De strijd tegen het ijs Vlucht uit Moskou Haagsche Courant van Maandag 26 Februari 1940 Ijsdam bij Deest met trotyl opgeruimd STADSNIEUWS I 3 Doorbraak op twee plaatsen AMELAND ZIET WEER WATER DE SCHIER- het FEUILLETON. r VIERDE BLAD, PAGINA 1. Tot voorbij Nijmegen schoot de Waal plotseling los Gebrek aan levensmiddelen en brandstof Prof. dr. G. A. F. MOLENGRAAFF 80 JAAR DIJK VAN DE SLINGERBEEN BEGEEFT ZICH De IJsel bij Zatphen werkt Deest, 25 Februari. T~\E dagen van gisteren en j eergisteren zijn voor Deest vol evenementen geweest. Een tiental torpedisten uit Gorkum heeft onder commando van een kapitein en een luitenant door middel van zware trotyl ladingen groote gedeelten van den ijsdam laten springen. Een groote menigte sloeg van den dijk af de explosies, welke tot ver in den omtrek te hooren waren, gade. Genie te hulp geroepen voor opblazen van een ijsdam TOESTAND OP MONNIKOOG de torpedisten aan boord van de „Jan Blanken” orde van '[Van onzen eigen verslaggever.) De torpedisten komen. West-Indië. Een moeilijk werkje (Nadruk verboden.) De ijsdam bij Deest was volkomen verdwenen. Meegesleurd door den loskomenden ijsstroom. De huizen bleven echter voor het water gevrijwaard. De auto’s, welke ter plaatse passeeren, verdwijnen voor de helft onder water. De burgemeester van Wisch, waar toe Varsseveld behoort, de heer J. J. G. Boot, was den geheelen nacht op den dijk aanwezig. Hij verzocht onmid dellijk na de doorbraak militaire hulp. Er zijn toen ongeveer 40 militairen gekomen met materiaal om den dijk te dichten. DRIE BELANGRIJKE PERIODEN UIT ZIJN LEVEN. Op Vr ij dagavond 1 Maart zal dr. A. J. Westerman Holsteyn uit Am sterdam voor de Haagsche Studiever- eeniging voor Psychologie in Diligenöa een voordracht houden over „De psy chologie van het komische”. In den nacht van Zaterdag op Zon dag is het water van de Slinger- beek bij de Kieftebrug in den weg Varsseveld-Lichtevoorde, gestegen tot den bovenkant van de kade, welke op twee plaatsen is doorge broken. De weg tusschen de brug en Varsseveld en die van Varsse veld naar Aalten is voor een groot deel overstroomd. Rijn bij Wageningen losgeraakt Te Wageningen is om 12 uur gister middag het ijs in den Rijn losgeraakt en gaan kruien. Het drijft regelmatig af, zoodat de rivier zeer spoedig vrij van ijs zal zijn. Men besloot, opnieuw een explosie te laten plaats hebben. Ditmaal werden vier ladingen van 50 k.g. trotyl in den dam aangebracht. Deze tweede explo sie was geweldiger dan de eerste. Tot ver in den omtrek was de knal te hoo- ren. Vlak aan den wal sloegen de stuk ken ijs. Bij nader onderzoek bleek de uitwerking ditmaal anders. Een groot gedeelte van den dam was verpulverd, zoodat de ijsbrekers, welke hier niets konden verrichten, thans met gemak er doorheen kwamen. Nadat torpedisten verschillende ijs- dammen, welke in de Slingerbeek wa ren ontstaan, hadden opgeblazen, kon het water sneller afvloeien. Onderge- loopen zijn de Aaltensche weg en de Halsche weg, beide over een afstand van ongeveer vijfhonderd meter. De overstrooming bleef buiten het dorp Varsseveld. Wel staan de sporen van het tramstation der Geldersche Tram weg maatschappij blank. Dit station ligt aan de lijn Doetinchem-Lichten- voorde, welke uitsluitend voor goede renverkeer wordt gebruikt. Het water staat 30 tot 40 centimeter hoog. Ge vaar voor de omgeving bestaat er niet. Het ijs in den IJsel voor Zutphen is Zaterdag gaan werken. Bij de Visch- poorthaven vormde zich een ijsopschui- ving met daarachter een wak. Bij dit wak is het ijs losgeraakt, de opschui ving stroomafwaarts meevoerend. Een paar meerpalen knapten af en gingen met het ijs mee. Bij de Noorderhaven, even voorbij de IJselbrug, ging het ijs opnieuw zitten. Op sommige plekken is het ijs hier tot een dikte van drie en vier meter opgestapeld. Kanaal Harlingen-Leeuwarden opengebroken De ijsbrekers „Trio” en „Johanna”, thans in gebruik bij de vereeniging tot ijsbestrijding te Harlingen, hebben het kanaal tusschen Harlingen en Leeuwarden Zaterdag opengebroken. Om half zes ’s avonds arriveerden de schepen in de Friesche hoofdstad, na een moeilijken tocht, daar het ijs op sommige plaatsen ruim 40 centimeter dik was. Gisteren zijn de schepen verder ge varen om te trachten ook de scheep vaartverbinding tusschen Leeuwarden en Groningen te herstellen. Spoedig uit zijn isolement verlost? Twee K.L.M.-vliegtuigen zijn Zater dagmiddag op Ameland gedaald. Het eene bracht post en passagiers naar en van het eiland, het andere voerde brandstof voor de militairen aan. Het zal wel de laatste maal in dezen winter geweest zijn, dat uitsluitend per vliegtuig verbinding met den vas ten wal werd onderhouden. Het lan dingsterrein was nauwelijks goed. Westenwind en springtij bevorderen in hooge mate den dooi. Aan de Noord kust van het eiland is de zee ijsvrij en volgens waarnemingen van de vliegers zijn er in de Waddenzee eveneens ijs vrije gedeelten. Bij aanhoudenden dooi zal de postboot een poging wagen den vasten wal te bereiken. Zaterdag kon dit nog niet. Ameland hoopt nu spoedig uit zijn isolement, dat twee maanden duurde, bevrijd te zijn. Zijn wetenschappelijk» geschriften, wetenschappelijke geschriften nauw- venden boven. Ook daar kreeg hij op zijn her haald kloppen evenwel geen gehoor en na eenige uren rusteloos voor haar deur op en neer te hebben geloopen, keerde hij onverrichterzake naar He lena Trubetzkoy terug. Het was intusschen reeds ver na middernacht geworden en ook in Ate lier Trubetzkoy verkeerde men in ang stige onzekerheid omtrent het lot van Lisaweta. Of de vermoeienissen der laatste dagen, de plotselinge roem en alles wat daarmee verband hield oor zaak waren geworden van een zieke- hjke zenuwoverspanning? Dergelijke kent! En als dat zoo doorgaat, wan neer je je niet aan die noodzakelijlce dingen wenscht te onderwerpen wat moet ik dien persfotografen, wat moet ik mr. Sounby voor reden opgeven? Een verstandig mensch haalt het toch niet in zijn hoofd om er vandoor te gaan, alleen omdat men hem op een plaatje wil zetten, of... Zij keek Lisaweta plot seling scherp aan. Lisaweta, zeg mij de waarheid: heb je een bijzonde re reden om je aan de openbaarheid te onttrekken? Lisaweta zweeg. Lisaweta Michaelowna, Fedor Stolyn heeft je bij mij gebracht en ik heb me je lot aangetrokken. Ik heb nooit gevraagd wat achter je ligt. Maar nu vraag ik je toch, Lisaweta Michaelowna: Heb jé reden om je te verbergen, heb je het een of ander misdreven? Voor wien moet je je schuil houden? Lisaweta boog het hoofd. Dat kan ik u niet zeggen... De gravin trad een stap achteruit. Haar stem klonk totaal veranderd, toen ze zei: In dat geval zou het J misschien beter zijn, dat onze wegen scheiden. Lisaweta stond op. Het spijt me, stamelde ze, iK j kan werkelijk niet anders. Ik acht mij dan van mijn contractueele verplich tingen ontheven. Ik dank u voor alles voor uw goedheid ik Zij maakte een schuchter gebaar, alsof zij in een laatste opwelling van dank baarheid Helena Trubetzkoy’s hand wilde grijpen. Maar deze staarde met afgewend gezicht naar buiten. Zwijgend liet zij Lisaweta de kamer uitgaan. LWordt v ervaart gang verlaten, antwoordde de portier, gevallen waren toen men na een kwartier van vruch teloos zoeken naar haar informeerde. Begrijp jij dat? vroeg Helena Trubetzkoy aan Fedor Stolyn, die zich uit de zaal naar het tooneel had be geven. Daar rent me dat meisje weg, juist nu de wereld voor haar open ligt. Wat bezielt haar in ’s he melsnaam? Stolyn wist ’t ook niet, maar met de helderziendheid van zijn liefde voor Lisaweta voelde hijdat was geen gril, dat was geen kwestie van zenuw overspanning of iets der gelijks die raadselachtige houding had een diepe- ren, een meer tragischen ondergrond. Deze gedachte liet hem niet met rust; hij moest naar Lisaweta. Hij verzocht Helena Trubetzkoy hem al leen naar haar toe te laten gaan. Als er iemand was, aan wien zij eenige opheldering zou geven voor haar zon derling gedrag, dan was het aan hem. Hij belde aan Lisaweta’s woning, klopte, toen hij niet werd open gedaan, den concierge naar buiten, stopte den verbaasden man een behoorlijke fooi Omstreeks 10 uur hield Vrijdag een vrachtauto, bemand met een 10-tal tor pedisten, op den dijk voor de scheeps werf te Deest stil. Allereerst gingen de officieren aan boord van den ijsbre ker „Jan Blanken”, welke een ligplaats in de werfhaven had gekozen. Er werd opgestoomd naar den ijsdam, om de situatie van dichtbij op te nemen. Teruggekomen bij de scheepswerf, bleek ondertusschen, dat de torpedis ten de vrachtauto ontladen hadden. Vele kisten trotyl werden voorzichtig aan boord van de „Jan Blanken” ge bracht, alsmede geleidingsdraad en ontstekings-apparaten, ijsbijlen, etc. Eén van de officieren noodigde ons w't, het aanbrengen van de ladingen in den ijsdam van nabij te komen be zichtigen. K.L.M. vliegt naar Ameland Het K.L.M.-vliegtuig „Jan van Gent”, bestuurd door den heer Mac Maklen, heeft Zaterdag een tweetal vluchten naar Ameland gemaakt. In totaal wer den 24 passagiers, allen militairen, naar het eiland gebracht, terwijl 12 passagiers naar den vasten wal werden vervoerd. 1095 Kilogram post werd naar de plaats van bestemming over gebracht Schiermonnikoog was niet bereik baar, daar de burgemeester het lan dingsterrein aldaar had afgekeurd. De reeds voor de doorbraak aange vangen werkzaamheden om de Slin gerbeek ijsvrij te maken, zijn den ge heelen dag voortgezet. Hierbij werd van springstof gebruik gemaakt. Geen gevaar voor omgeving. FEESTAVOND VAN DEN ALGEM. NED. TYPOGRAFENBOND. Zaterdagavond gaf de afdeeling ’s-Gravenhage van de A.N.T.B. ter gele genheid van het 50 jaar bestaan een zeer geslaagden feestavond in de groote zaal van den Dierentuin. In zijn ope ningswoord heette de voorzitter van de afd. de heer A. P. Gouventak, de tal rijke aanwezigen hartelijk welkom. Ver volgens ging spreker de ontwikkeling van den bond na en gewaagde van de moeilijkheden waarmede de oprichters van den bond te kampen hebben gehad. De afd. den Haag is een van de sterk ste afdeelingen van de organisatie rn ons land geworden. Spreker bracht dank aan de pioniers van den bond. Hierna hield de bondsvoorzitter, de heer B. Ponstein, de feestrede. Spre ker ging na de opkomst van de arbei- dersklasse. Hij schetste het doel van de vakbeweging en wat er in de afgeloo- pen halve eeuw door den bond tot stand is gebracht. Hierna werd een aan vang gemaakt met een uitgebreid ■va riété programma en de feestavond werd besloten met een bal onder leiding van den heer J. Roosje. De dansmuziek werd verzorgd door werklooze leden van den Algem. Ned. Bond van Musici. BEËEDIGING MR. G. M. COHEN TERVAERT. Voor het Gerechtshof alhier heeft hedenochtend de beëediging plaats ge had van mr. G. M. Cohen Tervaert als substituut-officier van Justitie bij de rechtbank te dezer stede. Zaterdag bleek de toestand van het landingsterrein voor vliegtuigen op het eiland Schiermonnikoog niet te vol doen aan de eischen, welke er aan ge steld moeten worden, wil een DC 2- toestel er kunnen landen, zoodat het K.L.M.-vliegtuig, dat regelmatig post en passagiersvluchten naar het eiland onderneemt, niet op Schiermonnikoog is geland. Hoewel het ijs in de Waddenzee in beweging is gekomen, is nog geen open water ontstaan. De veerboot „Brak- zand” kan den sedert het inzetten van de vorst gestaakten dienst, dan ook nog niet hervatten. Men hoopt echter, dat over enkele dagen de situatie zich in dier voege heeft gewijzigd, dat de scheepvaartverbinding tusschen Schier monnikoog en de Friesche kust kan worden hersteld. Op het eiland heerscht gebrek aan levensmiddelen, brandstof en veevoe der. wel meer voorgeko men. Helena Trubetzkoy maakte zich zoo ernstig ongerust, alsof het haar eigen dochter betrof. Stolyn, hoewel zelf ten einde raad, trachtte haar gerust te stellen. Dat dunkt me absoluut uitgesloten! Ze is immers zóó als ze was, d.w.z. met een mantel over haar Russische cos- tuum weggegaan. Ze kan zich dus niet in het openbaar vertoonen. Zouden we eens bij de politie informeeren? Maar dat voorstel wees Helena Tru betzkoy energiek van de hand. Dat gaf natuurlijk onmiddellijk aanleiding tot een schandaal en een schandaal was voor een firma als de hare fu nest. Ze moesten in ieder geval maar tot den ochtend wachten. Misschien kwam Lisaweta wel op den gewonen tijd in het atelier. De vermiste had intusschen in haar woning het bellen en kloppen van Sto lyn wel gehoord, maar zij had er niet op durven reageeren, uit vrees, dat een van die opdringerige fotografen haar misschien opnieuw lastig zou wil len vallen, of een van haar kennissen opheldering zou verlangen. Ophelde ring?... Zij kon toch immers niemand vertellen, waarom zij gevlucht was waarom zij steeds weer opnieuw zou vluchten. Een leven, zooals zich dat nu dreigde te zullen ontwikkelen, was voor haar eenvoudig onmogelijk. Er was maar een oplossing, n.l. met He lena Trubetzkoy te spreken. Deze laatste zat den volgenden och tend juist aan het ontbijt, toen Lisa weta werd aangediend. Lisaweta, kind, wat heb je ons in ongerustheid laten zitten! Wat was Ler in ’s hemelsnaam met >e aan de vhand? Voor de tweede maal bereikte de „Jan Blanken” den ijsdam. Tot zeer dichtbij werd genaderd en een loop plank uitgelegd. Allereerst gingen 3 torpedisten aan „land”, om 3 gaten te hakken in het ijs, hetgeen langen tijd in beslag nam. Ondertusschen konden wij van zeer nabij het ijsbreken van de „Amstel” gadeslaan. De „Siberië” en de „Chris tiaan Bruning” waren vrijwel uit zicht. Men was al gevorderd tot Ewijk. Na een half uur van ingespannen hakken, waren er 3 gaten van Ij a 2 meter diepte in het ijs ontstaan. Onder toezicht van den luitenant werden vervolgens 3 ladingen aange bracht van ieder 40 k.g. springstof. Spoedig waren ze in het gat verdwe nen. De contacten en de slagkwikpijp- jes werden aangebracht. Daarna werd naar den wal teruggevaren, terwijl de spoel met contactdraad werd afgewik keld. Van een aan de werf liggende Rijn-aak af werd de lading tot ontplof fing gebracht. Zaterdag heeft zich voor de monding van de haven t Stad aan ’t Haring vliet een groote ijsdam gevormd, wel ke een hoogte heeft van ongeveer 13 meter en een breedte van 50 meter. De waterloozing van een drietal pol ders is hierdoor onmogelijk geworden. De burgemeester van Stad aan 't Ha ringvliet heeft zich tot den comman dant van de genietroepen gewend met het verzoek dezen ijsdam op te laten blazen. In verband met het getij, er moet op ebtij worden gewacht, daar het ijs anders niet naar zee afvloeit, kon dien dag nog geen aanvang met het opblazen worden gemaakt, mede ook, omdat in verband met de haven werken de grootstte voorzichtigheid betracht moet worden. Hierdoor waren negen personen, die van het vliegtuig gebruik hadden wil len maken om den vasten wal te berei ken, genoodzaakt op het eiland achter te blijven. De Noord- en Zuidholland- sche Reddingmaatschappij werd ver zocht de .motorreddingboot „Insulin- de”, welke te Oostmahorn is gestation- neerd, uit te zenden om deze personen in de gelegenheid te stellen, het eiland te verlaten. In verband met den ijs gang in de Waddenzee moest dit ver zoek echter worden afgewezen. Helena kwam haar haastig op de gang tegemoet en trok haar mee, in haar kamer. Maar toen zij de reden van Lisawe ta’s opzienbarende vlucht vernam, maakte haar zorg plaats voor hevige verontwaardiging. Wat alleen omdat je je niet wilde laten fotogra- feeren, maakte je al die opschudding Het staat zoowaar al in geuren en kleuren in het ochtendblad. Een of an dere reporter heeft er natuurlijk de lucht van gekregen. Hier, kijk maar eens! Trillend van opwinding sloeg zij een krant op: „Geheimzinnige ver dwijning van een Russin! Scène na scène! Dramatisch einde van een modeshow! Weet ik, wat er nog al les over zal worden geschreven! Het Atelier Trubetzkoy wordt er natuurlijk bij genoemd- En wat heb je ons in on gerustheid laten zitten! Ik heb nooit kunnen denken, dat je er zulke kuren op na hield, Lisaweta! Het zijfi geen kuren. Lisaweta zei het heel bedeesd. Wat is het dan? Lisaweta haalde haar schouders op. Haar gezicht was bleek, maar er lag een vastberaden trek om haar mond. Helena Trubetzkoy probeerde het nog eenmaal: Zie tenminste in, dat je die halsstarigheid zult moeten op geven. Iemand in jouw positie kan zich nu eenmaal niet aan publiciteit en daarmee aan persfotografen ont trekken. Het spijt me, ik kan niet anders handelen! Mijn contract verlangt bo vendien alleen mjjn handen, gravin. Contract, contract... Helena Tru betzkoy begon zich opnieuw op te win den. Maar het contract eischt ook., •dat je mijn firma geen schade beroMP Den volgenden morgen. Toen wij den volgenden morgen (Zaterdag) bij de werf kwamen, wacht te ons een groote verrassing Zijn munten uit door beknoptheid, keurigheid en helderheid en daardoor, zoowel in binnen- als buiten- landsche vakkringen, steeds groote waardeering. Algemeen bekend zijn: Borneo expeditie. Geologische ver kenningstochten in Centraal Borneo 1893—1894. Geologie de la republique Sud-Afrf- caine du Transvaal 1901. G. A. F. Mo- lengraaff en W. A. J. M. van Water schoot van der Gracht N ieder lande 1913, (handboek der Regionale Geolo gie 1. 3. De geologie der zeeën van Ne- derlandsch Oost-Indië 1922. G. A. F. Molengraaff en A. L. Hath the vredefort mountain land in tbe Southern Transvaal and the Northern Orange free State 1925. En thans heeft hij zijn 80sten ver jaardag bereikt, in volkomen helder heid van geest. Hij heeft het goede in zijn leven weten te waardeeren en leed en teleurstelling op de juiste plaats we ten te stellen en zijn herinneringsbeel den in zijn hart bewaard. Daardoor hebben zijn leerlingen hun leermeester zoo buitengewoon leeren waardeeren, hem hooggehouden als hun groote voor beeld en hem niet vergeten. Dit is de grootste belooning. welke hij in zijn ouderdom heeft mogen ontvangen. Hij gedenkt „allen” die daarop recht heb ben, in vriendschap en in dankbaar heid. Mr. Sounby zit ook in de zaal. Ik vrees, dat hij je wel spoedig naar Amerika zal ontvoeren. Fotografeeren? Mij? Lisaweta keek verschrikt om zich heen, als zocht zij een uitweg om zich haastig uit de voeten te maken. Neen, neen! Maar mademoiselle, een mi nuut... De fotograaf begreep er niets van. Lisaweta schudde hardnekkig het hoofd. Een foto? Aan haar handen zou Robert Eschberg haar niet herkennen maar als hij nu toevallig eens haar gezicht in een tijdschrift vond, wat dan? Dan zou hij haar misschien zoe ken, zou zij tegenover hem komen te staan en hem moeten zeggen: Ik heb je belogen, ik ben de vrouw van een ander. Ik heb je hulp aanvaard, zon der eenig gewetensbezwaar alleen, om uit die hel daarginds te kunnen geraken Neen, dat zou ze immers nooit kunnen. En nog minder zou ze in staat zijn hem deze bekentenis te doen: Ik ben van je weggegaan, ik ben heimelijk gevlucht, omdat ik je liefheb en omdat ik niet vrij ben... jn <je hand en begaf zich haastig naar Lisaweta overdacht dit alles slechts vluchtig en onsamenhangend, maar in stinctmatig was zij den fotograaf toch reeds voorbij geloopen nog vóór deze zijn verzoek had kunnen herhalen. Ze nuwachtig baande zij zich een weg door de menigte bewonderaars. Noch Helena Trubetzkoy noch Ninette slaag den er in haar tegen te houden. Zij vluchtte haar kleedkamer binnen, haastig werd de sleutel in het slot omgedraaid en alle kloppen en roepen was vergeefsch. Mademoiselle heeft vijf minuten geleden het hotel door den achteruit-1 Plotseling kwam de Waal los.1 Voor de derde maal toog de „Jan Blankenf’ naar den ijsdam, om een derde lading door de torpedisten te la ten aanbrengen. Nauwelijks waren en kele van hen op den dam aan het hakken, of de „Siberië” en de „Chris tiaan Bruning” lieten fluitsignalen hoo ren. Zij bevonden zich op dit oogen- blik te Ewijk. De kapitein van de „Jan Blanken” waarschuwde„de Waal komt los. Ze vluchtten hierheen. Gauw van het ijs af, jongens.” Met groote moeite klauterden de torpedisten weder aan boord. Onder tusschen waren de „Siberië” en de „Christiaan Bruning” langszij geko men. „Direct naar de haven bij de werf”, was het wachtwoord. De Waal is plot seling losgeschoten van Nijmegen af. Al de 5 ijsbrekers waren nog maar net in de haven, of het losgeschoten ijs dreef in groote snelheid langs Deest. Urenlang hield dit aaq. De ijsbrekers, die overnacht hadden in de haven te Deest, zijn omstreeks 10 uur naar Tiel vertrokken. Hun werk op de Waal was afgeloopen. Ook de torpedisten waren niet meer noo- dig. Spoediger dan verwacht was, kon men terugkeeren. De natuur had ge holpen. De spanning was geweken. en tot commandeur in de Oranje Nassau. Hem zijn uitgereikt geworden de Bor- neo-medaille (van het Natuur- en Ge neeskundig congres), de Plancius-me- daille (van het Aardrijkskundig Genoot schap) en de Wollaston-medaille (van „The Geological Society of Londen”). Verder is hij lid van de Koninklijke Academie van Wetenschappen en van nog een drietal binnen- en buitenland- sche wetenschappelijke genootschap pen. Hij is eere-lid of correspondeererwl lid van een viertal Nederlandsche en een achttal buitenlandsche wetenschap pelijke genootschappen. En in 1929 heeft „The university erf Witwatersrand” te Johannisburg hem benoemd tot honorary doctor erf science. Professor dr. G. A. F. Molengraaff heeft het zeer groote voorrecht om zijn tachtigsten verjaardag te mogen bele ven tezamen met zijn echtgenoote me vrouw C. Molengraaff-Gerlings, die in dezelfde maand haar 76sten verjaardag heeft bereikt, terwijl beiden naar om standigheden nog een goede gezondheid genieten. Hij heeft den wensch te ken nen gegeven den 27sten Februari niet feestelijk te herdenken en zal daarom dien dag afwezig zijn. Het leven van dezen groeten Neder- landschen geleerde, die internationaal een groote bekendheid heeft verworven is geheel beheerscht geworden door zijn groote liefde voor de natuur en hare verschijnselen ,die hem steeds weer hebben doen speuren naar hare groote en kleine problemen, om te trachten deze door zijn scherpen helderen geest tot een oplossing te brengen. In dit werkzame leven zou men, in het algemeen gesproken, drie belang rijke perioden kunnen onderscheiden: Zijn aanvangsperiode waarin ook valt de tijd van zijn buitengewoon hoog- leeraarschap te Amsterdam (1891 1897) gekenmerkt door verschillen de reizen en expedities, waarvan de voornaamste zijn de expeditie naar welker eerste gedeelte onder leiding van de professoren Mar tin en Suringa stond en zijn beroemde groote onderzoekingsreis naar Centraal Borneo. Zijn Transvaal-tijd. die in 1897 begon met zijn benoeming tot staatsgeoloog van de Zuidafrikaansche republiek. In 1899 bij het uitbreken van den Boeren oorlog trad hij op als organisator en leider van het identiteitsdepartement. Dit bureau had spoedig, ook bij de En- gelschen, groote vermaardheid verwor ven door de snelle en nauwgezette wijze waarop de inlichtingen over dooden en gewonden werden verstrekt. Na den Boerenoorlog heeft hij zich enkele ja- ren als consulting geologist te Johan nisburg gevestigd. Zijn Delftsche tijd, waarin zijn bui tengewone gaven als docent gelegenheid hebben gekregen geheel tot ontplooiing te komen. In deze periode heeft hij te vens nog een paar wetenschappelijke expedities ondernomen, o.a. naar Timor en naar Transvaal, die hij voor de stu die van enkele geologische problemen noodig achtte. Zijn beteekenis als man der weten schap heeft van vele zijden erkenning gevonden. De Nederlandsche regeering heeft zijn groote verdiensten erkend door zijn benoeming tot ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw Een geweldige explosie. Een donderende knal deed alle toeschouwers op den dijk en werf opschrikken. De booten, liggende aan de werf, schudden. Groote massa’s ijsbrokken vlogen toren hoog in de lucht en vielen een eind verder in de Waal neer, een fon tein veroorzakende van omhoog spuitend water. Nadat de ijsregen opgehouden had, begaven wij ons met de „Jan Blan ken Jzn.” opnieuw naar den ijs dam, om de uitwerking van de explosie op te nemen. Er waren 3 geweldige treebbers van 4 bij 5 meter in den dam geslagen. 30) Het licht gleed over het felle rood en het fletse blauw van het oud-Rus- sisch gewaad en deed haar blauw zwart haar glanzen. Haar handen hiel den als een edele kelk het houten beeldje omvat. Een oogenblik was bet doodstil onder de honderden toeschou wers, tot plotseling een stormachtig applaus door de groote zaal daverde. Telkens weer moest Lisaweta dankend buigen, tot zij eindelijk zichzelf achter het scherm terugvond, verward en Verlegen. Helena Trubetzkoy sloot haar moe derlijk in haar armen. Vandaag is je fortuin gemaakt, kind! zei zjj met bewogen stem. En plotseling waren daar ook Ni nette, Lucilla en alle anderen van het atelier. Lisaweta zag zich omringd door een menigte menschen, die nog steeds in omvang toenam. Zij begreep biet, waar zij allen ineens vandaan kwamen. Kunstenaars, journalisten, re gisseurs het was een golf van be wondering en geestdrift, welke haar dreigde te verstikken. Eensklaps echter viel de verwarring Van haar af. Een fotograaf had zich Voor haar opgesteld. Zij hoorde de stem van Helena Trubetzkoy: Nu hog even dezelfde pose als zooeven, kind! Er wordt een foto van je ge- *iaakt. Morgen sta je in alle bladen.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 13