HAAGSCHE COURANT
naar
Met de Haagsche bleekneusjes
buiten
Engelsche bommenwerper neergeschoten
Donderdag 4 Juli 1940.
STADSNIEUWS
BINNENLAND
KWal
DERDE BLAD
De Finsche en Amerikaansche
vertegenwoordiging
Het terugbrengen van Neder
landsche gewonde soldaten
Huize Teylingerbosch bij
Vogelenzang, een heerlijk
vacantieoord
BIJEENKOMST VAN DEN
RAAD VAN VOORLICHTING
DER NEDERLANDSCHE PERS
fcM1
No. 17611
DR.
In
Speurtochten in België en Frankrijk
van
op
Demobilisatie korps Politietroepen
torsen
enkele weken tijds reeds zeer
belangrijke resultaten bereikt.
Gereed voor het vertrekEen foto van de Haagsche bleekneusjes op
het station Hollandsche Spoor.
T. GOEDEWAGEN OVER DOEL
EN TAAK VAN DEN RAAD
den
te
herstel der Nederlandsche pers, haar
hervorming en opbouw.
Spr. sprak er zijn vreugde over uit,
dat dit initiatief door de Duitsche auto
riteiten met zooveel begrip en waar-
deering is ontvangen en dat de Raad
zijn moeilijken arbeid in het bezit dier
volle sympathie kon beginnen.
Als taak van den Raad noemde dr.
Goedewaagen drieërlei: voorlichting on
zer pers, bemiddeling tusschen haar en
de overheid, mobiliseering van de wer
kers der pers.
Hoewel wij aldus spr. van mee-
ning zijn, dat de oude organisaties zoo-
als zij geworden zijn, in den smeltkroes
moeten, roepen wij de werkers der pers
tot. medewerking en samenwerking op.
En ziet: sneller en intensiever, dan wij
verwachten konden, is ons die mede
werking en samenwerking geworden. Ik
kan u meedeelen, dat in de luttele we
ken, dat wij aan den arbeid zijn en onze
Raad bestaat, reeds zeer veel werk kon
worden verzet. Belangstelling en mede
werking van de zijde van de journa
listen, zoowel als van die der uitgevers
waren van dien aard, dat veel eerder,
dan aanvankelijk verwacht, reeds tot
uitbreiding van de werkzaamheden kon
worden overgegaan. Het verheugde spr.
zeer.dat hij den aanwezigen mededeeling
kon doen van het feit, dat twee leiden
de vereenigingen van uitgevers van
nieuwsbladen en periodieken, n.l. de Ne
derlandsche Periodieke Pers en de ver-
De schoolartsendienst controleert op
alle scholen geregeld den gezondheids
toestand van de leerlingen en doet
daarbij vaak droevige ervaringen op.
Zeker, er is in den loop der jaren
heel wat verbeterd, maar het aantal
kinderen, dat naar buiten, naar de
vrije gezonde natuur moet om daar
herstel van krachten te bekomen is
ontstellend groot. Een van de vereeni
gingen, welke voor deze meisjes en
jongens de mogelijkheid daartoe opent
is de ’s Gravenhaagsche vereeniging
voor gezondheidskolonies, beter be
kend onder den naam van „Haagsche
bleekneusjes”.
Het geheele jaar door vertrekt om
de vijf weken een contingent van on
geveer 40 kinderen naar Soesterberg,
waar de Haagsche bleekneusjes een
Hier ter stede heeft op uitnoodiging
van den Raad van voorlichting der
Nederlandsche pers een koffietafel
plaats gevonden in de Oude Doelen.
Aanwezig waren de leden van den
Raad van voorlichting: dr. T. Goede
waagen, A. Meijer Schwencke, drs. W.
Goedhuys, P. J. van Megchelen, dr.
Alb, van de Poel en mr. M. Rost van
Tonningen, en een 50-tal belangrijke
figuren uit de landelijke en provinciale
pers. Van Duitsche zijde gaven van hun
belangstelling blijk de heeren Ober-
regierungsrat Hushahn, Pressedezernent
W. Janke en H. J. Sperling.
Dezer dagen is een Engelsche bommenwerper nabij Heerhugowaard na een luchtgevecht met twee
Duitsche jagers'brandend neergestort,, De drie inzittenden vonden den dood.
eeniging „De Provinciale Pers”, over op
heffing dier beide vereenigingen tot vol
ledige overeenstemming zijn gekomen.
Daarvoor in de plaats komt de „Vak
groep de Provinciale en Periodieke
Pers” (P.P.P.), welke, als later de Ne
derlandsche Perskamer tot stand is ge
komen de belangen van alle niet dage
lijks verschijnende kranten en alle vak
tijdschriften en overige periodieken zal
behartigen. Deze vakgroep is corporatief
gedacht. Als leider zal optreden de heer
H. J. Kerkmeester, als plaatsvervangend
leider de heer B. Th. Roosenboom uit
Cuyk, terwijl algemeen secretaris wordt
mr. M. J. C. Vrij uit Amsterdam. De
vakgroep Provinciale en Periodieke Pers
wordt onderverdeeld in drie ondergroe
pen, n.l. die der nieuwsbladen, die der
vaktijdschriften en die der overige
periodieken.
Spreker meende een woord van lof te
moeten uiten jegens de besturen van
beide vereenigingen, die door deze
daad blijk hebben gegeven den geest des
tijds te hebben verstaan.
Dr. Goedewaagen voegde hier nog aan
toe, dat ook van de zijde van uitgevers
van dagbladen reeds plannen bestaan
om tot stichting van de vakgroep „Dag
bladen” te geraken. Deze plannen had
den den bijval van den Raad van voor
lichting, doch waar de reeds bestaande
organisatie „De Nederlandsche Dag
bladpers” tal van jaren nuttig werk
heeft verricht, meende spreker, dat men
Inleiding van dr. T. Goedewaagen.
Tijdens den maaltijd, welke een zeer
eenvoudig karakter droeg, werd een
inleiding gehouden door den voorzitter
van den Raad van voorlichting, dr. T.
Goedewaagen (hoofdredacteur van De
Waag> uit Haarlem, waarin hij doel
en werkwijze van den Raad uiteenzette.
In de zaal, welke met groen was ver
sierd, waren Dietsche vlaggen aange
bracht.
Spreker begon met eraan te herinne
ren, dat in de eerste weken na de ca
pitulatie. de situatie der pers vrij moei
lijk was, zoowel uiterlijk als innerlijk.
Men zocht naar een houding, een pers
pectief.
Jaren lang had men zich in Neder
land, met miskenning der werkelijk
heid, éénzijdig ingesteld. Men leefde
in een schijnwereld van Britsche ma
kelij; men wist niet wat er in Europa
geschiedde, welke wereldhistorische ge
beurtenissen aanstaande waren. Men
bekeek alles door den bril der Wester-
sche machten en was, toen de werke
lijke situatie zich manifesteerde, zijn
houvast, zijn houding kwijt. Juist in
die dagen vond het initiatief plaats,
waarvan de Raad van voorlichting het
gevolg was. Op den voorgrond van het
streven van den Raad stond van 't be
gin af aan het Nederlandsche belang,
maar daarom tevens de juiste en met
de werkelijkheid overeenkomende ver
houding van ons land t.a.v. de Duitsche
volksgemeenschap en haar cultuur.
Tweede kernpunt was daarbij het
de beschikking hebben, doch de Duit
sche militaire autoriteiten achten het
beter, dat wij met niet meer dan
twee wagens rijden, omdat het karak
ter van een colonne het gevaar voor
bombardeeren te zeer vergroot”.
De bedoeling is, na het verkrijgen
van de vereischte toestemming zoo
gauw mogelijk weer op pad te gaan
en dan in de richting van Parijs en
zoo noodig nog dieper Frankrijk in,
naar gewonden te gaan speuren.
deze vereeniging eerst in de gelegenheid
diende te stellen zich zelf om te vormen
en als vakgroep „dagbladen” bij den
Raad aan te sluiten. Dit moet dan echter
spoedig geschieden, daar wij nu eenmaal
in een tijd leven, waarin het dynamische
overheerscht.
Als derde verrassing deelde de voor
zitter mede, dat het initiatief was geno
men voor de oprichting van een „Ver
bond van Nederlandsche Journalisten”.
De belangstelling voor dit nieuwe insti
tuut, dat alle Nederlandsche journalis
ten van goeden naam als „Vakgroep
journalisten” zal vereenigen is zeer
groot. Binnen zeer korten tijd zullen na
dere mededeelingen hierover worden ge
daan en o.m. worden vermeld, uit welke
personen de leiding van deze zoo uiterst
belangrijke groep bestaat
Het verbond heeft o.m. de taak een
regeling te treffen tot verbetering van
de sociale positie van den journalist, zoo
zette in zijn boeiend betoog dr. Goede
waagen uiteen. Het is gebleken, dat de
bemiddelende taak van den Raad door
de bladen ten zeerste gewaardeerd
wordt
Het uitvoerigst stond dr. Goedewaa
gen stil bij wat hij het einddoel van de
voorbereidende werkzaamheden van den
Raad van voorlichting noemde: den op
bouw eener Nederlandsche Perskamer.
Werkelijke ordening der pers is alleen
mogelijk als boven alle particuliere be
langen het welzijn van het geheele volk
overweegt, wanneer een lichaam met
publiekrechtelijke bevoegdheid op den
duur daadwerkelijk de geheele pers om
vat Zulk een lichaam zal met het volk
sche beginsel als uitgangspunt, de pers
kunnen ordenen op een wijze, die tot nu
toe als onmogelijk werd beschouwd.
Deze ordening der pers zoo merkte
spr. op is reeds vanzelf aan den gang.
Tenslotte kan niets worden opgelegd,
maar moet alles uit ons zelf komen. De
Perskamer zal streng in haar oordeel
omtrent bevoegdheid en betrouwbaar
heid zijn een strengheid, die zij ont
leent aan haar volksche instelling.
Maar in die gebodenheid zal de man
van de pers zich juist in zijn ware vrij
heid voelen: zijn verantwoordelijkheids
gevoel zal hem sterker en vrijer maken,
juist in de binding aan het geheel.
Spr. eindigde met een beroep te doen
op de werkkracht van ieder, die van
goeden en vaderlandschen wille is.
„Wat wij in deze dagen doen is een
zaak van onze vrijheid. Maar het is
mede een zaak, waarin een hoogere
macht, ons als zijn, hopen wij edele, in
strumenten bestiert”. (Toejuichingen.)
Officieele opening van noodbeurs
te Utrecht
Hedenmorgen is te Utrecht een nood
beurs geopend. Ongeveer vijftig fabrikan
ten waren met hun producten ter beurze
verschenen en al spoedig ontstond een
levendigen handel
De voorzitter van de commissie voor
de handelsbeurs, de heer C. Blankert,
heeft de beurs officieel geopend en spe
ciaal er op gewezen, dat deze instelling
een uitvloeisel is van de gewijzigde tijds
omstandigheden. De handel is ten deele
verlamd en de Utrechtsche kamer tracht
voor de zakenlieden de teloor gegane rela
ties te herstellen. Niets is de kamer lie
ver, aldus spreker, dan dat deze beurs
spoedig zou kunnen worden opgeheven,
want dan zouden handel en verkeer weer
De naam „Haagsche bleekneusjes”
is in den Haag een legendarisch be
grip geworden. Wy bedoelen er niet
zoo zeer mee, kinderen die zwak van
lijf en leden zijn, maar veeleer een
groote vereeniging, welke al tientallen
jaren bestaat, een respectabelen staat
van dienst bezit, doordat zij in hon
derden gezinnen weer licht en vreugde
heeft gebracht en vele vooraanstaan
de lieden tot haar beschermers mag
rekenen.
Rede dr. Alb. van de PoeL
Na de rede van den voorzitter, sprak
dr. Alb. van de Poel nog enkele woor
den over het volksche beginsel. Dit be
ginsel beteekent een teruggrijpen naar
de natuur en haar schepper, welke beide
hooge waarden door de Fransche revo
lutie en de hierna komende tijden in
discrediet zijn gebracht.
Wij zijn kinderen van ons volk. Wat
wij aan cultureele waarden bezitten,
hebben wij te danken aan ons volk. De
taal, die wij spreken is de taal onzer
moeders uit duizenden vorige geslach
ten. Naast die taal hebben wij onze ge
dachtenwereld en ons volkskarakter,
welke ons van onze geboorte zijn inge
prent. Wij zijn krachtens dit alles en
daardoor krachtens het volksche begin
sel kinderen van één volk, kinderen van
de Dietsche gemeenschap.
Dit Dietsche volk heeft in de mid
deleeuwen een leidende rol gespeeld;
door ons gebrek aan staatsvormende
Kracht echter zijn wij niet geworden,
wat wij naar ons wezen moesten zyn«
.Rede van mr. Rost
van Tonningen.
De heer mr. M. M. Rost v. Tonningen
lid van den raad van voorlichting,
hierna sprekende, constateerde, dat
de basis der samenwerking tusschen
de Nederlandsche persorganen bestaat
in de volksche verbondenheid, welke
tenslotte het begrip der vrijheid is.
Wij zijn in den bloede aan elkander
verbonden, wij moeten ons één groote
familie voelen. De volksche verbon
denheid beteekent daarom, dat wij
allen eerlijk streven naar de een
wording van een gelukkig volk. Alles
hangt daarbij af van de eerlijkheid
onzer dienstvaardigheid; alleen met
volstrekte eerlijkheid van overtuiging
kan men een volk veroveren. „Ik heb
zooveel vertrouwen in ons volk, dat
ik zeker ben, dat deze roep weerklank
vindt”.
De besten van ons volk moeten aan
de spits der natie marcheeren. Ik
heb thans vele vroegere tegenstanders
Uitzending Nederlandsche kinderen
naar den Oostmark
Aanmelding uitsluitend door tusschen-
komst van de burgemeesters
De heer H. J. van Santen, voorzit
ter van de „Cosa”, de aangewezen
Nederlandsche instantie voor de uit
zending der kinderen, deelt ons, in aan
sluiting aan vorige persinlichtingen,
alsnog het volgende mede
Burgemeesters, die geen rondschrij
ven van den secretaris-generaal, wnd.
hoofd van het departement van Bin-
nenlandsche Zaken betreffende de uit
zending ontvingen en voor hun ge
meente de mogelijkheid geopend wen-
schen te zien tot deelneming, kunnen
zich wenden tot het secretariaat van
de „Cosa”, (departement van Binnen-
landsche Zaken).
De uitzending is in de eerste plaats
bedoeld voor die gemeenten, die door
den oorlog geleden hebben. Dit neemt
niet weg, dat ook kinderen uit andere
plaatsen kunnen worden uitgezonden.
De leeftijdsgrens voor de uitzending is
gesteld op 814 jaren. Uitzondering
is echter toegelaten. Het gaat om de
uitzending van gezonde kinderen, die
voor vacantie in aanmerking komen
en waarbij men er zeker van kan
zijn, dat zij de vermoeienis van de
reis kunnen doorstaan, dus geen zieke
of te zwakke kinderen. Er zal voor
worden zorg gedragen, dat de kinderen
hun godsdienstplichten geheel vrij en
ongestoord zullen nakomen. De kinde
ren worden niet in de Hitlerjugend of
in een dergelijke partij-organisatie op
genomen. De veiligheid van het trans
port der kinderen wordt volkomen door
de Duitsche autoriteiten verzekerd.
Aanmelding van kinderen geschiedt
uitsluitend door tusschenkomst van de
burgemeesters. Alle vereenigingen of
organisaties, die zich op het gebied van
kinderverzorging en sociaal werk be
wegen, kunnen hier een dankbaar
arbeidsveld vinden ten behoeve van de
uitzending en doen goed, zich tot den
burgemeester hunner gemeente te
wenden.
De resultaten van de laatste
reis.
Van de laatste reis, die vorige week
Woensdag begon en Zaterdag eindig
de, werden twintig gewonden mee
teruggebracht. Dit aantal was te
groot om in één keer met de twee
wagens vervoerd te worden en dus
reed Donderdag en Vrijdag de chauf
feur „even’ op en neer naar Breda
om de lichtgewonden vast naar Ne
derland te brengen.
Alle gewonden worden
1 te
bezitten. De oorlog heeft hierin echter
wijziging gebracht. Het huis is bezet
geworden en de vereeniging moest
naar een andere woonplaats omzien.
Dit bleek, ondanks het feit, dat vele
villa’s en landhuizen al jaren te huur
staan geen gemakkelijke taak. Na
lang zoeken en praten is het de ver
eeniging echter gelukt een landhuis te
vinden in het plaatsje Vogelenzang by
Haarlem; n.l. „Huize Teylinger
bosch”, waarin eenige jaren geleden
het hoofdkwartier van de jamboree
was gevestigd. Voordien had het jaren
leeg gestaan, zoodat er heel wat op te
knappen viel. Van kelder tot zolder
bleek het min of meer bouwvallig te
zijn. Het moest geschikt gemaakt
worden voor de huisvesting van een
veertigtal kinderen, nieuwe leidingen
moesten aangelegd worden, enz, enz.
Dit heeft bijna vier duizend gulden
gekost. Een kapitale som voor een
vereeniging, welke tenslotte leven
moet van dubbeltjes en kwartjes en
een enkelen keer een flinke gift. Alle
spaarduitjes zijn nu natuurlijk op en
er bestaat zelfs een financieele ach
terstand!
Maar het werk moet doorgaan en
het gaat ook door, verzekerde ons de
heer G. van Veen, de vastberaden se
cretaris van de vereeniging. Wij heb
ben ons van de noodzakelijkheid
darvan overtuigd door ook een dag
„bleekneusje” te worden. Gisteren
vertrok namelijk het eerste contingent
na den aanvang van den oorlog naar
Teylingerbosch en wij hebben de reis
daarheen meegemaakt. Het was den
meisjes en jongens, hun leeftijd va
rieerde van zes tot veertien jaar, aan
Gironummer voor de Nationale
Inzameling 1940 is:
388.000
Abusievelijk hebben wij gisteren in
het hoofd van het artikel over de
Nationale Inzameling 1940 het giro
nummer onjuist weergegeven. In den
tekst van het artikel staat het goede
nummer388.000.
Opname in andere korpsen alleen na
gebleken geschiktheid
Aanvankelijk werd aangenomen, dat
ten aanzien van de demobilisatie enz.
van officieren, onderofficieren en man
schappen van het korps Politietroepen
dezelfde regels zouden gelden, welke
voor het beroepspersoneel van de
Weermacht zijn vastgesteld. Dit is
echter niet juist. Als korps gaan de
politietroepen niet over in het korps
marechaussee. Slechts een beperkt aan
tal leden van de militaire politie zullen
worden overgenomen, indien zij daar
voor de geschiktheid hebben en daar
voor worden uitgekozen. Zij worden
dan opgenomen in het korps mare
chaussee of geplaatst bij de Rijks- of
gemeentelijke politie.
Uit de bezette gebieden
teruggetrokken
Het D.N.B. meldt uit Helsinki, dat
het Finsche departement van buiten-
landsche zaken mededeelt, dat de
Finsche zaakgelastigden in Oslo en
's Gravenhage zijn teruggetrokken.
Ook de Finsche gezant in Brussel is
uit België vertrokken. Voorts heeft
het Finsche gezantschap te Parijs de
vertegenwoordiging in Luxemburg op
zich genomen.
Voorts meldt het N.D.B. uit Washing
ton, dat de Amerikaansche minister van
Buitenlandsche Zaken Huil op een pers
conferentie heeft meegedeeld, dat aan
den Duitschen eisch tot terugroeping
van de diplomatieke vertegenwoordigin
gen in Noorwegen, Nederland, België en
Luxemburg gevolg zal worden gegeven.
Huil heeft hier aan toegevoegd, dat men
een procedure heeft gevonden voor der
gelijke gevallen. Daarom zal deze kwes
tie in orde komen.
natuur brood- en broodnoodig hadden.
Zij lyden aan lichaamszwakte, onvol
doende lichaamsontwikkeling of aan
overspanning. Het laatste is vooral
een uiting van dezen tijd, hetgeen ge
lijk weer een reden te meer is voor de
voortzetting van het zegenrijke werk
van de vereeniging.
Om kwart voor twaalf vertrokken
wy van het station Hollandsche
Spoor. De kinderen waren op hun
Paaschbest gekleed. Allen onder den
indruk van hetgeen gebeuren ging.
Vele moeders en vaders riepen hun
spruiten, die zij ongeveer vyf weken
zullen moeten missen, een hartelijk
vaarwel toe.
Na een treinreis van een klein uur
en een fiksche wandeling kwamen wy
in Teylingerbosch aan. Het ligt in een
prachtige omgeving, overal in den
omtrek prachtige bosschen, met
mooie wandelpaden en wat vooral
voor de kinderen van veel belang
is volop gelegenheid om te spelen
en te ravotten. Het huis ligt een uur
gaans van zee af. Wij hebben hier
zee- en boschlucht tegelijk, zeide ons
de heer van Veen. Het huis zelf bleek
keurig in orde te zijn. Mooie ruime
slaapzalen, eetkamers, twee badka
mers, een speelzaal enz, enz.
De kinderen bleken al gauw geaccli
matiseerd te zijn. Vooral toen de
dampende schalen met stamppot
tafel verschenen, wierpen ze alle be
klemming van zich af en ze aten als
of ze het tegen polderjongens op wil
den nemen. Na het eten gingen ze in
bad en „onder de kam”. Hierna
mochten ze spelen in de speelzaal,
waar allerlei speelgoed aanwezig is.
Tot slot van den middag volgde er een
flinke wandeling. Na het avondeten
werd er nog wat gelezen en verteld.
Maar lang duurde dat niet, want de
meeste kinderen vielen om van den
slaap. Zelfs Keesje, een hummel van
zes jaar, die langen tijd tranen met
tuiten had gehuild, omdat hij weer te
rug naar zijn „moessie” wilde, vergat
zijn narigheid en sliep, evenals de an
deren een gezonden diepen slaap. Mol
gen heeft hij natuurlijk de meeste
praatjes, verzekerde ons de direc
trice.
Vijf weken lang blijven zij daar on
der deskundige leiding van de zus
ters. Een statistiek heeft uitgewezen,
dat de kinderen vijf tot zes pond aan
komen en meer groeien dan anders in
zes jaar. Het klinkt ongeloofelijk,
voor een buitenstaander, maar wie de
dagindeeling voor „Huize Teylinger
bosch” ziet, het deskundig samenge
stelde eten proeft en de omgeving in
oogenschouw neemt, zal dat al spoe
dig heel normaal vinden. Zeventig
procent van de kinderen komt genezen
weer terug, zeide ons de heer van
Veen. U begrijpt echter, dat dit alles
geld, veel geld kost. Maar vooral in
dezen tijd is het noodzakelijk. Daarom
hopen wy, dat velen ons gironummer
34935 of het adres van den penning
meester J. Jans Ley weg 20 Loosdui-
nen niet vergeten zijn en ons een gift,
hetzij groot of klein zullen doen toe-
naar het
Roode-Kruishospitaal te Breda ge
bracht. Het Roode Kruis zorgt,
mogelijk, voor verder transport, doch
in ieder geval wordt de familie van
den teruggekeerde gewaarschuwd,
asodat men hem kan bezoeken.
Vrijdagavond om 5 uur vertrok men
uit Calais en Zaterdagmorgen om 5
uur was men weer in Breda. Den
geheelen nacht was er doorgereden
uiteraard met een zeer bescheiden
snelheid en de gewonden hadden
den tocht over de veelal slechte we
gen zeer goed doorstaan. „Over het
algemeen is het zoo, zei dokter v. d.
Ven, „dat de reis voor de gewonden
niet gemakkelijk is, doch dat de
vreugde om het huistoe gaan hen
iedere moeilijkheid doet overwinnen.
Inlichtingen over gesneuvelden
Sinds eenige weken is een Neder
landsche organisatie werkzaam, die
zich speciaal belast met het opsporen
en terugbrengen van gewonde Neder
landsche militairen.
Tientallen gewonde Nederlandsche
soldaten zijn reeds afgehaald en op
het oogenblik kan gezegd worden, dat
zich in het Belgische en Fransche
kustgebied tot en met Boulogne
geen gewonden meer bevinden.
Voor zoover mogelijk belast de or
ganisatie zich ook met het verzame
len van gegevens betreffende Neder
landers, die in den vreemde zijn ge
sneuveld en het is ook al gebeurd,
dat op den heenweg, als men naar
gewonden speuren ging, Belgische
gewonden uit de Nederlandsche zie
kenhuizen werden meegenomen naar
België.
Prachtig particulier initiatief.
Het eerste initiatief is uitgegaan van
dokter Overeem uit Zaltbommel
tijdens de mobilisatie en de oorlogs
dagen verbonden aan den Militairen
Geneeskundigen Dienst van de Peel-
divisie en van mevr. Rouppe
de Voort te ’s Hertogenbosch.
Zij kwamen in contact met
luitenant-generaal C. A. Prins
Ginneken, wiens echtgenoote voorzit
ster is van het Roode Kruis.
Men wist een paar auto’s op den
kop te tikken en dokter Overeem ver
kreeg van den inspecteur van den
Geneeskundigen Dienst van de Land
macht, de noodige toestemming en
vergunningen. De heer P. Gadiot te
Breda stelde zich beschikbaar als
chauffeur en later sloot ook dokter
v. .d. Ven uit Vlijmen eveneens deel
uitmakende van den Militairen Ge
neeskundigen Dienst) zich bij de wak
kere groep aan.
Met twee auto’s, een grooten truck
en een bestelwagen, twee dokters, de
heeren Overeem en v. d. Ven, twee
verpleegsters, de dames Prins en
Rouppe v. d. Voort, en den helper
chauffeur Gadiot, is men er zooal
verschillende malen op uitgetrokken
en zijn al bijna honderd gewonde
soldaten naar het vaderland terugge
bracht.
Tijdens de laatste reis die dezer
dagen met goed gevolg gemaakt werd,
maakte ook kapelaan Lam uit Deurne
deel uit van het gezelschap. Kape
laan Lam was tijdens de oorlogsdagen
aalmoezenier by het leger. Hij is
met de vluchtende soldaten naar
Frankrijk getrokken en bevond zich
met hen op het transportschip, dat
op zee voor Duinkerken werd gebom
bardeerd. Hij is thans teruggegaan
om in de omgeving van Duinkerken
en Calais naar gesneuvelde Nederlan
ders te informeeren teneinde hun fa
milie te kunnen inlichten en haar
eventueele souvenirs te kunnen over
reiken.
Gesneuvelden.
Naar dokter v. d. Ven aan de Tel.
mededeelde, heeft men op de laatste
reis inderdaad de namen van een
aantal gesneuvelden kunnen verzame
len.
In het landschap rondom Calais,
heeft men tusschen de graven van
Franschen, Marokkanen, Engelschen
en Belgen, verschillende graven van
Nederlandsche soldaten aangetroffen.
Te midden van golvende korenvelden
of in de duinen hebben zij hun laatste
rustplaats gevonden.
De bewoners der streek hebben de
graven versierd met bloemen; èlle
graven dragen een kruis, waarop zoo
mogelijk de naam van den gesneu
velde, verschillende kruisen
een Nederlandschen helm...
wIkK'.
tr
T
■n
zoo