HAAGSCHE COURANT Zware uitslaande brand in villa te Wassenaar Vlucht uit Muskou Woensdag 7 Februari 1940 STADSNIEUWS VIJFDE BLAD. Inboedel kon tijdig in veiligheid worden gebracht FEUILLETON. NIEUW TEHUIS VOOR DE GEMOBILISEERDEN IN DE PRINSESTRAAT DE ONBEWAAKTE OVERWEG Bovenverdieping van de behuizing gedeeltelijk door het vuur vernield Osiria” prijzen- No. 17487. -* Opening De ontdekking. Met een frisschen dronk wordt het nieuwe tehuis ingewijd. Onmiddellijk na het uitbreken van den brand werden alle be schikbare manschappen gerequi- reerd om het groot aantal be scheiden en kantoormeubelen in veiligheid te brengen. Ten aan zien daarvan is de aangerichte schade dan ook niet groot. PROF. Dr. J. R. SLOTEMAKER DE BRUINE NAAR GENEVE BIJZONDER ONDERWIJS. B. en W. hebben den Raad een voor stel voorgelegd tot vaststelling van uit- keeringen ingevolge art. 104, le lid, der Lager Onderwijs-wet 1920 (wegens bezoek van een bijzondere school bui ten de woongemeente). BAL-MASQUE IN HET GEBOUW VOOR KUNSTEN EN WETENSCHAPPEN Stalen kasten met dossiers, bureaux, bescheiden van allerhanden aard, stoe len, tafels, enz. enz. werden in allerijl naar buiten gebracht. Alles werd op de omliggende gazons opgesteld, weliswaar buiten het bereik van het vuur doch bloot gesteld aan den regen. Direct werden maatregelen getroffen om den geredden inboedel per vracht auto’s naar elders te doen overbren gen. Ook enkele burgers hebben zich bij het uitdragen zeer verdienstelijk ge maakt. Van twee kanten tegelijk pro beerde men den vuurhaard te naderen. Niet alleen door brandwachts, doch ook door de soldaten, die over hun tuniek een overall hadden aangetrokken, ter wijl sommigen een helm droegen, wer den de spuiten gehanteerd. Door het glibberige sneeuwdek kon men zich niet zoo snel als wel gewenscht was verplaatsen. Ook bij het oprichten van ladders tegen den gevel der villa ondervond men hiervan nadeel. (Nadruk verboden.) van de militaire club ,,’t Honk” Z^xMSTREEKS kwart voor negen, hedenmorgen, heeft een felle brand gewoed in de groote villa „Osiria”, gelegen op den hoek van de Nachtegaal- laan en den Schouwweg te Was senaar. zou het zijn, als a 11 e onbewaakte over wegen werden voorzien van een duide lijk en goedwerkend automatisch waar schuwingssysteem, liefst gecombineerd voor gezicht èn gehoor ter verhooging van de veiligheid, ook in geval van een gedeeltelijke hapering van het apparaat Het wordt tijd, dat men van hooger- hand de Ned. Spoorwegen verplicht om met de noodige voortvarendheid zoo danige maatregelen in het belang der veiligheid te nemen. Zij zullen geld kosten, maar dat is niet zoo erg als de toestand van nu, die telkens weer menschenlevens kost. ONTEIGENING TEN BEHOEVE VAN DEN BOUW VAN HET NIEUWE STADHUIS. Op de gemeentesecretarie, afdeling S. en B. (kamer 32) ligt voer ieder, die dit verlangt, ter lezing: a. een afschrift van het proces-verbaal der zitting, door een commissie uit de Gedeputeerde Staten der provincie Zuid-Holland op den 18en Januari 1940 gehouden, teneinde aan te hooren de be zwaren van belanghebbenden tegen het plan van onteigening van percgelen voor en ten behoeve van den bouw van een nieuw stadhuis alhier, als bedoeld in de wet van den 16en November 1939. b. een afschrift van het advies van 23 Januari 1940, door die commissie omtrent de ingebrachte bezwaren aan den minister van Binnenlandsche Za ken uitgebracht. Ieder kan op eigen kosten, afschrift van de genoemde stukken nemen. der weiden, het bruin der veenen en de witte linten der landwegen. Daar tus- schendoor bosschen struikgewas, water en dorpen; van boven gezien leek dit alles op sierlijk kinderspeelgoed. Zij vlogen door den aether de zon ging onder het begon te schemeren. Lisaweta leunde achterover in haar stoel. Zij sluimerde. De afgeschermde lampen hulden de geheele ruimte in een zacht, wazig licht. Robert zat stil naast haar en liet geen oog van haar af. Zeldzaam, zoo rustig als zij sliep Nu vertoonde zij weer zoo’n frappante gelijkenis met Annegreet. Ook hijzelf had behoefte aan slaap, maar hij ver zette zich tegen de vermoeidheid, wel ke hem dreigde te overmeesteren. El ke minuut, waarin hij met Lisaweta tezamen was, wilde hij gebruiken om haar aan te zien, haar altijd weer aan te zien. Wie wist, wat hun na Enge land weer te wachten stond? Hij was met Lisaweta overeengekomen, dat zij in Londen in het huwelijk zouden tre den, maar dit huwelijk zou tenslotte niet meer zijn dan een formaliteit, welke onvermijdelijk was, omdat zij niet eeuwig onder een valschen naam en een valschen pas door de wereld kon trekken. Wat Lisaweta daarna wilde beginnen, daarvan had hij geen idee. Haar gevoelens te zijnen opzich te kende hij niet. Of ze hem die ooit zou openbaren...? Zoo mijmerend, vielen eindelijk ook zijn oogen dicht. En terwijl het vlieg tuig zijn weg door den aether vervolg de, spiegelden zijn droomen hem aan Lisaweta’s zijde een paradijs op aarde voor. Het werk der kerken onder de krijgsgevangenen. Prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine is gisteren naar Genève vertrokken ter bijwoning van een zitting der com missie van kerkelijke leiders uit neu trale landen, welke de geestelijke ver- ver- zal Van nu af ligt de heele wereld voor u open, het leven lacht u weer toe, viel Robert haar bij. En wat zullen wij nu beginnen? Wilt u mij Londen laten zien? O, ik zou alles graag willen zien, alles... Zij had het gezicht van een kind, dat zich voor een groote verrassing geplaatst weet. Wij zullen beginnen met een hotel op te zoeken. U moet eerst eens be hoorlijk uitrusten. Intusschen hoop ik alle formaliteiten in orde te brengen, welke noodig zijn om aan ons voor nemen uitvoering te geven. Er gleed plotseling een schaduw over haar gezicht. Dat was ik heelemaal vergeten, mompelde ze. Robert voelde zich zeldzaam pijn lijk getroffen. Ze heeft vergeten, dat ik er ook nog bij hoor, dacht hjj bit ter. Zwijgend liepen zij over het vlieg veld. Eschberg wenkte een taxi. Hotel Rubens, zei hij tot den chauffeur, of nee... rijdt u maar naar Regent op Piccadilly. En zich daarna tot Lisaweta wendend, vervolgde hij: Het lijkt mij beter niet onzen in trek te nemen in een hotel, waar ze mij kennen. Rubens is wat deftiger, maar Regent biedt het voordeel, dat wij onder de duizenden gasten niet zul len opvallen. Accoord? Ik laat het geheel aan u over, mompelde Lisaweta. U weet niet, hoe verschrikkelijk het is alles van u te moeten aannemen. Het kost zooveel geld. Ik voel me als een bedelares. Ze zweeg verschrikt, toen zij Robert’s ontstemd gezicht zag. (Wordt vervolgd.) VEREENIGING VOOR WIJSBEGEERTE. Voor de Vereeniging voor Wijsbegeer te zal Vrijdagavond a.s. in het gebouw Bazarstraat 20 dr. K. H. E. de Jong een voordracht houden over het onderwerp: „De ontwikkeling der begrippen nous (mens-verstand); logos (ratio-rede); psuchê (animus-ziel) en pneuma (spiri- tus-geest)”. zorging der krijgsgevangenen in verschillende landen ter hand nemen. Deze commissie werd onlangs inge steld door de centrale commissie uit den Oecumenischen Wereldraad der Kerken met de bedoeling om het werk der kerken onder de krijgsgevangenen, gelijk dat bestaat, samen te vatten en waar dit noodig mocht blijken, ziel zorgers voor dezen arbeid beschikbaar te stellen. Daar Duitschland niet in dezen raad vertegenwoordigd is en Frankrijk en Engeland wel, bleek het gewenscht, dat deze commissie verder geheel op eigen verantwoordelijkheid zal handelen. loopen, patiënt volkomen buiten ge vaar, las hij. Zijn gezicht klaarde op. Het is van Hixley. Ik heb hem verzocht zich van den toestand van uw broer op de hoogte te stellen. Hier hebt u zijn rapport. Hij gaf Lisaweta het telegram. Dat u daar nog aan gedacht hebt, meneer Eschberg. U weet niet, hoe mjj dat gerust stelt. Ik heb mij zelf de hevigste verwijten gemaakt, dat ik hem zoo maar aan zijn lot heb overgelaten, nadat wij zooveel ja- ren- Ik ben blij, dat het u tenminste van die zorg ontheft. Overigens zal Hixley uw broer ook verder den noo- digen bijstand verleenen. Ik heb hem verzocht ook met geld bij te springen, voor zoover dat mogelijk is. Hij zal dus geen armoede meer behoeven te lijden. Haar hand wrong zich uit den lich ten kaphandschoen en zocht plotseling de zijne. Slechts een oogenblik hield hij haar vast, maar er lag een wereld van gevoelens in dit simpele gebaar. Het was meer dan dankbaarheid, meer dan vriendschap en genegenheid, meer ook dan een bewijs zich onder zijn hoede veilig te weten. Lisaweta, dacht hij innig, eens zul je mjj niet alleen je hand schenken! Het Engelsche vliegtuig was precies op tijd. De pasformaliteiten namen slechts enkele minuten in beslag. Ter wijl de Duitsche machine koers zette naar Berlijn, zaten Robert en Lisaweta reeds in de Britsche machine. Het land gleed onder hen weg. Als een enorm schaakbord lag daar het groen Hall, kwam tot de volgende verdeeling; Fraaiste dame: wit konijntje, de Groene Fantasie, Mientje met een hart van prikkeldraad. Origineelste cos- tuums: Ergens in Nederland (een reus achtige landkaart met de woorden Er gens in...), een negerin, Kunsten en Wetenschappen, Hamsteraar en de Mo- lentjesverkooper. Paren: Rumba-paar, Tiroler paar, Haagsche telefoon en Kaartspel. Voorts werden nog prijzen uitgereikt aan een „Japansche”, twee Cow boys, 2 Harmonica-spelers, Poppe- dijntje en Sneeuwpop. De behuizing, die, na eenigen tijd leeg te hebben gestaan, in gebruik is bij de militairen voor administratieve doeleinden, heeft een oogenblik groot ge vaar geloopen volkomen door het vuur in de asch te worden gelegd. Dte "Wassenaarsche brandweer, die met alle beschik bare materiaal ter plaatse was, heeft dit, mede dank zij de lof waardige hulp van militairen, gelukkig weten te voorkomen. Wel biandde een gedeelte van de bovenverdieping uit, terwijl ook het dak over een groote breedte vernield werd. U) Lisaweta klom het trapje op. Haar voeten waren zwaar van angst. Nu nam ook Robert zijn plaats in het vliegtuig in. En dan een lichte trilling ging door het stalen lichaam van de ma chine, zij rolde over de startbaan steeg langzaam omhoog Hixley’s gestalte werd kleiner de aarde vlood weg het blauw van den he mel nam hen op Sovjet-Rusland bleef achter. °P dat oogenblik werd het Lisaweta te machtig. Zij kon niet meer. Het liet haar totaal onverschillig, of de andere passagiers haar nieuwsgierig en ver baasd aanstaarden. Zij moest huilen en Robert Eschberg liet haar begaan. Nu mocht zij immers wel een oogen- blikje zwak zjjn. Nu, eindelijk, konden de angst en de intense spanning, waar in zjj de laatste uren verkeerd had, een uitweg vinden. Geleidelijk, pas in het verdere ver loop van hun reis, bracht Eschberg haar van zijn plannen op de hoogte. Zjj had gedacht, dat hij haar naar duitschland zou brengen, maar hij wist haar spoedig te overtuigen, dat op het oogenblik ónmogelijk was. Ge® drie dagen zou zij zich op den In het centrum der. stad, t.w. in het voormalige gebouw der gemeente- apotheek Prinsestraat 57, is een militair tehuis ingericht, dat wat zijn inrichting betreft aan de meest denkbare eischen voldoet. Het kwam tot stand, dank zij het lofwaardig streven van het comité voor Militaire tehuizen op neutralen grondslag, dat hiermede de eerste in richting van dezen aard opende. En wie er binnentreedt, zal er niet meer de oude apotheek uit kunnen her kennen. Onder leiding van den adj.- directeur van S. en V., ir. H. E. Suyver, is een interieur ontworpen, dat even gezellig is als doelmatig en de jongens zullen zich in de „Militaire club ’t Honk” zeer zeker thuis voelen. Hoe keu rig is het werk door de Gemeentelijke Vakcursussen, directeur de heer van Wijk, uitgevoerd. Werkelijk hier is alles op alles gezet om een zoo geslaagd mo gelijk geheel te verkrijgen. De ruime conversatiezaal vraagt allereerst bij het binnentreden de aandacht. Het buffet is in een halven cirkel opgesteld zelfs bar-krukken ontbreken niet. De kunst schilder Francken tooverde in frissche kleuren een vroolijk militair tafereel op een der muren. Door de wijze van op stelling van tafels en stoelen wordt de sfeer van intimiteit in niet geringe mate verhoogd. Aangrenzend aan de conversatiezaal zijn gelegen een kamer voor tafeltennis,, sjoelbakken, enz. en een kamer met twee biljarts. Over de bovenverdie pingen zijn verdeeld een studeerkamer, een huiskamer, waar de militairen be zoek van familieleden kunnen ontvangen, een spreekkamer, een kamer voor huis vlijt, voor geestelijke verzorging, een schrijfkamer, een bibliotheek enz. enz. Misschien hebben we in deze opsom ming het een of ander vertrek vergeten. Laten we volstaan met op te merken, dat er voor alles is gezorgd. Gestreefd is zoo veel mogelijk naar eenvoud in aankleeding, echter toch weer zoo, dat men zich niet „op visite” voelt. De Haag- ,sche Kunstkring en Pulchri Studio ston- Gevaar voor uitbreiding. Het vuur woedde het felst tusschen het plafond van de eerste étage en den vloer van de bovenverdieping. Een oogenblik zag het er dreigend uit en werd reeds gevreesd, dat de kapitale villa in haar geheel een prooi der vlammen zou worden. Reeds sloegen de vlammen op tal van plaatsen door het dak van den rechtervleugel. Toen heeft men er even aan gedacht de hulp van de Haagsche brandweer te roepen. Gezien echter het feit, dat het gevaar gekeerd kon worden, heeft men hiervan afgezien. Na inspanning van alle krachten, waarbij vooral de soldaten zich dapper hebben geweerd, kon uitbreiding van het vuur worden voorkomen. Enorme hoeveelheden water werden op de vlammen gestort, zoodat kamers, trappen en gangen schier onbegaanbaar waren. Omstreeks 11 uur kon gezegd worden, dat men den brand onder de knie had. Wel brandde het hier en daar nog flink, gepaard gaande met een groote rookont wikkeling, doch gevaar van overslaan naar een anderen vleugel bestond niet meer. Het nablusschen nam nog gerui- men tijd in beslag. Verschillende militaire autoriteiten kwamen zich op de hoogte stellen ter wijl eveneens aanwezig was de commis saris van de Wassenaarsche politie. den in bruikleen een groot aantal schil derstukken af. Gisteravond is de militaire club ,,’t Honk” door generaal-majoor K. E. Oudendijk, namens het comité met een kort woord geopend. Spr. herinnerde eraan, dat tot de totstandkoming van dit tehuis mevr, van Voorthuysen den stoot heeft gegeven. Alles wat hier staat is geschonken, hetgeen beschouwd kan worden als een uiting van goede gezind heid van de burgerij ten opzichte van het leger. Spr. bracht dank aan alle gevers en geefsters. Van de club kan men lid worden, zonder dat eenige con tributie verschuldigd is. Er zullen cur- susssen georganiseerd worden, terwijl er ook op andere wijze naar gestreefd zal worden, dat in ’t Honk een gezellige sfeer zal heerschen. Daarna werd gemeenschappelijk het eerste couplet van het Wilhelmus ge zongen. Er was al direct gisteravond na de officieele opening een vroolijke stem ming. Voor muziek zorgde de band van het Algemeen Paarden Depót van Hout- rust, terwijl mej. Loeki Lohoff enkele liedjes zong. Gistermiddag hebben enkele genoo- digden de inrichting van het tehuis in oogenschouw genomen. Aanwezig wa ren o.a. de burgemeester mr. S. J. R. de Monchy gen.-maj. jhr. J. Th. Alting von Geusau, commandant van het Eer ste Legerkorps voorts de wethouder van Sociale Zaken L. Buurman den gemeente-secretaris mr. dr. J. J. Boas- son ir. H. E. Suyver en vele anderen. De voorzitter van het Comité, gen.- maj. b.d. K. E. Oudendijk, sprak een welkomstwoord en bracht dank aan allen, die aan de totstandkoming van het tehuis hadden medegewerkt, in het bijzonder aan het Gemeentebestuur, dat het gebouw ter beschikking had gesteld en voor de inwendige verbouwing had gezorgd. Van de inrichting bestond, naar spr. opmerkte, op 12 theelepeltjes na alles uit milde gaven. Het was spr. niet mogelijk allen te bedankenhij hoopte echter ook in de toekomst op aller steun te kunnen rekenen. Als oudste aanwezige soldaat, naar hij zelf opmerkte, en tevens als hoog ste militaire autoriteit, nam nog gen.- maj. jhr. Alting von Geusau het woord om zijn groote bewondering en dank baarheid tot uitdrukking te brengen voor wat hier voor de jongens gedaan was. Hierna werden de bezoekers door ir. Suyver rondgeleid. In de lange reeks van ongelukken op cnze onbewaakte overwegen neemt het drama, dat zich gistermiddag bij Ber- gentheim heeft af gespeeld, een wel zeer tragische plaats in: een bedroefde familie keert terug van de begrafenis van den achttienjarigen zoon, de auto wordt op den onbewaakten overweg ge grepen door een trein; de chauffeur en twee dames (moeder en dochter) wor den op slag gedood, twee dames gewond. Zooals blijkt uit het bericht, dat men elders in ons blad vindt heeft de be stuurder vóór den overweg zijn wagen tot stilstand gebracht en is hij uitge stapt om zich te overtuigen, of de weg veilig was. Daar de mist het uitzicht ernstig belemmerde, moest hij afgaan op zijn gehoor; daarom had hij den mo tor afgezet, teneinde door het geronk niet te worden gehinderd bij het luiste ren. Toen hij niets hoorde, dat op de nadering van een trein wees, heeft hij den motor weer aangezet en is den over weg opgereden. In de korte oogenblik- ken, die daarmee gemoeid waren, is echter een trein in volle vaart genaderd en.het vreeselijke ongeluk was ge schied. Men is bij ongelukken op onbewaakte overwegen geneigd, aan de mogelijkheid van onvoorzichtigheid of althans onvol doende waakzaamheid aan de zijde van de weggebruikers te denken, maar dit is in het onderhavige geval uitgeslo ten. Integendeel: men zal moeten toe geven, dat de autobestuurder heeft ge daan wat hij in de gegeven omstandig heden kon doen om zich te vergewissen of de weg vrij was. Het is niet de eerste keer, dat op een onbewaakten overweg een ernstig onge luk plaats heeft tijdens mist. Als wij ons goed herinneren, was het in het voorjaar van 1936, dat zulk een onge luk bij Beverwijk het leven kostte aan den bestuurder van een vrachtauto. Het is vooral na de tragische gebeur tenis van gisteren toch wel heel duide lijk, dat men zich bij mist niet kan hoe den tegen de gevaren van den onbe waakten overweg en wij vragen ons af, of de Ned. Spoorwegen wel vrij uitgaan door geen maatregelen te nemen tegen dit gevaar. Op een zeer beperkt aantal overwegen is een waarschuwings systeem door middel van flikkerlichten aangebracht, maar daarmee is men niet gebaat bij de zeer vele overwegen, waar zulk een waarschuwing ontbreekt en waar het gevaar toch zeker niet minder groot is voor wie er de spoorbam moe ten oversteken. Vooral bij mist zijn de verkeersgeva ren zeer groot. Het wegverkeer houdt er rekening mee. Geen behoorlijk autobe stuurder zal nalaten, zijn snelheid te temperen naarmate de mist den weg on veiliger maakt en in ’t bijzonder bij kruispunten en zijwegen de uiterste voorzichtigheid in acht te nemen en door signalen op zijn aanwezigheid op merkzaam te maken. Doch een trein moet, in verband met de dienstregeling, zijn snelheid zooveel mogelijk behouden en kan niet bij eiken overweg langzaam gaan rijden, om onder het geven van signalen voorzichtig te passeeren. Dat is nu eenmaal practisch een onmogelijk heid. Toch dienen hier o.i. met spoed in grijpende maatregelen te worden geno men. Van hoogerhand zou kunnen wor den voorgeschreven, dat elke trein bij mist een voortdurend luid signaal moet laten hooren, onder alle omstandigheden cp zóódanigen afstand hoorbaar, dat allen, die zich bij een overweg bevinden, tijdig worden opmerkzaam gemaakt op de nadering van den trein. Of dit moge lijk en voldoende veilig is, zou bij een nauwkeurig onderzoek moeten blijken. Beter, want veiliger en meer afdoende Op bovengenoemd tijdstip bemerkte een der soldaten op de bovenverdie ping, waar zich de slaapplaatsen der militairen bevinden, een sterke brand lucht. Onmiddellijk ging hij op onder zoek uit Het betreden van de slaapzaal was toen reeds, door de enorme rookont wikkeling, niet meer mogelijk. Het mag een wonder heeten, dat de brand niet vannacht, toen vrijwel alle bewo ners ter ruste lagen, is uitgebroken. Aangenomen wordt, dat het vuur al ge- ruimen tijd heeft liggen smeulen. Aanvankelijk heeft men nog ge tracht met eigen middelen den brand te blusschen. Hij had toen echter reeds een dusdanigen om vang aangenomen, dat men vrijwel machteloos stond. De slaapzaal, welke, met den rug naar de Nach- tegaallaan staande, in den rechter vleugel van de villa is gelegen, was één laaiende vuurzee. De Wassenaarsche brandweer werd gealarmeerd, die met alle beschikbare materiaal, t.w. een motorspuit, een lad der- en een materiaalwagen, uitrukte. Ontruiming met man en macht. Inmiddels begonnen de soldaten met man en macht de villa te ontruimen. Een oude traditie in eere hersteld. Bij het eerste ochtendgloren kwam de Engelsche kust in zicht. De parel- moerkleurige zee wierp haar witte schuimkoppen op het strand en bij den ingang van een haven ontwaarde men de massale contouren van een oorlogs schip. De metalen draagvlakken van het vliegtuig schitterden in de eersce stralen van de morgenzon. Langzaam, in serpentines, beschreef de trotsche machine eenige cirkels boven het vliegveld Croydon om dan in een ele gante glijvlucht contact te zoeken met de aarde. Lichtelijk stijf van het lange zitten, daalde Robert het trapje af, waarna hjj Lisaweta behulpzaam de hand reik te. Moe? Ze schudde energiek het hoofd. In derdaad waren haar de vermoeienis sen van de lange reis niet aan te zien. Alle opwindende gebeurtenissen, welke deze behouden aankomst op Britsch grondgebied vooraf waren gegaan, ten spjjt, zag zij er beter uit dan vieren twintig uur geleden. Ik voel mjj zoo frisch en welva rend als een visch in den Wolga, ver zekerde ze. Hij nam haar glimlachend op. Weet u hoe u er nu uitziet? vroeg hij onverwacht. Als een renpaard, dat den start niet kan afwachten. Ze lachte. Heerlijk was het, haar te hooren lachen! Zoo voel ik me ook. En hoe zou dat ook anders kunnen Engeland - de geheele wereld, ach, het is immers haast te mooi om waar te kunnen zijn! Gisteren nog in Moskou, in een hel en vandaag... pas van Daisy Lohr in Duitschland kunnen ophouden zonder in ernstige moeilijkheden te geraken. Ongetwijfeld zou Daisy haar verlies weldra bemer ken en het onrechtmatig gebruik van een dergelijk document werd nu een maal zwaar gestraft. Met haar Sovjet- pas kon zjj in Duitschland natuurlijk niets beginnen. Integendeel het was maar beter, dat men dien daar in het geheel niet te zien kreeg. Bovendien zou haar Russisch accent waarschijn lijk al heel spoedig de aandacht trek ken en aangezien Rusland en commu nisme in het Derde Rijk nu eenmaal synoniem waren, zou men haar wel niet bepaald met open armen ontvan gen. Kort en goed aan Duitschland viel eenvoudig niet te denken. Er bleef voorloopig niet veel anders over dan Engeland. Overigens moest zij maar geheel op hem vertrouwen en alles aan de toekomst overlaten. Dat zijn plannen voor de eerstvol gende dagen allang vaststonden, wilde hij haar op dit oogenblik nog niet zeg gen. Dat alles had nog tijd, tot zjj in Londen waren. Toen zjj in Koningsbergen landden, stond daar bij de douane een postbo de. Telegram voor meneer Eschberg riep hjj tusschen het geroezemoes der aankomende en door familieleden ver welkomde passagiers. Lisaweta kromp ineen. Een tele gram? Het is niets, zei Robert, terwijl hjj haar bemoedigend toeknikte. Ik verwachtte dat telegram. Overeengekomen bezoek goed ver- Gisteravond werd een bal masqué ge geven in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen. Menigeen zal mis schien eenigszins vreemd opkijken, wanneer hij hoort of leest, dat in het oude, stemmige Gebouw een bal mas qué wordt gegeven, dat er dus een dansvloer is en stoelen en tafeltjes er omheen staan. Maar het is eigenlijk niets nieuws, want vroeger werden er ook bals gegeven in het Gebouw en volgens den heer Henri ter Hall was het bal van K. en W. de groote ge beurtenis van het seizoen voor het uit gaande publiek, zoodat gisteravond weer een oude traditie in eere hersteld is. De zaal leent zich ongetwijfeld uit stekend voor bals. Er is gezorgd voor een grooten dansvloer, waarop honder den menschen zich kunnen vermeien in foxtrot, wals of tango, terwijl de lo ges en de galerijen aan het geheel een stemmig aanzien geven. Men kan daar bovendien heerlijk zitten en uitrusten van de vermoeienissen van het dansen. Er was gisteravond veel werk ge maakt van de costuums, of beter ge zegd: velen hadden werk gemaakt van hun maskerade-costuums, want het aantal gecostumeerden overtrof het aantal niet-gecostumeerden. De jury, o.l.v. den heer Henri ter Vanwegeden wereldgebeds dag voor Srouwen komt de Maranatha- kring op morgenavond samen in het ge bouw- van Speykstraat 153. Spreker is: ds. J. Enter, predikant te Rotterdam, over het onderwerp: „Een heerlijke toekomst”. O 4

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 17