PLANETARIUM
Frankrijk in oorlogstenue
Vlucht uit Moskou
Baagsdie Courant van Dinsdag 27 Februari 1940
STADSNIEUWS
paleizen
en
van
VERGADERING OUDERRAAD
FEUILLETON.
VIJFDE BLAD, PAGINA 1.
Kathedralen
dragen het „boetekleed
den oorlog”
BLEEK TE ZIJN
heeft
buitengewone
J)e beveiliging
kunstschatten
van
De Loire-kasteelen.
R.
voor
BAKKERSVAKONDERWIJS.
(Nadruk verboden.)
31)
HOOFDSTUK XVI.
voor
(.Wordt vervolgd.).
Bernekamp heeft
EEN KOMEET, DIE
EEN KLEINE PLANEET
Grauwe zandzakken inplaats
van beeldhouwwerken.
achter komt?
niet hebben, dat men
bevelen handelt.
KONINKLIJK NEDERLANDSCH
LANDBOUW COMITÉ
ONZE NIEUWE GEZANT IN
TEHERAN
Daarom
worden
der
De Moderne School voor Bakkers-
vakonderwijs opent op 18 Maart spe
ciaal voor de jongere bakkersgezellen
een vooropleidingscursus.
schaal
aan
dit ook
eenigszins mogelijk maken, in
voor het onderwijs zoo schade-
OUDERAVONDEN SCHOLEN A. EN B.
JAN VAN GOJENSTRAAT 94
Op Donderdag j.l. werd in school B,
Jan van Gojenstraat 94 een ouderavond
gehouden, welke door een klein aantal
ouders werd bezocht. Het hoofd der
school de heer Wolda opende den avond
met een woord van welkom in het bij
zonder tot den heer Snethlage, die de
film „Vacantiebezigheid voor schoolkin
deren” toelichtte. Deze film was in één
woord prachtig en de heer Snethlage
gaf een duidelijk beeld, hoe de kinderen
in de duinen kunnen genieten.
Het jaarverslag van den penningmees
ter werd goedgekeurd. Tot lid der
Oudercommissie werd wegens aftreden
van den heer Kromhout, de heer van
Leeuwen gekozen. T heer Hoogenboord
bepleitte een nauwere samenwerking
tusschen huis en school. Aan den pen
ningmeester den heer Kromhout werd
voor het vele werk dat hij heeft gedaan
in de O.C. een kistje sigaren namens de
O.C. overhandigd.
HAAGSCHE VROUWENBOND.
Donderdagavond 29 Februari wordt
in Het Hof van Holland een vergade
ring gehouden van den Haagschen
Vrouwenbond. Mevr. F. J. v. Gelder-
Droste, zal spreken over het Vredes
vraagstuk.
tingstijd naar
koppig Ik
noote maar niet zoo
ten!
En als Helena er
Je weet, ze Kar t—
m strijd met haar
Wat betreft de iuchtbescherming van
scholen werd reeds eerder van B. en
W. bericht ontvangen, dat bij oorlogs
gevaar de scholen voorloopig zullen
worden gesloten.
De bezetting der schoolgebouwen door
militairen
Dezer dagen kwam de ouderraad
van ’s-Gravenhage in vergadering bij
een onder leiding van den voorzitter,
mr. A. C. van Bruggen.
Inzake de bezetting van schoolge
bouwen door militairen, waardoor de
openbare scholen percentsgewijze veel
zwaarder zijn getroffen dan de bijzon
dere scholen, was. naar de voorzitter
mededeelde, nader bericht ontvangen
van B en W. Onder herhaling van
hun streven om te dezer zake verbete
ring te brengen in de verhouding tus
schen openbaar en bijzonder onderwijs,
berichtten B. en W aan den Ouder
raad, dat zij zich tot den minister van
Defensie hadden gewend om zijn steun
te vragen bij het vrijgeven van school
gebouwen daarbij dient op den voor
grond te staan het wederom voor het
onderwijs beschikbaar st0en van scho
len in de zwaar bezette gedeelten van
de gemeente, met name in Scheve-
ningen, het Boomen- en Bloemenkwar-
tier en Loosduinen. De verwachting
mag worden uitgesproken, dat, voor-
zoover de defensiebelangen
maar
dezen
lijken toestand bij voortduring verbe
tering zal worden gebracht. De Ouder
raad acht het niettemin gewenscht
zijn aandacht aan deze zaak te blijven
geven.
vanochtend ontslag genomen uit haar
betrekking. Zij zal niet meer in het
atelier terugkeeren. Ik acht het ge
wenscht jullie daarvan op de hoogte
te brengen en ik verbind daaraan het
verbod om eventueele nieuwsgierige
vragen, van wie dan ook, in verband
met dit ontslag te beantwoorden. Wie
er prijs op stelt aan het atelier ver
bonden te blijven, zal goed doen zich
hieraan te houden en bovendien elke
relatie met mademoiselle Bernekamp
te verbreken. Ik wensch in geen geval,
dat de reputatie van het atelier nog
verder afbreuk wordt gedaan. Allen
goed begrepen?
Met haar zwarte, doordringende
oogen keek zij elk lid van het perso
neel afzonderlijk aan. Niemand durfde
iets te zeggen.
Ninette en Lucilla hadden moeite
haar tranen te bedwingen. Nooit meer
met Lisaweta tezamen komen? En als
zij nu eens in kommervolle omstandig
heden verkeerde? Zoo lang zou zij wel
niet van het gespaarde geld kunnen
rondkomen. Wat moest er nu van
haar worden? Beide meisjes vroegen
het elkaar fluisterend, nadat allen
weer aan het werk waren gegaan. Er
moest iets heel ernstigs met Lisawe
ta gebeurd zijn, anders zou madame
Trubetzkoy zich niet zoo onbarmhar
tig hebben getoond.
En toch ga ik vanavond na slui-
haar toe, zei Lucilla
kan toch een landge-
in den steek la
in dichte stapels liggen de grauwe
zandzakken opgehoopt tegen het
beeldhouwwerk der portieken. Verdwe
nen zijn al die honderden heiligen, uit
gehouwen in de ruwe steen, die de
bezoekers bij hun kerkgang als tege
moet schenen te treden Voor het
eerst sinds honderden jaren heeft men
ze moeten beveiligen tegen het ruwe
geweld van' den mensch. Eeuwen heb
ben ze getrotseerd, weerstand geboden
aan honderden winters, aan wind, aan
vorst, aan regen, aan duizend jaren
godsdiensttwisten, aan oorlogen en
revoluties en op slot van zaken is het
een treurig privilegie van den moder
nen tijd, dat zij beschermd moeten
worden tegen de vernielzucht van onze
wel diep gezakte beschaving. Verdwe
nen zijn er al die profeten met hun
patriarchale baarden, verdwenen al
die heiligen van Frankrijk, die ko-
ningen en bisschoppen, die martelaren
en maagden, die op zoo naieve wijze
Frankrijk’s oudste geschiedenis oprie-
pen. Chartres, „de” kathedraal van
Frankrijk, Bourges met zijn beeld
houwwerk, Reims, de kathedraal der
koningszalving, de Notre Dame te Pa
rijs, zoo rijk aan fijne gratie, de ka
thedralen van Amiens, van Lyon, van
Rouaan, al die honderden oude ker
ken van Frankrijk, ze zijn bijna on
herkenbaar geworden. In een devoot
De examens voor het Mulo-
diploma.
Voorts werd nog behandeld het ver
zoek van een oudercommissie om steun
te verleenen aan haar voorstel, aan
het hoofdbestuur der vereeniging voor
M.U.L.O.-onderwijs gedaan, om dit
maal de examens voor het M.U.L.O-
diploma later te doen aanvangen dan
gewoonlijk in verband met de omstan
digheid, dat wegens de bezetting van
vele scholen door militairen de daar
door verminderde schooltijden de
voorbereiding voor dat diploma min
der grondig had kunnen geschieden dan
gewoonlijk.
De Ouderraad overwoog, dat alreeds
om redenen van administratieven aard
het niet goed mogelijk zou zijn, deze
examens op een later tijdstip te stellen.
Echter werd het wel wenschelijk ge
oordeeld, dat bij het stellen van de
exameneischen en de beoordeeling van
het examenwerk ditmaal een meer
milde maatstaf zal worden aangelegd.
In verband met de vroege Paschen
werd overwogen aan den wethouder
te verzoeken de Pinkstervacantie uit
te breiden en de Paaschvacantie te be
korten, opdat in verband met de te
verwachten betere weersomstandig
heden tijdens de Pinksterdagen de va-
cantie aan de leerlingen meer ten goede
zou kunnen komen. Mede in overleg
met de onderwijsinspectie was de
Ouderraad echter van meening, dat
het, gezien den korten tijd van voorbe
reiding, thans niet doelmatig was een
dergelijk voorstel bij den wethouder
aanhangig te maken.
half-duister waren ze gedompeld, be
klemmend schoon bijna in die sfeer
van purper en goud en azuur, welke
door de gebrandschilderde ramen naar
binnen viel. Nu is al dat kostbaar glas
in lood uit zijn voegen gelicht, gepakt
in genummerde kisten, welke veilig
opgeborgen zijn in schuilplaatsen,
waar vernielende bommen geen schade
kunnen aanrichten en slechts na den
oorlog zullen zij aan de hand der sche
ma’s, die in elke kist ingesloten
zijn, weer in hun oude glorie hersteld
worden. De onmetelijke schat der mid-
deleeuwsche glazeniers is hierdoor
voor vernieling behoed, een schat, die
zoo groot is, dat een oppervlakte van
niet minder dan twee hectaren door
deze ramen bedekt zou kunnen wor
den.
Voor het eerst worden nu die onme
telijke kerkruimten verlicht door de
aangrijpende glorie van het zonnelicht.
Eensklaps staat daar uit het donker
naar voren getreden een wolk van hei
ligen en engelen, opgeschrikt als het
ware door al dat licht na eeuwenlang
sinds de glasmeesters uit de middel
eeuwen de gapende bogen met hun
kunstwerken hebben afgesloten, geleefd
te hebben in een subliem half-duister
De architectonische schoonheid van al
die vroeger wel eens vervagende lij
nen,. komt in het heldere zonnelicht
strakker tot uiting, doch die klaarheid
is eigenlijk te hel en wanneer op een
triesten winter dag de regendruppels
naar binnenwaaien, is het er oneindig-
verlaten en treurig
[Van onzen specialen verslaggever.)
Parijs, Februari.
jYankrijk-in-oorlog, dat zijn niet al
leen de millioenen mannen, die op
geroepen zijn tot verdediging van het
vaderland, dat zijn niet alleen duizen
den fabrieken, die dag en nacht wer
ken voor de oorlogsindustrie, dat zijn
niet alleen tienduizenden huisgezinnen,
die angstig, maar dapper ook eiken
dag opnieuw uitzien naar berichten
van vader of echtgenoot of broer, die
„ergens in Frankrijk” zijn gevaarlijken
plicht vervult, maar dat is nog veel
meer. Frankrijk-in-oorlog, dat is ook
een heel volk, een heel land in oor-
logssfeer. Een „heel land dat is dus
heel Frankrijk met al zijn onschat
bare kunstschatten, met zijn duizenden
cultuurmonumenten uit de voorgaande
eeuwen, zijn kathedralen en kerken,
zijn kasteelen en paleizen.
Gedurende den vorigen oorlog heeft
Frankrijk zoo’n zwaar leergeld moeten
betalen denken we slechts terug
aan de kathedraal van Reims dat
reeds lang voor de noodlottige Septem
berdagen van verleden jaar de noodige
maatregelen getroffen waren om op
doeltreffende wijze Frankrijk’s natio
naal kunstbezit tegen land- en lucht
bombardementen te beveiligen. Zeer
oppervlakkig en misschien wel al te
droog prozaïsch voor dergelijke kunst
schatten kunnen we dit nationaal
kunstbezit in twee categorieën ver-
deelen: het roerend en onroerend be
zit en al naar gelang die categorieën
is de bescherming voor iedereen of
slechts voor heel enkele ingewijden
zichtbaar.
Wonderlijk is het, wanneer men te
genwoordig in Franrijk rondreist. Ka
thedralen en kerken, paleizen en kastee
len, hebben het boetekleed van den
oorlog aangetrokken.
Dezer dagen verspreidde het A.N.P.
op gezag van een buitenlandsch Nieuws
bureau het bericht, dat de sterrenkun
dige Kulin een nieuwe komeet
ontdekt.
Blijkbaar werken de
omstandigheden vertragend. De ontdek
king had namelijk op den 30sten Ja
nuari van dit jaar plaats en eerst nu
vindt men het de moeite waard om er
melding van te maken, dat „ergens”
aan den hemel een komeet verschenen
is. Inmiddels vermeldt het bericht niet,
dat de komeet in werkelijkheid een
kleine planeet is. Het is namelijk vaak
zeer moeilijk in een paar uren tijds
vast te stellen, of het hemellicht een
komeet dan wel een kleine planeet is.
Om deze vraag te beslissen moet men
althans bij benadering, de baan van het
hemellicht berekenen. Dit is direct na
de ontdekking geschied, het resultaat
van de berekening was, dat men te
doen had met een kleine planeet, die
reeds in het jaar 1934 ontdekt was en
die nu door Kulin teruggevonden werd.
Maar nu komt nog het meest teleur
stellende, De kleine planeet, die Kulin
opnieuw ontdekte, vertoont zich aan
den hemel als een sterretje van de zes
tiende grootte. Dit wil zeggen, dat het
schijnsel van de planeet slechts een
tienduizendste gedeelte bedraagt van
het schijnsel, dat een nog juist zichtbare
ster ons toezendt. Dientengevolge heeft
de mededeeling geen waarde voor het
groote publiek: er is geen enkele ama
teur, die met zijn kijker ook maar een
spoor van de planeet zou kunnen ont
dekken.
Dit is nu de tweede maal in dit jaar
dat wij vergast worden op een sterren
kundig bericht, van weinig waarde.
De vorige maal werd ons een catastrofe
beschreven op zoo sensationeele wijze,
dat het publiek een ©ogenblik in ver
warring geraakte. Achteraf is gebleken
dat het bericht waarschijnlijk betrek
king had op een nieuwe ster, die niet
minder dan een maand te voren ont
dekt was. Ook deze nieuwe ster ver
toonde zich aan den hemel als een heel
zwak lichtpuntje. En bovendien had
deze nieuwe ster geen kenmerken, die
haar onderscheidden van alle andere
nieuwe sterren.
t Begint er op te gelijken, dat de
„zenuwenoorlog” zich meester gaat ma
ken van de wetenschappelijke bericht
geving. We nemen ons dan ook voor, de
betrouwbaarheid en de waarde van de
berichten zelf te toetsen voordat zij ge
publiceerd worden.
De gewezen consul-generaal te Ham
burg, F. C. baron van Aerssen Beyeren
van Voshol, die is benoemd tot Harer
Majesteits buitengewoon gezant en
gevolmachtigd minister te Teheran.
waar men zeker was. dat geen viaduc
ten den doorgang zouden versperren,
verliet een lange rij vrachtauto’s
Parijs. Voor die malle decorauto’s,
welke er uitzien als onmetelijke rij
dende droogrekken, waartegen nu on
der zware zeilen enorme schilderijen
rustten, reed een allerzonderlingst
voertuig, een vrachtauto, waarop een
hooge steling was opgebouwd, vanwaar
een bezorgde museum-conservator en
een paar werklieden een oogje in het
zeil hielden, of er niets verschoof up
de achter hen volgende soms tot zes
meter hoog opgeladen wagens en of
zij werkelijk zonder ongelukken onder
alle obstakels door zouden gaan. Hier
en daar bleek gedurende dien langen
zeer langen rit want hard kon er
natuurlijk niet gereden worden en het
doel was dikwijls honderden kilometers
ver verwijderd een boomtak te moe
ten worden afgehakt en herhaaldelijk
moesten de P.T.T.-arbeiders, die in een
speciale auto den stoet vergezelden,
telefoon- en telegraafdraden tijdelijk
afsnijden, om die gevaarten den door
tocht mogelijk te maken. Voor zoover
ons bekend is, zijn al die tochten zon
der eenig ongeluk verloopen, zijn al
die rijkdommen uit Frankrijk’s musea
en bibliotheken veilig geborgen in de
lang te voren voorbereide schuilplaat
sen. Doch ho. troosteloos zien die
musea er nu uit: in het Louvre, in het
Carnavalet-museum, in het Petit Pa-
laL, in al die andere Parijsche musea,
in al die van de groote provinciesteden,
welke verondersteld worden, aan een
eventueelen luchtaanval bloo. te kun
nen staan, gapen nu open plekken
tegen de muren, staan de uitstalkasten
leeg, dragen de voetstukken geen beel
den meer. In de nationale bibliotheek
te Parijs is de geheele kostbare mun
tenverzameling van 200.^00 stuks, zijn
de meeste der meer dan honderddui
zend bundels prenten, de tweeduizend
mappen handschriften, de talrijke
kostbare „unica" alleen voor de
„unica” uit de zaal der prachtbanden
waren meer dan vierhonderd kisten
noodig verdwenen: „ergens in
Frankrijk”, wachten zij het einde van
den oorlog af.
De kunstminnaars kunnen dus gerust
zijn; wanneer vijandelijke vliegtuigen
aanvallen zouden wagen op Frankrijk’s
groote steden, dan zullen de kunst
voorwerpen van de musea, bewijzen
niet ten onder te gaan door het geweld
van de moderne cultuur.
De vergadering sprak zich bij meer
derheid van stemmen uit voor af
schaffing van de rundveeteeltregeling.
De vergadering was voorts van oor
deel, dat moest worden toegestaan om
evenals te voren de nieuw-ontgonnen
gronden voor 100 procent met fabrieks
aardappelen te betelen, in verband
waarmede te bevoegder plaatse stap
pen zullen worden gedaan.
Besloten werd bij het overleg met
den vertegenwoordiger van den minis
ter van Defensie aan te dringen op
het op ruime schaal verleenen van
zaken-verloven aan gemobiliseerde
landbouwers.
Daisy hem voorloopig alleen. Zij had
verschrikkelijk veel te doen, verzeker
de ze. Er zou waarschijnlijk heel wat
tijd mee gemoeid zijn om achter het
adres van die Lisaweta Finschow te
komen.
Douglas Gattersworth voelde zich
ernstig te kort gedaan. Hij had zich
dezen eersten ochtend in het kostelijke
Parijs met Daisy heel anders voor ge
steld. Wat moest hij nu beginnen? Er
bleef niet veel anders over dan een
wagen te huren en zich naar het Bois
te laten rijden, daar ergens te ontbij
ten en dan maar weer naar de stad
terug te keeren. Misschien kon hij
vanmiddag wel eens een bezoek bren
gen aan de Engelsche club of aan zijn
kennissen op het Britsche gezant
schap.
Atelier Trubetzkoy, madame?
vroeg de portier, bij wien Daisy haar
licht opstak. Dan doet u het beste
een taxi te nemen. Ik zal den chauf
feur wel even inlichten.
Helena Trubetzkoy zat juist midden
in een belangrijke bespreking, toen de
boekhouder haar een briefje in geslo
ten couvert bracht. Daar is een da
me, die u wenscht te spreken.
Ik heb toch op het oogenblik geen
tijd... Geërgerd scheurde Helena Tru
betzkoy het briefje open. „Daisy
Lohr, Weenen’, las zij in drukletters
en daaronder waren vluchtig een paar
woorden gekrabbeld: „verzoekt om
een onderhoud inzake Lisaweta Fin
schow.
Finschow? haar onbekend. Maar
Lisaweta, ja, ja. zij had een Lisaweta
in haar dienst gehad, Lisaweta von
Bernekamp.
verloofde te ontmaskeren. Zij vertel
de Gattersworth wat zij bij het laat
ste bezoek van Robert had opgemerkt.
Maar wat denk je dan nu te doen?
vroeg Gattersworth, niet begrijpend.
Daisy’s gezicht verstarde van haat.
Wat ik denk te doen? Ik ben van
plan er voor goed een eind aan te
maken. Ik zal er voor zorgen, dat dat
schepsel onschadelijk wordt gemaakt.
Zij heeft al genoeg op haar kerfstok.
Waarschijnlijk is de politie hier nog
niet van haar verblijfplaats op de
hoogte. Wie weet onder welken naam
zij zich hier schuil houdt.
En wil jjj dat nu alles zelf ter
hand gaan nemen? Gattersworth vroeg
het gemelijk en verbaasd tegelijk.
Natuurlijk! Wie zou het anders
moeten doen? Ik ben toch tenslotte de
gene, die de dupe van haar praktijken
is geworden?
Neem me niet kwalijk Daisy,
maar dat dunkt me voor een dame
toch een weinig verheffende taak.
Daisy wierp het hoofd in den nek.
Verheffend? Wat heeft dat er
mee te maken? Ik wil Robby alleen
maar eens laten zien, wie van ons bei
den het sterkst is.
Gattersworth zweeg. Hij vond, dat
Daisy al weinig reden had zich over
Eschberg’s handelwijze verontwaar
digd te toonen, maar hij wachtte zich
wel er voor deze meening onder woor
den te brengen. Als Daisy haar ver
loving wilde verbreken uitstekend,
hij zelf wenschte niets liever. Alleen
de wijze, waarop zij zich in deze ge
schiedenis meende te moeten mengen,
stuitte hem tegen de borst.
Bij hun aankomst in het hotel liet
O. L. School A.
Op Vrijdag 23 Februari hield de
Openbare Lagere school A Jan van Go
jenstraat 94 een ouderavond, welke
door 100 ouders werd bezocht In zijn
openingswoord heette de heer A. G.
Hols, hoofd der school de ouders har
telijk welkom.
Het gedeelte van den avond
de pauze was gewijd aan zang en een
tweetal tooneelstukjes door de leerlin
gen der 6e klasse vlot en aardig opge
voerd. welke door eenige commissiele
den waren ingestudeerd.
Een krachtig applaus getuigde van de
waardeering der ouders. In de pauze
kregen de ouders gelegenheid het werk
hunner kinderen te bezichtigen en met
het onderwijzend personeel zich te on
derhouden.
Na de pauze sprak het hoofd der
school de scheidende leerlingen der 6e
klasse toe. Nadat de prijzen en getuig
schriften waren uitgereikt werd door
den voorzitter der Oudercommissie den
heer N. P. Hoogenboord een woord van
dank gesproken, namens de ouders en
leerlingen en bood hij den heer Hols
en mej. v. d. Nat een souvenir aan; mej.
Hoekstra werden bloemen aangeboden.
De heer Hols en mej. v. d. Nat en mej.
Hoekstra bedankten daarop alle aanwe
zige ouders en leerlingen voor deze
hartelijke attentie.
Onder voorzitterschap van den heer
H. D. Louwes te Ulrum is dezer dagen
de maandelijksche vergadering der
eerste afdeeling van het Koninklijk
Nederlandsch Landbouw-Comité alhier
gehouden.
Omtrent de in deze vergadering ge
dane mededeelingen of genomen be
sluiten valt het navolgende te ver
melden.
Van verschillende zijden werd de
aandacht gevestigd op de zeer ongun
stige omstandigheden, waarin tal van
veehoudersbedrijven verkeeren. In vele
gevallen kan zelfs van een noodtoe
stand worden gesproken.
Men vraagt zich onder deze om
standigheden af wat er terecht komt
van de door den minister van Econo
mische Zaken gedane toezegging, in
zake een redelijke verdienste voor den
boer.
Niet te ontkennen valt, dat ook door
natuurlijke oorzaken de toestand moei
lijk is geworden.
Aan verder ingrijpen van de over
heid ten aanzien van de prijszetting
van het stroo zal niet te ontkomen zijn.
Besloten werd, in vereeniging met
de andere centrale landbouworganisa
ties den minister van Economische
Zaken telegrafiscn te verzoeken onver
wijld een prijs- en afzetregeling van
stroo te publiceeren.
Den veehouder ontbreekt veelal het
geld om het benoodigde voerstroo te
koopen. Daarom moeten er maat
regelen worden genomen om de in
komsten der veehoudersbedrijven te
doen stijgen.
Als een der werkzaamste middelen
daartoe moet worden beschouwd, het
onmiddellijk hervatten van het over
nemen door de Regeering van onge
schikt gebruiksvee.
De vergadering besloot deze aange
legenheid te bespreken met de andere
centrale iandbouw-organisaties en den
Algemeenen Nederlandschen Zuivel-
bond en voor te stellen bij het college
van regeenngscommissarissen aan te
dringen op hervatting van het uit de
markt nemen va i ongeschikt gebruiks
vee door de overheid. Voorts werd ver-
hooging van den melkprijs noodzake
lijk geacht
Om te verhinderen, dat groote hoe
veelheden van de ondermelk verloren
gaan, behoort van Regeeringswege de
gelegenheid te worden gegeven een
groot quantum magere melkpoeder te
fabriceeren tegen een gegarandeerden
prijs, welke boven de veevoederwaarde
ligt
Daar hoeft ze niet achter te ko
men Ninette ik kan eenvoudig
niet anders. Ik zou geen rustig oogen
blik meer hebben, als ik Lisaweta
zoo aan haar lot overliet.
Ninette gaf Lucilla plotseling een
kus. Ik ook niet Lucilla. Ik ga
met je mee!
De D-trein Weenen-Parijs kwam hij
gend in het station tot stilstand. Ga
lant hielp Gattersworth Daisy uitstap
pen.
Sinds den vorigen avond beteeken-
de zij voor hem meer dan de char
mante jonge vrouw, met wie het zich
loonde uit tijdverdrijf wat te flirten.
Zij was waard, dat er om haar ge
streden werd. Misschien liet zij Esch-
berg toch nog loopen. Hoewel hij er
niet met haar over had gesproken,
hoopte hij het van harte. Hij zou een
uitstekende vrouw voor hem zijn,
waarmee hij zich ook overal in En
geland zou kunnen laten zien. Welis
waar bezat zij een paar minder goe
de eigenschappen, die zij nog zou
moeten afwennen, maar dat was van
later zorg. Zij zou er zich wel bij
neerleggen, wanneer zij eenmaal tot
de ontdekking was gekomen, dat al
zijn liefde ten spijt, haar wil
hem niet steeds wet kon zijn.
Zou je me nu niet eens willen
vertellen lieve kind, wat je eigenlijk
in Parijs wilt? vroeg hij, toen ze sa
men in een taxi naar het hotel reden.
Wat is het doel van deze geheim
zinnige reis?
Daisy kneep haar oogen half dicht.
Iets zeer belangrijks Doug. Voor
jou en mij misschien zelfs wel een le
vensbelang. Ik sta op het punt mijn
In het Atelier Trubetzkoy heerschte
een nerveuze opwinding. De eigenares
se verscheen, geheel in strijd met
haar gewoonte, reeds om tien uur in
den ochtend. De oorzaak daarvan kon
men slechts vermoeden. Waarschijnlijk
was het gebeurde van den vorigen
avond met Lisaweta aan een en ander
debet. Niemand durfde iets te vragen.
Wie zoolang met haar had samenge
werkt als Ninette bijvoorbeeld, wist,
wat die diepe rimpel tusschen de
wenkbrauwen van Helena Trubetzkoy
beteekende. Eerst wat later op den
ochtend deed Ninette haar schuchter
mededeeling van Lisaweta’s absentie.
Helena Trubetzkoy maakte een af
werende beweging. Weet ik, weet
ik! Roep het geheele personeel bij el
kaar!
Binnen vijf minuten stonden allen,
die op eenigerlei wijze van het atelier
deel uitmaakten, in de ontvangkamer.
Er heerschte een gedrukte stemming.
Allen dachten hetzelfde: Wat is er met
Lisaweta aan de hand?
Hpipna Trubetzkoy kwam ruischend
het vertrek binnen. Haar gezicht leek
nog stroever.
Mademoiselle
Doch niet alleen kerken en kathe
dralen en kapellen, ook de Loire-
kasteelen zijn in hetzelfde grauwe boe
tekleed van grijze zandzakken ge
stoken.
Doch Frankrijk’s kunstbezit bestaat
niet alleen uit kerken en kasteelen en
historische gebouwen; in die kathedra
len en paleizen en in de tallooze musea
en bibliotheken worden andere schat
ten bewaard, welke tegen vernieling
gevrijwaard moesten worden. Waar en
hoe? Dat zijn geheimen, welke slechts
aan heel enkele ingewijden bekend
zijn: ze zijn verspreid over heel Frank
rijk, in de onderaardsche gewelven met
metersdikke muren van oude kastee-
lene, in de bomvrije kelders van de
Banque de France, in kleine provincie
plaatsjes, waar in de eenvoudige huis
jes geen meesterwerken van oude
kunst vermoed worden. Gemakkelijk
is die verhuizing der kunstschatten niet
geweest. De kleinere stukken, och dat
ging nog wel: ze werden zorgvuldig
door gespecialiseerde arbeiders inge
pakt in speciaal hiervoor getimmerde
kisten, sommige schilderijen werden
uit hun lijsten gelicht en opgerold,
doch verreweg de meeste heeft men
met lijst en al moeten inpakken, zoo-
als b.v. het bekende doek uit het Lou-
vre-museum, het „Vlot der Medusa”
voorstellende, misschien wel het groot
ste schilderij ter wereld. Hoe groot die
verpakkingsmoeilijkheden ook waren,
ze waren slechts kinderspel bij de
kwestie van het vervoer. Hoe moesten
die enorme gevaarten van Parijs naar
een vergeten provinciestadje worden
overgebracht? Geen enkele normale
vrachtwagen was voor zoo’n vracht be
rekend per trein ging het nog veel
minder, tot plotseling een der conser
vatoren op het idee kwam de Comédie
Francaise haar vracht- en aanhang
wagens voor het vervoer te leen te vra
gen. Het spreekt vanzelf, dat niet te
vergeefs bij een andere muze werd
aangeklopt en zoo heeft men op een
goeden dag eer merkwaardige stoet
Parijs kunnen zien verlaten. Langs een
zorgvuldig te voren bestudeerden weg.
Zij excuseerde zich bij haar bezoe
ker: Ik ben direct weer bij u.
Daisy Lohr werd door verschillende
gangen geleid. Jonge meisjes in lan
ge, witte jassen en haastige loopjon
gens passeerden haar. Eindelijk stond
zy tegenover Helena Trubetzkoy.
De voormalige Russische gravin
ontving haar met de vriendelijke te
rughoudendheid eener vrouw van de
wereld.
Waarmee kan ik u van dienst
zjjn, juffrouw Lohr? Zij sprak
vloeiend Duitsch, zy het met een
scherp Russisch accent. Gaat u zit
ten rookt u?
Dank u, ik wil niet te veel van
uw kostbaren tyd in beslag nemen.
Daisy Lohr voelde zich niet geheel
op haar gemak. Die Helena Trubetz
koy had zooiets superieurs.
Ik zag dezer dagen in een tijd
schrift een bekroonde foto van uw
atelier. Zij was werkelijk buitenge
woon.
Ach vond u? Helena Trubetz
koy glimlachte erkentelijk. Wat een
omwegen bewandelde die jongedame^
Om haar een compliment te maken,
zou ze toch wel niet uit Weenen hier
heen zijn gekomen. Zij wachtte zwij
gend op hetgeen zeker nog wel zou
volgen.
Zoudt u my misschien willen zeg
gen, wie voor deze foto als model
heeft gediend? vroeg Daisy.
Als regel geven wij daarover bij
voorkeur geen inlichtingen.
t
