HAAGSCHE COURANT
DE JAARBEURS IN
OORLOGSTIJD
Vlucht uit Moskou
a
u
SANOSTOL
„Het lékkere lewertraan-product!”
Ki
1|«
lil
w
11
Dinsdag 5 Maart 1940.
De 42ste Jaarbeurs
vanmorgen geopend
IN- EN UITVALLEN
a
11
ai
b 3
I as
VIERDE BLAD.
de Nederduitsch Hervormde
voor
FEUILLETON.
Een geschenk
Kerk te Wassenaar
"Ik ben in deze tijd bijzonder voorzichtig-
i ik neem nu inplaats van de scherpe
fe zepen, die het goed bederven
het houdt mijn
goed prachtig fris en helder/'
S
■aar aanleiding van de Raadszitting.
.J
Robert schudde het hoofd,
Rede van den heer Graadt
van Roggen
De nieuwe doopvont van de gerestaureerde Ned. Herv. kerk te
Wassenaar, welke gistermiddag aan het kerkbestuur is overgedragen.
Het ontwerp is van Cor Alons, het beeldhouwwerk van H. Richter.
Het geheel is een geschenk van de familie F. Gips te Wassenaar.
„Robert, Ui heb hier in Parijs, in de
Bik
•V.
er-
aan
De deelneming.
ik
(Nadruk verboden.)
LISAWETA”.
EINDE»
No. 17510.
particuliere
geen
woning- j
samen-1
De deelneming aan deze „Jaarbeurs
in oorlogstijd” is alleszins bevredigend.
De groote Jaarbeursgebouwen zijn na
genoeg geheel bezet en ook het terrein
Vredenburg is geheel door exposities
ingenomeii. Ondanks de te verwachten
moeilijkheden als gevolg van den oor
log in de bouwnijverheid is de groep
bouwmaterialen en wegenbouw op deze
Jaarbeurs zeer uitgebreid. Zij beslaat
zoowel een gedeelte van de parterre-
ruimten in de vaste Jaarbeursgebouwen
als een groot deel van het terrein Vre
denburg.
De groote Beatrix-hal wordt voor het
NOOIT ZEEP VAN ONBEKENDE HERKOMST
5ül- OM»
krant gelezen, wat er gebeurd is. Ro
bert, ik mag niet toestaan, dat jouw
levenswerk door mij te gronde zou
worden gericht. Tracht je weer met
Daisy te verzoenen. Ik mag niet de
schuld van dat alles zijn. Geloof me,
dat het alleen mijn liefde voor jou is,
welke mij dwingt dit te schrijven.
Maak je niet bezorgd over mij. Ik
blijf bij Helena Trubetzkoy. Ik ben
door de juweelen, welke mijn moeder
mij in het Koerganbeeldje heeft na
gelaten, voor den nood behoed. Ik wil
probeeren zonder jou te leven. Het
zal wel gaan, Robert.
Ook tegen het voorstel om mede te
werken teneinde twee opera-voorstel-
lingen door de Italiaansche Opera op
het Binnenhof mogelijk te maken, was
en bleef eenige oppositie. In hoofdzaak
op grond, dat er geen enkel verband
bestaat tusschen het karakteristieke
Binnenhof en de op te voeren opera’s,
behalve dan dat dit omsloten plein te
gen den wind beschermt (riet tegen
den regen!); het plankier, dat men
daar zal opslaan, het tooneel. de décors
enz. zullen echter aan het karakter van
het Binnenhof niet ten goede komen en
een ontsiering zijn.
„Daar zit wat in”, zooals Buziau zei.
Maar de burgemeester bleek tamelijk
enthousiast. Hij meent, dat het met
die tijdelijke ontsiering nogal zal los-
loopen en hij trachtte de ontevredenen
Maar zoo kan je toch werkelijk
niet gaan, jammerde Lucilla, die haar
met schmink en poeder een wat fleu
riger aanzien trachtte te geven.
Lisaweta streek met een vermoeid
gebaar over haar voorhoofd. Ach,
laat maar, Lucilla. Het komt er im
mers niet op aan, hoe ik er uitzie...
Meen je dat werkelijk?, vroeg
plotseling een stem achter haar.
Zij slaakte een kreet van verras
sing. In den spiegel zag ze een stra
lend gezicht, het gezicht van den man,
dien zij liefhad.
Lucilla keek van den een naar den
ander. Zij overzag de situatie onmid
dellijk en verdween.
Lisaweta stond nog steeds op de
zelfde plaats, haar armen hingen slap
langs haar lichaam. Zij zag in den
spiegel Robert naderbij komen. Nu
was hij achter haar, legde zijn han
den op haar armen en dwong haar
zich om te draaien.
Heb je op antwoord gewacht,
liefste? Nu je ziet het, hier ben ik*
Wat voor dwaze dingen heb je alle
maal geschreven. Dacht je nu
heusch, dat ik je nog eens zou laten
gaan, nadat ik je met zooveel moeite
heb weten te vinden? Alleen wij sa
men kunnen immers opnieuw begin
nen en twee menschen, die elkaar zoo
liefhebben, kan het niet slecht gaan!
Lisaweta moest het antwoord schul
dig blijven zij voelde Robert’s Lip
pen op de hare.
37)
Eugen Lohr steunde het hoofd in de
hand. Hjj wist, wat een zoo groote
liefde beteekende. Ook hij had Dai
sy’s moeder eens zoo innig liefgehad.
Dat hij desondanks met haar niet ge
lukkig was geworden, was uitsluitend
daaraan te wijten geweest, dat hem
de kracht had ontbroken zijn vrouw
weg te rukken van alle uiterlijke din
gen in het leven, welke haar blind
maakten voor de diepere beteekenis
van menschelijk geluk. Misschien zou
Robert aan de zijde van Daisy een
zelfde lot beschoren zijn geweest...
-Ja, dan blijft mij niet veel
anders over dan je alles goeds toe te
wenschen, Robert.
Dank je, vader vooral ook,
omdat je me niets verwijt. Geloof
me, jou leed te moeten doen, is voor
mij wel het ergste.
Dat weet ik ik neem het je
ook niet kwalijk. Iedereen moet zijn
eigen weg gaan. Ik zou het je graag
wat gemakkelijker hebben gemaakt.
Ik heb er zelfs al over gedacht, of ik
zelf niet, in Daisy’s plaats maar je
begrijpt wel ik kan niet zoo de
monstratief tegen Daisy partij kiezen.
grootste gedeelte bezet door de ma-
chine-industrie en door de metaalnij
verheid.
Alle afdeelingen. zooals wij deze van
vorige Jaarbeurzen kennen, zijn ook
thans aanwezig. Al worden de verbin
dingen met onze koloniën tengevolge
van den oorlog ernstig bemoeilijkt, de
afdeeling Nederlandsch Oost- en West
Indië is ook op deze Jaarbeurs aanwe
zig en is als vroeger voorbereid door
het handelsmuseum van het Koloniaal
Instituut. Een algemeene expositie van
Indische producten en fabrikaten,
welke voor het moederland en voor
Europa van belang zijn, trekt op deze
afdeeling de aandacht.
Het is een verheugend teeken verder,
dat ondanks de oorlogsomstandigheden
het buitenland in grooten omvang aan
deze „Jaarbeurs in oorlogstijd” deel
neemt. Niettegenstaande de ontwrich
ting van den internationalen handel
blijft het internationale karakter der
Koninklijke Nederlandsche Jaarbeurs
gehandhaafd. Dit blijkt wel uit het feit,
dat er op deze Jaarbeurs, behalve en
kele individueele buitenlandsche deel
nemers, collectieve inzendingen zijn
van België, Duitschland, Frankrijk,
Luxemburg, Zuid-Afrika en Zwitser
land.
Het totaal aantal deelnemers aan
deze Jaarbeurs is bijna gelijk aan dat
van die van het vorige jaar, name
lijk 1994, waaronder 366 buitenland
sche, tegen 2032, waaronder 474 buiten
landsche in het voorjaar van 1939. Ook
de verhuurde oppervlakte is slechts
400 vierkante meter kleiner dan het
vorige jaar en bedraagt 17.100 vier
kante meter.
Uitbreiding.
Vervolgens heeft de heer Graadt
van Roggen een aantal mededeelingen
gedaan omtrent de samenstelling van
de Jaarbeurs, waarbij hij betoogde, dat
de expansie-noodzakelijkheid is blij
ven bestaan. Aan de bouwplannen tot
de oprichting van ’n nieuw Jaarbeurs
gebouw wordt momenteel rustig door
gewerkt. Ook het daarmee samenhan
gende overleg inzake nieuwe groeps
vormingen heeft een regelmatig ver
loop, waarbij o.m. op den voorgrond
staat een uitbreiding van de afdeeling
overzeesche gewesten en de plaatsing
ervan in een centraal gedeelte van den
nieuwen Jaarbeursvleugel.
Na te hebben medegedeeld, dat de
voorbereidingen voor de vijfde agrari
sche jaarbeurs in het aanstaande na
jaar in vollen gang zijn, wees de heer
Graadt van Roggen er op, dat de
internationale toestand en dezelfde
lotsbestemming van België en Neder
land tusschen de jaarbeursinstituten
van beide landen een nauwere samen
werking heeft teweeggebracht. Jaar
beurzen als die te Brussel en te Utrecht
kunnen tegenover het buitenland het
bewijs leveren van de vele en ontzag
lijke economische moeilijkheden, waar
tegenover de kleine staten gesteld zijn.
Moge daardoor tevens meer eerbied
worden gewekt voor de houding der
kleine neutrale staten in dezen, voor
hen wel in het bijzonder zeer ernstigen
tijd.
De secretaris-generaal wees verder
op de inzending der carrosseriebou
wers, een expositie van autobussen en
daarbij behoorende utensiliën, een
nieuwe verschijning op deze voorjaars-
beurs, terwijl ook de luchtbescherming
in het kader van dezen tijd acte de
presence geeft.
Bijzondere aandacht vroeg hij voor
de afdeeling Oost- en West-Indië, waar
door verhoogden financieelen steun
van het departement van Koloniën de
economische belangen van onze over
zeesche gewesten met meer nadruk ent
in passender omgeving op den voor
grond worden gebracht. Ditmaal is, met
het oog op de bijzondere tijdsomstan
digheden, een zoo volledig mogelijke
verzameling van Indische producten
geëxposeerd, welke in de plaats kun
nen treden van producten, die vroeger
van elders dan uit onze overzeesche
gewesten werden betrokken en waar
van de toevoer uit het vroegere land
Lisaweta stond in het atelier van
madame Trubetzkoy en was op het
punt naar een filmopname te gaan,
welke de Amerikaansche regisseur,
die zich voor haar interesseerde, ten
slotte toch had weten door te zetten.
Zij zag GimatuurlJjk bleek»
zoekers plachten te trekken, zijn klein
begonnen, zei mr. de Monchy, blakend
van optimisme.
De Raad heeft tenslotte zijn zegen
gegeven aan het voorstel, maar zes
leden bleven onvermurwbaar.
Voor het debat over nieuwe rooilij
nen voor Spijkemakersstraat, Oliën-
berg enz., en over standaardvuilnis
emmers. die 16.000 duurder zullen
kosten a 1 s we ze krijgen! mogen
wij naar ons verslag verwijzen.
Over het wederom voorgestelde sub
sidie van 2500 aan de Alg. Ned. Ver-
eeniging voor Vreemdelingenverkeer
willen B. en W. zich nog eens bera
men; zij hebben het voorstel voorloo-
pig teruggenomen.
BROCADES SIHFEMAN 8, PHARMACIA
Het vervroegen van den termijn der
Voorjaarsbeurs houdt verband met het
feit, dat wij dit jaar een zeer vroege
Paschen hebben. Wanneer de Voor
jaarsbeurs op den daarvoor gebruike-
lijken tijd zou zijn gehouden, zou de
tweede Jaarbeursweek zijn samenge
vallen met de Stille Week vóór
Paschen. In 1932 is dat ook het geval
geweest en toen hebben de deelnemers
daar zeer veel last van ondervonden.
Reeds in Juni 1939 heeft daarom het
Jaarbeursbestuur besloten, de Voor
jaarsbeurs in 1940 een week vroeger te
houden dan anders.
Dit is de tweede Jaarbeurs in dezen
oorlogstijd. Ondanks de oorlogsomstan
digheden heeft het Jaarbeursbestuur
niet geaarzeld, ook nu de organisatie
met groote kracht aan te vatten. Het
bestuur is van meening, dat de oorlogs
omstandigheden het Nederlandsche
Jaarbeursinstituut voor een nieuwe
taak stellen. Het Jaarbeurs-interme-
diair heeft in de gewijzigde behoeften
van het bedrijfsleven te voorzien en het
bestuur is er van overtuigd, dat de
Jaarbeursschakel deel uitmaakt van de
economische verdediging van ons land.
Op een wijze, waaraan de handel on
der de huidige omstandigheden het
meest behoefte heeft, brengt de Jaar
beurs vraag en aanbod tot elkaar.
te troosten met de mededeeling, dat de
stichting Openluchtspelen Binnenhof
’s-Gravenhage dezen zomer zes Ham-
let-vertooningen wil geven, waarbij het
Binnenhof wel degelijk als natuurlijk
décor zal dienst doen. De burgemees
ter verwacht veel van de Binnenhof-
festiviteiten voor het vreemdelingen-
bezoek (uit ons eigen land in hoofd
zaak, in verband met den internatio
nalen toestand), waarbij dan nog
komt, dat Fritz Hirsch dezen zomer in
den Kon. Schouwburg operettes zal
brengen en Scheveningen weer aller
lei moois op het gebied van muziek
en dans belooft, enz. Enfin: ook de be
roemde Festspiele te Salzburg, die uit
de gansche wereld drommen van be-
Op den ochtend van de opening der
Jaarbeurs heeft de secretaris-generaal,
de heer W. Graadt van Roggen, in een
persconferentie, welke ook door den
president, den heer Fentener van Vlis-
singen en de overige leden van den
raad van beheer werd bijgewoond, een
uitvoerige uiteenzetting gegeven om
trent de totstandkoming en de betee
kenis van deze Jaarbeurs.
De 42ste Nederlandsche Jaarbeurs
aldus spr., is opgebouwd als een de-
fensie-werk in de verdedigingslinie der
Nederlandsche volkshuishouding.
Het nieuwe terrein, dat het Neder
landsche Jaarbeursinstituut thans be
treedt, draagt den naam van „oorlogs
economie”. Op pijnlijke verrassingen
zal men voorbereid moeten zijn.
Wij zullen een tijd van ernstigen
achteruitgang, een waarschijnlijk lang
durige periode van stagnatie en in
krimping op economisch gebied te
aanvaarden hebben.
In het licht van de huidige oorlogs
omstandigheden heeft het economisch
nut van het Jaarbeursintermediair die
per relief en deze drieledige oorlogs-
functie te vervullen gekregen: die van
practische voorlichting, die van econo
mische oriënteering en die van acti-
veering van het bedrijfsleven.
Een week vroeger dan in andere ja-
ren is vanmorgen onder, de omstandig
heden in aanmerking nemende, alles
zins bevredigende belangstelling de
42ste Koninklijke Nederlandsche Jaar
beurs geopend.
verslinden, omdat de bewoners onmo
gelijk huren zouden kunnen betalen,
welke de exploitatie loonend maken of
zelfs maar niet-verlies-gevend. Men
heeft in dit opzicht in den vorigen
oorlog heel wat leergeld betaald!
Intusschen zijn de bouwprijzen reeds
nu zoo hoog gestegen, dat de gecalcu
leerde huurpijzen de financieele draag
kracht van de arbeidersgezinnen te
boven gaan, vooral in Loosduinen, maar
Er zijn, zoowel van de zijde des wet
houders voor S. en V. als uit den Raad
harde woorden gesproken aan het
adres van de particuliere bouwonder
nemers, die in gebreke zouden blijven
om te voorzien in de behoefte aan be
hoorlijke arbeiderswoningen tegen een
voor deze categorieën van bewoners
redelijke prijzen. Is dit wel heelemaal
billijk? Bouwondernemers en
exploitanten (hetgeen veelal
gaat) vormen niet een sociale instel
ling, maar zij zijn zakenlieden, die uit
den aard der zaak zooveel mogelijk
willen verdienen op het terrein, dat zij
tot het hunne hebben gekozen: dat van
den bouw en de exploitatie van wonin
gen, al naar de woningmarkt met haar
vraag en aanbod hun daarvoor de beste
kansen biedt. De sociale taak be
rust daarbij op de Overheid, die door
voorschriften en toezicht heeft te wa
ken voor de belangen der burgerij,
opdat de woningen aan redelijke
eischen voldoen en de huren niet hoo-
ger worden opgedreven dan billijk is
te achten. Dit is een vorm van orde
ning, die het particuliere bedrijfsleven
niet meer bemoeilijkt dan in het alge
meen belang noodig is.
Nu kan het voorkomen en dit
is inderdaad het geval dat de bouw
kosten enz. van een bepaalde categorie
van behoorlijke woningen in dit ge
val arbeiderswoningen tot een zoo
danig peil zijn gestegen dat voor een
rendabele exploitatie huurprijzen moe
ten worden gevraagd, welke te hoog
zijn voor hen, voor wie deze wonin
gen zijn bestemd en die er behoefte
hebben. Het kan óók zijn, dat het
woningen-exploiteerende
bouwbedrijf weinig of geen werk
maakt van den bouw van goedkoope
woningen, niet alleen omdat daarop
niet voldoende te verdienen is, maar
ook om de huren van de bestaande
woningen voor dezelfde categorieën van
bewoners niet tengevolge van een te
genover de vraag groot aanbod van
allicht betere woningen te doen dalen.
Zoo kan er inderdaad voor de Over
heid aanleiding zijn om zelf in deze
behoefte te voorzien dan wel steun te
verleenen aan het initiatief, dat daar
toe door woningbouwvereenigingen
wordt genomen. Het bouwbedrijf
wordt hierdoor niet geschaad, want de
bouw geschiedt in beide gevallen na
openbare aanbesteding en dus naar
men moet aannemen met een be
hoorlijke winst voor de betrokken
bouwondernemers. Maar de particu
liere woningexploitanten worden uit
gesloten. Dit wordt door dezen onbil
lijk geacht, omdat zij meenen even
goed als Gemeente of vereenigingen, de
vereischte woningen te kunnen exploi-
teeren, indien zij slechts op even voor-
deelige voorwaarden als dezen zouden
kunnen bouwen en exploiteeren. Her
inneren wij ons goed, dan heeft onze
Gemeente met proeven in die richting
geen prettige ervaring opgedaan en dus
is het te begrijpen, dat zij de gelegen
heid, welke de Woningwet haar biedt,
aangrijpt om óf zelf in de behoefte te
voorzien óf door haar steun het werk
van woningbouwvereenigingen te be
vorderen.
Het voorstel tot dit laatste, dat gis
teren in behandeling kwam, is eigen
lijk de uitvoering van een in 1935 uit
gesteld gedeelte van een Raadsbesluit
van 1932. Men meent daartoe over te
moeten overgaan, omdat de stijging
van prijzen van bouwmaterialen een
weinig rooskleurig perspectief opent
en er veel kans is, dat de bouw later
niet meer mogelijk zou zijn of wel met
zoodanig hooge kosten, dat de exploi
tatie kapitalen van de Overheid zou
Behoeft u niet naar Parijs?
vroeg Stephan, die in den brief goed
nieuws vermoedde. Misschien was het
een epistel van hun Fransche relaties.
Ze hadden jaren achtereen met Le-
reux frères in Syrië op de prettigste
wijze samengewerkt. Misschien boden
zij aan om het door Daisy Lohr op
gezegde crediet over te nemen.
Robert Eschberg glimlachte.
Nee, Stephan, dit is geen zaken
brief, maar daarom niet minder be
langrijk. Er is nu nog een reden te
meer om te gaan. Want op dezen
brief kan ik niet schriftelijk antwoor
den.
kerwijs moeten worden opgeheven?
Het geleek een tornado, welke met
alles vernielende kracht haar weg
koos en met onberekenbare wisselval
ligheid het één vernielde om het an
der ongehinderd te laten voortbe
staan.
Robert offerde uren van zijn nacht-
i rust. Hij en dr. Stephan sliepen in him
privé-kantoor op een divan. Na drie,
vier uren van betrekkelijke rust werd
de arbeid alweer hervat. Den gehee-
len nacht brandde het electrisch licht.
De zenuwen waren tot het uiterste ge
spannen, telkens werd opnieuw gecij
ferd, werden plannen ontworpen, be-
grootingen gemaakt, met bankin
stellingen en geldschieters onder-
handelingen gevoerd maar het
resultaat was steeds weer hetzelf
de: Robert moest van voren af aan
beginnen. Zooals hij verwacht had,
werd de breuk met Lohr veel ernsti
ger opgevat dan zij in werkelijkheid
was. Daar niemand in de zakenwe
reld iets bekend was van de persoon
lijke motieven, welke hiertoe aanlei
ding hadden gegeven, vermoedde men
ernstige verliezen, verzwegen moei
lijkheden en daarmee gevaar voor
zichzelf. Een en ander was oorzaak,
dat Robert met geen enkelen credi
teur of bankinstelling tot een gunstig
accoord vermocht te komen. Hij
moest zijn boschbezit in Finland ver-
koopen en zijn aandeelen in de Zweed-
sche mijnbouwondernemingen aan
derden overdoen. Zijn filialen in het
buitenland moesten grootendeels wor
den opgeheven, kortom, hij zou weer
dat zijn, wat ook zjjn vader eens ge-
Wees maar gerust, kleine meid.
Moeder geeft je voortaan alleen
nog maar Sanostolhet lékkere
levertraanproduct. Want dat heeft
niet alleen een frisschen sinaas-
appelsmaak, het is ook het eenige
levertraanproduct, dat zóó’n schat
aan vitaminen A, B, C en D bevat.
En daarom neemt het heele
gezin Sanostol. de natuurlijke
krachtbron. De „familieverpakking"
van f. 2.75 is voordeelig. Zij bevat
21/» X zooveel als de bekende flacon
van f. 1.40.
óók in den Haag. De burgemeester
vond het niet zoo erg, als de nieuwe
woningen worden betrokken door be
woners met hoogere inkomens, want
W* en
Ik dank je, vader, maar dat zou
ook niet hebben aangenomen. Er
moet nu eindelijk tusschen Daisy en
mij open kaart worden gespeeld. Jij
kunt je daar niet tusschen plaatsen;
dat zou ons beiden onwaardig zijn.
Robert en Eugen Lohr drukten el
kaar nog eenmaal de hand. Daarna
verliet Robert met een zwaar hart
het huis, waar hij zoo lang gastvrij
heid had genoten.
In zijn kantoor wachtte Stephan op
hem. Morgen vroeg zou men het aan
de beurs en in alle zakenkringen we
ten: de firma’s Lohr en Eschberg wa
ren uit elkaar.
Dezen nacht en vele volgende even
eens moest nu worden doorgewerkt
om zichzelf en de menschen, die van
hem afhingen, boven water te houden.
Maar zooveel tijd had hij toch nog
wel om een telegram naar Lisaweta
in Parijs te kunnen sturen:
„Goed aangekomen. Wees niet be
zorgd. Alles wordt goed. Robert”.
De eerstvolgende dagen stonden de
financieele rubrieken in de bladen vol
met berichten over de breuk tusschen
het Lohr-concern en de firma Esch
berg. Robert zat tot over de ooren in
het werk. Becijferingen, telefoonge
sprekken, wisseling van telegrammen
en brieven, bezoeken van aandeelhou
ders, vergaderingen er kwam geen
eind aan. Het geheele kantoor ver
keerde in de grootste opwinding. Tal
van geruchten deden de ronde nie
mand wist, wat er eigenlijk ging ge
beuren. Welke van Robert Eschberg’s
ondernemingen zouden kunnen blijven
bestaan en welke zouden noodzakebj-
De oorlogsomstandigheden belemme
ren vooral den internationalen handel
en meer dan ooit heeft de overheid
moeten ingrijpen. Het buitenland stelt
zijn voorwaarden, zoowel wat invoer
als uitvoer van goederen betreft, de
binnenlandsche markt is eveneens aan
tal van beperkende bepalingen gebon
den. Op de Jaarbeurs is ter vergemak
kelijking van den handel, hetgeen voor
den zakenman van groot belang is, een
vertegenwoordiging van den voorlich
tingsdienst van het departement van
Economische Zaken aanwezig. Een
nieuwe afdeeling, niet direct een ge
volg van, doch toch wel verband hou
dende met de oorlogsomstandigheden,
is de afdeeling „Nederlandsch toeris
me”, welke op de vierde verdieping van
het Jaarbeursgebouw is ondergebracht.
Tot de samenstelling van deze nieuwe
afdeeling, van groot belang nu door den
oorlog de mogelijkheden om in het zo
merseizoen reizen naar het buitenland
te maken beperkt zijn, hebben het de
partement van Waterstaat, de A.N.V.V.
de K.L.M., de A.N.W.B., de K.N.A.C.,
het verbond van Vereenigingen voor
Veilig Verkeer en verschillende ge
meentebesturen en gewestelijke en
plaatselijke vereenigingen medege
werkt.
TWEE DIKKE.. STUKKEN VOOR SLECHTS 12» CTS.
weest was: een eenvoudige koopman.
Dr. Stephan leerde Robert in deze
kritieke dagen bewonderen. Hij wist,
wat het Robert kostte de machtige
handelsonderneming, welke hij met
inspanning van al zijn krachten in den
loop der jaren had opgebouwd, nu
plotseling weer ineen te zien storten.
Hij zag Robert’s gezicht in deze da
gen steeds strakker en voortdurend
eenzamer worden, maar er kwam
geen enkele klacht over zijn lippen.
Deze man had een doel en dat doel
was grooter dan alles, wat hij nu ver
loor.
Toen zij aan het einde van den acht
sten dag den vrij hopeloozen stand
van zaken althans eenigermate kon
den overzien, zei Robert tot zijn me-
de-directeur: Wat een mensch eens
heeft volbracht, dat kan hij opnieuw
volbrengen, beste Stephan, maar wan
neer je geen levensgeluk meer kent en
je ideaal hebt verloren, wordt het be
denkelijker. En nu hij legde zijn
hand op Stephan’s schouder, nu
moet je het eens twee dagen alleen
zien klaar te spelen, Stephan. Ik moet
noodzakelijk naar Parijs.
Op dit oogenblik kwam juffrouw
Küllers met een aangeteekenden brief
uit Parijs. Robert herkende onmiddel
lijk Lisaweta’s handschrift. Hij had
het slechts een enkele maal gezien,
destijds, toen zij hem in Londen had
verlaten en een paar woorden voor
hem achterliet.
Een oogenblik, Stephan.
Hij scheurde het couvert open en
vloog den brief haastig door.
dan zouden voor hen, die kleinere in
komens hebben, de verlaten goede
oudere woningen tegen lageren huur
prijs beschikbaar komen.
Daar mag iets waars in zijn, maar
de opzet van deze zorg voor de volks
huisvesting is het toch niet. Met eenige
voldoening zal dan ook de mededee-
ling van den wethouder zijn vernomen,
-lat men er vermoedeliik in slagen zal.
de huurprijzen nog eenigszins lager te
I stellen dan geraamd was, al is het de
I vraag of een verlaging met twee kwar
tjes per week, waarvan de wethouder
sprak, voldoende zal zijn om de wonin
gen te brengen binnen het bereik van
hen, voor wie ze bestemd zijn.
Er is heel wat gepraat eer de Raad
het voorstel dat wij onlangs in bij
zonderheden hebben meegedeeld
aannam. De liberale fractie bleef
tegen.
X