HAAGSCHE
BROOKLAX
WUiAM .KEELPIJN
Timotheus Klein
op het oorlogspad
Zenuwachtig
STADSNIEUWS
verdwijnt verstopping
in één nacht -
Dinsdag 1 Mei 1940.
VICKS HOESTBONBONS
ZESDE BLAD.
FEUILLETON.
VIADUCT NOG DIT JAAR
GEREED
Dr. F. J. SOESMAN 70 JAAR
VEREENIGINGEN
IWordt vervolgdj,
„ENTRE NOUS” HERDACHT
30-JARIG BESTAAN
24 tabl. F 1-
Met
dit heerlijke
CHOCOLADE
LAXEERMIDDEL
NEDERLANDSCH VERBOND VAN
MARKT- EN STRAATKOOP-
L1EDENVEREENIGINGEN
PROPAGANDA-UITVOERING VAN
„DE SPOORZOEKERS”
RECLAMES.
SCHOOLTANDVERZORGING.
MUSEUM VOOR HET ONDERWIJS.
(Nadruk verboden.)
OPENING WERKPLAATS VOOR
MILITAIRE KLEEDING DOOR
WERKLOOZE KLEERMAKERS.
Zorgt dat U de echte krijgt, in dc
ongeschonden, origineele verpakking.
TOONEELVEREENIGING „HULP
EN STEUN”
Morgenmiddag te half 3 wordt in het
Museum voor het Onderwijs, Hemster-
huisstraat 2E, een rondgang onder ge
leide gehouden; inleiding met lichtbeel
den over het onderwerp: Groote Zoog
dieren.
Na afloop vertooning. van een dieren
film.
k 2 tabl. 12’/» cl- d tabl 40 ct.
PROTESTANTSCH TOONEELGEZEL-
SCHAP „ALTUD PARAAT”.
Bovengenoemd gezelschap organiseert
Donderdag 9 Mei een feestavond in de
zaal van den „Haagschen Kunstkring”,
Lange Houtstraat 7, met medewerking
van den pianist, den heer Bernard Ver
boom.
Dit gezelschap is opgericht tot het geven
van belangelooze medewerking op mili
taire avonden. De baten van dezen avond
komen ten goede van de militairen.
Mijnhardt’s Zenuwtabletten maken U spoe
dig weer weldadig kalm.Buisje 40 en 75 ct.
VEREENIGING „ONDERSTEUNINGS
FONDS DER POSTERIJEN,
TELEGRAFIE EN TELEFONIE”.
nen met middenstrook tot de Adelheid-
straat. De viaductweg zelf wordt een
éénbaansweg van 12 meter breedte. Aan
weerszijden wordt een trottoir van 1.5
meter breedte aangelegd, dat voorname
lijk ter beveiliging van het wegverkeer
dient en niet door voetgangers mag wor
den betreden. Alleen ter plaatse van en
tusschen de spoorwegovergangen zijn de
trottoirs verbreed, deels aan één zijde,
deels aan weerszijden van den rijweg.
Naar deze trottoirs voeren trappencom-
plexen nabij eiken spoorwegovergang.
De bestaande overwegen a niveau blij
ven behouden, hetgeen het plaatselijke
verkeer ten goede komt.
morgen verkouden!
Bescherm Uw keel tegen infectie
k met de beproefde geneeskracht van
HOOFDPOSTKANTOOR OP
TWEEDEN PINKSTERDAG.
Op den tweeden Pinksterdag zal het
hoofdpostkantoor zijn opengesteld van
9 tot 10 uur.
-1 vandaag en morgen verkoudet
No. 17562
In April werden 3390 kinderen van
de openbare lagere scholen en 1503
kinderen van de bijzondere scholen na
gezien op caries van het blijvend ge
bit. Ter bereiking van het gestelde
doel: saneering van het blijvend gebit
werden 1452 vullingen gelegd.
Van de gelegenheid naast de syste
matische hulp ook poliklinische hulp
te bekomen (pijn veroorzaakt door
melkkiezen of tanden) werd 91 maal
gebruik gemaakt.
De wethouder voor Sociale Zaken,
L. Buurman, zal op Vrijdag a.s. te half
drie in het schoolgebouw Majuba-
straat de werkplaats voor militaire
kleeding, vervaardigd door werklooze
kleermakers, openen.
Congres hier ter stede.
Zondag j.l. is hier tqr stede in het
restaurant Astoria het congres van
het Nederlandsch Verbond van Markt
en Straatkoopliedenvereenigingen ge
houden. De voorzitter van het bonds-
bestuur, de heer M. A. Mock, alhier,
opende het congres met een woord
van welkom. Na erop gewezen te
hebben, dat de mobilisatie-toestand
als gevolg van de oorlogsomstandig
heden ook voor den markt- en straat
handel ernstige moeilijkheden schept,
waardoor de ontwikkelingsmogelijk
heid van ’t Nederlandsch Verbond ern
stig benadeeld wordt, sprak hij den
wensch uit, dat spoedig normalere
verhoudingen mogen weerkeeren in
het belang van de duizenden in moei
lijke omstandigheden verkeerende
markt- en straatkooplieden. De hierna
aan de orde gestelde jaarverslagen
werden goedgekeurd. Ten aanzien van
de voor 1940, ingediende begrooting
werd vastgesteld, dat de normale
middelen niet toereikend geacht kun
nen worden om hieruit de propaganda
van het verbond te bekostigen. Daar
om werd besloten in te gaan op het
voorstel van het bondsbestuur tot het
stichten van een propagandafonds uit
een extra bijdrage van de aangesloten
organisaties. Het bondsbestuur, dat
bestond uit de heer M. A. Mock, A.
Mopurgo, G. W. Klein, Schalkwijk,
L. Seegers, C. van Zanten en H. Lam-
mertink, werd bij acclamatie herko
zen, behoudens de heer H. Lammer-
tink, die om gezondheidsredenen geen
Had de minister zélf soms een reden
om plotseling te verdwijnen? Maar in
dien dat zoo was, indien hjj iets op
zijn geweten had, er bang voor was,
dat feiten aan het daglicht konden ko
men, die hij verborgen wilde houden,
zou het dan niet veel eenvoudiger ge
weest zjjn, indien hjj met stille trom
vertrokken was?
Timotheus stelde zich deze vraag
en piekerde er verder over na om
er een antwoord op te vinden. Ten
slotte kwam hij tot de conclusie, dat
een dergelijke handelwijze natuurlijk
wel eenvoudiger geweest zou zijn,
maar dat er ook zekere nadeelen aan
verbonden waren. Een minister was
een andere persoonlijkheid dan de
eerste de beste burgerman, die ver
dwijnen kon zonder dat er een haan
naar kraaide. De verdwijning van een
staatsman zou bekend moeten wor
den. Men zou een onderzoek instellen,
en de feiten, die verborgen moesten
blijven, zouden juist daardoor alge
meen bekend dreigen te worden. En
dat nog daargelaten, er bestond een
mogelijkheid, dat de minister juist
in den tijd van zjjn verdwijning zich
enkele fout gemaakt, althans niet,
indien men den minister als den
auctor intellectualis van deze ont
voering moest beschouwen. Daar
voor klopte alles te zeer met een
echte ontvoering. De minister had
zelf nooit - tegelijkertijd én bij zich
thuis én op het ministerie de brand
kasten open kunnen breken, nog daar
gelaten dat daarvoor instrumenten en
vaardigheden noodig waren, die men
allerminst zou verwachten. En hoe
zou hij zijn chauffeur hebben kunnen
neerslaan en op hetzelfde oogenblik
op zijn departement*geweest kunnen
zijn? Want dat hij handlangers gehad
zou hebben was iets, dat Timotheus
bij voorbaat verwierp. Dat zou veel
te gevaarlijk voor hem zijn.
Tenslotte kon Timotheus dan ook
niet anders dan aannemen, dat bij
deze ontvoering werkelijk misdaad in
het spel was geweest.
Maar wat waren dan de motieven
van de daders?
Het motief, dat bij de meeste ont
voeringen een hoofdrol speelt, het
verkrijgen van een losgeld, zou in
dit geval niet in aanmerking komen,
meende de met speurderstalenten be
giftigde raadseltante. Ten eerste niet,
omdat de minister niet gefortuneerd
was. Hij sproot uit een oud adelijk ge
slacht, dat in den loop der eeuwen
zijn bezittingen steeds geringer had
zien worden en het was een vrijwel
algemeen bekend feit, dat de minister
behalve zijn salaris uit de schatkist,
slechts een betrekkelijk klein inkomen
genoot.
Neen, als de ontvoerders het op
En hier was geen geldelijk voordeel hadden voorzien,
„DE NATUURVRIEND”.
Donderdagavond 9 Mei organiseert de
aquarium- en terrariumver. „De Natuur
vriend”,, waarvan het secretariaat geves
tigd is: Vierheemskinderenstraat 159,
een lichtbeeldenavond in gebouw „Unitas”,
Prinsestraat 44, welke voor belangstel
lenden toegankelijk is. De heer J. Th.
ter Horst zal spreken over: .Merkwaar
dige padden en kikkers”, en de heer H.
M. C. Gerritsen over: „Het inrichten
van huiskameraquaria”, met lantaarn
plaatjes naar origineele foto’s van com
pleet ingerichte huiskameraquaria. Het
ligt in de bedoeling van spr. om met de
bezitters van de gefotografeerde aquaria
een kruisgesprek te houden, bij welke in
terviews de pasbeginnende aquariumhou-
ders veel zullen kunnen leeren.
haar in 1934 den letterkundeprijs toe
gekend. Uitvoerig bespreekt spreker de
„Beweging van ’80”, waarbij de dichte
res ten zeerste betrokken was. Mensch
en maatschappij hebben haar leeren be
grijpen en waardeeren. Haar opvoeding
in Noordwijk heeft grooten invloed uit
geoefend op haar leven en werken. In
den breede behandelt spr. haar verhou
ding tot het socialisme. De gedichten
bundel geeft een duidelijk bewijs van haar
groote vereering voor deze beweging.
Vaak beschrijft zij haar eigen leven en
doet zij zich kennen als een groote voor
standster van het religieus socialisme.
Haar laatste bundel noemt zij „Tijd en
Eeuwigheid”, waarbij zij zich steeds dich.
ter voelt naderen tot den dood. Voor
velen is zij altijd een lichtend voorbeeld
geweest. Op gevoelvolle wijze droeg drs«
de Voogd verschillende gedichten voor,
die niet naJieten diepen indruk te maken-
De voorzitter en eerevoorzitter dankte
den spreker voor zijn buitengewoon in
teressante lezing.
Mej. Koekoek heeft vervolgens meb
veel succes twee piano-soli: „La vie
breve” en Danse utrielle diefeu”, beide
van de Falla, ten gehoore gebracht, waar
mee het officieele gedeelte van den avond
besloten werd.
in de Vereenigde Staten was, inplaats
van in het rustige Holland.
Hoewel zijn gedachten al dien tijd
door deze kwestie in beslag waren
genomen, was hij stevig blijven voort
stappen en had thans de luchtbrug
over het rangeeremplacement van de
spoorwegen bereikt. De mist leek
hier buiten nog dikker dan in de
stad en slechts vaag waren de groene
en roode seinlichten waarneembaar.
Straatlantaarns verraadden zich
slechts indien men er zeer dichtbij
kwam door de gele tint, die zij aan
den mist rondom hun lampen ver
leenden. Timotheus kon geen twee
meter voor zich uitzien, het leek alsof
hij de eenige was, die op dat oogen
blik op straat liep. Hij stak zijn han
den nog wat dieper in zijn jaszakken
en dankte den vooruitzienden blik van
zijn hospita, die dien morgen zijn
schoenen met rubberzolen had klaar
gezet. Hij hield nu tenminste droge
en warme voeten en bovendien stoorde
het geluid van zijn eigen schreden
hem niet in zijn gedachtengang.
Op hetzelfde oogenblik, dat deze
tevredenstellende overweging door zijn
hoofd flitste, werd hij er zich van
bewust, dat hij de laatste paar minu
ten niettemin het geluid van voet
stappen had gehoord. Nu hij vlak
bij de brug was, werd het geluid
nog duidelijker. Enkele tientallen me
ters voor hem uit ging iemand de
de brug over.
Wie zou zich *s avonds zoo laat
nog in deze afgelegen straten bevin
den, waar nergens een woonhuis was?
Het leek Timotheus onwaarschijnlijk
dat het iemand was, die eveneens
V. O. P.
Zaterdagavond a.s. zal de tooneelvereen.
V O. P. (Voor Ons Plezier) het seizoen
besluiten met een opvoering in drie be
drijven „Kapitein Scotto”, van den auteur
Jack Bess, in gebouw Musica.
Op opgewekte wijze heeft de politie-
mannenzangvereeniging „Entre Nous” Za
terdag in Amicitia haar 30-jarig bestaan
herdacht.
Nadat de leden zich tevoren aan een
diner hadden vereenigd, werd des avonds
in Amicitia een feestavond aan de vele
donateurs^ en vrienden aangeboden.
Aan het begin van de feesteilijke avond-
bijeenkomst sprak de voorzitter, de heer
C. Groen, een welkomstwoord. Dank
bracht hij aan den burgemeester, mr. S.
J. R. de Monchy, hoofdinspecteur Preller,
eenige inspecteurs, alsmede de afgevaar
digden van de zustervereeniging „Euter
pe” (Amsterdam) en „Hermandad” (Rot
terdam) voor hun aanwezigheid Van den
hoofdcommissaris was bericht van ver
hindering binnengekomen. Vervolgens gaf
spr. een kort overzicht van de geschie
denis van „Entre Nous”.
Het voortreffelijke koor heeft daarna
onder leiding van den heer Anton Smit
eenige nummers gezongen. Welk een
fraai ensemble, rijk van toon, „Entre
Nous” is, viel te beluisteren in het devoot
uitgevoerde „Bede” van G. A. Heinze,
waarin de solopartij verdienstelijk werd
gezongen door den heer v. d. Dool.
„Wandern in Mai” werd zuiver en warm
vertolkt, evenals de nummers na de
pauze: „Schön Blüh’n die Heckenrosen”,
„Frei Weg” en „De Hebe uit onze Ta
veerne”. Het enthousiaste applaus gold
niet in de laatste plaats eten dirigent, den
heer Smit, onder wiens* leiding „Entre
Nous” een hoog kunstzinnig niveau heeft
weten te bereiken.
Zondagavond heeft de Tooneelvereeniging
„Hulp en Steun” bestaande uit leden en
oud-leden van den Nederl. Bond van Par
ticuliere Chauffeurs en anderen, ter ge
legenheid van haar vierde lustrum in de
Willemstraat een feestavond gegeven, die
zich in een druk bezoek mocht verheugen.
De voorzitter, de heer J. C. v. Heijgen,
heette de aanwezigen namens het bestuur
welkom en dankte voor de prachtige bloe
men, die de jubileerende vereeniging wa
ren aangeboden. Een speciaal woord van
welkom richtte spr. tot de vertegenwoor
digers van zustervereenigingen. Dank
bracht spr. aan den regisseur, den heer
P. Recourt jr., die als zoodanig de veree
niging 20 jaar heeft geleid. Deze feest
avond was door een commissie van 3 per
sonen in elkander gezet en spr. dankte
hen reeds bij voorbaat voor de moeite,
die zij zich wel hebben willen getroosten.
Nadat een orkest een tweetal nummers
ten gehoore had gebracht, werd een aan
vang gemaakt met de opvoering van het
romantisch tooneelspel in vier bedrijven
„Tzingani” van jhr. A. W. C. v. Riems
dijk.
Dit spel uit het zigeunerleven, werd op
uitstekende wijze ten tooneele gebracht.
Behalve de heer Mitelberg als Rosni,
mevr. W. Crooy als zijn vrouw, mevr. F.
Recourt als Hester, die bijzonder goed hun
rollen vertolkt hebben, moeten wij nog
vermelden Varillo (de heer L. van Ber
gen) en de zigeunerknaap Paolo (mevr. N.
Roseveld). Aan het slot van dit met veel
aandacht gevolgd spel, werden de vrouwe
lijke medespelenderi bloemen aangebo-
en. Tot 2 uur in den nacht volgde een zeer
geanimeerd bal onder leiding van den heer
Eijfinger, met muzikale medewerking on
der leiding van den heer Boesnach.
Onder voorzitterschap van den heer
A. Smit, oud-directeur van het tele
graafkantoor te Nijmegen, werd in het
Zuidhollandsch Koffiehuis alhier op
Zondag 1.1. de jaarlijksche algemeene
vergadering gehouden,van de Vereeni
ging „Ondersteuningsfonds der Poste
rijen Telegrafie en Telefonie” ge
vestigd alhier.
Uit het jaarverslag van den secreta-
ris-penningmeester bleek, dal als tege
moetkoming in de kosten van ziekte en
verpleging 1013.40 was uitgekeerd. De
toegekende bedragen varieerden van
10 tot 250.
De aan de beurt van aftreden zijnde
bestuursleden de heeren J. van Ham
burg en C. van Hee werden met alge
meene stemmen herkozen, terwijl
laatstgenoemde tevens als secretaris
penningmeester werd aangewezen. Het
reservefonds sloot met een saldo van
9775.98.
Tot leden van de kascontröle-com-
missie werden gekozen de heeren D.
Jonker, H. G. Frerichs en E. J. Ples-
man. De volgende alg. vergadering zal
wederom hier ter stede worden gehou
den.
dan hadden zij zeker iemand anders
gekozen. De paar duizend gulden, die
de familie van den minister voor
zijn vrijlating zou kunnen betalen, zqu
de onkosten van de ontvoering niet
eens dekken. Want de misdadigers
hadden volgens Donker’s bericht blijk
baar de beschikking over een vlieg
machine gehad, hetgeen een kapitaal
vereischte, dat men niet voor een
der gelijk peulschilletje in de waag
schaal zou stellen.
Maar dan was er hier ook niet
sprake van een of meer gewone mis
dadigers. De inbraken, de ontvoering,
de vliegmachine... dat alles deed
een goed geleide organisatie vermoe
den; een organisatie, waar geld
blijkbaar een ondergeschikte rol speel
de. Betrof het hier dan wel een zuivere
misdadigersbende, vroeg Timotheus
zich af? Deed alles niet veeleer
vermoeden, dat hier andere belan
gen meespraken?
De minister van Buitenlandsche
Zakfen en deze blijkbaar rijke organi
satie...
Timotheus bleef midden op straat
stilstaan. Dat hij daar niet eerder
aan gedacht had. De samenhang
lag toch voor de hand! Een ordinaire
misdadiger heeft geen interesse voor
een minister. Een vreemde mogend
heid soms wel.
Spionnage!
Dat was het! Een andere slotsom
was niet mogelijk. Men zou vdn den
minister gegevens te weten willen
komen, die langs anderen weg niet
verkrijgbaar waren. En dus had men
hem eenvoudig ontvoerd alsof het
I In den loop van den avond vond de
huldiging plaats van de heeren van Eijk,
Hopman, Schollaardt en Steör. die 12|
jaar lid der vereeniging zijn. Onder het
uitspreken van waardeerende woorden
bood de heer C. Groen deze heeren ’t eere-
metaal, een herinneringsmedaille aan.
Extra werd in de bloemen gezet, letter
lijk en figuurlijk, de heer K. Lauwers, die
gehuldigd werd ter gelegenheid van zijn
25-jarig lidmaatschtap. Hij ontving een
verguld zilveren medaille en een fauteuil.
Mevr. Lauwers, die eveneens werd toe
gesproken. werd vereerd met bloemen.
Vervolgens werd den heer Lauwers, ge
zeten in zijn fauteul te midden van zijn
medezangers op het podium, door het
koot toegezongen het amusante lied
„Mislukte Feestzang”, van M. H. van ’t
Kruys, waarmede groote vroolijkheid
werd verwekt. De jubilaris dankte ten
slotte alle aanwezigen voor de hem be
toonde hulde.
In de pauze bestond gelegenheid het
recipieerende bestuur te complimentee-
ren, waarvan druk gebruik werd gemaakt.
De burgemeester was de eerste met het
overb'Féngen van zijn gelukwenschen, ge
volgd door hoofdinspecteur Preller, en
talrijke andere belangstellenden Voor
zitter Groen bracht alle sprekers dank
voor de vele woorden van vriendschap en
waardeering.
Het overige gedeelte van den avond
werd gevuld met een luchtig programma,
waaraan medewerkten de humorist L. de
Bruijn en het xylophonisten orkest „The
jolly Boys”. Een groot succes was het
slotnummer: „Inlijving van de miliciens
in Knuppelland”, een humoristisch kwar
tet. dat qp geestige wijze werd uitgevoerd
door de heeren A. L. de Moei, W. H.
Sluiter. M. Koene en E. Bolhuis.
Na dit aardige besluit gingen de stoe
len op zij en ving het bal aan. dat de
feestgangers tot diep in den nacht gezel
lig bijeen deed blijven
naar dezelfde stadswijk wilde als hij.
Met bus of tram was die makkelijker
te bereiken en zelfs al wilde men
loopen, dan kon men er veel sneller
komen dan langs dezen afgelegen en
troosteloozen buitenweg, waar zelfs
overdag niemand kwam, die er niet
strikt noodzakelijk zijn moest. Timo
theus zelf koos dezen weg ook slechts
bij uitzondering, wanneer hij alleen
wilde wandelen en toch niet te ver
van huis wilde gaan.
Onwillekeurig verhaastte hjj zijn
schreden om te kunnen zien wie de
ander was. Met twee treden tegelijk
beklom hij de trap en, terwijl hij op
zijn rubberzolen geluidloos over het
brugdek liep, hoorde hjj aan den an
deren kant de voetstappen weer op ’t
plaveisel.
Aan de overzijde liep een lange,
kaarsrechte weg langs een kanaal,
De straat was met oneffen kinder
hoofdjes geplaveid, en slechts een
•smal, uitgeslefen trottoir liep langs
den rechterkant, waar pakhuizen en
opslagplaatsen meer of minder ge
woonlijk minder aangename geuren
verspreidden. Overdag ratelden de
zware sleeperskarren met hun bonkige
paarden voorbij, haalden en brachten
vrachtauto’s hun lading, sjokten sjou
wers met zware zakken tusschen schip
en pakhuis heen en weer. Nu was het
er stil en verlaten, de weinige lan
taarns lieten zich in den mist nauwe
lijks vermoeden.
JOODSCHE VEREENIGING
„ELOQUENTIA”
De laatste lezing van het wintersei
zoen van de Joodsche Vereeniging „Elo
quentia” had in café-restaurant „Her
mitage”, Schenkweg, plaats door drs J.
de Voogd over „Henriëtte Roland
Holst”, waarbij tegelijkertijd het 12*4-
jarig bestaan der vereeniging herdacht
werd.
In zijn openingsrede begroette de voor
zitter van „Eloquentia”, de heer A. Es-
kenazi, de talrijke aanwezigen. Hij deel
de mede, dat aanvankelijk besloten was
het 1214-jarig jubileum op feestelijke
wijze te vieren. De benarde omstandig
heden waren echter oorzaak, dat daar
van werd afgezien. Spr. wees op de moei
lijke jaren, die de vereeniging doorwors-
teld heeft. Op mooie resultaten kan zij
bogen. Veel heeft zij er toé bijgedragen
dat het Joodsche saamhoorigheidsgevoel
en de Joodsche solidariteit onder de rij
pere Joodsche jeugd versterkt werd. Hij
bracdit dank aan zijn medebestuursleden
voor de wijze waarop zij hem steeds ter
zijde staan, en bracht hulde aan den Leer
mr. M. Zeldenrust, die meer dan 10 jaar
eerevoorzitter is en veel voor de veree
niging heeft gedaan.
Mr. Zeldenrust dankte voor de hulde,
hem gebracht.
Drs. de Voogd heeft daarna het leven
en werken geschetst van de dichteres
mevr. Henriëtte Roland Holst, die niet
alleen in ons land maar ook ver daar
buiten een beroemdheid is, en die vooral
aan de Nederlandsche letterkunde door
haar veelvoud van gedichten een enor-
men schat van verdienste heeft bewezen.
De Maatschappij der Letterkunde’ heeft
vaarden. In zijn plaats werd gekozen
de heer N. van Kleef te Amsterdam.
In de hierna volgende pauze werd
door de gedelegeerden en het bonds
bestuur deelgenomen aan een gemeen-
schappelijken maaltijd.
Het tweede deel van het congres
was gewijd aan het vraagstuk van
de sociale verzekering voor kleine
zelfstandigen, als eep gevolg van de
behandeling van dit vraagstuk op het
in het vorig jaar gehouden congres te
Amsterdam. De inleiding over dit
onderwerp werd uitgesproken door
den heer L. Seegers, secretaris, die
vaststelde, dat door het benoemen van
een staats-commissie ter voorberei
ding van een ontwerp van wet, het
vraagstuk sterker het terrein van de
praktische politiek was genaderd.
Spr. kwam tot de Conclusie, dat
door ’t hoofdbestuur in ’n zelfstandig
rapport de inzichten van het verbond
aan de betreffende staats-commissie
dienen kenbaar te worden gemaakt,
nadat de stellingen van het verbonds-
bestuur in de ledenvergaderingen van
de aangesloten organisaties zijn be
handeld.
MONTAGE BIJ SPOORWEGOVER
GANGEN IN UITVOERING.
Het groote viaduct, dat thans in
uitvoering is tusschen de Wetering-
kade en de Schenkkade, zal, indien
de voortgang van het werk niet op
de een of andere wijze wordt ge
stoord, tegen het einde van dit jaar
gereedkomen.
Deze mededeefing kregen wij van Ir.
N. H. Ekker, naar wiens plannen en
onder wiens leiding het werk wordt uit
gevoerd, toen wij een kijkje kwamen ne
men bij de Weteringkade, waar bij de
verbindingsbaan tusschen H. S. NL. en
S. S., de bouw het verst gevorderd is
en reeds de eerste werkzaamheden zijn
begonnen voor het leggen van de beton
nen dekplaat op de staalconstructie.
In de lente van het vorige jaar begon
de arbeid en het werkschema stelde de
voltooiing ongeveer op den zomer van
1940. Dit plan kon door verschillende
omstandigheden niet gehandhaafd wor
den. In September stak het uitbreken
van den oorlog een spaak in het wiel.
Het werd niet verantwoord geacht een
werk van dezen aard en omvang voort
te zetten, zoolang niet eenige klaarheid
in den toestand zou zijn gekomen. De
fundeering had toen vrijwel haar beslag
gekregen en het was mogelijk om even
tueel met spoed een tijdelijke bestrating
aan te brengen.
Nadat deze strubbeling was gepas
seerd en men weer den arbeid opnam,
trad weldra de strenge vorstperiode in,
die een stagnatie van ruim twee maan
den veroorzaakte.
In Maart j.l. werd opnieuw aangevan
gen en thans hoopt men voor verdere
onderbrekingen gespaard te blijven.
Intusschen was de vervaardiging der
staalconstructie bij de fa. Smulders te
Schiedam voortgegaan en dit maakte,
dat na de hervatting van het werk, in
betrekkelijk snel tempo de stalen kolom
men bij de spoorwegovergangen konden
worden gesteld. Daarna zijn in het ge
deelte over de verbindingsbaan de zware candidatuurz meer wenschte te aan-
dwars- en langsliggers geplaatst. Men is
thans bezig deze constructie af te las-
schen.
Het viaductvak over de hoofd-spoor-
baan (de lijn den HaagGouda) volgt
in zijn bewerking onmiddellijk hierna.
Ook op dit punt staan reeds alle kolom
men. Het plaatsen van de liggers, kan
hier alleen gedurende den nacht ge
schieden, wanneer het electrische net
stroomloos is. In den loop van deze
week begint men er mede.
Tegelijkertijd wordt gewerkt aan de
opritten, waarvan die aan de zijde der
Weteringkade het meest gevorderd is.
De fundeeringen zijn daar gereed.
Twee bestekken wachten nog op aan
besteding, n.l. een voor de leuningen en
een voor de wegdekconstructie, welke
bestaan zal uit een klinkerbestrating
met asfaltvoegvulling.
Het viaduct bestaat, dit ter opfris-
sching van het geheugen, uit een hori
zontaal gedeelte van 170 meter lengte
boven en tusschen de beide spoorbanen,
aansluitend aan de beide opritten, waar
van de rechte gedeelten, elk ter lengte
van 135 meter, gesloten zijn uitgevoerd:
het daartusschen gelegen open viaduet-
gedeelte is 385 meter lang. Dit viaduct
vak overbrugt, behalve de beide spoor
banen, een aantal onderdoorgangen voor
gewoon verkeer en van twee tramwegen.
De viaductweg zal zich naar de zijde
Van de Schenkkade voortzetten in een
weg met twee 7 m. breede verkeersba-
van de bedreigingen, die hem tot
vluchten genoopt hadden, zou kunnen
ontdoen. Maar indien hij daarna
terugkwam, zouden pijnlijke vragen
gesteld kunnefi worden en hoe zou
hij dan voor alles een verklaring kun
nen vinden?
Neen, hoe langer Timotheus nadacht
hoe vaster hij ervan overtuigd raak
te, dat eenvoudig weggaan in een
dergelijk geval het domste was wat
gedaan kon worden.
Maar en deze gedachte vloeide
logisch uit de voorafgaande voort
indien de minister een ontvoering zou
ensceneeren, zich zoogenaamd zou la
ten „kidnappen”...? Dat zou een even-
tueele verdenking van zijn persoon
kunnen afwenden. Men zou naar de
misdadigers zoeken en inmiddels zou
het veronderstelde slachtoffer van
dezen menschenroof zijn zaken in
orde kunnen brengen en daarna weer
terugkeeren met de mededeeling, dat
de bandieten hem hadden vrijgelaten,
of beter nog: hij zou zich kunnen
laten vinden op een afgelegen plaats,
waardoor het geheel een nog echter
aanzien kreeg.
Onder het voortgaan knikte Timo
theus een paar maal energiek van
ja. Dat zou een mogelijke verklaring
van het gebeurde zijn als de
minister zelf had willen verdwijnen.
Maar ondanks het feit, dat deze in
genieuze theorie niet geheel onmoge
lijk was, aarzelde hij haar zonder
meer aan te nemen.
Want in dat geval was alles te mooi
opgesteld. Elke misdadiger maakt
fouten, dat wist Timotheus uit zijn
detective-lectuur.
In de aula van de Daltom-H.B.S.
„De Spoorzoekers”, groepen 42 en 50
van „De Nederlandsche Padvinders”,
hebben Zaterdagavond een propaganda-
uitvoéring gegeven in de Dalton-H.B.S.
aan den Aronskelkweg.
Na een welkomstwoord van den groeps
leider, den heer J. Vos jr., bood kapitein
A. F. C. Opsomer, namens de ouders, den
Spoorzoekers met een korte van waardee
ring voor hun werk getuigende toespraak,
een fraai bewerkte groepsvlag aan.
Vervolgens werd in een vlot tempo het
programma afgewerkt. Zeer veel waar
deering ondervond het Chineesche lint-
zwaaien door de welpen (jongens van
812 jaar). In „Een dag in het welpen
kamp” en „De roep van de Totem”, toon
den de knaapjes in allerlei opzicht een
groote vaardigheid te bezitten. Ook de
verkenners en voortrekkers oogstten veel
applaus met enkele kleine toonëelstukjes
en hun zang bij het kampvuur.
Een bijzondere attractie was het Spoor-
zoekers-orkest, bestaande uit verkenners
en welpen, dat onder leiding stond van
den heer M. Frahsz.
De uitstekend geslaagde propaganda-
avond de zaal was tot de laatste plaats
bezet werd besloten met een kleurrijke
vlaggenparade, gecombineerd met een
declamatie op het Nederlandsche lied door
akela van Koppenhagen. De welpen-leid-
sters kregen fraaie bloemen.
A.s. Donderdag hoopt de bekende
zenuwarts dr. F. J. Soesman 70 jaar
te worden.
Filippus Josephus Soesman werd
geboren te Assen op 9 Mei 1870, liep
daar de H.B.S. af en kwam als stu
dent te Leiden in 1888 en deed op
28 Februari 1896 het artsexamen. Hij
maakte een reis als scheepsarts naar
West-Indië. Teruggekeerd vestigde hij
zich te Hoorn, alwaar hij tot 1899 de
algemeene praktijk uitoefende. Hij
vond hierin echter geen voldoening
en ging een paar jaren in Parijs en
Berlijn neurologie en psychiatrie stu-
deeren. In 1901 vestigde hij zich als
specialist te Amsterdam en hij bleef
daar tot 1904, toen hij naar de
Residentie verhuisde. In 1903 had hij
intusschen in Gent den doctorstitel
cum laude verworven.
In de Residentie heeft hij zeer ver
dienstelijk werk verricht, niet alleen
als zenuwarts, maar ook op sociaal-
medisch terrein. Als oprichter van
het Centraal Instituut voor lich. op
voeding heeft hij meer dan 25 jaar
met dr. Reys het directeurschap be
kleed van de Kweekschool voor lich.
opvoeding. Lange jaren was hij lid
van den Reclasseeringsraad, leider
van het Consultatiebureau voor Onvol-
waardigen en ook thans heeft hij de
leiding van de stichting „Werkver
schaffing in huis voor Onvolwaardi-
gen” (WIHVO)) e.a.
Talrijk waren zijn geschriften; wij
noemen o.m. „De geestelijke draag
kracht der jeugd”, „Inleiding tot de
studie der criminologie”, „Sterke ze
nuwen”, „Oorlogspsychologie”, „Fe-
mina” e.a. In het onlangs verschenen
boek van dr. Bisch: „Boodschap aan
de nerveuze wereld” had hij een
werkzaam aandeel. Zijn verdiensten
werden erkend door de regeeringen
van Nederland, Frankrijk, België en
Boelgarije.
De gevallen, waarin hij als pleitbe
zorger geroepen werd voor de min-
der-bedeelden en onvolwaardigen, wa
ren talrijk.
Maar het is vooral als zenuwarts,
dat hij in een meer dan 40-jarige
praktijk tallooze menschen aan zich
heeft verplicht. Nooit was hem eenige
moeite te groot, steeds stond hij met
groote toewijding klaar voor vrienden
èn patiënten. En nog steeds staat hij
in het volle leven en heeft daarin een
werkzaam aandeel. Wel moest hij in
1938 na een ernstige longaandoening
voor verder herstel naar het buiten
land, maar daarvan teruggekeerd is
hij weder met verdubbelde energie
aan het werk gegaan, zoodat talrijke
patiënten nog dagelijks zijn hulp ko
men vragen.
Eenige jaren geleden herdacht hij
in stilte zijn 40-jarig ambtsjubileum.
Thans echter hebben zijn vrienden en
patiënten gemeend hem eens voor het
voetlicht te moeten plaatsen en op
dien dag daadwerkelijk te toonen, hoe
zeer zijn persoon en werk in ruimen
kring wordt gewaardeerd. Het zal hem
dan ook ongetwijfeld op dien dag niet
aan belangstelling ontbreken.
Allen, die den jubilaris dien dag de
hand willen drukken, wordt daartoe
de gelegenheid geboden in Hotel
„Duinoord”, Sweelinckplein 14, waar
een receptie zal worden gehouden van
4 tot half 6 uur.