsch
In de Vrijz. Hervormde Kerk aan de
Beeklaan is bovengenoemd ensemble on
der Litwintsew weer eens met een zeer
gevarieerd programma opgetreden. De
combinatie terzet en koor kwam wel heel
mooi tot haar recht. De organist Carel
Pleysier wisselde het programma af met
soli van Bach e.a., welke als gewoonlijk
van de groote bekwaamheid en muzikali
teit des vertolkers getuigden.
Het concert werd door een vrij talrijk
publiek bijgewoond en met aandacht ge
volgd, zooals de prestaties van het hier
reeds geruimen tijd bekende en gewaar
deerde koor zoowel als die van den voor-
treffelijken organist ten volle verdienden.
DE GOUDVOORRAAD VAN DE
NEDERLANDSCHE BANK.
Blijkens den weekstaat van de Neder
landsche Bank, 29 Januari gepubliceerd,
bedroeg de goudvoorraad 1.013.518.966
tegen f 1.013.521.375 op 22 Januari of
2.409 minder.
De zilvervoorraad bedroeg op 29 Ja
nuari 11.661.954 tegen f 11 892.367 op
22 Januari of ƒ230.413 minder.
Op 29 Januari was dus de metaalvoor-
raad tezamen f 1.025.180.920.
Bankbiljetten en assignatiën, alsmede
rekening-courant saldi, beliepen op 29 Ja
nuari 1.354.725.598 tegen 1.328.449.898
op 22 Januari of 26.275.700 meer.
N.V. Cultuurmaatschappij Kali Bakar.
De N.V. Cultuurmaatschappij Kali Ba-
kat stelt van 1 Februari 1940 af, op reke
ning van het boekjaar 1939, een interim
dividend van 2) pCt. betaalbaar Dit inte
rim-dividend wordt uitgekeerd op divi
dendbewijs no. 40 en wel voor de aand.
van 1000 met 25 en voor de onder-aand.
van /100 met /2.50,
DE TENTOONSTELLING „ONZE
KUNST VAN HEDEN” WORDT
TOT 1 MAART VERLENGD.
De directie van het Rijksmuseum te
Amsterdam heeft besloten, op aandrang
van verzoeken van velerlei zijden ontvan
gen. de tentoonstelling „Onze Kunst van
Heden” te verlengen tot 1 Maart a.s.
De tentoonstelling zou aanvankelijk op
31 Januari gesloten worden. De door par
ticulieren verworven kunstwerken zullen
evenwel aan de tentoonstelling worden
onttrokken, daar de eigenaars gaarne hun
bezit na zooveel tijd wenschen te ontvan
gen.
De 30.000ste bezoeker wordt binnenkort
verwacht.
hieraan ten grondslag. In de eerste
plaats werd het wenschelijk gêacht het
economisch en sociale werk van den
Bond aan het toezicht te onderwerpen
van een apart lichaam, dat beter dan
tot nu toe, geëigend zou zijn een coör-
dineerende taak te verrichten. Aan dit
werk zouden staten, niet-leden van den
Bond, aandeel moeten nemen. Voor dit
doel werd aanbevolen, dat de Assem
blée een nieuwe organisatie zou oprich
ten onder den naam van „Het centrale
comité voor economische en sociale
vraagstukken”. Dit centrale lichaam zou
de leden van de verschillende techni
sche commissies moeten benoemen en
zou ook bevoegd zijn nieuwe comité’s
in te stellen. Deze nieuwe organisatie
zou in geenerlei opzicht afbreuk mogen
doen aan het werk van den raad en de
Assemblée van den Bond. Het centrale
comité zou voor een deel moeten wor
den samengesteld uit niet-officieele
leden, die deskundig zijn in economi
sche en sociale aangelegenheden. Het
zou het geheele budget met betrekking
tot economisch en sociaal Volkenbonds-
werk moeten onderzoeken en goedkeu
ren, voordat deze begrooting aan het.
oordeel van de z.g. financieele commis
sie en der Assemblée zou worden
onderworpen.
Het centrale comité, zoo gaat het
rapport verder, zou in het eerste jaar
van zijn bestaan moeten zijn samen
gesteld uit de vertegenwoordigers van
24 staten, door de Assemblée gekozen,
en uit niet meer dan acht leden, die
niet als vertegenwoordigers van staten
zullen zitting nemen, doch voor deze
verkiezing op grond van hun bijzondere
bekwaamheid en gezag in aanmerking
komen. Het comité zou de bevoegdheid
moeten hebben om stappen te doen,
strekkende tot deelneming van andere
staten aan zijn werk, welke staten op
dezelfde wijze aan dit werk zouden
moeten deelnemen als de staten, die
lid van den Volkenbond zijn.
In December j.l. heeft een comité
ad hoe. welks voorzitter de heer Bour-
quin (België) was. dit rapport bestu
deerd. en een conclusie ontworpen,
welke de Assemblée. in pleno bijeen,
sociaal Volkenbonds- op 15 December van het vorige jaar
werk. De volgende beginselen lagen heeft aanvaard. Deze conclusie spreekt
onder meer de wenschelijkheid uit, dat
het algemeene comité de noodzakelijke
stappen zal doen, noodig voor het con-
stitueeren van het centrale comité.
Zooals in den aanvang gezegd zal de
volgende weekin het Vredespaleis tot
oprichting van een dergelijk centraal
comité worden overgegaan.
Omtrent het optreden van dr. H.
Colijn in dit comité, kan nog worden
medegedeeld, dat de heer Colijn van
het comité deel uitmaakt a titre per
sonnel, d.w.z. dat het comité zich van
de diensten van den heer Colijn heeft
verzekerd op grond van de persoon
lijke deskundigheid van onzen oud-pre-
mier. Zeer waarschijnlijk zal de heer
Colijn met het voorzitterschap van het
centrale oomité worden belast.
De heer Fentener van Vlissingen nu
zal de vergaderingen van het comité
bijwonen als vertegenwoordiger van
de Nederlandsche Regeering, dus in of
ficieele hoedanigheid.
Het tweede comité.
Het tweede comité, de z.g. finan
cieele commissie van den Volkenbond,
die toezicht heeft op de begrooting van
den Bond, komt 9 Februari a.s. in het
Vredespaleis bijeen. De beraadslagin
gen van dit comité zullen vermoedelijk
twee dagen duren. Gewoonlijk ver
gadert het te Genève, maar wegens
reis-moeilijkheden is ditmaal den Haag
als vergaderstad uitgekozen. Dit is ook
de reden, dat het eerste comité hier
bijeenkomt. Voorzitter van de finan
cieele commissie is de heer Hambro,
president van het Noorsche parlement.
Leden zijn sir Cecil Kisch, die in En
geland een vooraanstaande regeerings-
positie inneemt, voorts de heeren de
Boisanger, onder-gouverneur van de
Bank voor Frankrijk, Holma, Finsch
gezant in Parijs, Pardo, permanent
vertegenwoordiger van Argentinië bij
den Volkenbond, de ministers van
staat graaf Carton de Wiart (België)
en dr. H. Colijn.
In het begin van de volgende week
zullen allen, die aan deze beraadsla
gingen zullen deelnemen, hier aan
komen. Verschillende hooge ambtena
ren van den Volkenbond, die de ver
schillende gedelegeerden van advies
kunnen dienen, worden dan ook hier
verwacht. Tot deze categorie behooren
de heeren Avenol, secretaris-generaal
van den Volkenbond, en Winant, direc
teur van het Internationale Arbeids
bureau. Ook de griffier van het Per
manente Hof van Internationale Justi
tie. de heer Lopez Olivan, behoort tot
de ambtenaren, wier advies door de
financieele commissie gevraagd zou
kunnen worden.
Wij hebben per auto de meeste parcour-
sen afgereden en hebben ons kunnen over
tuigen van de enorme moeilijkheden,
waarmede de rijders te kampen hebben
gehad. In de sneeuwwoestenij van Bols-
ward lag het witte poeder soms tot een
meter hoogte langs of op den weg en een
maal zakte onze wagen zelfs zóó diep
weg, dat hij op eigen kracht niet meer
verder kon komen. Een boerenpaard moest
er aan te pas komen, om den wagen ter
sterkte van vele paardenkrachten weer
in het goede spoor te brengen. Tusschen
Franeker en Dokkum, een afstand van
48 k.m. door de Bildtdorpen, was het ijs
op vele plaatsen bar slecht. Het werd een
kruipen, een vallen en opstaan, een krab
belen en zoeken naar een beetje goed ijs,
zoodat de gemiddelde snelheid een flink
stuk zaKte en de beste hardrijders met
aanzienlijke vertraging te Dokkum aan
kwamen. Dat waren dan zij, die om half
vijf door den finish te Leeuwarden gin
gen. Die kwamen er nog betrekkelijk
goed af.
EXAMENS
Universiteit te Leiden.
Cand. ex. rechtswetenschap de heer H.
natuurkunde E de heeren B. Greiner, De-
D. M. Dolk, Rotterdam; cand. ex. wis- en
venter; H. A. J. Battaerd, Leiden; idem F
de heer F. C. Romeyn.
Universiteit te Groningen.
Prop. ex. theologie de heer B. van Sme
den. cand. ex. rechtswetenschap de heer
L. van Nouhuys.
Universiteit van Amster
dam.
Bevorderd tot doctor in de letteren en
wijsbegeerte op proef schift getiteld ,,De
gnomologieën van Sint Gregorius van Na-
ziante” de heer H. L. Davids geb. te Rot
terdam; doet. ex. Fransche taal en letter
kunde de heer J. Babeliowsky; cand. ex.
Engelsche taal en letterkunde de heer A.
K. van Overbeeke.
Technische Hoogeschool.
Ingenieursexamen voor natuurk. inge
nieur de heeren D. N. Dietz, J. F. Klink
hamer en P. J. Wuite.
Kath. Economische Hooge
school.
Prop. ex. economische wetenschappen
de heeren G. A. A. van der Linden, M. P.
M. C. Schellekens en C. A. Verkade.