Hoe de barre oorlogswinter
Duitschland woedt
Vlucht uit Moskou
Haagsche Courant van Vrijdag 9 Februari 1940
ZESDE BLAD, PAGINA 1.
in
Inteekenbiljet
STADSNIEUWS
Geïllustreerd Zondags
blad
verkeersmogelijkheid
Een nijpend kolengebrek
door het ontbreken van
POST EN TELEGRAAF
VEBEEN’IGINGEX
FEUILLETON.
Autoverkeer met 85 procent
verminderd
’s-GRAVENHAAGSCHE
WINKELIERSVEREENIGING
LUCHTBESCHERMING
EXTRA VERSTREKKING VAN
VLEESCH IN BLIK
BEGRAFENIS A. v. d. KRUK Czn.
de
ver-
aan
om
Naam
Woonplaats
Nopend gebrek aan brandstoffen
De toestand in de provincie
premfe-uitgave
Courant”
Goederentreinen hebben
den voorrang
Volgens gegevens, welke nog stam
anen uit den tijd, toen de meest recente
beperking van het gewone reizigersver-
ONVEILIG STRAND.
Maandag 12 Februari zal het strand
tusschen Katwijk en Wassenaarscheslag
van paal 88 tot paal 92.5 binnen de
roode vlaggen van tien tot dertien uur
onveilig zijn in verband met het hou
den van schietoefeningen met mitrail
leurs. De aandacht wordt er op geves
tigd, dat het strand eerst weder veilig
zal zijn, nadat de roode vlaggen zijn in
gehaald.
SPOORWEG-JUBILEUM-POSTZEGELS
NIET MEER GELDIG.
Op de postkantoren wordt nog steeds
correspondentie onKangen, gefrankeerd
met de bijzondere postzegels, uitgegeven
ter gelegenheid —*n het 100-jarig jubileum
der Nederlandsche Spoorwegen. Men ver
zoekt er aan te herinneren, dat deze zegels
sinds 31 Decemoer jL voor frankeering
niet meer geldig zijn.
(Nadruk verboden.)
VEREENIGING „HET LANTSCHAP
DRENTHE”.
De vereeniging „Het Lantschap Dren
the" houdt morgenavond in het gebouw
De Vereeniging een feestelijke bijeen
komst ter herdenking van het 10-jarig be
staan der vereeniging.
deze catastrofe in
koude heeft de kolennood
den vorm eener
Het belangrijkste is het nijpend ge
brek aan brandstoffen. De kolenhande
laren worden bestormd en elke geringe
aanvoer, welken zij krijgen, wordt per
pond met een maximum van honderd
pond aan klanten, die in het boek
staan ingeschreven, verkocht. De aan
voer is echter verre van toereikend.
Tijdens de grimmige koude der laat
ste weken heeft menige „volksgenoote”
haar kinderen in bed gestopt, terwijl
zij zelf potsierlijk uitgedoscht, maar
tenminste zoo warm mogelijk gekleed
de noodzakelijkste werkzaamheden ver
richtte. In Berlijnsche volkswijken
trokken heele gezinnen naar openbare
gebouwen, waar ze het zich in de be
haaglijke warmte gemakkelijk maakten
en te kennen gaven, dat zij niet naar
huis zouden gaan, voor er kolen waren.
De beter gesitueerden draaien vergeefs
de warmwaterkraan open, want de
warmwatervoorziening mag maar twee
maal in de week functionneeren. Toe
vallig kwam ons dezer dagen een circu
laire van een kerkgenootschap in han
den, waarin de gemeenschap er op
merkzaam op gemaakt werd, dat er ten
gevolge van de kolenschaarschte en de
felle koude voorloopig geen diensten ge
houden kunnen worden.
Goede organisatie had veel
kunnen voorkomen.
Een van de pijnlijkste kanten van
de grimmige
werkelijk
catastrofe aangeno
men is, dat men haar met een klein
beetje nveer organisatie grootendeels
had kunnen voorkomen.
In bevoegde kringen is men er eerst
in den laatsten tijd toe overgegaan, om
dit zooal niet toe te geven, dan toch
ook niet tegen te spreken. In de pers
wordt nog steeds de zaak zóó voorge
steld, als had de staat in den tijd,
waarin anders de groote kolenvoorra-
De ondergeteekende verzoekt de
administratie van de „Haagsche Cou
rant” hem (haar) te noteeren voor een
abonnement op het „Geïllustreerd
Zondagsblad” tegen den prijs van 65
cent per kwartaal 0.90 en 1.30 per
post).
Dank zij het harde werken der col
lectanten onder leiding van het Wijk- jouwhuize een dienst had geleid, werd
hoofd den heer H. Romberg, en de
plaatsvervangende wijkhoofden de hee-
ren J. A. L. Bladel, en H. W. Linkel,
alsmede de ontvangen medewerking der
bewoners is voor wijk 3 van sector IV B
(Laakkwartier en Spoorwijk) van de
Haagsche afd. der Ned. Vereen, v. lucht
bescherming bijna al het geld voor be-
noodigde brandweermaterialen bijeen.
Op 14 Februari a.s. zal in de Wijkpost
Bresterstraat 7 van wijk 2 een voor
dracht worden gehouden over luchtbe
scherming en zelfbescherming. Deze bij
eenkomst is in de eerste plaats bedoeld
voor de bewoners van blok 4, doch ook
anderen zijn van harte welkom.
TOONEEL- EN CABARETVEREENI
GING „D.E.E.S”.
Op Zaterdag 17 Febr. geeft de ’g-Gra-
venhaagsche Tooneel- en Cabaretvereenl-
ging „DE E.S.” in het gebouw Amicitia
een opvoering, onder leiding van den heer
Henk Lusenet, van „Zeemansvrouwen”,
van Herman Bouber. Na afloop is er bal.
Museum voor het Onderwijs.
Morgenmiddag te half drie wordt in
het Museum voor het Onderwijs een
rondgang onder geleide door de natuur
historische afdeeling gehouden met een
inleiding over het onderwerp: „De ijs
tijd en zijn fauna”.
Zondag 11 Februari, om half drie
wordt een rondgang onder geleide ge
houden door de afdeeling Dierkunde; in
leiding met lichtbeelden over: „Roof
dieren in Nederland”.
Woensdag 14 Februari, te half drie is
er een rondgang onder geleide door de
afdeeling Dierkunde.
Woensdag 14 Februari, te 8 uur nam
wordt de cultuurfilm „Een film van de
Nederlandsche Spoorwegen” vertoond.
noemde bewaarschool, P. J. Lambooy en
J v. d. Bosch, voorzitter van het bestuur
der Keucheniusschool en vele anderen.
In de rouwkapel bracht de organist,
de heer J. R. Gravelotte. Ps. 682 en
1112 ten gehoore, waarna dr. J. Hoek
als wijkpredikant uitdrukking gaf aan
de groote ontsteltenis, welke dit plot
seling heengaan in breeden kring
heeft teweeggebracht. Voor de echtge
noot, die reeds zulke zware offers
heeft moeten brengen, is dit verlies
schier te zwaar, maar toch zal uit dit
verlies geestelijke winst geput kunnen
worden. De ontslapene was een trouw
lid der Geref. Gemeente en na de vele
functies, welke hij daarin bekleed had,
nog lid van de Liquidatiecommissie.
Ook namens het Evangelisatiecomité
„Steun aan België” wil spr. den thans
overledene dank brengen.
Nadat een broer van den overledene
dezen herdacht had, was het woord
aan den heer K. Dijk, voorzitter der
Haagsche Chr. Middenstandsvereeni-
ging, die wees op de bijzondere be
langstelling en activiteit door den
thans ontslapene aan den dag gelegd,
in het kerkelijk leven en voor den
Chr. Middenstand. Wij zullen hem
blijven gedenken als een trouw mede
werker. De volgende spreker, de heer
J. v. d. Bosch, voorzitter van het be
stuur der Keucheniusschool, wees er
op, hoe de heer v. d. Kruk een kwart
eeuw lang als secretaris de belangen
dier school en der dr. Sikkelschool
heeft behartigd. Beide scholen hadden
de liefde van zijn hart. Namens de dr.
Sikkelschool van den Haag-Zuid werd
hierna het woord gevoerd door den
heer B Damen, waarna tenslotte dr.
C. Bouma, Geref. predikant namens
het district den Haag in Geref. School
verband, wees op de blijdschap en de
activiteit, waarmede de thans overle
dene zich van zijn taak kweet. Onder
het spelen van Gez. 276 uit den Geref.
Zangbundel, werd de kist grafwaarts
gedragen.
Nadat dr. J. Hoek aan de groeve een
gebed had uitgesproken, dankte een fa
milielid voor de betoonde belangstel
ling.
verteld,
brekend. jj weet r*'"
mij, en ik
open schaal, welke wacht
worden, lagen haar uit-
handpalmen op tafel. Ro-
Piccadilly Circus drong door den
nacht. Robert maakte zich zachtjes
uit zijn omhelzing los. Wij zijn er,
liefste.
Lisaweta zuchtte als een slaapdron
ken kind, voor wie de plotselinge
overgang van den droom naar de wer
kelijkheid groot is.
Al? vroeg ze met een versluierde
stem.
Hij keek haar glimlachend aan en,
overmand door zijn gevoelens, nam hij
haar nog eenmaal in zijn armen.
Wees gerust, kind. Morgen zien wij
elkaar weer en dan zal niets ons
meer kunnen scheiden. Ik heb je lief.
Morgen trouwen we en dan kan nie
mand je weer van mij afnemen.
Lisaweta kromp ineen. Nog voor zij
iets had kunnen antwoorden, stopte de
wagen. Robert hielp haar uitstappen.
Zij zag plotseling ongewoon bleek en
leek zoo tenger. Met gebogen hoofd en
opgetrokken schouders, alsof zij het
koud had, ging zy het hotel binnen.
Een slaperige liftboy bracht hen naar
de tweede verdieping. Met een correc-
ten handkus nam Robert bij de deur
afscheid. Een paar late gasten werden
aan het eind van den corridor zicht
baar. Hij had Lisaweta nog zoo veel
willen zeggen, maar zy zag er plotse
ling zoo ontstellend vermoeid uit.
Morgen om negen uur aan het
ontbijt, Daisy? vroeg hij luid.
Zij knikte. Het was een verdrietig
lachje, waarmee zij hem zijn dringen
den blik terug gaf. Daarna sloot de
deur zich achter haar; zy was uit zijn
gezichtskring verdwenen.
Robert bleef nog een seconde staan
en staarde ietwat ongerust naar de
deur. Er was iets in dit afscheid., in
INTERNATIONALE ORDE VAN
GOEDE TEMPELIEREN.
Op Dinsdag 13 Februari a.s. houdt de
heer W. N van der Hout, hoofdredacteur
van het tijdschrift tegen de Vivisectie,
voor Loge „Voor Allen Plaats” no. 6 der
I.O.G.T., een lezing over het onderwerp:
„Wat is visisectie en is zij onmisbaar?"
De lezing wordt gehouden in het Tem
pelierengebouw, Prinsegracht 59.
GECOMBINEERDE BEWONERS
COMMISSIES VAN DE ALGEMEENE
COÖPERATIEVE WONING-
VEREENIGING.
Op de j.l gehouden jaarvergadering is
het bestuur van de gecombineerde bewo
nerscommissies als volgt samengesteld'
le voorzitter: H. C. Blomsma; le secre
taris: E. A van der Haven. Notenplein 78;
le penningmeester: H. van der Kooij; 2e
voorzitter: W. van Toor; 2e secretaris: A
Batterman; 2e penningmeesteresse: mevr.
OuwerschuurJansen; commissaresse;
mevr. Baronnervan Rijn.
16)
Daarna trokken zij de stad in, vroo-
lijk als twee kinderen. In een deftig
restaurant gebruikten zij de lunch.
Kelners als Spaansche grandes be
dienden, en om hen heen zaten pijnlijk
torrect gekleede heeren met zeer ge
reserveerde gezichten. Robert be
merkte, hoe er af en toe een discrete
blik op Lisaweta werd geworpen; zij
kon het gerust tegen de hier aanwezi
ge Engelschen opnemen en hij prees
*>ch gelukkig met haar aan een tafel
tje te mogen zitten.
Na de koffie en de sigaretten ging
het in een open wagen door het Hyde
Park, door het in lentetooi prijkende
groen der fraai aangelegde plantsoe
nen. Lisaweta nam al dit schoons be-
geerig in zich op. Het was een ande
re wereld, waarin zy terecht was ge
komen, een wereld van welverzorgde
menschen, zorgelooze gezichten, kinde
ren, die niet in lompen gekleed gingen
en er niet verhongerd uitzagen.
Vervolgens promeneerden zij lang
zaam door de drukke winkelstraten
van de city. In Oxford- en Regent
street kreeg men alles, wat men noo-
dig had. Alle pakken en pakjes, alsme
de twee groote koffers werden in de
auto geladen, welke op den hoek van
een der zystraten wachtte.
In de provincie is de toestand veelal
nog ernstiger. Zoo hebben bijvoorbeeld
de scholen er opdracht gekregen om
baar brandstoffenvoorraden uit t<
leveren aan belangrijke industrieën. In
Thüringen bijvoorbeeld heeft dit ten
gevolge gehad, dat de scholen prac-
tisch overal gesloten zijn.
Elders o.a. in Brunswijk mogen
café’s en dergelijke lokaliteiten niet
meer verwarmd worden. Om brand
stoffen te sparen, moeten de winkels
daar des Maandags gesloten blijven.
dronk met lange, dorstige teugen. Het
was, of zij iets, dat haar hinderde,
met den wijn uit haar gedachten wil
de verdrijven.
Hier, in dit verborgen hoekje van
het restaurant, was het stil en intiem.
Bezoekers kwamen en gingen en ten
slotte bleven zij vrijwel alleen achter.
Lisaweta had de viooltjes in een
glas voor haar op tafel gezet. Ver
kwikt door het frissche water, ver
spreidden zij opnieuw hun bedwelmen
den geur. Als een teere band hing de
ze fijne bloemengeur tusschen de bei
de jonge menschen.
U hebt mij nog niets van uzelf
verteld, zei Lisaweta, de stilte ver-
nu zoo ongeveer
van u
HAAGSCHE STUDIECLUB IN DE
FRIESCHE TAAL.
Zondagmorgen zal voor de „Haag»
sche Studieclub in de Friesche Taal", in
de bovenzaal van café Emma. Regentes-
seplein, de heer S. Bartsma, van Alk
maar. een lezing houden over „Hollandis-
men in de Friesche taal”.
JUBILEUM NEDERLANDSCHEN
BOND VAN PATROONS IN
HET MEUBILEERINGSBEDRIJF.
Op Woensdag en Donderdag 21 en
22 Februari a.s. wordt hier ter stede
de 35ste algemeene vergadering gehou
den van den Nederlandschen Bond van
patroons in het meubileeringsbedrijf,
in café-restaurant Boschlust. Tevens
wordt dan het 35-jarig bestaan her
dacht.
Aanvankelijk was het de bedoeling
dit jubileum te vieren door het houden
van een groote tentoonstelling. De
tijdsomstandigheden deden dit plan
vervallen.
Thans wordt volstaan met een her
denking in intiemen kring.
dit lachje van Lisaweta, dat de geluk
zalige herinnering aan hun laatste sa
menzijn verstoorde. Wat had Lisaweta
plotseling? Wat ging er in haar om?
Maar misschien vergiste hij zich, mis
schien was zij toch alleen maar ver
moeid geen wonder na deze inspan
nende dagen. De emoties, welke zij
had doorstaan, zouden zelfs een veel
sterkeren mensch hebben aangegrepen.
Slaap, kind, dacht hij, slaap en ver
geet alles alleen niet dit eene. dat
ik je liefheb en dat niemand ons kan
scheiden.
Het waren zijn laatste gedachten op
dezen beteekenisvollen dag. Weldra de
den ook bij hem de vermoeienissen der
laatste dagen zich gelden en vond hij
nieuwe krachten in een verkwikkenden
slaap.
Toen Robert den volgenden morgen
om acht uur ontwaakte, kletterde dn
regen in stroomen tegen de ruiten. De
lucht was grysgeel, dik en ondoorzich
tig: echt Engelsch weer, een mengsel
van regen en mist. De lantaarns op
het plein verspreidden een droefgees
tig licht.
Tegen negen uur zocht Robert een
plaatsje op de bank aan het einde van
den corridor, waar hij op Lisaweta
wilde wachten. De wijzers van de klok
boven de monumentale trap vervolg
den tergend langzaam hun weg. Nu
liep het tegen half tien. Hij stond op
en begaf zich naar haar kamer, waar
hij aan de deur klopte. Niemand ant
woordde. Hij klopte nogmaals, luider
nu. Het bleef stil. Een kamermeisje
haastte zich voorbij. Ja, zy bediende
op deze kamer. Mevrouw was al een
uurtje geleden naar beneden gegaan.
[Wordt vervolgd.^
(Van onzen specialen verslaggever.)
Voor 1940 was ons de Dieseltreinver-
binding AmsterdamBerlijn beloofd.
De Nederlandsche Spoorwegen, zoo
luidden berichten uit ons vaderland,
hadden een aantal Dieseltreinstellen
in opdracht gegeven, welke den afstand
AmsterdamBerlijn in minder dan
acht uur zouden afleggen.
Tot dan toe dat wil zeggen tot
het uitbreken van den oorlog be
stond er ook al een zeer snelle verbin
ding tusschen de Nederlandsche en de
Duitsche hoofdstad. Dat was echter
een FD-trein, welke alleen maar reizi
gers le en 2e klas vervoerde en daar
bovendien nog een extra-toeslag voor
eischte. De Diesel zou zonder toeslag
eok reizigers 3e klas meenemen.
Het jaar 1940 is reeds eenige weken
oud, maar van een Dieseltrein Amster
dam—Berlijn valt nog niet veel te be
kennen. Integendeel, een bevriende
dame stapte dezer dagen om 9 uur des
morgens te Berlijn in den trein en arri
veerde den volgenden middag om 1 uur
te Amsterdam.
De eenige behoorlijke verbinding,
welke tusschen Berlijn en Amsterdam
nog bestaat, gaat overKopenhagen.
Wanneer men ’s morgens om 9 uur met
een Deenschen Condor van Berlijn-
Rangsdorf vertrekt en in Kopenhagen
in een Douglas overstapt, dan is men
’s middags om half 3 op Schiphol. Maar
dit grapje kost dan ook circa 400 mark
of 300 gulden retour.
De oorlog heeft den naam van een
der grootste bevorderaars te zijn van
de techniek. We willen niet beweren,
dat dit niet het geval is, maar ver
keerstechnisch werkt de oorlog voor
loopig allesbehalve bevorderend. Dat
wil zeggen: als men zoo hoort, wat er
op ‘t oogenblik allemaal over de pres
taties van de Duitsche staatsspoorwe
gen verteld wordt, dan schijnen deze
wel een bewonderenswaardige activi
teit te ontplooien en hebben ze alleen
maar de pech, dat het publiek hiervan
zoo weinig merkt.
Strikt genomen moet men in Duitsch
land, wanneer men momenteel in den
trein stappen wil, met de hand op het
hart kunnen verklaren, dat de voorge
nomen reis niet alleen absoluut nood
zakelijk, maar bovendien nog zeer
dringend is. Ofschoon er niet aan ge
twijfeld kan worden, dat de regeering
slechts in uiterste noodzaak haar toe
vlucht genomen heeft tot zoo harde
maatregelen, is ze er toch toe overge
gaan om de verloven der soldaten in
te trekken om het reizigerskeer tot het
uiterste te beperken.
In een ons bekende familie was dezer
dagen alles in gereedheid gebracht voor
een bruiloft. Het bruidje wachtte ech
ter vergeefs op den bruidegom, die in
den Westwal zijn plicht doet. Zijn supe
rieuren hadden een huwelijk niet be
langrijk genoeg geacht om hem de reis
naar Berlijn te laten aanvaarden.
doen schrikken. Eens zou zij immers
vanzelf tot hem komen. Hij mocht
zelfs geen schijn van verdenking op
zich laden, dat hij van de omstandig
heden, waarin zij verkeerde, misbruik
zou willen maken.
De kelner trad discreet op hen toe.
Robert schrok op. Wij moeten
gaan, de Londensche politieverorde
ning met betrekking tot het sluitings
uur wordt zeer streng gehandhaafd.
Hij betaalde. Daarop hielp hij Lisa
weta in haar mantel. Zijn handen
beefden, toen hij haar smalle schou
ders aanroerde.
Auto? vroeg de portier, buiten.
Robert knikte. Zij stapten in. Het was
donker in den wagen. Vaag gleed van
tijd tot tijd het licht der lantaarns
aan hen voorbij. Zij reden door onbe
kende wijken, waarin de donkere hui
zen nauwelijks zichtbaar waren. De
straten waren vrijwel verlaten. Londen
kent geen nachtleven.
De viooltjes, welke nu weer op Li-
saweta’s mantel prijkten, ademden
hun bedwelmenden geur. Zonder dat
zij het wilden, wendden zij hun gezich
ten naar elkaar toe.
Meisje! fluisterde Robert, mijn
meisje! Lisaweta verzette zich niet.
Hij hield haar in zijn armen. Hij vlij
de haar hoofd tegen zijn borst. Rein
als ongerepte sneeuw leek haar ge
zicht in dc omlijsting van het zwarte
haar. De lange, zijige wimpers aan de
gesloten oogleden trilden.
Anncgreet, stamelde hij voor zich
heen. Lisaweta hoorde het niet. Zij
voelde slechts den geliefden mond op
den haren.
Het felle licht der booglampen van
Van Regeeringswege is goedgekeurd,
dat aan door den Gemeentelijken dienst
voor Maatschappelijk Hulpbetoon en
het Gemeentelijke bureau voor werkloo-
zensteun ondersteunde personen, die
voor de distributie van vleesch in blik
in aanmerking komen, gedurende drie
achtereenvolgende weken, aanvangende
12 Februari (derhalve gedurende het
tijdvak 12 Februari tot en met 2 Maart)
boven de vastgestelde hoeveelheid, per
week één extra blik tegen den gelden
den prijs kan worden verstrekt
Rechthebbenden, die hiervan gebruik
wenschen te maken, moeten bij de invul
ling der bestelbiljetten met de extra-
verstrekking rekening houden. Opge
merkt zij, dat in geen geval gehakt
wordt verstrekt.
gistermiddag het stoffelijke overschot
van den heer A. v. d. Kruk Czn. een
bekende persoonlijkheid in Geref. krin
gen, op de begraafplaats Nieuw Eik en
Duinen ter ruste gelegd.
Op de begraafplaats gaven o.m. van hun
belangstelling blijk de heeren M v. Steen
bergen, oud lid van den Gemeenteraad,
W. A. F. H. Verbeek. D. Pasman, secreta
ris van de Liquidatiecommissie der Ge
ref. Kerk, C. Wildenberg en J Hogervorst
bestuursleden Prinses Juliana Bewaar
school, B. Damen, bestuurslid dr. Sikkel
school, ds. Jac. van Nes, H. C. J. Spier,
oud-onderwijzer, J. Ruissaard, bestuurslid
Bilderdijkschool. C. v Harmelen, pen
ningmeester Chr. Middenstandsvereeni-
ging, W. G. Verhoeff. H. A. Verduin,
ouderling Geref. Kerk, M. J. v. Steenes,
oud bestuurslid Keucheniusschool, W M.
J. Kasander, directeur van het Rotter-
damsche bijkantoor der Levensverzek.
Mij. Utrecht, P A. Elshove namens het
Comité Evangelisatie Brussel, dr. A. de
Bondt, predikant Geref. Gemeente voor
zitter Geref. Schoolbestuur, W. G. Schee
res, voorzitter Chr. Middenstandsbond, H.
Bos, kunsthandelaar. De Chr. Midden-
standsvereeniging hier ter stede was ver
tegenwoordigd door de heeren K. Dijk en
F. Geerling. terwijl het district ’s-Gra
venhage in Geref. Schoolverband was ver
tegenwoordigd door dr C. Bouma. Geref.
predikant en J. Bol, hoofd van de van
Soeterwoudeschool. Voorts waren aanwe
zig de heer W. Mulder, voorzitter van het
Comité Goede-Vrijdag Herdenkingsdag,
A. v. d. Ende, P. v. d. Brugge, ouderling
Geref. Kerk, J. Diederik en L. van Uffe-
len, inspecteurs Levensverz. Mij Utrecht
hier ter stede, Lammering namens het
suppletiefonds der Prinses Julianabe-
waarschool, J. J. Kraan, bestuurslid en
mej. J. S Grashoff, directrice vorenge-
keer nog niet ingetreden was, lieten de
Duitsche staatsspoorwegen dagelijks
2*.000 goederentreinen met circa 450.000
wagons loopen. Dit aantal is op het
oogenblik nog belangrijk hooger. Elke
locomotief, welke men niet absoluut
noodig heeft voor de weinige onmisbare
personentreinen, staat momenteel voor
een goederentrein en in vele gevallen
ook voor locaal treintjes, welke voor
goederenverkeer gebruikt worden. De
Duitsche staatsspoorwegen toch hebben
niet alleen hun gewone goederenverkeer
vermeerderd als dit is door de
eischen van den oorlog te verzorgen,
maar ze moeten bovendien nog bijsprin
gen voor de stilliggende binnenscheep
vaart. Heel 't geweldige goederentrans
port, dat anders op den Rijn, de Elbe
en de Oder, alsmede op de kanalen
plaats heeft, blijft thans door ijsgang en
dichtvriezen uit, voorzoover de spoor
wegen er niet voor zorgen.
Dit is ongetwijfeld een ondankbare
taak voor de Deutsche Reichsbahn, daar
het groote publiek van haar geweldige
krachtsinspanning practisch niets te
zien krijgt en alleen maar aan den lijve
ondervindt, dat er veel stagnatie is.
Onthulling portret wijlen
J. K. W. F. van Bommel.
Een dezer dagen heeft in de boven
zalen van „De Kroon” de onthulling
plaats gehad van het portret van wij
len den voorzitter der ’s-Gravenhaag-
sche Winkeliersvereeniging den heer
J. K. W. F. van Bommel.
Vriendenhanden hadden het portret
opgesteld tegen een achtergrond van
oud-Hollandsche doeken en een sobere
omlijsting van palmen sangebracht.
Het vaandel der vereeniging dekte het
portret af.
Een talrijke schare was aanwezig
toen de waarnemend voorzitter, de
heer A. F. B. Vorst, het openingswoord
sprak en allereerst zijn erkentelijkheid
uitsprak over de aanwezigheid van
mevr, de wed van Bommel en verdere
naaste familieleden. Ook was de heer
M. Kropveld, voorzitter van de afd.
Kleinbedrijf van de Kamer van Koop
handel, aanwezig.
De voorzitter schetste in zijn rede de
wijze waarop het bestuur tot het be
sluit was gekomen, door het plaatsen
van een portret in de vergaderzalen
van de vereeniging, de nagedachtenis
te eeren van den overledene. Daar,
waar zijn werk zal worden voortgezet,
zal zijn beeltenis een aansporing zijn
voort te gaan op den weg, waarop hij
zoovele jaren de ’s-Gravenhaagsche
Winkeliersvereeniging geleid heeft.
Spr. trok mede in zijn woord van
hulde de overleden voorzitters Koppel
en Maartens.
Nadat allen zich van hun zetels had
den verheven, verwijderde mevr, de
wed. van Bommel het vaandeldoek,
terwijl het Largo van Handel ten ge
hoore werd gebracht.
Een broeder van den overledene, de
heer W. K. L. A. van Bommel, namens
de familie sprekende, drukte zijn er
kentelijkheid uit, dat men deze wijze
had gekozen om de nagedachtenis aan
zijn broeder onder de leden van de
's-Gravenhaagsche Winkelrersvereeni-
ging te doen voortleven.
Onder de vele functies, welke de
overledene bekleed heeft, is die van
secretaris en later voorzitter der Win
keliersvereeniging hem het liefst ge
weest.
Zijn beeltenis, thans geplaatst in de
omgeving waar hij zoovele jaren heeft
gewerkt, moge als een voorbeeld strek
ken voor de jongeren en een herinne
ring zijn voor de ouderen, aldus spr
van de „Haagsche
16 pagina’s omvang,
schijnt iedere week Afgehaald
onze bureaux Wagenstraat 37, 5 cent
per nummer.
Abonnementsprlja uitsluitend voor
onze abonné’s 65 cents per drie
maanden.
Postabonnementen voor binnenland
f0.90. buitenland /1.30 per 3 mnd.
bij vooruitbetaling.
Men kan zich ook bij den couranten
bezorger abonneeren.
Heden is het nummer van 11 Fe
bruari verzonden.
zon ite spreken> maar het
oo leeg en onpersoonlijk.
f van h»rte. Want wat
nn^gen' dat kon hij im-
ben niets Woorden brengen:
-. Maar hHSl’ Z°°lang jij er
Zegcen J kon d>t Lisawe-
gg hlJ mocht haar niet
alles van
Als een
om gevuld te
gespreide I..
geboecr/ ^et ^e7st zÜn hoofd hebben
K edelvln Zlin gezicht in dez* bi
graven Sevorrride handen hebben be-
bemindTr^Lr»7 Wat moest htf dit
vertellen? v™ L'33?^3 van zichzelf
werk? Van ziin Z1Jn,beroep? Van z’jn
Van alles X? .Verloving met Daisy?
Maar dat w« eens geweest was?
sinds LiSa ®3 lrnmers alles voorbij,
had gelegd. a Op leven beslag
Hij Probeerde
werd alles
Het kwam
hij had willen
mers nu niet
Ik 1
niet was
ta niet
Nadat dr. J. Hoek, Gereformeerd
predikant van den Haag West ten
Dat is dan voorloopig onze buit
voor den eersten dag, zei Robert en
Lisaweta stemde hartelijk met zyn
jongensachtigen lach in.
Nadat zy een en ander bij het hotel
hadden uitgeladen, liet Eschberg zijn
beschermelinge een stukje van Londen
zien: de Westminster Abdy, het schit
terende uitzicht van de Theemsbrug
op het parlementsgebouw, St. James
Park en Trafalgar Square, de St.
Paulskathedraal en het imposante
bouwwerk van den Tower.
Lisaweta toonde zich een dankbare
cliënte voor een sight-seeing. Zij
scheen niets te willen missen en nam
alles met de intense belangstelling
van een kind in zich op. Hun tocht
nam eenige uren in beslag en als Ro
bert er tenslotte geen eind aan had
gemaakt door op te merken, dat het
tijd begon te worden voor het diner,
zou zy steeds nog meer hebben willen
zien.
Eschberg genoot van haar eerlijke
geestdrift. Daarom ook had hij opzet
telijk vermeden met haar te spreken
over datgene, wat hun morgen te
wachten stond. Eerst nu, terwijl zij in
een intieme bodega tegenover elkaar
aan een tafeltje zaten en de, door Ro
bert met zorg gekozen gerechten alle
eer aandeden, achtte hij den tyd ge
komen haar volledig in te lichten.
Niets stond hun huwelijk in den weg.
Morgen vroeg om tien uur werden zij
op het stadhuis verwacht.
Het gaat alles snel en pijnloos,
besloot Robert zijn relaas. En nu
drinken we op de toekomst!
Hij hief zijn glas met Fransche
champagne naar Lisaweta op. Zij
den voor den naderenden winter van
de mijngebieden naar de steden wor
den overgebracht, de Duitsche staats
spoorwegen moeten gebruiken voor de
..beveiliging van het vaderland” dat
wil zeggen dat men de kolen had la
ten liggen om oorlogsmateriaal naar
het Oosten en naar het Westen te
transporteeren.
Te Berlijn verzekert men. dat er in
verschillende kolendistricten en voor
al in het Roergebied, zulke kolossale
voorraden opgestapeld liggen, dat men
eenvoudig geen raad weet met de
steenkool, welke verder nog boven den
grond wordt gebracht. Men heeft daar-
de werktijden der mijnwerkers
zelfs reeds moeten inkrimpen.
Het gebrek aan auto’s.
De partij heeft ontelbare vrijwilli
gers opgeroepen om de kolendistribu
tie te vergemakkelijken. Deze men
schen moeten in hun vrijen tijd, ook
des Zondags, aantreden en de binnen
komende wagons kolen lossen. Dat dit
bij sneeuw en ijs en snijdenden Oos
tenwind geen pretje is, spreekt van
zelf. Bovendien zijn de meesten van
deze vrijwilligers op dit werk heele-
maal niet gekleed. Men moet eigenlijk
bewondering hebben voor degenen, die
er met een deukhoed op en een mo
dieuze winterjas aan, als kolenlossers
wel eenigszins eigenaardig uitzien,
maar die dan toch voor het algemeen
belang een offer brengen.
Ter besparing van benzine heeft
men het autoverkeer in Duitschland
met 85 pCt. verminderd, terwijl er
van het vrachtautoverkeer ook de res-
teerende 15 pCt. niet meer over zijn,
omdat het leger vrijwel alle bruikbare
auto’s heeft opgeëischt. Het gevolg
hiervan is, dat de kolenschaarschte
nog niet in de verste verte wordt op
gelost, wanneer men onafzienbare ko-
lentreinen naar de goederenstations
der groote steden stuurt. Deze kolen
moeten dan nog gelost worden, terwijl
er toch reeds een nijpend gebrek is
aan werkkrachten, en men moet ze dan
bovendien nog over de kolenhandela
ren verdeelen, die zelden over andere
voertuigen dan kleine handwagens be
schikken. Wie over de noodige energie
beschikt, gaat met een ouden kinder
wagen of desnoods met een koffer
naar een goederenstation, waar hij in
den regel wel een kolenhandelaar
vindt, die nauwelijks weet, hoe hij zijn
rantsoen naar huis krijgt en blij is ter
plaatse een deel er van tegen contant
geld kwijt te raken.
