een
H uit Moskou
jjAGSCHE COURANT VAN MAANDAG 19 FEBRUARI1910
VIJFDE BLAD, PAGINA 1.
Het stoomschip „Ameland” op
mijn geloopen
en gezonken
De aankomst
van
te
De ramp is gebeurd ondanks de
paravanen, die waren uitgezet
de geredden
Maassluis
NEDERLANDSCH-INDIE
Onderhoud met den
de
een
naar
Maassluis gebracht
Zwarte
Belgische
geredden
„Montferland
kapitein van
„Ameland”
overige
Zee
naar Vlissingen, de
door de sleepboot
De 48 koppen tellende bemanning, waarvan drie
leden werden gewond, door de i—J”
gered. De gewonden zijn door
loodsboot
DE POSITIE VAN DEN VOLKSRAAD
Rotterdam”, dat bij Schouwenbank door een
VER BFNItil NGEN
FEUILLETON.
Hel s.s. „Ameland” van de Stoomvaart Maatschappij
explosie werd getroffen en zonk.
DE REIS VAN DEN GOUVERNEUR-
GENERAAL NAAR SUMATRA
DE HOLLAND-AMERIKA LIJN
WEER IN INDIE
W ieb le„.
*ldeed nu maar elk verzet
Jonstelljngsobje want zij had
DE „TORENVALK” VERTROKKEN
MET ÉÉN PASSAGIER VOOR
EUROPA.
zijn
INCIDENT IN BIOSCOOP.
negen
l
vol water te loopen en
redd ingboo ten hingen
De hoogtepunten van het programma.
was
ver-
NED. REISVEREENIGING.
Kapitein A. Kokkc
(Nadruk verboden.)
/.Wordt vervolgd.}
Viermaal overgestapt.
De havensleepboot „Argus” nam op
haar beurt de geredden over, omdat de
19 voet diep liggende „Zwarte Zee”, bi.i
laag water en dat was ’t omstreeks
dat uur de eerste uren niet in de
Maassluische haven zou kunnen komen
Na derhalve viermaal te zijn overge-
T Vet om de geredden over te nemen
van de Belgische loodsboot, in korten
tijd kon worden uitgevoerd. De „Zwarte
Zee” vertrok hiertoe om elf uur uit Vlis-
singen.
Ontploffing ondanks de
paravanen.
afge-
pers-
of
land
De
Alexei
daan.
kleur.
De „Sommelsdijk” in Priok aangekomen
BATAVIA, 19 Februari. (Aneta). De
„Sommelsdijk” van de Holland-Ameri-
ka-lijn. die met de „Sloterdijk”. „Noor*
dam” en „Zaandam” zal deelnemen aan
het vervoer van vracht en passagiers op
de lijn Java-New York, is gisteren te
Tandjong-Priok. aangekomen. Hiermede
is de Holland-Amerika-lijn, na een af
wezigheid van acht jaar, weer in Indië
gekomen.
cretaris, den heer Kiveron, den inten
dant den heer de Bie en den adjudant
de.i heer van Till, een van de freules
van Starkenborgh en een gouvernante.
1 -
stoomschip „A me
de stoomvaartmaatschappij
i
De verlofsreizen voor het college van
Gedelegeerden.
Wij gingen allen met den meest
mogelijken spoed in de boot, welke op
48 man was berekend en hebben daar-
want
momenten
ik verlang
SEMARANG. 19 Februari. (Aneta).
De „Locomotief” verneemt, dat gister
avond. tijdens een voorstelling, welke
ten bate van Finland werd gegeven in
het Rex-theater te Salatiga, de muziek
plotseling het Horst Wessel-lied in
zette, waarop door het publiek werd ge
reageerd door geroep „schandaal" en
gefluit.
Daarna stond het publiek op en zette
spontaan het „Wilhelmus" in.
De oorzaak van het spelen van het
Horst Wessel-lied is niet bekend, doch
er bestaat een sterke indruk, dat dit
door eenige personen werd gearran
geerd.
Een speciale verslaggever van het A.
N. P. meldt:
Op het bericht, dat de motorzeesleep-
boot „Zwarte Zee”, van L. Smit en Co.'s
Internationalen Sleepdienst te Maas
sluis, onderweg was met de geredde be
manning van het op een mijn geloopen
er. daarna gezonken vrachtschip „Ame
land” van de N.V. Stoomvaart-maat-
schappij „Rotterdam”, begaven wij ons
Zondagmiddag van de residentie naar
de haven van Maassluis, om de aan
komst van de 48 geredden af te wach
ten.
Het verongelukte schip had een la
ding stukgoederen aan boord. De vloot
van de Stoomvaartmaatschappij „Rot
terdam” bestond uit twee schepen, n.l.
de „Ameland” en de „Marken”.
Hoewel de „Ameland” een Rotterdam-
sche boot was, werd het om practische
redenen meer gewenscht geacht, de
schipbreukelingen te Maassluis aan wal
tc brengen, waar de „Zwarte Zee” die
tot de sterkste zeesleepbooten ter we
reld mag worden gerekend thuis be
hoort.
In verband met werkzaamheden van
L. Smit en Co.’s sleepdienst was de
„Zwarte Zee” te Vlissingen gestation-
neerd, zoodat de opdracht aan kapitein
CHERIBON. 19 Februari. (Aneta).
Gisteren werd alhier een openbare ver
gadering gehouden van de Parindra,
waarbij o.a. het woord werd gevoerd
door het lid van den Volksraad den
heer Thamrin, die sprak over het pro
gramma van de Vaderlandsche Club.
Hierbij moest de P.I.D. tweemaal in
grijpen.
De volgende spreker was het lid van
den Volksraad de heer Wirjopranoto,
die het onderwerp „Ambtenaren en
vakvereenigingen” besprak, doch wien
door den P.I.D. het woord werd ont
nomen, terwijl de vergadering werd
ontbonden.
t *'-J
en
138?
BATAVIA, 17 Februari. (Aneta). In
het afdeelingsverslag omtrent het voor
stel tot wijziging van de positie an den
Volksraad, wordt onder meer het vol
gende gezegd:
Van verschillende zijden betuigde men
instemming met het openen der moge
lijkheid dat leden van het College van
Gedelegeerden een bezoek aan Neder
land brengen. Men was echter vrij al
gemeen teleurgesteld over de wijze,
waarop dit principe was uitgewerkt.
Ook het voorstel voor aftrek, indlett
vergaderingen niet worden bijgewoond,
werd uitvoerig besproken.
Verscheidene leden zouden deze bepa
ling geheel willen doen vervallen. Een
boete-bcpaling. zooals is voorgesteld,
werd voor leden van het hoogste verte
genwoordigend college misplaatst ge
acht.
anderen Alexei. Maar hoe
die man in 's hemelsnaam
Misschien was hij niet alleen.
ze geheele atmosfeer van arbeid, rijk
dom en schoonheid.
Gaat u zitten. Robert drukte zijn
bezoeker in een der groote stoelen.
Daar zat hij nu op den uitersten rand,
zijn magere, witte handen onrustig op
zijn knieën heen en weer schuivend.
Rookt u?
Alexei Finschow knikte en zoog di
rect zijn longen vol. Maar plotseling
deed een afschuwelijke hoest zijn ge
heele lichaam schokken. Hij werd
paarsrood in het gezicht en snakte
naar adem.
Robert stond er wat hulpeloos bij,
maar eindelijk bedaarde de hoestbui.
Uitgeput leunde Alexei Finschow ach
terover in den stoel. Kleine zweetdrup
pels parelden op zijn voorhoofd.
Neemt u me niet kwalijk, hijgde
hij, ik mijn vlucht hierheen
het was te veel voor me.
Zal ik misschien iets warms te
drinken laten brengen?
Als u zoo goed zoudt willen zijn
ik had niet moeten rooken al
leen hij glimlachte verontschuldi
gend het is vaak zoo moeilijk om
het te laten.
Robert was al aan de huistelefoon.
Juffrouw Küllers, een pot thee en
een paar belegde broodjes, maar snel.
Als u het hebt, belt u mij even op.
Ik kom het wel bij u halen.
Jawel, meneer Eschberg. Juf
frouw Küllers in de aangrenzende ka
mer haastte zich aan de opdracht te
voldoen. Een paar minuten later nam
Robert zelf bij de deur het tablet metl
thee en broodjes van haar in ont
vangst; zjjn gezicht stond ondoorgron
delijk.
BATAVIA, 19 Februari. (Aneta).
Verschenen is het officieele program
ma van het bezoek, dat de Gouverneur-
Generaal van 4 Maart tot 27 Maart a.s.
hoopt te brengen aan Sumatra’s Oost
kust. Atjeh, Nias en Tapanoeli.
Tot de verschillende hoogtepunten in
het programma behoort o.a. het leggen
van kransen op het monument voor de
marechaussee en op het van Heutsz-
monument te Koetaradja op 11 Maart,
gevolgd door een bezoek aan het At-
jeh-legermuseum en het Atjeh-inter-
naat.
Op 13 Maart wordt een bezoek ge
bracht aan het marechaussee-bivak te
Djeuram, en op 15 Maart aan het mili
taire kerkhof te Bakongan.
Voor het overige bevat het program
ma tallooze bezoeken aan instellingen
op industrieel en cultureel gebied, zie
keninrichtingen en onderwijsinstellin
gen, recepties, aanbiedingen van ge
schenken door volkshoofden, zanghul-
des, défilé’s, inspecties van eerewach-
ten, enz., terwijl zoowel de heenreis als
de terugreis Batavia-Medan per vlieg
tuig wordt gemaakt. Tijdens de reis
wordt afwisselend gebruik gemaakt
van auto, spoor, vliegtuig en scheeps
gelegenheid.
Het gezelschap bestaat, behalve uit
den Gouverneur-Generaal, uit mevrouw
van Starkenborgh, den algemeenen se-
De beide
klaar, maar we konden er slechts
één gebruiken omdat de andere in
het ongereede was geraakt. De
ramp gebeurde ondanks de in ge
bruik zijnde paravanen, voegde de
kapitein eraan toe.
De Haagsche afdeeling van de Neder-
landsche Reisvereeniging houdt morgen
in Excelsior een voordrachtavond. Nono
zal een causerie met filmvertooning hou
den over „Een uitstapje naar Amster
dam”.
uur zonk de „Ameland”.
Het schip mat 4537 bruto en 2727 netto
•egister Ion en werd in 1930 gebouwd,
kapitein was de heer A. Kokké.
Radio-sein van de „Mont
ferland”.
De „Montferland’’ van den Kon. Holl.
Lloyd had Zondagochtend 9.45 het ra-
diosein gebracht, dat dc „Ameland” op
51 graden 45 min. Noord en 3 gr. 18 min.
Oost, ongeveer 14 mijl W.Z.W. van
Schouwenbank, d.i. 28 mijl ten Zuidwes
ten van den Rotterdamschen Waterweg,
op een mijn was geloopen en dat de
equipage van 48 man door de „Montfer
land’’ was opgenomen. Drie hunner wa
ren gewond.
Intusschen was de Belgische loodsboot
no 15, die eveneens te Vlissingen was
gestationneerd, naar de plaats van de
ramp gevaren, waar zij de schipbreuke
lingen van boord van de „Montferland”
overnam, zoodat de „Montferland” haar
aanvankelijke route kon vervolgen.
De Belgische loodsboot bracht vervol
gens de 45 niet-gewSnden naar de
„Zwarte Zee” en voer met de drie ge
kwetsten door naar Vlissingen, waar
deze in een ziekenhuis werden opge
nomen.
Om één uur kwam de mededeeling.
dat de „Ameland” snel zinkende was
en om half twee was van de 4537 ton
groote Nederlandsche vrachtboot niets
meer te zien.
De „Zwarte Zee” aanvaardde nu met
dc schipbreukelingen de reis naar Maas
sluis. Om kwart over 5 was zij aan Hoex
van Holland en nadat hier eenige for
maliteiten waren vervuld, kon te half
zes op de reede van Maassluis worden
gemeerd.
bescheiden maaltijd scheen
Finschow goed te hebben ge-
Zijn wangen kregen weer wat
Onwillekeurig moest Robert
I aan zijn eerste ontmoeting met Lisa-
weta denken; ook bij haar hadden een
paar belegde broodjes wonderen ver
richt.
Als u mij nu eens een en ander
wilt vertellen, meneer Finschow. Hoe
bent u hier gekomen?
Ik heb het aan u te danken, me
neer Eschberg, dat ik Sovjet-Rusland
den rug kon toekeeren, antwoordde
Alexei Finschow zacht.
Robert keek hem vragend aan.
Mij? Hoezoo?
U hebt toch mr. Hixlcy verzocht
mij te helpen?
Dat is zoo, ja. Heeft meneer
Hixley u mee hierheen genomen?
Alexei Finschow glimlachte droef
geestig. Dat zou niet goed mogelijk
geweest zijn, meneer Eschberg. Langs
legalen weg kan niemand Rusland
verlaten. Maar als men geld heeft
mr. Hixley heeft ontzettend veel voor
me gedaan kort en goed, het is
my gelukt over de grens te komen.
Overigens hij schraapte zijn keel
heeft die vlucht nogal wat van
myn krachten gevergd. Mijn gezond
heid laat al sinds jaren veel te wen-
schen over, ik heb nachten achtereen
in de open lucht geslapen, wanneer ik
niet af en toe onderdak vond in een
andere boerderij. Men is in Rus-
zeer hulpvaardig, men kent el
kanders nooden en zorgen maar
men is ook ontzettend bang. Elk kind
weet, wat er op staat als men iemand
helpt vluchten. Ik heb*wat kou gevat,
BATAVIA, 19 Februari. (Aneta).
De „Torenvalk” is heden van Tjililitan
vertrokken. Eén passagier vliegt mede
naar Europa, terwijl dertien passagiers
werden geboekt voor tusschentrajecten.
De hoofdzaak is, dat jullie weer
bij elkaar zijn, Daisy en jij, had hij
gezegd, maar de verdrietige trek op
zijn gerimpeld gezicht bewees, dat de
ze pijnlijke geschiedenis hem meer had
aanbegrepen dan hij wilde doen blijken.
Ik heb niemand meer dan Daisy,
had hij er daarna met onzekere stem
nog aan toegevoegd. Zij is nu een
maal mijn eenig kind en in jou, Ro
bert, had ik gedacht nog een zoon
voor mijn ouden dag te krijgen. En nu
spreken wij er niet meer over, Robert,
de tijd zal ook dit wel weer heelen.
Op een ochtend zat hij op zijn kan
toor, geheel verdiept in berekeningen
en dictaten. Hij had strenge opdracht
gegeven hem in geen geval te storen.
Toen dan ook de telefoon op zijn
schrijfbureau zoemde en hij de stem
van zijn secretaresse hoorde, snauw
de hij haar geërgerd toe: Ik heb
u toch uitdrukkelijk gezegd, dat ik
voor niemand te spreken ben, juffrouw
Küllers.
Neemt u mij niet kwalijk, me
neer Eschberg, maar beneden bij den
portier is een man, die u dringend
wenscht te spreken. Hij laat zich niet
afschepen. Het is een Rus hij
noemt zich Alexei.
Onmiddellyk boven laten komen!
Zijn eigen stem klonk Robert volko
men vreemd in de ooren.
Alexei? De broer van/Lisaweta?
Het kon niemand anders zijn. Hij ken
de geen
kwam
hier?
Wie weet, had hij Lisaweta wel bij
zich?
Hij bekommerde zich niet om het
maar het zal toch wel niet ernstig
zijn, nietwaar? Angstig hechtten zijn
donkere oogen zich aan Robert.
Dezen viel onmiddellijk weer de
eigenaardige gloed op. Nu had Fin
schow ook van die typisch teringach
tige vlekken op zijn wangen. Hij pro
beerde hem gerust te stellen. Dat
is alleen maar een gevolg van over
vermoeidheid, meneer Finschow. Als
u een paar dagen behoorlijk hebt uit
gerust, zal dat wel weer over gaan.
U hebt er toch geen bezwaar tegen,
dat ik daarvoor zorg?
U bent al te goed, meneer Esch
berg, mompelde Alexei dankbaar.
Ik weet, niet, waarom u dit alles
doet ik ben niet naar u toe geko
men om te bedelen.
Ik weet immers wel, waarom u
hier gekomen bent, meneer Finschow.
U weet dus iets van haar? Alexei
Finschow boog zich met een ruk voor
over; zijn felle blik verloor Robert
geen seconde uit het oog.
Van uw zuster? Ik had gehoopt
van u iets te zullen vernemen.
Finschow’s gezicht was een groot
vraagteeken. Neemt u mij niet
kwalijk, meneer Eschberg, van wie
spreekt u eigenlijk?
Wel, van uw zuster Lisaweta von
Bernekamp, natuurlijk. Zij heeft my
verteld, dat u beiden om begrijpelijke
redenen van politieken aard den naam
Finschow hebt aangenomen. Dat is
toch zoo, niet waar? Er was iets in
Finschow’s gezicht, dat Robert deed
aarzelen.
stapt, namelijk van de „Ameland" op de
„Montferland”, van daar op de Belg!
sche loodsboot en hierna op de „Zwarte
Zee”, kwamen de 45 geredden tenslotte
te zeven uur met de „Argus” te Maas
sluis binnen.
heer
Kokké, ben ik aan het einde van
wat ik op het oogenblik vertellen kan.
Terwijl in de duisternis de mannen
van de „Ameland” aan wal stapten,
waar een belangstellende menigte hen
opwachtte, vroegen wij hun kapitein
een kort onderhoud.
Het was de heer A. Kokké uit Rot
terdam, een stevige vijftiger, met wien
wij op den aanlegsteiger kennismaak
ten. Hij verklaarde zich, verheugd als
hij was, dat allen er zoo goed
komen waren, wel tot een kort
onderhoud bereid.
Veel kan ik u niet vertellen,
alles heeft zich in enkele
afgespeeld, en bovendien,
naar moeder de vrouw, zoo voegde ka
pitein Kokké er aan toe.
We wisten hem toch even mee te
krijgen naar het kantoor van L. Smit
en Co., waar hij, omringd door diverse
medebelangstellenden, een verhaal van
zijn ervaringen gaf, na onze gelukwen-
schen met de behouden aankomst in
ontvangst te hebben genomen.
Hoe staat het met de gewonden
zoo vroegen we.
Dat valt wel mee, antwoordde de
kapitein. De bootsman Huibregtse
heeft eenige ribben gebroken, de ma-
troos-onder-gage Bal en een Chinee-
sche schepeling hebben niet-ernstige
wonden aan het hoofd. Zij worden te
Vlissingen verzorgd. (De laatstge
noemde schijnt er toch erger aan toe
te zijn volgens een later bericht
Red. H. C.) Voor het overige hebben
nog vier leden van de bemanning
lichte kwetsuren bekomen, maar die
zijn van zoo weinig beteekenis, dat zij
zonder bezwaar met de sleepboot naar
Maassluis zijn meegegaan.
Hoe laat en op welke wijze werd
de „Ameland” getroffen
Dat was omstreeks negen uur
vanochtend, aan stuurboord tbr hoogte
van ruim 5 (achter de machinekamer).
Was het een mijn, welke de ramp
veroorzaakte
Dat vermoed ik, maar met zeker
heid valt dat niet te zeggen. Doch het
was in ieder geval 'n -hevige ontplof
fing. Toen ik omkeek, vlogen de stuk
ken mij om de ooren. Het achterschip
begon direct
te zinken.
verbaasde gezicht van zijn secretares
se hij rende de gang af naar de
lift. Bedienden kwamen voorbij, spron
gen onderdanig opzy en keken hem
verwonderd na. Wat had de baas nu
weer? Sinds hij zoo onverwacht uit
Londen was teruggekeerd, deden de
zonderlingste praatjes de ronde.
Daar was de van beneden komende
lift. Een bleeke, zeer sober gekleede
man, door den liftboy met eenig wan
trouwen opgenomen, trad naar buiten.
Mijn naam is Alexei Finschow.
De bezoeker keek den vol spanning
wachtenden Robert deemoedig aan.
Kom mee! Robert nam hem bij
den arm en duwde hem zachtjes in de
gewenschte richting.
Juffrouw Küllers, die achter haar
schrijfmachine troonde, vergat van
verbazing haar mond te sluiten. Wie
bracht de baas daar nog wel per
soonlijk in het allerheiligste? Maar
nog vóór haar nieuwsgierige oogen den
vreemdeling goed en wel hadden kun
nen opnemen, duwde Eschberg de
deur reeds achter zich in het slot.
Alexei Finschow’s donkere oogen,
waarin een koortsachtige glans lag,
dwaalden schuw door de ongewone
omgeving: de groote werkkamer,
waarvan de vloer geheel bedekt werd
door een kostbaar tapijt, de bruin be
timmerde muren met eenige mooie
schilderstukken, het fraai gebeeld
houwde schrijfbureau met de enorme
stapels boeken, acten en andere pape
rassen en het onnoemelijk aantal wit
ivoren schelknoppen, de zware fau
teuils, in een der hoeken rond een laag
tafeltje gegroepeerd, de geurende bloe
men in een lage dryfschaal, kortom de-
Gelukkig werd hem maar wei-
lif gelegenheid gelaten om over dit
fana te denken. Hu leefde in een
Estroorn van werk, verplichtingen
plannen. Bovendien legde Daisy
®eer en meer beslag op den weinigen
lijen tijd, die hem restte. Ze wen
kte zijn gezelschap bl) modeshows
Ifive o’ clock-teas in elegante hotels.
Wie hem b^^TenTnc't
pres XXr S hebban 1
J steeds 8a"on en deed al het mo-
Z1Jmet hem in het openbaar te
Mukeommetn waarom zij
Jartegen was nuttt
volkomen in
Het ergst waren
De gewonden te Vlissingen
in een ziekenhuis opge-
nomen.
Gisteravond tegen zes uur is de Bel
gische loodstender nr. 15 met aan
boord drie gewonden van de „Ame
land" in de haven van Vlissingen aan
gekomen. Onmiddellijk begaven zich
een geneesheer en een verpleegster
aan boord, waarna de gewonden per
ziekenauto naar het St. Jozefziekenhuis
zijn overgebracht. Het zijn de 36-jarige
bootsman M. Huibregtse, wonende te
Rotterdam, die een ribfractuur heeft
opgeloopen, de 26-jarige matroos F.
Bal, wonende te Vlaardingen, die een
schouderfractuur en een hoofdwonde
kreeg en een Chineesche voorman, die
een schedelbasisfractuur heeft beko
men. De wonden van den bootsman en
den matroos zijn niet ernstig, die van
den Chinees wel.
macht.
nog 2Ün maatschap-
huize van Lohr
Wyke plichten gasten Dai-
1{,f Bijna eiken ,cheen werkelijk
ka-
’beperkt. Hei avondjes was
Jkter van derge^jt v nen. Nu
vroeger een pijnlijk gevoel
’*,am daarbÜ n°^t.nOver zijn schoon-
'an schaamte ^.a9 een hoogstaand
'•der. Eugen Loh r wpord over
Senich. Hij had met ge
gebeurde gerei
Het Nederland sche
IïmT mh
Jo/fentim”dat gistermorgen om half
tf/ uit Hoek van Holland met bestem-
fa Nederlandsch-lndië
trokken, is omstreeks 9 uur op 14 myl
F. I. IV. uan het lichtschip Schouwen-
op een mijn geloopen. De beman-
uf begaf zich in een reddingboot en
ttrd door de in de nabijheid varende
Jlontferland” van den Kon. Holl. Lloyd
fared. Drie leden, de bootsman Hui
bregtse, de matroos Bal en een Chinee-
tche schepeling werden gewond en door
ie Belgische loodsboot no. 15 naar
Vlissingen gebracht. De overige geredden
werden aan boord van de sleepboot
lee" genomen en in Maassluis
tan wol gezet.
Omstreeks één
in een half uurtje gedobberd. Er was
maar een lichte deining en het was
helder weer.
De „Montferland” voer op eenigen
afstand voor ons uit en keerde onmid
dellijk na de ontploffing den steven
naar ons toe.
In korten tijd waren de meeste leden
van de bemanning aan boord van de
„Montferland” in veiligheid.
Met eenige officieren van de „Mont
ferland” en van ons getroffen schip
ben ik, toen ik zag, dat dit op de
waterdichte schotten nog bleef drijven,
in dezelfde boot naar de „Ameland”
teruggeroeid omdat er „jutters” in de
buurt van het schip aasden. Ik ben
toen nog even aan boord gegaan om
de voornaamste scheepspapieren van
de „Ameland” te halen. Dat heeft niet
meer dan 5 minuten geduurd. Daarna
zijn we naar de Belgische loodsboot
geroeid, welke inmiddels de beman
ning van ons schip overnam, om de
„Montferland” gelegenheid te geven,
door te varen.
Om elf uur ongeveer waren we allen
aan boord van de Belgische boot,
welke in de buurt is gebleven tot de
„Ameland” inderdaad naar den kelder
ging.
En dat was omstreeks één uur, toen
intusschen de „Zwarte Zee” was ge
komen, waarop we met uitzonde
ring van de drie gewonden, die op de
Belgische boot bleven en naar Vlis
singen zouden worden gebracht de
thuisreis konden aanvaarden.
En hiermee, zoo besloot de
VERGADERING ONTBONDEN.
