HAAGSCHE COURANT
DE ZWARTE
ORCHIDEE
B
i
STADSNIEUWS
Dinsdag 16 April 1940.
V PARAAT ÓÓK NAAR
BINNEN
JUBILEA BIJ DE P.T.T.
VIJFDE BLAD.
zij
gister-
van
ELOQUENTIA
HAAGSCH CRISIS COMITÉ
dit
FEUILLETON.
(Nadruk verboden.)
bereids leeggebloed. Arme
X,Wordt vervolgd^
De heer Quant benoemd tot lid van
verdienste
HAAGSCHE VRIJWILLIGE BRI
GADE TOT REDDING VAN
DRENKELINGEN
R. K. KINDEROPERETTE-ENSEMBLE
..SPROOKJESLAND”.
HAAGSCH COMITÉ VOOR
VOLKSFEESTEN
alsof
te
MUSEUM VOOR HET ONDERWIJS.
Morgenmiddag te half drie uur zal
in het Müseum voor het Onderwijs een
film worden vertoond over de bevol
king van Centraal-Afrika, gevolgd door
een rondgang door de afdeeling Afrika
van het Museum .Deze afdeeling heeft
in de laatste jaren aanzienlijke uit
breiding ondergaan, dank zij schenkin
gen van eenige landgenooten en enkele
Belgische instellingen en Musea.
ALGEMEENE VERGADERING NEDER-
LANDSCH INSTITUUT VAN MIDDEL
BARE TECHNICI
Hedenochtend werd op het Malie
veld! alhier voor het front der troepen
aan sergeant-kok A. Declemey de
gouden medaille voor 36-jarigen
trouwen dienst uitgereikt.
VOOR 36-JARIGEN TROUWEN
DIENST
de voorzitter om
komst.
wereld plotseling in een diepe duister
nis gehuld werd.
Zaterdag a.s. houdt ir. W. W.
v. d. Poel voor den „Bond voor Inter
nationale Vriendschap”, ’s avonds een
lezing in het instituut Scheevers aan
de Valeriusstraat, over Japan.
werden den
aangeboden
No. 17545
Filmvoorstelling voor de collectanten in
den Princesse-Schouwburg
Uit dankbaarheid voor den arbeid
var. de dames- en heeren-collectanten,
die zoo energiek hebben medegewerkt
aan het welslagen van de voorj aars
collecte, heeft gisteravond het Haagsch
Crisis Comité hun daartoe door de
directie van den Princesse-Schouwburg
welwillend in de gelegenheid gesteld
een filmavond aangeboden.
De secretaris van het Comité zeide
in zijn welkomstwoord, den heer Hugo
Helm hartelijk dank voor zijn mede
werking, waardoor zulk een mooie, cul-
tureele film als die van het leven van
Louis Pasteur kon worden vertoond.
Het vertrouwen uitsprekende, dat
de dames en heeren niet alleen bij een
volgende gelegenheid zelf weer aanwe
zig zullen zijn, doch ook voor uitbrei
ding van het aantal collectanten zullen
zorgen, wenschte hij den aanwezigen ’n
genotvollen avond toe.
De filmvertooning met het aardige
bijprogramma had in het geheel bezette
huis een geweldig succes.
Oud-wethouder F. N. V. Quant heeft
wegens drukke werkzaamheden van an
deren aard ontslag genomen uit het
Haagsch Comité voor Volksfeesten,
waarvan hij sinds 1918 lid en sedert
1922 onder-voorzitter is.
In de gisteravond gehouden vergade
ring van het comité is de heer Quant
benoemd tot lid van verdienste, als
hulde voor het vele, dat hij in den
loop der jaren ten behoeve van
comité heeft verricht.
Gisteravond heeft de „Unie van
Joodsche Vereenigingen te ’s-Graven-
hage en omstreken” in het administra
tiegebouw der Israëlietische Gemeente
aan de Nieuwe Molstraat, onder presi
dium van arts E. Polak, haar jaarlijk-
sche algemeene vergadering gehouden.
De voorzitter deelde mede, dat, hoewel
het bestuur in geruimen tijd niets van
zich had laten hooren, het werk der
unie toch regelmatig werd voortgezet.
Spreker bracht hulde aan de nagedach
tenis van wijlen den heer S. Huisman,
een der oprichters der unie, die ver
scheidene jaren voorzitter is geweest en
zijn beste krachten aan de unie heeft
geschonken.
Het jaarverslag van den secretaris
werd goedgekeurd. Tot leden der finan-
.cieele commissie werden benoemd de
heeren A. Kanis en B. Danser en mej.
B. Meerloo. De aftredende bestuurs
leden, de heeren arts E. Polak, voor
zitter, A. Eshenazie en Jac. Haagman,
werden bij acclamatie herkozen.
Een langdurige bespreking had plaats
naar aanleiding van het feit, dat het
officieele orgaan der unie „Ha’Amoed”
1 Mei a.s. zal ophouden te bestaan.
Morgenavond wordt in de
Doopsgezinde kerk een Oecumenische
Jongeren-bijeenkomst gehouden, uit
gaande van de Oecumenische Vereeni-
ging in Nederland (Wereldbond der
Kerken) afdeeling ’s-Gravenhage. Ds.
H. M. Kooyman, alg. secretaris U. C.
S. V. zal spreken over „Doel en nut
van de Oecumenische Jeugdbeweging.
Vertoond zal worden een film over het
Wereld Jeugd-congres te Amsterdam.
35)
Kijk eens!
Monroe wees naar links. De grond
was daar vochtig en letterlijk bezaaid
met voetafdrukken. Dadelijk daarop
ontdekte Carson nog iets anders...
vlak bij een plek, welke dicht beplant
was met hooge biezen, was de aarde
roodgekleurd.
Bloed! mompelde hij. Er is
hier iets gebeurd... kijk, daar is nog
meer.
Hij keek in den bergstroom,
h:: daar een lichaam verwachtte
zien. Maar Monroe vond het ergens
anders. Het lag achter de biezen. Een
Maleier lag daar met een gapende
wond in de bruine borst... dood.
Wah Su, fluisterde Carson.
Hoe lang geleden, Monroe?
Ik kan het niet precies zeggen...
maar zeker niet meer dan twee uur.
Zü gingen behoedzaam verder en
stootten weldra op een anderen Malei
er, eveneens dood, met een groote
wond in de zijde. Toen zag Carson
iets blauws tusschen het riet.
S-sit! fluisterde hij. Wah Su...
daarginds
Monroe gluurde door het riet en zag
een gedaante, gekleed in een hel-blau-
Lezing mr. dr. L. E. Visser
Zondagavond heeft mr. dr. L. E. Vis
ser, president van den Hoogen Raad der
Nederlanden voor leden en introducé’s
der Joodsche vereeniging „Eloquentia”
een lezing gehouden over „Het Kinder
recht”. De waarnemende voorzitter, de
heer R. Velleman, sprak in zijn ope
ningswoord zijn voldoening uit over de
zeer belangrijke opkomst en deelde te
vens mede, dat dit de laatste bijeen
komst van dien aard was in het win
terseizoen en noemde den avond een
waardig slot in de reeks lezingen die
in dit seizoen door „Eloquentia” zijn
gehouden. Mr. dr. Visser begon hierop
zijn lezing met erop te wijzen dat het
kinderrecht in twee beteekenissen kan
worden opgevat, bevattende alle voor
schriften omtrent het kind en een
geheel aparte afdeeling van het
recht. In het bijzonder heeft het be
trekking op het verwaarloosde en mis
dadige kind, hetwelk door spr. op zeer
uitvoerige wijze werd toegelicht. Hij
schetste voorts het ontstaan der Kin
derwetten in 1901 en de invoering
daarvan in 1905. De vreugde daarover
in het land was zoo groot, dat men
deze eeuw noemde de eeuw van het
kind. In nauw verband stond daarmede
het burgerlijk recht en het strafrecht.
Spr. gaf een uitvoerig overzicht over
het ontstaan van weeshuizen, gestich
ten, jeugd-gevangenissen, tuchthuizen
en noemde de namen dergenen, die zich
in dat opzicht zeer verdienstelijk heb
ben gemaakt als wijlen staatsraad Cort
van der Linden, ds. Pierson, pater Hes-
seveld, generaal v. d. Bosch, prof. mr.
van Hamel e.a. Spr. wees voorts op
het werk van de voogdijraden, het ont
zetten uit en ontheffen van de ouder
lijke macht; de civiele rechter en op
de zeer belangrijke taak van den kin
derrechter en van Pro Juventute. In
Ik zou het bijna hopen.
Maar ondanks alle haast gingen de
uren voorbij, zonder dat zij ook maar
de minste aanduiding van hun prooi
te zien kregen en toch was het haast
een onmogelijkheid, dat zij van dit
pad zouden zijn afgeweken, want aan
den eenen kant was een steile rots
wand, terwijl aan de andere zijde de
bergstroom vloeide.
Waar is hij, voor den donder, ge
bleven? sputterde Monroe.
Hij zal ons nog een eind voor
zijn. De Maleiers hebben wellicht een
vervolging verwacht en zijn toen ach
tergebleven om daarvan zekerheid te
hebben. Nadat zij met Wah Su afge
rekend hadden, hebben zij zich weer
naar Armstrong gehaast, die zijn
vlucht ondertusschen vervolgd heeft.
Ja, die mogelijkheid bestaat.
Hoeveel Maleiers waren er in het
kamp?
-Acht, geloof ik.
Twee zijn er gedood, blijven er
nog zes over... en Armstrong. We zul
len het tamelijk volhandig krijgen.
Zonder te stoppen om eenig voedsel
te nuttigen, trokken zy verder. Hier en
daar stuitten ze op een voetafdruk in
de zachte aarde, maar geen levende
ziel was te bekennen. Tenslotte, toen
de schaduwen langer werden, bleef
Monroe staan en veegde zich het
zweet van zijn voorhoofd.
Het gaat zoo niet langer, ik moet
eerst iets te eten hebben. We hebben
sinds vanmorgen nog niets genuttigd.
Goed. Dan zal ik alleen wel door
gaan.
Neen, als je van plan bent te
blijven doorloopen, dan zal ik wel over
een paar uur sterven»
De N e d e r 1 a n d s c h e Bond
van Technici organiseert Vrijdagavond
a.s. in de zaal „Unitas” aan de Prinse-
straat een technischen voordrachts-
avond met lichtbeelden. Tevens zal een
geluidsfilm worden gedraaid over de
petroleumindustrie en de techniek van
motoren.
Wij hebben destijds uiting gegeven
aan veler misnoegen over de veel te
lichte ^giraffen, welke werden opgelegd
aan •*?geeringsambtenaren, die op
schandelijke wijze hadden meegewerkt
aan buitenlandsche spionnage, misbruik
makende van hun ambtelijke positie,
daarbij handelend tegen 's lands belang
en zelfs hun geweten bezwarend met
schuld aan den dood van Nederland-
sche zeelieden. Wij hebben toen ook
uiteengezet, dat helaas de wet, zooals
dïè thans luidt, een zwaardere bestraf
fing in dit geval niet mogelijk maakte.
Wij hebben ons verheugd over de toe
zegging van den minister van Justitie,
dat hij spoedig een wetswijziging zou
voorstellen om hierin verandering te
brengen.
Men zal dus begrijpen, dat wij ons
thans nog meer verheugen over de in
diening van het desbetreffend wetsont
werp, omtrent welks strekking en in
houd men elders in dit nummer wordt
ingelicht. Wij vertrouwen, dat het met
bekwamen spoed tot wet zal worden
verhevenniet alleen omdat daardoor
zal worden voldaan aan het gerecht
vaardigde verlangen van alle rechtge
aarde Nederlanders, die gruwen van
zulk landverraderlijk bedrijf, maar ook
omdat wij thans leven in een tijd van
verbluffend snel tempo, waarin elke
dag van beteekenis is en eventueel van
beslissende beteekenis zal kunnen zijn.
Men heeft de voorgestelde wetswijzi
ging te zien als een schakel in de
keten van maatregelen, welke noodig
zijn om ons land te beschermen tegen
van binnen-uit dreigende gevaren. De
geschiedenis nu ook weer in Noorwegen
leert ons, dat een land, hetwelk zijn
onafhankelijkheid wenscht te hand
haven en te verdedigen, niet slechts
paraat moet zijn tegen de gevaren,
welke van buiten-af kunnen opdoemen,
maar evenzeer tegen die, welke binnen
zijn grenzen sluimeren.
Wij zijn overtuigd, dat onze Regee-
ring hiervan volkomen is doordrongen-
Staat onze weermacht dag en nacht
paraat tegen elke verrassing, van welke
vreemde mogendheid ook en onver
schillig of zij van den land- of den zee
kant komt, uitgebreide bewaking en
militaire oefeningen in het binnenland
getuigen, dat de overheid ook op dit
punt waakzaam en paraat is. Dit
brengt mee, dat men tegén landverraad
en spionnage met groote gestrengheid
moet kunnen optreden. Daarom, wij
herhalen het, moge het ingediende ont
werp zeer spoedig tot wet worden ver
heven, opdat onbetrouwbare elementen
zullen weten, waaraan zij zich bloot
stellen als zij zich mochten vergrijpen
aan 's lands belang.
OPENBARE LEESZAAL EN
BIBLIOTHEEK.
De Openbare Leeszaal en Biblio
theek is met de volgende nieuwe aan
winsten verrijkt:
Bein, A. Het Zionistische kolonisatie
werk, 1940; Schuttel, L. Luftsperren;
Sperrballone, Luftminen und Drachen,
1939; Kraus, E. H., and C. B. Slawson.
Gems and gem materials; 3 d. ed. 1939;
Veringa, H. Th., en L. W. Zweerman.
Wij, jongens, maken onze cadeaux zelf!
1940, 4°; Norberg, I. Good food from
Sweden; including the Smörgaasbord
(cold cut buffet), 1939; Vöckers, O.
Gias und Fenster; ihr Wesen, ihre
Geschichte und ihre Bedeutung in der
Gegenwart. 1939, 4°; Handboek voor
het waterleidingvak; 1939; Fritz, F.
Leuchtfarben; Geschichte, Herstellung,
Eigenschaften und Anwendung, 1940;
Weber, J. Alles over uw hond. 1940;
Leitl, A., und K. Eichhorn. Die wach-
sende Wohnung; der Ausbau der An-
fangswohnung zur Wohnung der Fa
milie, 1939, 4’; Visscher, B. J. De Ma-
leische taal; volledige taalcursus voor
Nederlanders, 1939; Rawlings, M. K.
Jody en het hertejong, 1940
1937 waren er 11.448 voogdijkinderen;
381 ouders werden uit de ouderlijke
macht ontzet en 460 ervan ontheven.
De Staat gaf 3 millioen voor de voog
dijkinderen, terwijl door de ouders
90.000 gulden werd bijgedragen. Het
kinderrecht is een der belangrijkste in
stituten van den Staat. De groote zorg
is het misdadige en misdeelde kind zoo
danig op te voeden dat het een nuttig
lid van de maatschappij zal worden.
Veel tijd gaat ermee verloren. Vele
opofferingen moet men zich getroosten,
maar het is een zegenrijk werk voor de
kinderen in de eerste plaats, voor den
staat en voor de maatschappij.
De rede, die een buitengewonen in
druk maakte, verwierf aan het slot een
krachtig en langdurig applaus. De
voorzitter dankte mr. dr. Visser voor
zijn interessante rede, waarbij zich
aansloot mr. M. Zeldenrust, eerevoor-
ritter van „Eloquentia”.
JOODSCHE DAMES BRIDGECLUB.
Tot sluiting van het speelseizoen be
legt de Joodsche Dames Bridgeclub
„W.M.L.B.” (Winst Met Liefdadige
Bestemming) op Zaterdagavond 20
April in Huize Voorhout een bijzondere
bridgedrive, waaraan door de leden en
ook door niet-leden kan worden deel
genomen. Door verschillende firma’s
zijn reeds nu fraaie prijzen disponibel
gesteld. Het geheele saldo komt weder
ten goede aan de armen en misdeelden.
De Donderdag-speelmiddagen zijn
reeds opgeheven.
Vandaag herdenken de heeren Groen
man, referendaris. Dalhuysen, Navis en
Koster, commiezen bij het Staatsbe
drijf der P.T.T., werkzaam bij de af
deeling Geldartikelen, het feit, dat zij
veertig jqar in dienst van dit bedrijf
zijn. Met uitzondering van den heer
Koster, die door ziekte verhinderd was
tegenwoordig te zijn, zijn
middag gehuldigd.
Namens het personeel
jubilarissen geschenken
door de dames en heeren der afdeeling
Geldartikelen en andere afdeelingen.
De heer W. J. Perryn, als oudste amb
tenaar van het bureel Geldzaken, ver
tolkte de gevoelens van hoogachting en
sympathie. Hun goede gezondheid
draagt de belofte in zich, dat zij nog
eenige jaren het Staatsbedrijf zullen
kunnen dienen.
De jubilarissen hebben voor de ge
brachte hulde dank gezegd, vervolgens
zijn zij met de heeren A. M. Parmet,
referendaris, J. H. v. d. Waal, referen
daris 2e kl., de commiezen C. Wisseker-
ke, H. de Vries, J. de Jong Scherpings en
J. C. Derksen, die eveneens hun achtste
lustrum bij de P.T.T. herdenken, door
den directeur, den heer G. Wolters, in
diens werkkamer in tegenwoordigheid
van den adj .-directeur en de chefs der
verschillende afdeelingen ontvangen,
waarbij de heer Wolters allen heeren
mede namens den directeur-generaal
zijn gelukwenschen aanbood en den
wensch uitsprak, dat zij nog vele jaren
hun krachten aan dit bedrijf zouden
schenken. Van den heer Pieragen. die op
op zijn jubeldag tevens den dienst ver
laat, zoomede van de heeren J. H. v. d.
Waal en Navis, die zulks op 1 Mei a.s.
zullen doen, nam spr. tevens afscheid,
de hoop uitsprekende, dat zij nog lang
van een welverdiende rust zouden mo
gen genieten. Referendaris A. M. Par
met maakte zich tot tolk der jubilaris
sen om den directeur voor zijn zoo zeer
gewaardeerde woorden dank te bren
gen.
Hierna werd de thee geserveerd en
bleef men nog enkele oogenblikken ge
zellig bijeen.
Aan de woning van enkele jubilaris
sen zijn vandaag bloemen en geschen
ken bezorgd.
De voetafdrukken werden verscher.
Ik geloof, dat we op het rechte
spoor zijn, maar als je liever...
Neen, ik zal het wel volhouden.
Voorwaarts maar!
Doch tot hun groote teleurstelling,
bleven verdere voetsporen uit, of
schoon de grond vochtig was.
Weer voor den gek gehouden! Zij
moeten de rivier overgestoken zyn.
Een eindje terug was een doorwaad
bare plaats, zeide Monroe.
Ja, dat heb ik gezien. We zullen
moeten omkeeren. We hebben nog
maar een half uur voordat de zon on
dergaat.
Monroe, die doodmoe was, stemde
„nolens volens” met het voorstel in en
zij keerden op hun voetstappen terug.
Carson liep voorop, in een tempo, dat
Monroe niet kon byhouden. De haast,
om de rivier over te steken vóór de
duisternis inviel, deed Carson wel
haast het bestaan van Monroe verge
ten. Hij kwam tenslotte bij de door
waadbare plek en vond op den grond
zwakke sporen, welke zijn vermoeden
bevestigden. De rivierbedding lag vol
rotsblokken en een overgang leek niet
zoo heel moeilijk. Zonder een seconde
te verliezen sprong Carson van den
eenen steen op den anderen en klom
toen tegen den stellen rivieroever op.
Tot zijn vreugde zag hy hier diepe
sporen in de aarde en was de planten
groei vertrapt. Boven gekomen, be
vond hij, dat hij een vrij goed uitzicht- eenvoudig den schijn, alsof de heele
had over den omtrek en toch zag hij
geen enkel wezen. Toen hij verder
doorgeloopen was, bereikte het geluid
van krakend hout zijn oor. Het bloed
sloeg hem in golven naar het hoofd.
Zondagmiddag heeft in het Gebouw
voor K. en W. een opvoering plaats ge
had van de operette „Droomelijntje” in
vijf bedrijven, door het R. K. Kinder-
operette-ensemble „Sprookjesland” on
der leiding van Anny, Dora en Truus
van Kuijk, de autrices van genoemd
sprookje.
Als steeds, was er aan de enscenee-
ring van dit sprookje de noodige zorg
besteed. Zoowel de hoofdpersoon Droo
melijntje als de overige jeugdige execu
tanten hebben het publiek in de geestes
sfeer van de sprookjeswereld, waar de
fantasie het van de werkelijkheid
wint, weten te brengen.
De verschillende balletten door wa
ternimfen, schelpenkinderen, regen
druppels, hommels, appelbloesems, duif
jes, matrozen e.d. uitgevoerd, gaven ’n
artistiek spel van kleur en lijn en be
weging te zien en te genieten.
Na het eerste gedeelte zijn de drie
bovengenoemde dames ten tooneele
geroepen en door pater Kimman S.J„
directeur van het St. Franciscusliefde-
werk 2, hier ter stede, gehuldigd voor
de wijze waarop zij hun artistieke
gaven bij voortduring in dienst van
dit zooeven genoemd sociaal werk
weten te stellen. Spr. deed zijn dank
woord vergezeld gaan van de aanbie
ding van fraaie bloemvruchten en an
dere geschenken, terwijl het geestdrif
tig publiek door langdurig applaus
met de gesproken woorden van hulde
en dank instemde.
JAARVERGADERING UNIE VAN
JOODSCHE VEREENIGINGEN
we blouse, voorover liggen op een
rots. Het was Wah Su... zijn lange
staart hing in het water. Monroe
wendde zich tot Carson, doch deze
had het reeds gezien en tezamen ren
den zij langs de bocht naar de rots.
De grond in de nabijheid was als het
ware met bloed doordrenkt. Dé oogen
van Wah Su waren gesloten. Monroe
draaide hem om en in zijn rug stak
een lang mes... zijn eigen mes.
Dood? vroeg Carson.
Monroe opende een van de oogleden
en voelde den pols. Gedurende ver
scheidene minuten was hij er niet ze
ker van of de Chinees al dan niet
dood was, totdat een kleine beweging
van de lippen hem zekerheid ver
schafte.
Hij leeft. De brandewijn... heb je
die?
Carson haalde een klein fleschje,
dat hij voor de gelegenheid bij zich
gestoken had, te voorschijn. Monroe
goot met moeite een kleine hoeveel
heid daarvan tusschen de lippen van
den doodelijk gewonden man. Einde
lijk trilden de oogleden en openden zich
daarna, maar het was duidelijk, dat
Wah Su geen van beiden herkende.
Kun je niets meer voor hem
doen, Monroe?
Neen, hij heeft nog hoogstens één
uur te leven. Het is een wonder, dat
die wond hem niet dadelijk het leven
kostte. Afgescheiden daarvan zijn de
aderen
duivel!
Wah Su’s einde kwam nog eerder
dan Monroe verwachtte. Een paar
minuten later ging er een krampach
tige siddering door zijn lichaam en de
lippen bewogen zich. Carson leunde
over hem heen.
Wah Su, kun je my hooren?
De oogen openden zich en bleven op
het gelaat van Carson rusten. In de
laatste seconde voor zijn dood kwam
de lijder tot bewustzijn. Hij deed een
krachtige poging om te spreken en dit
gelukte tot op zekere hoogte.
Jufflouw... met... Maleiers doo-
den Wah... zien jufflouw en plobee-
len... zij heel veel bang... Wah ont
dekken Almstlong... hij...
Zijn hoofd helde naar één kant,
maar hij herstelde zich oogenblikke-
lijk en trachtte zijn zin af te maken.
Carson bracht zijn oor by de bewe
gende lippen, maar geen enkel woord
was hoorbaar. Een seconde later was
Wah Su over de grenslijn gestapt.
Dood! mompelde Monroe. Hij
had ons iets belangrijks te vertellen.
Een uur vroeger en dan zouden
we dit waarschijnlijk verhinderd kun
nen hebben. We zijn niet fortuinlijk.
Toch geloof ik, dat Tresa veilig is en
ons niet meer zoover vooruit is. Mon
roe, wat moeten we hiermede doen?
We kunnen het lichaam hier niet
zoo laten liggen. We moeten het be
graven en ons het oponthoud getroos
ten.
Carson knikte by wijze van goed
keuring en het stoffelijk overschot
van Wah Su, die in een poging om
zijn meesteres te bevrijden, het leven
gelaten had, werd op den zandigen ri
vieroever ter aarde besteld- Beide
mannen waren diep onder den indruk.
En nu Armstrong achterna!
gromde Carson. Ik heb zoo’n idee,
dat je dit geweer noodig zult hebben,
Monroe.
toen hij realiseerde, dat hij vlak bij
de vluchtelingen moest zijn. Daar hij
bang was om de voor hem liggende
open ruimte over te steken, maakte
hij een kleinen omweg tusschen de
boomen. Het door hem geconstateer
de geluid werd steeds sterker...
iemand scheen brandhout te verzame
len voor een vuur!
Hij bracht zijn geweer in den aan
slag en verhaastte zyn schreden, ter
wijl hy alles vermeed, wat zyn nade
ring zou kunnen verraden. Een paar
minuten later zag hij iets wits tus
schen de boomen. Van achter een
boom glurend, bemerkte hij, dat het
een tent was. Dichtbij die tent was
iemand bezig een vuur aan te leggen.
Er waren nog twee andere mannen
zichtbaar, die de bagage schenen uit
te zoeken, op ongeveer tien meter
daar vandaan. Hij wachtte in de
hoop, dat Armstrong zich zou vertoo-
nen... maar bovenal keek hij naar
Tresa uit. Hij aarzelde om zonder
Monroe verder te gaan en draaide
zich om om te zien of deze nog niet
aankwam. Tot zijn schrik keek hij
vlak in het gezicht van een stevig ge-
bouwden Maleier, die een knuppel bo
ven zyn hoofd zwaaide. Carson aar
zelde geen seconde en deed een uitval
in de richting van ’s mans kaak. Hij
was evenwel een fractie van een se
conde te laat. De knuppel bereikte
eerder doel. Hij voelde evenwel niets
en ondervond ook geen pijn. Het had
Zaterdag j.l. hield het Nederlandsch
Instituut van Middelbare Technici zijn
algemeene vergadering in Pulchri
Studio.
In rijn openingswoord stond de voor
zitter, de heer E. W. de Jong, stil bij
de bijzondere tijdsomstandigheden en
wees er op hoe, wanneer het land in
nood mocht komen, het corps middel
bare technici als één man achter de
Regeering zal staan tot handhaving en
verdediging van ons onafhankelijk
volksbestaan.
De heer A. C. Vreugdenhil hield een
referaat overDe erkenning van het
corps Middelbare Technici in het alge
meen en die van de Middelbare Tech
nici bij de particuliere bedrijven in het
bijzonder.
De heer J. H. C. v. d. Lip gaf een
uitvoerige uiteenzetting omtrent den
stand der werkzaamheden in verband
met de samenstelling van het Poly
technisch Handboek, hetwelk een
standaardwerk op technisch gebied be
looft te worden.
De heer J. A. Sorel, secretaris, gaf
een uiteenzetting van de bemoeiingen
van het N.I.M.T. om te komen tot een
algemeen middelbaar-technisch diplo
ma en de samenwerking te dien aan
zien met andere instanties, die zich met
de technische vakopleiding bezig
houden.
De heer J. J. Reynart besprak de
samenwerking van het N.I.M.T. met in
stellingen als het Bureau International
de l’Enseignement Technique en de
Nederlandsche Centrale voor de Vak
opleiding.
De voorzitter hield tenslotte een be
schouwing over de plaats en het pers
pectief van de middelbaar gevormde
technici t.o.v. de academisch gevormde
technici.
Uit. het jaarverslag van den secre
taris bleek, dat het ledental de 6000
snel nadert
OUDERAVOND SCHOOL BOYLE-
STRAAT 20.
Een dezer dagen hield de school
Boylestraat 20 in de gymnastiek
zaal van de school Meidoom-
straat, waar zij tijdelijk gehuis
vest is, een ouderavond. Na het ope
ningswoord van den voorzitter, het
hoofd der school den heer van der
Burgh, en het voorlezen van de notu
len door den secretaris, speelde een
ensemble op verdienstelijke wijze eeni
ge populaire muzieknummers. Daarna
las de secretaris zijn jaarverslag voor
en gafde penningmeester een over
zicht van het gevoerde financieel be
heer over het afgeloopen jaar. Nadat
de voorzitter nog eenige medeelingen
betreffende de school had gedaan, werd
overgegaan tot de verkiezing van twee
leden van de oudercommissie, wegens
de periodieke aftreding volgens rooster
van mevrouw Deurloo, die zich niet
herkiesbaar stelde, en den heer G. ’t
Hart. Bij enkele candidaatstelling wer
den bij acclamatie gekozen mevr, van
Buren en de heer G. 't Hart
Na de pauze volgden nog eenige
nummers muziek, waarna de heer
Francoys, onderwijzer dezer school,
den avond met het vertoonen
eenige komische films besloot
Met een dankwoord aan allen voor
het welslagen van dezen avond, sloot
11 uur de bijeen-
Lezing over „de gevaren der zee”
Ir. H. K. Meyer, heeft in de tuinzaal
van „Ons Huis”, Prinsegracht gister
avond voor de Haagsche Vrijwillige Bri
gade tot redding van drenkelingen ge
sproken over: „De gevaren der zee”.
Men spreekt, leest en hoort zoo vaak
over de gevaren der zee, dat menigeen
ter door afgeschrikt wordt zee in te
gaan. Wie echter een goed zeezwemmer
en op de hoogte met de verschillende
stroomen is, heeft weinig gevaar te
duchten. Een goed zeezwemmer is
iemand, die door de branding heen kan
komen en minstens ’n half uur kan blij
ven rondplassen. Van de eb- en vloed-
stroomen moet men vooral weten wan
neer de een in den ander overgaat. Dat
is het gevaarlijke moment
Een merkwaardig verschijnsel is de
z.g. interverentie.
De Golfstroom splitst zich bij Enge
land in 2 takken. Deze twee takken ont
moeten elkaar in de Noordzee. Dit sa
mengaan noemen we interverentie en
is het best waarneembaar tusschen
Scheveningen en Kijkduin. Een gewel
dig sterke stroom kan er het gevolg van
zijn. Vervolgens sprak de heer Meyer
nog over verschillende van deze stroo
men, over banken en muren, waarbij hij
tevens gelégenheid had eenige onjuist
heden en verkeerde denkbeelden over
het wezen van deze zaken naar het
rijk der fantasie te verwijzen.
Aan het slot van zijn interessant be
toog wees spr. er op, dat de zee geen
enorme massa water is, maar een wa
termassa met een ziel, welke begrepen
wordt door hen, die heel hun leven met
de zee te maken hebben. Vlettermannen
voorspellen b.v. met vrij groote zeker
heid het weer uit de zee. Konden zij dat
niet, dan zouden er veel meer van hun
wrakke scheepjes vergaan. Hoe meer
men de zee bestudeert, hoe meer men
er van gaat houden, men kan er niet
meer vandaan komen. Daarom staan
zoovele menschen soms urenlang de zee
in te staren. Zij zien er zooveel, dat voor
een ander verborgen blijft.
Na afloop der lezing was er gelegen
heid tot het stellen van vragen en ver
volgens werden nog eenige films ver
toond. „Ons Strandleven” en S.O.S.
Ypenburg”.
H
