HAAGSCHE COURANT naar Met de Haagsche bleekneusjes buiten Engelsche bommenwerper neergeschoten Donderdag 4 Juli 1940. STADSNIEUWS BINNENLAND KWal DERDE BLAD De Finsche en Amerikaansche vertegenwoordiging Het terugbrengen van Neder landsche gewonde soldaten Huize Teylingerbosch bij Vogelenzang, een heerlijk vacantieoord BIJEENKOMST VAN DEN RAAD VAN VOORLICHTING DER NEDERLANDSCHE PERS fcM1 No. 17611 DR. In Speurtochten in België en Frankrijk van op Demobilisatie korps Politietroepen torsen enkele weken tijds reeds zeer belangrijke resultaten bereikt. Gereed voor het vertrekEen foto van de Haagsche bleekneusjes op het station Hollandsche Spoor. T. GOEDEWAGEN OVER DOEL EN TAAK VAN DEN RAAD den te herstel der Nederlandsche pers, haar hervorming en opbouw. Spr. sprak er zijn vreugde over uit, dat dit initiatief door de Duitsche auto riteiten met zooveel begrip en waar- deering is ontvangen en dat de Raad zijn moeilijken arbeid in het bezit dier volle sympathie kon beginnen. Als taak van den Raad noemde dr. Goedewaagen drieërlei: voorlichting on zer pers, bemiddeling tusschen haar en de overheid, mobiliseering van de wer kers der pers. Hoewel wij aldus spr. van mee- ning zijn, dat de oude organisaties zoo- als zij geworden zijn, in den smeltkroes moeten, roepen wij de werkers der pers tot. medewerking en samenwerking op. En ziet: sneller en intensiever, dan wij verwachten konden, is ons die mede werking en samenwerking geworden. Ik kan u meedeelen, dat in de luttele we ken, dat wij aan den arbeid zijn en onze Raad bestaat, reeds zeer veel werk kon worden verzet. Belangstelling en mede werking van de zijde van de journa listen, zoowel als van die der uitgevers waren van dien aard, dat veel eerder, dan aanvankelijk verwacht, reeds tot uitbreiding van de werkzaamheden kon worden overgegaan. Het verheugde spr. zeer.dat hij den aanwezigen mededeeling kon doen van het feit, dat twee leiden de vereenigingen van uitgevers van nieuwsbladen en periodieken, n.l. de Ne derlandsche Periodieke Pers en de ver- De schoolartsendienst controleert op alle scholen geregeld den gezondheids toestand van de leerlingen en doet daarbij vaak droevige ervaringen op. Zeker, er is in den loop der jaren heel wat verbeterd, maar het aantal kinderen, dat naar buiten, naar de vrije gezonde natuur moet om daar herstel van krachten te bekomen is ontstellend groot. Een van de vereeni gingen, welke voor deze meisjes en jongens de mogelijkheid daartoe opent is de ’s Gravenhaagsche vereeniging voor gezondheidskolonies, beter be kend onder den naam van „Haagsche bleekneusjes”. Het geheele jaar door vertrekt om de vijf weken een contingent van on geveer 40 kinderen naar Soesterberg, waar de Haagsche bleekneusjes een Hier ter stede heeft op uitnoodiging van den Raad van voorlichting der Nederlandsche pers een koffietafel plaats gevonden in de Oude Doelen. Aanwezig waren de leden van den Raad van voorlichting: dr. T. Goede waagen, A. Meijer Schwencke, drs. W. Goedhuys, P. J. van Megchelen, dr. Alb, van de Poel en mr. M. Rost van Tonningen, en een 50-tal belangrijke figuren uit de landelijke en provinciale pers. Van Duitsche zijde gaven van hun belangstelling blijk de heeren Ober- regierungsrat Hushahn, Pressedezernent W. Janke en H. J. Sperling. Dezer dagen is een Engelsche bommenwerper nabij Heerhugowaard na een luchtgevecht met twee Duitsche jagers'brandend neergestort,, De drie inzittenden vonden den dood. eeniging „De Provinciale Pers”, over op heffing dier beide vereenigingen tot vol ledige overeenstemming zijn gekomen. Daarvoor in de plaats komt de „Vak groep de Provinciale en Periodieke Pers” (P.P.P.), welke, als later de Ne derlandsche Perskamer tot stand is ge komen de belangen van alle niet dage lijks verschijnende kranten en alle vak tijdschriften en overige periodieken zal behartigen. Deze vakgroep is corporatief gedacht. Als leider zal optreden de heer H. J. Kerkmeester, als plaatsvervangend leider de heer B. Th. Roosenboom uit Cuyk, terwijl algemeen secretaris wordt mr. M. J. C. Vrij uit Amsterdam. De vakgroep Provinciale en Periodieke Pers wordt onderverdeeld in drie ondergroe pen, n.l. die der nieuwsbladen, die der vaktijdschriften en die der overige periodieken. Spreker meende een woord van lof te moeten uiten jegens de besturen van beide vereenigingen, die door deze daad blijk hebben gegeven den geest des tijds te hebben verstaan. Dr. Goedewaagen voegde hier nog aan toe, dat ook van de zijde van uitgevers van dagbladen reeds plannen bestaan om tot stichting van de vakgroep „Dag bladen” te geraken. Deze plannen had den den bijval van den Raad van voor lichting, doch waar de reeds bestaande organisatie „De Nederlandsche Dag bladpers” tal van jaren nuttig werk heeft verricht, meende spreker, dat men Inleiding van dr. T. Goedewaagen. Tijdens den maaltijd, welke een zeer eenvoudig karakter droeg, werd een inleiding gehouden door den voorzitter van den Raad van voorlichting, dr. T. Goedewaagen (hoofdredacteur van De Waag> uit Haarlem, waarin hij doel en werkwijze van den Raad uiteenzette. In de zaal, welke met groen was ver sierd, waren Dietsche vlaggen aange bracht. Spreker begon met eraan te herinne ren, dat in de eerste weken na de ca pitulatie. de situatie der pers vrij moei lijk was, zoowel uiterlijk als innerlijk. Men zocht naar een houding, een pers pectief. Jaren lang had men zich in Neder land, met miskenning der werkelijk heid, éénzijdig ingesteld. Men leefde in een schijnwereld van Britsche ma kelij; men wist niet wat er in Europa geschiedde, welke wereldhistorische ge beurtenissen aanstaande waren. Men bekeek alles door den bril der Wester- sche machten en was, toen de werke lijke situatie zich manifesteerde, zijn houvast, zijn houding kwijt. Juist in die dagen vond het initiatief plaats, waarvan de Raad van voorlichting het gevolg was. Op den voorgrond van het streven van den Raad stond van 't be gin af aan het Nederlandsche belang, maar daarom tevens de juiste en met de werkelijkheid overeenkomende ver houding van ons land t.a.v. de Duitsche volksgemeenschap en haar cultuur. Tweede kernpunt was daarbij het de beschikking hebben, doch de Duit sche militaire autoriteiten achten het beter, dat wij met niet meer dan twee wagens rijden, omdat het karak ter van een colonne het gevaar voor bombardeeren te zeer vergroot”. De bedoeling is, na het verkrijgen van de vereischte toestemming zoo gauw mogelijk weer op pad te gaan en dan in de richting van Parijs en zoo noodig nog dieper Frankrijk in, naar gewonden te gaan speuren. deze vereeniging eerst in de gelegenheid diende te stellen zich zelf om te vormen en als vakgroep „dagbladen” bij den Raad aan te sluiten. Dit moet dan echter spoedig geschieden, daar wij nu eenmaal in een tijd leven, waarin het dynamische overheerscht. Als derde verrassing deelde de voor zitter mede, dat het initiatief was geno men voor de oprichting van een „Ver bond van Nederlandsche Journalisten”. De belangstelling voor dit nieuwe insti tuut, dat alle Nederlandsche journalis ten van goeden naam als „Vakgroep journalisten” zal vereenigen is zeer groot. Binnen zeer korten tijd zullen na dere mededeelingen hierover worden ge daan en o.m. worden vermeld, uit welke personen de leiding van deze zoo uiterst belangrijke groep bestaat Het verbond heeft o.m. de taak een regeling te treffen tot verbetering van de sociale positie van den journalist, zoo zette in zijn boeiend betoog dr. Goede waagen uiteen. Het is gebleken, dat de bemiddelende taak van den Raad door de bladen ten zeerste gewaardeerd wordt Het uitvoerigst stond dr. Goedewaa gen stil bij wat hij het einddoel van de voorbereidende werkzaamheden van den Raad van voorlichting noemde: den op bouw eener Nederlandsche Perskamer. Werkelijke ordening der pers is alleen mogelijk als boven alle particuliere be langen het welzijn van het geheele volk overweegt, wanneer een lichaam met publiekrechtelijke bevoegdheid op den duur daadwerkelijk de geheele pers om vat Zulk een lichaam zal met het volk sche beginsel als uitgangspunt, de pers kunnen ordenen op een wijze, die tot nu toe als onmogelijk werd beschouwd. Deze ordening der pers zoo merkte spr. op is reeds vanzelf aan den gang. Tenslotte kan niets worden opgelegd, maar moet alles uit ons zelf komen. De Perskamer zal streng in haar oordeel omtrent bevoegdheid en betrouwbaar heid zijn een strengheid, die zij ont leent aan haar volksche instelling. Maar in die gebodenheid zal de man van de pers zich juist in zijn ware vrij heid voelen: zijn verantwoordelijkheids gevoel zal hem sterker en vrijer maken, juist in de binding aan het geheel. Spr. eindigde met een beroep te doen op de werkkracht van ieder, die van goeden en vaderlandschen wille is. „Wat wij in deze dagen doen is een zaak van onze vrijheid. Maar het is mede een zaak, waarin een hoogere macht, ons als zijn, hopen wij edele, in strumenten bestiert”. (Toejuichingen.) Officieele opening van noodbeurs te Utrecht Hedenmorgen is te Utrecht een nood beurs geopend. Ongeveer vijftig fabrikan ten waren met hun producten ter beurze verschenen en al spoedig ontstond een levendigen handel De voorzitter van de commissie voor de handelsbeurs, de heer C. Blankert, heeft de beurs officieel geopend en spe ciaal er op gewezen, dat deze instelling een uitvloeisel is van de gewijzigde tijds omstandigheden. De handel is ten deele verlamd en de Utrechtsche kamer tracht voor de zakenlieden de teloor gegane rela ties te herstellen. Niets is de kamer lie ver, aldus spreker, dan dat deze beurs spoedig zou kunnen worden opgeheven, want dan zouden handel en verkeer weer De naam „Haagsche bleekneusjes” is in den Haag een legendarisch be grip geworden. Wy bedoelen er niet zoo zeer mee, kinderen die zwak van lijf en leden zijn, maar veeleer een groote vereeniging, welke al tientallen jaren bestaat, een respectabelen staat van dienst bezit, doordat zij in hon derden gezinnen weer licht en vreugde heeft gebracht en vele vooraanstaan de lieden tot haar beschermers mag rekenen. Rede dr. Alb. van de PoeL Na de rede van den voorzitter, sprak dr. Alb. van de Poel nog enkele woor den over het volksche beginsel. Dit be ginsel beteekent een teruggrijpen naar de natuur en haar schepper, welke beide hooge waarden door de Fransche revo lutie en de hierna komende tijden in discrediet zijn gebracht. Wij zijn kinderen van ons volk. Wat wij aan cultureele waarden bezitten, hebben wij te danken aan ons volk. De taal, die wij spreken is de taal onzer moeders uit duizenden vorige geslach ten. Naast die taal hebben wij onze ge dachtenwereld en ons volkskarakter, welke ons van onze geboorte zijn inge prent. Wij zijn krachtens dit alles en daardoor krachtens het volksche begin sel kinderen van één volk, kinderen van de Dietsche gemeenschap. Dit Dietsche volk heeft in de mid deleeuwen een leidende rol gespeeld; door ons gebrek aan staatsvormende Kracht echter zijn wij niet geworden, wat wij naar ons wezen moesten zyn« .Rede van mr. Rost van Tonningen. De heer mr. M. M. Rost v. Tonningen lid van den raad van voorlichting, hierna sprekende, constateerde, dat de basis der samenwerking tusschen de Nederlandsche persorganen bestaat in de volksche verbondenheid, welke tenslotte het begrip der vrijheid is. Wij zijn in den bloede aan elkander verbonden, wij moeten ons één groote familie voelen. De volksche verbon denheid beteekent daarom, dat wij allen eerlijk streven naar de een wording van een gelukkig volk. Alles hangt daarbij af van de eerlijkheid onzer dienstvaardigheid; alleen met volstrekte eerlijkheid van overtuiging kan men een volk veroveren. „Ik heb zooveel vertrouwen in ons volk, dat ik zeker ben, dat deze roep weerklank vindt”. De besten van ons volk moeten aan de spits der natie marcheeren. Ik heb thans vele vroegere tegenstanders Uitzending Nederlandsche kinderen naar den Oostmark Aanmelding uitsluitend door tusschen- komst van de burgemeesters De heer H. J. van Santen, voorzit ter van de „Cosa”, de aangewezen Nederlandsche instantie voor de uit zending der kinderen, deelt ons, in aan sluiting aan vorige persinlichtingen, alsnog het volgende mede Burgemeesters, die geen rondschrij ven van den secretaris-generaal, wnd. hoofd van het departement van Bin- nenlandsche Zaken betreffende de uit zending ontvingen en voor hun ge meente de mogelijkheid geopend wen- schen te zien tot deelneming, kunnen zich wenden tot het secretariaat van de „Cosa”, (departement van Binnen- landsche Zaken). De uitzending is in de eerste plaats bedoeld voor die gemeenten, die door den oorlog geleden hebben. Dit neemt niet weg, dat ook kinderen uit andere plaatsen kunnen worden uitgezonden. De leeftijdsgrens voor de uitzending is gesteld op 814 jaren. Uitzondering is echter toegelaten. Het gaat om de uitzending van gezonde kinderen, die voor vacantie in aanmerking komen en waarbij men er zeker van kan zijn, dat zij de vermoeienis van de reis kunnen doorstaan, dus geen zieke of te zwakke kinderen. Er zal voor worden zorg gedragen, dat de kinderen hun godsdienstplichten geheel vrij en ongestoord zullen nakomen. De kinde ren worden niet in de Hitlerjugend of in een dergelijke partij-organisatie op genomen. De veiligheid van het trans port der kinderen wordt volkomen door de Duitsche autoriteiten verzekerd. Aanmelding van kinderen geschiedt uitsluitend door tusschenkomst van de burgemeesters. Alle vereenigingen of organisaties, die zich op het gebied van kinderverzorging en sociaal werk be wegen, kunnen hier een dankbaar arbeidsveld vinden ten behoeve van de uitzending en doen goed, zich tot den burgemeester hunner gemeente te wenden. De resultaten van de laatste reis. Van de laatste reis, die vorige week Woensdag begon en Zaterdag eindig de, werden twintig gewonden mee teruggebracht. Dit aantal was te groot om in één keer met de twee wagens vervoerd te worden en dus reed Donderdag en Vrijdag de chauf feur „even’ op en neer naar Breda om de lichtgewonden vast naar Ne derland te brengen. Alle gewonden worden 1 te bezitten. De oorlog heeft hierin echter wijziging gebracht. Het huis is bezet geworden en de vereeniging moest naar een andere woonplaats omzien. Dit bleek, ondanks het feit, dat vele villa’s en landhuizen al jaren te huur staan geen gemakkelijke taak. Na lang zoeken en praten is het de ver eeniging echter gelukt een landhuis te vinden in het plaatsje Vogelenzang by Haarlem; n.l. „Huize Teylinger bosch”, waarin eenige jaren geleden het hoofdkwartier van de jamboree was gevestigd. Voordien had het jaren leeg gestaan, zoodat er heel wat op te knappen viel. Van kelder tot zolder bleek het min of meer bouwvallig te zijn. Het moest geschikt gemaakt worden voor de huisvesting van een veertigtal kinderen, nieuwe leidingen moesten aangelegd worden, enz, enz. Dit heeft bijna vier duizend gulden gekost. Een kapitale som voor een vereeniging, welke tenslotte leven moet van dubbeltjes en kwartjes en een enkelen keer een flinke gift. Alle spaarduitjes zijn nu natuurlijk op en er bestaat zelfs een financieele ach terstand! Maar het werk moet doorgaan en het gaat ook door, verzekerde ons de heer G. van Veen, de vastberaden se cretaris van de vereeniging. Wij heb ben ons van de noodzakelijkheid darvan overtuigd door ook een dag „bleekneusje” te worden. Gisteren vertrok namelijk het eerste contingent na den aanvang van den oorlog naar Teylingerbosch en wij hebben de reis daarheen meegemaakt. Het was den meisjes en jongens, hun leeftijd va rieerde van zes tot veertien jaar, aan Gironummer voor de Nationale Inzameling 1940 is: 388.000 Abusievelijk hebben wij gisteren in het hoofd van het artikel over de Nationale Inzameling 1940 het giro nummer onjuist weergegeven. In den tekst van het artikel staat het goede nummer388.000. Opname in andere korpsen alleen na gebleken geschiktheid Aanvankelijk werd aangenomen, dat ten aanzien van de demobilisatie enz. van officieren, onderofficieren en man schappen van het korps Politietroepen dezelfde regels zouden gelden, welke voor het beroepspersoneel van de Weermacht zijn vastgesteld. Dit is echter niet juist. Als korps gaan de politietroepen niet over in het korps marechaussee. Slechts een beperkt aan tal leden van de militaire politie zullen worden overgenomen, indien zij daar voor de geschiktheid hebben en daar voor worden uitgekozen. Zij worden dan opgenomen in het korps mare chaussee of geplaatst bij de Rijks- of gemeentelijke politie. Uit de bezette gebieden teruggetrokken Het D.N.B. meldt uit Helsinki, dat het Finsche departement van buiten- landsche zaken mededeelt, dat de Finsche zaakgelastigden in Oslo en 's Gravenhage zijn teruggetrokken. Ook de Finsche gezant in Brussel is uit België vertrokken. Voorts heeft het Finsche gezantschap te Parijs de vertegenwoordiging in Luxemburg op zich genomen. Voorts meldt het N.D.B. uit Washing ton, dat de Amerikaansche minister van Buitenlandsche Zaken Huil op een pers conferentie heeft meegedeeld, dat aan den Duitschen eisch tot terugroeping van de diplomatieke vertegenwoordigin gen in Noorwegen, Nederland, België en Luxemburg gevolg zal worden gegeven. Huil heeft hier aan toegevoegd, dat men een procedure heeft gevonden voor der gelijke gevallen. Daarom zal deze kwes tie in orde komen. natuur brood- en broodnoodig hadden. Zij lyden aan lichaamszwakte, onvol doende lichaamsontwikkeling of aan overspanning. Het laatste is vooral een uiting van dezen tijd, hetgeen ge lijk weer een reden te meer is voor de voortzetting van het zegenrijke werk van de vereeniging. Om kwart voor twaalf vertrokken wy van het station Hollandsche Spoor. De kinderen waren op hun Paaschbest gekleed. Allen onder den indruk van hetgeen gebeuren ging. Vele moeders en vaders riepen hun spruiten, die zij ongeveer vyf weken zullen moeten missen, een hartelijk vaarwel toe. Na een treinreis van een klein uur en een fiksche wandeling kwamen wy in Teylingerbosch aan. Het ligt in een prachtige omgeving, overal in den omtrek prachtige bosschen, met mooie wandelpaden en wat vooral voor de kinderen van veel belang is volop gelegenheid om te spelen en te ravotten. Het huis ligt een uur gaans van zee af. Wij hebben hier zee- en boschlucht tegelijk, zeide ons de heer van Veen. Het huis zelf bleek keurig in orde te zijn. Mooie ruime slaapzalen, eetkamers, twee badka mers, een speelzaal enz, enz. De kinderen bleken al gauw geaccli matiseerd te zijn. Vooral toen de dampende schalen met stamppot tafel verschenen, wierpen ze alle be klemming van zich af en ze aten als of ze het tegen polderjongens op wil den nemen. Na het eten gingen ze in bad en „onder de kam”. Hierna mochten ze spelen in de speelzaal, waar allerlei speelgoed aanwezig is. Tot slot van den middag volgde er een flinke wandeling. Na het avondeten werd er nog wat gelezen en verteld. Maar lang duurde dat niet, want de meeste kinderen vielen om van den slaap. Zelfs Keesje, een hummel van zes jaar, die langen tijd tranen met tuiten had gehuild, omdat hij weer te rug naar zijn „moessie” wilde, vergat zijn narigheid en sliep, evenals de an deren een gezonden diepen slaap. Mol gen heeft hij natuurlijk de meeste praatjes, verzekerde ons de direc trice. Vijf weken lang blijven zij daar on der deskundige leiding van de zus ters. Een statistiek heeft uitgewezen, dat de kinderen vijf tot zes pond aan komen en meer groeien dan anders in zes jaar. Het klinkt ongeloofelijk, voor een buitenstaander, maar wie de dagindeeling voor „Huize Teylinger bosch” ziet, het deskundig samenge stelde eten proeft en de omgeving in oogenschouw neemt, zal dat al spoe dig heel normaal vinden. Zeventig procent van de kinderen komt genezen weer terug, zeide ons de heer van Veen. U begrijpt echter, dat dit alles geld, veel geld kost. Maar vooral in dezen tijd is het noodzakelijk. Daarom hopen wy, dat velen ons gironummer 34935 of het adres van den penning meester J. Jans Ley weg 20 Loosdui- nen niet vergeten zijn en ons een gift, hetzij groot of klein zullen doen toe- naar het Roode-Kruishospitaal te Breda ge bracht. Het Roode Kruis zorgt, mogelijk, voor verder transport, doch in ieder geval wordt de familie van den teruggekeerde gewaarschuwd, asodat men hem kan bezoeken. Vrijdagavond om 5 uur vertrok men uit Calais en Zaterdagmorgen om 5 uur was men weer in Breda. Den geheelen nacht was er doorgereden uiteraard met een zeer bescheiden snelheid en de gewonden hadden den tocht over de veelal slechte we gen zeer goed doorstaan. „Over het algemeen is het zoo, zei dokter v. d. Ven, „dat de reis voor de gewonden niet gemakkelijk is, doch dat de vreugde om het huistoe gaan hen iedere moeilijkheid doet overwinnen. Inlichtingen over gesneuvelden Sinds eenige weken is een Neder landsche organisatie werkzaam, die zich speciaal belast met het opsporen en terugbrengen van gewonde Neder landsche militairen. Tientallen gewonde Nederlandsche soldaten zijn reeds afgehaald en op het oogenblik kan gezegd worden, dat zich in het Belgische en Fransche kustgebied tot en met Boulogne geen gewonden meer bevinden. Voor zoover mogelijk belast de or ganisatie zich ook met het verzame len van gegevens betreffende Neder landers, die in den vreemde zijn ge sneuveld en het is ook al gebeurd, dat op den heenweg, als men naar gewonden speuren ging, Belgische gewonden uit de Nederlandsche zie kenhuizen werden meegenomen naar België. Prachtig particulier initiatief. Het eerste initiatief is uitgegaan van dokter Overeem uit Zaltbommel tijdens de mobilisatie en de oorlogs dagen verbonden aan den Militairen Geneeskundigen Dienst van de Peel- divisie en van mevr. Rouppe de Voort te ’s Hertogenbosch. Zij kwamen in contact met luitenant-generaal C. A. Prins Ginneken, wiens echtgenoote voorzit ster is van het Roode Kruis. Men wist een paar auto’s op den kop te tikken en dokter Overeem ver kreeg van den inspecteur van den Geneeskundigen Dienst van de Land macht, de noodige toestemming en vergunningen. De heer P. Gadiot te Breda stelde zich beschikbaar als chauffeur en later sloot ook dokter v. .d. Ven uit Vlijmen eveneens deel uitmakende van den Militairen Ge neeskundigen Dienst) zich bij de wak kere groep aan. Met twee auto’s, een grooten truck en een bestelwagen, twee dokters, de heeren Overeem en v. d. Ven, twee verpleegsters, de dames Prins en Rouppe v. d. Voort, en den helper chauffeur Gadiot, is men er zooal verschillende malen op uitgetrokken en zijn al bijna honderd gewonde soldaten naar het vaderland terugge bracht. Tijdens de laatste reis die dezer dagen met goed gevolg gemaakt werd, maakte ook kapelaan Lam uit Deurne deel uit van het gezelschap. Kape laan Lam was tijdens de oorlogsdagen aalmoezenier by het leger. Hij is met de vluchtende soldaten naar Frankrijk getrokken en bevond zich met hen op het transportschip, dat op zee voor Duinkerken werd gebom bardeerd. Hij is thans teruggegaan om in de omgeving van Duinkerken en Calais naar gesneuvelde Nederlan ders te informeeren teneinde hun fa milie te kunnen inlichten en haar eventueele souvenirs te kunnen over reiken. Gesneuvelden. Naar dokter v. d. Ven aan de Tel. mededeelde, heeft men op de laatste reis inderdaad de namen van een aantal gesneuvelden kunnen verzame len. In het landschap rondom Calais, heeft men tusschen de graven van Franschen, Marokkanen, Engelschen en Belgen, verschillende graven van Nederlandsche soldaten aangetroffen. Te midden van golvende korenvelden of in de duinen hebben zij hun laatste rustplaats gevonden. De bewoners der streek hebben de graven versierd met bloemen; èlle graven dragen een kruis, waarop zoo mogelijk de naam van den gesneu velde, verschillende kruisen een Nederlandschen helm... wIkK'. tr T ■n zoo

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 9