HAAGSCHE BROOKLAX WUiAM .KEELPIJN Timotheus Klein op het oorlogspad Zenuwachtig STADSNIEUWS verdwijnt verstopping in één nacht - Dinsdag 1 Mei 1940. VICKS HOESTBONBONS ZESDE BLAD. FEUILLETON. VIADUCT NOG DIT JAAR GEREED Dr. F. J. SOESMAN 70 JAAR VEREENIGINGEN IWordt vervolgdj, „ENTRE NOUS” HERDACHT 30-JARIG BESTAAN 24 tabl. F 1- Met dit heerlijke CHOCOLADE LAXEERMIDDEL NEDERLANDSCH VERBOND VAN MARKT- EN STRAATKOOP- L1EDENVEREENIGINGEN PROPAGANDA-UITVOERING VAN „DE SPOORZOEKERS” RECLAMES. SCHOOLTANDVERZORGING. MUSEUM VOOR HET ONDERWIJS. (Nadruk verboden.) OPENING WERKPLAATS VOOR MILITAIRE KLEEDING DOOR WERKLOOZE KLEERMAKERS. Zorgt dat U de echte krijgt, in dc ongeschonden, origineele verpakking. TOONEELVEREENIGING „HULP EN STEUN” Morgenmiddag te half 3 wordt in het Museum voor het Onderwijs, Hemster- huisstraat 2E, een rondgang onder ge leide gehouden; inleiding met lichtbeel den over het onderwerp: Groote Zoog dieren. Na afloop vertooning. van een dieren film. k 2 tabl. 12’/» cl- d tabl 40 ct. PROTESTANTSCH TOONEELGEZEL- SCHAP „ALTUD PARAAT”. Bovengenoemd gezelschap organiseert Donderdag 9 Mei een feestavond in de zaal van den „Haagschen Kunstkring”, Lange Houtstraat 7, met medewerking van den pianist, den heer Bernard Ver boom. Dit gezelschap is opgericht tot het geven van belangelooze medewerking op mili taire avonden. De baten van dezen avond komen ten goede van de militairen. Mijnhardt’s Zenuwtabletten maken U spoe dig weer weldadig kalm.Buisje 40 en 75 ct. VEREENIGING „ONDERSTEUNINGS FONDS DER POSTERIJEN, TELEGRAFIE EN TELEFONIE”. nen met middenstrook tot de Adelheid- straat. De viaductweg zelf wordt een éénbaansweg van 12 meter breedte. Aan weerszijden wordt een trottoir van 1.5 meter breedte aangelegd, dat voorname lijk ter beveiliging van het wegverkeer dient en niet door voetgangers mag wor den betreden. Alleen ter plaatse van en tusschen de spoorwegovergangen zijn de trottoirs verbreed, deels aan één zijde, deels aan weerszijden van den rijweg. Naar deze trottoirs voeren trappencom- plexen nabij eiken spoorwegovergang. De bestaande overwegen a niveau blij ven behouden, hetgeen het plaatselijke verkeer ten goede komt. morgen verkouden! Bescherm Uw keel tegen infectie k met de beproefde geneeskracht van HOOFDPOSTKANTOOR OP TWEEDEN PINKSTERDAG. Op den tweeden Pinksterdag zal het hoofdpostkantoor zijn opengesteld van 9 tot 10 uur. -1 vandaag en morgen verkoudet No. 17562 In April werden 3390 kinderen van de openbare lagere scholen en 1503 kinderen van de bijzondere scholen na gezien op caries van het blijvend ge bit. Ter bereiking van het gestelde doel: saneering van het blijvend gebit werden 1452 vullingen gelegd. Van de gelegenheid naast de syste matische hulp ook poliklinische hulp te bekomen (pijn veroorzaakt door melkkiezen of tanden) werd 91 maal gebruik gemaakt. De wethouder voor Sociale Zaken, L. Buurman, zal op Vrijdag a.s. te half drie in het schoolgebouw Majuba- straat de werkplaats voor militaire kleeding, vervaardigd door werklooze kleermakers, openen. Congres hier ter stede. Zondag j.l. is hier tqr stede in het restaurant Astoria het congres van het Nederlandsch Verbond van Markt en Straatkoopliedenvereenigingen ge houden. De voorzitter van het bonds- bestuur, de heer M. A. Mock, alhier, opende het congres met een woord van welkom. Na erop gewezen te hebben, dat de mobilisatie-toestand als gevolg van de oorlogsomstandig heden ook voor den markt- en straat handel ernstige moeilijkheden schept, waardoor de ontwikkelingsmogelijk heid van ’t Nederlandsch Verbond ern stig benadeeld wordt, sprak hij den wensch uit, dat spoedig normalere verhoudingen mogen weerkeeren in het belang van de duizenden in moei lijke omstandigheden verkeerende markt- en straatkooplieden. De hierna aan de orde gestelde jaarverslagen werden goedgekeurd. Ten aanzien van de voor 1940, ingediende begrooting werd vastgesteld, dat de normale middelen niet toereikend geacht kun nen worden om hieruit de propaganda van het verbond te bekostigen. Daar om werd besloten in te gaan op het voorstel van het bondsbestuur tot het stichten van een propagandafonds uit een extra bijdrage van de aangesloten organisaties. Het bondsbestuur, dat bestond uit de heer M. A. Mock, A. Mopurgo, G. W. Klein, Schalkwijk, L. Seegers, C. van Zanten en H. Lam- mertink, werd bij acclamatie herko zen, behoudens de heer H. Lammer- tink, die om gezondheidsredenen geen Had de minister zélf soms een reden om plotseling te verdwijnen? Maar in dien dat zoo was, indien hjj iets op zijn geweten had, er bang voor was, dat feiten aan het daglicht konden ko men, die hij verborgen wilde houden, zou het dan niet veel eenvoudiger ge weest zjjn, indien hjj met stille trom vertrokken was? Timotheus stelde zich deze vraag en piekerde er verder over na om er een antwoord op te vinden. Ten slotte kwam hij tot de conclusie, dat een dergelijke handelwijze natuurlijk wel eenvoudiger geweest zou zijn, maar dat er ook zekere nadeelen aan verbonden waren. Een minister was een andere persoonlijkheid dan de eerste de beste burgerman, die ver dwijnen kon zonder dat er een haan naar kraaide. De verdwijning van een staatsman zou bekend moeten wor den. Men zou een onderzoek instellen, en de feiten, die verborgen moesten blijven, zouden juist daardoor alge meen bekend dreigen te worden. En dat nog daargelaten, er bestond een mogelijkheid, dat de minister juist in den tijd van zjjn verdwijning zich enkele fout gemaakt, althans niet, indien men den minister als den auctor intellectualis van deze ont voering moest beschouwen. Daar voor klopte alles te zeer met een echte ontvoering. De minister had zelf nooit - tegelijkertijd én bij zich thuis én op het ministerie de brand kasten open kunnen breken, nog daar gelaten dat daarvoor instrumenten en vaardigheden noodig waren, die men allerminst zou verwachten. En hoe zou hij zijn chauffeur hebben kunnen neerslaan en op hetzelfde oogenblik op zijn departement*geweest kunnen zijn? Want dat hij handlangers gehad zou hebben was iets, dat Timotheus bij voorbaat verwierp. Dat zou veel te gevaarlijk voor hem zijn. Tenslotte kon Timotheus dan ook niet anders dan aannemen, dat bij deze ontvoering werkelijk misdaad in het spel was geweest. Maar wat waren dan de motieven van de daders? Het motief, dat bij de meeste ont voeringen een hoofdrol speelt, het verkrijgen van een losgeld, zou in dit geval niet in aanmerking komen, meende de met speurderstalenten be giftigde raadseltante. Ten eerste niet, omdat de minister niet gefortuneerd was. Hij sproot uit een oud adelijk ge slacht, dat in den loop der eeuwen zijn bezittingen steeds geringer had zien worden en het was een vrijwel algemeen bekend feit, dat de minister behalve zijn salaris uit de schatkist, slechts een betrekkelijk klein inkomen genoot. Neen, als de ontvoerders het op En hier was geen geldelijk voordeel hadden voorzien, „DE NATUURVRIEND”. Donderdagavond 9 Mei organiseert de aquarium- en terrariumver. „De Natuur vriend”,, waarvan het secretariaat geves tigd is: Vierheemskinderenstraat 159, een lichtbeeldenavond in gebouw „Unitas”, Prinsestraat 44, welke voor belangstel lenden toegankelijk is. De heer J. Th. ter Horst zal spreken over: .Merkwaar dige padden en kikkers”, en de heer H. M. C. Gerritsen over: „Het inrichten van huiskameraquaria”, met lantaarn plaatjes naar origineele foto’s van com pleet ingerichte huiskameraquaria. Het ligt in de bedoeling van spr. om met de bezitters van de gefotografeerde aquaria een kruisgesprek te houden, bij welke in terviews de pasbeginnende aquariumhou- ders veel zullen kunnen leeren. haar in 1934 den letterkundeprijs toe gekend. Uitvoerig bespreekt spreker de „Beweging van ’80”, waarbij de dichte res ten zeerste betrokken was. Mensch en maatschappij hebben haar leeren be grijpen en waardeeren. Haar opvoeding in Noordwijk heeft grooten invloed uit geoefend op haar leven en werken. In den breede behandelt spr. haar verhou ding tot het socialisme. De gedichten bundel geeft een duidelijk bewijs van haar groote vereering voor deze beweging. Vaak beschrijft zij haar eigen leven en doet zij zich kennen als een groote voor standster van het religieus socialisme. Haar laatste bundel noemt zij „Tijd en Eeuwigheid”, waarbij zij zich steeds dich. ter voelt naderen tot den dood. Voor velen is zij altijd een lichtend voorbeeld geweest. Op gevoelvolle wijze droeg drs« de Voogd verschillende gedichten voor, die niet naJieten diepen indruk te maken- De voorzitter en eerevoorzitter dankte den spreker voor zijn buitengewoon in teressante lezing. Mej. Koekoek heeft vervolgens meb veel succes twee piano-soli: „La vie breve” en Danse utrielle diefeu”, beide van de Falla, ten gehoore gebracht, waar mee het officieele gedeelte van den avond besloten werd. in de Vereenigde Staten was, inplaats van in het rustige Holland. Hoewel zijn gedachten al dien tijd door deze kwestie in beslag waren genomen, was hij stevig blijven voort stappen en had thans de luchtbrug over het rangeeremplacement van de spoorwegen bereikt. De mist leek hier buiten nog dikker dan in de stad en slechts vaag waren de groene en roode seinlichten waarneembaar. Straatlantaarns verraadden zich slechts indien men er zeer dichtbij kwam door de gele tint, die zij aan den mist rondom hun lampen ver leenden. Timotheus kon geen twee meter voor zich uitzien, het leek alsof hij de eenige was, die op dat oogen blik op straat liep. Hij stak zijn han den nog wat dieper in zijn jaszakken en dankte den vooruitzienden blik van zijn hospita, die dien morgen zijn schoenen met rubberzolen had klaar gezet. Hij hield nu tenminste droge en warme voeten en bovendien stoorde het geluid van zijn eigen schreden hem niet in zijn gedachtengang. Op hetzelfde oogenblik, dat deze tevredenstellende overweging door zijn hoofd flitste, werd hij er zich van bewust, dat hij de laatste paar minu ten niettemin het geluid van voet stappen had gehoord. Nu hij vlak bij de brug was, werd het geluid nog duidelijker. Enkele tientallen me ters voor hem uit ging iemand de de brug over. Wie zou zich *s avonds zoo laat nog in deze afgelegen straten bevin den, waar nergens een woonhuis was? Het leek Timotheus onwaarschijnlijk dat het iemand was, die eveneens V. O. P. Zaterdagavond a.s. zal de tooneelvereen. V O. P. (Voor Ons Plezier) het seizoen besluiten met een opvoering in drie be drijven „Kapitein Scotto”, van den auteur Jack Bess, in gebouw Musica. Op opgewekte wijze heeft de politie- mannenzangvereeniging „Entre Nous” Za terdag in Amicitia haar 30-jarig bestaan herdacht. Nadat de leden zich tevoren aan een diner hadden vereenigd, werd des avonds in Amicitia een feestavond aan de vele donateurs^ en vrienden aangeboden. Aan het begin van de feesteilijke avond- bijeenkomst sprak de voorzitter, de heer C. Groen, een welkomstwoord. Dank bracht hij aan den burgemeester, mr. S. J. R. de Monchy, hoofdinspecteur Preller, eenige inspecteurs, alsmede de afgevaar digden van de zustervereeniging „Euter pe” (Amsterdam) en „Hermandad” (Rot terdam) voor hun aanwezigheid Van den hoofdcommissaris was bericht van ver hindering binnengekomen. Vervolgens gaf spr. een kort overzicht van de geschie denis van „Entre Nous”. Het voortreffelijke koor heeft daarna onder leiding van den heer Anton Smit eenige nummers gezongen. Welk een fraai ensemble, rijk van toon, „Entre Nous” is, viel te beluisteren in het devoot uitgevoerde „Bede” van G. A. Heinze, waarin de solopartij verdienstelijk werd gezongen door den heer v. d. Dool. „Wandern in Mai” werd zuiver en warm vertolkt, evenals de nummers na de pauze: „Schön Blüh’n die Heckenrosen”, „Frei Weg” en „De Hebe uit onze Ta veerne”. Het enthousiaste applaus gold niet in de laatste plaats eten dirigent, den heer Smit, onder wiens* leiding „Entre Nous” een hoog kunstzinnig niveau heeft weten te bereiken. Zondagavond heeft de Tooneelvereeniging „Hulp en Steun” bestaande uit leden en oud-leden van den Nederl. Bond van Par ticuliere Chauffeurs en anderen, ter ge legenheid van haar vierde lustrum in de Willemstraat een feestavond gegeven, die zich in een druk bezoek mocht verheugen. De voorzitter, de heer J. C. v. Heijgen, heette de aanwezigen namens het bestuur welkom en dankte voor de prachtige bloe men, die de jubileerende vereeniging wa ren aangeboden. Een speciaal woord van welkom richtte spr. tot de vertegenwoor digers van zustervereenigingen. Dank bracht spr. aan den regisseur, den heer P. Recourt jr., die als zoodanig de veree niging 20 jaar heeft geleid. Deze feest avond was door een commissie van 3 per sonen in elkander gezet en spr. dankte hen reeds bij voorbaat voor de moeite, die zij zich wel hebben willen getroosten. Nadat een orkest een tweetal nummers ten gehoore had gebracht, werd een aan vang gemaakt met de opvoering van het romantisch tooneelspel in vier bedrijven „Tzingani” van jhr. A. W. C. v. Riems dijk. Dit spel uit het zigeunerleven, werd op uitstekende wijze ten tooneele gebracht. Behalve de heer Mitelberg als Rosni, mevr. W. Crooy als zijn vrouw, mevr. F. Recourt als Hester, die bijzonder goed hun rollen vertolkt hebben, moeten wij nog vermelden Varillo (de heer L. van Ber gen) en de zigeunerknaap Paolo (mevr. N. Roseveld). Aan het slot van dit met veel aandacht gevolgd spel, werden de vrouwe lijke medespelenderi bloemen aangebo- en. Tot 2 uur in den nacht volgde een zeer geanimeerd bal onder leiding van den heer Eijfinger, met muzikale medewerking on der leiding van den heer Boesnach. Onder voorzitterschap van den heer A. Smit, oud-directeur van het tele graafkantoor te Nijmegen, werd in het Zuidhollandsch Koffiehuis alhier op Zondag 1.1. de jaarlijksche algemeene vergadering gehouden,van de Vereeni ging „Ondersteuningsfonds der Poste rijen Telegrafie en Telefonie” ge vestigd alhier. Uit het jaarverslag van den secreta- ris-penningmeester bleek, dal als tege moetkoming in de kosten van ziekte en verpleging 1013.40 was uitgekeerd. De toegekende bedragen varieerden van 10 tot 250. De aan de beurt van aftreden zijnde bestuursleden de heeren J. van Ham burg en C. van Hee werden met alge meene stemmen herkozen, terwijl laatstgenoemde tevens als secretaris penningmeester werd aangewezen. Het reservefonds sloot met een saldo van 9775.98. Tot leden van de kascontröle-com- missie werden gekozen de heeren D. Jonker, H. G. Frerichs en E. J. Ples- man. De volgende alg. vergadering zal wederom hier ter stede worden gehou den. dan hadden zij zeker iemand anders gekozen. De paar duizend gulden, die de familie van den minister voor zijn vrijlating zou kunnen betalen, zqu de onkosten van de ontvoering niet eens dekken. Want de misdadigers hadden volgens Donker’s bericht blijk baar de beschikking over een vlieg machine gehad, hetgeen een kapitaal vereischte, dat men niet voor een der gelijk peulschilletje in de waag schaal zou stellen. Maar dan was er hier ook niet sprake van een of meer gewone mis dadigers. De inbraken, de ontvoering, de vliegmachine... dat alles deed een goed geleide organisatie vermoe den; een organisatie, waar geld blijkbaar een ondergeschikte rol speel de. Betrof het hier dan wel een zuivere misdadigersbende, vroeg Timotheus zich af? Deed alles niet veeleer vermoeden, dat hier andere belan gen meespraken? De minister van Buitenlandsche Zakfen en deze blijkbaar rijke organi satie... Timotheus bleef midden op straat stilstaan. Dat hij daar niet eerder aan gedacht had. De samenhang lag toch voor de hand! Een ordinaire misdadiger heeft geen interesse voor een minister. Een vreemde mogend heid soms wel. Spionnage! Dat was het! Een andere slotsom was niet mogelijk. Men zou vdn den minister gegevens te weten willen komen, die langs anderen weg niet verkrijgbaar waren. En dus had men hem eenvoudig ontvoerd alsof het I In den loop van den avond vond de huldiging plaats van de heeren van Eijk, Hopman, Schollaardt en Steör. die 12| jaar lid der vereeniging zijn. Onder het uitspreken van waardeerende woorden bood de heer C. Groen deze heeren ’t eere- metaal, een herinneringsmedaille aan. Extra werd in de bloemen gezet, letter lijk en figuurlijk, de heer K. Lauwers, die gehuldigd werd ter gelegenheid van zijn 25-jarig lidmaatschtap. Hij ontving een verguld zilveren medaille en een fauteuil. Mevr. Lauwers, die eveneens werd toe gesproken. werd vereerd met bloemen. Vervolgens werd den heer Lauwers, ge zeten in zijn fauteul te midden van zijn medezangers op het podium, door het koot toegezongen het amusante lied „Mislukte Feestzang”, van M. H. van ’t Kruys, waarmede groote vroolijkheid werd verwekt. De jubilaris dankte ten slotte alle aanwezigen voor de hem be toonde hulde. In de pauze bestond gelegenheid het recipieerende bestuur te complimentee- ren, waarvan druk gebruik werd gemaakt. De burgemeester was de eerste met het overb'Féngen van zijn gelukwenschen, ge volgd door hoofdinspecteur Preller, en talrijke andere belangstellenden Voor zitter Groen bracht alle sprekers dank voor de vele woorden van vriendschap en waardeering. Het overige gedeelte van den avond werd gevuld met een luchtig programma, waaraan medewerkten de humorist L. de Bruijn en het xylophonisten orkest „The jolly Boys”. Een groot succes was het slotnummer: „Inlijving van de miliciens in Knuppelland”, een humoristisch kwar tet. dat qp geestige wijze werd uitgevoerd door de heeren A. L. de Moei, W. H. Sluiter. M. Koene en E. Bolhuis. Na dit aardige besluit gingen de stoe len op zij en ving het bal aan. dat de feestgangers tot diep in den nacht gezel lig bijeen deed blijven naar dezelfde stadswijk wilde als hij. Met bus of tram was die makkelijker te bereiken en zelfs al wilde men loopen, dan kon men er veel sneller komen dan langs dezen afgelegen en troosteloozen buitenweg, waar zelfs overdag niemand kwam, die er niet strikt noodzakelijk zijn moest. Timo theus zelf koos dezen weg ook slechts bij uitzondering, wanneer hij alleen wilde wandelen en toch niet te ver van huis wilde gaan. Onwillekeurig verhaastte hjj zijn schreden om te kunnen zien wie de ander was. Met twee treden tegelijk beklom hij de trap en, terwijl hij op zijn rubberzolen geluidloos over het brugdek liep, hoorde hjj aan den an deren kant de voetstappen weer op ’t plaveisel. Aan de overzijde liep een lange, kaarsrechte weg langs een kanaal, De straat was met oneffen kinder hoofdjes geplaveid, en slechts een •smal, uitgeslefen trottoir liep langs den rechterkant, waar pakhuizen en opslagplaatsen meer of minder ge woonlijk minder aangename geuren verspreidden. Overdag ratelden de zware sleeperskarren met hun bonkige paarden voorbij, haalden en brachten vrachtauto’s hun lading, sjokten sjou wers met zware zakken tusschen schip en pakhuis heen en weer. Nu was het er stil en verlaten, de weinige lan taarns lieten zich in den mist nauwe lijks vermoeden. JOODSCHE VEREENIGING „ELOQUENTIA” De laatste lezing van het wintersei zoen van de Joodsche Vereeniging „Elo quentia” had in café-restaurant „Her mitage”, Schenkweg, plaats door drs J. de Voogd over „Henriëtte Roland Holst”, waarbij tegelijkertijd het 12*4- jarig bestaan der vereeniging herdacht werd. In zijn openingsrede begroette de voor zitter van „Eloquentia”, de heer A. Es- kenazi, de talrijke aanwezigen. Hij deel de mede, dat aanvankelijk besloten was het 1214-jarig jubileum op feestelijke wijze te vieren. De benarde omstandig heden waren echter oorzaak, dat daar van werd afgezien. Spr. wees op de moei lijke jaren, die de vereeniging doorwors- teld heeft. Op mooie resultaten kan zij bogen. Veel heeft zij er toé bijgedragen dat het Joodsche saamhoorigheidsgevoel en de Joodsche solidariteit onder de rij pere Joodsche jeugd versterkt werd. Hij bracdit dank aan zijn medebestuursleden voor de wijze waarop zij hem steeds ter zijde staan, en bracht hulde aan den Leer mr. M. Zeldenrust, die meer dan 10 jaar eerevoorzitter is en veel voor de veree niging heeft gedaan. Mr. Zeldenrust dankte voor de hulde, hem gebracht. Drs. de Voogd heeft daarna het leven en werken geschetst van de dichteres mevr. Henriëtte Roland Holst, die niet alleen in ons land maar ook ver daar buiten een beroemdheid is, en die vooral aan de Nederlandsche letterkunde door haar veelvoud van gedichten een enor- men schat van verdienste heeft bewezen. De Maatschappij der Letterkunde’ heeft vaarden. In zijn plaats werd gekozen de heer N. van Kleef te Amsterdam. In de hierna volgende pauze werd door de gedelegeerden en het bonds bestuur deelgenomen aan een gemeen- schappelijken maaltijd. Het tweede deel van het congres was gewijd aan het vraagstuk van de sociale verzekering voor kleine zelfstandigen, als eep gevolg van de behandeling van dit vraagstuk op het in het vorig jaar gehouden congres te Amsterdam. De inleiding over dit onderwerp werd uitgesproken door den heer L. Seegers, secretaris, die vaststelde, dat door het benoemen van een staats-commissie ter voorberei ding van een ontwerp van wet, het vraagstuk sterker het terrein van de praktische politiek was genaderd. Spr. kwam tot de Conclusie, dat door ’t hoofdbestuur in ’n zelfstandig rapport de inzichten van het verbond aan de betreffende staats-commissie dienen kenbaar te worden gemaakt, nadat de stellingen van het verbonds- bestuur in de ledenvergaderingen van de aangesloten organisaties zijn be handeld. MONTAGE BIJ SPOORWEGOVER GANGEN IN UITVOERING. Het groote viaduct, dat thans in uitvoering is tusschen de Wetering- kade en de Schenkkade, zal, indien de voortgang van het werk niet op de een of andere wijze wordt ge stoord, tegen het einde van dit jaar gereedkomen. Deze mededeefing kregen wij van Ir. N. H. Ekker, naar wiens plannen en onder wiens leiding het werk wordt uit gevoerd, toen wij een kijkje kwamen ne men bij de Weteringkade, waar bij de verbindingsbaan tusschen H. S. NL. en S. S., de bouw het verst gevorderd is en reeds de eerste werkzaamheden zijn begonnen voor het leggen van de beton nen dekplaat op de staalconstructie. In de lente van het vorige jaar begon de arbeid en het werkschema stelde de voltooiing ongeveer op den zomer van 1940. Dit plan kon door verschillende omstandigheden niet gehandhaafd wor den. In September stak het uitbreken van den oorlog een spaak in het wiel. Het werd niet verantwoord geacht een werk van dezen aard en omvang voort te zetten, zoolang niet eenige klaarheid in den toestand zou zijn gekomen. De fundeering had toen vrijwel haar beslag gekregen en het was mogelijk om even tueel met spoed een tijdelijke bestrating aan te brengen. Nadat deze strubbeling was gepas seerd en men weer den arbeid opnam, trad weldra de strenge vorstperiode in, die een stagnatie van ruim twee maan den veroorzaakte. In Maart j.l. werd opnieuw aangevan gen en thans hoopt men voor verdere onderbrekingen gespaard te blijven. Intusschen was de vervaardiging der staalconstructie bij de fa. Smulders te Schiedam voortgegaan en dit maakte, dat na de hervatting van het werk, in betrekkelijk snel tempo de stalen kolom men bij de spoorwegovergangen konden worden gesteld. Daarna zijn in het ge deelte over de verbindingsbaan de zware candidatuurz meer wenschte te aan- dwars- en langsliggers geplaatst. Men is thans bezig deze constructie af te las- schen. Het viaductvak over de hoofd-spoor- baan (de lijn den HaagGouda) volgt in zijn bewerking onmiddellijk hierna. Ook op dit punt staan reeds alle kolom men. Het plaatsen van de liggers, kan hier alleen gedurende den nacht ge schieden, wanneer het electrische net stroomloos is. In den loop van deze week begint men er mede. Tegelijkertijd wordt gewerkt aan de opritten, waarvan die aan de zijde der Weteringkade het meest gevorderd is. De fundeeringen zijn daar gereed. Twee bestekken wachten nog op aan besteding, n.l. een voor de leuningen en een voor de wegdekconstructie, welke bestaan zal uit een klinkerbestrating met asfaltvoegvulling. Het viaduct bestaat, dit ter opfris- sching van het geheugen, uit een hori zontaal gedeelte van 170 meter lengte boven en tusschen de beide spoorbanen, aansluitend aan de beide opritten, waar van de rechte gedeelten, elk ter lengte van 135 meter, gesloten zijn uitgevoerd: het daartusschen gelegen open viaduet- gedeelte is 385 meter lang. Dit viaduct vak overbrugt, behalve de beide spoor banen, een aantal onderdoorgangen voor gewoon verkeer en van twee tramwegen. De viaductweg zal zich naar de zijde Van de Schenkkade voortzetten in een weg met twee 7 m. breede verkeersba- van de bedreigingen, die hem tot vluchten genoopt hadden, zou kunnen ontdoen. Maar indien hij daarna terugkwam, zouden pijnlijke vragen gesteld kunnefi worden en hoe zou hij dan voor alles een verklaring kun nen vinden? Neen, hoe langer Timotheus nadacht hoe vaster hij ervan overtuigd raak te, dat eenvoudig weggaan in een dergelijk geval het domste was wat gedaan kon worden. Maar en deze gedachte vloeide logisch uit de voorafgaande voort indien de minister een ontvoering zou ensceneeren, zich zoogenaamd zou la ten „kidnappen”...? Dat zou een even- tueele verdenking van zijn persoon kunnen afwenden. Men zou naar de misdadigers zoeken en inmiddels zou het veronderstelde slachtoffer van dezen menschenroof zijn zaken in orde kunnen brengen en daarna weer terugkeeren met de mededeeling, dat de bandieten hem hadden vrijgelaten, of beter nog: hij zou zich kunnen laten vinden op een afgelegen plaats, waardoor het geheel een nog echter aanzien kreeg. Onder het voortgaan knikte Timo theus een paar maal energiek van ja. Dat zou een mogelijke verklaring van het gebeurde zijn als de minister zelf had willen verdwijnen. Maar ondanks het feit, dat deze in genieuze theorie niet geheel onmoge lijk was, aarzelde hij haar zonder meer aan te nemen. Want in dat geval was alles te mooi opgesteld. Elke misdadiger maakt fouten, dat wist Timotheus uit zijn detective-lectuur. In de aula van de Daltom-H.B.S. „De Spoorzoekers”, groepen 42 en 50 van „De Nederlandsche Padvinders”, hebben Zaterdagavond een propaganda- uitvoéring gegeven in de Dalton-H.B.S. aan den Aronskelkweg. Na een welkomstwoord van den groeps leider, den heer J. Vos jr., bood kapitein A. F. C. Opsomer, namens de ouders, den Spoorzoekers met een korte van waardee ring voor hun werk getuigende toespraak, een fraai bewerkte groepsvlag aan. Vervolgens werd in een vlot tempo het programma afgewerkt. Zeer veel waar deering ondervond het Chineesche lint- zwaaien door de welpen (jongens van 812 jaar). In „Een dag in het welpen kamp” en „De roep van de Totem”, toon den de knaapjes in allerlei opzicht een groote vaardigheid te bezitten. Ook de verkenners en voortrekkers oogstten veel applaus met enkele kleine toonëelstukjes en hun zang bij het kampvuur. Een bijzondere attractie was het Spoor- zoekers-orkest, bestaande uit verkenners en welpen, dat onder leiding stond van den heer M. Frahsz. De uitstekend geslaagde propaganda- avond de zaal was tot de laatste plaats bezet werd besloten met een kleurrijke vlaggenparade, gecombineerd met een declamatie op het Nederlandsche lied door akela van Koppenhagen. De welpen-leid- sters kregen fraaie bloemen. A.s. Donderdag hoopt de bekende zenuwarts dr. F. J. Soesman 70 jaar te worden. Filippus Josephus Soesman werd geboren te Assen op 9 Mei 1870, liep daar de H.B.S. af en kwam als stu dent te Leiden in 1888 en deed op 28 Februari 1896 het artsexamen. Hij maakte een reis als scheepsarts naar West-Indië. Teruggekeerd vestigde hij zich te Hoorn, alwaar hij tot 1899 de algemeene praktijk uitoefende. Hij vond hierin echter geen voldoening en ging een paar jaren in Parijs en Berlijn neurologie en psychiatrie stu- deeren. In 1901 vestigde hij zich als specialist te Amsterdam en hij bleef daar tot 1904, toen hij naar de Residentie verhuisde. In 1903 had hij intusschen in Gent den doctorstitel cum laude verworven. In de Residentie heeft hij zeer ver dienstelijk werk verricht, niet alleen als zenuwarts, maar ook op sociaal- medisch terrein. Als oprichter van het Centraal Instituut voor lich. op voeding heeft hij meer dan 25 jaar met dr. Reys het directeurschap be kleed van de Kweekschool voor lich. opvoeding. Lange jaren was hij lid van den Reclasseeringsraad, leider van het Consultatiebureau voor Onvol- waardigen en ook thans heeft hij de leiding van de stichting „Werkver schaffing in huis voor Onvolwaardi- gen” (WIHVO)) e.a. Talrijk waren zijn geschriften; wij noemen o.m. „De geestelijke draag kracht der jeugd”, „Inleiding tot de studie der criminologie”, „Sterke ze nuwen”, „Oorlogspsychologie”, „Fe- mina” e.a. In het onlangs verschenen boek van dr. Bisch: „Boodschap aan de nerveuze wereld” had hij een werkzaam aandeel. Zijn verdiensten werden erkend door de regeeringen van Nederland, Frankrijk, België en Boelgarije. De gevallen, waarin hij als pleitbe zorger geroepen werd voor de min- der-bedeelden en onvolwaardigen, wa ren talrijk. Maar het is vooral als zenuwarts, dat hij in een meer dan 40-jarige praktijk tallooze menschen aan zich heeft verplicht. Nooit was hem eenige moeite te groot, steeds stond hij met groote toewijding klaar voor vrienden èn patiënten. En nog steeds staat hij in het volle leven en heeft daarin een werkzaam aandeel. Wel moest hij in 1938 na een ernstige longaandoening voor verder herstel naar het buiten land, maar daarvan teruggekeerd is hij weder met verdubbelde energie aan het werk gegaan, zoodat talrijke patiënten nog dagelijks zijn hulp ko men vragen. Eenige jaren geleden herdacht hij in stilte zijn 40-jarig ambtsjubileum. Thans echter hebben zijn vrienden en patiënten gemeend hem eens voor het voetlicht te moeten plaatsen en op dien dag daadwerkelijk te toonen, hoe zeer zijn persoon en werk in ruimen kring wordt gewaardeerd. Het zal hem dan ook ongetwijfeld op dien dag niet aan belangstelling ontbreken. Allen, die den jubilaris dien dag de hand willen drukken, wordt daartoe de gelegenheid geboden in Hotel „Duinoord”, Sweelinckplein 14, waar een receptie zal worden gehouden van 4 tot half 6 uur.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 21