kunstzaal esher surrey.
ontwerp AAN
uET LEENING-
GENOMEN
STATEN-GENERAAL
KUNST EN LETTEREN
FILM EN BIOSCOOP
HAAGSCHE COURANT VAN DONDERDAG 15 FEBRUARI 1940. DERDE BLAD, PAGINA 3.
VEREENIGING VOOR
KAMERMUZIEK
VOLKSCONCERT RESIDENTIE.
ORKEST
MUZIEKAVOND IN HET
GEMEENTEMUSEUM
SONATENAVOND
HASKIL-RöNTGEN
HET RUYS-ENSEMBLE
u11
"fandelen, met
^ROOTING VAN
f*NANCIEN
„ART1 ET INDUSTRIAL”
o.
((r«8
extra voorstelling van
„SCHIJN EN WERKELIJKHEID".
Het Nederlandsch Tooneel, zal op Maan
dag 19 Februari a s. in den Koninklijken
Schouwburg een extra-volksvoorstelling
geven van „Schijn en werkelijkheid", spel
in vier bedrijven door Paul Vincent Car
rol. Regie: Albert van Dalsum.
ZILVEREN JUBILEUM
ROSINE DE COCQ
koninklijke kunstzaal
kleykamp.
J) e dokter privé",
door Sacha Guitry.
l. 'l Uur „cl
Mozart-concert
Soliste Alannah Delia*
In Diligentia
IN DEN KON. SCHOUWBURG.
let-
opcenten) en de verdedigings-
(R.K.):
d. Berg Ros met klein
van
Vc
de
wij
be-
Ao>«n'
Itar»
in de
vergadering werd tot 1
dat
de
in
een
pe
bet
de
be-
in-
van
er deelde mede, dat
morgen-
Leeningoïjt-
onderbre-
i be-
„GOTTES GENERAL” BIJ DE
„VEREENIGDE HAAGSCHE
SPELERS".
De directie van de „Vereenigde Haag-
bohe Spelers”, Pierre Balledux, heeft het
opvoenngsrecht verkregen van „Gotten
reneral”. drama in zeven tafereelen door
'ranz Theodor Csokor.
ODeOd.
De -
Roslne de
Cocq ge
noot reeds
op 5-jari-
gen leeftijd
muziex-un-
derricht.
Zij is een
veelzijdige
cómponiste
schreef
totaal
dan
Oorlogsmolestrisieo voor
gebouwen.
De heer van Lanschot vroeg vervol
gens eenige inlichtingen omtrent het
oorlogsmolestrisico van de Vereeniging
voor oorlogsmobilisatie en de moge
lijkheid van de dekking daarvoor. Het
risico dat gebouwen voor een waar
de in totaal van 10 milliard loopen,
is niet voor alle plaatsen in ’t land
hetzelfde. Het is billijk, dat dit risico
verdeeld wordt en door het land in
’t algemeen wordt gedragen, zooala dit
ook in het buitenland gebeurt. Ten
slotte vroeg de heer van Lanschot
den minister, een algemeen oorlogs-
financieringsplan te ontwerpen..
Bezuiniging op de staats
uitgaven.
Landgoederen en personeele
belasting.
De heer van Rappard (Lib.) zeide,
dat de minister nu wederom verklaart,
dat de eigenaren van landgoederen,
dank zij de Natuurschoon wet en de be
paling van art. 9, letter e. der Wet op
de Inkomstenbelasting 1914. in het alge
meen niet zwaarder worden belast dan
andere bezitters van vermogens. Dit is
precies hetzelfde antwoord als het vo
rige jaar; zelfs dezelfde fout wordt er
in gemaakt, want de aangehaalde
ter c., moet letter d. zijn!
De heer van Rappard betoogde
dit antwoord niet juist is, omdat
eigenaren van landgoederen en kastee-
len naar verhouding te veel personeele
belasting betalen, omdat zij in zeer vele
gevallen de kasteelen in het geheel niet
of slechts zeer ten deele bewonen. Zij
zijn genoodzaakt geweest het personeel
af te schaffen of in te krimpen, met
het gevolg, dat de landgoederen niet
meer goed onderhouden worden en
de werkloosheid onder de landarbeiders
grooter is geworden. Een tegemoet
koming in de personeele belasting is
derhalve, ook met het oog op deze be
langen, gewenscht.
Aan
wijr® L’
Stat
tens
Het zesde volksconcert van het Residen-
tie-Orkest, onder leiding van Frits
Schuurman, stond wat zijn program
ma in het gedeelte vóór de pauze betreft,
in het teeken der Duitsche romantiek. Het
werd geopend met de hier meermalen uit
gevoerde ouverture van Webers, voor zoo
ver ons bekend, hier te lande sinds het
bestaan der in de tachtiger jaren te Rot
terdam gevestigde Duitsche opera nimmer
meer gegeven fantastische opera „Obe
ron" en besloten met Robert Schumanns
concert voor klavier met orkest in a moll
op 54, voor de uitvoering waarvan de
medewerking als soliste was verkregen
van de pianiste Alannah Delias,
Schumann* concert is een van de stan
daardwerken der klavierliteratuur, dat
dcor zijn rijken muzikalen inhoud en zijn
vormschoonheid nog steeds repertoire
houdt. Het stelt aan de techniek van den
vertolker zeer hooge eischen, al is het
geenszins de bedoeling van den componist
geweest gelegenheid te bieden tot vertoon
van virtuoos meesterschap. Bij de vertol
king komt het in de eerste plaats aan op
wat de groote pianist Jos. Pembaur in
zijn lezenswaardig boekske „die Poesie des
KlavierspielS” noemt. Deze poëzie, die uit
iedere periode, ja iedere maat spreekt,
moet tot leven worden gewekt, waarbij het
technische element slechts ,,Mittel zum
Zweck” is.
De soliste van dezen avond bleek te be
schikken over een vergevorderde, nog niet
in alle opzichten virtuoos ontwikkelde
techniek en haar spel is zeer zeker ook
niet van belangrijke muzikale eigenschap
pen ontbloot, nochtans stond haar vertol
king niet op dat peil van onaanvechtbaar-
heid, waarop het werk recht heeft. Wij
ontvingen den indruk van een aekere on
evenwichtigheid en onvastheid, zoowel wat
het zuiver technische als het psychologiscn
muzikaal-artistieke gedeelte betreft.
Nochtans oogstte de pianiste geestdrif
tig succes bij haar zeer talrijke auditores,
die bijna alle beschikbare plaatsen in het
Gebouw bezet hadden. Ook de bloemen
hulde ontbrak op het podium niet. Het
orkest, dat in de ouverture en de bege
leiding van het concert niet op zijn best
was, revancheerde zich na de pauze bij
de uitvoering van Tschaikowsky's Casse-
rioisettes suite en van Ravels Boléro.
Vooral dit laatste hoe men over de
geestelijke waarden van deze muziek ook
moge denken in elk geval hoogst merk
waardige en instrumentaal effectvolle
werk werd in een uitermate nerveus ge
spannen, rhythmisch en coloristisch ver
zorgde weergave tot de hoorders gebracht,
waarop dezen ovationeel geestdriftig heb
ben gereageerd.
De heer de Zeeuw sprak vervolgens
over de verhouding tusschen de directe
en de indirecte belastingen. In de laat
ste jaren is er een verschuiving ten on
gunste van de laatstgenoemde. De mi
nister heeft getoond de bakens te wil
len verzetten, o.a. door de indiening
van het ontwerp-Winstbelasting, waar
mede het denkbeeld van wijlen Wibaut
dus wordt verwezenlijkt, dat vroeger
zoo vaak van Regeeringszljde is bestre
den.
Bij Esher Surrey Art Gallery wordt van
17 Februari tot 8 Maart een tentoonstelling
houden van werken van Le Fauconnler.
HAAGSCHE AMATEUR FILMCLUB.
Op de gisteravond in het clublokaal, res
taurant Monopole, Veenestraat, gehouden
leden vergadering van de Haagsche Ama
teur Filmclub werd tot voorzitter geko
zen de heer H. L. Preller. Den aftredenden
voorzitter, den heer J. H. A. Mol, die lan
gen tijd deel van het bestuur heeft uit
gemaakt. doch wegen* drukke bezigheden
zijn functie moest neerleggen, werd een
fraai herinneringsgeschenk aangeboden.
Op den daarna volgenden clubavond
werden eenige leerrijke films van Suri
name uit de verzameling van het Insti
tuut voor Ondarwijsülms vertoond.
Het
Gnomen
tt,mnuniiten
T« 3.50
Moten.
JAAP EMNER.
Jgap Emner, violist, zal aan den vleu
gel begeleid door Geza Fr id met medewer
king van Sam Tromp, viool, in Pulchri
Studio den 26*n Februari, werken spelen
van Vitali, Brahms, Schubert, Debussy en
Bartók.
LYS GAUTY.
Woensdag 21 en Vrijdag 23 Februari
zal in Diligentia voor de Alliance Fran-
caise optreden Lys Gauty, de groote Fran-
*che vedette, in een nieuw repertoire.
De geste van den Beleggings-
raad.
De heer van Lanschot (R.K.)
noemde het laatste deel van het betoog
van den heer de Zeeuw over den
Beleggingsraad, volkomen onjuist. De
taak van dezen Centralen Beleggings
raad waarvan spreker lid i* is
de gelden van de Rijksfondsen zoo goed
mogelijk te beleggen en het Staatscre-
diet te steunen. Bij de Staatsleeningen
heeft dit college pal achter de Regee-
ring gestaan. Door de reserveeringen
van den Beleggingsraad is de conver-
sie-politiek der Regeering volkomen
geslaagd. Hij zal pal achter de Regee
ring blijven staan.
De Beleggingsraad heeft ten aanzien
van de rente van een conversie-leening
van Rotterdam, waarop de heer de
Zeeuw blijkbaar doelde, een volkomen
juiste beslissing genomen. Had die
Raad anders beslist, dan zou dit voor
Rotterdam heel aardig, maar niet goed
voor de Rijksfondsen zijn geweest.
De heer van Lanschot wees er op,
dat het tegenwoordige fondsenstelsel
niet wordt uitgevoerd. Dat gaat zoo
niet langer. Men zal te kiezen of te
deel en hebben: een fondsenstelsel,
maar dan goed uitgevoerd, of een
ander stelsel, bijvoorbeeld het oorlog-
stelsel.
-ent der commi“ie
^treffend*
al<f'neenC
wfon‘*ernP
ges1<,ten' j breng' de
I" aan-
De heert Heldring (Lib.) wees
op de groote financieele en economi
sche zorgen, waarvoor ons land staat,
en op de moeilijke taak der Regee
ring. Een periode van welvaart
hoeft men niet te verwachten,
tegendeel, wij geen een periode
verarming tegemoet.
Wij behoeven voor 't lot onzer finan
ciën geen vrees te koesteren, mits wij
de uitgaven tot het hoog noodige be
perken. Wij moeten vermijden in een
noodlottige spiraalbeweging van hoo-
gere productiekosten en hoogere loo-
nen enz. te geraken, waarvan een
bankbiljetteninflatie het gevolg kan
zijn. Er zal veel gevergd worden om
de begrooting te zuiveren en toch
nieuwe uitgaven, zooals voor de slag
kruisers en de mobilisatie, te bekosti
gen. Men zal op de staatsuitgaven
streng moeten bezuinigen, willen de
belastingen niet geheel ondragelijk
worden.
De heer Bruineman
Heeft u niets concreters?
De heer Heldring (Lib.)Ik heb
slechts in algemeene termen gesproken.
(Zie verder 5e blad, pag. 2.)
HARALD kreutzberg.
Tengevolge van het enorme succes, zal
Harald Kreutzberg nog een voorstelling
in het Gebouw voor K. en W. geven op
Donderdag 22 Februari met nieuwe dan
sen alsmede enkele van het eerste pro
gramma en herhaling van den cyclus „De
eeuwige kringloop".
van schuldbe-
11 bedoeld (de 4 pCt.
1940, uitgegeven krach-
1 1936 en de Lee-
die ten genoege van
van Financiën aantoo-
deze schuldbewijzen heb-
i krachtens persoonlijke
de daar bedoelde lee-
hun daartoe binnen
den datum van stor-
Rie de Geus en Anny de Ridder
De pianiste Anny de Ridder opende den
avond met de Fantasie in D-dur van J. S.
Bach Klaarheid in de techniek viel al
dadeajk op, evenals het doorvoeren van
een vloeiend tempo en vooral een bijzon
dere verzorgdheid der dynamiek, legen
stellingen en schakeeringen in dit opzicht
werkten heel fraai en stemmingsvol. Bo
vendien waren de variëeringen der com
positie ten zeerste gebaat door een zmvol
oescheiden pedaalgebruik. Hel was een
kleurige vertolking waarnaar men ge
boeid geluisterd beeft Dan de langere*
Kie ae Geus, die over een fijne, vry Klin
kende sopraan beschikt, welk* de kentee-
keiu.ii draagt van de vorming in een vour-
tre He lijke schoot In Ariettes van Campra
en handel kwam het oekoorujto* Umore
der stem uitnemend tot zijn recht De ver
tolking maakten een natuurujk muukaien
inoruK. In aria's van Mozart Kwamen in de
voordracht een lichtheid en gratie tot
mung, welke van ongewone charme wa
ren.
uc pianiste speelde vervolgens Varia
ties in E-moU van Jos. Haydn. Ook hier
technische duidelijkheid en eenvoud van
voordracnt waarmee echter expressivi
teit nadrukkelijk gepaard ging. Hel scher
pe rhythme dat mets stijls had, was een
verkwikking, terwijl het geheel zich ken
merkte door een muzikaie intelligentie,
waarmee gevoeligheid harmonisch samen
ging.
ha de pauze zong Rie de Geus eerst een
groep bcnubert-lieueren, waarvan de twee
eerste er goed wlkwamen, doch eerst het
derde ons door innig- en liefelijkheid in
meerdere mate getroifen heeft. Na dit
„Auf dem See" gaf „Erntelied" door een
zekere verrukking en blijheid eveneens te
genieten.
Van de pianiste kregen wij dan nog
„Valse* nobles et sentimentales" te hoö-
ren Er openbaarde zich een juist begrip
voor klankidioom en sfeer dezer compo
sitie. Teeder- en heftigheid wisselden be-
heerscht en smaakvol af. Van verfijnd-sen-
sueele klankgeving kon men genieten, ge
lijk van indringende expressiviteit, welke
zich zoowel in het poëtische als geestvolle
demonstreerde. Een fantasievolle vertol
king, welke de beteekeni* van de compo
sitie sterk waarneembaar heeft gemaakt
Tot besluit de zangeres met om te be
ginnen twee oud-Nederlandsche liederen,
waarvan het eerste, „Dan* der Maagde
kens" met zijn Charfreitagzauber-acntig
pianobegin in zijn religieuze stemming al
even bekoorlijk was als het luchtig-speel-
sche „Meylied”.
De zinvolle bewerkingen waren van
Hans Schouwman, van wien de zangeres
dan nog „Drie Romantische Miniaturen"
voordroeg. Het zijn composities, welke
doordrongen zijn van een gelouterde mu
zikaliteit. Bij deze eerste aanhooring zijn
wij vooral geboeid door de teadere extase
van .Zephir en Chloris” en den zachten
glans van „Aan de maan”. De dictie was
in overeenstemming met sfeer en geest
der liederen, wat voor de hand lag, aan
gezien de componist zelf aan den vleu
gel zat en qua opvatting zijn aanwijzin
gen wel gegeven zal hebben.
Ook in de andere begeleidingen toonde
Hans Schouwman zich, gelijk steeds, al*
een soepel accompagnateur en fijn musi
cus.
Het publiek heeft door applaus den uit
voerenden herhaaldelijk zijn waardeering
doen blijken Ook bloemen zijn aange
boden.
Onze stadgenoote, de componiste en
pianiste nosine de Cocq, vierde giste
ren haar ko-jang jubneum ais componiste
Immers precies zo jaar gebeden werd door
de Utreentsche Orxestvereeniging onder
leiding van wouter rtutschenruyter, haar
eerste compositie, genaamd Marche Funè-
ore, uitgevoerd.
Het tooneel van den Koninklijken
Schouwburg aan het Korte Voorhout was
ditmaal als concertpodium ingericht, waar
een vijfenveertigtal orkestmusici tezamen
met hun dirigent, een vleugel van niet te
groot formaat en de klaviersoliste van den
avond de beschikbare ruimte zoo ongeveer
geheel vulden. Gevolg van de omstandig
heid, dat de Vereeniging voor Kamermu
ziek, die gewoonlijk voor de concerten,
welke zij haar leden aanbiedt, de zaal
Diligentia tot haar beschikking heeft, een
buitengewoon concert met een Mozartpro-
gramma had georganiseerd, waarvoor nu
een ander intiem milieu werd gekozen.
Een keuze, die slechter had kunnen uit
vallen, want onze kleine schouwburg is,
zoowel in acoustisch opzicht als wat zijn
interieur betreft, voor zulk een experiment
bij uitstek geschikt.
Het programma bestond wat het zuiver
orkestraal gedeelte betreft uit de ouver
ture „Der Schauspieldirektor”, een gele-
genheidscompositie. van 1786 dateerend,
door den Salzburger meester als „Komö-
die mit Musik" betiteld, als inleiding en
een reeks Duitsche dansen. In samenwer
king met de pianiste L11 i Kraus wer
den voorts drie pianoconcerten was dit
niet iets ven het goede teveel? uit ver
schillende scheppingsperioden van den
componist ten gehoore gebracht t.w. het
Concert in Es gr. t. K.V. 271, dat in Bes
gr t. K.V. 456 en het meest geniale van
den meester, dat in c kl. t. K.V. 491. Een
en ander stond onder leiding van B e r t u s
van Lier, die aan de voorbereiding van
dit omvangrijke programma met zijn ad
hoe samengesteld orkest, naar de uitste
kende resultaten te oordeelen, blijkbaar
hard gewerkt had. Te loven vielen in de
eerste plaats het beschaafde, mooi afge
wogen klankvolume, dat hier door de hee-
ren en dames instrumentalisten werd
ontwikkeld, de klaarheid en doorzichtig
heid van het samenspel, de juiste klank
verhoudingen tusschen de blazersgroepen
en die der strijkinstrumenten, de fijne deli
cate toets, die zoo dikwijls ontbreekt bij
uitvoeringen van sterker bezette beroeps
ensembles, de gedistingeerd aristocratische
wijze van musiceeren, waarvan zoowel de
zuiver instrumentale interpretaties als het
samenspel met de soliste blijk gaven.
Het was een fijnzinnig spielfreudig.
echt Mozartsch musiceeren, waaraan de
ontvankelijke hoorder seine liebe Freu-
de" kon hebben.
Wat L i 1 i Kraus, inzonderheid als ver
tolkster van Mozarts werken, beteekent,
wist men van vroeger door haar gegeven
concerten. Ook nu weer heeft zij in alle
drie door haar voorgedragen concerten het
hoogste van haar voorname, stijlzuivere,
technisch op Mozarts, in de verfijnde cul
tuur van zijn tijd wortelende, kunst, die
in haar uiterlijk charmante vormschoon
heid, toch zooveel ongekende diepere gees
teswaarden van hoogere orde omvat, vol
komen ingestelde reproductieve gaven tot
den ven het begin tot het einde sterk ge
boeiden hoorder gebracht. De climax van
haar pianistisch en artistiek kunnen gaf
zij wel in het aan het slot van den avond
gespeelde Concert in c kl. t., een der
schoonst* composities van dezen vorm uit
de geheele klavierliteratuur.
Voor de twee eerste concerten werd ge-
btuik gemaakt van Mozarts eigen caden
sen, voor het laatste van die van Marius
F1 o t h u i die een zeer goeden, stijlvol
ler. indruk maakten.
Bertus van Lier leidde met op deskun
digheid gegronde zelfbewustheid. Een diri
gent. die ongetwijfeld wel meer van zich
zal doen hooren.
Terecht hebben de ditmaal niet op volle
sterkte opgekomen leden der vereeniging
voor Kamermuziek den dirigent met zijn
uistekend gevormd orkestje en de eminen
te soliste met stormachtig applaus gehul
digd. Lili Kraus had zoowel vóór al* na
dc pauze bloemen in ontvangst te nemen.
ganger heeft overgenomen de restitu
tie van een zeker bedrag als compen
satie voor den druk der indirecte hef
fingen op groote gezinnen. Een der
gelijke restitutie zou in elk stelsel
hebben gepast. Via de draagkrachtbe-
lastingen moet het geheel der heffingen
van directe en Indirecte belastingen
worden bezien. Als deze compensatie
niet in de directe heffingen te berei
ken is, moet zij op andere wijze wor
den gevonden. Dit heeft minister de
Wilde terecht ingezien en daarom
stelde hij de teruggave voor van een
zeker bedrag aan de groote gezinnen.
Deze teruggave is niet anders dan de
terugbetaling van geld, dat te veel
geheven was. Het is geen schenking,
welke buiten de belastingwetten zou
moeten vallen, gelijk deze minister
van Financiën meent. Men bedenke
ook, dat de landbouwcrisisheffingen
op z’n minst met indirecte belastingen
op één lijn moeten worden gesteld.
De heer Fleskens vestigde voorts de
aandacht erop, dat de onderwijskosten
ook al een zwaren druk leggen op de
groote gezinnen, welke in den kinder
aftrek geen voldoende compensatie vin
den. Een belastingpolitiek moet worden
gevoerd, die meer rekening houdt met
de groote gezinnen. Het consumptief
vermogen mag niet verder inkrimpen,
ten nadeele van de industrie en de
volkswelvaart. Zorg voor de groote ge
zinnen is een zaak, die voor het voort
bestaan van elk volk van het hoogste
belang is. In landen om ons heen heeft
men dit reeds lang ingezien.
vervolgens de
Ijn voor 1940.
e n s (R K.) be-
•binister niet van
tuui zijn
nC van Woensdag
der»nB
14 februari.
(Slot.)
Jaarsveld met goed beeld-
portretkop van den
ilfportret van persoon
lijke visie; een levendige Kerstgroep; een
primitieve voorstelling van Johannes den
Dooper.
W. Kalshoven met twee eerlijke
stillevens en twee zeker niet onverdien
stelijke portretten, w o. een zelfportret.
Mej. N. Middelbeek met vier
sierlijk en breed gestileerde, doorwerkte
teekeningen uit haar Parsifal-serie.
Joh. M. Rammers met twee met
zorg geeteekende portretten van gees
telijken en een te donker en te vaag ge
schilderd vrouwenportret.
Herman van Remmen met ont-
werp-teekeningen voor het St. Willebror-
dus-monument te Utrecht, een vrij mat
St. Willebrordusbeeld in gips, een goeden
bronzen monnikskop en een knap ge
vormd liggend naakt in gips.
Mej. J. Weyers met een stemmig
grijs sneeuwlandschap; Indische vruchten
en Paddestoelen van frlssche kleur; en
een kijkje op den molen te Lunteren.
H. J. v. a. Sta 1: drie duinlandschap
pen. teekeningen van gevoelige factuur en
fijne stemming.
minister een
1,1 using aan’ waardoor wordt
factie*'? eerste coupon loopt
bepaal’ f jen minister van Finan-
ov« een 2‘geven termijn.
Ciën aan j Verdedigt de heer W a g e-
BÜ aft. een amendement van de
naarJu’van rapporteurs, strekken-
cornn^E^wing daaraan van een
de
Een leeraar van het Koninklijk Conser
vatorium voor Muziek, de uitmuntende
violist Joachim Röntgen, en de in ons land
reeds vrij bekende pianiste Clara Haskil,
hebben gisteren in een goed bezette Dili-
gentia-zaal een sonaten-avond gegeven.
Het programma was daarbij gewijd aan
composities van J. S. Bach, W A. Mo
zart, PHindemith, L. van Beethoven en
Fr. Schubert. Met een keuze van vijf
meesterwerken van zeer verschillenden
stijl, hadden de beide kunstenaars een niet
geringe muzikale taak op zich genomen.
En daarbij stelden, aangezien ook compo
sities voor een solo-instrument vermeld
stonden, de sonaten voor viool en piano
wel de zwaarste eischen. Deze muzikale
vorm schenkt namelijk, tengevolge van de
verschillende stemmingen der instrumen
ten. eerder den indruk van innerlijke
wrijving, dan een beeld van ideale, har
monische twee-eenheid. Doch motief-be-
handeling, bouw en geheele schrijfwijze
verlangen rust en evenwichtigheid. Hier
dienen de uitvoerende kunstenaars geen
vertolkers of herscheppers te zijn, maar
scheppers in den hoogsten zin des woord*
van artistieke eenheid. Een volkomen in-
gesteM zijn op elkanders temperament en
visie is een absoluut vereischte. Het was
dan ook de gelijkwaardigheid, wat betrot
artistieke beschaving, van Clara Haskil en
Joachim Röntgen, die ons een avond van
zoo’a verfijnde, voorname kunst heeft ge
geven. Deze allure van het samenspel in
dc E-dur Sonate van J. S. Bach, de door
zichtigheid en levendige tinteling in Mo
zart's A-dur Sonate (K.V. 526), het was
als een openbaring.
Prachtig klonk het rhythmische strakke
spel van de pianiste in laatstgenoemde
compositie. Mocht de klank van den vleu
gel bij Bach nog eenigszins domineeren.
zoo: werd het daarna een ideaal musicee
ren. Kernachtig, welluidend door edelen
toon, was de voordracht van Joachim
Röntgen.
Afzonderlijk vertolkten de beide kun
stenaars elk een soio-sonate. Joachim
Röntgen bracht voor de pauze de sonate
op 31 no. 1 voor viool-solo van P. Hin
demith ten gehoore. De componist heeft in
dit werk wel alle mogelijkheden van het
instrument benut, maar verlangt daarmede
een waar technisch meesterschap van den
uitvoerder. Joachim Röntgen had dus met
deze sonate de volle gelegenheid de kwali
teiten van zjjn subtiel, verzorgd spel te
toonen.
Clara Haskil vertolkte op een eenigszin*
gejaagde, doch intelligente wijze na de
pauze de piano-sonate in Es gr. t. op. 31
no. 3 van L. van Beethoven. Zij heeft ons
een vertolking geschonken, waarover de
meeningen uiteen zullen loopen, doch die
haar bekoring heeft gehad als uiting van
besliste, persoonlijke overtuiging.
Met het Duo in A gr. t. op. 162 van Fr.
Schubert, werd het concert besloten. De
aanwezigen huldigden de beide kunste
naars met langdurig applaus en bloemen.
1 van rappor-
belastingbetsling met
jsen aangenomen
beraadslagingen over
tot het aangaan van
geldleening worden
-n' de houders
i» lid 1 --
'atsleening 1--
de Leeningwet
t 1939),
jlzen minjtcdr
jen. dat rij l--
óen ge*re«en
jschrüvinM °P
U wordt op
ÉéD ^art 6 bedoeld, bij een der door
'Zn minister van Financiën aan te
Sen kantoren in te dienen schrifte-
S versoek op de hun uit te reiken
”euwe schuldbewijzen aangeteekend,
L de», mit» vergezeld van alle blj-
behoorende, onverschenen coupons en
Ulon onder verzekering van de loo-
pendè rente, tegen den parikoers In
betaling aangenomen worden ter vol
doening van de aanslagen in de ver
mogensbelasting (met alle daarop ge
heven i.
belasting 1.
„T CENTER”.
Leden van de Ned. Vereeniging Arti et
Industriae toonen in de kunstzaal ,,’t Cen
ter" werk.
Wij ontmoeten hier:
Henk B aa ren, met Winter in
Vlaanderen; een hoekje in *t Begijnenhof
te Brugge met aardig zoneffect tegen
schaduw-muur; een verdienstelijk stil
leven en een met zorg geschilderd jon-
genskopje.
Mevr. v.
grafisch werk.
Paul van Eden met een groot
werk: Balineesche danseres, knap van
schildering, goed van kleur en beweging;
twee stillevens van ingetogen coloriet;
een forsch en raak geschilderd portret
van een Indisch meisje.
W i m Jaarsveld met goed beeld
houwwerk: een zeer opmerkelijke, scherp
gekarakteriseerde
heer van T.; een zelfportret van persoon-
Er is in ons belastingstelsel ten be
hoeve van de groote gezinnen reeds
veel tot stand gebracht Verder zijn er
de mobilisatie-gezinsvergoedingen wel-
ki in geen enkel ander land bestaan.
Tot op zekere hoogte is het te begrij
pen dat de minister de actie van het
Belèggingsfront verdedigt, maar diens
vertrouwen in de bedoeling van dit
front, dat de rentevoet niet te hoog
wordt kan de heer de Zeeuwniet dee-
len Hij was overigens van oordeel, dat
„ok aan dc gemeenten, welk, op hooge
lasten zitten, een de.l van de goud-
winst der Nederlandsche Bank ten goe
de had moeten konten. De tnvloed van
desen Beleggingsraad i» dlkwljl*
sterk gebleken, ten nadeele van de ge
meenten; deze sterke Invloed moet ge-
uour- broken watcien.
Zaterdagmiddag 17 Februari wordt
de Koninklijke Kunstzaal Kleykamp l_
tentoonstelling geopend van werken van
Lucas Bauer Guido van Deth zal een
korte inleiding houden. Na de opening
worqt een Vlaamsch poppenspel vertoond.
Cor Ruys en de zijnen hebben voor
een genoeglijken avond in den Konink
lijken Schouwburg gezorgd met dit onder
houdende en vaak geestige blijpel van
Sacha Guitry. Een blijspel, waarin, tus
schen veel grapjes door, een zekere
levenswijsheid op aangename wpze wordt
geserveerd en waarin de gevoelige noot
niet ontbreekt. Een stuk dus, bereid vol
gen* van ouds beproefd recept en dan
nog we door een geroutineerd en vaardig
tooneelman en -schrijver als Sacha Gui
try! Het succes is natuurlijk verzekerd.
tenminste als de spijs ook goed wordt
opgediend. In dit opzicht verdient het
Ruys-Ensemble een compliment
Cor Ruys zet de vertooning in den juis-
ten blijspel-toon, als regisseur en als ver
tolker van de hoofdrol, licht en luchtig,
en wakende tegen ontaarding in klucht of
clownerie. In een rol als die van dr. Mar-
eelin kan hij wederom toonen, welk een
voortreffelijk acteur bij ia. die knap de
groote lijn van zijn uitbeelding weet vast
te houden, terwijl hij aan tal van fijne
trekjes, vermakelijke en gevoelige, een
treffend relief geeft
Het is een ingewikkelde geschiedenis,
waarvan dr. Marcehn het middelpunt is!
Er zou niets zijn gebeurd, als de dokter
niet zijn colbertje had achtergelaten bij
den kleermaker, die het thuis liet bren
gen, wasruit familie en gasten concludeer
den. dat hij verongelukt was, welke ver
onderstelling veranderde in het aan
zekerheid grenzende vermoeden van zelf
moord. nadat men in het colbertje een
gezegeld stuk had gevonden, dat blijkena
het opschrift den laatsten wil van den
dokter bevatte. In verband met deze tra
gische omstandigheden aehtte men zich
gerechtigd het testament te openen
en wat men toen te lezen kreeg, bracht
de poppen aan het dansen! Er bleek toen
niet meer en niet minder dan dat de
brave dokter een maitresse en een bui-
ten-echtelijke dochter had. dat zijn vrouw
een liaison had met den zoon van den
vriend des huizes en dat de vrouw van
dezen vriend-en-collega Jaren geleden in
intieme verhouding heeft gestaan tot dr.
Marcelin. zoodat de zoon tenslotte de eer
van zijn vader wreekt zij het dan ook
zonder dat hij dit weet. Men ziet: om
bepaald moreele verhoudingen gaat het
in dit stuk niet, maar dat neemt niet weg,
dat daarin bij monde van dr Marcelin
hartige en ook wel behartigenswaardige
woordjes worden gezegd over liefde, hu
welijk, echtscheiding en wat dies meer zij.
Cor Ruys, die de vertooning „draagt",
wordt behoorlijk geassisteerd door Tilly
Pèrln-Bouwmeester als de amoureuze
doktersvrouw, Anton Ruys als den eer
tijds bedrogen vriend-coilega, Louise
Kooiman al* diens echtgenoote. Ben Aer-
den als hun liefdesavontuurlijken zoon,
Ans van Merlevoort als een lief secreta-
resje, die een nog liever dochter blijkt te
zijn. Mies Peters als een weinig aantrek
kelijke juffrouw. Door hun aller geani
meerde medewerking werd ook al wa
ren niet allen even geknipt voor hun rol
als Cor Ruys een goed geheel verkre
gen Afzonderlijk noemen wij Pierre
Myin, die met beheerscht komisch talent
knap de dankbare rol van een ietwat
excentrieken huisknecht vervulde en door
zijn amusant spel heel wat lach-succe*
boekte.
Een vroolijke avond en een succes voor
het Ruys Ensemble, dat hartelijk applaus
kreeg.
De financiering van de
mobilisatielasten.
De heer de Zeeuw (S.D.A.P.)
wees erop, dat in een tijd als dezen
een ontzaglijk zware taak op den mi
nister van Financiën rust. Voor het
aanvaarden van die taak is moed noo-
dig en daarvoor komt den minister de
dank van het vaderland toe. De heer
de Geer is een man van zeer groot en
vruchtbaar initiatief. Het zal hem
echter niet verwonderen, dat over het
kiezen van de benoodigde middelen,
verschil van meening bestaat. De heer
de Zeeuw kan zich voorstellen dat er
zijn, die de mobilisatiekosten niet uit
leeningen, maar uit de gewone midde
len willen bestrijden, maar hij wees er
op, dat dit een zoo zware last zou leg
gen op het volk en het bedrijfsleven,
dat de volkskracht ten zeerste zou wor
den geschaad en de weerkracht aan be-
teekenis inboeten. Ook zou het ver
keerd zijn, de lasten geheel op het na
geslacht te schuiven. En moet dus een
middenweg worden gevonden, al heeft
ook dat zijn moeilijkheden, ook van
politieken aard.
De juiste middenweg,
De Regeering heeft dezen weg geko
zen en zij verdient daarbij allen steun.
De groote geziunen.
De heer Fleskens heeft zeer de
denkbeelden van minister de Wilde
met betrekking tot de groote gezinnen
geprezen, maar heeft de heer Diepen
horst indertijd tegen die uitdeelingen
niet waarschuwend den vinger opgehe
ven, omdat ze niet in overeenstemming
met de antl-revolutionaren zouden
zijn.
Er is in ons
hoeve van
de
',riadering opDonderdag
15 Februari
Meopend te 11.05 uur.
mr. w. L. baron
V»« Van Steen wijk.
^^ENINGSONTWERP in de
afdeelingen.
er vergadering werd
Ult der centrale afdeeling medc-
Itt te onm*ddcllljk in de afdeelin-
de I*,2*Lerz<x‘^cn' het gisteren door
onteer- Earner aangenomen wets-
WJ, aangaan van een geld-
b,gK^n /300 milhoen.
«ich daarna
OPENBARE
«HANDELING.
'*'tt Werd de vergadering her-
-----
*°°rnemen ligt,
en
in
meer
400 wer
ken, waar
onder lie
deren, in
strumen
tale com
posities en
orkestwer
ken. Nog onlangs voerpe de V.AR.A.
een orkestwerk van haar uit, terwijl ook
o.a. de bekende artisten Marguerite Cou
perus en Birgel Engel door haar gecom
poneerde liederen zongen.
De jubilaresse kreeg haar muziek-onder-
richt aan het Kou. Conservatorium te de
ser stede en werd in 1908 tot de hoogere
piano-klasse van den heer Oberstadt toe
gelaten, terwijl aij compositie-onderricht
genoot van Henri Viotta. In 1913 verliet
zij het conservatorium met een bijzondere
onderscheiding als solo-pianiste en de Nl-
colaï-onderscheiding, een prijs voor com
positie.
Vermelding verdient nog, dat mej. de
Cocq te Parijs twee prijzen heeft behaald,
voor violoncel-compositie en voor orkest.
Zij mocht voor haar liederen dankbetui
gingen ontvangen van H. M. de Koningin,
van den Koning van België, van de Groot
hertogin van Luxemburg, terwijl Carmen
Sylva haar een portret met opdracht ver
eerde. Bekend zijn de pianorecitals, welke
Roslne de Cocq die uit een kunstenaars
familie stamt: haar vader was kunstschil
der, haar moeder zangeres voor ver
schillende radio-omroepen heeft gegeven.
Van verschillende zijden mocht Roslne
de Cocq schriftelijke, telegrafische en
mondelinge gelukwenschen in ontvangst
nemen, die velen vergezeld deden gaan van
bloemen.
Het ligt in de bedoeling de heugelijke ge-
OD1
beurten!* te vieren met een huldigings- (fe
avond, alwaar door vooraan»taand* kun-
stenaars door haar gecomponeerde werken
zullen Worden uitgevoerd.
Minister de Geer meent, dat het
niet steeds gemakkelijk zal zijn, uit te
naken van wien de schuldbewijzen
krachten* persoonlijke inschrijving op
de vorige leening zijn, omdat deze
stukken al vele malen zijn verhandeld.
Hij wil echter dit practische bezwaar
niet overwegend doen zijn.
Het amendement wordt z.h.s. aange
nomen.
Bij art. B vraagt de heer Rost van
Tonningen (N.S.B.) of het de be
doeling ia bij toekomstige leeningen
weder de Wchenkomst van een con
sortium in te roepen, met V* pCt
provisie.
De heer Teulings (RK.) zou de
bij nota van wijziging voorgcstelde
verlaging van „ten hoogste” 3/8 pCt.
op li pCt. reëel willen doen zijn.
Manster de Geer antwoordt, dat
te niet wenschelijk is, reeds thans te
ï’jtn. dat ook in de toekomst Y* pCt.
voeding zal worden gegeven voor
Guldeling. De verlaging is reëel,
mi in plaats van ten hoogste
‘I pCt komt te staan ten hoogste
ipCt
Art. 8 wordt z.h.s. goedgekeurd met
Sleekening, dat de heer Rost van
'aingen (N.S.B.) daar tegen Is.
4 antwoord op een vraag van den
kïvan Kempen (Lib.) of in-
&iingen met een liefdadig karakter,
’’•Is de Noord-Zuid-Hollandsche Red-
üWatschappij, buiten een even-
®eele verplichte deelneming zullen
‘orten gelaten, zegt de minister,
voor dergelijke instellingen even-
«gebruik zal worden gemaakt van
e “itiorideringsbepaling, waarbij kan
gorden tesgestaan, dat zij zich van
teeming kunen onthouden.
^Wetsontwerp wordt z.h.s. aan
niet aanteekening, dat de
er tegen zijn.
UUr wordt de vergadering
2iib
Va® "ehandeling van de
a Financiën.
OP d.
••sinnen.
°rde W(U v