Het circus Wenger
De Duitsch-Fransche bijeenkomst te Compiègne - Zuiderzeewerken vinden
doorgang-Romeinsche oudheden gevonden - Een vogel met een houten been
w
Is
gg
o
T
IK
i
ilHii
L
ak
HAAGSCHE COURANT VAN DINSDAG .TT’NI 1940
TWEEDE BLAD
BIJ DE ONTGINNING VAN GEMEENTEGRONDEN TE HEERLEN
roeiboot meestal door
HUWELIJK PER TREKSCHUIT.
FEl1LLETON.
(Nadruk verboden.)
is
wel
uit
de
Het bruidspaar Kievit-Polderman te
Zoetermeer ging met de familieleden per schuit
naar het gemeentehuis.
is
men gestooten op de overblijfselen van een Romeinsch kasteel. Gedeelten
van een opgegraven zuil
de
blik
DE OMGEKEERDE WERELD. Werd vroeger een
een motorboot getrokken, nu zijn de rollen
omgedraaid.
EEN DER STELTLOOPERS IN ARTIS heeft door een ongeluk
een deel van een poot verloren. Men heeft hem toen een houten been
gegeven en nu kan het dier weer bijna evengoed loopen als vroeger.
DE WERK
ZAAMHEDEN
aan den
Noord-Oost-
polder. De sluis
en het gemaal
bij Lemmer
aanbouw
armen te nemen en haar te kussen.
Ben ik nu man genoeg, Truusje?
Gertrude sluit verzaligd de oogen.
Als een bonte droom trekt alles
aan haar voorbij. De gedachte wat
deze Watermiller allemaal heeft ge
daan en dat zij eigenlijk alleen van
Koert heeft gehouden. Eindelijk kan
zij zich ademloos losmaken. Maar
hoe is dat mogelijk Koert, hoe kom
je hier?
Hij lacht geheimzinnig. Heel ge
woon Truusje, weet je nog, dat wij
ruzie hadden en ik zoo jaloersch was
op een zekeren Amerikaan, wel, toen
ben ik naar mijn oom geloopen, je
weet wel den ontdekkingsreiziger Kor
ting. Hij toonde mij den weg om
man te worden en bij jou te
komen. Hij had een ouden vriend bij
het circus, Bill Bing. Hij schreef
Bill Bing en kondigde mijn komst aan
met het verzoek mij grondig te leeren
aanpakken. Eerst stuurde mijn oom
mij naar New York, waar ik in een
restaurant borden moest wasschen.
Men heeft mij niets cadeau gedaan,
de reis naar het circus „Excelsior”
heb ik als blinde passagier boven op
een goederenwagen meegemaakt. Ik
wist niets van de overeenkomst tus-
schen oom Korting en Bill Bing.
O Koert, zeide Gertrude ontroerd,
hem. Zij weet, dat Bill Bing haar
ieder nieuw dier laat zien, elk jong
geboren dier en beiden hopen zij, dat
hij eens iets bijzonders voor het circus
zal hebben. Als zij den stal binnen
gaan, brengt Bing haar regelrecht
naar zijn kamertje. Voor de deur
blijft hij staan. Daar binnen is
het beest, niet bang zijn, het bijt
niet.
Gertrude opent voorzichtig de deur.
Maar zij ziet alleen den rug van een
welbekende mannengestalte. Maar
Bill, dat is Watermiller! zegt zij
teleurgesteld. De stalmeester grijnst.
Nou miss, dat is het nu juist.
En voordat zij erop verdacht is heeft
Bing haar de kamer binnengeduwd en
is zelf buiten gebleven. In hetzelfde
oogenblik keert Watermiller zich om.
Nu, Truusje, wat zeg je nu wel?
vraagt een bekende stem.
Gertrude staat stil en kan haar
oogen niet gelooven. Ja, dat is Water-
miller’s bekende slordige jas, maar
zijn gezicht is het niet. Glad gescho
ren en bruin verbrand is dit gezicht,
zonder oogdoek.
Koert, Koert Wolter, zegt Ger
trude, diep ademhalend.
Ja, het is Koert Wolter, het moe-
derszoontje, de slappe jongeman, nu
flink en kranig en hij bewijst dit door
Gertrude zonder commentaar in de
komen. Zij zijn er allen, vader Wen
ger en Gertrude naast Koert, Bill
Bing en Nancy en natuurlijk Juanita
naast Hans.
Eerst vertelt hij, dat Dorothy Keele
haar contract heeft opgezegd en ver
trokken is. Mijn vader heeft beslo
ten de leiding van het circus aan mij
over te dragen. Hij zal zich terugtrek
ken in ons huis, dat ver hier vandaan
is, doch dat altijd voor ons open
blijft staan als wij het verlangen.
Een beetje ver voor een vacan-
tiereisje, chef, bromt Bill Bing.
Hans lacht. Bill heeft gelijk, maar
wie weet wat er gebeurt, wij trekken
met het circus de wereld door, wij
zullen overal komen. En nu heb ik
nog een verzoek. Bill Bing en Koert
Wolter zou ik graag aan mijn zijde
willen zien als medeleiders van deze
onderneming.
De beide betrokkenen knikken ern
stig.
Buiten klinkt de muziek
groote toeschouwerstent. Hans’
gaat naar Juanita, beiden kyken
naar het aanplakbiljet, waarop
brug des doods is afgebeeld.
Aan het werk kinderen, het is
tijd! zegt Hans en gearmd met Jua
nita loopt hij voor de anderen uit
naar de zadelplaats.
EINDE
leerden het op school. Daarom weet
ik ook al lang, dat je van mij houdt.
Hoe kon je dat weten, liefste?
Je hebt het zelf gezegd, inder
tijd met dat mislukte schot van Quito,
toen je mij buiten bracht, lief,
dapper meisje, moed
Hans legt zijn arm om haar heen.
Juanita, smeekt hij, zeg nog
eens, dat je van mij houdt.
Ja Hans, ik houd van je.
Intusschen heeft Gertrude ook een
vreemd avontuur. Zij is op weg naar
de cantine, waar zij enkele dingen
wil koopen, maar daar komt Bill Bing
haar in den weg.
Neem mij niet kwalijk, miss
Wenger, zegt hij beleefd, hebt u
een oogenblikje tijd? Ik zou u graag
iets in den stal willen laten zien.
Gertrude stemt onmiddellijk toe, zij
meent, dat zy weet, waar het om
gaat. O ja, mr. Bing, heeft de grijze
nu eindelijk haar veulen gekregen, ja
dat moet ik zien. Is het aardig
De man wrijft de kin. Ja kijkt
u eens miss, een veulen is het nu
niet bepaald, maar dat moet u zelf
zien. Het beste is, dat u het diertje
bekijkt,, wedden, dat het de moeite
waard is.
U maakt mij nieuwsgierig mr.
I Bing. Gertrude loopt lachend naast
wat heb je terwille van my allemaal
meegemaakt.
Koert trekt haar tegen zich aan.
Niets erg hoor schat, het was voor
mijn bestwil! Bing is tevreden over
mij, hij heeft mij, nadat hij zeker
van mij was, over alles ingelicht, ook
over den brief van oom Korting heeft
hij gesproken. Vandaag vond hij, dat
het genoeg was met de comedie, ik
moest nu kleur bekennen. Dat
alles.
Ach Koert, en wat zal er nu
gebeuren?
Hij rekt zich. Nu gaan we eerst
naar je vader om onze verloving te
vertellen. Het circus kan ik niet meer
missen. Hans zal zijn zwager wel een
baantje moeten bezorgen, al is het
dan niet als stalknecht. Wat denk jij
ervan Gertrude?
Neen, ik wil het circus ook
niet meer verlaten. Vader zal
naar huis gaan. Wij kunnen dus, als
wij willen, daar altijd rust vinden.
Bill Bing kijkt om den hoek van de
deur. Hier is alles in orde, ik
heb het we] gezegd, de jonge man
behoeft zich maar te scheren, dan
ziet hij er heelemaal niet zoo slecht
uit.
Des avonds voor de groote voor
stelling laat Hans allen bij zich
In Hans Wenger’s hart begint het
zachtjes te jubelen. U kunt niet
miss Juanita, is dat niet een beetje
dwaas? U zult nu in Floreales een
groote positie in de society kunnen
innemen. U zult bezittingen hebben
en een prachtige villa en de jongelui
van Floreales zullen u het hof maken.
Juanita schudt het hoofd. Haar
oogen worden treurig. Wilt u mij
kwijt zyn mr. Wenger Wilt u een
andere partnerin, o, dat had ik niet
gedacht.
Nu kan Hans het niet meer mis
verstaan, waarom de rijke, mooie
Juanita liever een arme artieste olijft.
Juanita, wilt u mijn vouw wor
den? vraagt hij stil en hij merkt
niet, dat hij zijn moedertaal spreekt.
Maar het meisje zegt ook in zijn taal:
Ja Hans, dat wil ik.
Spreek je dan mijn taal? vraagt
Hans blij verwonderd.
Zij lachte vroolijk. Ja Hans, wij
HET HISTORISCHE OOGENBLIK IN DEN WAGON TE COMP1EGNE. waarop generaal Keitel de voorwaarden voor den
wapenstilstand voorleest. Van links naar rechts om de tafelgrootadmiraal Rader, generaal-veldmaarschalk Göring. de Führer,
generaal KeiteL generaal von Brauchitsch, Rijksminister Rudolf Hess, de Fransche delegatie en (met den rug naar de camera)
Duitsrhe -ninister van Bnitenianrtcrho Zaken von Ribbentrop
B lil
KERSENOOGST IN DE LIMBURGSCHE „BETUWE”. De volle korven
worden verzameld en naar de plaats gebracht, waar de vruchten voor
verzending gereed worden gemaakt.
in
35)
- 48b
....z;.;--. 1
a
1
I
Mi