van een
is
in
De zonderlinge erfenis
De aanleg van een spoorlijn over den Afsluitdijk - Groote brand te Rosmalen
Rijwielplaatjes worden gecontroleerd - Het is goed visschen in Friesland
T
siisi
TWEEDE BLAD'
FEUILLETON.
HAAGSCHE COURANT VAN DINSDAG 2 JULI 1’9'40
Ik
HM
^^1
1
W
(Nadruk verboden.)
6>
ver-
IGWorctt vervolgd, jj
ZATERDAG 6 JULI A.S. WORDT DE GROOTE NATIONALE COLLECTE VOOR DE
SLACHTOFFERS VAN DE OORLOGVOERING GEHOUDEN. Teneinde op dit feit de
aandacht te vestigen, worden hier en daar spandoeken aangebracht.
HET KOOLPLANTEN AAN DEN LANGEDIJK IS WEER IN VOLLEN GANG. Het
geheele gezin helpt mede om zoo spoedig mogelijk met het werk gereed te zijn. Da
vrouwen geven de koolplanten aan, welke door den boer daarna worden gezet.
HIER VOND HET VUUR ZIJN PROOI. Te Rosmalen brak brand uit
in een boerderij. Men slaagde er niet in het vuur meester te worden,
zoodat nog drie andere boerderijen eveneens
een prooi der vlammen werden.
dat moet een vergissing
wjj
van
dokter
verbijs-
VAN GISTEREN 1 JULI AF moest iedere wielrijder
in het bezit zijn van een geldig rijwiel-belastingmerk.
De politie liet er geen gras over groeien en begon
dadelijk met de controle.
Hanni zweeg en dacht na. Het was
alles zeer zonderling. En het huis?
vroeg zij toen.
verlangt
het
ge
moeten
door
zeide
tijd
som
TENGEVOLGE VAN DEN STRENGEN WINTER heeft de vischstand in de binnen
wateren veel geleden; geen snoek wordt meer bemachtigd. Door de inundatie zijn in
Friesland de slooten en vaarten vol met blei, voorn en zeelt welke uit het Usselmeer
schijnen te komen. Een goede trek.
Vragen moogt u, lachte Knauer,
maar ik moet tengevolge van de
schriftelijke neergelegde verklaringen
een beetje duister zijn, er bestaat na
melijk geen erflater. Het is ook geen
erfenis, welke u ontvangt, antwoordde
Knauer, bestond er een testament,
dan zou ik tot mijn spijt niet hier
voor u zitten, want de wet bepaalt,
dat bij testamentaangelegenheden een
Hanni begreep er nog niet veel van.
De bioscoop, ging Knauer voort,
ligt in het Noorden van Berlijn. Het
is een zaal van bijna zeshonderd zit
plaatsen, waar uitstekende klankfilms
vertoond worden. Waarschijnlijk
werkt de directie echter slecht, want
de erflater verlangt van zijn erven,
dat zij de zaak weder op een behoor
lijken voet brengen zullen en orde op
de zaken stellen. Waarom hij dit zoo
nadrukkelijk verlangt is mij een raad
sel.
gezet, de politiezegels hangen er nu
nog Niemand heeft er tot nu toe be
lang bij gehad ze te verwijderen.
Daar het huis nu reeds een jaar on
gebruikt en verlaten staat kunt u zich
voorstellen in welk een toestand de
kleeden, meubelen en andere voorwer
pen zijn. Het eenige wat de eigenaar
voor het huis deed was nachtwakers
aanstellen, die ongewenschte gasten
op een afstand hielden. Hij
nu van zijn erfgenamen, dat zjj
huis overnemen en het weer in
bruik nemen. De erfgenamen
er in wonen. Een andere regeling is
niet geoorloofd. U moog het huis niet
verkoopen noch er iets uit verwijderen
of veranderen. Het is u alleen toege
staan de vertrekken voor zakelijke
doeleinden te gebruiken. Dit is alles
wat er te zeggen valt over uw erfenis.
Else zat verstomd met open mond
te luisteren en Hanni verging het niet
veel anders. Het eerste wat zij dacht
was, dat zij het testament van een
krankzinnige had aangehoord. Mag
ik nu vragen wie de erflater is?
vroeg zij.
Het huis, legde Knauer uit, is
een villa met veertien kamers en een
duister verleden. Zij werd elf jaar
geleden door een groot industrieel ge
bouwd en kwam later in handen van
een man, die een renbaanwedder was
en zijn geheele fortuin daarbij
loor.
In het huis? riep Hanni uit.
Ja. Het huis stond toen een poos
leeg en werd daarna gekocht door een
heer, die uit het buitenland kwam.
Hij stichtte een speelclub in het huis,
of laten wij liever zeggen, hij maakte
er een speelhol van, waar champagne
en wijn overvloedig stroomde. De
zaak eindigde ermede, dat de politie
een inval deed en het huis ontruimde
en daarna verzegelde. Het huis kwam
in het bezit van hem, die er nu over
beschikt. Hij heeft er geen voet in
ER IS EEN BEGIN GEMAAKT met de voorbereidende werkzaam
heden voor den aanleg van den spoorweg over den Afsluitdijk. Deze
werkzaamheden bestaan voorloopig uit het uitzetten van de baan en
grondboringen, alsmede het controleeren van den bodem.
zeker weer met een der huurders of
met het dienstmeisje.
Hanni keek op. Knauer had een
rooktafel naderbij geschoven en er een
wit servet over gespreid. Er stond
een glas wijn op en er naast op een
schotel lagen smakelijke hapjes,
worst, kaas, zalm en ham. Dat zal
duur worden, dacht Hanni. Die advo
caten namen het maar gemakkelijk
op. Maar toen kreeg zij opeens trek.
Nou, kijk eens aan, lachte Knau
er vergenoegd. Hij was werkelijk har
teloos genoeg Hanni’s aanval van
zwakte prettig te vinden, zij was im
mers nu veel langer bij hem. Alleen
het andere meisje verveelde hem,
maar daar Hanni vroeg of zij mocht
blijven, daar zij voor haar geen gehei
men had, moest hij wel als een vrien
delijk man verklaren, dat hij er niets
tegen had.
Hanni was de eerste, die op de ge
schiedenis terugkwam. Zij begreep
niets van alles, zeide zij. Wie het dan
wel was, die haar alles vermaakt
had. En wat was er aan verbonden.
Hij moest alles vertellen, zij kon het
van nieuwsgierigheid niet uithouden.
Ik zal beginnen met „dat wat er
aan vastzit, antwoordde hij lachend,
en wel met het bankconto. Het
gaat maar om een paar duizend mark,
juist gezegd vier duizend mark, dus
niet al te veel. De kwestie is deze,
u kunt echter alleen over dit bedrag
beschikken, als u ook de beide ande
re dingen, dus het huis en den bio
scoop, aanvaardt.
Maar
zijn, ik zou niet weten van wie
iets zouden erven. Hanni gloeide
opwinding. De woorden van
Knauer hadden haar geheel
terd. Het suisde in haar ooren en zij
voelde zich zwak en zjj had het ge
voel, dat er nu iets moest gebeuren.
Zij keek den man tegenover haar ver
schrikt aan.
Voordat ik u zeg, wie u heeft
bedacht, wil ik u eerst vertellen wat
u krijgt. Een huis, een bioscoop en een
klein bankconto.
Een... een... wat?
Een huis, een bioscoop en een
klein bankconto, herhaalde Knauer
zakelijk. Maar het is met deze dingen
als met alles in de wereld, er is iets
aan verbonden. Voelt u zich in staat
alles te hooien?
Neen, zeide Hanni en stond op,
ik ben... ik ben een beetje duizelig.
En zjj moest dadelijk weer gaan zit
ten. Lore vrij, een huis, een bioscoop
en wat nog meer. O ja, er was iets
aan verbonden. Hanni sloot de oogen
en zjj hoorde de stem van den advo-
notaris optreedt. Ik ben slechts advo
caat en de erfenis, welke u toe is ge
wezen, is een schenking, waaraan eeni
ge zonderlinge bepalingen verbonden
zjjn.
O, lieve deugd, riep Hanni buiten
zichzelf, wie geeft in dezen
een villa, een bioscoop en een
geld cadeau?
Iemand die daarbjj bepaalde
kwesties op het oog heeft,
Geen overledene dus?
Geen overledene. De man die u
heden dit geschenk geeft, leeft en weet
dat ik op dit oogenblik met u daar
over spreek.
Hanni sprong op. Zullen wjj zjjn
naam hooren?
Voor het oogenblik niet.
Wij laten ons niets geven
menschen die wij niet kennen,
Hanni opgewonden. Geen villa met
veertien kamers en geen geld. Boven
dien klinkt de geheele geschiedenis
zoo dwaas, dat men haar voor onwaar
moet houden.
Zij is echter waar, antwoordde
Knauer en had schik in de woede
van het meisje. En zjj is niet zoo
dwaas als het lijkt als u de redenen
kent, waarom de schenker dit alles
heeft gedaan.
En wat kunnen dat wel voor re
denen zjjn?
caat als uit een wijde verte. Dan
streelde iemand haar gezicht. Het
was Else. Knauer had haar zeker bin
nen geroepen. En dan bracht iemand
een glas aan haar lippen en zij dronk...
dronk...
Toen knapte zij weer op. De kamer
nam weer haar oorspronkelijk aan
zien aan. Else knielde naast haar
neer en Knauer boog zich bezorgd
over haar heen.
Zooveel opwinding op een dag
kan ook geen mensch verdragen, hoor
de zij Else zeggen. En daarbjj
heeft zij niets gegeten.
Waarom liep Knauer zoo haastig de
kamer uit. Hanni sloot de oogen
weer. Else streelde haar hand. Die
lieve Else, een warm gevoel door
stroomde Hanni. Het was zoo prettig
te weten, dat iemand bezorgd voor
ons is. En het was zoo prettig zitten
in dezen stoel van den advocaat. Of
dat bij alle advocaten zoo zou zijn?
Een huis, een bankconto, een bio
scoop en nog iets.
Hanni verzonk in een droomtoe
stand. Een D-trein rolde over een
brug, het meisje, dat uit een coupé
raam wuifde, was Lore. Maar neen,
het was geen trein, maar een huis,
waaruit Lore wenkte, een vreeseljjk
verwaarloosd huis met vuile ramen en
een scheef dak. Deftige kamers, met
en zonder pension, stond op het bord
aan de deur. Alleen mevrouw Berge-
mann was niet te zien. Maar haar
stem klonk ergens vandaan, zjj kijfde
1
W-
j
oiit~ F
Ml
ill II
H
it
1
S3*
•#j
