te Zandvoort is weer in De Kaagweek is weer begonnen - Harddraverijen Noodwoningen te Rotterdam in aanbouw - Leliecultuur in West-Friesland o De zonderlinge erfenis w i PM TTAAGSCRE COURANT VAN VRIJDAG 19 JULI 194Ö TWEEDE BLAD FEUILLETON. ,ïl ’IW I KORTE BAAN-DRAVERIJEN werden op den Boulevard de Favauge DE KAAGWEEK het zeilfestijn bij uitnemendheid, is begonnen. Reeds lang van te voren lagen talrijke bootjes aan de steigers aan den Kagerplas en was het daar een en al bedrijvigheid. SU NOODWONINGEN. Langs het Noorderkanaal tegenover den Gordelweg, ter hoogte van den Bergsingei te Rotterdam, is de bouw begonnen van de eerste noodwoningen. NILGAU ANTILOPE GEBOREN. op Lore. weten aan wien. zou HET KOREN IS RIJP. De tweede helft van Juli is voor de voeding van den mensch een belangrijke tijd. Oogsttijd van het koren. De boer en zijn heele familie werken met spoed om den oogst binnen te halen. Een tevreden landman. niet weten wien. Weet u toevallig of er een gra- lijk dat hij er was. Gezien heb ik hem niet. Maar hij vertelde, dat hij je ge sproken had. Knauer? Lore lachte. Misschien lijdt hij aan fantasie of... Begin jij nu ook niet! Je hebt hem beloofd Zondag mee naar Wann- see te gaan. Ik? Hoe kom je daarbij? Dus is het een leugen? Leugens, bevestigde Maar, voegde zij er met een lach je aan toe, dezen zwendel begrijp ik tenminste, hij wilde in ieder geval jouw ,,ja” hooren. Daarom heeft hij... weet je Hanni, onderbrak zy zichzelf plotseling, toen zij het gezicht van haar zuster zag, wij moeten er wer kelijk eens uit. En een tochtje met een motorboot is lang niet zoo gek. Ik heb myn leven lang nog niet in zoo’n ding gezeten. Het moet heerlijk zyn. En weet je, als wij gaan doe ik die witte japon aan, met die blauwe re vers; ik heb haar pas tweemaal aan gehad. De week vloog voorbij. Op Vrijdag bij de verwisseling van het program ma beleefde Lore iets vreugdevols. Niet alleen de tweede voorstelling, maar ook de eerste om zeven uur was uitverkocht. Op denzelfden dag, maar iets vroeger, zoo ongeveer om drie uur in den middag kon Hanni ook haar eerste groote succes boeken, namelijk het begin van haar gymnastiekcursus met veertien volwassen leerlingen. Den volgenden morgen begon de was er bijna toe geneigd de schenking te verwenschen, want deze alleen was het, die haar van hem scheidde. Hij begon over de verandering van den bioscoop te praten en was vol lof. Maar Hanni luisterde nauwelijks. Als er toch eens verborgen schatten in het huis waren? Misschien millioe- nen? Natuurlijk lachte Knauer erom, maar zooiets was toch mogelijk? Juffrouw Riedeler, hoorde zij den advocaat plotseling zeggen. Ben ik niet eens een antwoord waard? Zij beheerschte zich. Ik heb niet geluisterd, neemt u mij niet kwalijk. Hebt u iets gezegd? Zeker, of u en uw zuster bereid zijn my een grooten dienst te bewij zen? Zeker als het ons mogelijk is. Werkelijk, dan is mijn verzoek tevoren ingewilligd. Ajax wacht u en uw zuster aanstaanden Zondagmorgen in Wannsee. Ajax, wie is Ajax? Mijn motorjacht. Hij hief zyn hand op. Alstublieft, weigert u niet. Wie zoo hard werkt als u beiden moet ook eens aan ontspanning denken. Ja ja, ik weet al wat u zeggen wilt. Lore moet naar de kindervoorstelling in den bioscoop. Maar dit punt is al in het programma vastgesteld, wij gaan om acht uur weg en precies twaalf uur bent u hier weer thuis. Goed? Ik zal er met mijn zuster over spreken. Dat heb ik al gedaan. U? Wanneer? iemand? Ik zou niet v._'. Knauer dacht na. Neen, ik vin Sanowsky bestaat? Inderdaad. En deze vrouw was indertijd hier in huis? Ook dat is juist. Geeft u mij dan haar adres? iL^g vragen, wat u ermee doen Ik zal naar haar toegaan en vragen of dat van die juweelen waar is. De gravin zal u niets vertellen, luidde het verrassende antwoord. Hanni bleef beheerscht. U weet van alles, zei ze met lichten spot, hoewel zijn zekerheid haar ergerde. tweede cursus, waarvoor zich acht volwassen getrouwde dames hadden opgegeven. Een derde waar alleen rhythmisch dansen geleerd werd, zou op Maandag met vijf leerlingen begin nen en daarbij had zij nog dpie patiën ten te behandelen. De eene waa mijnheer Ryde uit de naaste villa, de beide anderen waren haar door den dokter van het ziekenhuis, waar zy vroeger werkte, toegewezen. De eer ste was een oude dame, die eiken dag gemasseerd moest worden en de an dere was een jongen, die tengevolge van een autobus ongeluk lang in gips verband had gelegen. Haar praktijk zag er dus heel mooi uit. Er was werk genoeg en als alles ging, zou het weldra levendig in het huis worden. De brief aan de gravin was reeds Donderdags terug gekomen met de opmerking, dat de geadresseerde aan dat adres onbekend was. Eerst was Hanni teleurgesteld, maar toen sloot zij den brief weg. Op deze manier was dus niets te bereiken. Knauer belde iederen dag op. Hy had toegegeven in zake Lore toestemming gelogen te hebben, maar daar het om een nood leugentje ging, vroeg hy vrijspraak voor zichzelf. Zij werd hem toege staan. Op Zondag stond er precies acht uur een grijs gelakte auto voor het huis. Ze reden naar Wannsee, waar het jacht de geestdriftige be wondering van de beide meisjes Rie deler oogstte, voordat het weg voer, tiWordi, vtrvolgd^ te Zandvoort gehouden. Tijdens een der races. Links „Douglas A” (eigenaar A. Witteveen, Schoorl), rechts„Zora” (eigenaar J. Wagenaar, Amsterdam). JULI IS DE MAAND WA^N DE LELIES BLOEIEN. Daar deze plant het beste >p zwarten grond gekweekt kan worden, ziet men vooral in ’est-Friesland veel lelie-cultuur. Een mooi veld in „De X^rt”, gemeente Hoogwoud. Daarstraks. Ik was in de Peter straat. En Lore heeft al toegestemd? Hij knikte. Nu goed, dan kom ik ook. Juffrouw Hanni. Hij sprong en greep vol vreugde haar hand, maar toen hij haar verschrikten blik zag, viel hij zuchtend op zijn stoel terug. Het sloeg negen uur en Knauer be greep Hanni’s blik naar de klok. Hij stond op. Het was vriendelijk van u, dat u mij niet weggestuurd hebt, hoewel ik onaangemeld kwam, zeide hij. Ik bel u morgen op. Hij boog en Bertha opende de straatdeur voor hem. Toen Lore om twaalf uur thuis kwam, had Hanni den brief naar Pa rijs reeds geschreven. Mevrouw, zoo luidde de brief, wilt u zoo goed zijn mij mede te deelen of u verle den jaar juweelen in een huis in Dah- lem, Berlijn hebt achtergelaten. By voorbaat mijn dank. Hoogachtend... Wie is gravin Sanowsky? Hanni vertelde het haar en gaf Lore den brief, die anoniem gekomen was. Wat een idiote geschiedenis. Lore schudde het hoofd. En de verkla ring hiervoor heeft de zwijgzame Knauer gegeven? Hanni knikte. Ik was verwonderd over zijn laat bezoek. Maar mis schien is hij lang in de Peterstraat gebleven. Was hij daar ook? Weet je dat dan niet! Ik? Hoe zou ik. Maar het is moge- 21) Zooals ik al zeide, een gek. Of een teleurgestelde, die zich in het hoofd had gezet bezitter van het huis te worden en zijn woede nu op deze wijze lucht geeft. Of een van die menschen, die altijd anonieme brie ven schrijven, onverschillig wie en waarom. U denkt niet aan een bepaald (Nadruk verboden.) EEN TWEELING. IN HET WASSENAARSCHE DIERENPARK INGEVOLGE DE VERORDENING VADE DUITSCHE AUTO- RITEITEN betreffende de duiven, Hduiven etc., is een con trole ingesteld op deze dieren doorgn duivenbrigade van de Amsterdamsche politie. De ntróle in het hok. Mag ik vragen waarom mij dit twoord niet zou worden gegeven? - De gravin behoort tot de weini- die indertijd niet door de politie ikt werden. Reeds den volgenden vwas zij over de grens. Haar adres i^julevard Haussmann 151, Parijs. U kent het adres zelfs uit uw h<?. Hanni lachte. En u verwacht nüjat ik u op uw woord geloof. ^iet zou mij zeer spijten, als u mijn leugenaar vond, juffrouw Rie del! Ik zweer u... -een, neen, dat gaat te ver. Zij spr< op. Dus Boulevard Hauss- matl51, dan zal ik het per brief vrai Kier trok de schouders op en liet ze liaam weer zakken. Zooveel belastelt u dus in den schat? vroeg hij. .lachte en een ondefinieerbare uitdring speelde om zijn lippen. Maaet vreemde lachje verdween, toen| haar antwoord hoorde. j interesseert alles wat met dit h in betrekking staat. En als ik h4et van u kan hooren, dwingt u miet op eigen gelegenheid uit te vijl. uw zuster? denkt er net zoo over. Bei! kwam met de thee. Zij zette alles jen kleine tafel en verdween weer. Evriendelijk van u, dankte hij, toen l|aar naar het hoekje volgde en ziaet bedienen..Hij lette nauw keurig elk harer bewegingen. Hij kon njenoeg naar haar kijken. Hij IS EEN TWEELING :1 w C 7 (SME' gS’-» TT* -zi DB a W J ;*ajj n 0^5 «-'U* .z-> a

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 5