de Vorst
Naweeën
van
>1 ‘Al
Vlucht uit Moskou
Haagsche Courant van Donderdag 8 Februari 1940
p* ranirs
aan
Kruiend ijs veroorzaakt schade
verscheidene schepen
I
BINNENLAND
F
schelling terug.
Een stoomboot gezonken.
De rivieren zitten
weer vast
Niet te Iaat.
worden
Een boot weggedreven.
De slagkruisers
SCHEEPSWERF ONDERGELOOPEN
1
Geen ongelukken.
weer
de
overvallen.
KRITIEKE TOESTAND TE NIJMEGEN
FEUILLETON.
(Nadruk verboden.)
(Wordt vervolgd.)
ander te doen. Allereerst
s -
VIERDE BLAD, PAGINA 1.
Meer schade dan aanvankelijk
gedacht werd
Om elf uur had het ijs te Millingen
een snelheid van acht tot negen
kilometer per uur bereikt
Begin 1945 zouden zij geheel voor hun
taak gereed kunnen zijn.
Zware strijd van de „Daniël
Goedkoop” tegen het ijs
Waterstaat neemt maatregelen
Gisteravond om elf uur kwam te Nij
megen bij de wacht van den Rijkswa
terstaat aan de Aalkade de mededee-
ling, dat de Rijn bij Lobith en Millingen
aan het kruien was. Het zware ijs ging
door de rivier en voerde groote water
massa’s achter zich mede.
Tegen half twaalf was het kruien
hadden vele moeilijkheden op hun weg
naar de Vliehors ondervonden.
De Terschellingsche boot
moest het opgeven.
De postboot „Noord-Nederland” is
gistermiddag om een uur van West-Ter-
schelling uitgevaren. Tengevolge van
den mist kon het vaartuig zijn doel niet
bereiken. Na een strijd van drie uur
Ook de „Vlieland” keerde
onverrichterzake terug.
Ook de postboot „Vlieland”, die gis
termiddag was uitgevaren om te trach
ten Harlingen te bereiken, moest onver
richterzake terugkeeren. Het bleek niet
mogelijk zich een weg te banen door het
zware ijs.
i zich
,rrect Se'
Te Millingen werd een hulpploeg van
vijftig man onder leiding van den bur
gemeester, den heer A. J. Eyckelhof, in
gereedheid gehouden, doch er behoef
den geen bijzondere maatregelen te
worden genomen.
Het water steeg te Millingen tus
schen half elf en elf uur zestig tot
neventig centimeter. Een gevolg
van dezen hoogen waterstand was,
dat de helling en de loodsen van de
scheepswerf der firma Bodewes on
derliepen.
In allerijl heeft men getracht de
zich daar bevindende scheepsmo
toren in veiligheid te brengen.
Naar wij gisteravond van den Rijks
waterstaat vernamen, is de Rijn, be
neden bij Millingen, ook weer gaan
zitten en liep het water bij Lobith zóó
hoog op, dat het over den overlaat
golfde. Ook hier deden zich geen onge
lukken voor. Twee stoombooten van de
reederij Rotterdam, welke ter hoogte
van den Lindenberg te Nijmegen lagen
gemeerd en zich gedekt waanden door
de kribbe van de kWne vluchthaven,
kregen nog een leelijke knauw van het
ijs, dat in deze vluchthaven was los
geraakt. Dit ijs, dat een dikte had van
34 d.m., wrong zich tusschen de boo
ten, zoodat de „Nijmegen 3” het anker
kwijtraakte en de „Nijmegen 5” aan
stuurboordzijde ingedeukt werd.
Vannacht om 2 uur zat de Waal voor
Nijmegen nog muurvast.
Nadat gisterochtend de geweldige
ijsmassa’s van den Rijn tusschen
Spijk en Millingen waren gaan
kruien, waardoor een gevaarlijke
situatie ontstond, heeft zich het ijs,
dat na een klein uur tot stilstand
was gekomen, gisteravond opnieuw
in beweging gezet. Het kruien be
gon omstreeks kwart over tien te
Lobith en deed zich tien minuten
later te Millingen voor. Het schu
ren en bonken van de ijsschotsen
was tot in den verren omtrek hoor
baar.
Te Lobith had het voorbijdrijvende
ijs een snelheid van zes k.m., ter
wijl de waterstand tusschen tien
uur en kwart over tienen met niet
minder dan 47 c.m. was gestegen
tot 15.09 meter. Hierdoor is de
overlaat tusschen Lobith en Spijk
in werking getreden. Bij Spijk krui
de het ijs, evenals gistermiddag,
tegen den dijk op.
De toestand werd kritiek en de al-
gemeene verwachting was, dat de
Waal voor Nijmegen nog dezen
nacht zou openbreken. De z.g. ijs-
verdikking bij Gent bleek reeds
zooveel te verduren te hebben, dat
men van dezen dam weinig weer
stand kon verwachten.
U hebt immers zoo
veel voor mij gedaan.
Een der schepen, de 1000 ton meten
de „Vergine” uit Antwerpen, geladen
met kolen, werd lek, doordat een boei
met kabel, door het vlak van het schip
werd getrokken. De „Vergine” wordt
thans met vier motorpompen drijvende
gehouden.
Om half elf vanmorgen zat de Rijn
bij Lobith nog steeds. Het weer is slecht
geworden en tengevolge van den mist
heeft men op de rivier weinig uitzicht, tegen mist en ijs keerde de boot op Ter-
afgesproken,
van Vlieland
Vrachtdienst LemmerUrk
gestaakt.
In verband met den ingetreden dooi
is het stoomgemaal te Tacozijl in wer
king gesteld. Het ijs in de omgeving van
Lemmer zal hierdoor onbetrouwbaar
worden, zoodat de vrachtdienst tus
schen Lemmer en Urk over het ijs niet
meer onderhouden kan worden.
Gistermiddag om vijf uur is de laatste
vrachtauto van Urk naar Lemmer ver
trokken.
Het wegdek Afsluitdijk-Zurich-
Harlingen weer berijdbaar.
De hoofdingenieur-directeur van den
Rijkswaterstaat in de directie Gronin
gen en Friesland, deelt ons mede, dat
het door sneeuw gestremde wegvak
Afsluitdijk-Zurich-Harlingen weer voor
het verkeer berijdbaar is.
De Ato-diensten zijn gedeeltelijk her
vat.
Het gevaar voor de zes ter plaatse
ingevroren schepen werd toen als ge
weken beschouwd, daar het ijs tusschen
de kribben vast bleef zitten en zich aan
den kant ijsdammen hadden gevormd,
die de aandrijvende schotsen tegen
hielden.
De andere voorzieningen.
Uit den aard der zaak zal het plan
van de technische commisie wel meer
bevatten dan alleen het voorstel tot
den bouw van die artillerieschepen. De
harmonie van de geheele vloot moet
tot in alle geledingen bewaard blijven,
zoodat tegelijk met den bouw van de
kruisers een aantal moderne duikboot-
jagers zullen moeten worden gebouwd
voor de nabije bescherming, terwijl ook
alle aandacht besteed zal moeten wor
den aan het onontbeerlijke luchtwapen
voor verkenningen en in bijzondere
omstandigheden voor een krachtig op
treden.
Als thans komt vast te staan, dat de
Regeering ook geheel de plannen
van de commissie heeft overgenomen,
dan kan men er zeker van zijn, dat
de mogelijkheden tot versterking en
bescherming van de vlootbasis, alsme
de tot de uitbreiding harer outillage,
als voldoende kunnen worden be
schouwd.”
Voor zoover er op dit gebied iets te
voorspellen valt, zou ik willen zeggen,
dat de schepen nog wel op tijd gereed
kunnen komen vóór de grootste span
ningen in den Pacific verwacht kun
nen worden, die wel beïnvloed zullen
worden door de plannen van Amerika
om zich van de Philippijribn terug te
trekken, hetgeen in 1946 zal
beslist. Voor het overige valt al dade
lijk te constateeren, dat alleen al het
nemen van de beslissing in onze over-
zeesche gewesten, maar ook in het bui
tenland een grooten moreelen invloed
zal oefenen, omdat daarmede in één
slag een einde gemaakt zal worden aan
de zoovele malen geuite veronderstel
ling, dat men in Nederland de verster
king van de weermacht ter zee wel met
woorden aankondigt, maar niet in da
den omzet. Worden de plannen der
technische commissie werkelijkheid,
dan zou eindelijk de geheele wereld
kunnen zien, dat ook de Nederlandsche
natie bereid is zich groote opofferin-
I gen te getroosten voor het behoud van
onze zelfstandigheid. Ook jegens het
personeel, dat recht heeft op behoor
lijk materieel, zou een eereschuld inge
lost worden.
Ten opzichte van het buitenland zou
door dit alles komen vast te staan, dat
Nederland begrepen heeft niet te mo
gen bouwen op hulp van derden voor
de verdediging onzer gewestenin het
Oosten. En dan zou ik er nog op wil
len wijzen, dat wij met drie kruisers
een belangrijk grootere kans hebben
om bij een conflict in den Pacific neu
traal te blijven. Met een krachtige zee
macht en een open-deurpolitiek zullen
de uitgaven op den duur een goed»
geldbelegging blijken te zijn.
van het ijs in de Waal reeds gevorderd
tot Erlekom en het fort Sprokkelen
burg. Het water voor Nijmegen steeg
per uur 6 c.m. en de Waal bereikte om
elf uur een hoogte van 10.84 plus
N.A.P., waardoor de Lage Kade tegen
over de Groote Straat onderstroomde.
De Waterstaat nam voorzorgsmaat
regelen en zette het lage gedeelte van
deze kade af.
woord stonden. Men hoorde brokstuk
ken van gesprekken, het geschuifel van
vele voeten, het rinkelen van geld. Pic
colo’s en liftjongens flitsten overal door
heen met brieven en telegrammen,
kruiers sjouwden met koffers en baan
den zich, aanhoudend waarschuwend,
een weg door de menigte. Uit de ont
bijtzaal, welke men in de vestibule kon
zien, klonk gedempt het geklikklak van
vorken en messen en het gerinkel
van schalen en glaswerk. Vele tafel
tjes waren reeds bezet; het meeren-
deel der logé’s was in een krant ver
diept. Er kwamen nieuwe gasten, die
naar hun kamers werden gebracht.
Ergens klonk het geratel van een tele
foon. Buiten gleden auto’s in lange fi
le’s voorbijhet Londensche verkeer
begon zich van de stad meester te
maken.
Lisaweta stond ietwat angstig naast
Eschberg.
Twee goede kamers met badka
mer voor mijn verloofde, miss Lohr
en hetzelfde voor mij, verlangde hij
aan het loket.
Groote bagage, meneer? vroeg
de man achter de tralies.
Wij zijn per vliegtuig gekomen.
Bagage wordt nagezonden.
De portier had Robert Eschberg en
zijn dame reeds getaxeerd. Ze kregen
elk twee kamers op dte tweede ver
dieping. Een piccolo bracht hen naar
boven. Hixley’s beide handkoffers volg
den met de bagagelift.
Ik hoop, dat het zoo naar je zin
is Daisy? zei Robert, nadat een kel
ner de deur voor hen had geopend.
O ja, stamelde Lisaweta.
Bedremmeld stond zjj in het groote
Eschberg en deze gedachte deed haar
blozen. Wat haalde ze in haar hoofd?
Vriend beschermer meer kon hij
voor haar niet zijn!
Robert Eschberg wachtte beneden in
de hall. Hij had een toef frissche
viooltjes in de hand. Lisaweta’s hand
trilde, toen zij de geurende bloemen
aannam. Het was iets ongekends, dat
iemand haar bloemen vereerde!
Het wekte herinneringen op... herin
neringen aan een grooten, zonnigen
tuin een kweekkas in het volle licht
van de lentezon en daarin stond haar
vader, forsch, stevig en bruin ver
brand. Over het witte hemd droeg hij
een kort jasje van bruin fluweel, dat
altijd open hing. In zijn handen hield
hij een boeket kleine viooltjes...
De eersten uit de kas, meneer,
zei de tuinman. En daarop had vader
haar de blauwe bloemenpracht in de
hand geduwd: Loop, wat je kunt,
Lisinka, breng ze naar moeder!
Dat was nu al zoolang geleden! Zes,
zeven jaar moest zij destijds zijn ge
weest. Eigenlijk had zij er nooit meer
aan gedacht, maar met den geur der
bloemen, haar door Robert Eschberg
geschonken, werd de herinnering aan
dit huiselijk tafreeltje uit haar jeugd
weer levend.
Zij bevestigde de viooltjes voor op
haar japon. Het diepe lila harmoni
eerde uitstekend met het grija van de
zachte stof. In haar blik las Robert
de diepe erkentelijkheid, welke zij niet
onder woorden vermocht te brengen.
Het kruien van het ijs op den Rijn
nabij Lobith heeft naar vanmorgen
bij daglicht kon worden vastgesteld
gisteravond meer schade aangericht,
dan men toen wist. Door den hoogen
waterstand drong het ijs in de vlucht
haven van Lobith-Tolkamer, waar onge
veer 200 schepen gemeerd liggen.
Toen het ijs in de haven drong, zag I helft van de uitgestrekte zandplaat in
het er een oogenblik zeer angstig uit. de sneeuw was blijven steken. De
De kabels, aan welke de schepen ge- chauffeur heeft zich naar alle waar-
meerd lagen, knapten door de sterke schijnlijkheid te voet naar Vlieland
spanning, welke ontstond af, zoodat de terug begeven.
schepen los raakten en als het ware in De mannen laadden de levensmidde-
het kruiende ijs op en neer dansten. Tal len van de vlet en lieten deze met
van vaartuigen kregen deuken, roeren een zeil overdekt op de zandplaat ach-
werden beschadigd en andere schade. 1 ter. Vervolgens keerden zij naar de
zij het niet van ernstigen aard, werd Cocksdorp terug.
aangericht. De deelnemers aan deze expeditie
É.U’
11'.
opnieuw vast.
heeft men in
moet ik eens gaan informeeren over
Lisaweta’s figuurtje in het grijswollen
toiletje ik geloof, dat wij goed zul
len doen niet het wantrouwen van de
hoteldirectie op te wekken. Logé’s,
die alleen bewapend zijn met een klei
nen handkoffer, zijn op den duur niet
bijster respectabel. Er zal wel niets
anders opzitten dan dat u ook een
paar inkoopen gaat doen.
Maar niet zonder u! riposteerde
Lisaweta haastig.
Londen bijt niet, stelde hij haar
gerust. Maar wij zullen alles vlug
genoeg bij elkaar hebben. Daarom
dunkt het mij beter, dat u eerst een
paar uren rust neemt. Intusschen kan
ik dan mijn licht bij de autoriteiten
eens opsteken. Als u het goed vindt,
kom ik u om twee uur halen voor de
lunch. Daarna hebben wij dan nog al
len tijd om de noodige inkoopen te
doen en Londen eens te gaan bekijken.
Wat kon een dag toch vlug voorbij
gaan, als men zich gelukkig voelde!...
Welk een hemelsbreed verschil met de
dagen in Moskou, waar elk uur nieu
we zorgen en leed had gebracht. Het
was, of het leven weer alles goed wil
de maken, wat het zoovele jaren
schier onherstelbaar bedorven had.
Lisaweta had geslapen, vast en lang.
Even voor den afgesproken tijd was zij
wakker geworden en juist toen zij de
laatste hand aan haar toilet legde, ra
telde de telefoon op het kleine schrijf
bureau. Mr. Eschberg wacht bene
den in de hall op miss Lohr, berichtte
haar de telefoniste.
Snel maakte zij zich gereed. Zij be
trapte er daarbij zichzelf op, dat zij
er goed wilde uitzien voor
Een onderhoud met vice-admiraal
L. J. Quant
Naar aanleiding van het bericht, dat
de Ministerraad zich vereenigd zou
hebben met het plan der technische
commissie inzake den bouw van drie
slagschepen heeft het „Handelsblad”
een onderhoud met vice-admiraal L.
J. Quant gehad. Aan dit onderhoud
ontleenen wij het volgende:
„Ik moet beginnen met te zeggen,
dat mij omtrent de keuze, welke de Re
geering zou hebben gedaan, niets be
kend is, maar mocht het bericht juist I
zijn, dan juich ik het besluit van de
Regeering natuurlijk bijzonder toe.
Deze schepen zouden dan belangrijk
sterker moeten worden dan de tus-1
schenklasseschepen van de groote zee
mogendheden, doch weer niet even
sterk behoeven te zijn als de groote I
slagschepen dier mogendheden. Wat ik
bovendien ten zeerste zou toejuichen
is, dat uit de beslissing van de Regee
ring zou blijken, dat zij haar volle ver
trouwen heeft gegeven aan de techni
sche commissie, waarin de vier actieve
dus verantwoordelijke vlagoffi-
I eieren, die de voornaamste posten be-
kleeden, van de normale marine-orga-
nisatie, zitting hadden genomen.
Er is reeds veel kostbare tijd ver
loren gegaan, doch daarom mag als
het bericht juist is ook wel de con
clusie worden getrokken, dat alle voor-
en nadeelen in extenso niet alleen be
studeerd, maar ook terdege gewikt en
gewogen zijn. Gezien den spoed, welke
ten deze zeker betracht dient te wor
den, mag dan ook van de Regeering
verwacht worden, dat zij de desbe
treffende wetsontwerpen binnen den
kortst mogelijken tijd bij de Staten-
Generaal zal indienen. Moge de volks
vertegenwoordiging dan daarna met
bekwamen spoed haar beslisisng nemen
in dier voege, dat zij met groote meer
derheid van stemmen de Regeerings-
voorstellen zal aanvaarden.
Drie artillerieschepen van ongeveer
vertrek met zijn kostbaar zijden be- tegen mijn verloofde ,,u” zei. Het is
hang en gebloemde meubelen. Het was immers alles maar komedie.
even als een electrische schok door Komedie herhaalde Lisaweta.
haar heen gegaan, toen Robert Esch- Haar stem liet haar'in den steek,
berg, haar tutoyeerend, met den naam Maar toen zij een half uur later, heer-
van die andere had aangesproken. En lijk opgefrischt door het verkwikkende
op dat oogenblik was het haar wel bad, in het salon terugkeerde, werd
volkomen duidelijk geworden, hoe on- de trieste stemming toch al spoedig
afscheidelijk het lot haar aan dezen weer wat beter.
man had gebonden. Onafscheidelijk? Robert wachtte reeds op haar; de
Zij moest even haar oogen sluiten om kelner had het ontbijt al gebracht.
het te kunnen verwerken. Als hij wist...
Wenscht in de eetzaal te ont
bijten?
Lisaweta schudde haastig het hoofd.
Neen, hier op de kamer van
mijn verloofde. Over een half uur, is
dat goed? wendde Robert zich tot
haar.
Zij knikte wederom.
Prachtig. Over een half uur dus
een ontbijt voor twee personen.
De kelner noteerde. Een kamer
meisje loste hem af en vroeg, of me
neer en mevrouw nog bijzondere wen-
schen hadden.
Dank je, op het oogenblik niet
dat wil zeggen, hoe denk je over een
bad, Daisy? vroeg Robert.
Ja, graag.
Het kamermeisje verdween in de
aangrenzende badkamer en even later
hoorde men het ruischen van het wa
ter uit de krar.en.
Robert nam Lisaweta’s beide han
den in de zijne.
Wees nu toch niet zoo vreemd.
U bent toch niet boos op me,
dat ik u met „je” heb aangesproken?
Maar het zou toch een beetje zonder-
I lingen indruk hebben gemaakt, als ik
Vandaag hebben we zelfs twee
kopjes, constateerde Robert lachend.
Het is toch wat beter dan ons eer
ste ontbijt in Moskou, nietwaar?
Daarop nam hij een klein pakje uit
zijn zak. Ik heb wat voor u mee
gebracht. Behoedzaam wikkelde hij
het witte vloeipapier af.
Ooo. Zij beet haar kleine tanden
in haar onderlip en staarde met een
kleur van blijdschap naar het voor
werp, dat Robert voor haar neerzette.
Het was het kleine, bont beschilderde
Koerganbeeldje.
Opdat u zich voortaan niet meer
in avonturen zult behoeven te storten,
lachte Robert, terwijl hij haar het fi
guurtje in de hand drukte.
Er verscheen een peinzende uitdruk
king op haar lief gezicht.
Als ik maar wist, waarom moe
der juist aan dit beeldje zoo gehecht
was. Wij hadden toch werkelijk wel
kostbaarder dingen
Misschien is er een of andere
dierbare herinnering aan verbonden.
In ieder geval, hoe het ook zij ik
ben blij, dat u het nu weer in uw be
zit hebt. Maar nu moeten wij eens
even aan het heden denken. Er is nog-
I al een en r
Schroef van de sleepboot vernield
De strijd, welken de „Daniël Goed
koop” gisteren tegen het ijs in de
Zaaridamsche haven heeft gevoerd, was
een uiterst zware en de sleepboot is
er dan ook niet zonder averij afge-
komen.
Tegen elf uur verliet de „Daniël” de
Amsterdamsche haven. Nadat het ge-
t lukt was de Nieuwe Haven te Zaandam
l open te breken, begaf het schip zich
naar de Oude Haven, waar het breken
aanvankelijk vrij vlot verliep. Af en
I toe gebeurde het, dat tot een hoogte
van een meter schotsen gebroken moes
ten worden. Doch na veel moeite wist
men hier in te slagen. Tot op een ge
geven oogenblik omstreeks half drie de
schroef van de „Daniël Goedkoop” het
tegen het ijs moest afleggen en brak.
De „Henriëtte Goedkoop” van de
reederij Goedkoop werd uit Amsterdam
ontboden om de „Daniël” naar de
hoofdstad terug te sleepen, waar het
schip bij de Amsterdamsche droogdok-
maatschappij van een nieuwe schroef
werd voorzien.
27.000 ton kunnen alle onmiddellijk ert
tegelijk in Nederland gebouwd worden
op drie daartoe ingerichte werven.
Indien deze zaak met zooveel spoed
behandeld zal worden, dat nog dezen
zomer de orders tot den bouw kunnen
wordeh uitgegeven, dan zal het onge
veer vier jaar duren voor de schepen
kunnen worden afgeleverd. En als wij
dan den bemanningen nog ’n half jaar
geven om de schepen zoodanig te lee-
ren kennen, dat zij er uit kunnen halen
wat er in zit, dan mag verwacht wor
den, dat zij tegen 1 Januari 1945 ge-
I heel voor hun taak gereed zullen zijn.
Elk der drie schepen zal een beman
ning van 1100 koppen noodig hebben.
Die 3300 man kunnen zonder eenigen
twijfel in die vier jaar tijd voldoende
voor- opgeleid worden. De bestaande
opleidingsinstituten zullen natuurlijk
tot de grootst mogelijke capaciteit moe
ten worden opgevoerd. De opleiding
kan dan voltooid worden gedurende
het eerste halfjaar aan boord.
Het ijs „zit”
Om half twaalf was het kruien bij I
Lobith afgeloopen en zat de rivier
Vóór het zoover was,
haven angstige
«ogenblikken beleefd, omdat het ge
vaar dreigde, dat de ijsmassa over de
kribben heen de daar gemeerd lig
gende schepen zou overvallen. Het
liep gelukkig goed af.
De overlaat werkte vannacht over
de volle breedte, d.i. over een afstand
van 340 meter. De weg tusschen Lo
bith en Spijk is als gevolg hiervan
versperd. Het water, dat 45 c.m. hoog
stond, vloeide over de bedding van de
oude Rijnmonding in de richting van
Zevenaar, waar het weer in de rivier
zou worden opgenomen. Tijdens het
kruien steeg de Rijn zienderoogen met
2 meter, doch nadat de overlaat in wer
king was getreden, trad een daling in.
Om half één bedroeg de stand 15.38 m.
In Lobith, waar de geheele bevolking
op de been was, bleef men het verdere
deel van den nacht waakzaam. Brand
weerploegen hielden zich gereed en de
douanewacht was verdubbeld.
Te Nijmegen ïs vannacht tengevolge
van het kruien van het ijs de 189
ton metende vrachtstoomboot „Nij
megen 5” van de N.V. Nijmeegsche
stoomboot maatschappij gezonken.
Aan de Waalkade voor de kantoren
van genoemde maatschappij lagen vijf
schepen en op al deze schepen was. zoo-
als gewoonlijk een wacht geplaatst. Kort
na middernacht, toen het ijs in beweging
kwam, ontdekte de wacht aan boord
I van de „Nijmegen 5” dat dit schip ten-
gevolge van beschadiging door het ijs
I aan bakboordzijde ter hoogte van de
I bunkers een lek had bekomen. Het wa
ter stroomde met vrij groote kracht het
schip binnen.
Onmiddellijk werden maatregelen ge
nomen om te trachten het lek te dich
ten. Ook de hulp van de Nijmeegsche
I brandweer werd ingeroepen om het wa-
I ter uit het schip te pompen. Eenige
uren is men bezig geweest, doch het was
niet mogelijk het water te stuiten. In
tusschen waren de vuren gebluscht. Om
streeks half drie is het schip gezonken.
Alle personen, die aan boord werkzaam
waren, om het schip te behouden, kon-
den tijdig aan den wal gaan.
Ir. E. J. van Thiel overleden
In den ouderdom van 53 jaar i« te
Brussel overleden ir. E J. van Tbiel,
hoofdingenieur en plaatsvervanaand
commandant van de brandweer te Am
sterdam.
Voor zijn indiensttreding bij de
brandweer was hij werkzaam bij de
American Petroleum Company alhier.
15)
- Is het dan werkelijk noodig altijd
over eeld te praten, vroeg hij hard,
over geld te P wat ik voor u
-Kunnen w«I datg ^ar geld
mocht doen dan t toch begrijpen,
dat u mij daarmede k en
Ze keek hen, lag niet in
u mij niet kwalU* hebt immers zoo-
mijn bedoeling- zooveel, dat ik
veel voor mij 8^da vergelden. Dat
u dat nooit zal kui oejjjjic voor me.
■naakt het juist zoo VK)t.
Zijn ontstemming veel te moei-
bij. -U maakt het u eenvoudig ne-
lijk. U moet de d.in^ nU njet
men, zooals ze ,zljn' orn dezen tijd?
veel beter dan hen met
Het Regent Hote moes van een
het gebruikelijke nSerai. Mcnschen
internationale kala drongen naar
stroomden naar bu wej een winke -
binnen. De hal ge_* gde uitstallingen
straat met welverzo g^ rookartikelen,
van bloemen, con dschoentjes, sie
kranten, toiletten, a de garderobe
raden en wat meer to bruiksartikelen
of de dagelijks» 11 worden gej
van een hotelgastverhieven
employé""^ bezoekers
Schepen aan vernieling ontkomen
De tocht van de ijsvlet naar Vlieland
De acht mannen, die gistermiddag
om één uur met een ijsvlet van de
Cocksdorp zijn vertrokken, teneinde
een hoeveelheid levensmiddelen van
Texel naar het geïsoleerde Vlieland
over te brengen, zijn gisteravond om
streeks half zeven in de Cocksdorp te
ruggekeerd.
Om vier uur heeft de expeditie de
Vliehors bereikt. Alvorens zij van de
Cocksdorp waren vertrokken, hadden
de mannen afgesproken, dat een
vrachtauto van Vlieland naar het
einde van de Vliehors zou komen om
de levensmiddelen over te nemen en
verder te expedieeren. Men verwonder
de zich bij de aankomst op de Vlie
hors, dat de auto niet te bekennen
was, doch later bleek, dat deze op de
Uiv gulden duurt langer! 1
wanneer U inplaats van z.g.
goedlcoope lampen de oerzui-
nige Philips „Bi-Arlita" lampen
laat branden Tegenover de be
sparing, die de Philipslamp U
brengt, speelt de aanschaffings
prijs nauwelijks een rol, ja,
de Philipslamp bespaart,-'
U meer dan haor^*" 4
Hedennacht te 12 uur is de Waal voor
Nijmegen ook aan het kruien gegaan,
nadat de waterstand om 7 uur ’s avonds
van 10.70 m. tot middernacht tot
10.96 m. was gestegen.
Het ijs heeft drie kwartier lang in
groote drift voorbij de stad geschoven.
Te kwart voor één kwam er plotseling
voor de Centrale aan de Waalkade een
opstopping van ijs, doordat groote vak
ken van wel 400 vierkante meter in
elkaar schoven en zich vastzetten, ter
wijl het kantijs, waartegen zij aan
schoven, over de kade kruide.
Schollen van 2 tot 4 meter dikte gin
gen over de kade, doch ernstige onge-
lukken deden zich bij het loskomen en
zich weer vastzetten van de Waal niet
voor. Alleen de groote aanlegsteiger
van de Rotterdamsche reederij, welke
zeer gevaarlijk tegen de kade lag, na
bij de Groote Straat, werd losgewron
gen, waarbij de staaldraden, als waren
het dunne touwtjes, afknapten.
Een groote boot dreef met het ijs de
Waal af en kwam behouden onder de
spoorbrug door en was reeds lang uit
het oog verdwenen in de richting
Weurt, nabij het Maaskanaal, waar zij
is weggedreven. Men weet niet, waar
I de boot thans vastzit. Men vermoedt
I onder Beuningen, waar de Waal ook
nog steeds vastzit.
hotelgast
rekend. Links en 1-
de loketten,
kleede
In ieder middenlicht
150 dekalumen!
te
IILArlit;i J
heele aan- y
schaffings-
prijs r
bedraagtI