Duitsche militairen
van
Het circus Wenger
Begrafenis van Duitsche militairen - Weer veel paarden op den weg
Luik in Duitsche handen - Informatiebureau op het station te Utrecht geopend
W T?
I A. 4
H
- ’a!
I MM
L
BI
Ml
iJ
H
Sa, f
HAAGSCHE COURANT VAN DINSDAG 21 MEI 1940. TWEEDE BLAD.
FEUILLETON.
Rr/
in
Een
(Nadruk verboden.)
van het
een
[Wordt vervolgd.)]
DE BEZETTING VAN LUIK DOOR DE DUITSCHE TROEPEN.
Een foto van een binnenplaats van de citadel. Op den voorgrond een onbruik
baar gemaakte Belgische pantserwagen.
EEN AARDIG HOEKJE IN DEN AMSTERDAMSCHEN
DIERENTUIN ARTIS”. DE JEUGDIGE BEZOEKER IS DE
BESTE MAATJES MET DE EZELTJES.
OP DE AiLGE.MEENE BEGRAAFPLAATS
TE DEN HAAG HAD DE PLECHTIGE
BIJZETTING PLAATS VAN DUITSCHE
MILITAIREN. IN HET MIDDEN: GENE
RAAL VON SPONECK HOUDT
DE GRAFREDE.
ziet
opvallende
lage
het
Daar
BENZINE-
BESPARING.
OP DE BER
LAGEBRUG TE
AMSTERDAM
ZAG ONZE
FOTOGRAAF
DIT AARDIGE
TAFEREEL
TJE; EEN
VRACHTAUTO,
GETROKKEN
DOOR TWEE
PAARDEN.
om den hoek verdwijnen. Hijgend
treedt Higgens terug. Daar hebt u
een voorbeeld van hetgeen gebeuren
kan. Wat heeft hij gezegd? vraagt hij.-
Hans Wenger trekt de wenkbrauwen
op. Hij heeft ons gezegd, dat men
ons in het circus noodig heeft. Heel
wijs zijn wij uit zijn woorden niet ge
worden maar het zal wel niet van in
vloed op onze beslissing zijn, mr. Hig
gens.
U weigert? valt Higgens snel in.;
Wij nemen het aan, zegt vader
Wenger kalm. Juist op dit oogenblik
komt rechter Detleven met miss
Keele de kamer binnen. Gertrude
heeft op hun schellen open gedaan en
zij hebben juist nog de laatste woor
den gehoord.
Jullie nemen het aan? vraagt nu
ook de rechter en hij ziet er uit alsof
hij niet weet, of hij daar blij mee zal
zijn, of dat hij er spijt van heeft.
Higgens trekt zijn breede schouders
op en hij zegt in het Engelsch tegen
miss Keele: Ik heb hen gewaar
schuwd. Hebt u Keljen niet ontmoet»
Dorothy?
Keljen? Er is merkbaar schrik in
de stem van de mooie vrouw*
Neen, was hjj hier?
Dat is net iets voor Bill Bing.
Hans mengde zich in het gesprek*
U spreekt in raadsels voor ons,
mr. Higgens. Wilt u ons niet uitleggen
wat dit alles beteekent? Wie is deze
Keljen? Waarom is hij een gevaar?
Waarbij ik nog wil opmerken, dat wij,
nog voordat u hier kwam, een drei
gend telegram ontvingen, dat onder-
teekend was met „Death”.
IN DE HAL VAN HET CENTRAAL STATION TE UTRECHT
werd het inlichtingenbureau van de Nederlandsche Spoorwegen geopend.
De eerste reizigers komen inlichtingen inwinnen.
huis met het roode dak. Het wordt
Hans vreemd te moede bij zijn aan
blik. Het lijkt alsof de man bij hen
wil komen maar niet recht durft.
Misschien komt hij als ik
raam af ga, denkt Hans, en doet
het.
Je hebt mij nog altijd je mee
ting niet gezegd, Hans. Dat wat wij
hebben gehoord, is toch wel erg fan
tastisch en twijfelachtig. Ik zal
een circus leiden. Ik weet niet hoe het
er daar uitziet en boek zullen ze ook
wel niet houden en daarbij komt nog
het rustelooze circusvolk, het ongere
gelde leven, ik zou geen oogenblik
twijfelen om het af te slaan als het
ging. Ik heb, wat ik noodig heb, maar
ik moet aan jou en Gertrude denken.
Hans is naderbij gekomen en kijkt
zijn vader hartelijk aan. Lieve
vader, als dat uw eenige zorg is,
weiger dan, ik heb mij tot nu toe
zonder dollars ook gelukkig gevoeld
en denk ook zonder dekking van een
half millioen iets in het leven te be
reiken. Gertrude denkt als ik, maar
weet u niet, dat het hier ook om nog
iets anders gaat?
Iets anders, Hans?
Ja vader, het gaat om het werk
van een Wenger, dat hij moeizaam
in tientallen jaren heeft opgebouwd.
Moet dat ondergaan omdat wij bang
zijn voor moeilijkheden, welke oom
Rolf overwonnen heeft? U hebt ge
hoord, dat het circus uit elkaar zal
gaan als wij het niet overnemen. U
kunt u indenken, dan anderen er geen
belang bij hebben oud personeel te
houden, dat meer weet dan de nieuwe
heeren. De menschen, die tot nu toe
in het circus hebben gewerkt, zal
men op straat zetten. Menschen, die
misschien jarenlang met en voor een
Wenger hebben gewerkt, die op hem
5)
Zij keert zich om en gaat stijf op
gericht naar het huis toe, haar tra
nen behoeft hij niet te zien en ook
mr. Higgens niet die haar verschrikt
nakijkt.
Wel, wel, de jonge man schijnt
het meisje geërgerd te hebben. Hig
gens slentert naar de heg, waarachter
Koert hulpeloos
Wantrouwend
vreemde, maar
met dergelijke
Menschenkennis
eigenschappen van den ervaren
Higgens. Is er iets verkeerd, jonge
man? vraagt hij vriendelijk.
Koert Wolter houdt zich op
afstand. Ik zou niet weten waarom
u dit zou interesseeren, mijnheer, zegt
hij vormelijk. En ik weet ook niet
wie u bent.
Higgens is niet van plan zich met
de etiquette bezig te houden. Dat
is voor het oogenblik onbelangrijk.
Ik zou u alleen een raad willen ge
ven, voor het geval u een goede
vriend van miss Wenger en van de
familie Wenger bent, moet u alles
doen om miss Wenger het waanzinnig
idee van het circus en hun Ameri-
kaansche reis uit het hoofd te praten.
Misschien jongeman en zoo komt het
mij voor, is het in uw eigen belang
als u dit doet.
Koert kijkt den vreemde verward
staat.
bekijkt deze den
deze weet hoe men
menschen omgaat.
is een der sterke
mr.
die Hans daar straks heeft gezien.
Op zijn bleek gezicht is angst te lezen.
Zijn magere hand, die in een zwarten
handschoen steekt, wenkt gejaagd.
Vlug, vlug, komt u luisteren, zegt
hij fluisteren in het Engelsch.
In een wip is Hans Wenger bij het
raam. Wat wilt u, wie bent u?
De kleine man weert af. Niet
veel vragen, slechts luisteren. Geen
tijd voor veel praten. Circus Excelsior
roept. Komt u, laat het zeggen, niet
bang zjjn voor gevaar, want u hebt
geheime vrienden. U begrijpt, veel
gevaar, bandieten, bedriegers, gang
sters, ik kan niet alles in uw taal
vertellen. U moet komen om het cir
cus te redden. Rolf Wenger was een
groot man en een goed directeur, u
begrijpt?
Het gelukt Hans eindelijk het hee-
sche gefluister Van den man te on
derbreken. Wie is uw opdrachtge
ver, wie roept ons, wie zijn onze
vrienden?
De kleine man schudt het hoofd.
Ik mag daar niet over praten, dat
zou te gevaarlijk voor iedereen zijn,
antwoordt hij en legt ten teeken van
zwijgen den vinger op den mond. Het
is alsof hij iets wil zeggen, maar van
af de deur vaart er een tocht door
de kamer. Op den drempel staat mr.
Higgens. Seconden lang kijkt hij ver
bluft naar de groep, maar dan ver
trekt zijn gezicht in een glimlach.
Weg daar van het raam! roept hij
en snelt naar het raam. De kleine
man wordt nog bleeker, een kreet in
een vreemde taal ontwringt zich aan
zijn mond. Hij keert zich als een ge
jaagd dier om.
Ellendeling, zegt Higgens bij het
raam en de Wengers gaan langzaam
achteruit. De Amerikaan buigt zich
uit het raam en ziet den kleinen man
HET PAARD IN EERE HERSTELD,
ouderwetse!) „aapje” voor het station
Utrecht.
hoopten en vertrouwden en die hem
trouw waren. Kunnen wij dat verant
woorden, vader? Moeten wij tenminste
niet probeeren het circus in stand te
houden?
De oude Wenger kijkt op naar zijn
zoon, hij ziet diens geestdrift op het
jonge, bruin verbrande gezicht, den
moed in de heldere oogen en denkt.
Met zulk een jongen naast zich en
een meisje als Gertrude, daar zal
het een ouden Wenger nog gelukken.
De jongen heeft gelijk, wat er ook
met zijn broer Rolf gebeurd mag zijn,
hij heeft het tot iets gebracht en men
moet probeeren zijn werk te redden
Hij steekt Hans een hand toe.
Je hebt weer scherpe oogen
getoond, je bent flinker dan je oude
vader. Wij nemen het bedrijf over,
het is beslist, alleen Gertrude?
Een schuchter kloppen op de deur
en Gertrude’s blond hoofd kijkt om
den hoek.
Mag ik binnenkomen?
Kom binnen Gertrude, als je een
chèque wilt hebben, Vader en ik
hebben besloten het circus over te
nemen. Maar als jij hier wilt blijven...
Gertrude staat midden in de kamer.
Ik zal jullie toch niet in den steek
laten. Wie zou er voor jullie koken,
jullie kousen stoppen? Neen, ik wil
mee, ik moet mee!
Nu, nu, je bent erg opgewonden
mijn kind, zegt vader Wenger ver
wonderd.
Gertrude antwoordt niet, zij buigt
het hoofd zij heeft het gevoel, dat
men haar gedachten aan Koert op
haar gezicht kan lezen.
Psst, psst...
Een haastig gefluister bij
raam doet alle drie omzien,
staat de kleine man in de gele jas,
aan. Het is dus waar wat Gertrude
zei?
Zoo waar als dat de zon op het
oogenblik schijnt jongeman, zeide Hig
gens grimmig en ijskoud voegde hij
er aan toe. Als de Wenger’s het
circus „Excelsior” overnemen dan
zullen zij in de Vereenigde Staten
dingen beleven, zoo gevaarvol en
avontuurlijk als zij zich niet kunnen
voorstellen. Dan zullen zij hun land
vermoedelijk niet terugzien.
U bedoelt, dat de Wenger’s dan
daar zullen blijven? Neen, dat doen
Hans en Gertrude nooit.
Zoo? In Amerika blijven? Neen,
dat misschien niet, maar wel onder
den grond, dat wellicht wel. De dood
komt vaak snel bij circusmenschen.
Dan keert mr. Higgens zich haastig
om en gaat zonder omzien naar het
witte huis met het roode dak.
Het liefste zou ik het heele zaakje
van de hand wijzen. Vader Wenger
zegt het met een diepen zucht. Hij
werpt een onzekeren blik op zijn zoon
die met de handen in de zakken voor
het geopende raam staat en niet
goed luistert. Reeds geruimen tijd
hebben zij het voor en het tegen over
wogen zonder tot een beslissing te
kunnen komen. Op het oogenblik ech
ter heeft een bijzondere omstandigheid
de aandacht van den jongeren Wenger
getrokken. Er loopt namelijk iemand
aan den overkant langs den stoffigen
straatweg en die iemand ziet er
vreemd uit, hij draagt een
gele regenjas, spitse, bruine,
schoenen en grijze slobkousen. Het is
een kleine man met onzekere bewe
gingen, een spitsen neus en een
ziekelijk gezicht onder een geruite
regppet.
Heen en weer loopt de man. Nu
en dan bekijkt hij tersluiks het witte
A
Ik 1
-
1
1
i