Het circus Wenger De Duitsch-Fransche bijeenkomst te Compiègne - Zuiderzeewerken vinden doorgang-Romeinsche oudheden gevonden - Een vogel met een houten been w Is gg o T IK i ilHii L ak HAAGSCHE COURANT VAN DINSDAG .TT’NI 1940 TWEEDE BLAD BIJ DE ONTGINNING VAN GEMEENTEGRONDEN TE HEERLEN roeiboot meestal door HUWELIJK PER TREKSCHUIT. FEl1LLETON. (Nadruk verboden.) is wel uit de Het bruidspaar Kievit-Polderman te Zoetermeer ging met de familieleden per schuit naar het gemeentehuis. is men gestooten op de overblijfselen van een Romeinsch kasteel. Gedeelten van een opgegraven zuil de blik DE OMGEKEERDE WERELD. Werd vroeger een een motorboot getrokken, nu zijn de rollen omgedraaid. EEN DER STELTLOOPERS IN ARTIS heeft door een ongeluk een deel van een poot verloren. Men heeft hem toen een houten been gegeven en nu kan het dier weer bijna evengoed loopen als vroeger. DE WERK ZAAMHEDEN aan den Noord-Oost- polder. De sluis en het gemaal bij Lemmer aanbouw armen te nemen en haar te kussen. Ben ik nu man genoeg, Truusje? Gertrude sluit verzaligd de oogen. Als een bonte droom trekt alles aan haar voorbij. De gedachte wat deze Watermiller allemaal heeft ge daan en dat zij eigenlijk alleen van Koert heeft gehouden. Eindelijk kan zij zich ademloos losmaken. Maar hoe is dat mogelijk Koert, hoe kom je hier? Hij lacht geheimzinnig. Heel ge woon Truusje, weet je nog, dat wij ruzie hadden en ik zoo jaloersch was op een zekeren Amerikaan, wel, toen ben ik naar mijn oom geloopen, je weet wel den ontdekkingsreiziger Kor ting. Hij toonde mij den weg om man te worden en bij jou te komen. Hij had een ouden vriend bij het circus, Bill Bing. Hij schreef Bill Bing en kondigde mijn komst aan met het verzoek mij grondig te leeren aanpakken. Eerst stuurde mijn oom mij naar New York, waar ik in een restaurant borden moest wasschen. Men heeft mij niets cadeau gedaan, de reis naar het circus „Excelsior” heb ik als blinde passagier boven op een goederenwagen meegemaakt. Ik wist niets van de overeenkomst tus- schen oom Korting en Bill Bing. O Koert, zeide Gertrude ontroerd, hem. Zij weet, dat Bill Bing haar ieder nieuw dier laat zien, elk jong geboren dier en beiden hopen zij, dat hij eens iets bijzonders voor het circus zal hebben. Als zij den stal binnen gaan, brengt Bing haar regelrecht naar zijn kamertje. Voor de deur blijft hij staan. Daar binnen is het beest, niet bang zijn, het bijt niet. Gertrude opent voorzichtig de deur. Maar zij ziet alleen den rug van een welbekende mannengestalte. Maar Bill, dat is Watermiller! zegt zij teleurgesteld. De stalmeester grijnst. Nou miss, dat is het nu juist. En voordat zij erop verdacht is heeft Bing haar de kamer binnengeduwd en is zelf buiten gebleven. In hetzelfde oogenblik keert Watermiller zich om. Nu, Truusje, wat zeg je nu wel? vraagt een bekende stem. Gertrude staat stil en kan haar oogen niet gelooven. Ja, dat is Water- miller’s bekende slordige jas, maar zijn gezicht is het niet. Glad gescho ren en bruin verbrand is dit gezicht, zonder oogdoek. Koert, Koert Wolter, zegt Ger trude, diep ademhalend. Ja, het is Koert Wolter, het moe- derszoontje, de slappe jongeman, nu flink en kranig en hij bewijst dit door Gertrude zonder commentaar in de komen. Zij zijn er allen, vader Wen ger en Gertrude naast Koert, Bill Bing en Nancy en natuurlijk Juanita naast Hans. Eerst vertelt hij, dat Dorothy Keele haar contract heeft opgezegd en ver trokken is. Mijn vader heeft beslo ten de leiding van het circus aan mij over te dragen. Hij zal zich terugtrek ken in ons huis, dat ver hier vandaan is, doch dat altijd voor ons open blijft staan als wij het verlangen. Een beetje ver voor een vacan- tiereisje, chef, bromt Bill Bing. Hans lacht. Bill heeft gelijk, maar wie weet wat er gebeurt, wij trekken met het circus de wereld door, wij zullen overal komen. En nu heb ik nog een verzoek. Bill Bing en Koert Wolter zou ik graag aan mijn zijde willen zien als medeleiders van deze onderneming. De beide betrokkenen knikken ern stig. Buiten klinkt de muziek groote toeschouwerstent. Hans’ gaat naar Juanita, beiden kyken naar het aanplakbiljet, waarop brug des doods is afgebeeld. Aan het werk kinderen, het is tijd! zegt Hans en gearmd met Jua nita loopt hij voor de anderen uit naar de zadelplaats. EINDE leerden het op school. Daarom weet ik ook al lang, dat je van mij houdt. Hoe kon je dat weten, liefste? Je hebt het zelf gezegd, inder tijd met dat mislukte schot van Quito, toen je mij buiten bracht, lief, dapper meisje, moed Hans legt zijn arm om haar heen. Juanita, smeekt hij, zeg nog eens, dat je van mij houdt. Ja Hans, ik houd van je. Intusschen heeft Gertrude ook een vreemd avontuur. Zij is op weg naar de cantine, waar zij enkele dingen wil koopen, maar daar komt Bill Bing haar in den weg. Neem mij niet kwalijk, miss Wenger, zegt hij beleefd, hebt u een oogenblikje tijd? Ik zou u graag iets in den stal willen laten zien. Gertrude stemt onmiddellijk toe, zij meent, dat zy weet, waar het om gaat. O ja, mr. Bing, heeft de grijze nu eindelijk haar veulen gekregen, ja dat moet ik zien. Is het aardig De man wrijft de kin. Ja kijkt u eens miss, een veulen is het nu niet bepaald, maar dat moet u zelf zien. Het beste is, dat u het diertje bekijkt,, wedden, dat het de moeite waard is. U maakt mij nieuwsgierig mr. I Bing. Gertrude loopt lachend naast wat heb je terwille van my allemaal meegemaakt. Koert trekt haar tegen zich aan. Niets erg hoor schat, het was voor mijn bestwil! Bing is tevreden over mij, hij heeft mij, nadat hij zeker van mij was, over alles ingelicht, ook over den brief van oom Korting heeft hij gesproken. Vandaag vond hij, dat het genoeg was met de comedie, ik moest nu kleur bekennen. Dat alles. Ach Koert, en wat zal er nu gebeuren? Hij rekt zich. Nu gaan we eerst naar je vader om onze verloving te vertellen. Het circus kan ik niet meer missen. Hans zal zijn zwager wel een baantje moeten bezorgen, al is het dan niet als stalknecht. Wat denk jij ervan Gertrude? Neen, ik wil het circus ook niet meer verlaten. Vader zal naar huis gaan. Wij kunnen dus, als wij willen, daar altijd rust vinden. Bill Bing kijkt om den hoek van de deur. Hier is alles in orde, ik heb het we] gezegd, de jonge man behoeft zich maar te scheren, dan ziet hij er heelemaal niet zoo slecht uit. Des avonds voor de groote voor stelling laat Hans allen bij zich In Hans Wenger’s hart begint het zachtjes te jubelen. U kunt niet miss Juanita, is dat niet een beetje dwaas? U zult nu in Floreales een groote positie in de society kunnen innemen. U zult bezittingen hebben en een prachtige villa en de jongelui van Floreales zullen u het hof maken. Juanita schudt het hoofd. Haar oogen worden treurig. Wilt u mij kwijt zyn mr. Wenger Wilt u een andere partnerin, o, dat had ik niet gedacht. Nu kan Hans het niet meer mis verstaan, waarom de rijke, mooie Juanita liever een arme artieste olijft. Juanita, wilt u mijn vouw wor den? vraagt hij stil en hij merkt niet, dat hij zijn moedertaal spreekt. Maar het meisje zegt ook in zijn taal: Ja Hans, dat wil ik. Spreek je dan mijn taal? vraagt Hans blij verwonderd. Zij lachte vroolijk. Ja Hans, wij HET HISTORISCHE OOGENBLIK IN DEN WAGON TE COMP1EGNE. waarop generaal Keitel de voorwaarden voor den wapenstilstand voorleest. Van links naar rechts om de tafelgrootadmiraal Rader, generaal-veldmaarschalk Göring. de Führer, generaal KeiteL generaal von Brauchitsch, Rijksminister Rudolf Hess, de Fransche delegatie en (met den rug naar de camera) Duitsrhe -ninister van Bnitenianrtcrho Zaken von Ribbentrop B lil KERSENOOGST IN DE LIMBURGSCHE „BETUWE”. De volle korven worden verzameld en naar de plaats gebracht, waar de vruchten voor verzending gereed worden gemaakt. in 35) - 48b ....z;.;--. 1 a 1 I Mi

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 5