van
De hoefsmeden hebben druk werk - Veiling van druiven te Zwaag
Geëvacueerde koeien zonder baas - Een vreedzaam tooneeltje te Maastricht
o
Het circus Wenger
K 11
w
TTAAGSCHE COURANT VAN DONDERDAG 30 MEI 1940’. TWEEDE BLAD.
FEUILLETON.
cx
IN DEN OMTREK VAN BERKHOUT is nog een groot aantal geëvacueerde
BENZINEBESPARING. DE „SNELVERKEERSWEG
AMSTERDAM—HAARLEM.
(Wordt vervolgd.).
koeien, waarvan de eigenaren niet bekend zijn. Teneinde ieder in de gelegen
heid te stellen zijn eigen vee terug te krijgen, werden de beesten op het sport
terrein bijeengebracht, waar men zijn eigendommen kon uitzoeken.
(Nadruk verboden.)
DRUKTE IN DE HOEFSMEDERIJEN. Daar vanwege de benzinebesparing bijna
al het vervoer met paard en wagen moet geschieden, is er voor de hoefsmeden een
drukke tijd aangebroken. Zeer vele paarden moeten opnieuw beslagen worden.
DUITSCHE SOLDATEN BEZIG MET HET VOE
DEREN DER DUIVEN OP HET VRIJT
HOF TE MAASTRICHT.
DE KORTEKADE TE ROTTERDAM LANGS DE KRALINGSCHE PLAS,
het begin van den weg RotterdamGouda, wordt thans met puin verstevigd en verbreed. De zeilers
en roeiers zullen voor dit goede doel een stukje plas moeten missen.
sprek heeft weer na de voorstelling,
in den werkwagen plaats.
Alles is besproken. Hans Wenger
zal, zooals iederen avond, hier nog
een tijd aan de schrijftafel zitten. In-
tusschen zal Higgens, mogelijk zeer
opvallend, in zijn auto naar Denver
rijden en naar het hotel gaan, waar
hij gewoonlijk verblijf houdt. Later
zal hij heimelijk Hans Wenger ont
moeten buiten het circus, daar waar
de lichtwagens staan. Vandaar uit zul
len zij de geheele plek, waar de Wen
ger woonwagen, de werkwagen en de
wagens van Quito.en Juanita staan,
in oogenschouw nemen.
Dus tot straks mr. Wenger.
Krachtig drukt Higgens Hans’ hand.
Het is te hopen, dat wij de knapen
te pakken krijgen. Ik ben meer be
zorgd dan u wel denkt. Eigenlijk
moest uw vader er ook van weten.
Hans schudt het hoofd. Ach,
waarom zouden wij den ouden heer on-
noodigen angst bezorgen. Hij heeft al
genoeg aan. zijn hoofd met al die nieu
we dingen. Als wij den kerel hebben,
dan zal hij het morgen vroeg wel hoo-
ren.
Dan is Hans Wenger alleen. Weer
houdt hijzich bezig met’de oude pa
pieren,’ welke een bijna magische
kracht voor hem bezitten. Vooral de
map met de „constructies” heeft zijn
belangstelling. Als reeds zoo dikwijls
bekijkt hij de. papieren met de onbe
grijpelijke lijnen en probeert uit-de
aangegeven maten en getallen zich een
beeld te vormen van wat dit te be-
teekenen heeft. Dikwijls lijkt het hem
alsof hij er iets uit begrijpt. Enkele
seconden staat een zonderlingtoren
achtig gevaarte voor zijn oogen, welks
doel hem onbegrijpelijk is. Veel in de
ze aanteekeningen schijnt volkomen
doelloos.
Het geluid van haar sporen verdwijnt
in den stal. Higgens keert zich weer
tot Gertrude. Nu miss Wenger,
hoe staat het met mijn voorstel?
Een tochtje naar de Rocky Mountains,
Maar Gertrude is onzeker geworden.
Zij weet zelf niet waarom. Ik zou
er even over willen denken, zegt zij.
En Higgens antwoordt hartelijk:
Maar natuurlijk miss Wenger,
ik deed het voorstel toch alleen ter
wille van u.
Hans Wenger heeft nog eens met
Higgens over de nachtelijke gebeurte
nissen gesproken en ook over Brou
wers.
De Amerikaan heeft hem in zijn
oordeel over Brouwers gelijk gegeven.
Brouwers is een trouwe ziel mr.
Wenger, maar moed is niet zijn ster
ke zijde. Daarom heeft hij ook de
waarheid over zijn zoogenaamd onge
luk verzwegen. Hij vreest de wraak
van den onbekenden dader. Een blauw
oog zal wel genoeg voor hem zijn. Hij
moet door een toeval daartoe zijn ge
komen. De kerel voelde zich bedreigd
en sloeg hem neer. Het is daarom be
ter, dat wij beiden de zaak onderzoe-
13)
Bill Bing schijnt echter geen lust meer
te hebben tot een verderen rondgang
door zijn stal. Hij keert zich zonder
een woord om en begeeft zich naar
den kant van den stal, waar een deur
met een gordijn er voor, toegang tot
een kleedkamer geeft. Er staan twee
veldbedden, een tafel, twee banken,
een plank langs den muur en twee
lampjes zonder kap hangen aan de
zoldering. Dit geheel is Bill Bing’s
huis en tehuis.
Daar is Mulder heen gevlucht, nu
staat hij bij de houten tafel en veegt
broodkruimels weg. Bill Bing staat
--en bekijkt den
wijdbeens in de deur
man.
In orde boy, wij blijven bij elkaar,
al ben je een blauwen Maandag in
het circus. Houdt je maar aan den
ouden Bill, daar doe je het beste
aan. Overigens, waar heb je tot nu
toe gemaft?
Mulder trekt een schuldig gezicht.
Box zes, baas, bij „Bombay”,
de anderen hebben mij altijd wegge
drukt.
Bill grijnst. Prachtig bed voor zoo’n
jongen kerel vlak naast den ezelhengst
„Bombay”. Die oude stinkt als een
hegerdorp, in het vervolg kun je hier
slapen, ik heb nog een kooi vrij se-
verdenken, dat hij in al die duistere
aangelegenheden, die hier gebeuren,
de hand heeft. Nu hebben zij het
andere einde van de stallen bereikt.
De stal eindigt in een groote om
muurde plaats. Aan den overkant
is de ingang van de toeschouwers-
ruimte. Deze ommuurde plek, die bij
slecht weer ook overdekt kan wor
den, dient als ruimte bij de voorbe
reiding van de nummers, die optreden,
ook voor het zadelen der paarden en
het opstellen der dieren, die allen
achter elkaar, in het circus worden
vertoond. Dit alles legt Higgens het
meisje uit als zij op deze zoogenaamde
zadelplaats staan. Het meisje kijkt
rond en heft dan ook de blauwe oogen
naar den hemel op waar een heerlijke
zon straalt.
Higgens lacht. Ik geloof zoo waar,
miss Wenger, dat u op het oogenblik
een beetje natuur, ruimte, een bosch,
een tuin liever is dan het heele circus.
Dat zou geen wonder zijn na de reis
en de avonturen, die u hier al reeds
hebt beleefd. De tegenstelling met uw
stil tuindorp is u misschien te sterk.
Gertrude kijkt hem vriendelijk aan.
O ja, tot op zekere hoogte hebt
u gelyk, mr. Higgens. Maar niet, dat
ik naar ons tuindorp terugverlang,
maar ziet u, er is hier zooveel nieuw
en anders. En zoo eenvoudig is het
ook niet wat vader en Hans zich
hebben voorgenomen. Het maakt mij
een beetje angstig.
Higgens kijkt haar medelijdend aan.
Arme miss Wenger. Hij legt
voorzichtig zijn hand op haar arm.
DE EERSTE STOOKDRUIVEN zijn te Zwaag aan de veiling „Bangert en
Omstreken” geveild. Deze eerste druiven zijn de bekende nieuwe soort
„West-Frisia”. Zij hebbenmngeveer de grootte van kleine pruimen.
DE BENZINE-BESPARING. VOORHEEN HUURDE MEN EEN AUTO
MET OF ZONDER CHAUFFEUR. THANS ZIET MEN
PAARD EN WAGENS TE HUUR STAAN.
Weet u wat? Ik doe u een voor
stel. U verzuimt op het oogenblik toch
hier niets en ik kan mij ook vrij
maken. Tenslotte ben ik niet met het
circus getrouwd. Wij nemen mijn
auto en gaan een paar dagen naar
het Nationalpark in de Rocky Moun
tains. Daar zijn prachtige, onberoerde
landen en wegen, boomen, bloemen
en dieren in vrijheid. Daar zult u
spoedig beter worden. Wilt u miss
Wenger?
Hij heeft zich in vuur gepraat, de
goede Higgens, een vuur, dat aanste
kelijk is. Gertrude voelt, dat zij hem
in zulke oogenblikken graag mag
lijden.
Goeden morgen, miss Wenger,
al zoo vroeg bij het circus? Goeden
morgen, mr. Higgens.... Is hij niet
een goede leider en leeraar miss
Wenger?
Keurig gekapt, mooi en frisch, stapt
Dorothy Keele op hen toe. Zij is in
amazonekleeding. De sporen aan haar
laarzen rinkelen.
Gertrude Wenger is een oogenblik
lang buiten zichzelf, het was haar als
werd er een sluier voor haar oogen
weggetrokken en een gele vlam van ken en zien wat hier gebeurt. Dit ge
haat springt op.
Of had zij zich vergist?
Higgens schijnt er zich in ieder
geval niets van aan te trekken.
Men doet wat men kan, miss
Keele. Het is alleen in het belang
van de familie Wenger en van het
circus „Excelsior”.
Natuurlijk, lacht de mooie vrouw
vriendelijk en is reeds doorgeloopen.
dert, hm, sedert Keljen er niet meer
is.
Zonder den dank van den ander
af te wachten draait hij zich om,
maar dan zegt hij over zijn schouder:
Overigens boy, moet je een be
hoorlijken naam hebben. Er is hier
niet uit al de Johnson’s, Miller’s en
Smith wijs te worden. Ik zal je in
de toekomst „Watermiller” noemen,
klinkt uitstekend, geweldig!
Lachend gaat de stalmeester op
zijn kromme beenen weg. Zijn sporen
rinkelen. Watermiller, Watermiller
werkelijk niet slecht. Dan echter ver
trekt zijn gezicht tot een duister
lachje. Hij denkt aan den brief, dien
hij in zijn zak heeft. Het is een brief
in de Engelsche taal en er staat o.m.
in: Als er iemand komt, die zich
Mulder noemt en bij Mulligans in
de 45ste straat in New-York borden
heeft gewasschen, die is het! Laat
hem alleen niet merken, wat er aan
de hand is!
Ik zal je op je vingers kijken,
boy, denkt Bill Bing. Je zult nog
plezier van mij beleven.
Intusschen is Gertrude met Higgens
verder door de stallen gegaan. Tel
kens opnieuw moet zij bij zichzelf
vaststellen, dat deze man alles bezit
wat zij meent, dat een gentleman
moet bezitten. Hij heeft zich met een
paar woorden bij Gertrude veront
schuldigd en zelfs den ruwen stal
meester, die haar erg onsympathiek
is, in bescherming genomen. Een
zeer bruikbaar mensch, als men hem
er toch maar niet van behoefde te
’T ‘AT
1
K tex
KL
’X
"X
I
i
-
- .- -
5 - A
r’
I
