HAAGSCHE COURANT DE JAARBEURS IN OORLOGSTIJD Vlucht uit Moskou a u SANOSTOL „Het lékkere lewertraan-product!” Ki 1|« lil w 11 Dinsdag 5 Maart 1940. De 42ste Jaarbeurs vanmorgen geopend IN- EN UITVALLEN a 11 ai b 3 I as VIERDE BLAD. de Nederduitsch Hervormde voor FEUILLETON. Een geschenk Kerk te Wassenaar "Ik ben in deze tijd bijzonder voorzichtig- i ik neem nu inplaats van de scherpe fe zepen, die het goed bederven het houdt mijn goed prachtig fris en helder/' S ■aar aanleiding van de Raadszitting. .J Robert schudde het hoofd, Rede van den heer Graadt van Roggen De nieuwe doopvont van de gerestaureerde Ned. Herv. kerk te Wassenaar, welke gistermiddag aan het kerkbestuur is overgedragen. Het ontwerp is van Cor Alons, het beeldhouwwerk van H. Richter. Het geheel is een geschenk van de familie F. Gips te Wassenaar. „Robert, Ui heb hier in Parijs, in de Bik •V. er- aan De deelneming. ik (Nadruk verboden.) LISAWETA”. EINDE» No. 17510. particuliere geen woning- j samen-1 De deelneming aan deze „Jaarbeurs in oorlogstijd” is alleszins bevredigend. De groote Jaarbeursgebouwen zijn na genoeg geheel bezet en ook het terrein Vredenburg is geheel door exposities ingenomeii. Ondanks de te verwachten moeilijkheden als gevolg van den oor log in de bouwnijverheid is de groep bouwmaterialen en wegenbouw op deze Jaarbeurs zeer uitgebreid. Zij beslaat zoowel een gedeelte van de parterre- ruimten in de vaste Jaarbeursgebouwen als een groot deel van het terrein Vre denburg. De groote Beatrix-hal wordt voor het NOOIT ZEEP VAN ONBEKENDE HERKOMST 5ül- OM» krant gelezen, wat er gebeurd is. Ro bert, ik mag niet toestaan, dat jouw levenswerk door mij te gronde zou worden gericht. Tracht je weer met Daisy te verzoenen. Ik mag niet de schuld van dat alles zijn. Geloof me, dat het alleen mijn liefde voor jou is, welke mij dwingt dit te schrijven. Maak je niet bezorgd over mij. Ik blijf bij Helena Trubetzkoy. Ik ben door de juweelen, welke mijn moeder mij in het Koerganbeeldje heeft na gelaten, voor den nood behoed. Ik wil probeeren zonder jou te leven. Het zal wel gaan, Robert. Ook tegen het voorstel om mede te werken teneinde twee opera-voorstel- lingen door de Italiaansche Opera op het Binnenhof mogelijk te maken, was en bleef eenige oppositie. In hoofdzaak op grond, dat er geen enkel verband bestaat tusschen het karakteristieke Binnenhof en de op te voeren opera’s, behalve dan dat dit omsloten plein te gen den wind beschermt (riet tegen den regen!); het plankier, dat men daar zal opslaan, het tooneel. de décors enz. zullen echter aan het karakter van het Binnenhof niet ten goede komen en een ontsiering zijn. „Daar zit wat in”, zooals Buziau zei. Maar de burgemeester bleek tamelijk enthousiast. Hij meent, dat het met die tijdelijke ontsiering nogal zal los- loopen en hij trachtte de ontevredenen Maar zoo kan je toch werkelijk niet gaan, jammerde Lucilla, die haar met schmink en poeder een wat fleu riger aanzien trachtte te geven. Lisaweta streek met een vermoeid gebaar over haar voorhoofd. Ach, laat maar, Lucilla. Het komt er im mers niet op aan, hoe ik er uitzie... Meen je dat werkelijk?, vroeg plotseling een stem achter haar. Zij slaakte een kreet van verras sing. In den spiegel zag ze een stra lend gezicht, het gezicht van den man, dien zij liefhad. Lucilla keek van den een naar den ander. Zij overzag de situatie onmid dellijk en verdween. Lisaweta stond nog steeds op de zelfde plaats, haar armen hingen slap langs haar lichaam. Zij zag in den spiegel Robert naderbij komen. Nu was hij achter haar, legde zijn han den op haar armen en dwong haar zich om te draaien. Heb je op antwoord gewacht, liefste? Nu je ziet het, hier ben ik* Wat voor dwaze dingen heb je alle maal geschreven. Dacht je nu heusch, dat ik je nog eens zou laten gaan, nadat ik je met zooveel moeite heb weten te vinden? Alleen wij sa men kunnen immers opnieuw begin nen en twee menschen, die elkaar zoo liefhebben, kan het niet slecht gaan! Lisaweta moest het antwoord schul dig blijven zij voelde Robert’s Lip pen op de hare. 37) Eugen Lohr steunde het hoofd in de hand. Hjj wist, wat een zoo groote liefde beteekende. Ook hij had Dai sy’s moeder eens zoo innig liefgehad. Dat hij desondanks met haar niet ge lukkig was geworden, was uitsluitend daaraan te wijten geweest, dat hem de kracht had ontbroken zijn vrouw weg te rukken van alle uiterlijke din gen in het leven, welke haar blind maakten voor de diepere beteekenis van menschelijk geluk. Misschien zou Robert aan de zijde van Daisy een zelfde lot beschoren zijn geweest... -Ja, dan blijft mij niet veel anders over dan je alles goeds toe te wenschen, Robert. Dank je, vader vooral ook, omdat je me niets verwijt. Geloof me, jou leed te moeten doen, is voor mij wel het ergste. Dat weet ik ik neem het je ook niet kwalijk. Iedereen moet zijn eigen weg gaan. Ik zou het je graag wat gemakkelijker hebben gemaakt. Ik heb er zelfs al over gedacht, of ik zelf niet, in Daisy’s plaats maar je begrijpt wel ik kan niet zoo de monstratief tegen Daisy partij kiezen. grootste gedeelte bezet door de ma- chine-industrie en door de metaalnij verheid. Alle afdeelingen. zooals wij deze van vorige Jaarbeurzen kennen, zijn ook thans aanwezig. Al worden de verbin dingen met onze koloniën tengevolge van den oorlog ernstig bemoeilijkt, de afdeeling Nederlandsch Oost- en West Indië is ook op deze Jaarbeurs aanwe zig en is als vroeger voorbereid door het handelsmuseum van het Koloniaal Instituut. Een algemeene expositie van Indische producten en fabrikaten, welke voor het moederland en voor Europa van belang zijn, trekt op deze afdeeling de aandacht. Het is een verheugend teeken verder, dat ondanks de oorlogsomstandigheden het buitenland in grooten omvang aan deze „Jaarbeurs in oorlogstijd” deel neemt. Niettegenstaande de ontwrich ting van den internationalen handel blijft het internationale karakter der Koninklijke Nederlandsche Jaarbeurs gehandhaafd. Dit blijkt wel uit het feit, dat er op deze Jaarbeurs, behalve en kele individueele buitenlandsche deel nemers, collectieve inzendingen zijn van België, Duitschland, Frankrijk, Luxemburg, Zuid-Afrika en Zwitser land. Het totaal aantal deelnemers aan deze Jaarbeurs is bijna gelijk aan dat van die van het vorige jaar, name lijk 1994, waaronder 366 buitenland sche, tegen 2032, waaronder 474 buiten landsche in het voorjaar van 1939. Ook de verhuurde oppervlakte is slechts 400 vierkante meter kleiner dan het vorige jaar en bedraagt 17.100 vier kante meter. Uitbreiding. Vervolgens heeft de heer Graadt van Roggen een aantal mededeelingen gedaan omtrent de samenstelling van de Jaarbeurs, waarbij hij betoogde, dat de expansie-noodzakelijkheid is blij ven bestaan. Aan de bouwplannen tot de oprichting van ’n nieuw Jaarbeurs gebouw wordt momenteel rustig door gewerkt. Ook het daarmee samenhan gende overleg inzake nieuwe groeps vormingen heeft een regelmatig ver loop, waarbij o.m. op den voorgrond staat een uitbreiding van de afdeeling overzeesche gewesten en de plaatsing ervan in een centraal gedeelte van den nieuwen Jaarbeursvleugel. Na te hebben medegedeeld, dat de voorbereidingen voor de vijfde agrari sche jaarbeurs in het aanstaande na jaar in vollen gang zijn, wees de heer Graadt van Roggen er op, dat de internationale toestand en dezelfde lotsbestemming van België en Neder land tusschen de jaarbeursinstituten van beide landen een nauwere samen werking heeft teweeggebracht. Jaar beurzen als die te Brussel en te Utrecht kunnen tegenover het buitenland het bewijs leveren van de vele en ontzag lijke economische moeilijkheden, waar tegenover de kleine staten gesteld zijn. Moge daardoor tevens meer eerbied worden gewekt voor de houding der kleine neutrale staten in dezen, voor hen wel in het bijzonder zeer ernstigen tijd. De secretaris-generaal wees verder op de inzending der carrosseriebou wers, een expositie van autobussen en daarbij behoorende utensiliën, een nieuwe verschijning op deze voorjaars- beurs, terwijl ook de luchtbescherming in het kader van dezen tijd acte de presence geeft. Bijzondere aandacht vroeg hij voor de afdeeling Oost- en West-Indië, waar door verhoogden financieelen steun van het departement van Koloniën de economische belangen van onze over zeesche gewesten met meer nadruk ent in passender omgeving op den voor grond worden gebracht. Ditmaal is, met het oog op de bijzondere tijdsomstan digheden, een zoo volledig mogelijke verzameling van Indische producten geëxposeerd, welke in de plaats kun nen treden van producten, die vroeger van elders dan uit onze overzeesche gewesten werden betrokken en waar van de toevoer uit het vroegere land Lisaweta stond in het atelier van madame Trubetzkoy en was op het punt naar een filmopname te gaan, welke de Amerikaansche regisseur, die zich voor haar interesseerde, ten slotte toch had weten door te zetten. Zij zag GimatuurlJjk bleek» zoekers plachten te trekken, zijn klein begonnen, zei mr. de Monchy, blakend van optimisme. De Raad heeft tenslotte zijn zegen gegeven aan het voorstel, maar zes leden bleven onvermurwbaar. Voor het debat over nieuwe rooilij nen voor Spijkemakersstraat, Oliën- berg enz., en over standaardvuilnis emmers. die 16.000 duurder zullen kosten a 1 s we ze krijgen! mogen wij naar ons verslag verwijzen. Over het wederom voorgestelde sub sidie van 2500 aan de Alg. Ned. Ver- eeniging voor Vreemdelingenverkeer willen B. en W. zich nog eens bera men; zij hebben het voorstel voorloo- pig teruggenomen. BROCADES SIHFEMAN 8, PHARMACIA Het vervroegen van den termijn der Voorjaarsbeurs houdt verband met het feit, dat wij dit jaar een zeer vroege Paschen hebben. Wanneer de Voor jaarsbeurs op den daarvoor gebruike- lijken tijd zou zijn gehouden, zou de tweede Jaarbeursweek zijn samenge vallen met de Stille Week vóór Paschen. In 1932 is dat ook het geval geweest en toen hebben de deelnemers daar zeer veel last van ondervonden. Reeds in Juni 1939 heeft daarom het Jaarbeursbestuur besloten, de Voor jaarsbeurs in 1940 een week vroeger te houden dan anders. Dit is de tweede Jaarbeurs in dezen oorlogstijd. Ondanks de oorlogsomstan digheden heeft het Jaarbeursbestuur niet geaarzeld, ook nu de organisatie met groote kracht aan te vatten. Het bestuur is van meening, dat de oorlogs omstandigheden het Nederlandsche Jaarbeursinstituut voor een nieuwe taak stellen. Het Jaarbeurs-interme- diair heeft in de gewijzigde behoeften van het bedrijfsleven te voorzien en het bestuur is er van overtuigd, dat de Jaarbeursschakel deel uitmaakt van de economische verdediging van ons land. Op een wijze, waaraan de handel on der de huidige omstandigheden het meest behoefte heeft, brengt de Jaar beurs vraag en aanbod tot elkaar. te troosten met de mededeeling, dat de stichting Openluchtspelen Binnenhof ’s-Gravenhage dezen zomer zes Ham- let-vertooningen wil geven, waarbij het Binnenhof wel degelijk als natuurlijk décor zal dienst doen. De burgemees ter verwacht veel van de Binnenhof- festiviteiten voor het vreemdelingen- bezoek (uit ons eigen land in hoofd zaak, in verband met den internatio nalen toestand), waarbij dan nog komt, dat Fritz Hirsch dezen zomer in den Kon. Schouwburg operettes zal brengen en Scheveningen weer aller lei moois op het gebied van muziek en dans belooft, enz. Enfin: ook de be roemde Festspiele te Salzburg, die uit de gansche wereld drommen van be- Op den ochtend van de opening der Jaarbeurs heeft de secretaris-generaal, de heer W. Graadt van Roggen, in een persconferentie, welke ook door den president, den heer Fentener van Vlis- singen en de overige leden van den raad van beheer werd bijgewoond, een uitvoerige uiteenzetting gegeven om trent de totstandkoming en de betee kenis van deze Jaarbeurs. De 42ste Nederlandsche Jaarbeurs aldus spr., is opgebouwd als een de- fensie-werk in de verdedigingslinie der Nederlandsche volkshuishouding. Het nieuwe terrein, dat het Neder landsche Jaarbeursinstituut thans be treedt, draagt den naam van „oorlogs economie”. Op pijnlijke verrassingen zal men voorbereid moeten zijn. Wij zullen een tijd van ernstigen achteruitgang, een waarschijnlijk lang durige periode van stagnatie en in krimping op economisch gebied te aanvaarden hebben. In het licht van de huidige oorlogs omstandigheden heeft het economisch nut van het Jaarbeursintermediair die per relief en deze drieledige oorlogs- functie te vervullen gekregen: die van practische voorlichting, die van econo mische oriënteering en die van acti- veering van het bedrijfsleven. Een week vroeger dan in andere ja- ren is vanmorgen onder, de omstandig heden in aanmerking nemende, alles zins bevredigende belangstelling de 42ste Koninklijke Nederlandsche Jaar beurs geopend. verslinden, omdat de bewoners onmo gelijk huren zouden kunnen betalen, welke de exploitatie loonend maken of zelfs maar niet-verlies-gevend. Men heeft in dit opzicht in den vorigen oorlog heel wat leergeld betaald! Intusschen zijn de bouwprijzen reeds nu zoo hoog gestegen, dat de gecalcu leerde huurpijzen de financieele draag kracht van de arbeidersgezinnen te boven gaan, vooral in Loosduinen, maar Er zijn, zoowel van de zijde des wet houders voor S. en V. als uit den Raad harde woorden gesproken aan het adres van de particuliere bouwonder nemers, die in gebreke zouden blijven om te voorzien in de behoefte aan be hoorlijke arbeiderswoningen tegen een voor deze categorieën van bewoners redelijke prijzen. Is dit wel heelemaal billijk? Bouwondernemers en exploitanten (hetgeen veelal gaat) vormen niet een sociale instel ling, maar zij zijn zakenlieden, die uit den aard der zaak zooveel mogelijk willen verdienen op het terrein, dat zij tot het hunne hebben gekozen: dat van den bouw en de exploitatie van wonin gen, al naar de woningmarkt met haar vraag en aanbod hun daarvoor de beste kansen biedt. De sociale taak be rust daarbij op de Overheid, die door voorschriften en toezicht heeft te wa ken voor de belangen der burgerij, opdat de woningen aan redelijke eischen voldoen en de huren niet hoo- ger worden opgedreven dan billijk is te achten. Dit is een vorm van orde ning, die het particuliere bedrijfsleven niet meer bemoeilijkt dan in het alge meen belang noodig is. Nu kan het voorkomen en dit is inderdaad het geval dat de bouw kosten enz. van een bepaalde categorie van behoorlijke woningen in dit ge val arbeiderswoningen tot een zoo danig peil zijn gestegen dat voor een rendabele exploitatie huurprijzen moe ten worden gevraagd, welke te hoog zijn voor hen, voor wie deze wonin gen zijn bestemd en die er behoefte hebben. Het kan óók zijn, dat het woningen-exploiteerende bouwbedrijf weinig of geen werk maakt van den bouw van goedkoope woningen, niet alleen omdat daarop niet voldoende te verdienen is, maar ook om de huren van de bestaande woningen voor dezelfde categorieën van bewoners niet tengevolge van een te genover de vraag groot aanbod van allicht betere woningen te doen dalen. Zoo kan er inderdaad voor de Over heid aanleiding zijn om zelf in deze behoefte te voorzien dan wel steun te verleenen aan het initiatief, dat daar toe door woningbouwvereenigingen wordt genomen. Het bouwbedrijf wordt hierdoor niet geschaad, want de bouw geschiedt in beide gevallen na openbare aanbesteding en dus naar men moet aannemen met een be hoorlijke winst voor de betrokken bouwondernemers. Maar de particu liere woningexploitanten worden uit gesloten. Dit wordt door dezen onbil lijk geacht, omdat zij meenen even goed als Gemeente of vereenigingen, de vereischte woningen te kunnen exploi- teeren, indien zij slechts op even voor- deelige voorwaarden als dezen zouden kunnen bouwen en exploiteeren. Her inneren wij ons goed, dan heeft onze Gemeente met proeven in die richting geen prettige ervaring opgedaan en dus is het te begrijpen, dat zij de gelegen heid, welke de Woningwet haar biedt, aangrijpt om óf zelf in de behoefte te voorzien óf door haar steun het werk van woningbouwvereenigingen te be vorderen. Het voorstel tot dit laatste, dat gis teren in behandeling kwam, is eigen lijk de uitvoering van een in 1935 uit gesteld gedeelte van een Raadsbesluit van 1932. Men meent daartoe over te moeten overgaan, omdat de stijging van prijzen van bouwmaterialen een weinig rooskleurig perspectief opent en er veel kans is, dat de bouw later niet meer mogelijk zou zijn of wel met zoodanig hooge kosten, dat de exploi tatie kapitalen van de Overheid zou Behoeft u niet naar Parijs? vroeg Stephan, die in den brief goed nieuws vermoedde. Misschien was het een epistel van hun Fransche relaties. Ze hadden jaren achtereen met Le- reux frères in Syrië op de prettigste wijze samengewerkt. Misschien boden zij aan om het door Daisy Lohr op gezegde crediet over te nemen. Robert Eschberg glimlachte. Nee, Stephan, dit is geen zaken brief, maar daarom niet minder be langrijk. Er is nu nog een reden te meer om te gaan. Want op dezen brief kan ik niet schriftelijk antwoor den. kerwijs moeten worden opgeheven? Het geleek een tornado, welke met alles vernielende kracht haar weg koos en met onberekenbare wisselval ligheid het één vernielde om het an der ongehinderd te laten voortbe staan. Robert offerde uren van zijn nacht- i rust. Hij en dr. Stephan sliepen in him privé-kantoor op een divan. Na drie, vier uren van betrekkelijke rust werd de arbeid alweer hervat. Den gehee- len nacht brandde het electrisch licht. De zenuwen waren tot het uiterste ge spannen, telkens werd opnieuw gecij ferd, werden plannen ontworpen, be- grootingen gemaakt, met bankin stellingen en geldschieters onder- handelingen gevoerd maar het resultaat was steeds weer hetzelf de: Robert moest van voren af aan beginnen. Zooals hij verwacht had, werd de breuk met Lohr veel ernsti ger opgevat dan zij in werkelijkheid was. Daar niemand in de zakenwe reld iets bekend was van de persoon lijke motieven, welke hiertoe aanlei ding hadden gegeven, vermoedde men ernstige verliezen, verzwegen moei lijkheden en daarmee gevaar voor zichzelf. Een en ander was oorzaak, dat Robert met geen enkelen credi teur of bankinstelling tot een gunstig accoord vermocht te komen. Hij moest zijn boschbezit in Finland ver- koopen en zijn aandeelen in de Zweed- sche mijnbouwondernemingen aan derden overdoen. Zijn filialen in het buitenland moesten grootendeels wor den opgeheven, kortom, hij zou weer dat zijn, wat ook zjjn vader eens ge- Wees maar gerust, kleine meid. Moeder geeft je voortaan alleen nog maar Sanostolhet lékkere levertraanproduct. Want dat heeft niet alleen een frisschen sinaas- appelsmaak, het is ook het eenige levertraanproduct, dat zóó’n schat aan vitaminen A, B, C en D bevat. En daarom neemt het heele gezin Sanostol. de natuurlijke krachtbron. De „familieverpakking" van f. 2.75 is voordeelig. Zij bevat 21/» X zooveel als de bekende flacon van f. 1.40. óók in den Haag. De burgemeester vond het niet zoo erg, als de nieuwe woningen worden betrokken door be woners met hoogere inkomens, want W* en Ik dank je, vader, maar dat zou ook niet hebben aangenomen. Er moet nu eindelijk tusschen Daisy en mij open kaart worden gespeeld. Jij kunt je daar niet tusschen plaatsen; dat zou ons beiden onwaardig zijn. Robert en Eugen Lohr drukten el kaar nog eenmaal de hand. Daarna verliet Robert met een zwaar hart het huis, waar hij zoo lang gastvrij heid had genoten. In zijn kantoor wachtte Stephan op hem. Morgen vroeg zou men het aan de beurs en in alle zakenkringen we ten: de firma’s Lohr en Eschberg wa ren uit elkaar. Dezen nacht en vele volgende even eens moest nu worden doorgewerkt om zichzelf en de menschen, die van hem afhingen, boven water te houden. Maar zooveel tijd had hij toch nog wel om een telegram naar Lisaweta in Parijs te kunnen sturen: „Goed aangekomen. Wees niet be zorgd. Alles wordt goed. Robert”. De eerstvolgende dagen stonden de financieele rubrieken in de bladen vol met berichten over de breuk tusschen het Lohr-concern en de firma Esch berg. Robert zat tot over de ooren in het werk. Becijferingen, telefoonge sprekken, wisseling van telegrammen en brieven, bezoeken van aandeelhou ders, vergaderingen er kwam geen eind aan. Het geheele kantoor ver keerde in de grootste opwinding. Tal van geruchten deden de ronde nie mand wist, wat er eigenlijk ging ge beuren. Welke van Robert Eschberg’s ondernemingen zouden kunnen blijven bestaan en welke zouden noodzakebj- De oorlogsomstandigheden belemme ren vooral den internationalen handel en meer dan ooit heeft de overheid moeten ingrijpen. Het buitenland stelt zijn voorwaarden, zoowel wat invoer als uitvoer van goederen betreft, de binnenlandsche markt is eveneens aan tal van beperkende bepalingen gebon den. Op de Jaarbeurs is ter vergemak kelijking van den handel, hetgeen voor den zakenman van groot belang is, een vertegenwoordiging van den voorlich tingsdienst van het departement van Economische Zaken aanwezig. Een nieuwe afdeeling, niet direct een ge volg van, doch toch wel verband hou dende met de oorlogsomstandigheden, is de afdeeling „Nederlandsch toeris me”, welke op de vierde verdieping van het Jaarbeursgebouw is ondergebracht. Tot de samenstelling van deze nieuwe afdeeling, van groot belang nu door den oorlog de mogelijkheden om in het zo merseizoen reizen naar het buitenland te maken beperkt zijn, hebben het de partement van Waterstaat, de A.N.V.V. de K.L.M., de A.N.W.B., de K.N.A.C., het verbond van Vereenigingen voor Veilig Verkeer en verschillende ge meentebesturen en gewestelijke en plaatselijke vereenigingen medege werkt. TWEE DIKKE.. STUKKEN VOOR SLECHTS 12» CTS. weest was: een eenvoudige koopman. Dr. Stephan leerde Robert in deze kritieke dagen bewonderen. Hij wist, wat het Robert kostte de machtige handelsonderneming, welke hij met inspanning van al zijn krachten in den loop der jaren had opgebouwd, nu plotseling weer ineen te zien storten. Hij zag Robert’s gezicht in deze da gen steeds strakker en voortdurend eenzamer worden, maar er kwam geen enkele klacht over zijn lippen. Deze man had een doel en dat doel was grooter dan alles, wat hij nu ver loor. Toen zij aan het einde van den acht sten dag den vrij hopeloozen stand van zaken althans eenigermate kon den overzien, zei Robert tot zijn me- de-directeur: Wat een mensch eens heeft volbracht, dat kan hij opnieuw volbrengen, beste Stephan, maar wan neer je geen levensgeluk meer kent en je ideaal hebt verloren, wordt het be denkelijker. En nu hij legde zijn hand op Stephan’s schouder, nu moet je het eens twee dagen alleen zien klaar te spelen, Stephan. Ik moet noodzakelijk naar Parijs. Op dit oogenblik kwam juffrouw Küllers met een aangeteekenden brief uit Parijs. Robert herkende onmiddel lijk Lisaweta’s handschrift. Hij had het slechts een enkele maal gezien, destijds, toen zij hem in Londen had verlaten en een paar woorden voor hem achterliet. Een oogenblik, Stephan. Hij scheurde het couvert open en vloog den brief haastig door. dan zouden voor hen, die kleinere in komens hebben, de verlaten goede oudere woningen tegen lageren huur prijs beschikbaar komen. Daar mag iets waars in zijn, maar de opzet van deze zorg voor de volks huisvesting is het toch niet. Met eenige voldoening zal dan ook de mededee- ling van den wethouder zijn vernomen, -lat men er vermoedeliik in slagen zal. de huurprijzen nog eenigszins lager te I stellen dan geraamd was, al is het de I vraag of een verlaging met twee kwar tjes per week, waarvan de wethouder sprak, voldoende zal zijn om de wonin gen te brengen binnen het bereik van hen, voor wie ze bestemd zijn. Er is heel wat gepraat eer de Raad het voorstel dat wij onlangs in bij zonderheden hebben meegedeeld aannam. De liberale fractie bleef tegen. X

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 13