Zeilen
van
en
op
De zonderlinge erfenis
Opening van de Rotterdamsche Diergaarde - Windhondenrennen
het Braassemermeer - Teleki en Csaky te München - Athletiek
i
13
I
Hi
Hg
1
isl
HAAGSCHE COURANT VAN MAANDAG 15 JULI 194U TWEEDE BLAD
FEUILLETON.
o
I m -
W1NDHONDEN-RENNEN op het terrein van de ’s-Gravenhaagsche Windhonden-renvereeniging.
Een spannende strijd tusschen Greyhounds.
maar
binnen,
Het
me-
die
ÏWordt verwlpd.J|
NATIONALE ATHLETIEKWEDSTRIJDEN te Rotterdam ten bate van gedupeerde Rotterdamsche
athleten. De finale van de 200 m. klasse A werd gewonnen door H. Baumgarten (links) in den tijd van
21.8 sec. Tweede werd Osendarp (geheel rechts).
NATIONALE JUNIORES KAMPIOENSCHAP-
PEN van Nederland athletiek, in den Haag
gehouden. De Ned. kampioen hoogspringen
juniores Wolvetang bij een sproqg van 1.70 m.
DE OPENING VAN DE NIEUWE
ROTTERDAMSCHE DIERGAARDE.
Het nieuwe zeeleeuwen-bassin is een
fraai tehuis voor deze waterbewoners
DE HOLLAND-BEKERWEDSTRIJDEN op den Amstel te Amster
dam, gaven weer een mooien strijd tusschen de oude achten te zien,
welke door Laga met miniem verschil voor Nereus (voorgrond) werd
gewonnen. Amstel eindigde als goede derde.
(Nadruk verboden.)
reeds zoo diep en vast, dat zij niet
eens wakker werden, op het oogenblik,
dat de man, die als een schaduw door
het huis sloop een stoel omgooide.
konden het werk doen, het was man
nenwerk en als Hagen het maar een
beetje verstandig aanpakte, ging het
vanzelf. Vandaag was de gelegenheid
gunstig. Wie kon weten wanneer men
den magere weer terugzag.
Zij snelde naar de ^aal terug, maaz
toen zij Knauer’s loge voorbijliep,
voelde zij zich vastgehouden. Ik
wilde juist eens naar u gaan zoeken
juffrouw Hanni. Hij drukte haar hand
en fluisterde. Mijn compliment, dat
hebt u schitterend gedaan, eenvoudig
schitterend.
Dit pluimpje geldt Lore, niet mjj<
Wilt u haar gaan opzoeken? Zij is
in het kantoor. Maar hij liet zich
niet afschudden. De wedergeboorte
van de Favoriet moest gevierd wor
den. Hij nam de vrijheid de beide
dames op een glas champagne uit
te noodigen.
Champagne?
Ik hoop, dat het u zal smaken*
Ten eerste, begon Hanni, drink
ik geen alcohol, dat kan ik niet voor
mijn beroep en ten tweede valt er
niets te vieren. Lore en ik doen al
leen onzen plicht. Staat er soms niet
in het contract, dat wij het theater
weer op gang moeten brengen?
Hij was diep geschokt. Maar
juffrouw Hanni, waarom zoo hef
tig.
Mijn naam is Riedeler, dokter.
En neemt u mij niet kwalijk, ik heb
haast.
een gezicht als een roofvogel. Geen
vergissing was mogelijk.
Lieve help, fluisterde Lore terug,
daar zit nog een... Knauer.
Waar?
Heelemaal achteraan, in de loge.
Het werd donker. De voorstelling
nam een aanvang. Hanni en Lore gin
gen naar den uitgang. De laatste
voorstelling was begonnen, de kassa
was reeds gesloten. Maar achter het
gesloten gordijntje zat met gloeiende
wangen de caissière.
Zij was keurig geonduleerd en lach
te, toen zij een oogenblik opkijkend
de meisjes zag. De zusters gingen
naar het kantoor, dat door het weg
nemen van nuttelooze dingen iets
grooter was geworden.
Deze ellendige nasnuffelarij, siste
Lore, vandaag zijn zij er alle twee.
Natuurlijk waren zij zoo slim om
niet naast elkaar te gaan zitten. Als
ik maar wist, wie die magere was.
Luister eens, ik heb een idee.
Hagen is toch immers zoo verstandig?
Hij moet zich met den kerel be
moeien. Hem nagaan.
Vanavond nog?
Natuurlijk, hij zit achteraan met
Else in een loge. Naast die waarin
'Knauer zit. Ik zal hem dadelijk op
de hoogte brengen.
Else zal woedend zijn als je haar
geliefde Werner als detective wilt ge
bruiken. Zij ziet hem al dood. Je zult
geen kans hebben, ik ken Else.
Maar Hanni liet zich niet van de
wijs brengen. Noch zij, noch Lore
goede ster was de regisseur. Mijn
goede ster zult u waarschijnlijk zijn.
Waarom ik juist bij u kom, is, omdat
u ook de keerzijde van het leven kent
en daarom zult u mij begrijpen. Want
ook ik wil vooruitkomen. Misschien
hebt u over my in de kranten gelezen,
ik werd in Parijs gearresteerd als
medeschuldige van een chèqueverval-
scher. Dat is nu veertien dagen gele
den...
Aha, mompelde de filmdiva. Zij
keek haar bezoekster plotseling
nieuwsgierig aan. Lachte dan en
schudde het hoofd. U wilt aan de
film...
Ik denk er niet aan, weerde
Lore energiek af. Ik wil iets ge
heel anders. Men heeft mij en mijn
zuster een bioscoop gegeven. Ergens
in het Noorden. Doordat er iets on
aangenaams in het theater gebeurde,
ging het erg achteruit. Ik heb de
zaak gesloten, maar wil morgen
opnieuw openen. En u, verzoek ik
te komen. Het publiek houdt van u.
Ik weet wel, dat de grooten van de
film er de voorkeur aan geven alleen
in de groote theaters te verschijnen.
Maar nooit kunt u de verbondenheid
met de kringen, waaruit u zelf stamt
meer bewijzen, dan u te vertoonen
in een klein theater, waar menschen
komen, die niet veel geld hebben. Bo
vendien hebt u twee arme meisjes
geholpen, die een achteruitgaand the
ater er bovenop willen brengen. U
hebt indertijd den regisseur gevonden.
Waarom zouden wij, mijn zuster en
17)
Om half tien verliet mijnheer Tom-
mich de villa, een nieuw contract in
den zak. Hij was tevreden en Lore
was het ook. Zij danste door de ka
mer en was gelukkig met den uitslag
van haar eerste zakengesprek.
De telefoon schelde. Alweer dokter
Knauer? Neen, het was Else. Zij was
opgewonden en wilde weten of Hanni
en Lore al iets gehoord hadden van
de inbraak in een villa in Grünewald
den afgeloopen nacht. De dieven
hadden den eigenaar neergeschoten.
Lieve hemel, als er maar zooiets niet
bij jullie gebeurt, eindigde zy haar
verhaal.
Gebeurt niet, antwoordde Lore.
Zij was woedend. Betere berichten
heb je zeker niet hé. Hoe gaat het
det je bruidegom?
Mijnheer Hagen is...
Ik weet het. Zeg hem goeden
dag. (Zy gooide den hoorn neer.)
Domme gans.
Hoe zou het zijn als wy nog een
kop koffie dronken, stelde Hanni voor.
Dan kunnen we weer niet slapen.
Nu, dan dadelijk naar bed, dat
was misschien verstandiger. En wer
kelijk, een half uur later sliepen zij
DE TWEEDAAGSCHE NATIONALE ZEILWEDSTRIJDEN op het Braassemermeer zijn weder gehouden. Het
was jammer, dat er geen wind stond, zoodat de wedstrijden in een drijfpartij veranderden.
De regenboog- en drakenklasse in den strijd.
HONGAARSCHE MINISTERS IN MÜNCHEN. Het bezoek van den Hongaarschen minister-president graaf Teleki
en den minister van Buitenlandsche Zaken graaf Csaky aan München. In het midden graaf Teleki, achter hem graaf
Csaky en links Rijksminister von Ribbentrop.
De dame laat zich in geen geval
afwijzen.
Nu goed, laat haar dan
zeide de beroemde filmdiva
onwillig. Zy had niet veel tyd.
was half tien en voor het huis wachtte
de auto reeds.
Toen Lore de kamer binnentrad,
vond zij de filmster voor den spiegel
en hoorde de zenuwachtige vijandige
vraag: U verlangt? Maakt u het
alstublieft kort, ik heb haast.
Kort maken. Zal gebeuren,
vrouw. Lore praatte haastig en zeker.
De reden, waarom ik bij u kom,
mag u dwaas en belachelijk voorko
men. Voor my echter beteekent het
alles. Dat allereerst. U bent de zesde
filmster, die ik opzoek. En daar men
met eerlijkheid het verste komt, moet
ik er bij zeggen, dat drie van de da
mes my heelemaal niet hebben ont
vangen. Alstublieft, laat u my uitspre
ken, ik ben dadelijk aan het eind van
myn verhaal. Ik kom bij u, omdat ik
op u al mijn hoop heb gevestigd. Ik
ken uw loopbaan uit da kranten. U
was vroeger verkoopster, werd op een
bal door een regisseur gezien, kreeg
een rol en werd beroemd. Als u dien
man niet had gezien, verkocht u mis
schien vandaag nog handschoenen.
Vergeef my mevrouw, u zult dadelijk
begrijpen, waarom ik zoo spreek. Uw
ik, niet een diva vinden, die ons helpt?
De mogelijkheid bestaat toch, niet
waar? Het ligt alleen aan u.
De filmdiva, aangekondigd met ko
lossale letters, verscheen twee dagen
later werkelijk in het theater aan de
Peterstraat ter gelegenheid van de
feestelijke heropening van het thea
ter, dat tot de laatste plaats bezet
was. Het publiek klapte geestdriftig
en de diva bleef tien minuten. Al
was het bezoek kort, het was voldoen
de.
Ik ben gekomen, omdat u een
dapper meisje bent, zeide zij bij het
afscheid nemen. Lore en Hanni wa
ren overgelukkig.
Als het publiek maar blijft ko
men.
Natuurlijk komen zij. Lore was
vol goeden moed. Het ijs is ge
broken, wie denkt nu nog aan
oude geschiedenis. En vind je niet,
dat het theater er veel netter uitziet
nadat wij opruiming hebben gehouden.
En de films zijn goed. De menschen
zouden dom zijn, als zij ergens an
ders heen gingen.
Lore, fluisterde Hanni eensklaps.
Daar is de man.
Welke man?
De spion. Stil laat niets merken.
Hij kijkt juist naar ons. Hij zit in
de veertiende rij, neen in de vijftien
de, de tweede van links, natuurlijk
ik ken hem. Hij zat indertijd bij de
deur, toen wij voor het eerst kwamen.
Hij was het werkelijk. Mager met
I
'J
Sri
-
5
i
w jbt-
