HAAGSCHE COURANT
Met de Nederlandsche
Ambulance
Finland
m
Jongens
De oorlog in Europa
Kreymborq
I
Waarborg-Kleeding
BINNENLAND
TELEGRAMMEN.
LEGER EN MARINE
STADSNIEUWS
SANOSTOL
Dinsdag 2 April 1940.
OP
Een bootreis als training
en éérste ervaring
CHAMBERLAIN OVER DEN
OORLOGSTOESTAND
POLITIEMOTOR OP DEN
HOFWEG DOOR SLIPPEN
OVER DEN KOP GESLAGEN
VIJFDE BLAD.
„Aan passen
Heden van Schiphol vertrokken.
Verklaring in het Lagerhuis
Vreemde vliegtuigen boven
Gelderland
V0ED1NGDRAAD VAN TRAM
GEBROKEN
Sneller postverzending uit het
Westland
HET VERGAAN VAN HET
S.S. „GRUTTO”
En de prijzenziet in
de Kreymborg-etalages, hoe
scherp Kreymborg concurreert!
Dus ontzien ze in het spel hun
kleeren niet. Daarom is een
Waarborg-Jongenspak sterk
gemaakt en van sterke stof.
Veiligheidseischen voor
visschersvaartuigen
Twee agenten niet ernstig gewond
aan de omstandig
heden!”
JONGEN BESTAL GOUDSMID
Gilse van der Pais naar
Helsinki
Dr. van
KENNISGEVINGEN
Gevonden voorwerpen
f
11.40 PER FLACON FAMILIE VERPAKKING f2.75
was
I
Helsinki, 28 Maart.
uit
Finland
,the Apollo
12.50
MUTATIES.
W
De
Commissie van advies zal worden
ingesteld
Opgevangen honden: Voor inlichtingen,
Asyl, Nieuwe Haven 73.
No. 17533
een
26465, Roebert,
die
De
Neder-
Voor
Volwaar dia
LEVEWTRAAW-PRODUCT
mcf fnsschcn
sinj^sappelsmaak
alléén bij:
Het beeld, dat de huidige toestand
den geallieerden biedt, is dat van een
Duitschland, dat zijn eigen uitleg geeft
aan de verplichtingen der neutralen en
dit gepaard doet gaan van bedreigingen
met verschrikkelijke consequenties, die
voor hen het gevolg zouden kunnen zijn
van een ingebreke Llijven om te vol
doen aan de Duitsche eischen.
Dit probleem, dat door Duitschland
opgeworpen is, van een dubbelen
standaard van neutraliteit, is een pro
bleem, dat wij n de neutralen thans
onder oogen moeten zien. De politiek
der geallieerden is bepaald door een
scrupuleus rekening houden met de neu
trale rechten, terwijl Duitschland niet
geaarzeld heeft neutraal eigendom te
vernietigen en onderdanen van neutrale
speeld heeft in het tot stand brengen
van de EngelschFransche financieele
overeenkomst van December j.l. en
door zijn onvermoeide toewijding aan
de gemeenschappelijke zaak, die onze
beide landen vereenigt”.
Verkeer ondervond geen vertraging
Te omstreeks half één is hedenmid
dag op het kruispunt SpuiGroote
Marktstraat een voedingdraad van de
electrische tram gebroken. Onmiddellijk
werden de noodige maatregelen geno
men. Een controleur van de H.T.M.,
hield de gebroken draad vast, de trams
reden met neergetrokken beugel, nadat
zij eenige vaart hadden gezet over het
stroomlooze gedeelte van het net. Zoo
doende ondervond het tramverkeer
practise!) in het geheel geen vertraging,
ook het gewone verkeer kon doorgaan.
De ontboden motorspuit van de politie-
brandweer behoefde geen dienst te doen
Te omstreeks één uur had een montage
wagen van de H.T.M. het euvel her
steld.
Brievenbusjes aan de W.S.M.-auto-
bussen als proef.
Op verzoek van een aantal ingeze
tenen van Naaldwijk heeft het hoofd
bestuur van de Posterijen zich bereid
verklaard, een proef te nemen met een
postverzending
I Van Gelderland
Men moet zich behelpen
't Was overigens een nieuw schip, on
geveer 1500 ton, dat ook op Holland ge
varen heeft en b.v. te Rotterdam in de
Rijnhaven placht te liggen. Maar op
zulk een passagiersvervoer was de goede
..Aldebaran” toch niet ingericht; denkt u
in: We hadden, behalve één waschtafel
in iedere scheepshut, nog één waschge-
legenheid in de passagiers W.C. en één
in de officieren-W.C. Dus een totaal
van vijf waschkommen voor twintig
man! Maar daar neemt men graag ge
noegen mee. we zeiden al dat de zee
reis een goede training is geweest voor
komende moeilijkheden. De anderen
hebben de reis gemaakt aan boord van
even, want de „Jaachern” zal er weer
op uit moeten om zijn taak als „Bevrij
der” van Hollanders nog eens te hervat
ten. Er is geen sprake van gevaar, ge
lukkig. Het is alleen voor de menschen
aan boord van de „Vega” een vervelend
en tijdroovend oponthoud, waarop men
niet had gerekend, maar dat toch tot de
risico’s behoort van het varen in de
Finsche wateren, omstreeks dezen tijd.
Niemand behoeft zich ongerust te m<-
ken en niemand doet dat dan ook, wij
kunnen de verzekering geven, dat een
Fin voor een vastgevroren schip z’n
hand niet omdraait. Dat behoort als het
ware tot de dagelijksche karweitjes.
Maar met dat al zien wij wel aan de
gezichten, dat onze Hollanders toch blij
zullen zijn als ze allemaal weer bij el
kaar zijn.
Prettig was het aan boord misschien
niet altijd, maar aan de ambulance-
leden is het absoluut niet te merken.
Die hebben hun lot met opgewektheid
en humor gedragen. Zelfs de arme zus
ter, die werkelijk geen raad meer wist
van de kiespijn. Men verzocht mij na
drukkelijk geen naam te noemen. Ze
heeft zich- heroïsch gedragen en de el
lendige pijn zoo lang trachten te negee-
ren als ze maar kon. Tenslotte ging het
niet langer en ze ging er met een dok
ter over praten, die zeer gedecideerd be
sliste: „trekken!’ Dat was makkelijker
gezegd dan gedaan, want alle instru
menten waren natuurlijk in de kisten.
Maar de zuster had toevallig zelf bij het
inpakken geholpen en wist waar de tang
te vinden was. De kiespijn overwon alle
andere overwegingen. Zuster X. daalde
in het ruim af en heeft er eigenhandig,
na eenig zoeken, uit de vele kisten,
„haar kist en uit de vele tangen „haar”
tang te voorschijn gehaald en is daar
mede dapper op den dokter afgestapt,
die haar weldra van den martelenden
boosdoener bevrijdde. En dan komen
tenslotte weer de woorden „Nur nervöse
Menschen haben Eile!” op de proppen
en wij vernemen het ontstaan er van
als slagzin bij de Nederlandsche ambu
lance.
Een van de medereizigers aan boord,
was een hoogleeraar uit Gothenburg,
die met een zending goederen, in een
130-tal kisten, naar Abo reisde. Gothen
burg heeft n.l. de stad Abo „aangeno
men” en men zond nu levensmiddelen,
kledingstukken en wat niet al aan het
geadopteerde „kind” De professor bleek
een allergemoedelijkste man te zijn, die
de hut van den marconist als slaap
plaats kreeg toegewezen (de marconist
zelf slaapt op den grond!) en die zich
genoegelijk onderhoudt met de Hollan-»
ders aan boord. Hij weet zich te behel
pen als de ande:en en doet zijn verha
len. tijdens het diner, met z’n etensbord
op de opgetrokken knieën Haast heeft
hij niet ..Nur nervöse Menschen haben
Eile”, verzekert hij telkens. En wij ge-
'ooven van harte dat hij zelf niet ner
veus is. Haast heeft hij tenminste norit.
Zijn humor en „afschuw van zenuw
achtigheid” v °rken komisch en aanste
kelijk en weldra citeert ieder deze Go-
thenburgsche levenswiisheid Men leert
altiid iets, onderweg! Dit zijn de ver
halen. die men ons doet, bij aankomst
in Finland. Ze bewijzen dat de geest
onder de leder der ambulance uitste
kend is! Nu ir maar het wachten op He
.Vega”. Het werk gaat natuurbik
door, doch mtn hoopt dat de ontbre
kende negen er spoedig aan kunnen
meeheloen
Omstreeks half een vanmiddag heeft
op den Hofweg ter hoogde van de firma
Meddens, een ongeluk plaats gehad,
dat zich aanvankelijk ernstig liet aan
zien. Op dat tijdstip naderde met
groote snelheid uit de richting van
het Buitenhof een motorspuit van het
bureau Prinsestraat. welke gealarmeerd
was voor de tramdraadbreuk op het
kruispunt SpuiGroote Marktstraat.
Voor de motorspuit uit reed zooals
te doen gebruikelijk een motor met
zijspan van de politie, waarvan de
agenten op de plaats, waar de brand
weer assistentie moet verleenen, voor
de afzetting zorg dragen.
Toen de motor het stoplicht bij de
Kapelsbrug naderde, sprong dit juist
Donderdag a.s. is er een
oud-weezen reunie in de kerkzaa) van
het weeshuis Hooftskade 1, des avonds
om 8 uur. Er zullen o.a. eenige films
worden vertoond.
„In de afgeloopen maanden” aldus
Chamberlain verder, „is de sa
menwerking en eenheid van doel
stelling tusschen Engeland en
Frankrijk steeds nauwer gewor
den. De verklaring van 28 Maart
gaat ver uit boven het tot uitdruk
king brengen van de Engelsch
Fransche vastberadenheid om te
zamen te strijden tot de gezamen
lijke overwinning.
Naar wij van bevoegde zijde verne
men, zal binnenkort door den mi
nister \an Waterstaat, evenals dit
voor de koopvaardij is geschied,
voor de visscherij een commissie
worden ingesteld, die, voortbouwen
de op den verrichten arbeid van de
bovenbedoelde commissie voor de
koopvaardij (de commissie-van 't
Haaff) omtrent speciale veiligheids-
eischen voor visschersvaartuigen in
deze tijden advies zal kunnen uit
brengen.
Bij Koninklijk besluit:
is tijdelijk benoemd bij het dienstvak
der res.-officieren voor algem dienst, tot
res.-kapitein de res.-le-luit. J W van
Hezel, van het 22ste reg inf.;
zijn met ingang van 1 April benoemd
bij de Kon. Marinereserve tot luit.- tér
zee 3e kl voor spec, diensten H. Asch
moneit, W. de Jong, J van Dijk J Marga
dant, J. G. Smit;
zijn benoemd tot res.-oft van gez 2e
kl. de dpi. vaandrigs van het depót ge-
neesk. troepen W. D. Huigen, F. S M
Ypma, P. K. de Haas en A. C. Taverne
allen arts.
op rood. De agenten wilden zich ter
linkerzijde van de file opstellen, doch
bij deze manoeuvre slipte de motor,
tengevolge van op het wegdek liggend
zand en sloeg over den kop
Beide agenten, t.w. de 32-jarige H.
B. E. en de 29-jarige C. J S„ werden
tegen den grond geslingerd.
Van alle kanten schoten menschen
toe om hulp te bieden. Gelukkig bleek,
dat het tweetal er nog betrekkelijk
goed was afgekomen.
Zij bleken schaafwonden aan het
hoofd te hebben bekomen.
De geneeskundige dienst bracht hen
een was binnengebracht bij de
firma Meddens, de ander bij Voss
naar het ziekenhuis aan den Zuidwal.
Na verbonden te zijn konden zij naar
huis gaan.
Het gebeurde wekte op den drukken
Hofweg groote consternatie. Het mag
een wonder heeten, dat zich geen com
plicaties bij het zoo intensieve ver
keer, voordeden.
IGep. vice-admiraal Ferwerda door H.M.
I de Koningin in audiëntie ontvangen.
De gepens. vice-admiraal H. Ferwerda
'A afgetreden commandant-zeemacht in
Nederlandsch-Indië is gistermiddag door
I H M. de Koningin in audiëntie ontvan-
«en.
Heden vertrok om 12.50 uur per
vliegtuig van Schiphol dr. N. van Gilse
van der Pais, via Stockholm naar Hel
sinki.
Dr. van Gilse van der Pais heeft zien
welwillend en belangeloos bereid ver
klaard om zich in verbinding te stellen
met de Finsche regeering. teneinde in
opdracht van het comité hulp aan Fin
land „voor 41 jaren” de wenschen van
de regeering te mogen vernemen ten
opzichte van te verleenen hulp.
Herhaaldelijk miste de eigenaar van
een aan de v Kinsbergenstraat geves
tigde goudsmidswerkplaats kleine be
dragen aan geld. De verdenking viel
op een 15-jarigen jongen, woonachtig
aan de Hemsterhuisstraat, dien hij in
dienst had. Hij besloot dan ook den
jongen te ontslaan.
Ongeveer tien dagen later meldde
zich bij den goudsmid een klant, een
dame uit Marlot, die een broche ter
waarde van ƒ300 kwam terughalen,
welke de juwelier voor haar zou om
zetten. De diamanten-broche bleek
echter onvindbaar. Aanvankelijk toen
de goudsmid den jongen ontsloeg, had
hij het hierbij gelaten, en geen aangif
te gedaan bij de politie, waar toch de
vermiste bedragen niet bijzonder groot
waren, doch nu hij een dergelijk kost
baar stuk miste, en aannam, dat de
jongen ook wel eens debet kon zijn
aan het verdwijnen van de broche,
welke bij den juwelier was afgegeven
op het oogenblik, dat hij den knaap
nog in dienst had, kende hij de politie
in het geval en vestigde de aandacht
op den jongen.
Deze werd aangehouden en bekende
aldra de broche te hebben gestolen.
Hij had het sieraad verkocht aan den
68-jarigen horlogemaker J. C. V. van
den Loosduinscheweg en er van dezen
het luttele bedrag van slechts 4 voor
gekregen. Ook zeide hij aan V. te heb
ben verkocht een aantal briljantjes
met eën totale waarde van eveneens
300. waarvoor deze hem 6 uitbetaal
de. Aan contanten- had de jongen in
totaal f 9.50 gestolen.
De horlogemaker zal zich hebben te
verantwoorden wegens helinghij
wordt morgen overgebracht naar het
Huis van Bewaring. De jongen is
voorloopig ter beschikking van zijn
ouders gesteld.
snellere methode van
van het Westland uit
Daartoe zijn met ingang van gisteren
brievenbusjes aangebracht aan de
W S.M.-bussen, welke den dienst
NaaldwijkMaassluisDelft onderhou
den Dergelijke busjes komen ook op
de lijn DelftVeenweg en op de lijn
VeenwegLeiden, doch voor het West
land doen deze minder ter zake.
de „Vega”, een klein oud vrachtscheep
je. Daar werden vier verpleegsters in
één hut ondergebracht, waarvan twee
op den grond en in den „salon” sliepen
drie doktoren, de administrateur en de
chauffeur! De „Vega” 500 ton groot on
geveer, had maar één waschkom voor
9 passagiers! Geen wonder, dat enkele
doktoren zich met sneeuw gingen ver-
frisschen, wat een probate methode
bleek.
Wat overigens aan ruimte en comfort
te kort kwam, heeft de kok ons trach
ten te vergoeden door zijn menu. Het
eten was: voortreffelijk! Een uitgebreide
Zweedsche hors d’oeuvre, een heilbot
schotel en daarna nog kalfsoesters,
waarvan de meesten al geen gebruik
meer maakten.
„De overtocht ging dus vrij vlot in z’n
werk” merken we op.
Een ietwat medelijdend lachje is het
antwoord: „Niet zoo haastig! Niet
zoo haastig! Geduld hebben we geleerd,
dat kunt u gelooven. Haast is iets, dat
hier ieder verbaasd doet opkijken. We
hadden wel vlot willen varen, maar
het ijs sprak ook een woordje mee. Er
wat geen doorkomen aan en dus moes
ten we wachten op een ijsbreker. In
den tusschentijd hebben we de ski’s
voor den dag gehaald en o.a. over het
ijs een tocht gemaakt naar het eiland
Björkoklubb. Ieder zocht koortsachtig
zijn spullen bij elkaar, alleen aan boord
van de „Vega” werd het zoeken opge
geven. Daar was ieder zoeken onmoge
lijk geworden Maar op den avond van
den 24sten daagde „een vloot” op! Het
was de Finsche ijsbreker „Jaachern”.
een reus in z’n soort, de grootste ijsbre
ker van Finland aan het hoofd van vijf
schepen Er werd direct getelefoneerd
met marine-autoriteiten te Abo en deze
gaf den kapitein van de „Jaachern”, op
dracht om ons naar Finland te verge
zellen. Dat gaf een heele vreugde. Na
het avond-eten, zoo omstreeks 10 uur,
is de ambulance dan ook juichende op
bezoek gegaan bij de „Jaachern”, die
in de gesprekken der Hollanders spon
taan herdoopt werd in „De Bevrijder”
Terwijl wij zitten te spreken komt
een lid der ambulance binnen met de
mededeeling, dat al zitten de passagiers
van de „Aldebaran” nu wel in Helsinki,
men daarom nog niet zeggen kan, dat
de heele ambulance is aangekomen.
De „Vega” in 't ijs
„Die goeie ouwe Vega” is achterge
bleven, het ijs is weer dicht gaan zitten
en er komen telegrammen van boord,
dat ze „vast” liggen. Er is geen door
komen aan Een mededeeling die even
consternatie brengt Maar slechts heel
Begrafenis matroos B. v. d. Spek
In de eerste dagen van Maart is het
stoomschip „Grutto”, dat den dienst
onderhoudt tusschen Rotterdam en
Londen, behoorende aan de fa. Smith
en van Ommeren te Rotterdam, ver
moedelijk tengevolge van het loopen
op een mijn in de nabijheid van de
Schouwenbank met man en muis ver
gaan. Van de achttien opvarenden is
slechts een tweetal aangespoeld. Het
lijk van den matroos Barth, v. d. Spek
spoelde bij Callandsoog aan. Vanmid
dag werd zijn stoffelijk overschot op
de begraafplaats Nieuw Eik en Duinen
ter ruste gelegd, waarbij behalve de
echtgenoote en de vader van den over
ledene, ook de naaste familieleden en
de heer M. Haak, vertegenwoordiger
van de firma Smith en van Ommeren
te Rotterdam, tegenwoordig waren.
Aan de geopende groeve heeft eerst
de heer M. Haak het woord genomen.
Met diepe ontroering aldus spr. staan
wij hier aan de groeve om het stoffe
lijke overschot van Barth, v. d. Spiek
aan den schoot der aarde toe te ver
trouwen, die op zoo’n ontzettende wijze
bij het uitoefenen van zijn beroep om
het leven kwam. Wij herinneren ons
nog dien morgen van den 6en Maart
toen ons het bericht gewerd, dat stuk
ken wrakhout van het stoomschip
„Grutto” te Vlissingen waren aange
spoeld. Gevreesd werd dat een 18-tal
mannen een ontzettenden dood waren
ingegaan en deze vrees werd bewaar
heid toen wij het bericht ontvingen dat
kort na elkander 2 leden der beman
ning door den storm der laatste dagen
aan land waren aangespoeld, waarbij
ook v. d. Spek behoorde.
Hoewel hii nog betrekkelijk korten
tijd in dienst der firma was, hebben
wij toch den indruk gekregen, dat v. d.
Spek een man was. waarop wij konden
rekenen en die de plicht gevoelde, on
danks de gevaren der zee voor zijn
vrouw en kind te zorgen. De zeker
heid, dat uw man thans rust in deze
groeve, moge een troost voor u zijn,
dat ge niet langer in het onzekere be
hoeft te verkeeren. zooals zoovele an
dere nabestaanden der overige slacht
offers. Moge God de Almachtige u ster
ken in dit zoo zware verlies, aldus be
sloot spr.
Hierna heeft eerst een broer van den
ontslapene een kort afscheidswoord ge
sproken. waarna de heer D Riet
veld als zwager er op wees, dat met
het vinden van het stoffelijk omhulsel
van v. d. Spek een tipje van den sluier,
welke over het drama van de „Grutto”
hing, is opgelicht, v. d. Spek is geval
len als offer van den rampzaligen
oorlog.
Hij was vol trots op zijn bootje, dat
hoewel slechts 950 ton metende, geen
gevaren kende. Van der Spek was een
kerel met een nobel hart, die niet
voor niets heeft geleefd. De tijden
zooals in Heyermans’ „Op Hoop van
Zegen”, waar Kniertje in zorgvolle
omstandigheden achterblijft, zijn ge
lukkig veranderd en de vrouw van
dezen overledene zal, hoewel het ge
mis van haar man groot is en onher
stelbaar, toch geen directe zorgen be
hoeven te kennen.
Tenslotte dankte spr. den overledene
voor alles wat hij voor zijn gezin, zijn
ouden vader en familie is geweest en
den vertegenwoordiger der firma Smith
en van Ommeren voor diens zoo sym
pathieke woorden.
Onder de vele bloemstukken was een
groote krans der firma Smith en van
Ommeren
Aanwezig aan het hoofdbureau van po
litie, Alexanderplein 20 en aldaar te be
vragen op alle werkdagen, telefonisch al
leen tusschen 10.30 en 12 uur en monde
ling tusschen 12.30 en 2.30 uur:
een paar damesschoenen in bruin pa
pier, een boekje met huurkwitantiën ten
name van G. A. Snaphaan, een soldaten
muts, een nikkelen heerenarmbandhor-
loge, een hondenpenning 1940 no. 7682, een
bruine portemonnaie met ritssluiting inh.
2 cent, een verchroomd damesarmbandhor-
loge gemerkt „Elta”. een blauwe rozen
krans, een ijzeren ketting, een auto vijzel,
3 witte boorden, een benzinedop van auto,
een bruine portemonnaie, een mica wind
scherm voor motorrijder, een damesrijwiel
gemerkt „G. W. van Swet”, een loupe,
een bruin lederen damesportemonnaie inh.
1| cent en winkelbonnen, een bruin noti
tieboekje, een rood-bruine damesvulpen,
een verm. zilveren rozenkrans in étui, di
verse sleutels, handschoenen, rijwielbelas-
tingmerken en ceintuurs.
Gevonden in een taxi: een paar geel
lederen handschoenen.
Bij de navolgende ingezetenen:
een geel led. sigaretten étui, v. Neck-
straat 110; een bruine tasch, inh. nacht-
kleeding en toiletartikelen. Garage v. d.
Graaf, Sumatrastraat 267; een boekje
„Luchtbescherming”, een pakje haarkrul
len, een haarkam, een nagelschaartje, een
rol rood kastpapier, een lichtgr. bood-
schappentasch, een paar nieuwe kousen,
een zilv. ring met lila steen, diverse hand
schoenen, Vroom en Dreesmann, Spui
straat; een grijze kater, v. d. Slik, van
Kinsbergenstraat 18 (bevr. 24 uur be
halve Maandag en Donderdag); zes ledige
kolenzakken, v. d. Toorn, Kenaustraat 45;
een vermoedelijk gouden dameshorloge,
met ingraveerde datum, Guijs, Oude
Boomgaardstraat 41; een regenkap in étui,
v Putten, Sinj. Semeynsweg 227; een hon
denpenning no. 2997, Kooy, Spakenburg
straat 160; een ring met 3 sleutels, w.o.
een rouppé sleutel, Meere, Wesselsstraat
12; een bruin led. handschoen, Hazekamp,
Vliegerstraat 13; een paar rolschaatsen,
Mingelen, Apeldoornschelaan 270; een
J.D.C. damesrijwiel, Simonis, Gabriël Met-
sustraat 111; een hondenpenning 1940
no. 7265, Kriek, Fisherstraat 341; een sleu
tel, Du Chatinier, Burg. Hovylaan 89 (L.);
2 katten, Dierenkliniek, Wesselsstraat 34;
een gr. gevlekte ruwh. fox-terrier, van
Ee, Antheunisstraat 68; 3 katten en een
hond, Rossmölder, Calandplein 19; een
damesrijwiel, de Vries, Burgersdijkstraat
I 38; een groene autoped, Vrijmoed, Spion-
1 kopstraat 134; een „the Apollo Cycle”
I damesrijwiel, v. Dijk, Schelpkade 13; een
I koerduif, Heijkoop, v. d. Parrastraat 34;
een leesboek „Solves” door J. W. de Boer,
i Mentink, H. Zwaardecroonstraat 159; een
I bruin led portemonnaie met ritssluiting
I en inh., Du Tour Geerling, Abrikozen-
I plein 44; een ongemerkt damesrijwiel, v.
I d. Welk, Beeklaan 372; een „Witberg”
damesrijwiel, frame no.
f Klimopstraat 130; een doos, inh. kracht-
I voer (paardenkoekjes), de Vries, L. van
I Meerdervoort 898; een belastingmerk in
i étui, Roebers, Kamillestraat 30; een hee-
I renrijwiel „Durato” no 52015, Tromberg,
I Willems, Cartesiusstraat 26; een paar
dameshandschoenen, Meijer, Jac v. d.
I Doesstraat 44; een bruin led portemon-
I naie, inh ƒ0.71, v. d. Bos, Mandarijn-
straat 7; een ring met ketting en 3 sleu-
tels, Wagner, Vogelkersstraat 28; 2 bank
biljetten, Dix, v. Nijenrodestraat 71 (bevr
I na 6 uur); een heerenrijwiel merk „Sta-
dion”, v. d. Kleijn, Sumatrastraat 4; een
I zwart hondje (teef), Frescus, Herderslaan
I 89; een heerenpolshorloge op bruin led.
I bandje, Pronk, Schelvischstraat 13; een
I padvindersstok met paars-groen koord, ge-
I merkt F. v. d. C., Toet, N. Laantjes 91; een
bruine heerenportemonnaie inh. /0.30|,
I Canters, Burg. v. d Werfstraat 122; een
I wit hondje met grijzen kop en halsband,
I teef, Rossmölder, Pr. Mauritslaan 70; een
I blauwe regenjas, de Niet, Stevinstraat 51:
I een groene step met Mariënnebanden,
K Knoester, 2e Messstraat 33; 10 honden,
I 2 katten en 2 kadavers van een kat, Asyl,
Nieuwe Haven 73.
Een correspondent
schrijft ons
Daar zijn ze dan, de Hollanders, onze
landgenooten, de Nederlandsche ambu
lance uit het Haagje. Geen wonder, dat
alles, wat hier Nederlandsch is (dat is
uit den aard der zaak maar een gering
aantal en alles wat voor het verre
Nederland voelt (dat zijn er hier in
Finland veel meer dan men in Holland
wel zou denken met gespannen be
langstelling de komst van de
landsche ambulance afwachtte
ons was dit een evenement. Voor de
leden der ambulance moest het dat ook
zijd, maar dat viel niet te bespeuren.
Met de spreekwoordelijk geworden
kalmte van ras-echte Hollanders gin
gen ze hun gang en het kostte in het
begin moeite om in contact te komen.
Er moest, bij aankomst, natuurlijk
allerlei worden gedaan, worden gecon
troleerd, getelefoneerd, getelegrafeerd,
in orde gebracht en ons pogen om
dadelijk een gesprek te beginnen, wat
overhaast en overijld wellicht, werd
lachend beantwoord met een „Alleen
zenuwachtig menschen hebben haast”
Deze van kalmte getuigende woorden
bleken zelfs een slag-zin der ambulance
geworden te zijn en men begrijpt dus
onmiddellijk, dat die levenswijsheid
ergens aan boord was opgedaan, het
geen ons later, zooals de lezer straks
bemerken zal, door het verhaal zelf
bevestigd werd.
Maar eindelijk zaten we dan toch
met eenige ambulance-leden in zij
het dan ook betrekkelijke rust te
zamen, in een geïmproviseerd zitje en
werd het relaas van den overtocht ver
teld. Er viel véél te vertellen, héél veel,
want op reis doet men meer indruk
ken op dan thuis en de indrukken wa
ren talrijk. Aan de plezierige en vroo-
lijke wijze, waarop over de reismoei-
lijkheden gesproken werd, zou men
anders niet zeggen, dat ze als „moei
lijkheden” ondervonden en beschouwd
werden. „De bootreis is een uitmun
tende training geweest”, zei een der
zusters lachende Ze was „grond-
zuster” geweest aan boord van de „Al
debaran”. d.w.z. zij behoorde tot het
deel der ambulance, dat op den grond
had moeten slapen, iets wat haar ove
rigens niet was aan te zien. De vier
doktoren en zestien verpleegsters wa
ren als volgt verdeeld over de drie
passagiers tweepersoonshutten van de
vrachtboot Eén tweepersoonshut met
drie doktoren, waarvan de jongste op
den grond slieptwee tweepersoons
hutten met elk drie zusters, waarvan
de jongsten op den grond sliepen ver
der één vierpersoonshut (bestemd voor
het scheepspersoneel, dat het nu zon
der hut deed), waarin 2X2 kribben
boven elkaar, waar 4 zusters lagen.
Dan een bergruimte boven de rrug,
waar een dokter op een rustbank werd
ondergebracht en dan tenslotte (de
nood maakt vindingrijk) onze eet- en
verblijfsalon, die na tien uur voor het
„publiek” werd gesloten en waar zes
verpleegsters op den grond moesten
slapen. Dit alles werd ons lachend ver
teld en men vertelde nog meer Die
nacht aan boord, na ons vertrek uit
Stockholm hebben we niet zoo heel
vast kunnen slapen, niet vanwege het
op den grond liggen, maar meer door
dat de „Aldebaran" vrij zonderling deed
tengevolge van het ijs, dat minstens
een halve meter dik was.
LONDEN, 2 April. (Reuter.)
Lagerhuisleden waren in vrij grooten
getale opgekomen voor de hervatting
der werkzaamheden van het Lagerhuis
na het Paaschrecès. Tijdens het vragen
uur kwamen nog vele leden binnen, in
afwachting van de belangrijke verkla
ring, die Chamberlain zou afleggen over
den oorlogstoestand. Toen de premier
opstond om het woord te nemen voor
zijn redevoering werd hij met gejuich
begroet.
Chamberlain begon met eenige woor
den te wijden aan de nagedachtenis van
den minister voor de scheepvaart, Gil
mour, en van den Nieuw-Zeelandschen
premier, Savage.
Vervolgens sprekende over den oor
logstoestand zeide hij:
„Het Huis zal iets willen vernemen
omtrent de laatste bijeenkomst van den
oppersten oorlogsraad in Londen op
28 Maart. Deze bijeenkomst heeft ons
de gelegenheid gegeven Paul Reynaud
te verwelkomen voor de eerste maal
sinds hij minister-president is geworden.
Hij was echter reeds we. bekend voor
ons en het algemeene publiek in dit
land door zijn groot werk als minister
van financiën door de rol, die hij ge-
Niet herkend wegens groote hoogte.
De Regeeringspersdienst meldt
Gistermiddag zijn boven gedeelten
1 vreemde vliegtuigen
I gesignaleerd, welke zich op zóó groote
I hoogte bewogen, dat de nationaliteit
I niet herkend kon worden. Verschillen-
de iachtpatrouilles zijn opgestegen.
Waarna de vliegtuigen ons rechtsge-
bied verlieten.
