de Vorst Naweeën van >1 ‘Al Vlucht uit Moskou Haagsche Courant van Donderdag 8 Februari 1940 p* ranirs aan Kruiend ijs veroorzaakt schade verscheidene schepen I BINNENLAND F schelling terug. Een stoomboot gezonken. De rivieren zitten weer vast Niet te Iaat. worden Een boot weggedreven. De slagkruisers SCHEEPSWERF ONDERGELOOPEN 1 Geen ongelukken. weer de overvallen. KRITIEKE TOESTAND TE NIJMEGEN FEUILLETON. (Nadruk verboden.) (Wordt vervolgd.) ander te doen. Allereerst s - VIERDE BLAD, PAGINA 1. Meer schade dan aanvankelijk gedacht werd Om elf uur had het ijs te Millingen een snelheid van acht tot negen kilometer per uur bereikt Begin 1945 zouden zij geheel voor hun taak gereed kunnen zijn. Zware strijd van de „Daniël Goedkoop” tegen het ijs Waterstaat neemt maatregelen Gisteravond om elf uur kwam te Nij megen bij de wacht van den Rijkswa terstaat aan de Aalkade de mededee- ling, dat de Rijn bij Lobith en Millingen aan het kruien was. Het zware ijs ging door de rivier en voerde groote water massa’s achter zich mede. Tegen half twaalf was het kruien hadden vele moeilijkheden op hun weg naar de Vliehors ondervonden. De Terschellingsche boot moest het opgeven. De postboot „Noord-Nederland” is gistermiddag om een uur van West-Ter- schelling uitgevaren. Tengevolge van den mist kon het vaartuig zijn doel niet bereiken. Na een strijd van drie uur Ook de „Vlieland” keerde onverrichterzake terug. Ook de postboot „Vlieland”, die gis termiddag was uitgevaren om te trach ten Harlingen te bereiken, moest onver richterzake terugkeeren. Het bleek niet mogelijk zich een weg te banen door het zware ijs. i zich ,rrect Se' Te Millingen werd een hulpploeg van vijftig man onder leiding van den bur gemeester, den heer A. J. Eyckelhof, in gereedheid gehouden, doch er behoef den geen bijzondere maatregelen te worden genomen. Het water steeg te Millingen tus schen half elf en elf uur zestig tot neventig centimeter. Een gevolg van dezen hoogen waterstand was, dat de helling en de loodsen van de scheepswerf der firma Bodewes on derliepen. In allerijl heeft men getracht de zich daar bevindende scheepsmo toren in veiligheid te brengen. Naar wij gisteravond van den Rijks waterstaat vernamen, is de Rijn, be neden bij Millingen, ook weer gaan zitten en liep het water bij Lobith zóó hoog op, dat het over den overlaat golfde. Ook hier deden zich geen onge lukken voor. Twee stoombooten van de reederij Rotterdam, welke ter hoogte van den Lindenberg te Nijmegen lagen gemeerd en zich gedekt waanden door de kribbe van de kWne vluchthaven, kregen nog een leelijke knauw van het ijs, dat in deze vluchthaven was los geraakt. Dit ijs, dat een dikte had van 34 d.m., wrong zich tusschen de boo ten, zoodat de „Nijmegen 3” het anker kwijtraakte en de „Nijmegen 5” aan stuurboordzijde ingedeukt werd. Vannacht om 2 uur zat de Waal voor Nijmegen nog muurvast. Nadat gisterochtend de geweldige ijsmassa’s van den Rijn tusschen Spijk en Millingen waren gaan kruien, waardoor een gevaarlijke situatie ontstond, heeft zich het ijs, dat na een klein uur tot stilstand was gekomen, gisteravond opnieuw in beweging gezet. Het kruien be gon omstreeks kwart over tien te Lobith en deed zich tien minuten later te Millingen voor. Het schu ren en bonken van de ijsschotsen was tot in den verren omtrek hoor baar. Te Lobith had het voorbijdrijvende ijs een snelheid van zes k.m., ter wijl de waterstand tusschen tien uur en kwart over tienen met niet minder dan 47 c.m. was gestegen tot 15.09 meter. Hierdoor is de overlaat tusschen Lobith en Spijk in werking getreden. Bij Spijk krui de het ijs, evenals gistermiddag, tegen den dijk op. De toestand werd kritiek en de al- gemeene verwachting was, dat de Waal voor Nijmegen nog dezen nacht zou openbreken. De z.g. ijs- verdikking bij Gent bleek reeds zooveel te verduren te hebben, dat men van dezen dam weinig weer stand kon verwachten. U hebt immers zoo veel voor mij gedaan. Een der schepen, de 1000 ton meten de „Vergine” uit Antwerpen, geladen met kolen, werd lek, doordat een boei met kabel, door het vlak van het schip werd getrokken. De „Vergine” wordt thans met vier motorpompen drijvende gehouden. Om half elf vanmorgen zat de Rijn bij Lobith nog steeds. Het weer is slecht geworden en tengevolge van den mist heeft men op de rivier weinig uitzicht, tegen mist en ijs keerde de boot op Ter- afgesproken, van Vlieland Vrachtdienst LemmerUrk gestaakt. In verband met den ingetreden dooi is het stoomgemaal te Tacozijl in wer king gesteld. Het ijs in de omgeving van Lemmer zal hierdoor onbetrouwbaar worden, zoodat de vrachtdienst tus schen Lemmer en Urk over het ijs niet meer onderhouden kan worden. Gistermiddag om vijf uur is de laatste vrachtauto van Urk naar Lemmer ver trokken. Het wegdek Afsluitdijk-Zurich- Harlingen weer berijdbaar. De hoofdingenieur-directeur van den Rijkswaterstaat in de directie Gronin gen en Friesland, deelt ons mede, dat het door sneeuw gestremde wegvak Afsluitdijk-Zurich-Harlingen weer voor het verkeer berijdbaar is. De Ato-diensten zijn gedeeltelijk her vat. Het gevaar voor de zes ter plaatse ingevroren schepen werd toen als ge weken beschouwd, daar het ijs tusschen de kribben vast bleef zitten en zich aan den kant ijsdammen hadden gevormd, die de aandrijvende schotsen tegen hielden. De andere voorzieningen. Uit den aard der zaak zal het plan van de technische commisie wel meer bevatten dan alleen het voorstel tot den bouw van die artillerieschepen. De harmonie van de geheele vloot moet tot in alle geledingen bewaard blijven, zoodat tegelijk met den bouw van de kruisers een aantal moderne duikboot- jagers zullen moeten worden gebouwd voor de nabije bescherming, terwijl ook alle aandacht besteed zal moeten wor den aan het onontbeerlijke luchtwapen voor verkenningen en in bijzondere omstandigheden voor een krachtig op treden. Als thans komt vast te staan, dat de Regeering ook geheel de plannen van de commissie heeft overgenomen, dan kan men er zeker van zijn, dat de mogelijkheden tot versterking en bescherming van de vlootbasis, alsme de tot de uitbreiding harer outillage, als voldoende kunnen worden be schouwd.” Voor zoover er op dit gebied iets te voorspellen valt, zou ik willen zeggen, dat de schepen nog wel op tijd gereed kunnen komen vóór de grootste span ningen in den Pacific verwacht kun nen worden, die wel beïnvloed zullen worden door de plannen van Amerika om zich van de Philippijribn terug te trekken, hetgeen in 1946 zal beslist. Voor het overige valt al dade lijk te constateeren, dat alleen al het nemen van de beslissing in onze over- zeesche gewesten, maar ook in het bui tenland een grooten moreelen invloed zal oefenen, omdat daarmede in één slag een einde gemaakt zal worden aan de zoovele malen geuite veronderstel ling, dat men in Nederland de verster king van de weermacht ter zee wel met woorden aankondigt, maar niet in da den omzet. Worden de plannen der technische commissie werkelijkheid, dan zou eindelijk de geheele wereld kunnen zien, dat ook de Nederlandsche natie bereid is zich groote opofferin- I gen te getroosten voor het behoud van onze zelfstandigheid. Ook jegens het personeel, dat recht heeft op behoor lijk materieel, zou een eereschuld inge lost worden. Ten opzichte van het buitenland zou door dit alles komen vast te staan, dat Nederland begrepen heeft niet te mo gen bouwen op hulp van derden voor de verdediging onzer gewestenin het Oosten. En dan zou ik er nog op wil len wijzen, dat wij met drie kruisers een belangrijk grootere kans hebben om bij een conflict in den Pacific neu traal te blijven. Met een krachtige zee macht en een open-deurpolitiek zullen de uitgaven op den duur een goed» geldbelegging blijken te zijn. van het ijs in de Waal reeds gevorderd tot Erlekom en het fort Sprokkelen burg. Het water voor Nijmegen steeg per uur 6 c.m. en de Waal bereikte om elf uur een hoogte van 10.84 plus N.A.P., waardoor de Lage Kade tegen over de Groote Straat onderstroomde. De Waterstaat nam voorzorgsmaat regelen en zette het lage gedeelte van deze kade af. woord stonden. Men hoorde brokstuk ken van gesprekken, het geschuifel van vele voeten, het rinkelen van geld. Pic colo’s en liftjongens flitsten overal door heen met brieven en telegrammen, kruiers sjouwden met koffers en baan den zich, aanhoudend waarschuwend, een weg door de menigte. Uit de ont bijtzaal, welke men in de vestibule kon zien, klonk gedempt het geklikklak van vorken en messen en het gerinkel van schalen en glaswerk. Vele tafel tjes waren reeds bezet; het meeren- deel der logé’s was in een krant ver diept. Er kwamen nieuwe gasten, die naar hun kamers werden gebracht. Ergens klonk het geratel van een tele foon. Buiten gleden auto’s in lange fi le’s voorbijhet Londensche verkeer begon zich van de stad meester te maken. Lisaweta stond ietwat angstig naast Eschberg. Twee goede kamers met badka mer voor mijn verloofde, miss Lohr en hetzelfde voor mij, verlangde hij aan het loket. Groote bagage, meneer? vroeg de man achter de tralies. Wij zijn per vliegtuig gekomen. Bagage wordt nagezonden. De portier had Robert Eschberg en zijn dame reeds getaxeerd. Ze kregen elk twee kamers op dte tweede ver dieping. Een piccolo bracht hen naar boven. Hixley’s beide handkoffers volg den met de bagagelift. Ik hoop, dat het zoo naar je zin is Daisy? zei Robert, nadat een kel ner de deur voor hen had geopend. O ja, stamelde Lisaweta. Bedremmeld stond zjj in het groote Eschberg en deze gedachte deed haar blozen. Wat haalde ze in haar hoofd? Vriend beschermer meer kon hij voor haar niet zijn! Robert Eschberg wachtte beneden in de hall. Hij had een toef frissche viooltjes in de hand. Lisaweta’s hand trilde, toen zij de geurende bloemen aannam. Het was iets ongekends, dat iemand haar bloemen vereerde! Het wekte herinneringen op... herin neringen aan een grooten, zonnigen tuin een kweekkas in het volle licht van de lentezon en daarin stond haar vader, forsch, stevig en bruin ver brand. Over het witte hemd droeg hij een kort jasje van bruin fluweel, dat altijd open hing. In zijn handen hield hij een boeket kleine viooltjes... De eersten uit de kas, meneer, zei de tuinman. En daarop had vader haar de blauwe bloemenpracht in de hand geduwd: Loop, wat je kunt, Lisinka, breng ze naar moeder! Dat was nu al zoolang geleden! Zes, zeven jaar moest zij destijds zijn ge weest. Eigenlijk had zij er nooit meer aan gedacht, maar met den geur der bloemen, haar door Robert Eschberg geschonken, werd de herinnering aan dit huiselijk tafreeltje uit haar jeugd weer levend. Zij bevestigde de viooltjes voor op haar japon. Het diepe lila harmoni eerde uitstekend met het grija van de zachte stof. In haar blik las Robert de diepe erkentelijkheid, welke zij niet onder woorden vermocht te brengen. Het kruien van het ijs op den Rijn nabij Lobith heeft naar vanmorgen bij daglicht kon worden vastgesteld gisteravond meer schade aangericht, dan men toen wist. Door den hoogen waterstand drong het ijs in de vlucht haven van Lobith-Tolkamer, waar onge veer 200 schepen gemeerd liggen. Toen het ijs in de haven drong, zag I helft van de uitgestrekte zandplaat in het er een oogenblik zeer angstig uit. de sneeuw was blijven steken. De De kabels, aan welke de schepen ge- chauffeur heeft zich naar alle waar- meerd lagen, knapten door de sterke schijnlijkheid te voet naar Vlieland spanning, welke ontstond af, zoodat de terug begeven. schepen los raakten en als het ware in De mannen laadden de levensmidde- het kruiende ijs op en neer dansten. Tal len van de vlet en lieten deze met van vaartuigen kregen deuken, roeren een zeil overdekt op de zandplaat ach- werden beschadigd en andere schade. 1 ter. Vervolgens keerden zij naar de zij het niet van ernstigen aard, werd Cocksdorp terug. aangericht. De deelnemers aan deze expeditie É.U’ 11'. opnieuw vast. heeft men in moet ik eens gaan informeeren over Lisaweta’s figuurtje in het grijswollen toiletje ik geloof, dat wij goed zul len doen niet het wantrouwen van de hoteldirectie op te wekken. Logé’s, die alleen bewapend zijn met een klei nen handkoffer, zijn op den duur niet bijster respectabel. Er zal wel niets anders opzitten dan dat u ook een paar inkoopen gaat doen. Maar niet zonder u! riposteerde Lisaweta haastig. Londen bijt niet, stelde hij haar gerust. Maar wij zullen alles vlug genoeg bij elkaar hebben. Daarom dunkt het mij beter, dat u eerst een paar uren rust neemt. Intusschen kan ik dan mijn licht bij de autoriteiten eens opsteken. Als u het goed vindt, kom ik u om twee uur halen voor de lunch. Daarna hebben wij dan nog al len tijd om de noodige inkoopen te doen en Londen eens te gaan bekijken. Wat kon een dag toch vlug voorbij gaan, als men zich gelukkig voelde!... Welk een hemelsbreed verschil met de dagen in Moskou, waar elk uur nieu we zorgen en leed had gebracht. Het was, of het leven weer alles goed wil de maken, wat het zoovele jaren schier onherstelbaar bedorven had. Lisaweta had geslapen, vast en lang. Even voor den afgesproken tijd was zij wakker geworden en juist toen zij de laatste hand aan haar toilet legde, ra telde de telefoon op het kleine schrijf bureau. Mr. Eschberg wacht bene den in de hall op miss Lohr, berichtte haar de telefoniste. Snel maakte zij zich gereed. Zij be trapte er daarbij zichzelf op, dat zij er goed wilde uitzien voor Een onderhoud met vice-admiraal L. J. Quant Naar aanleiding van het bericht, dat de Ministerraad zich vereenigd zou hebben met het plan der technische commissie inzake den bouw van drie slagschepen heeft het „Handelsblad” een onderhoud met vice-admiraal L. J. Quant gehad. Aan dit onderhoud ontleenen wij het volgende: „Ik moet beginnen met te zeggen, dat mij omtrent de keuze, welke de Re geering zou hebben gedaan, niets be kend is, maar mocht het bericht juist I zijn, dan juich ik het besluit van de Regeering natuurlijk bijzonder toe. Deze schepen zouden dan belangrijk sterker moeten worden dan de tus-1 schenklasseschepen van de groote zee mogendheden, doch weer niet even sterk behoeven te zijn als de groote I slagschepen dier mogendheden. Wat ik bovendien ten zeerste zou toejuichen is, dat uit de beslissing van de Regee ring zou blijken, dat zij haar volle ver trouwen heeft gegeven aan de techni sche commissie, waarin de vier actieve dus verantwoordelijke vlagoffi- I eieren, die de voornaamste posten be- kleeden, van de normale marine-orga- nisatie, zitting hadden genomen. Er is reeds veel kostbare tijd ver loren gegaan, doch daarom mag als het bericht juist is ook wel de con clusie worden getrokken, dat alle voor- en nadeelen in extenso niet alleen be studeerd, maar ook terdege gewikt en gewogen zijn. Gezien den spoed, welke ten deze zeker betracht dient te wor den, mag dan ook van de Regeering verwacht worden, dat zij de desbe treffende wetsontwerpen binnen den kortst mogelijken tijd bij de Staten- Generaal zal indienen. Moge de volks vertegenwoordiging dan daarna met bekwamen spoed haar beslisisng nemen in dier voege, dat zij met groote meer derheid van stemmen de Regeerings- voorstellen zal aanvaarden. Drie artillerieschepen van ongeveer vertrek met zijn kostbaar zijden be- tegen mijn verloofde ,,u” zei. Het is hang en gebloemde meubelen. Het was immers alles maar komedie. even als een electrische schok door Komedie herhaalde Lisaweta. haar heen gegaan, toen Robert Esch- Haar stem liet haar'in den steek, berg, haar tutoyeerend, met den naam Maar toen zij een half uur later, heer- van die andere had aangesproken. En lijk opgefrischt door het verkwikkende op dat oogenblik was het haar wel bad, in het salon terugkeerde, werd volkomen duidelijk geworden, hoe on- de trieste stemming toch al spoedig afscheidelijk het lot haar aan dezen weer wat beter. man had gebonden. Onafscheidelijk? Robert wachtte reeds op haar; de Zij moest even haar oogen sluiten om kelner had het ontbijt al gebracht. het te kunnen verwerken. Als hij wist... Wenscht in de eetzaal te ont bijten? Lisaweta schudde haastig het hoofd. Neen, hier op de kamer van mijn verloofde. Over een half uur, is dat goed? wendde Robert zich tot haar. Zij knikte wederom. Prachtig. Over een half uur dus een ontbijt voor twee personen. De kelner noteerde. Een kamer meisje loste hem af en vroeg, of me neer en mevrouw nog bijzondere wen- schen hadden. Dank je, op het oogenblik niet dat wil zeggen, hoe denk je over een bad, Daisy? vroeg Robert. Ja, graag. Het kamermeisje verdween in de aangrenzende badkamer en even later hoorde men het ruischen van het wa ter uit de krar.en. Robert nam Lisaweta’s beide han den in de zijne. Wees nu toch niet zoo vreemd. U bent toch niet boos op me, dat ik u met „je” heb aangesproken? Maar het zou toch een beetje zonder- I lingen indruk hebben gemaakt, als ik Vandaag hebben we zelfs twee kopjes, constateerde Robert lachend. Het is toch wat beter dan ons eer ste ontbijt in Moskou, nietwaar? Daarop nam hij een klein pakje uit zijn zak. Ik heb wat voor u mee gebracht. Behoedzaam wikkelde hij het witte vloeipapier af. Ooo. Zij beet haar kleine tanden in haar onderlip en staarde met een kleur van blijdschap naar het voor werp, dat Robert voor haar neerzette. Het was het kleine, bont beschilderde Koerganbeeldje. Opdat u zich voortaan niet meer in avonturen zult behoeven te storten, lachte Robert, terwijl hij haar het fi guurtje in de hand drukte. Er verscheen een peinzende uitdruk king op haar lief gezicht. Als ik maar wist, waarom moe der juist aan dit beeldje zoo gehecht was. Wij hadden toch werkelijk wel kostbaarder dingen Misschien is er een of andere dierbare herinnering aan verbonden. In ieder geval, hoe het ook zij ik ben blij, dat u het nu weer in uw be zit hebt. Maar nu moeten wij eens even aan het heden denken. Er is nog- I al een en r Schroef van de sleepboot vernield De strijd, welken de „Daniël Goed koop” gisteren tegen het ijs in de Zaaridamsche haven heeft gevoerd, was een uiterst zware en de sleepboot is er dan ook niet zonder averij afge- komen. Tegen elf uur verliet de „Daniël” de Amsterdamsche haven. Nadat het ge- t lukt was de Nieuwe Haven te Zaandam l open te breken, begaf het schip zich naar de Oude Haven, waar het breken aanvankelijk vrij vlot verliep. Af en I toe gebeurde het, dat tot een hoogte van een meter schotsen gebroken moes ten worden. Doch na veel moeite wist men hier in te slagen. Tot op een ge geven oogenblik omstreeks half drie de schroef van de „Daniël Goedkoop” het tegen het ijs moest afleggen en brak. De „Henriëtte Goedkoop” van de reederij Goedkoop werd uit Amsterdam ontboden om de „Daniël” naar de hoofdstad terug te sleepen, waar het schip bij de Amsterdamsche droogdok- maatschappij van een nieuwe schroef werd voorzien. 27.000 ton kunnen alle onmiddellijk ert tegelijk in Nederland gebouwd worden op drie daartoe ingerichte werven. Indien deze zaak met zooveel spoed behandeld zal worden, dat nog dezen zomer de orders tot den bouw kunnen wordeh uitgegeven, dan zal het onge veer vier jaar duren voor de schepen kunnen worden afgeleverd. En als wij dan den bemanningen nog ’n half jaar geven om de schepen zoodanig te lee- ren kennen, dat zij er uit kunnen halen wat er in zit, dan mag verwacht wor den, dat zij tegen 1 Januari 1945 ge- I heel voor hun taak gereed zullen zijn. Elk der drie schepen zal een beman ning van 1100 koppen noodig hebben. Die 3300 man kunnen zonder eenigen twijfel in die vier jaar tijd voldoende voor- opgeleid worden. De bestaande opleidingsinstituten zullen natuurlijk tot de grootst mogelijke capaciteit moe ten worden opgevoerd. De opleiding kan dan voltooid worden gedurende het eerste halfjaar aan boord. Het ijs „zit” Om half twaalf was het kruien bij I Lobith afgeloopen en zat de rivier Vóór het zoover was, haven angstige «ogenblikken beleefd, omdat het ge vaar dreigde, dat de ijsmassa over de kribben heen de daar gemeerd lig gende schepen zou overvallen. Het liep gelukkig goed af. De overlaat werkte vannacht over de volle breedte, d.i. over een afstand van 340 meter. De weg tusschen Lo bith en Spijk is als gevolg hiervan versperd. Het water, dat 45 c.m. hoog stond, vloeide over de bedding van de oude Rijnmonding in de richting van Zevenaar, waar het weer in de rivier zou worden opgenomen. Tijdens het kruien steeg de Rijn zienderoogen met 2 meter, doch nadat de overlaat in wer king was getreden, trad een daling in. Om half één bedroeg de stand 15.38 m. In Lobith, waar de geheele bevolking op de been was, bleef men het verdere deel van den nacht waakzaam. Brand weerploegen hielden zich gereed en de douanewacht was verdubbeld. Te Nijmegen ïs vannacht tengevolge van het kruien van het ijs de 189 ton metende vrachtstoomboot „Nij megen 5” van de N.V. Nijmeegsche stoomboot maatschappij gezonken. Aan de Waalkade voor de kantoren van genoemde maatschappij lagen vijf schepen en op al deze schepen was. zoo- als gewoonlijk een wacht geplaatst. Kort na middernacht, toen het ijs in beweging kwam, ontdekte de wacht aan boord I van de „Nijmegen 5” dat dit schip ten- gevolge van beschadiging door het ijs I aan bakboordzijde ter hoogte van de I bunkers een lek had bekomen. Het wa ter stroomde met vrij groote kracht het schip binnen. Onmiddellijk werden maatregelen ge nomen om te trachten het lek te dich ten. Ook de hulp van de Nijmeegsche I brandweer werd ingeroepen om het wa- I ter uit het schip te pompen. Eenige uren is men bezig geweest, doch het was niet mogelijk het water te stuiten. In tusschen waren de vuren gebluscht. Om streeks half drie is het schip gezonken. Alle personen, die aan boord werkzaam waren, om het schip te behouden, kon- den tijdig aan den wal gaan. Ir. E. J. van Thiel overleden In den ouderdom van 53 jaar i« te Brussel overleden ir. E J. van Tbiel, hoofdingenieur en plaatsvervanaand commandant van de brandweer te Am sterdam. Voor zijn indiensttreding bij de brandweer was hij werkzaam bij de American Petroleum Company alhier. 15) - Is het dan werkelijk noodig altijd over eeld te praten, vroeg hij hard, over geld te P wat ik voor u -Kunnen w«I datg ^ar geld mocht doen dan t toch begrijpen, dat u mij daarmede k en Ze keek hen, lag niet in u mij niet kwalU* hebt immers zoo- mijn bedoeling- zooveel, dat ik veel voor mij 8^da vergelden. Dat u dat nooit zal kui oejjjjic voor me. ■naakt het juist zoo VK)t. Zijn ontstemming veel te moei- bij. -U maakt het u eenvoudig ne- lijk. U moet de d.in^ nU njet men, zooals ze ,zljn' orn dezen tijd? veel beter dan hen met Het Regent Hote moes van een het gebruikelijke nSerai. Mcnschen internationale kala drongen naar stroomden naar bu wej een winke - binnen. De hal ge_* gde uitstallingen straat met welverzo g^ rookartikelen, van bloemen, con dschoentjes, sie kranten, toiletten, a de garderobe raden en wat meer to bruiksartikelen of de dagelijks» 11 worden gej van een hotelgastverhieven employé""^ bezoekers Schepen aan vernieling ontkomen De tocht van de ijsvlet naar Vlieland De acht mannen, die gistermiddag om één uur met een ijsvlet van de Cocksdorp zijn vertrokken, teneinde een hoeveelheid levensmiddelen van Texel naar het geïsoleerde Vlieland over te brengen, zijn gisteravond om streeks half zeven in de Cocksdorp te ruggekeerd. Om vier uur heeft de expeditie de Vliehors bereikt. Alvorens zij van de Cocksdorp waren vertrokken, hadden de mannen afgesproken, dat een vrachtauto van Vlieland naar het einde van de Vliehors zou komen om de levensmiddelen over te nemen en verder te expedieeren. Men verwonder de zich bij de aankomst op de Vlie hors, dat de auto niet te bekennen was, doch later bleek, dat deze op de Uiv gulden duurt langer! 1 wanneer U inplaats van z.g. goedlcoope lampen de oerzui- nige Philips „Bi-Arlita" lampen laat branden Tegenover de be sparing, die de Philipslamp U brengt, speelt de aanschaffings prijs nauwelijks een rol, ja, de Philipslamp bespaart,-' U meer dan haor^*" 4 Hedennacht te 12 uur is de Waal voor Nijmegen ook aan het kruien gegaan, nadat de waterstand om 7 uur ’s avonds van 10.70 m. tot middernacht tot 10.96 m. was gestegen. Het ijs heeft drie kwartier lang in groote drift voorbij de stad geschoven. Te kwart voor één kwam er plotseling voor de Centrale aan de Waalkade een opstopping van ijs, doordat groote vak ken van wel 400 vierkante meter in elkaar schoven en zich vastzetten, ter wijl het kantijs, waartegen zij aan schoven, over de kade kruide. Schollen van 2 tot 4 meter dikte gin gen over de kade, doch ernstige onge- lukken deden zich bij het loskomen en zich weer vastzetten van de Waal niet voor. Alleen de groote aanlegsteiger van de Rotterdamsche reederij, welke zeer gevaarlijk tegen de kade lag, na bij de Groote Straat, werd losgewron gen, waarbij de staaldraden, als waren het dunne touwtjes, afknapten. Een groote boot dreef met het ijs de Waal af en kwam behouden onder de spoorbrug door en was reeds lang uit het oog verdwenen in de richting Weurt, nabij het Maaskanaal, waar zij is weggedreven. Men weet niet, waar I de boot thans vastzit. Men vermoedt I onder Beuningen, waar de Waal ook nog steeds vastzit. hotelgast rekend. Links en 1- de loketten, kleede In ieder middenlicht 150 dekalumen! te IILArlit;i J heele aan- y schaffings- prijs r bedraagtI

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 13