Met de Nederlandsche
HAAGSCHE COURANT
Ambulance in Finland
STADSNIEUWS
LEGER EN MARINE
Donderdag 4 April 1940.
de open lucht
Helsinki
en
BINNENLAND
voor
seizoen
Maatschappij „Zeebad” maakt zich gereed
het
Aankomst
Vierumaki
Onderwijs
in
VIJFDE BLAD.
in
Ook de „Vega” is aangekomen
uit
Nieuwe rijksweg opengesteld
Grenzen.
NATIONALE VEREENIGING VOOR
VROUWENARBEID
De Maatschappij! „Zeebad” is druk bezig met de voorbereidingen voor
het komende seizoen. De badkoetsjes worden gerepareerd en go
schilderde Timmerlieden aan het werk aan één der koetsjes.
De veiligheid van zeevisscherij-
schepen
DE TREILVISSCHERIJ
Onderwijs in de open lucht in het hartje van de stad. Een kijkje
op het dak van de school aan den Zuidwal, waar de leerlingen
hedenmorgen (toen het nog prachtig weer was) van de frissche
lucht profiteerden.
KENNISGEVINGEN
Vergoeding aan ongehuwde
dienstplichtigen
t
ui
I
IL
Finland
v.
Aankomst te Helsinki.
le
naar
laatsten
rechtstreek-
Rotterdam
Nederlandsche
van haar be
en namen tot den volgenden ochtend
ongeveer negen uur rust. Pas om 10 uur
verschenen zij weer op het appèl.
No. 17535
Alleen indien zij aan hun financleele
verplichtingen in eigen middelen
niet kunnen voldoen.
Kortere verbinding tusschen Rotterdam
en de Rijnstreek
De nieuwe Provinciale weg langs
Kruisweg
den
de
van
de haventerreinen naar de stad te bren
gen. Terwijl het personeel bezig was de
personenbagage, een ontzagwekkende
stapel rugzakken en koffers in den bus
te laden, begonnen de zwerflustige zus
ters weer op te dagen, maar enkelen
bleven onzichtbaar, zoodat toen luite
nant professor Buch de reis aanvaardde,
het gezelschap nog lang niet compleet
was. Toen de laatste zusters eindelijk
verschenen, troffen ze alleen de „Alde-
baran” aan en enkele gemoedelijk grin
nikende zeelui, die hen in het Duitsch
en in het Engelsch beduidden, dat ze
naar Hotel Hamburgsbörs in Aabo te
marcheeren hadden, een wandeling van
’n stevig half uur, hoogstens drie kwar
tier, zoo naar schatting. De hotels in de
havenstad zijn overvol. Het was dus te
voorzien, dat het Hotel Hamburgsbörs
niet alle gasten zou kunnen bergen. In
het hotel werd de ambulance bezocht
door een bekend medicus uit Aabo, pro
fessor dr. von Torne, van het bestuur
der afdeeling Aabo van het Finsche
Roode Kruis. Deze deelde bij zijn wel
komstgroet mede, dat zijn afdeeling de
Nederlanders, in de stad zijner inwo
ning als haar gasten beschouwde en hij
organiseerde, de daad bij het woord voe
gende, onmiddellijk een lunch, terwijl
hij ’s avonds voor het diner zorgde. In
de middaguren, wijl er met het oog op
Maria Boodschap toch verder niet ge
werkt kon worden, noodigde hij de am
bulance uit tot een bezoek aan het mo
derne ziekenhuis, waar een plaatsruimte
is van ongeveer 550 bedden, een instel
ling, waarop de stad terecht trots is.
Tevens kon prof, von Torne berichten,
dat dien avond, voor den allereersten
keer weer een avond-expres Aabo-Hel-
sinki zou rijden, en dat de Nederlanders
van die gelegenheid gebruik zouden
kunnen maken.
Uitoefenen van tandheelkunde door
algemeen practiseerende dokters.
Als voorloopig antwoord op de
schriftelijke vragen van het Tweede-
Kamerlid Bijlsma betreffende het uit
oefenen van de tandheelkunde door
algemeen practiseerende medici, heeft
de minister van Onderdwijs, Kunsten
en Wetenschappen, mede namens zijn
ambtgenoot van Sociale Zaken, mede
gedeeld, dat het naar aanleiding daar
van ingestelde onderzoek nog niet zoo
ver is gevorderd, dat voldoende gege
vens ter beschikking staan om de vra
gen te beantwoorden. Te zijner tijd zal
nader antwoord worden gegeven.
Hedenmorgen waren aan de markt
te Scheveningen een tweetal motorlog
gers van de reederij voorheen Frank
Vrolijk, de Sch 72 met 2050 en de
Sch 66 met 1780 aan versche visch.
Beide schepen maakten mooie be
sommingen en brachten in totaal meer
dan 2000 k.g. tongen aan de markt. In
den aanvoer van tongen is gedurende
de laatste dagen belangrijke verbete
ring gekomen. Zoowel voor de tongen
als voor de schol werden goede prijzen
gemaakt. Ook de schokkers besomden
meer dan de vorige week. In totaal wa
ren 6 schokkers aan de markt met een
totaalbesomming van ruim 1000. Een
drietal schokkers besomden boven do
200.
Aankomst te Aabo.
Dinsdagnacht, omstreeks 4 uur, arri
veerde de „Aldebaran” te Aabo. Het
duurde uren eer het schip aan de kade
lag. De Nederlanders bleken matineus
te zijn, om 8 uur zagen wij den leider,
den heer F. H. Meihuizen, met een der
zusters op het haventerrein loopen. Zij
ontmoetten er kapitein Murilla, die hen
op allervoorkomendste wijze ontving en
dadelijk eenige telefoonverbindingen
mpt Helsinki tot stand bracht. Naar men
ons verzekerde, heeft dr. Meihuizen al
lereerst gesproken met baron van Wede,
van het hoofdbestuur van het Finsche
Roode Kruis.
Op 25 Maart viert men in Finland
Maria Boodschap, een dag, die hier als
rustdag geldt. Het was dus niet te ver
wachten, dat er verder veel gebeuren
zou. Aan de leden werd medege
deeld tot nader order op of in de on
middellijke nabijheid van het schip te
blijven. Dat „onmiddellijke nabijheid”
bleek voor enkele zusters een ietwat rek
baar begrip te zijn. Na verloop van tijd
zwierf de heele ambulance uit om iets
van de havenplaats te gaan zien en toen
de heer Meihuizen op de „Aldebaran”
terugkeerde, bleek er geen enkele zus
ter meer te zijn. Hij had, naar wij later
bemerkten, een telefoongesprek gehad
met den officier van den VreemdoJto-
gendienst te Aabo, luitenant Buch, in
het burgerleven een bekend historicus
en hoogleeraar en deze verscheen na een
klein half uurtje met een specialen
autobus om de leden der ambulance van
Besloten werd met de expres af te
reizen. Zoo werd het verblijf te Aabo
van korten duur. Reeds den avond van
den dag van aankomst was men op weg
naar de Finsche hoofdstad. De ambu-
lance-bagage zou worden nagezonden,
zcodra men de plaats van bestemming
zou vernemen. Dit om noodeloos ge
sjouw met kisten en colli’s te voorko
men. De avond-expres ariveerde te mid
dernacht in Helsinki,, waar het bitter
koud was. Onze landgenooten maakten
meteen goed kennis met den uitlooper
van den Finschen winter. Het vroor
ruim 10 graden. Op het perron waren
velen ter verwelkoming aanwezig,
eenige bekende Finsche militairen en
leidende persoonlijkheden uit het Fin
sche Roode Kruis. Wij herkenden den
Nederlandschen vertegenwoordiger en
diens echtgenoote, mr. C. W. A. baron
en baronesse van Haersolte en den Ne
derlandschen consul. De ontvangst was
hartelijk en ongedwongen. Het is duide
lijk, dat Finland de komst van de Ne
derlanders zeer warm waardeert, ook al
toont men dat niet op geestdriftige
wijze, daarvoor domineert te veel de ver
beten grimmigheid, welke de stemming
hier nog kenmerkt. Een wachtende auto
bus voerde de zusters naar het kraam-
ziekenhuis, waar plaats voor hen was
gemaakt, de vier doktoren werden on-
dorgebracht in een hotel, vlak bij het
station. In een der beide kamers stond
een bord met sandwiches. De reizigers
waren na den boottocht, den dag in
Aabo en de late treinreis vrij vermoeid
pitaal, dat tt Vierumaki is ingericht,
ort|eveer 300 bedden groot is. Op 't
oogenblik bevat het voornamelijk her
stellenden, maar deze zullen zoo
was het plan van het Finsche Roode
Kruis, langzaam worden afgevloeid en
dan komen er ernstige zieken, gewon
den van het vroegere front en opera-
tie-patienten voor in de plaats. Er
werken nu Lotta’s, maar die zullen ook
geleidelijk naar elders worden gediri
geerd, waar zij hulp kunnen verleenen,
nu de komst der Hollanders Finsche
handen weer vrij maakt.
Tenslotte vernamen wij nog, dat het
groote sportinstituut geheel als hospi
taal is ingericht. De 130 kisten bagage
zijn met eenige vertraging gearriveerd.
Operatiezaal en apotheek worden met
haast, maar ook met accuratesse, in
gericht. In verband met het feit, dat
de Finsche patiënten vrijwel uitslui
tend Finsch spreken, evenals de Lot
ta’s, heeft men enkele Finsche ver
pleegsters ter assistentie gezonden, die
Fransch, Duitsch of Engelsch machtig
zijn, om het contact tusschen ambu
lance en patiënten te vergemakkelij
ken. Wellicht, dat we er eens een kijkje
kunnen nemen.
de Hoefdijk
Benthuizen,
schakel
sche
deeling door of vanwege den
van Defensie, tot res.-le-luit
ontslagen res.-le-luitenants der infanterie
F. E. Jansen en A. van Deursen.
Commissie heden geïnstalleerd.
Naar wij vernemen heeft heden de
minister van Waterstaat de commissie,
welke tot taak zal hebben van voor
lichting te dienen omtrent speciale vei-
ligheidseischen voor zeevisschersvaar-
tuigen in de bijzondere omstandighe
den, ingesteld.
Tot voorzitter dezer commissie is be
noemd de heer P. S. van ’t Haaff, in
specteur voor de scheepvaart-inspectie,
alhier en tot leden zijn benoemd de
heeren C. P. Damme, hoofdbestuurs
lid van den centralen bond van trans
portarbeiders, ir. A. van Driel, scheeps
bouwkundig adviseur van genoemde
inspectie, beiden alhier, Jacob Groen,
schipper ter visscherij, te Katwijk, W.
Janssens, inspecteur voor de visscherij
in het eerste district, G. Mante, luite-
nant-ter-zee le kl. der Kon. Marine
reserve, beiden alhier, J. van der Meu-
len, 2e secretaris van het hoofdbestuur
van den Centralen bond van transport
arbeiders, te Rotterdam, J. Polderman,
voorzitter van de Reedersvereeniging
„IJmuiden”, te IJmuiden, D. Taat, lid
van het hoofdbestuur der Reedersver
eeniging voor de haringvisscherij, te
Katwijk, en C. van der Wal, hoofdbe
stuurslid van den Ned. bond van Chr.
fabrieks- en transportarbeiders alhier.
Alle uitgaven worden niet tot het volle
bedrag vergoed
De Regeeringspersdienst meldt
De minister van Defensie heeft op
1 April j.l. een regeling vastgesteld,
waarbij de mogelijkheid is geopend,
dat ongehuwde dienstplichtigen, die
door het verblijf in werkelijken dienst
niet in staat zijn zekere geldelijke ver
plichtingen na te komen, in het genot
komen van een geldelijke vergoeding.
Deze regeling wordt thans gedrukt
en zal binnen een paar dagen kunnen
verschijnen.
Deze regeling betreft voornamelijk
uitgaven voor kamerhuur, opbergen en
bewaren van meubelen en andere goe
deren, ziekenfonds, begrafenisfondsen
enz., vakbondscontributie, huisvesting
gedurende verlof en loon van een tijde-
lijken vervanger in het bedrijf.
Het ligt niet in de bedoeling, derge
lijke uitgaven alle tot het volle bedrag
te vergoeden.
Een correspondent
schrijft ons:
Eindelijk is dan de
ambulance op de plek
stemming aangekomen. Zoo heel mak
kelijk is het tenslotte toch niet ge
gaan. Er kwam veel meer kijken dan
men verwachtte. D.w.z.: dan een leek
verwachtte. De leiding van de ambu
lance zelf heeft natuurlijk wel geweten,
dat het geval nog veel voeten in de
aarde hebben zou. En de medewerkers
vermoedelijk ook wel. Eér men te Vie
rumaki goed en wel ingewerkt en ge
ïnstalleerd was. kwam er nog heel wat
kijken, waarbij echter allen goed ge
humeurd bleven. Allen zijn ook, zon
der uitzondering, vol lof over de mede
werking, welke men van de zijde der
Finsche autoriteiten ondervindt. Deze
toch stelt alles in het werk om aan de
wenschen der Nederlanders tegemoet
te komen. Wat niet altijd makkelijk is;
er laten zich telkens weer nieuwe tech
nische problemen en probleempjes voe
len, die opgelost moeten worden.
Daarbij komt, dat de reactie op den
oorlog zich in Finland thans gevoelen
doet. Maanden en maanden heeft het
Finsche volk, in al zijn gelederen, in
een verbitterden „totalitairen” oorlog
tegen een vijftig maal machtiger vijand,
zijn beste krachten gegeven. De zenu
wen zijn al dien tijd gespannen ge
weest tot het uiterste.. Men heeft
méér verdragen dan een mensch eigen
lijk verdragen kan en volgehouden, in
de hoop dat een heroïsche verdediging
tegen het opdringend bolsjewisme, hulp
op groote scliaal uit het buitenland zou
brengen.
Het uitblijven van die hulp en het
tenslotte vrede moeten sluiten op voor
waarden, ongunstiger dan de eischen.
waarvoor men destijds, toegejuicht door
de wereld, de wapenen opvatte, heeft
thans in Finland een reactie teweegge
bracht, die zich, volkomen begrijpelijk,
als een soort vermoeide inzinking doet
gevoelen. Men beseft thans, dat deze
Vrede beteekent: afgezien van conces
sies, die later ook andere Oostzee-staten
voelen zullen, is het voor Finland een
afscheid van de stad Wiborg met haar
zevenhonderdjarige burcht, van Karelië
met „de zwarte bosschen van Karjala”
en de sagen omweven rotsen en grillige
steenblokken van het meer Laatokka,
het Ladoga-meer. Toch is het typeerend
voor de Finnen, dat de regeering en ook
de beste burgers ernstig waarschuwen
tegen die geestelijke depressie en h‘et
volk zich uit zijn inzinking reeds weer
verheft, om binnen de nieuwe Rijks
grenzen aan opbouwend vredeswerk te
beginnen. Van dien nieuwen geest heeft
ook de Nederlandsche ambulance reeds
de bewijzen kunnen constateeren.
De groote „zorg” der ambulance was
overigens, behalve het organisatorische
werk, het wegblijven van de „Vega”. In
onzen vorigen brief hebben wij er reeds
op gewezen, dat een negental leden der
ambulance, vier zusters, drie doktoren,
de administrateur en de chauffeur, aan
boord van het kleine vrachtscheepje
„Vega”, den tocht door het ijs mee
maakten en dat dit bootje van hoogstens
500 ton onderweg was blijven steken.
Men dacht aanvankelijk, dat het een
kwestie van uren zou zijn, een ijsbreker
zou terugkeeren en reeds op 27 Maart
verwachtte men de „Vega” in Helsinki
Maar het heeft veel langer geduurd eer
men schip, bemanning en passagiers
voor den wal kreeg! Overigens: reden
tot ongerustheid behoefde niet te be
staan, en dat men bij de Nederlandsche
ambulance de zaak van den vroolijken
kant bleef beschouwen, blijkt wel uit
het grapje, dat wij er hoorden: „Als ze
niet loskomen, zullen we ze wel oppik
ken als we weer naar Holland terug
keeren”.
kostwinnersvergoeding geholpen wor
den, maar dat de dienstplichtige zelf
toch nog met geldelijke moeilijkheden
zit. De nieuwe regeling laat de ge
legenheid open om in dergelijke ge
vallen ook den dienstplichtige zelf in
zijn uitgaven eenigszins tegemoet te
komen.
De regeling is in hoofdzaak van toe
passing op ongehuwden. Echter sluit zij
niet uit, dat ook gehuwden of zij,
die men gewoonlijk met gehuwden ge
lijkstelt, voor een vergoeding in aan
merking komen, welke voor henzelf
bedoeld is. Dergelijke gevallen zullen
echter wel hooge uitzonderingen zijn.
Men zal hier moeten denken aan ge
vallen, waarin bijv, de vader niet met
vrouw en kinderen samenwoont en
waarbij ook al weer geldelijke moei
lijkheden voor den dienstplichtige kun
nen blijven bestaan, al genieten vrouw
en kinderen kostwinnersvergoeding.
van
welke
vormt in
verbinding
naar de Rijnstreek over Bergschenhoek
BleiswijkHazerswoude, zal morgen
voor het verkeer worden opengesteld.
Op enkele gedeelten wordt nog ge
werkt, zoodat het verkeer nog eenigs
zins zal worden gehinderd.
De verbinding is ongeveer 5 k.m.
korter dan de bestaande over Zoeter-
meer en Benthuizen.
Gevonden voorwerpen
Aanwezig aan het hoofdbureau van po
litie, Alexanderplein 20 en aldaar te be
vragen op alle werkdagen, telefonisch al
leen tusschen 10.30 en 12.30 uur en mon
deling tusschen 12.30 en 2.30 uur:
een Èruine hondenriem, een verm. gou
den damespolshorloge met dito bandje,
een br. portemonnaie inh. Yalesleutel no.
7229, een kassabon en winkelierszegeltjes,
een br. portemonnaie met inh., een hand-
kap van rijwiel, een rechter damesrubber-
cverschoen, een litermaat, een bruin rub
ber kinderlaarsje, een zakmes, een werk
schoen, een rood kinderbeursje met
3| cent, een bruine heerenportemonnaie
met overslag, inh. o.a. een Wilkasleutel
en een aantal bonnen van den „Voor
zorg”, alsmede 2 zegels van Ij cent, een
dop van benzinetank, een zwart heeren-
rijwiel, 2 reclameplaten, 5 constructie-
teekeningen t.n.v. J. v. Stark, een groen-
rood heerenrijwiel, een tasch met muziek
stukken en een sleutel, een gummi water
laars, een Chineesch bonnenboekje een
corringetje met steentje, een vijfritten-
kaart H.TM., een Gazelle damesrijwiel
frame no. 414846, een zwarte vulpen, een
pakje blauw boorband, diverse sleutels,
handschoenen, rijwielbelastingmerken en
ceintuurs.
Gevonden in taxi’s: een heerenparapluie,
3 sleutels aan ring, een spiegeltje, een
pakje inh. paar dameskousen.
Bij de navolgende ingezetenen:
een marter bontje, Bourquin, Newton-
straat 87; een verm. zilv. armband, van
Overeem, v. Faukenbergestraat 5, te
Voorburg; een vitrage gordijn. Vreeswijk,
Dercksenstraat 13; een rood gevlamde
vulpen, Borsboom, Pr. Hendrikstraat 3,
gevonden plm. 15 Jan. Wateringen; een
Lipssleutel 3568 D. 9376, Bodijn, Jac. v.
Campenplein 59II; een rubber ceintuur.
Groen, Trooststraat 37; een gouden scha-
kelarmbandje, de Mos, v. Ostadestraat
243; een br. portemonnaie, inh. /0.82, van
Dijk, Slachthuisdwarsstraat 2; een paar
zwarte regenpijpen, Reigersburg, Beatrijs
straat 7; 3 katten, Rossmölder, Calandplein
19; een zwart-witte kat, v. d. Eem, Dei-
manstraat 42; een roode damesportemon-
naie met knipsluiting en inh., Genze, Er
nest Staastraat 35; een dasspeld met eeni
ge diamanten en een parel, v. Dam, Da-
masstraat 182; een Lipssleutel, de Booy,
le v. d. Boschstraat 19; een beige dames-
portemonnaie, inh /0.17| en distributie-
bonnetje, v. Bohemen, Kepplerstraat 322;
étui met foto’s, Verbeek, Dibbetsstraat 20;
een rubber ruitenwisscher, Einmaal, Nic.
Tulpstraat 72; een wit langharig hondje,
Kolaar, Westduinweg 73; 6 honden, 4 kat
ten en een cadaver van een kat, Asyl,
Nieuwe Haven 73.
Opgevangen honden: Voor inlichtingen,
Asyl, Nieuwe Haven 73.
MUTATIES.
Bij Kon. besluit:
is bij de militaire luchtvaart benoemd
tot directeur voor het luchtvaartmate-
rieel, tevens directeur van het lucht
vaartbedrijf, ir. J. H. Coops, thans als
directeur bij de miltiaire luchtvaart in
tijdelijken dienst werkzaam;
zijn bevorderd bij de Kon. marine
reserve tot luitenant ter zee le kl. de lui
tenants ter zee 2e kl. M. J. Beekman, P.
W. Jans, D. J. Koolhaas Revers, H. Punt,
H. Corsten; tot luitenant ter zee 2e kl.
de luitenants ter zee der 3e kl. D. Roose-
boom, P. Nichting, R. Zalenstein, E. H.
W. Fortuin; tot officier-waarnemer
kl. de officier-zeewaarnemer 2e kl. P. A.
de Vuijst; tot officier van den M.S.D 2e
kl. de officier van den M.S.D. 3 kl. I. M.
Slagter;
zijn tijdelijk benoemd en aangesteld bij
het reserve-personeel der landmacht, bij
het wapen der infanterie, ter nadere in-
minister
de eervol
Gegadigden moeten zich
tot hun commandant wen
den.
De' dienstplichtige, die voor een zoo
genaamde vrijgezellen-vergoeding in
aanmerking wil komen, moet zich bij
zijn commandant vervoegen om een
daartoe strekkende vragenlijst te ont
vangen. Deze vragenlijsten zullen bin-
nen enkele dagen vanwege het departe
ment van Defensie aan de commandan
ten worden verstrekt. De dienstplichti
ge moet dan in deze lijst allerlei gege
vens vermelden en haar vervolgens
weder bij den commandant inleveren.
Deze zendt haar aan den burgemeester
van de woonplaats, die een onderzoek
instelt en zijn bevindingen ook in de
vragenlijst vermeldt Dan gaat zij naar
den minister van Defensie, die op de
aanvraag beslist.
De uitbetaling van de vergoeding zal
wekelijks geschieden door de zorg van
de daarbij betrokken militaire autori
teit.
Van tijd tot tijd zal worden gecontro
leerd, of de vergoeding nog noodig is.
Jaarverslag.
Aan het jaarverslag over 1939 van
de Nationale Vereeniging voor Vrou
wenarbeid wordt het volgende ont
leend
Onder den druk der tijden bedankten
verscheidene leden voor haar lidmaat
schap, zoodat het ledenaantal, dat
stijgende was, aan het einde van dit
jaar een daling vertoont.
Twee maal meende het bestuur in
den loop van 1939 goed te doen met
zich, met het oog op een eventueele
uitbreiding van den werkkring der
vrouw, tot de bevoegde instanties te
wenden. Zoo werd op 30 September
1939, namens de vereeniging, in een
adres aan den minister van Binnen-
landsche Zaken in overweging gegeven
in de centrale organisatie, welke in
het leven geroepen zou worden om
zekere leiding te geven aan en toezicht
te houden op vrijwillige diensten, in
ruimen getale ter zake kundige vrou
wen te benoemen. Op 23 November
1939 werd er bij dfen minister van
Waterstaat op aangedrongen om ook
vrouwelijke geneeskundigen aan te
wijzen voor het uitreiken der verkla
ringen, vereischt voor het verkrijgen
van een rijbewijs.
Zoo is de vereeniging actief gebleven
ook in de sombere tweede helft van
het jaar 1939. Bij het Nationale Bureau
voor Vrouwenarbeid steeg het aantal
aanvragen in 1939 tot 948.
Wat de onderwerpen betreft kan
worden medegedeeld, dat bijna drie
kwart van het totaal betrekking had
op beroepskeuze- en opleidingskwesties.
De jaarlijksche algemeene vergade
ring van de Nationale Vereeniging
voor Vrouwenarbeid zal op Dins
dagavond 9 April in het Nationaal Bu
reau voor Vrouwenarbeid, van Speyk-
straat 153, gehouden worden.
In deze vergadering zal mej. E. J. P.
Deelen, te Amsterdam, een korte inlei
ding houden over „Het werk van de
pengioen-centrale”.
Naar Vierumaki.
Dien middag hebben de doktoren hun
opwachting gemaakt bij kolonel profes
sor dr. Suolahti, dirigeerend officier van
gezondheid van den militairen genees
kundigen dienst en wij vermoeden, dat
hun bij die gelegenheid werd medege
deeld, welke de eigenlijke bestemming
der Nederlandsche ambulance zou zijn.
Althans, na dat bezoek werd bekend
dat men zou afreizen naar Vierumaki,
een plaats, die onze landgenooten wel
licht even in verlegenheid gebracht zal
hebben, we maken ons sterk, dat de
meesten hunner voor het eerst dien
naam hoorden. Het is een in Finland
algemeen bekend sport-oord, ongeveer
37 k.m. ten Oosten van de plaats Lahti.
Er worden daar veel sportcursussen en
-oefeningen gehouden, men zou het als
een academie der sporten kunnen be
schouwen. Men vertelde ons, dat kolo
nel Suolahti den heer Meihuizen de
vraag gesteld zou hebben: „Wanneer
vertrekt u?” en het antwoord zou den
Finnen goed bevallen zijn; het luidde:
„Direct, als u wilt. Wij zijn klaar”. De
afreis uit Helsinki vond plaats op Vrij
dag 29 Maart.
De reisbagage ging per militaire
vrachtauto’s; de doktoren gingen per
auto van den militairen rooden kruis
dienst, uitgezonderd de heer Meihuizen,
die de reis, met de zusterg, per trein
maakte. In de auto reed met de Hol-
landsche doktoren een Finsche vaandrig
mee, de medisch-candidaat Zilliacus, die
als verbindingsofficier aan de Neder
landsche ambulance is toegevoegd. De
afreis vond plaats zonder de negen
leden van de „Vega”, die nog steeds
onzichtbaar blijven. Die zaten toen al
enkele dagen in het ijs, zonder dat men
veel met hun redding opschoot.
De aankomst te Vierumaki zal den
ambulance-leden vermoedelijk wel be
vallen. Men verzekerde ons, dat het er
een mooie streek is, enorme, donkere
dennenbosschen, langs de oevers van
een groot meer, typische Finsche na
tuur. Verder hoorden wij, dat het hos-
Er zijn verschillende grenzen ge
steld, Zoo is als algemeene regel be
paald, dat met uitzondering van het
loon voor een vervanger de geza
menlijke vergoeding ten hoogste 50
cent per dag bedraagt, verder dat ka
merhuur voor niet langer wordt ver
goed dan tot het einde van de maand,
volgende op die van opkomst, en dat
vakbondscontributie slechts wordt ver
goed tot een bedrag van ten hoogste
20 cent per week.
Wat den vervanger in een bedrijf be
treft, zal de vergoeding ten hoogste
1,50 per dag bedragen.
Zoowel ten opzichte van het loon
van zulk een vervanger als ten opzichte
van al de andere uitgaven staat voor
op, dat de vergoeding nimmer hooger
zal zijn dan noodig is om den dienst
plichtige in staat te stellen aan zijn
geldelijke verplichtingen te voldoen.
Wanneer hij dus, uit welken hoofde
ook, deze verplichtingen kan nakomen
zonder vergoeding te genieten, komt
hij niet voor een vergoeding in aan
merking. Ook wordt geen vergoeding
voor het loon van een vervanger in
het bedrijf uitgekeerd, indien dit loon
uit de inkomsten van het bedrijf be
taald kan worden.
Het ligt voor de hand, dat zij, die
kostwinner voor familieleden zijn, in
het algemeen van een vergoeding vol
gens de nieuwe regeling uitgesloten
zijn. Voor zooveel noodig, genieten hun
Verwanten kostwinnersvergoeding en
zij zelf kunnen gewoonlijk geen moei
lijkheden hebben met kamerhuur, op
bergen van meubelen en dergelijke,
échter kan het geval zich voordoen,
dat de kostwinner niet met zijn ver
wanten samenwoont, zelfs op verren
afstand van hen een betrekking be
kleedt en in zulke gevallen kan het
Voorkomen, dat de verwanten wel met