kunstzaal esher surrey. ontwerp AAN uET LEENING- GENOMEN STATEN-GENERAAL KUNST EN LETTEREN FILM EN BIOSCOOP HAAGSCHE COURANT VAN DONDERDAG 15 FEBRUARI 1940. DERDE BLAD, PAGINA 3. VEREENIGING VOOR KAMERMUZIEK VOLKSCONCERT RESIDENTIE. ORKEST MUZIEKAVOND IN HET GEMEENTEMUSEUM SONATENAVOND HASKIL-RöNTGEN HET RUYS-ENSEMBLE u11 "fandelen, met ^ROOTING VAN f*NANCIEN „ART1 ET INDUSTRIAL” o. ((r«8 extra voorstelling van „SCHIJN EN WERKELIJKHEID". Het Nederlandsch Tooneel, zal op Maan dag 19 Februari a s. in den Koninklijken Schouwburg een extra-volksvoorstelling geven van „Schijn en werkelijkheid", spel in vier bedrijven door Paul Vincent Car rol. Regie: Albert van Dalsum. ZILVEREN JUBILEUM ROSINE DE COCQ koninklijke kunstzaal kleykamp. J) e dokter privé", door Sacha Guitry. l. 'l Uur „cl Mozart-concert Soliste Alannah Delia* In Diligentia IN DEN KON. SCHOUWBURG. let- opcenten) en de verdedigings- (R.K.): d. Berg Ros met klein van Vc de wij be- Ao>«n' Itar» in de vergadering werd tot 1 dat de in een pe bet de be- in- van er deelde mede, dat morgen- Leeningoïjt- onderbre- i be- „GOTTES GENERAL” BIJ DE „VEREENIGDE HAAGSCHE SPELERS". De directie van de „Vereenigde Haag- bohe Spelers”, Pierre Balledux, heeft het opvoenngsrecht verkregen van „Gotten reneral”. drama in zeven tafereelen door 'ranz Theodor Csokor. ODeOd. De - Roslne de Cocq ge noot reeds op 5-jari- gen leeftijd muziex-un- derricht. Zij is een veelzijdige cómponiste schreef totaal dan Oorlogsmolestrisieo voor gebouwen. De heer van Lanschot vroeg vervol gens eenige inlichtingen omtrent het oorlogsmolestrisico van de Vereeniging voor oorlogsmobilisatie en de moge lijkheid van de dekking daarvoor. Het risico dat gebouwen voor een waar de in totaal van 10 milliard loopen, is niet voor alle plaatsen in ’t land hetzelfde. Het is billijk, dat dit risico verdeeld wordt en door het land in ’t algemeen wordt gedragen, zooala dit ook in het buitenland gebeurt. Ten slotte vroeg de heer van Lanschot den minister, een algemeen oorlogs- financieringsplan te ontwerpen.. Bezuiniging op de staats uitgaven. Landgoederen en personeele belasting. De heer van Rappard (Lib.) zeide, dat de minister nu wederom verklaart, dat de eigenaren van landgoederen, dank zij de Natuurschoon wet en de be paling van art. 9, letter e. der Wet op de Inkomstenbelasting 1914. in het alge meen niet zwaarder worden belast dan andere bezitters van vermogens. Dit is precies hetzelfde antwoord als het vo rige jaar; zelfs dezelfde fout wordt er in gemaakt, want de aangehaalde ter c., moet letter d. zijn! De heer van Rappard betoogde dit antwoord niet juist is, omdat eigenaren van landgoederen en kastee- len naar verhouding te veel personeele belasting betalen, omdat zij in zeer vele gevallen de kasteelen in het geheel niet of slechts zeer ten deele bewonen. Zij zijn genoodzaakt geweest het personeel af te schaffen of in te krimpen, met het gevolg, dat de landgoederen niet meer goed onderhouden worden en de werkloosheid onder de landarbeiders grooter is geworden. Een tegemoet koming in de personeele belasting is derhalve, ook met het oog op deze be langen, gewenscht. Aan wijr® L’ Stat tens Het zesde volksconcert van het Residen- tie-Orkest, onder leiding van Frits Schuurman, stond wat zijn program ma in het gedeelte vóór de pauze betreft, in het teeken der Duitsche romantiek. Het werd geopend met de hier meermalen uit gevoerde ouverture van Webers, voor zoo ver ons bekend, hier te lande sinds het bestaan der in de tachtiger jaren te Rot terdam gevestigde Duitsche opera nimmer meer gegeven fantastische opera „Obe ron" en besloten met Robert Schumanns concert voor klavier met orkest in a moll op 54, voor de uitvoering waarvan de medewerking als soliste was verkregen van de pianiste Alannah Delias, Schumann* concert is een van de stan daardwerken der klavierliteratuur, dat dcor zijn rijken muzikalen inhoud en zijn vormschoonheid nog steeds repertoire houdt. Het stelt aan de techniek van den vertolker zeer hooge eischen, al is het geenszins de bedoeling van den componist geweest gelegenheid te bieden tot vertoon van virtuoos meesterschap. Bij de vertol king komt het in de eerste plaats aan op wat de groote pianist Jos. Pembaur in zijn lezenswaardig boekske „die Poesie des KlavierspielS” noemt. Deze poëzie, die uit iedere periode, ja iedere maat spreekt, moet tot leven worden gewekt, waarbij het technische element slechts ,,Mittel zum Zweck” is. De soliste van dezen avond bleek te be schikken over een vergevorderde, nog niet in alle opzichten virtuoos ontwikkelde techniek en haar spel is zeer zeker ook niet van belangrijke muzikale eigenschap pen ontbloot, nochtans stond haar vertol king niet op dat peil van onaanvechtbaar- heid, waarop het werk recht heeft. Wij ontvingen den indruk van een aekere on evenwichtigheid en onvastheid, zoowel wat het zuiver technische als het psychologiscn muzikaal-artistieke gedeelte betreft. Nochtans oogstte de pianiste geestdrif tig succes bij haar zeer talrijke auditores, die bijna alle beschikbare plaatsen in het Gebouw bezet hadden. Ook de bloemen hulde ontbrak op het podium niet. Het orkest, dat in de ouverture en de bege leiding van het concert niet op zijn best was, revancheerde zich na de pauze bij de uitvoering van Tschaikowsky's Casse- rioisettes suite en van Ravels Boléro. Vooral dit laatste hoe men over de geestelijke waarden van deze muziek ook moge denken in elk geval hoogst merk waardige en instrumentaal effectvolle werk werd in een uitermate nerveus ge spannen, rhythmisch en coloristisch ver zorgde weergave tot de hoorders gebracht, waarop dezen ovationeel geestdriftig heb ben gereageerd. De heer de Zeeuw sprak vervolgens over de verhouding tusschen de directe en de indirecte belastingen. In de laat ste jaren is er een verschuiving ten on gunste van de laatstgenoemde. De mi nister heeft getoond de bakens te wil len verzetten, o.a. door de indiening van het ontwerp-Winstbelasting, waar mede het denkbeeld van wijlen Wibaut dus wordt verwezenlijkt, dat vroeger zoo vaak van Regeeringszljde is bestre den. Bij Esher Surrey Art Gallery wordt van 17 Februari tot 8 Maart een tentoonstelling houden van werken van Le Fauconnler. HAAGSCHE AMATEUR FILMCLUB. Op de gisteravond in het clublokaal, res taurant Monopole, Veenestraat, gehouden leden vergadering van de Haagsche Ama teur Filmclub werd tot voorzitter geko zen de heer H. L. Preller. Den aftredenden voorzitter, den heer J. H. A. Mol, die lan gen tijd deel van het bestuur heeft uit gemaakt. doch wegen* drukke bezigheden zijn functie moest neerleggen, werd een fraai herinneringsgeschenk aangeboden. Op den daarna volgenden clubavond werden eenige leerrijke films van Suri name uit de verzameling van het Insti tuut voor Ondarwijsülms vertoond. Het Gnomen tt,mnuniiten T« 3.50 Moten. JAAP EMNER. Jgap Emner, violist, zal aan den vleu gel begeleid door Geza Fr id met medewer king van Sam Tromp, viool, in Pulchri Studio den 26*n Februari, werken spelen van Vitali, Brahms, Schubert, Debussy en Bartók. LYS GAUTY. Woensdag 21 en Vrijdag 23 Februari zal in Diligentia voor de Alliance Fran- caise optreden Lys Gauty, de groote Fran- *che vedette, in een nieuw repertoire. De geste van den Beleggings- raad. De heer van Lanschot (R.K.) noemde het laatste deel van het betoog van den heer de Zeeuw over den Beleggingsraad, volkomen onjuist. De taak van dezen Centralen Beleggings raad waarvan spreker lid i* is de gelden van de Rijksfondsen zoo goed mogelijk te beleggen en het Staatscre- diet te steunen. Bij de Staatsleeningen heeft dit college pal achter de Regee- ring gestaan. Door de reserveeringen van den Beleggingsraad is de conver- sie-politiek der Regeering volkomen geslaagd. Hij zal pal achter de Regee ring blijven staan. De Beleggingsraad heeft ten aanzien van de rente van een conversie-leening van Rotterdam, waarop de heer de Zeeuw blijkbaar doelde, een volkomen juiste beslissing genomen. Had die Raad anders beslist, dan zou dit voor Rotterdam heel aardig, maar niet goed voor de Rijksfondsen zijn geweest. De heer van Lanschot wees er op, dat het tegenwoordige fondsenstelsel niet wordt uitgevoerd. Dat gaat zoo niet langer. Men zal te kiezen of te deel en hebben: een fondsenstelsel, maar dan goed uitgevoerd, of een ander stelsel, bijvoorbeeld het oorlog- stelsel. -ent der commi“ie ^treffend* al<f'neenC wfon‘*ernP ges1<,ten' j breng' de I" aan- De heert Heldring (Lib.) wees op de groote financieele en economi sche zorgen, waarvoor ons land staat, en op de moeilijke taak der Regee ring. Een periode van welvaart hoeft men niet te verwachten, tegendeel, wij geen een periode verarming tegemoet. Wij behoeven voor 't lot onzer finan ciën geen vrees te koesteren, mits wij de uitgaven tot het hoog noodige be perken. Wij moeten vermijden in een noodlottige spiraalbeweging van hoo- gere productiekosten en hoogere loo- nen enz. te geraken, waarvan een bankbiljetteninflatie het gevolg kan zijn. Er zal veel gevergd worden om de begrooting te zuiveren en toch nieuwe uitgaven, zooals voor de slag kruisers en de mobilisatie, te bekosti gen. Men zal op de staatsuitgaven streng moeten bezuinigen, willen de belastingen niet geheel ondragelijk worden. De heer Bruineman Heeft u niets concreters? De heer Heldring (Lib.)Ik heb slechts in algemeene termen gesproken. (Zie verder 5e blad, pag. 2.) HARALD kreutzberg. Tengevolge van het enorme succes, zal Harald Kreutzberg nog een voorstelling in het Gebouw voor K. en W. geven op Donderdag 22 Februari met nieuwe dan sen alsmede enkele van het eerste pro gramma en herhaling van den cyclus „De eeuwige kringloop". van schuldbe- 11 bedoeld (de 4 pCt. 1940, uitgegeven krach- 1 1936 en de Lee- die ten genoege van van Financiën aantoo- deze schuldbewijzen heb- i krachtens persoonlijke de daar bedoelde lee- hun daartoe binnen den datum van stor- Rie de Geus en Anny de Ridder De pianiste Anny de Ridder opende den avond met de Fantasie in D-dur van J. S. Bach Klaarheid in de techniek viel al dadeajk op, evenals het doorvoeren van een vloeiend tempo en vooral een bijzon dere verzorgdheid der dynamiek, legen stellingen en schakeeringen in dit opzicht werkten heel fraai en stemmingsvol. Bo vendien waren de variëeringen der com positie ten zeerste gebaat door een zmvol oescheiden pedaalgebruik. Hel was een kleurige vertolking waarnaar men ge boeid geluisterd beeft Dan de langere* Kie ae Geus, die over een fijne, vry Klin kende sopraan beschikt, welk* de kentee- keiu.ii draagt van de vorming in een vour- tre He lijke schoot In Ariettes van Campra en handel kwam het oekoorujto* Umore der stem uitnemend tot zijn recht De ver tolking maakten een natuurujk muukaien inoruK. In aria's van Mozart Kwamen in de voordracht een lichtheid en gratie tot mung, welke van ongewone charme wa ren. uc pianiste speelde vervolgens Varia ties in E-moU van Jos. Haydn. Ook hier technische duidelijkheid en eenvoud van voordracnt waarmee echter expressivi teit nadrukkelijk gepaard ging. Hel scher pe rhythme dat mets stijls had, was een verkwikking, terwijl het geheel zich ken merkte door een muzikaie intelligentie, waarmee gevoeligheid harmonisch samen ging. ha de pauze zong Rie de Geus eerst een groep bcnubert-lieueren, waarvan de twee eerste er goed wlkwamen, doch eerst het derde ons door innig- en liefelijkheid in meerdere mate getroifen heeft. Na dit „Auf dem See" gaf „Erntelied" door een zekere verrukking en blijheid eveneens te genieten. Van de pianiste kregen wij dan nog „Valse* nobles et sentimentales" te hoö- ren Er openbaarde zich een juist begrip voor klankidioom en sfeer dezer compo sitie. Teeder- en heftigheid wisselden be- heerscht en smaakvol af. Van verfijnd-sen- sueele klankgeving kon men genieten, ge lijk van indringende expressiviteit, welke zich zoowel in het poëtische als geestvolle demonstreerde. Een fantasievolle vertol king, welke de beteekeni* van de compo sitie sterk waarneembaar heeft gemaakt Tot besluit de zangeres met om te be ginnen twee oud-Nederlandsche liederen, waarvan het eerste, „Dan* der Maagde kens" met zijn Charfreitagzauber-acntig pianobegin in zijn religieuze stemming al even bekoorlijk was als het luchtig-speel- sche „Meylied”. De zinvolle bewerkingen waren van Hans Schouwman, van wien de zangeres dan nog „Drie Romantische Miniaturen" voordroeg. Het zijn composities, welke doordrongen zijn van een gelouterde mu zikaliteit. Bij deze eerste aanhooring zijn wij vooral geboeid door de teadere extase van .Zephir en Chloris” en den zachten glans van „Aan de maan”. De dictie was in overeenstemming met sfeer en geest der liederen, wat voor de hand lag, aan gezien de componist zelf aan den vleu gel zat en qua opvatting zijn aanwijzin gen wel gegeven zal hebben. Ook in de andere begeleidingen toonde Hans Schouwman zich, gelijk steeds, al* een soepel accompagnateur en fijn musi cus. Het publiek heeft door applaus den uit voerenden herhaaldelijk zijn waardeering doen blijken Ook bloemen zijn aange boden. Onze stadgenoote, de componiste en pianiste nosine de Cocq, vierde giste ren haar ko-jang jubneum ais componiste Immers precies zo jaar gebeden werd door de Utreentsche Orxestvereeniging onder leiding van wouter rtutschenruyter, haar eerste compositie, genaamd Marche Funè- ore, uitgevoerd. Het tooneel van den Koninklijken Schouwburg aan het Korte Voorhout was ditmaal als concertpodium ingericht, waar een vijfenveertigtal orkestmusici tezamen met hun dirigent, een vleugel van niet te groot formaat en de klaviersoliste van den avond de beschikbare ruimte zoo ongeveer geheel vulden. Gevolg van de omstandig heid, dat de Vereeniging voor Kamermu ziek, die gewoonlijk voor de concerten, welke zij haar leden aanbiedt, de zaal Diligentia tot haar beschikking heeft, een buitengewoon concert met een Mozartpro- gramma had georganiseerd, waarvoor nu een ander intiem milieu werd gekozen. Een keuze, die slechter had kunnen uit vallen, want onze kleine schouwburg is, zoowel in acoustisch opzicht als wat zijn interieur betreft, voor zulk een experiment bij uitstek geschikt. Het programma bestond wat het zuiver orkestraal gedeelte betreft uit de ouver ture „Der Schauspieldirektor”, een gele- genheidscompositie. van 1786 dateerend, door den Salzburger meester als „Komö- die mit Musik" betiteld, als inleiding en een reeks Duitsche dansen. In samenwer king met de pianiste L11 i Kraus wer den voorts drie pianoconcerten was dit niet iets ven het goede teveel? uit ver schillende scheppingsperioden van den componist ten gehoore gebracht t.w. het Concert in Es gr. t. K.V. 271, dat in Bes gr t. K.V. 456 en het meest geniale van den meester, dat in c kl. t. K.V. 491. Een en ander stond onder leiding van B e r t u s van Lier, die aan de voorbereiding van dit omvangrijke programma met zijn ad hoe samengesteld orkest, naar de uitste kende resultaten te oordeelen, blijkbaar hard gewerkt had. Te loven vielen in de eerste plaats het beschaafde, mooi afge wogen klankvolume, dat hier door de hee- ren en dames instrumentalisten werd ontwikkeld, de klaarheid en doorzichtig heid van het samenspel, de juiste klank verhoudingen tusschen de blazersgroepen en die der strijkinstrumenten, de fijne deli cate toets, die zoo dikwijls ontbreekt bij uitvoeringen van sterker bezette beroeps ensembles, de gedistingeerd aristocratische wijze van musiceeren, waarvan zoowel de zuiver instrumentale interpretaties als het samenspel met de soliste blijk gaven. Het was een fijnzinnig spielfreudig. echt Mozartsch musiceeren, waaraan de ontvankelijke hoorder seine liebe Freu- de" kon hebben. Wat L i 1 i Kraus, inzonderheid als ver tolkster van Mozarts werken, beteekent, wist men van vroeger door haar gegeven concerten. Ook nu weer heeft zij in alle drie door haar voorgedragen concerten het hoogste van haar voorname, stijlzuivere, technisch op Mozarts, in de verfijnde cul tuur van zijn tijd wortelende, kunst, die in haar uiterlijk charmante vormschoon heid, toch zooveel ongekende diepere gees teswaarden van hoogere orde omvat, vol komen ingestelde reproductieve gaven tot den ven het begin tot het einde sterk ge boeiden hoorder gebracht. De climax van haar pianistisch en artistiek kunnen gaf zij wel in het aan het slot van den avond gespeelde Concert in c kl. t., een der schoonst* composities van dezen vorm uit de geheele klavierliteratuur. Voor de twee eerste concerten werd ge- btuik gemaakt van Mozarts eigen caden sen, voor het laatste van die van Marius F1 o t h u i die een zeer goeden, stijlvol ler. indruk maakten. Bertus van Lier leidde met op deskun digheid gegronde zelfbewustheid. Een diri gent. die ongetwijfeld wel meer van zich zal doen hooren. Terecht hebben de ditmaal niet op volle sterkte opgekomen leden der vereeniging voor Kamermuziek den dirigent met zijn uistekend gevormd orkestje en de eminen te soliste met stormachtig applaus gehul digd. Lili Kraus had zoowel vóór al* na dc pauze bloemen in ontvangst te nemen. ganger heeft overgenomen de restitu tie van een zeker bedrag als compen satie voor den druk der indirecte hef fingen op groote gezinnen. Een der gelijke restitutie zou in elk stelsel hebben gepast. Via de draagkrachtbe- lastingen moet het geheel der heffingen van directe en Indirecte belastingen worden bezien. Als deze compensatie niet in de directe heffingen te berei ken is, moet zij op andere wijze wor den gevonden. Dit heeft minister de Wilde terecht ingezien en daarom stelde hij de teruggave voor van een zeker bedrag aan de groote gezinnen. Deze teruggave is niet anders dan de terugbetaling van geld, dat te veel geheven was. Het is geen schenking, welke buiten de belastingwetten zou moeten vallen, gelijk deze minister van Financiën meent. Men bedenke ook, dat de landbouwcrisisheffingen op z’n minst met indirecte belastingen op één lijn moeten worden gesteld. De heer Fleskens vestigde voorts de aandacht erop, dat de onderwijskosten ook al een zwaren druk leggen op de groote gezinnen, welke in den kinder aftrek geen voldoende compensatie vin den. Een belastingpolitiek moet worden gevoerd, die meer rekening houdt met de groote gezinnen. Het consumptief vermogen mag niet verder inkrimpen, ten nadeele van de industrie en de volkswelvaart. Zorg voor de groote ge zinnen is een zaak, die voor het voort bestaan van elk volk van het hoogste belang is. In landen om ons heen heeft men dit reeds lang ingezien. vervolgens de Ijn voor 1940. e n s (R K.) be- •binister niet van tuui zijn nC van Woensdag der»nB 14 februari. (Slot.) Jaarsveld met goed beeld- portretkop van den ilfportret van persoon lijke visie; een levendige Kerstgroep; een primitieve voorstelling van Johannes den Dooper. W. Kalshoven met twee eerlijke stillevens en twee zeker niet onverdien stelijke portretten, w o. een zelfportret. Mej. N. Middelbeek met vier sierlijk en breed gestileerde, doorwerkte teekeningen uit haar Parsifal-serie. Joh. M. Rammers met twee met zorg geeteekende portretten van gees telijken en een te donker en te vaag ge schilderd vrouwenportret. Herman van Remmen met ont- werp-teekeningen voor het St. Willebror- dus-monument te Utrecht, een vrij mat St. Willebrordusbeeld in gips, een goeden bronzen monnikskop en een knap ge vormd liggend naakt in gips. Mej. J. Weyers met een stemmig grijs sneeuwlandschap; Indische vruchten en Paddestoelen van frlssche kleur; en een kijkje op den molen te Lunteren. H. J. v. a. Sta 1: drie duinlandschap pen. teekeningen van gevoelige factuur en fijne stemming. minister een 1,1 using aan’ waardoor wordt factie*'? eerste coupon loopt bepaal’ f jen minister van Finan- ov« een 2‘geven termijn. Ciën aan j Verdedigt de heer W a g e- BÜ aft. een amendement van de naarJu’van rapporteurs, strekken- cornn^E^wing daaraan van een de Een leeraar van het Koninklijk Conser vatorium voor Muziek, de uitmuntende violist Joachim Röntgen, en de in ons land reeds vrij bekende pianiste Clara Haskil, hebben gisteren in een goed bezette Dili- gentia-zaal een sonaten-avond gegeven. Het programma was daarbij gewijd aan composities van J. S. Bach, W A. Mo zart, PHindemith, L. van Beethoven en Fr. Schubert. Met een keuze van vijf meesterwerken van zeer verschillenden stijl, hadden de beide kunstenaars een niet geringe muzikale taak op zich genomen. En daarbij stelden, aangezien ook compo sities voor een solo-instrument vermeld stonden, de sonaten voor viool en piano wel de zwaarste eischen. Deze muzikale vorm schenkt namelijk, tengevolge van de verschillende stemmingen der instrumen ten. eerder den indruk van innerlijke wrijving, dan een beeld van ideale, har monische twee-eenheid. Doch motief-be- handeling, bouw en geheele schrijfwijze verlangen rust en evenwichtigheid. Hier dienen de uitvoerende kunstenaars geen vertolkers of herscheppers te zijn, maar scheppers in den hoogsten zin des woord* van artistieke eenheid. Een volkomen in- gesteM zijn op elkanders temperament en visie is een absoluut vereischte. Het was dan ook de gelijkwaardigheid, wat betrot artistieke beschaving, van Clara Haskil en Joachim Röntgen, die ons een avond van zoo’a verfijnde, voorname kunst heeft ge geven. Deze allure van het samenspel in dc E-dur Sonate van J. S. Bach, de door zichtigheid en levendige tinteling in Mo zart's A-dur Sonate (K.V. 526), het was als een openbaring. Prachtig klonk het rhythmische strakke spel van de pianiste in laatstgenoemde compositie. Mocht de klank van den vleu gel bij Bach nog eenigszins domineeren. zoo: werd het daarna een ideaal musicee ren. Kernachtig, welluidend door edelen toon, was de voordracht van Joachim Röntgen. Afzonderlijk vertolkten de beide kun stenaars elk een soio-sonate. Joachim Röntgen bracht voor de pauze de sonate op 31 no. 1 voor viool-solo van P. Hin demith ten gehoore. De componist heeft in dit werk wel alle mogelijkheden van het instrument benut, maar verlangt daarmede een waar technisch meesterschap van den uitvoerder. Joachim Röntgen had dus met deze sonate de volle gelegenheid de kwali teiten van zjjn subtiel, verzorgd spel te toonen. Clara Haskil vertolkte op een eenigszin* gejaagde, doch intelligente wijze na de pauze de piano-sonate in Es gr. t. op. 31 no. 3 van L. van Beethoven. Zij heeft ons een vertolking geschonken, waarover de meeningen uiteen zullen loopen, doch die haar bekoring heeft gehad als uiting van besliste, persoonlijke overtuiging. Met het Duo in A gr. t. op. 162 van Fr. Schubert, werd het concert besloten. De aanwezigen huldigden de beide kunste naars met langdurig applaus en bloemen. 1 van rappor- belastingbetsling met jsen aangenomen beraadslagingen over tot het aangaan van geldleening worden -n' de houders i» lid 1 -- 'atsleening 1-- de Leeningwet t 1939), jlzen minjtcdr jen. dat rij l-- óen ge*re«en jschrüvinM °P U wordt op ÉéD ^art 6 bedoeld, bij een der door 'Zn minister van Financiën aan te Sen kantoren in te dienen schrifte- S versoek op de hun uit te reiken ”euwe schuldbewijzen aangeteekend, L de», mit» vergezeld van alle blj- behoorende, onverschenen coupons en Ulon onder verzekering van de loo- pendè rente, tegen den parikoers In betaling aangenomen worden ter vol doening van de aanslagen in de ver mogensbelasting (met alle daarop ge heven i. belasting 1. „T CENTER”. Leden van de Ned. Vereeniging Arti et Industriae toonen in de kunstzaal ,,’t Cen ter" werk. Wij ontmoeten hier: Henk B aa ren, met Winter in Vlaanderen; een hoekje in *t Begijnenhof te Brugge met aardig zoneffect tegen schaduw-muur; een verdienstelijk stil leven en een met zorg geschilderd jon- genskopje. Mevr. v. grafisch werk. Paul van Eden met een groot werk: Balineesche danseres, knap van schildering, goed van kleur en beweging; twee stillevens van ingetogen coloriet; een forsch en raak geschilderd portret van een Indisch meisje. W i m Jaarsveld met goed beeld houwwerk: een zeer opmerkelijke, scherp gekarakteriseerde heer van T.; een zelfportret van persoon- Er is in ons belastingstelsel ten be hoeve van de groote gezinnen reeds veel tot stand gebracht Verder zijn er de mobilisatie-gezinsvergoedingen wel- ki in geen enkel ander land bestaan. Tot op zekere hoogte is het te begrij pen dat de minister de actie van het Belèggingsfront verdedigt, maar diens vertrouwen in de bedoeling van dit front, dat de rentevoet niet te hoog wordt kan de heer de Zeeuwniet dee- len Hij was overigens van oordeel, dat „ok aan dc gemeenten, welk, op hooge lasten zitten, een de.l van de goud- winst der Nederlandsche Bank ten goe de had moeten konten. De tnvloed van desen Beleggingsraad i» dlkwljl* sterk gebleken, ten nadeele van de ge meenten; deze sterke Invloed moet ge- uour- broken watcien. Zaterdagmiddag 17 Februari wordt de Koninklijke Kunstzaal Kleykamp l_ tentoonstelling geopend van werken van Lucas Bauer Guido van Deth zal een korte inleiding houden. Na de opening worqt een Vlaamsch poppenspel vertoond. Cor Ruys en de zijnen hebben voor een genoeglijken avond in den Konink lijken Schouwburg gezorgd met dit onder houdende en vaak geestige blijpel van Sacha Guitry. Een blijspel, waarin, tus schen veel grapjes door, een zekere levenswijsheid op aangename wpze wordt geserveerd en waarin de gevoelige noot niet ontbreekt. Een stuk dus, bereid vol gen* van ouds beproefd recept en dan nog we door een geroutineerd en vaardig tooneelman en -schrijver als Sacha Gui try! Het succes is natuurlijk verzekerd. tenminste als de spijs ook goed wordt opgediend. In dit opzicht verdient het Ruys-Ensemble een compliment Cor Ruys zet de vertooning in den juis- ten blijspel-toon, als regisseur en als ver tolker van de hoofdrol, licht en luchtig, en wakende tegen ontaarding in klucht of clownerie. In een rol als die van dr. Mar- eelin kan hij wederom toonen, welk een voortreffelijk acteur bij ia. die knap de groote lijn van zijn uitbeelding weet vast te houden, terwijl hij aan tal van fijne trekjes, vermakelijke en gevoelige, een treffend relief geeft Het is een ingewikkelde geschiedenis, waarvan dr. Marcehn het middelpunt is! Er zou niets zijn gebeurd, als de dokter niet zijn colbertje had achtergelaten bij den kleermaker, die het thuis liet bren gen, wasruit familie en gasten concludeer den. dat hij verongelukt was, welke ver onderstelling veranderde in het aan zekerheid grenzende vermoeden van zelf moord. nadat men in het colbertje een gezegeld stuk had gevonden, dat blijkena het opschrift den laatsten wil van den dokter bevatte. In verband met deze tra gische omstandigheden aehtte men zich gerechtigd het testament te openen en wat men toen te lezen kreeg, bracht de poppen aan het dansen! Er bleek toen niet meer en niet minder dan dat de brave dokter een maitresse en een bui- ten-echtelijke dochter had. dat zijn vrouw een liaison had met den zoon van den vriend des huizes en dat de vrouw van dezen vriend-en-collega Jaren geleden in intieme verhouding heeft gestaan tot dr. Marcelin. zoodat de zoon tenslotte de eer van zijn vader wreekt zij het dan ook zonder dat hij dit weet. Men ziet: om bepaald moreele verhoudingen gaat het in dit stuk niet, maar dat neemt niet weg, dat daarin bij monde van dr Marcelin hartige en ook wel behartigenswaardige woordjes worden gezegd over liefde, hu welijk, echtscheiding en wat dies meer zij. Cor Ruys, die de vertooning „draagt", wordt behoorlijk geassisteerd door Tilly Pèrln-Bouwmeester als de amoureuze doktersvrouw, Anton Ruys als den eer tijds bedrogen vriend-coilega, Louise Kooiman al* diens echtgenoote. Ben Aer- den als hun liefdesavontuurlijken zoon, Ans van Merlevoort als een lief secreta- resje, die een nog liever dochter blijkt te zijn. Mies Peters als een weinig aantrek kelijke juffrouw. Door hun aller geani meerde medewerking werd ook al wa ren niet allen even geknipt voor hun rol als Cor Ruys een goed geheel verkre gen Afzonderlijk noemen wij Pierre Myin, die met beheerscht komisch talent knap de dankbare rol van een ietwat excentrieken huisknecht vervulde en door zijn amusant spel heel wat lach-succe* boekte. Een vroolijke avond en een succes voor het Ruys Ensemble, dat hartelijk applaus kreeg. De financiering van de mobilisatielasten. De heer de Zeeuw (S.D.A.P.) wees erop, dat in een tijd als dezen een ontzaglijk zware taak op den mi nister van Financiën rust. Voor het aanvaarden van die taak is moed noo- dig en daarvoor komt den minister de dank van het vaderland toe. De heer de Geer is een man van zeer groot en vruchtbaar initiatief. Het zal hem echter niet verwonderen, dat over het kiezen van de benoodigde middelen, verschil van meening bestaat. De heer de Zeeuw kan zich voorstellen dat er zijn, die de mobilisatiekosten niet uit leeningen, maar uit de gewone midde len willen bestrijden, maar hij wees er op, dat dit een zoo zware last zou leg gen op het volk en het bedrijfsleven, dat de volkskracht ten zeerste zou wor den geschaad en de weerkracht aan be- teekenis inboeten. Ook zou het ver keerd zijn, de lasten geheel op het na geslacht te schuiven. En moet dus een middenweg worden gevonden, al heeft ook dat zijn moeilijkheden, ook van politieken aard. De juiste middenweg, De Regeering heeft dezen weg geko zen en zij verdient daarbij allen steun. De groote geziunen. De heer Fleskens heeft zeer de denkbeelden van minister de Wilde met betrekking tot de groote gezinnen geprezen, maar heeft de heer Diepen horst indertijd tegen die uitdeelingen niet waarschuwend den vinger opgehe ven, omdat ze niet in overeenstemming met de antl-revolutionaren zouden zijn. Er is in ons hoeve van de ',riadering opDonderdag 15 Februari Meopend te 11.05 uur. mr. w. L. baron V»« Van Steen wijk. ^^ENINGSONTWERP in de afdeelingen. er vergadering werd Ult der centrale afdeeling medc- Itt te onm*ddcllljk in de afdeelin- de I*,2*Lerz<x‘^cn' het gisteren door onteer- Earner aangenomen wets- WJ, aangaan van een geld- b,gK^n /300 milhoen. «ich daarna OPENBARE «HANDELING. '*'tt Werd de vergadering her- ----- *°°rnemen ligt, en in meer 400 wer ken, waar onder lie deren, in strumen tale com posities en orkestwer ken. Nog onlangs voerpe de V.AR.A. een orkestwerk van haar uit, terwijl ook o.a. de bekende artisten Marguerite Cou perus en Birgel Engel door haar gecom poneerde liederen zongen. De jubilaresse kreeg haar muziek-onder- richt aan het Kou. Conservatorium te de ser stede en werd in 1908 tot de hoogere piano-klasse van den heer Oberstadt toe gelaten, terwijl aij compositie-onderricht genoot van Henri Viotta. In 1913 verliet zij het conservatorium met een bijzondere onderscheiding als solo-pianiste en de Nl- colaï-onderscheiding, een prijs voor com positie. Vermelding verdient nog, dat mej. de Cocq te Parijs twee prijzen heeft behaald, voor violoncel-compositie en voor orkest. Zij mocht voor haar liederen dankbetui gingen ontvangen van H. M. de Koningin, van den Koning van België, van de Groot hertogin van Luxemburg, terwijl Carmen Sylva haar een portret met opdracht ver eerde. Bekend zijn de pianorecitals, welke Roslne de Cocq die uit een kunstenaars familie stamt: haar vader was kunstschil der, haar moeder zangeres voor ver schillende radio-omroepen heeft gegeven. Van verschillende zijden mocht Roslne de Cocq schriftelijke, telegrafische en mondelinge gelukwenschen in ontvangst nemen, die velen vergezeld deden gaan van bloemen. Het ligt in de bedoeling de heugelijke ge- OD1 beurten!* te vieren met een huldigings- (fe avond, alwaar door vooraan»taand* kun- stenaars door haar gecomponeerde werken zullen Worden uitgevoerd. Minister de Geer meent, dat het niet steeds gemakkelijk zal zijn, uit te naken van wien de schuldbewijzen krachten* persoonlijke inschrijving op de vorige leening zijn, omdat deze stukken al vele malen zijn verhandeld. Hij wil echter dit practische bezwaar niet overwegend doen zijn. Het amendement wordt z.h.s. aange nomen. Bij art. B vraagt de heer Rost van Tonningen (N.S.B.) of het de be doeling ia bij toekomstige leeningen weder de Wchenkomst van een con sortium in te roepen, met V* pCt provisie. De heer Teulings (RK.) zou de bij nota van wijziging voorgcstelde verlaging van „ten hoogste” 3/8 pCt. op li pCt. reëel willen doen zijn. Manster de Geer antwoordt, dat te niet wenschelijk is, reeds thans te ï’jtn. dat ook in de toekomst Y* pCt. voeding zal worden gegeven voor Guldeling. De verlaging is reëel, mi in plaats van ten hoogste ‘I pCt komt te staan ten hoogste ipCt Art. 8 wordt z.h.s. goedgekeurd met Sleekening, dat de heer Rost van 'aingen (N.S.B.) daar tegen Is. 4 antwoord op een vraag van den kïvan Kempen (Lib.) of in- &iingen met een liefdadig karakter, ’’•Is de Noord-Zuid-Hollandsche Red- üWatschappij, buiten een even- ®eele verplichte deelneming zullen ‘orten gelaten, zegt de minister, voor dergelijke instellingen even- «gebruik zal worden gemaakt van e “itiorideringsbepaling, waarbij kan gorden tesgestaan, dat zij zich van teeming kunen onthouden. ^Wetsontwerp wordt z.h.s. aan niet aanteekening, dat de er tegen zijn. UUr wordt de vergadering 2iib Va® "ehandeling van de a Financiën. OP d. ••sinnen. °rde W(U v

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 11