De strijd tegen het ijs
Vlucht uit Moskou
Haagsche Courant van Maandag 26 Februari 1940
Ijsdam bij Deest met trotyl
opgeruimd
STADSNIEUWS
I
3
Doorbraak op twee plaatsen
AMELAND ZIET WEER WATER
DE
SCHIER-
het
FEUILLETON.
r
VIERDE BLAD, PAGINA 1.
Tot voorbij Nijmegen
schoot de Waal
plotseling los
Gebrek aan levensmiddelen
en brandstof
Prof. dr. G. A. F. MOLENGRAAFF
80 JAAR
DIJK VAN DE SLINGERBEEN
BEGEEFT ZICH
De IJsel bij Zatphen werkt
Deest, 25 Februari.
T~\E dagen van gisteren en
j eergisteren zijn voor Deest
vol evenementen geweest. Een
tiental torpedisten uit Gorkum
heeft onder commando van
een kapitein en een luitenant
door middel van zware trotyl
ladingen groote gedeelten van
den ijsdam laten springen. Een
groote menigte sloeg van den
dijk af de explosies, welke tot
ver in den omtrek te hooren
waren, gade.
Genie te hulp geroepen voor
opblazen van een ijsdam
TOESTAND OP
MONNIKOOG
de torpedisten aan boord
van de „Jan Blanken”
orde
van
'[Van onzen eigen verslaggever.)
De torpedisten komen.
West-Indië.
Een moeilijk werkje
(Nadruk verboden.)
De ijsdam bij Deest was volkomen
verdwenen. Meegesleurd door den
loskomenden ijsstroom.
De huizen bleven echter voor het
water gevrijwaard. De auto’s, welke
ter plaatse passeeren, verdwijnen voor
de helft onder water.
De burgemeester van Wisch, waar
toe Varsseveld behoort, de heer J. J.
G. Boot, was den geheelen nacht op
den dijk aanwezig. Hij verzocht onmid
dellijk na de doorbraak militaire hulp.
Er zijn toen ongeveer 40 militairen
gekomen met materiaal om den dijk
te dichten.
DRIE BELANGRIJKE PERIODEN UIT
ZIJN LEVEN.
Op Vr ij dagavond 1 Maart zal
dr. A. J. Westerman Holsteyn uit Am
sterdam voor de Haagsche Studiever-
eeniging voor Psychologie in Diligenöa
een voordracht houden over „De psy
chologie van het komische”.
In den nacht van Zaterdag op Zon
dag is het water van de Slinger-
beek bij de Kieftebrug in den weg
Varsseveld-Lichtevoorde, gestegen
tot den bovenkant van de kade,
welke op twee plaatsen is doorge
broken. De weg tusschen de brug
en Varsseveld en die van Varsse
veld naar Aalten is voor een groot
deel overstroomd.
Rijn bij Wageningen losgeraakt
Te Wageningen is om 12 uur gister
middag het ijs in den Rijn losgeraakt
en gaan kruien. Het drijft regelmatig
af, zoodat de rivier zeer spoedig vrij
van ijs zal zijn.
Men besloot, opnieuw een explosie
te laten plaats hebben. Ditmaal werden
vier ladingen van 50 k.g. trotyl in den
dam aangebracht. Deze tweede explo
sie was geweldiger dan de eerste. Tot
ver in den omtrek was de knal te hoo-
ren.
Vlak aan den wal sloegen de stuk
ken ijs. Bij nader onderzoek bleek de
uitwerking ditmaal anders. Een groot
gedeelte van den dam was verpulverd,
zoodat de ijsbrekers, welke hier niets
konden verrichten, thans met gemak er
doorheen kwamen.
Nadat torpedisten verschillende ijs-
dammen, welke in de Slingerbeek wa
ren ontstaan, hadden opgeblazen, kon
het water sneller afvloeien. Onderge-
loopen zijn de Aaltensche weg en de
Halsche weg, beide over een afstand
van ongeveer vijfhonderd meter. De
overstrooming bleef buiten het dorp
Varsseveld. Wel staan de sporen van
het tramstation der Geldersche Tram
weg maatschappij blank. Dit station
ligt aan de lijn Doetinchem-Lichten-
voorde, welke uitsluitend voor goede
renverkeer wordt gebruikt. Het water
staat 30 tot 40 centimeter hoog. Ge
vaar voor de omgeving bestaat er niet.
Het ijs in den IJsel voor Zutphen is
Zaterdag gaan werken. Bij de Visch-
poorthaven vormde zich een ijsopschui-
ving met daarachter een wak. Bij dit
wak is het ijs losgeraakt, de opschui
ving stroomafwaarts meevoerend. Een
paar meerpalen knapten af en gingen
met het ijs mee. Bij de Noorderhaven,
even voorbij de IJselbrug, ging het ijs
opnieuw zitten. Op sommige plekken
is het ijs hier tot een dikte van drie
en vier meter opgestapeld.
Kanaal Harlingen-Leeuwarden
opengebroken
De ijsbrekers „Trio” en „Johanna”,
thans in gebruik bij de vereeniging
tot ijsbestrijding te Harlingen, hebben
het kanaal tusschen Harlingen en
Leeuwarden Zaterdag opengebroken.
Om half zes ’s avonds arriveerden de
schepen in de Friesche hoofdstad, na
een moeilijken tocht, daar het ijs op
sommige plaatsen ruim 40 centimeter
dik was.
Gisteren zijn de schepen verder ge
varen om te trachten ook de scheep
vaartverbinding tusschen Leeuwarden
en Groningen te herstellen.
Spoedig uit zijn isolement verlost?
Twee K.L.M.-vliegtuigen zijn Zater
dagmiddag op Ameland gedaald. Het
eene bracht post en passagiers naar en
van het eiland, het andere voerde
brandstof voor de militairen aan.
Het zal wel de laatste maal in dezen
winter geweest zijn, dat uitsluitend
per vliegtuig verbinding met den vas
ten wal werd onderhouden. Het lan
dingsterrein was nauwelijks goed.
Westenwind en springtij bevorderen
in hooge mate den dooi. Aan de Noord
kust van het eiland is de zee ijsvrij en
volgens waarnemingen van de vliegers
zijn er in de Waddenzee eveneens ijs
vrije gedeelten. Bij aanhoudenden dooi
zal de postboot een poging wagen den
vasten wal te bereiken. Zaterdag kon
dit nog niet.
Ameland hoopt nu spoedig uit zijn
isolement, dat twee maanden duurde,
bevrijd te zijn.
Zijn wetenschappelijk»
geschriften,
wetenschappelijke geschriften
nauw-
venden
boven. Ook daar kreeg hij op zijn her
haald kloppen evenwel geen gehoor en
na eenige uren rusteloos voor haar
deur op en neer te hebben geloopen,
keerde hij onverrichterzake naar He
lena Trubetzkoy terug.
Het was intusschen reeds ver na
middernacht geworden en ook in Ate
lier Trubetzkoy verkeerde men in ang
stige onzekerheid omtrent het lot van
Lisaweta. Of de vermoeienissen der
laatste dagen, de plotselinge roem en
alles wat daarmee verband hield oor
zaak waren geworden van een zieke-
hjke zenuwoverspanning? Dergelijke
kent! En als dat zoo doorgaat, wan
neer je je niet aan die noodzakelijlce
dingen wenscht te onderwerpen wat
moet ik dien persfotografen, wat moet ik
mr. Sounby voor reden opgeven? Een
verstandig mensch haalt het toch niet
in zijn hoofd om er vandoor te gaan,
alleen omdat men hem op een plaatje
wil zetten, of... Zij keek Lisaweta plot
seling scherp aan. Lisaweta, zeg
mij de waarheid: heb je een bijzonde
re reden om je aan de openbaarheid
te onttrekken?
Lisaweta zweeg.
Lisaweta Michaelowna, Fedor
Stolyn heeft je bij mij gebracht en ik
heb me je lot aangetrokken. Ik heb
nooit gevraagd wat achter je ligt.
Maar nu vraag ik je toch, Lisaweta
Michaelowna: Heb jé reden om je te
verbergen, heb je het een of ander
misdreven? Voor wien moet je je
schuil houden?
Lisaweta boog het hoofd. Dat
kan ik u niet zeggen...
De gravin trad een stap achteruit.
Haar stem klonk totaal veranderd,
toen ze zei: In dat geval zou het J
misschien beter zijn, dat onze wegen
scheiden.
Lisaweta stond op.
Het spijt me, stamelde ze, iK j
kan werkelijk niet anders. Ik acht mij
dan van mijn contractueele verplich
tingen ontheven. Ik dank u voor alles
voor uw goedheid ik Zij
maakte een schuchter gebaar, alsof
zij in een laatste opwelling van dank
baarheid Helena Trubetzkoy’s hand
wilde grijpen.
Maar deze staarde met afgewend
gezicht naar buiten. Zwijgend liet zij
Lisaweta de kamer uitgaan.
LWordt v ervaart
gang verlaten, antwoordde de portier, gevallen waren
toen men na een kwartier van vruch
teloos zoeken naar haar informeerde.
Begrijp jij dat? vroeg Helena
Trubetzkoy aan Fedor Stolyn, die zich
uit de zaal naar het tooneel had be
geven. Daar rent me dat meisje
weg, juist nu de wereld voor haar
open ligt. Wat bezielt haar in ’s he
melsnaam?
Stolyn wist ’t ook niet, maar met
de helderziendheid van zijn liefde voor
Lisaweta voelde hijdat was geen
gril, dat was geen kwestie van zenuw
overspanning of iets der gelijks die
raadselachtige houding had een diepe-
ren, een meer tragischen ondergrond.
Deze gedachte liet hem niet met
rust; hij moest naar Lisaweta. Hij
verzocht Helena Trubetzkoy hem al
leen naar haar toe te laten gaan. Als
er iemand was, aan wien zij eenige
opheldering zou geven voor haar zon
derling gedrag, dan was het aan hem.
Hij belde aan Lisaweta’s woning,
klopte, toen hij niet werd open gedaan,
den concierge naar buiten, stopte den
verbaasden man een behoorlijke fooi
Omstreeks 10 uur hield Vrijdag een
vrachtauto, bemand met een 10-tal tor
pedisten, op den dijk voor de scheeps
werf te Deest stil. Allereerst gingen de
officieren aan boord van den ijsbre
ker „Jan Blanken”, welke een ligplaats
in de werfhaven had gekozen. Er werd
opgestoomd naar den ijsdam, om de
situatie van dichtbij op te nemen.
Teruggekomen bij de scheepswerf,
bleek ondertusschen, dat de torpedis
ten de vrachtauto ontladen hadden.
Vele kisten trotyl werden voorzichtig
aan boord van de „Jan Blanken” ge
bracht, alsmede geleidingsdraad en
ontstekings-apparaten, ijsbijlen, etc.
Eén van de officieren noodigde ons
w't, het aanbrengen van de ladingen
in den ijsdam van nabij te komen be
zichtigen.
K.L.M. vliegt naar Ameland
Het K.L.M.-vliegtuig „Jan van Gent”,
bestuurd door den heer Mac Maklen,
heeft Zaterdag een tweetal vluchten
naar Ameland gemaakt. In totaal wer
den 24 passagiers, allen militairen,
naar het eiland gebracht, terwijl 12
passagiers naar den vasten wal werden
vervoerd. 1095 Kilogram post werd
naar de plaats van bestemming over
gebracht
Schiermonnikoog was niet bereik
baar, daar de burgemeester het lan
dingsterrein aldaar had afgekeurd.
De reeds voor de doorbraak aange
vangen werkzaamheden om de Slin
gerbeek ijsvrij te maken, zijn den ge
heelen dag voortgezet. Hierbij werd
van springstof gebruik gemaakt.
Geen gevaar voor omgeving.
FEESTAVOND VAN DEN ALGEM.
NED. TYPOGRAFENBOND.
Zaterdagavond gaf de afdeeling
’s-Gravenhage van de A.N.T.B. ter gele
genheid van het 50 jaar bestaan een
zeer geslaagden feestavond in de groote
zaal van den Dierentuin. In zijn ope
ningswoord heette de voorzitter van de
afd. de heer A. P. Gouventak, de tal
rijke aanwezigen hartelijk welkom. Ver
volgens ging spreker de ontwikkeling
van den bond na en gewaagde van de
moeilijkheden waarmede de oprichters
van den bond te kampen hebben gehad.
De afd. den Haag is een van de sterk
ste afdeelingen van de organisatie rn
ons land geworden. Spreker bracht dank
aan de pioniers van den bond.
Hierna hield de bondsvoorzitter, de
heer B. Ponstein, de feestrede. Spre
ker ging na de opkomst van de arbei-
dersklasse. Hij schetste het doel van de
vakbeweging en wat er in de afgeloo-
pen halve eeuw door den bond tot
stand is gebracht. Hierna werd een aan
vang gemaakt met een uitgebreid ■va
riété programma en de feestavond werd
besloten met een bal onder leiding van
den heer J. Roosje. De dansmuziek werd
verzorgd door werklooze leden van den
Algem. Ned. Bond van Musici.
BEËEDIGING MR. G. M. COHEN
TERVAERT.
Voor het Gerechtshof alhier heeft
hedenochtend de beëediging plaats ge
had van mr. G. M. Cohen Tervaert als
substituut-officier van Justitie bij de
rechtbank te dezer stede.
Zaterdag bleek de toestand van het
landingsterrein voor vliegtuigen op het
eiland Schiermonnikoog niet te vol
doen aan de eischen, welke er aan ge
steld moeten worden, wil een DC 2-
toestel er kunnen landen, zoodat het
K.L.M.-vliegtuig, dat regelmatig post
en passagiersvluchten naar het eiland
onderneemt, niet op Schiermonnikoog
is geland.
Hoewel het ijs in de Waddenzee in
beweging is gekomen, is nog geen open
water ontstaan. De veerboot „Brak-
zand” kan den sedert het inzetten van
de vorst gestaakten dienst, dan ook
nog niet hervatten. Men hoopt echter,
dat over enkele dagen de situatie zich
in dier voege heeft gewijzigd, dat de
scheepvaartverbinding tusschen Schier
monnikoog en de Friesche kust kan
worden hersteld.
Op het eiland heerscht gebrek aan
levensmiddelen, brandstof en veevoe
der.
wel meer voorgeko
men. Helena Trubetzkoy maakte zich
zoo ernstig ongerust, alsof het haar
eigen dochter betrof.
Stolyn, hoewel zelf ten einde raad,
trachtte haar gerust te stellen. Dat
dunkt me absoluut uitgesloten! Ze is
immers zóó als ze was, d.w.z. met
een mantel over haar Russische cos-
tuum weggegaan. Ze kan zich dus
niet in het openbaar vertoonen. Zouden
we eens bij de politie informeeren?
Maar dat voorstel wees Helena Tru
betzkoy energiek van de hand. Dat
gaf natuurlijk onmiddellijk aanleiding
tot een schandaal en een schandaal
was voor een firma als de hare fu
nest. Ze moesten in ieder geval maar
tot den ochtend wachten. Misschien
kwam Lisaweta wel op den gewonen
tijd in het atelier.
De vermiste had intusschen in haar
woning het bellen en kloppen van Sto
lyn wel gehoord, maar zij had er niet
op durven reageeren, uit vrees, dat
een van die opdringerige fotografen
haar misschien opnieuw lastig zou wil
len vallen, of een van haar kennissen
opheldering zou verlangen. Ophelde
ring?... Zij kon toch immers niemand
vertellen, waarom zij gevlucht was
waarom zij steeds weer opnieuw zou
vluchten. Een leven, zooals zich dat nu
dreigde te zullen ontwikkelen, was
voor haar eenvoudig onmogelijk. Er
was maar een oplossing, n.l. met He
lena Trubetzkoy te spreken.
Deze laatste zat den volgenden och
tend juist aan het ontbijt, toen Lisa
weta werd aangediend.
Lisaweta, kind, wat heb je ons
in ongerustheid laten zitten! Wat was
Ler in ’s hemelsnaam met >e aan de
vhand?
Voor de tweede maal bereikte de
„Jan Blanken” den ijsdam. Tot zeer
dichtbij werd genaderd en een loop
plank uitgelegd. Allereerst gingen 3
torpedisten aan „land”, om 3 gaten te
hakken in het ijs, hetgeen langen tijd
in beslag nam.
Ondertusschen konden wij van zeer
nabij het ijsbreken van de „Amstel”
gadeslaan. De „Siberië” en de „Chris
tiaan Bruning” waren vrijwel uit zicht.
Men was al gevorderd tot Ewijk.
Na een half uur van ingespannen
hakken, waren er 3 gaten van Ij a 2
meter diepte in het ijs ontstaan.
Onder toezicht van den luitenant
werden vervolgens 3 ladingen aange
bracht van ieder 40 k.g. springstof.
Spoedig waren ze in het gat verdwe
nen. De contacten en de slagkwikpijp-
jes werden aangebracht. Daarna werd
naar den wal teruggevaren, terwijl de
spoel met contactdraad werd afgewik
keld. Van een aan de werf liggende
Rijn-aak af werd de lading tot ontplof
fing gebracht.
Zaterdag heeft zich voor de monding
van de haven t Stad aan ’t Haring
vliet een groote ijsdam gevormd, wel
ke een hoogte heeft van ongeveer 13
meter en een breedte van 50 meter.
De waterloozing van een drietal pol
ders is hierdoor onmogelijk geworden.
De burgemeester van Stad aan 't Ha
ringvliet heeft zich tot den comman
dant van de genietroepen gewend met
het verzoek dezen ijsdam op te laten
blazen. In verband met het getij, er
moet op ebtij worden gewacht, daar
het ijs anders niet naar zee afvloeit,
kon dien dag nog geen aanvang met
het opblazen worden gemaakt, mede
ook, omdat in verband met de haven
werken de grootstte voorzichtigheid
betracht moet worden.
Hierdoor waren negen personen, die
van het vliegtuig gebruik hadden wil
len maken om den vasten wal te berei
ken, genoodzaakt op het eiland achter
te blijven. De Noord- en Zuidholland-
sche Reddingmaatschappij werd ver
zocht de .motorreddingboot „Insulin-
de”, welke te Oostmahorn is gestation-
neerd, uit te zenden om deze personen
in de gelegenheid te stellen, het eiland
te verlaten. In verband met den ijs
gang in de Waddenzee moest dit ver
zoek echter worden afgewezen.
Helena kwam haar haastig op de
gang tegemoet en trok haar mee, in
haar kamer.
Maar toen zij de reden van Lisawe
ta’s opzienbarende vlucht vernam,
maakte haar zorg plaats voor hevige
verontwaardiging. Wat alleen
omdat je je niet wilde laten fotogra-
feeren, maakte je al die opschudding
Het staat zoowaar al in geuren en
kleuren in het ochtendblad. Een of an
dere reporter heeft er natuurlijk de
lucht van gekregen. Hier, kijk maar
eens! Trillend van opwinding sloeg zij
een krant op: „Geheimzinnige ver
dwijning van een Russin! Scène na
scène! Dramatisch einde van een
modeshow! Weet ik, wat er nog al
les over zal worden geschreven! Het
Atelier Trubetzkoy wordt er natuurlijk
bij genoemd- En wat heb je ons in on
gerustheid laten zitten! Ik heb nooit
kunnen denken, dat je er zulke kuren
op na hield, Lisaweta!
Het zijfi geen kuren. Lisaweta zei
het heel bedeesd.
Wat is het dan?
Lisaweta haalde haar schouders op.
Haar gezicht was bleek, maar er lag
een vastberaden trek om haar mond.
Helena Trubetzkoy probeerde het
nog eenmaal: Zie tenminste in, dat
je die halsstarigheid zult moeten op
geven. Iemand in jouw positie kan
zich nu eenmaal niet aan publiciteit
en daarmee aan persfotografen ont
trekken.
Het spijt me, ik kan niet anders
handelen! Mijn contract verlangt bo
vendien alleen mjjn handen, gravin.
Contract, contract... Helena Tru
betzkoy begon zich opnieuw op te win
den. Maar het contract eischt ook.,
•dat je mijn firma geen schade beroMP
Den volgenden morgen.
Toen wij den volgenden morgen
(Zaterdag) bij de werf kwamen, wacht
te ons een groote verrassing
Zijn
munten uit door beknoptheid,
keurigheid en helderheid en
daardoor, zoowel in binnen- als buiten-
landsche vakkringen, steeds groote
waardeering. Algemeen bekend zijn:
Borneo expeditie. Geologische ver
kenningstochten in Centraal Borneo
1893—1894.
Geologie de la republique Sud-Afrf-
caine du Transvaal 1901. G. A. F. Mo-
lengraaff en W. A. J. M. van Water
schoot van der Gracht N ieder lande
1913, (handboek der Regionale Geolo
gie 1. 3. De geologie der zeeën van Ne-
derlandsch Oost-Indië 1922.
G. A. F. Molengraaff en A. L. Hath
the vredefort mountain land in tbe
Southern Transvaal and the Northern
Orange free State 1925.
En thans heeft hij zijn 80sten ver
jaardag bereikt, in volkomen helder
heid van geest. Hij heeft het goede in
zijn leven weten te waardeeren en leed
en teleurstelling op de juiste plaats we
ten te stellen en zijn herinneringsbeel
den in zijn hart bewaard. Daardoor
hebben zijn leerlingen hun leermeester
zoo buitengewoon leeren waardeeren,
hem hooggehouden als hun groote voor
beeld en hem niet vergeten. Dit is de
grootste belooning. welke hij in zijn
ouderdom heeft mogen ontvangen. Hij
gedenkt „allen” die daarop recht heb
ben, in vriendschap en in dankbaar
heid.
Mr. Sounby zit ook in de zaal. Ik
vrees, dat hij je wel spoedig naar
Amerika zal ontvoeren.
Fotografeeren? Mij? Lisaweta
keek verschrikt om zich heen, als
zocht zij een uitweg om zich haastig
uit de voeten te maken. Neen, neen!
Maar mademoiselle, een mi
nuut... De fotograaf begreep er niets
van.
Lisaweta schudde hardnekkig het
hoofd. Een foto? Aan haar handen zou
Robert Eschberg haar niet herkennen
maar als hij nu toevallig eens haar
gezicht in een tijdschrift vond, wat
dan? Dan zou hij haar misschien zoe
ken, zou zij tegenover hem komen te
staan en hem moeten zeggen: Ik heb
je belogen, ik ben de vrouw van een
ander. Ik heb je hulp aanvaard, zon
der eenig gewetensbezwaar alleen,
om uit die hel daarginds te kunnen
geraken Neen, dat zou ze immers
nooit kunnen. En nog minder zou ze
in staat zijn hem deze bekentenis te
doen: Ik ben van je weggegaan, ik
ben heimelijk gevlucht, omdat ik je
liefheb en omdat ik niet vrij ben... jn <je hand en begaf zich haastig naar
Lisaweta overdacht dit alles slechts
vluchtig en onsamenhangend, maar in
stinctmatig was zij den fotograaf toch
reeds voorbij geloopen nog vóór deze
zijn verzoek had kunnen herhalen. Ze
nuwachtig baande zij zich een weg
door de menigte bewonderaars. Noch
Helena Trubetzkoy noch Ninette slaag
den er in haar tegen te houden. Zij
vluchtte haar kleedkamer binnen,
haastig werd de sleutel in het slot
omgedraaid en alle kloppen en roepen
was vergeefsch.
Mademoiselle heeft vijf minuten
geleden het hotel door den achteruit-1
Plotseling kwam de Waal
los.1
Voor de derde maal toog de „Jan
Blankenf’ naar den ijsdam, om een
derde lading door de torpedisten te la
ten aanbrengen. Nauwelijks waren en
kele van hen op den dam aan het
hakken, of de „Siberië” en de „Chris
tiaan Bruning” lieten fluitsignalen hoo
ren. Zij bevonden zich op dit oogen-
blik te Ewijk. De kapitein van de „Jan
Blanken” waarschuwde„de Waal
komt los. Ze vluchtten hierheen. Gauw
van het ijs af, jongens.”
Met groote moeite klauterden de
torpedisten weder aan boord. Onder
tusschen waren de „Siberië” en de
„Christiaan Bruning” langszij geko
men.
„Direct naar de haven bij de werf”,
was het wachtwoord. De Waal is plot
seling losgeschoten van Nijmegen af.
Al de 5 ijsbrekers waren nog maar
net in de haven, of het losgeschoten
ijs dreef in groote snelheid langs
Deest. Urenlang hield dit aaq.
De ijsbrekers, die overnacht hadden
in de haven te Deest, zijn omstreeks
10 uur naar Tiel vertrokken. Hun
werk op de Waal was afgeloopen. Ook
de torpedisten waren niet meer noo-
dig.
Spoediger dan verwacht was, kon
men terugkeeren. De natuur had ge
holpen. De spanning was geweken.
en tot commandeur in de
Oranje Nassau.
Hem zijn uitgereikt geworden de Bor-
neo-medaille (van het Natuur- en Ge
neeskundig congres), de Plancius-me-
daille (van het Aardrijkskundig Genoot
schap) en de Wollaston-medaille (van
„The Geological Society of Londen”).
Verder is hij lid van de Koninklijke
Academie van Wetenschappen en van
nog een drietal binnen- en buitenland-
sche wetenschappelijke genootschap
pen. Hij is eere-lid of correspondeererwl
lid van een viertal Nederlandsche en
een achttal buitenlandsche wetenschap
pelijke genootschappen.
En in 1929 heeft „The university erf
Witwatersrand” te Johannisburg hem
benoemd tot honorary doctor erf
science.
Professor dr. G. A. F. Molengraaff
heeft het zeer groote voorrecht om zijn
tachtigsten verjaardag te mogen bele
ven tezamen met zijn echtgenoote me
vrouw C. Molengraaff-Gerlings, die in
dezelfde maand haar 76sten verjaardag
heeft bereikt, terwijl beiden naar om
standigheden nog een goede gezondheid
genieten. Hij heeft den wensch te ken
nen gegeven den 27sten Februari niet
feestelijk te herdenken en zal daarom
dien dag afwezig zijn.
Het leven van dezen groeten Neder-
landschen geleerde, die internationaal
een groote bekendheid heeft verworven
is geheel beheerscht geworden door zijn
groote liefde voor de natuur en hare
verschijnselen ,die hem steeds weer
hebben doen speuren naar hare groote
en kleine problemen, om te trachten
deze door zijn scherpen helderen geest
tot een oplossing te brengen.
In dit werkzame leven zou men, in
het algemeen gesproken, drie belang
rijke perioden kunnen onderscheiden:
Zijn aanvangsperiode waarin ook
valt de tijd van zijn buitengewoon hoog-
leeraarschap te Amsterdam (1891
1897) gekenmerkt door verschillen
de reizen en expedities, waarvan de
voornaamste zijn de expeditie naar
welker eerste gedeelte
onder leiding van de professoren Mar
tin en Suringa stond en zijn beroemde
groote onderzoekingsreis naar Centraal
Borneo.
Zijn Transvaal-tijd. die in 1897 begon
met zijn benoeming tot staatsgeoloog
van de Zuidafrikaansche republiek. In
1899 bij het uitbreken van den Boeren
oorlog trad hij op als organisator en
leider van het identiteitsdepartement.
Dit bureau had spoedig, ook bij de En-
gelschen, groote vermaardheid verwor
ven door de snelle en nauwgezette wijze
waarop de inlichtingen over dooden en
gewonden werden verstrekt. Na den
Boerenoorlog heeft hij zich enkele ja-
ren als consulting geologist te Johan
nisburg gevestigd.
Zijn Delftsche tijd, waarin zijn bui
tengewone gaven als docent gelegenheid
hebben gekregen geheel tot ontplooiing
te komen. In deze periode heeft hij te
vens nog een paar wetenschappelijke
expedities ondernomen, o.a. naar Timor
en naar Transvaal, die hij voor de stu
die van enkele geologische problemen
noodig achtte.
Zijn beteekenis als man der weten
schap heeft van vele zijden erkenning
gevonden. De Nederlandsche regeering
heeft zijn groote verdiensten erkend
door zijn benoeming tot ridder in de
orde van den Nederlandschen Leeuw
Een geweldige explosie.
Een donderende knal deed alle
toeschouwers op den dijk en werf
opschrikken. De booten, liggende
aan de werf, schudden. Groote
massa’s ijsbrokken vlogen toren
hoog in de lucht en vielen een eind
verder in de Waal neer, een fon
tein veroorzakende van omhoog
spuitend water.
Nadat de ijsregen opgehouden had,
begaven wij ons met de „Jan Blan
ken Jzn.” opnieuw naar den ijs
dam, om de uitwerking van de
explosie op te nemen. Er waren 3
geweldige treebbers van 4 bij 5
meter in den dam geslagen.
30)
Het licht gleed over het felle rood
en het fletse blauw van het oud-Rus-
sisch gewaad en deed haar blauw
zwart haar glanzen. Haar handen hiel
den als een edele kelk het houten
beeldje omvat. Een oogenblik was bet
doodstil onder de honderden toeschou
wers, tot plotseling een stormachtig
applaus door de groote zaal daverde.
Telkens weer moest Lisaweta dankend
buigen, tot zij eindelijk zichzelf achter
het scherm terugvond, verward en
Verlegen.
Helena Trubetzkoy sloot haar moe
derlijk in haar armen. Vandaag is
je fortuin gemaakt, kind! zei zjj met
bewogen stem.
En plotseling waren daar ook Ni
nette, Lucilla en alle anderen van het
atelier. Lisaweta zag zich omringd
door een menigte menschen, die nog
steeds in omvang toenam. Zij begreep
biet, waar zij allen ineens vandaan
kwamen. Kunstenaars, journalisten, re
gisseurs het was een golf van be
wondering en geestdrift, welke haar
dreigde te verstikken.
Eensklaps echter viel de verwarring
Van haar af. Een fotograaf had zich
Voor haar opgesteld. Zij hoorde de
stem van Helena Trubetzkoy: Nu
hog even dezelfde pose als zooeven,
kind! Er wordt een foto van je ge-
*iaakt. Morgen sta je in alle bladen.