NORTH STATE I de natuur- om overwinnen het V olkenbondsweek in V redespaleis Krachtproef, krachten te PUROL verzacht en geneest Doos 30. Tube 45 ct. Bi) Apoth. en Drogisten. f g|||j 1 Bij Ruwe KUNST EN LETTEREN handen FILM EN BIOSCOOP LUCHTVAART FINANCIEEL HAAGSCHE COURANT VAN WOENSDAG 31 JANUARI 1940. DERDE BLAD, PAGINA 2. RAPHAEL LANES STA RUSSISCH GEMENGD KOOR Wederwaardigheden langs de route DE ELFSTEDENTOCHT IN FRIESLAND Bijeenkomsten van twee comité’s AVOND VAN MODERNE KUNST DE K.LM.-VLUCHT NAAR ZUID-AFRIKA SafiOLSW ENKELE OFFICIEELE GEGEVENS 1 AMERICAN «ZCKARETTESjJ Hijum rlikum LEEUWAR N HARLINGE :D HINDEL N ONDERWIJS EN KERK Balk De werkzaamheden Tjeuke meer Sneeker m SNEEK» FRANEKER KinSswerd Arum Witmarsum SolistenSandor Vegfi/viool Olga Moskowsky, piano Violoncel-avond in Diligentia Dat jij met je aambeien nog altijd dat zware werk doet, begrijp ik niet. IJLST ^.JOUREft [SLQTE DOKKUM ^/^Birdaard /Bartlehiem f HEERENVEEN RECLAMES. pinklijken Nederlandschen si Een onderhoud met den heer Huizinga Bruins. Honderdtallen vóór Harlingen al uitgevallen. Door de Friesche sneeuw woestijn. En zoo kunnen wij dezen Elfstedentocht ook beschouwen als een krachtproef van den mensch om de natuurkrachten te over winnen en innerlijk gesterkt, zegevierend uit den strijd naar voren te komen. Sportief? Men kan de vraag stellen, of de af spraak der vijf rijders sportief mocht worden genoemd. De Elfstedentocht bestaat immers uit een wedstrijd en een tocht: het verschil is, dat de wed strijd een zuivere kamp moet zijn om den snelsten tijd en door iederen deel nemer alleen moet worden gereden, terwijl de tochtrijders gezamenlijk mo gen rijden. De winnaar van 1912 en 1917, de Koning, was hoogst veront waardigd, toen hij hoorde, dat deze afspraak was gemaakt. ,,Men had er voor moeten vechten; het gaat er om, wie het snelste is”, was zijn meening. De rijders zelf meenden, dat door de smalle baan passeeren niet mogelijk was, zoodat van een zuiveren strijd op de laatste 20 kilometer practisch geen sprake zou zijn geweest. Geheel bevredigend kunnen wij dezen gang van zaken echter ook niet vinden, maar wij geven toe, dat het moeilijk is, hier een objectief en juist stand punt te bepalen. Het bezoek van Prins Bernhard. en als De heer Huizinga Bruins, die reeds viermaal den tocht had uitgereden, was thans gekomen tot Finkum. waar verder rijden niet meer mogelijk bleek. Hij had daarom 12 k.m. door de sneeuw ge- loopen en het eindelijk maar opgegeven, om met den bus naar Leeuwarden terug te keeren. Waar hij Vrouwbuurstermolen reeds was gepasseerd, zal worden geacht, dat ook hij den tocht heeft volbracht. Het was een tocht, waaraan men vele bittere herinneringen zal bewaren. Men moet bewondering hebben voor het moreel van hen, die den moed hebben ge had, den tocht tot het einde te volbrengen. Soms moesten zij kilometer na kilometer alleen rijden, in een temperatuur, welke bij voorbaat elk enthousiasme moest doen bevriezen. Menigmaal sprak pech een woordje mee: het hout van een schaats brak, een met sneeuw gevulde scheur ver oorzaakte een valpartij, waarbij verwon dingen niet uitbleven, een vriend, een kennis, die heele tientallen kilometers in de buurt was gebleven, staakte den strijd, zoodat ook deze steun, de nabijheid van een vertrouwd iemand, den eenzamen rij der ontviel. En de groote moeilijkheden kwamen pas, toen ook de physieke krach ten slonken, de enkels moe werden, de tee- nen bevroren en de spieren op het punt stonden den dienst te weigeren. Maar de vele hulpvaardigheid onderweg, de mede werking van de toeschouwers was voor treffelijk. Een bemoedigend woord, een grapje, een tik op den schouder een kop warme koffie van den eersten den besten onbekende, en voort ging het weer, kilo meter na kilometer door de sneeuwwoes- tijn van Friesland.... De volgende week zullen, zooals gemeld, in het Vredespaleis de zittingen worden gehouden van twee comité’s van den Volkenbond. Een sportief meiske. De eerste dame, die Leeuwarden heeft bereikt, was mej. D. Faber (Warga). Zij kwam te ruim 6 uur aan den finish te Leeuwarden, vol enthousiasme en in uit stekende stemming. Het 25-jarige meisje, zeer sportief overigens, had een uitsteken den rit achter den rug. Het was voor den eersten keer, dat zij aan den Elfstedentocht deelnam. Het verhalen van wedervaren der rij ders zou ons te ver voeren. Maar voor één deelnemer willen wij een uitzonde ring maken en dat is voor den heer Douwe Huizinga Bruins, het oudste lid ran den Voetbalbond, die alle vier malen Aog den tocht heeft volbracht en voor den vijfden keer aan den start was versche- nen. „Bij Vrouwbuurstermolen was het gis teravond”, aldus de heer Huizinga Bruins, Leemburg strandde tweemaal. De winnaar van 1929, Karst Leemburg, bereikte om 6 uur Dokkum. Toen moest hij den strijd staken en wilde met den bus van Dokkum naar Leeuwarden terugkee- ren, maar de bus is op den weg tus- schen Dokkum en Leeuwarden inge sneeuwd en het duurde verscheidene uren, voordat de passagiers eindelijk de Frie sche hoofdstad konden bereiken. Koen de Koning, die aan den tocht deelnam, en winnaar van den wedstrijd in 1912 en 1917, moest in verband met een blessure te Workum uitscheiden. Z.K.H. Prins Bernhard heeft op het Prinsenhof de vijf winnaars na afloop ont vangen. Wij vernamen, dat Adema daarbij uitvoerig verteld heeft, hoe het op de laat ste tientallen kilometers is toegegaan. De afspraak werd erkend en eigenlijk, zoo moet Adema het gezegd hebben, zijn wij allen tegelijk binnengekomen. Maar op het laatste stukje kon hij zich niet meer inhouden en is hij er harder aan gaan trekken. Prins Bernhard is, na het avondmaal bij den commissaris van de Koningin in de provincie Friesland te hebben gebruikt, uit Leeuwarden vertrokken. De indrukken, welke wij tijdens een rondrit langs ’t traject hebben opgedaan zijn talrijk geweest. Het spreekt wel vanzelf dat wij ons moeten beperken tot enkele hoofdpunten. En in de eerste plaats willen wij vast stellen, zoover gaan onze inlichtingen wel, dat de vijfde Elfstedentocht zwaar is ge weest. Zóó zwaar, dat de beruchte rit van 1929 waarschijnlijk in moeilijkheden is overtroffen Dat vernamen wij althans uit den mond van verschillende organisato ren; dat kregen wij bevestigd van de zijde der rijders, die ook aan den tocht van elf jaar geleden hebben deelgenomen. niet meer te doen. „De sneeuw woei op de baan en men kon eigenlijk niet meer met de schaatsen vooruit komen. Ten slotte ben ik maar een stuk gaan loopen, totdat ik 12 k.m. verder bij Finkum op den weg terecht kwam. Ik had den strijd dus gestaakt en met een vrachtauto be reikte ik tenslotte Leeuwarden. U kunt zich mijn blijdschap voorstellen, toen ik hier vernam, dat alle rijders, die Vrouw buurstermolen hadden gehaald dat had ik toch! geacht werden, den tocht te hebben volbracht”. Zoo zal de heer Huizinga Bruins de eenige deelnemer zijn, die er in geslaagd is, vijf maal den tocht te volbrengen, een bijzondere prestatie, welke toch wel even naar voren mocht worden gebracht. der Elfsteden Vereeniging, omdat hij vijf maal den rit heeft volbracht. De heer Zandstra bracht het tot Wiens bij Dok kum, maar in verband met de bepaling, dat alle rijders, die Vrouwbuurtermolen hadden bereikt, beschouwd werden als deelnemers, die den rit hadden volbracht, kwam dus ook de heer Zandstra voor het gouden kruis in aanmerking. Gouden kruis voor den Prins. Wij vernamen nog, dat, tijdens het be zoek van Z. K. H. Prins Bernhard, het bestuur van de Elf stedenver eeniging Z.K.H. een gouden kruis heeft aangebo den. Dat de uitwisseling van cultureele waarden door den internationalen toe stand toch niet geheel onmogelijk is ge worden, is ons gisteravond gebleken door het optreden van den Hongaarschen vio list Sandor Vegh in de Bechstein-zaal. Deze kunstenaar vertoeft op het oogen- blik in ons land ter bestudeering van het Concertgebouw-orkest. Sandor Vegh is namelijk één van de vooraanstaande kunstenaars van Hongarije, die belast zijn met de vorming van een orkest met beroepsmusici, dat het uit amateurs be staande „Hoofdstedelijk Orkest” van Bu dapest zal vervangen. De sectie Holland 1 der International Society for Contempo- rary Music, die reeds vorig jaar Sandor Vegh voor een uitvoering in intiemen kring engageerde, heeft van de aanwezig heid van den kunstenaar hier te lande gebruik gemaakt hem ten tweeden male onder haar auspiciën te laten optreden. 1 Naast den violist betrad dezen avond een i zeer begaafde kunstenaresse, de pianiste Olga Moskowsky. het podium. Het concert werd geopend met de Klei ne Suite voor viool en piano van Bertus van Lier, een werk, dat wij helaas niet i in alle opzichten konden bewonderen. Het getuigde weliswaar van groote vak kennis en intelligentie van den schepper, doch de samenklank der beide instrumen ten was niet steeds even treffend door ifchoonheid. In deze schrijfwijze wordt 1 de vioolstem vaak tusschen die der piano gevoegd. En wanneer wij bedenken, dat de beide instrumenten van nature doof de getempereerde stemming van het kla vier niet ideaal bij elkaar passen (Debussy heeft alleen om dezen reden zoo weinig dezen muzikalen vorm toege past), dan is het duidelijk, dat wij het klankcontrast verlangen, waar harmonisch één-zijn uitgesloten is. Een Sonate voor viool-solo van P. F. Sanders werd als tweede nummer door Sandor Vegh ten gehoore gebracht. Van deze compositie ontvingen wij niet den indruk, dat alle inspiraties, die overi gens bij de schepping onmiskenbaar aan wezig zijn geweest, volkomen door de viool alleen verwezenlijkt konden wor den. Een gemis aan muzikalen achter grond was duidelijk merkbaar. Een Adagio van Zoltan Kodaly Scherzino van P. Kadosa volgden laatste nummer voor de pauze. De beide composities spreken gemakkelijk aan door breed opgezette melodieën, roman tische klankkleur en bijzondere rhyth- miek. Treffend was vooral het Adagio (een opus 1!) als uiting van ware bezie ling De pianiste Olga Moskowsky vertolkte na de pauze de „Cinq Morceaux de piano” van R. Wertheim. In een per soonlijk onderhoud deelde de componiste, die op dit concert aanwezig was, ons mede, dat vier van deze korte stukken ontstonden door impressies, welke zij van het marionettenspel ontvangen had. Al zijn dus de composities niet geschreven ter illustratie, zijn zij ons inziens hier voor meer geschikt dan voor de concert uitvoering. Met „Nograber Verbunk” (oude Hon- gaarsche dans) voor viool en piano van S. Veress werd de avond besloten. Een nobel, warmtintig werk, waarmede de uitmuntende violist Sandor Vegh als kunstenaar voor ons ware triomfen vier de. Zoo sensitief was de klank van zijn meesterlijk spel, zoo bewogen door gees telijke verwantschap der beide landge- nooten, componist en vertolker, dat de compositie in haar levensvolheid diepen indruk maakte. De pianiste toonde zich daarbij een slagvaardig begeleidster. Met hartelijk applaus brachten de aanwezigen den kunstenaars een welverdiende hulde. Geregeld komt bovengenoemde uitne mende cellist hier terug. Als gewoonlijk bevatte zijn programma o.a. eenige So nates, terwijl als piano-partner Theo v. d. Pas fungeerde. Met de G-moll Sonate van 3. S. Bach werd geopend. Bij het licht- en gevoelig-bewegelijke Vivace kwamen wij al spoedig onder den indruk van dit in tieme stijlvolle musiceeren. Beide kunste naars bleken uitstekend op elkaar inge steld te zijn. De pianist toonde niet min der distinctie dan de cellist. De laatste onderscheidde zich in het Adagio door fijn-geschakeerde toongeving. Een innig stuk, door beiden met voornaam begrip gespeeld. Het slot-Allegro was alweer een gaaf samengaan in licht-vloeiende bewege lijkheid. Een onopgesmukte maar toch le vensvolle vertolking. Een Sonate van den Bückeburger J. Christ. Fr. Bach begon met een aange naam melodisch en sierlijk Allegro. Het ademt niet de verdiepte geestelijkheid van Jijohann Sebastian’s werk, maar bekoort op luchtiger (om niet te zeggen, vlakker) wijze ten zeerste. De klankcharme welke de cel geven kan en ook inderdaad gaf, speelt hier een be langrijke rol. Evenzoo in het Larghetto, waarbij de piano slechts als begeleidend element optreedt, maar als zoodanig uit muntend behandeld werd. In het Rondo is de beteekenis der instrumenten weer ge lijker. Een bevallige en poëtische muziek, waarvan de waarden ten volle erkenbaar gemaakt werden. Prettig deze bekoorlijke compositie eens in de concertzaal in zoo voortreffelijke uitvoering te hebben kun nen hooren. Dan Adagio en Allegro opus 70 van Schumann. Het langzame deel is van een schoon-romantische gevoelsvolheid. De cellist, op wien het hier in de eerste plaats aankomt, gaf de cantilene met nobel pa thos. In het Allegro werd dit element af gewisseld door onstuimigen drang. Ook bij de vertolking van dit stuk liet de cel list het aan expressiviteit en temperament volle drift niet ontbreken, terwijl de pia nist zich harmonisch aansloot. Een boeiende weergave. Na de pauze de Sonate van Debussy, waarvan de Prologue smaakvol werd uit gebeeld. Intelligentie en intuïtie werkten samen bij het verkrijgen van de sfeer, waarom dit werk vraagt. Serenade en Fi nale gaven qua klankkarakter, rhythmus en grillige bewogenheid van uitdrukking veel te genieten. Een groot succes voor beide artisten. k Tot besluit kwam met het Concert opus 33 van S. Sa»*® -*e „solist” Lanes aan het (muzika>u woord. Virtuoos toonde hij hier al dadcijk de volkomen bevoegdheid. De klank zou in deze compositie soms wat zwoeler mogen zijn, maar heel mooi deed het ook zoo. In dynamiek en phrasee- ring was alles verantwoord. Beschaving, gevoeligheid, temperament en begrip voor den aard der fantasie van deze muziek deden de rest. Het was een vertolking welke in haar genre af was. Theo v. d. Pas begele: ide in ieder opzicht uitmun tend, zoodat wij een prestatie te hooren kregen van buitengewone kwaliteiten. De geestdriftige bijval was ten volle gemo tiveerd. Als extra volgde dan nog een fijn en pikant Scherzo van Dittersdorf, dat heel delicaat werd gespeeld. OPNAMEN VOOR DE FILM „ERGENS IN NEDERLAND” BEGONNEN. Zaterdag 27 Ja’nuar ij.l. heeft de Filmex N.V. de opnamen doen aanvangen voor haar nieuwe Nederlandsche film „Ergens in Nederland”, welke film vervaardigd zal worden onder regie van den bekenden re gisseur dr. Ludwig Berger. Dit is de tweede film, die dr. Berger ten onzent regisseert, de eerste was, zooals men zich ongetwijfeld nog herinneren zal, „Pygma lion”. Het draaiboek voor „Ergens in Neder land” werd ontworpen en geschreven door dr. Berger in samenwerking met Jan de Hartog. De hoofdrollen worden vertolkt door Lily Bouwmeester, Cruys Voorberg, Jan de Hartog, Fie Carelsen, Eduard Ver- kade, Max Croiset, Matthieu van Eysden, Rini Otte. Verder werken nog mee Guus Oster, Martie Verdenius, Chris Baay, Piet Kohier en vele anderen. De technische staf is vrijwel gelijk aan die van „Pygmalion” t.w. camera Akos Farkas, architect A. H. Wegerif, montage Jan Teunissen, geluids- ingenieur I. J. Citroen. De productieleiding is eveneens weer in handen van Rudolf Meyer. Men hoopt nog voor einde Februari met de opnamen van deze film, die in de Cinetonde Studio te Amsterdam wordt opgenomen, gereed te zijn. BEZOEK AAN LORENZO MARQUES. Op verzoek van de Fokker-fabrieken heeft het K.L.M.-vliegtuig „Reiger" Dinsdag van Johannesbeurg uit een vlucht van twee uren gemaakt naar Lorenzo Marques, de hoofdstad van Portugeesch Oost-Afrika. Op het vliegveld van Lorenzo Mar ques vond een begrooting plaats door de Portugeesche autoriteiten. Ook de Nederlandsche consul te Lorenzo Mar ques, de heer N. Ouwehand, begroette zijn landgenooten. Bij de ontvangst wa ren ook vertegenwoordigers van de spoorwegen en de luchtvaartonderne mingen van Portugeesch Oost-Afrika aanwezig. De „Reiger” maakte twee rondvlucht ten met Portugeesche deskundigen, die na hun terugkeer verklaarden zeer en thousiast te zijn over de kwalititen van de Douglas-machines. Allereerst dient onderscheid gemaakt te worden tusschen de werkzaamheden van beide comité’s. Het eerste comité begint zijn beraad slagingen, die naar men verwacht vier dagen zullen duren Woensdag 7 Februari. Het bestaat uit vertegen woordigers van tien staten, t.w. Austra lië, België, het Vereenigde Koninkrijk, Frankrijk, Nederland, Noorwegen, Por tugal, Zwitserland, Turkije en een Zuidamerikaanschen staat. Nederland is in dit comité vertegenwoordigd door den minister van Staat, dr. H. Colijn. Het doel van de zittingen van dit co mité is de oprichting van een centraal comité voor economische en sociale vraagstukken in den geest als vastge legd in het rapport van het Bruce- comité, welk rapport aanvaard is door de Assemblée van den Volkenbond in December j.l. Tot goed begrip van zaken dient het volgende in herinnering te worden ge bracht. De Volkenbondsraad besloot in Mei 1939 tot instelling van een comité onder voorzitterschap van den heer Bruce, hooge commissaris van Austra lië in Londen, welks taak was te rap- porteeren over de ontwikkeling van internationale samenwerking op econo misch en sociaal gebied. Dit comité kwam in Augustus 1939 te Parijs bij een en diende zijn rapport in Decem ber j.l. bij de Assemblée in. Dit rap port ging er van uit. dat het oogenblik was gekomen, dat de Assemblée een hervorming zou invoeren van de be staande organisatie op het gebied van economisch en En wil men tenslotte nog andere be wijzen hebben voor het feit, dat de tocht van dit jaar zoo buitengewoon moeilijk is geweest? Om zeven uur des avonds, dus twee-en-een-half uur nadat de eerste rijders te Leeuwarden arriveerden, hadden zich nog slechts 65 rijders bij de eindcontröle gemeld! Enkele honderdtallen waren vóór Har lingen al uitgevallen. Het begon in Sloten; in Stavoren groeide het aantal uitvallers reeds aan en in Workum bond een honderdtal de schaatsen af. Zoo dunden de gelederen snel en sterk. In de late avonduren van gisteren wer den nog enkele officieele gegevens bekend. De volgorde van de vijf eerste aankomen den werd officieel bepaald op Keijzer, Adema, Jongert, van der Duim en Westra. Maar de namen van al deze vijf rijders zullen op den beker worden gegrift, ter wijl officieel zal worden vastgesteld, dat deze vijf rijders als winnaars worden be schouwd. De groote gouden medaille van den Ko- j-*-1-1"'l Schaatsenrij ders Bond zal -vr Jongert zijn, omdat hij in de afgeloopen jaren de beste plaatsen in de verschillende tochten heeft bezet. Behalve de heer Huizinga Bruins, heeft ook de heer R. Zandstra (Leeuwarden) den tocht volbracht, zoodat hij eveneens in aannlerking komt voor het gouden kruis Naar men zich herinnert, was het in 1929 bar koud. Er stond een felle ijzige wind, welke door alles heen ging. Maar het ijs was toen goed. De wind mocht dit maal minder sterk worden genoemd, de bries was stijf en vinnig en het ijs was óp de meeste trajecten verre van fraai, waarmede wij ons nog zeer flatteus uit drukken. Want op sommige plaatsen lagen er net bevroren kinderhoofdjes op de baan, zóó hobbelig was het ijs. Hier en daar lagen er schotsen, terwijl de meeste hinder ondervonden werd van de stuif sneeuw, welke als poeder over de smalle baan woei en op vele punten bleef lig gen, zoodat de deelnemers niet meer kon den rijden, doch door de sneeuw moes ten stappen om verder te komen. Zoo was het, Karei. Maar de baas heeft me een prachtmiddel aanbevolen. Dat heb ik 14 dagen gebruikt en ik ben mijn bezwaren kwijt. Ik voel me als her boren. POSTERINE heet het. Elke apo theker heeft het. 1765 Uitsluitend in Apotheken verkrijgbaar. Posterine-zalf, per tube l.f>0 Pcsterine-zetpillen, per doosje ƒ2.25 van Frankrijk, Holma, Finsch In de Vrijz. Hervormde Kerk aan de Beeklaan is bovengenoemd ensemble on der Litwintsew weer eens met een zeer gevarieerd programma opgetreden. De combinatie terzet en koor kwam wel heel mooi tot haar recht. De organist Carel Pleysier wisselde het programma af met soli van Bach e.a., welke als gewoonlijk van de groote bekwaamheid en muzikali teit des vertolkers getuigden. Het concert werd door een vrij talrijk publiek bijgewoond en met aandacht ge volgd, zooals de prestaties van het hier reeds geruimen tijd bekende en gewaar deerde koor zoowel als die van den voor- treffelijken organist ten volle verdienden. DE GOUDVOORRAAD VAN DE NEDERLANDSCHE BANK. Blijkens den weekstaat van de Neder landsche Bank, 29 Januari gepubliceerd, bedroeg de goudvoorraad 1.013.518.966 tegen f 1.013.521.375 op 22 Januari of 2.409 minder. De zilvervoorraad bedroeg op 29 Ja nuari 11.661.954 tegen f 11 892.367 op 22 Januari of ƒ230.413 minder. Op 29 Januari was dus de metaalvoor- raad tezamen f 1.025.180.920. Bankbiljetten en assignatiën, alsmede rekening-courant saldi, beliepen op 29 Ja nuari 1.354.725.598 tegen 1.328.449.898 op 22 Januari of 26.275.700 meer. N.V. Cultuurmaatschappij Kali Bakar. De N.V. Cultuurmaatschappij Kali Ba- kat stelt van 1 Februari 1940 af, op reke ning van het boekjaar 1939, een interim dividend van 2) pCt. betaalbaar Dit inte rim-dividend wordt uitgekeerd op divi dendbewijs no. 40 en wel voor de aand. van 1000 met 25 en voor de onder-aand. van /100 met /2.50, DE TENTOONSTELLING „ONZE KUNST VAN HEDEN” WORDT TOT 1 MAART VERLENGD. De directie van het Rijksmuseum te Amsterdam heeft besloten, op aandrang van verzoeken van velerlei zijden ontvan gen. de tentoonstelling „Onze Kunst van Heden” te verlengen tot 1 Maart a.s. De tentoonstelling zou aanvankelijk op 31 Januari gesloten worden. De door par ticulieren verworven kunstwerken zullen evenwel aan de tentoonstelling worden onttrokken, daar de eigenaars gaarne hun bezit na zooveel tijd wenschen te ontvan gen. De 30.000ste bezoeker wordt binnenkort verwacht. hieraan ten grondslag. In de eerste plaats werd het wenschelijk gêacht het economisch en sociale werk van den Bond aan het toezicht te onderwerpen van een apart lichaam, dat beter dan tot nu toe, geëigend zou zijn een coör- dineerende taak te verrichten. Aan dit werk zouden staten, niet-leden van den Bond, aandeel moeten nemen. Voor dit doel werd aanbevolen, dat de Assem blée een nieuwe organisatie zou oprich ten onder den naam van „Het centrale comité voor economische en sociale vraagstukken”. Dit centrale lichaam zou de leden van de verschillende techni sche commissies moeten benoemen en zou ook bevoegd zijn nieuwe comité’s in te stellen. Deze nieuwe organisatie zou in geenerlei opzicht afbreuk mogen doen aan het werk van den raad en de Assemblée van den Bond. Het centrale comité zou voor een deel moeten wor den samengesteld uit niet-officieele leden, die deskundig zijn in economi sche en sociale aangelegenheden. Het zou het geheele budget met betrekking tot economisch en sociaal Volkenbonds- werk moeten onderzoeken en goedkeu ren, voordat deze begrooting aan het. oordeel van de z.g. financieele commis sie en der Assemblée zou worden onderworpen. Het centrale comité, zoo gaat het rapport verder, zou in het eerste jaar van zijn bestaan moeten zijn samen gesteld uit de vertegenwoordigers van 24 staten, door de Assemblée gekozen, en uit niet meer dan acht leden, die niet als vertegenwoordigers van staten zullen zitting nemen, doch voor deze verkiezing op grond van hun bijzondere bekwaamheid en gezag in aanmerking komen. Het comité zou de bevoegdheid moeten hebben om stappen te doen, strekkende tot deelneming van andere staten aan zijn werk, welke staten op dezelfde wijze aan dit werk zouden moeten deelnemen als de staten, die lid van den Volkenbond zijn. In December j.l. heeft een comité ad hoe. welks voorzitter de heer Bour- quin (België) was. dit rapport bestu deerd. en een conclusie ontworpen, welke de Assemblée. in pleno bijeen, sociaal Volkenbonds- op 15 December van het vorige jaar werk. De volgende beginselen lagen heeft aanvaard. Deze conclusie spreekt onder meer de wenschelijkheid uit, dat het algemeene comité de noodzakelijke stappen zal doen, noodig voor het con- stitueeren van het centrale comité. Zooals in den aanvang gezegd zal de volgende weekin het Vredespaleis tot oprichting van een dergelijk centraal comité worden overgegaan. Omtrent het optreden van dr. H. Colijn in dit comité, kan nog worden medegedeeld, dat de heer Colijn van het comité deel uitmaakt a titre per sonnel, d.w.z. dat het comité zich van de diensten van den heer Colijn heeft verzekerd op grond van de persoon lijke deskundigheid van onzen oud-pre- mier. Zeer waarschijnlijk zal de heer Colijn met het voorzitterschap van het centrale oomité worden belast. De heer Fentener van Vlissingen nu zal de vergaderingen van het comité bijwonen als vertegenwoordiger van de Nederlandsche Regeering, dus in of ficieele hoedanigheid. Het tweede comité. Het tweede comité, de z.g. finan cieele commissie van den Volkenbond, die toezicht heeft op de begrooting van den Bond, komt 9 Februari a.s. in het Vredespaleis bijeen. De beraadslagin gen van dit comité zullen vermoedelijk twee dagen duren. Gewoonlijk ver gadert het te Genève, maar wegens reis-moeilijkheden is ditmaal den Haag als vergaderstad uitgekozen. Dit is ook de reden, dat het eerste comité hier bijeenkomt. Voorzitter van de finan cieele commissie is de heer Hambro, president van het Noorsche parlement. Leden zijn sir Cecil Kisch, die in En geland een vooraanstaande regeerings- positie inneemt, voorts de heeren de Boisanger, onder-gouverneur van de Bank voor Frankrijk, Holma, Finsch gezant in Parijs, Pardo, permanent vertegenwoordiger van Argentinië bij den Volkenbond, de ministers van staat graaf Carton de Wiart (België) en dr. H. Colijn. In het begin van de volgende week zullen allen, die aan deze beraadsla gingen zullen deelnemen, hier aan komen. Verschillende hooge ambtena ren van den Volkenbond, die de ver schillende gedelegeerden van advies kunnen dienen, worden dan ook hier verwacht. Tot deze categorie behooren de heeren Avenol, secretaris-generaal van den Volkenbond, en Winant, direc teur van het Internationale Arbeids bureau. Ook de griffier van het Per manente Hof van Internationale Justi tie. de heer Lopez Olivan, behoort tot de ambtenaren, wier advies door de financieele commissie gevraagd zou kunnen worden. Wij hebben per auto de meeste parcour- sen afgereden en hebben ons kunnen over tuigen van de enorme moeilijkheden, waarmede de rijders te kampen hebben gehad. In de sneeuwwoestenij van Bols- ward lag het witte poeder soms tot een meter hoogte langs of op den weg en een maal zakte onze wagen zelfs zóó diep weg, dat hij op eigen kracht niet meer verder kon komen. Een boerenpaard moest er aan te pas komen, om den wagen ter sterkte van vele paardenkrachten weer in het goede spoor te brengen. Tusschen Franeker en Dokkum, een afstand van 48 k.m. door de Bildtdorpen, was het ijs op vele plaatsen bar slecht. Het werd een kruipen, een vallen en opstaan, een krab belen en zoeken naar een beetje goed ijs, zoodat de gemiddelde snelheid een flink stuk zaKte en de beste hardrijders met aanzienlijke vertraging te Dokkum aan kwamen. Dat waren dan zij, die om half vijf door den finish te Leeuwarden gin gen. Die kwamen er nog betrekkelijk goed af. EXAMENS Universiteit te Leiden. Cand. ex. rechtswetenschap de heer H. natuurkunde E de heeren B. Greiner, De- D. M. Dolk, Rotterdam; cand. ex. wis- en venter; H. A. J. Battaerd, Leiden; idem F de heer F. C. Romeyn. Universiteit te Groningen. Prop. ex. theologie de heer B. van Sme den. cand. ex. rechtswetenschap de heer L. van Nouhuys. Universiteit van Amster dam. Bevorderd tot doctor in de letteren en wijsbegeerte op proef schift getiteld ,,De gnomologieën van Sint Gregorius van Na- ziante” de heer H. L. Davids geb. te Rot terdam; doet. ex. Fransche taal en letter kunde de heer J. Babeliowsky; cand. ex. Engelsche taal en letterkunde de heer A. K. van Overbeeke. Technische Hoogeschool. Ingenieursexamen voor natuurk. inge nieur de heeren D. N. Dietz, J. F. Klink hamer en P. J. Wuite. Kath. Economische Hooge school. Prop. ex. economische wetenschappen de heeren G. A. A. van der Linden, M. P. M. C. Schellekens en C. A. Verkade.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 10