HAAGSCHE COURANT
PLANETARIUM
Vlucht uit Moskou
Denieuwe
I
r
r
de K.P.M.
STADSNIEUWS
Maandag 4 Maart 1940.
volrijp -
Een
nieuw
voor
1
VIERDE BLAD.
O
R.
is
Dr. F. H. Meihuizen.
FEUILLETON.
(Nadruk verboden.)
zijn
schrok
S
Een M.T.S.-er, oud-lyceïst, heeft voor
het R.K. Lyceum te Haarlem een
projectie-planetarium
geconstrueerd.
ONDERHANDELINGEN MET DEN
RIJKSGEBOUWENDIENST.
DE VERJAARDAG VAN DE
PAUSKEUZE
K.L.M. ZAL HAAR NIEUWE
GEBOUW VERHUREN
ROODE KRUIS-AMBULANCE
NAAR FINLAND
VEERTIGJARIG JUBILEUM TAND
ARTS G. L. VAN DEN HOEK
Zaterdag vierde de heer G. L. van
den Hoek, tandarts hier ter stede, den
dag, waarop hij veertig jaar geleden
zijn praktijk begon. Op een druk be
zochte receptie te zijnen huize hebben
vele collega’s en patiënten den jubilaris
geschenken en bloemen aangeboden.
Het nieuwe m.s. „Van der Capellen”, dat gebouwd is op de werf
van de N.V. Piet Smit jr. te Rotterdam en bestemd is voor de K.P.M.,
zal op 5 Maart a.s. zijn proefvaart houden op den Nieuwen Waterweg.
ZESTIGJARIG JUBILEUM
CHRISTELIJK SOCIALE
VEREENIGING
Het hierboven afgebeelde instrument
werd door den heer Pieterse, oud-leer-
ling van het R.K. Lyceum te Haarlem,
voor deze school ontworpen en onder
zijn leiding met eenvoudige middelen
vervaardigd. Dank zij deze kranig»
verrichting bezit de school thans een
uitstekend hulpmiddel bij het sterren»
kunde-onderwijs.
No. 17509.
arts bij de maatschappij „Nederland”,
welke functie hij tot 1928 uitoefende
met Batavia als standplaats. Het jaar
daarop keerde hij naar Rotterdam
terug, waar hij inspecteerend genees
heer werd bij de N.A.S. maatschappij
(Holland-Amerika-lijn). Daarnaast was
hij medewerker aan de polikliniek voor
tropische ziekten in Katendrecht en
leider van de transportkolonne van de
afdeeling Rotterdam van Het Neder-
landsche Roode Kruis.
De bezoekers van het Zeiss-Planetarium
Haagsche Courant zullen op boven
staande foto den vorm van het be
roemde Zeiss-Planetarium herkennen.
Met hersenschudding opgenomen.
Zaterdagmiddag omstreeks 4 uur
in de Parkstraat de 22-jarige militaire
motorrijder H. P. bij het remmen met
zijn motor geslipt en gevallen.
Met een hersenschudding en een ern
stige hoofdwonde is hij naar het mili
taire hospitaal overgebracht.
Wij wenschen den heer Pieterse toe, dat
hij in zijn verdere loopbaan met zijn
vermogens en gaven zal weten te woe
keren bij het uitvoeren van de opdrach
ten, die de maatschappij hem zal ver
strekken.
Ook voor de school was het een be
langrijke dag. Het is, naar wij meenen
te weten, de eeaige school, die thans een
hulpmiddel van zulk een omvang en met
zoo goed bruikbare eigenschappen bezit.
DE HEER MEIHUIZEN BENOEMD
TOT LEIDER.
De ambulance-commissie van het
Nederlandsche Roode Kruis heeft, daar
toe gerechtigd door het dagelijksch be
stuur in haar vergadering van Zaterdag,
benoemd tot leider van de ambulance
naar Finland den heer F. H. Meihuizen,
arts te Rotterdam, die deze benoeming
heeft aanvaard.
De leider van de Nederlandsche Roode
Kruis-ambulance voor Finland, dr. Fre-
derik Hendrik Meihuizen, werd 29 Aug.
1886 te Batavia geboren. Na beëindiging
van zijn middelbare studie bezocht hij
van 1903 tot 1910 de medische facultei
ten van de universiteiten te Groningen
en Utrecht. In dit laatste jaar deed hij
zijn artsexamen. Na eenige jaren in de
huispraktijk werkzaam te zijn geweest,
was hij van 1912 tot 1913 een der ge-
neesheeren in de Nederlandsche Roode
Kruis-ambulance, welke naar den eer
sten Balkanoorlog werd uitgezonden.
Daarna begaf dr. Meihuizen zich naar
Indië, waar hij van 1914 tot 1915 werk
zaam wits bij de pestbestrijding en als
geneesheer-directeur van de kliniek in
Poerwokerto.
In 1915 werd dr. Meihuizen benoemd
tot bedrijfsarts bij de Ombilin kolen
mijnen te Sawah Loentoe. In 1922 is de
leider van de Nederlandsche ambulance
naar Finland, aangesteld als scheeps-
Zooals reeds gemeld vierde Zater
dag de Christelijk sociale vereeniging
„Onze Hulp is in den naam des Hee-
ren” haar zestig-jarig jubileum.
Ter gelegenheid daarvan recipieerde
het bestuur in de middaguren in het
gebouw aan de de Rozenburgstraat 7.
Rond de bestuurstafel was een groot
aantal bloemstukken gegroepeerd o.a.
gezonden door het Hoofdbestuur van
den C.N.W.B. van den oud-eerevoorzit-
ter, dr. E.J.W. Posthumus Mejjjes,
van den dameskrans „Dorcas”, van
het fonds U.B.O. en van het Chr. fonds
van ziekenhuisverpleging.
Persoonlijk kwamen o.m. hun geluk-
wenschen aanbieden, de gep. luit.-gene
raal jhr. Roëll, de heeren P. J. Na
huizen, voor2. van den Chr. Nat. Werk
mansbond, C. Koster en C. Sneep, be
stuursleden van dezen bond, J.H. Wern-
sen en A. Drop, namens den Haagschen
Chr. Besturenbond, H. Withaar, en
J. Verbaan, van den Ned. Chr. Bouw-
vakarbeidersbond, J.V.L. Negrijn, se
cretaris van de provinciale commissie
Zuid Holland van den C.N.W.B., J.J.
Stam, bestuurslid van de vereeniging
„Simson”, de dames G.H. de Vries,
G. Du Chatinier en H. Turenhout, de
putatie van de dameskrans Dorcas”,
de heeren J.G. Vos, Haagsche admi
nistrateur van het fonds U.B.O.,
J.K. Verhoef jr., penningmeester van
het sanatoriumfonds van den C.N.W.B.
en J.C. van Oeveren, namens het Chr.
fonds voor ziekenhuisverpleging.
Voorts was een groot aantal afdee-
lingen van den C.N.W.B. ter receptie
vertegenwoordigd. Schriftelijke geluk-
wenschen waren gezonden door dr. E.J.
W. Posthumus Meijjes, dr. M.M. den
Hertog, ds. A. J. Wormgoor, N. Herv.
predikanten en dr. J. Hoek, predikant
bij de Gereformeerde kerk den Haag
West.
verwachtingen.. Het strekt den heer
Pieterse tot eer, dat hij niet klakkeloos
gecopiëerd heeft, doch werkelijk de
vraagstukken zelfstandig overdacht
heeft. In de eerste plaats moest hij ver
scheidene teleurstellingen, die de een
voudige hulpmiddelen hem bereidden,
trotseeren en te boven komen. In de
tweede plaats heeft hij voor enkele on
derdeden eigen vindingen toegepast.
Het lijdt dan ook geen twijfel, dat de
heer Pieterse met een minimum aan
materialen en hulpmiddelen een maxi
maal resultaat heeft weten te bereiken.
De tijd moet leeren hoe bedrijfszeker
zijn constructie is.
De koepel heeft een middellijn van
480 c.m. en biedt plaats aan een twintig
tal personen.
Zoolang zij geen pas had, kon hij
haar niet meenemen. Aan wiens zor
gen moest hij haar in dien tijd toever
trouwen? Aan madame Trubetz
koy? Dat leek hem het eenige.
Lisaweta wachtte in angstige span
ning, welke zij zoo goed mogelijk
trachtte te verbergen. Nochtans viel
hem haar ongerustheid onmiddellijk
op.
Niet zulke rimpels in je voor
hoofd! zei hij hartelijk, terwijl hij
vluchtig haar wang streelde. Daarop
vertelde hij haar, dat hij naar Weenen
terug moest. ’t Is maar voor een
paar dagen, liefste, dan kom ik je
weer halen.
Maar daarmee was haar ongerust-
den eerstvolgenden trein, heid niet weggenomen. Er is iets
heel ernstigs gebeurd, Robert, ik zie
het aan je gezicht.
Hij glimlachte. Wat kon er voor
ernstigs gebeuren, zoolang zij elkaar
liefhadden?
Lisaweta schrok aanvankelijk
eenigszins, toen zij hoorde, dat zij
naar Helena Trubetzkoy terug moest, borgen weet,
maar Robert achtte dit de eenige op
lossing.
Wij zijn haar bovendien een verkla
ring schuldig, zei hij. Ze is heel
goed voor je geweest en zij heeft het
recht te weten, hoe zich alles in wer
kelijkheid heeft toegedragen.
Hij begaf zich dus nogmaals naar
de telefooncel en liet zich met Atelier
Trubetzkoy verbinden. De eigenaresse
bleek zoowaar aanwezig te zijn. Aan
vankelijk klonk haar stem wat koel
en gereserveerd, maar toen Robert
haar mededeelde, dat hij er prijs op
stelde haar in te lichten betreffende
den werkelijken gang van zaken met
ftnds het onderhoud met Gatters-
warth wuren een paar dagen verloo-
pen. Robert had den Engelschman,
Daisy, Weenen, zijn zaken alles
vergeten. Nóg wilde hij aan niets an
ders denken dan aan Lisaweta en ge
lukkig zijn.
Maar de werkelijkheid diende zich
weldra in haar meest prozaischen
vorm aan. Er kwam een dringend te
legram van dr. Stephan, spoedig ge
volgd door een tweede: „Verzoeke on
middellijke overkomst voor bespre
kingen met Lohr.
Robert zat met Lisaweta in de hal
van zijn hotel, toen hem dit telegram
werd gebracht.
Excuseer mij een kwartier, ja?
Ik moet even een dringend gesprek
voeren met Weenen.
Haar vrouwelijk instinct deed Lisa
weta onmiddellijk vermoeden, dat er
iets onaangenaams was gebeurd. Zij
had willen informeeren, maar Robert
zou het haar zelf wel zeggen, als hij
den tijd daartoe gekomen achtte.
Eschberg wachtte in de telefooncel
op het totstandkomen van de dringen
de verbinding, waarmee slechts enke
le minuten gemoeid waren. Stephan
was zelf aan de telefoon. Meneer
Eschberg, u moet onmiddellijk terug
komen! Daisy Lohr heeft haar crediet
opgezegdl
Probeer nu soej> \jjjj
van 'W
geplukte tomaten!^
Lisaweta von Bernekamp, die men ten
onrechte van minderwaardige hande
lingen had beticht, toonde zij zich
direct veel toeschietelijker.
Dat zou mij bijzonder genoegen
doen. Ik kan u niet zeggen, hoe pijn
lijk mij dat heeft getroffen. Ik ver
wacht u beiden dus spoedig.
Het was al laat, toen Robert Esch
berg de woning van Helena Trubetz
koy verliet, maar nu kon hij tenmin
ste gerust zijn. Alles was opgehelderd
en in orde gekomen, zooals hij zich
dat had voorgesteld. Lisaweta zou in
het atelier blyven tot hij in de gele
genheid zou zijn naar Parijs terug te
keeren en de pasformaliteiten voor
haar in orde te maken.
Ik dank u, dat u Lisaweta weer
bij mij hebt teruggebracht, zei Helena
Trubetzkoy bij het afscheid.
Robert keek nog eenmaal om. In de
deuropening stond Lisaweta naast
Helena Trubetzkoy, die haar arm om
haar heen had geslagen. Zij geleek
een kind, dat zich beschermd en ge-
Haar lieve, stralende
glimlach vergezelde hem.
Maar dat staat toch gelijk met
een debacle, zei den volgenden dag dr.
Stephan wanhopig, toen Robert, die
onmiddellijk van den trein naar zijn
kantoor was gegaan, met hem de
boeken en dossiers bestudeerde.
Dat lijdt geen twijfel, waarde
Stephan, en ik vrees, dat we een en
ander niet zullen kunnen vermijden.
Misschien dat juffrouw Lohr als
nog bereid zou kunnen worden gevon
den haar geld in de onderneming te
laten opperde dr. Stephan aarze
lend. Het was tusschen u en uw
verloofde toch alles weer in orde?
Dat had ik wel gedacht, ant
woordde Robert, volkomen onbewo
gen.
Stephan, aan het andere einde van
de lijn, scheen een beroerte nabij.
En dat zegt u maar zoo kalmweg?
stamelde hij. Maar dat beteekent
immers-
Ik weet precies wat dat betee
kent, beste Stephan, maar ik kan me
er op het oogenblik toch heusch niet
over opwinden.
Wilt u dan tenminste zoo goed
zijn om direct terug te komen? vroeg
Stephan, bijna schuchter. Het scheen
hem aan geen twijfel onderhevig, of
Robert Eschberg had zijn verstand
verloren.
Met
beste Stephan, maar houd je alsje
blieft kalm. Erger dan het is, kan het
toch niet worden. En het dunkt me
het voornaamste, dat overigens alles
in orde is.
Stephan had er geen idee van, wat
Robert met dat „Overigens alles in
orde” bedoelde. Voor hem verkeerde
alles in de grootste wanorde, een
wanorde, welke een catastrophe nabij
kwam.
Langzaam keerde Robert Eschberg
naar Lisaweta terug. Hij overlegde,
wat hem te doen stond. Als Daisy
Lohr haar crediet opzegde, ging het
niet alleen om het geld, dat zij in zijn
firma had belegd. Waarschijnlijk zou
den nog wel andere credieten te krij
gen zijn, maar het feit, dat Daisy
Lohr zich terugtrok, Daisy, achter
wie tenslotte de naam van haar vader
stond, dat was het fatale. Hij moest
inderdaad onmiddellijk terug. Maar
wat zou hij met Lisaweta beginnen?
Het instrument.
Tenslotte geven wij hier een korte be
schrijving van het toestel.
Het planetarium van den heer Pie
terse is een copie van het Zeiss-Planeta
rium. Doch als men een vergelijking
maakt tusschen het voorbeeld en de
copie, mag men niet uit het oog verlie
zen, dat het Zeiss-Planetarium ontwor
pen en uitgevoerd is door een staf
van deskundige ingenieurs en instru
mentmakers terwijl de copie vervaar
digd werd door schooljongens en uit
de beperkte beurs van een middelbare
school. Het toestel werd grootendeels
vervaardigd uit onderdeden van een
motorrijwiel, uit meccano-onderdee-
len en met zeer eenvoudige lenzen.
Het resultaat is bevredigend. De ster
renhemel maakt een goeden indruk, al
leen de deskundige toeschouwer zal op
merken, dat de helderheden van de
sterren niet geheel juist zijn weergege
ven. Men moet echter bedenken, welk
een geduld dit onderdeel van het werk
geëischt heeft. Verder kunnen de zon,
de maan en de planeten Mercurius,
Venus en Mars geprojecteerd worden.
De zon beschrijft, zooals het behoort,
haar jaarlijkschen omloop door den Die
renriem. De zonsweg de ecliptica
is door een lichtlijn zichtbaar te maken.
Ook de hemelequator en de hemel-
meridiaan kunnen op den koepel ver
schijnen.
De maan beschrijft haar weg door
den Dierenriem en vertoont onderwijl
al haar schijngestalten.
De drie planeten voeren hun grilligen
loop uit ten opzichte van de sterren
van den Dierenriem.
Het mechanisme, dat al deze bewe
gingen bewerkstelligt, voldoet aan de
Pontificale Hoogmis opgedragen door
den Internuntius
Ter gelegenheid van den verjaardag
van de Pauskeuze van Z. H. Paus
Pius XII heeft de Pauselijke Internun
tius in ons land, mgr. Paolo Giobbe,
gisterochtend in de kerk van den H.
Jacobus aan de Parkstraat een pontifi
cale hoogmis opgedragen, waarbij vele
autoriteiten tegenwoordig waren. De
internuntius werd geassisteerd door den
deken mgr. van der Tuin en mgr. Pol-
ma als troondiakenen, door mgr. dr.
Th. Verhoeven als presbyter-assistent
en door de kapelaans Pronk, Lohman,
van Stolwijk en van den Oudenhoven.
Onder de aanwezigen bevonden zich
de gezanten van Portugal, Polen,
Italië, België, Brazilië, Argentinië,
Frankrijk, Uruguay en Columbia, de
zaakgelastigden van Peru en Chili,
allen met hun dames en mevr. Szent
Istvany, de echtgenoote van den Hon-
gaarschen gezant. Voorts minister mr.
M. P. L. Steenberghe, de staatsraden
mr. P. J. M. Aalberse, minister van
Staat, en mr. dr. D. A. P. N. Kooien,
de voorzitter van de Tweede Kamer
mr. J. R. H. van Schaik, mr. dr. L. N.
Deckers, oud-minister en lid der
Tweede Kamer, mr. W. J. Berger, pro-
cureur-generaal bij den Hoogen Raad,
W. C. J. J. baron van Voorst tot Voorst,
lid van de Provinciale Staten van
Zuid-Holland, generaal-majoor H. F.
M. baron van Voorst tot Voorst, gene
raal-majoor jhr. J. T. Alting van Geu-
sau, luitenant-generaal P. J. van Mun-
nekrede, lid van het Hoog Militair Ge
rechtshof en verschillende kerkelijke
autoriteiten en vertegenwoordigers van
orden.
Het koor zong de Missa Festiva van
Philip Loots, Tu es Petrus van A.
Giesen en het Te Deum van Jan Nie-
land.
In tegenwoordigheid van den burge
meester van Haarlem, dr. J. E. baron de
Vos van Steenwijk, werd Zaterdagmid
dag in het R.K. Lyceum te Haarlem het
aldaar opgestelde projectie-planetarium
in gebruik genomen.
De rector van de school, pater N. Th.
Vlaar sprak de kleine groep van genoo-
digden toe en verwelkomde in het bij
zonder den burgemeester, den wethouder
van onderwijs, dr. van Gelder, directeur
van de M.T.S. te Haarlem en dr. J. J.
Raimond jr., directeur van het Zeiss-
Planetarium Haagsche Courant. Onder
het gezelschap bevond zich ook de heer
Badon Gijben, voorzitter van den Haar-
lemschen Weer- en Sterrenkundigen
kring.
Vervolgens begaf het gezelschap zich
naar de zolder-verdieping van de school,
waar de heer Pieterse, die thans gemo
biliseerd is, een demonstratie gaf met
het toestel, dat hij vervaardigde naar
het voorbeeld van het Zeiss-instrument.
De toeschouwers kwamen onder den
indruk van het vertoonde, maar boven
al werden zij vervuld met bewondering
voor de resultaten die de heer Pieterse
met eenvoudige middelen en ten koste
van een ijzeren doorzettingsvermogen
heeft weten te bereiken.
Na afloop van de demonstratie gaf de
burgemeester, die zelf doctor in de ster
renkunde is, uiting aan zijn groote be
wondering voor den bouwer en zijn
werk. Dr. de Vos van Steenwijk sprak
de hoop uit, dat ook dit planetarium,
zij het dan op bescheidener schaal dan
het groote Zeiss-planetarium, zijn cul-
tureele zending onder de leerlingen van
de school en wellicht ook onder de
Haarlemsche ingezetenen zou mogen
vervullen.
Tenslotte huldigde de heer Badon
Gijben den heer Pieterse namens de
leden van de afdeeling Haarlem van de
Nederlandsche Vereeniging voor Weer-
en Sterrenkunde.
Het was voor den heer Pieterse een
belangrijke dag. Hem gewerd de wel
verdiende, openlijke waardeering voor
zijn waarlijk stoutmoedige onderneming.
al met haar bankier in verbinding ge
steld.
Robert knikte zwijgend.
Je weet natuurlijk, wat dat be
teekent
O ja, vader. Het beteekent, dat
ik verschillende ondernemingen zal
moeten liquideeren, dat mijn crediet
in gevaar komt en dat ik grootendeels
weer van voren af aan zal moeten be-
binnen.
En is daar nu niets meer aan te
doen?
Neen, vader.
Kan het dan werkelijk tusschen
jou en Daisy niet meer goed worden?,
De oude Lohr vroeg het bijna smee-
kend.
Het zou Robert een lief ding waard
zijn geweest, wanneer hij den ouden
man nu een paar troostende woorden
had kunnen zeggen. Maar er was
reeds al te veel gelapt en gesust, al
te lang was men aan de waarheid en
de eerlijke openhartigheid voorbij ge
gaan. Nu eindelijk moest men den
werkelijken toestand fier onder het
oog durven zien.
Hij vertelde Eugen Lohr van Anne-
greet, van deze eerste, groote liefde,
welke nog jaren na h^ar tragischen
dood was blijven voortleven. Hij her
innerde eraan, hoe hij zich lang na
dien met Daisy had verloofd, louter
uit verstandelijke overwegingen, pre
cies zooals Daisy zelf. En daarna
verhaalde hij van Lisaweta, van haar
gelijkenis met Annegreet, van de gril
van het lot, dat haar op zijn weg had
gebracht en den onweerstaanbaren
drang, welke hem naar haar toe
dreef. Er is voor mij geen andere
keus! besloot hij zijn biecht.
(Slot volgt.),
f'lXcx.
Voor de afdeeling ’s-Gra-
venhage-West van het Verbond „Pa
trimonium” spreekt op Woensdag
avond 6 Maart in gebouw Eltheto de
heer H. A. Dijkstra over „Ordening,
nu!”
EEN NABOOTSING VAN HEI
ZEISS-PLANETARIUM
MILITAIR SLIPTE MET ZIJN
MOTOR IN DE PARKSTRAAT
In December van het vorige jaar
zijn onderhandelingen aangevangen
tusschen de directie der K.L.M. en het
hoofd van den Rijksgebouwendienst
over verhuring van het nieuwe gebouw
der K.L.M. aan het Rijk.
Men verzocht ons van deze bespre
kingen geen melding te maken. Nu in
een der bladen wel bericht is gegeven
van deze onderhandelingen en dus de
zaak publiek is geworden, meenen wij
er eveneens mededeeling van te kun
nen doen.
Het gebouw, dat omstreeks Juli vol
tooid zal zijn, zal, indien de oorlogs
toestand dan nog voortduurt en dus de
K.L.M. slechts een beperkten dienst
kan uiteoeren, voor de huisvesting van
de administratie der luchtvaartmaat
schappij veel te groot zijn, terwijl de
kosten der bewoning boven de draag
krachten van het huidige budget lig
gen. Daarom opende de directie overleg
o.a. met den Rijksgebouwendienst over
verhuur aan het Rijk.
Ook met enkele groote particuliere
ondernemingen schijnen besprekingen
te worden gevoerd.
Mijn verloving met juffrouw
Lohr behoort tot het verleden, Ste
phan.
Stephan haalde hulpeloos
schouders op. Ja, dan-
Robert legde zijn hand op den arm
van den ander. En als ik nu weer
van voren af aan moet beginnen, bes
te Stephan, zou jij dan op je post
willen blijven? Zou je opnieuw mee
doen?
Daar behoeven wij niet eens over
te praten, meneer Eschberg. Dat
spreekt vanzelf!
Robert haalde verruimd adem.
Ik dank je, Stephan. Zie je, er is
toch nog wel iets moois op deze we
reld: dat er menschen zijn, die el
kaar, ondanks alles, trouw blijven.
De rest komt dan vanzelf wel.
Nu wachtte Robert echter nog een
moeilijke taak: het bezoek aan Dai
sy’s vader, met wien hij eveneens in
het reine moest komen.
Eugen Lohr zag er vermoeid en
verouderd uit, toen hij Robert in zijn
werkkamer ontving.
Ik had al verwacht, dat je ko
men zou neem plaats.
Zijn stem klonk veeleer droevig
dan afwijzend, maar juist dat trof
Robert het meest.
Je weet er alles van, vader? Het
was voor het laatst, dat hij dezen
naam mocht gebruiken. Bij alle moei
lijkheden, welke hij had te overwin
nen, deed het toch goed hier althans
geen vijandigheid te vinden. Alles zou
zich afspelen in deze vertrouwelijke
sfeer, welke Eugen Lohr steeds had
omgeven.
Ja, Robert, Daisy is niet te be
praten. Zoover ik weet, heeft z« zich
V CENTR. BUREAU v.d. TUINBOUWVEILINGEN in Nederland
JAVASTRAAT 80. AFDtHING RECLAME - ofN HA A G
Alleen de beste volrijp»
tomaten werden verwerk»
De tomatensoep is dit jaM
nog heerlijker en voedb
zamer. Ook vegetarisch
en ritueel verkrijgbaa«|
Druk bezochte receptie
3«)
