Aanwinst voor Ce zonderlinge erfenis het Rijksmuseum vreugde te Amsterdam p Demping gedeelte Kralingsche Plas Kasteel Kernen zal worden gerestaureerd - „Strand” o Os fe- /-f j||i r - dZ? iiiSSI BkM - HAAGSCHE COÜRANT VAN DONDERDAG 8 AUGUSTUS 1940 TWEEDE BLAD FEUILLETON. I 1 A F i TE AMSTERDAM is wel de Stadionkade. Een schip, dat even groot is als de jongens zelf, heeft veel belangstelling. L DE SNOEKBAARSVANGST is thans te Hindeloopen een der voornaamste (Nadruk verboden.) hij (Wordt vervolgd.^ 0- DE HEER DUYVIS AAN SLAG tijdens de Hilversumsche Golfweek, op de banen van de Hilversumsche Golfclub. k EEN DER BEKENDSTE „STRANDEN” VERMOEDELIJK TENGEVOLGE VAN HOOIBROEI brandde de boerderij van den heer A. Kaper te Blokdijk, gemeente Ooster-Blokker, tot den grond toe af. Zeker. Bij jou moet een man rozen sturen, liefdesbrieven schrijven en dure eeden zweren... Lore, je bent gemeen. Bij jou gelukken zulke kinder achtigheden, bij mij kan hij desnoods over de heg klimmen, als al het an dere maar in orde is. Maar jouw Knauer, weet je, die zou ik niet cadeau willen hebben... Zij zweeg plot seling en riep toen weer uit: Maar lieve hemel, Hanni, nu hoef je niet dadelijk te huilen. Zoo heb ik het niet bedoeld, Hanni, Hanneke. En zij omarmde de snikkende. Toe, ik meen het immers niet zoo. Knauer is eigenlijk een fijne vent, maar nu ja, je weet wel wat ik zeggen wil. En weet je, dat beloof ik je, zoodra hij mij in den weg komt, neem ik hem onderhanden. Die geheimzinnigheid moet nu maar uit zijn. Zal ik het doen, ja? Zal ik hem eens grondig onder handen nemen? Hanni lachte door haar tranen heen. Je bent een vreeselijk meisje, Lore. Neemt u mij niet kwalijk, zeide Bertha bij de deur. Dokter Knauer zou juffrouw Hanni zijn opwachting willen maken. Nou, nou, mompelde Lore, als je van den duvel spreekt, trap je op zijn staart. Maar opeens had zij een idee, zij fluisterde tegen haar zuster, die ten slotte zwichtte en toen riep Lore. Bertha, zeg den dokter, dat het juffrouw Hanni vreeselijk spijt mijn- geloopen bent u toch, want we heb ben vandaag erwten met spek. Er in geloopen! riep hij met stralende oogen, integendeel, erw ten met spek is mijn lievelingskost. Ondanks de situatie verliep de maal tijd met vroolijk gebabbel, hoewel Bering zich diep in zijn hart een beetje terneergeslagen voelde en Lore hem niet in zijn blauwe oogen durfde te kijken. Hanni intusschen, lette in stilte op de twee en merkte spoedig, dat alles dieper zat dan zij beiden in hun zakelijkheid wilden toegeven. De architect beviel haar en zij zou het heerlijk hebben gevonden als het tot een verloving was gekomen. Toen Bering, ondanks regen wind, opstond en afscheid nam, trok Lore zich ook prompt terug. Zij had hoofdpijn, beweerde zij, vreeselijke hoofdpijn en dan was het wel het beste een poosje te gaan rusten. En weg was zij, Hanni verward achter latend. Maar Hanni had niet veel tijd om over dit alles na te denken, want de geneesheer-directeur kwam om naar zijn beschermeling te zien. Wat hij zag, kon hem alleen maar met vreug de vervullen, want hoewel Marianna pas kort in de villa woonde, hing zij met waarlijk afgodische liefde aan de beide zusters, die als goede feeën in haar leven gekomen waren en haar verlost hadden uit eenzaamheid en ellende. Drie uur later kwam de buurman om zijn voet door Hanni te laten heer Knauer niet te kunnen ontvan gen, maar als mijnheer Knauer van avond om 9 uur in den „Favoriet” bioscoop wil komen, is hij hartelijk welkom. Kun je het onthouden Bertha, vooruit zeg het hem dan. Drie minuten later was Bertha te rug. Wel, wat heeft hij gezegd? Het speet hem erg, maar hij zal vanavond in den bioscoop zijn. Heb je het gehoord? fluisterde Lore haar zuster toe. Ik zal het hem eens zeggen en ik wil Eusebia Hondenbrood heeten als wij van avond niet een grooten stap vooruit komen. Misschien, knikte Hanni gere signeerd. Absoluut, luidde Lore’s antwoord. Hoewel Knauer een taxi had ge nomen en bovendien nog een para- pluie, kwam hij toch tamelijk nat in zijn kantoor terug. Er waren drie cliënten geweest, vertelde zjjn klerk. Twee waren weggegaan, maar een was gebleven, hij zou wachten al werd het middernacht, had hij gezegd. Zal ik hem binnenlaten? Voor mijn part, bromde Knauer. Hij was ontstemd, bitter ontstemd. Maar al te goed begreep hij, waarom Hanni hem niet had willen ontvangen. Hij hing zijn natte jas op den stan daard en legde zijn hoed neer, toen bleef hij staan en staarde melancho liek uit het raam. Pas toen achter hem de deur gesloten werd, keerde hij zich om. En ik, zeide Lore flink en stond op, ik behoor tot hen, die alles driemaal overdenken en niet dadelijk aan de borst van den geliefde zin ken, maar nuchter en verstandig over leggen en het verbouwen komt even min in aanmerking. In ieder geval nu nog niet. Zoo, is het antwoord u zakelijk genoeg? Zakelijk? hij zuchtte hoorbaar. Het is vernietigend. Bah, wat een man, zeide zij, die iets zoo gauw opgeeft. Juffrouw Lore, zeide hij zacht. Joachim Bering geeft niets op, wat hij zich in het hoofd heeft gezet, maar hij heeft ook achting voor de principes van anderen, dat wil in dit geval zeggen: ik kan wachten. Zoo wel op de verbouwing als op het huwelijk en daar u mij in dit weer wel niet weg zult jagen, hoop ik op een uitnoodiging om te blijven eten, welke uitnoodiging ik bij voorbaat dankbaar aanvaard Toch is hij een onbeschaamde rekel, hield Lore vol toen Hanni hem uitnoodigde te blijven. Maar, voeg de zij er lachend aan toe, er in bronnen van bestaan. De zorg voor de netten. Alvorens zij gerepareerd worden, worden ze te drogen gehangen. behandelen. Hij, die altijd kalm en rustig was, bleek nu veel vroolijker en levendiger dan gewoonlijk. „vriend des huizes”zooals hij zich zelf vroolijk noemde, aarzelde ook niet om haar de oorzaak van zijn veranderde stemming te vertel len. Goede berichten had hij ontvan gen, zoo vertelde hij, berichten waar hij reeds lang op wachtte. Weliswaar ging hij er niet nader op in, maar Hanni begreep, dat een vurige wensch van hem vervuld was geworden en zij verheugde zich met hem. Zij had nu eenmaal zulk een week hart. Bo vendien hield zij veel van den ouden heer en vergat niet welk een leven dig aandeel hij in hun lotgevallen had genomen. Lore verscheen pas weer toen mijnheer Ryde weg was, zij vond hem wel aardig, maar zoo beweerde zij, zijn omgangsvormen maakten haar kriebelig. Ryde deed dadelijk zoo familiaar en dat verdroeg zij niet. Dan was Bering haar liever, die werd niet dadelijk sentimenteel. Dat kan ik beamen, knikte Hanni. En jij, hoe denk je over zijn huwelijksaanzoek Ik neem het aan. Hanni had beslist niet op zulk een antwoord gerekend, zij scnrok er bij na van. Maar Lore weerde alle ver denkingen met een handbeweging af. Ik wil je wat zeggen, begon zij. Niemand kan zijn karakter ver anderen, jij niet en ik niet. Ik houd niet van sentimentaliteiten. Bering is een brutale kerel, maar hij brengt het tot iets. Mij heeft iemand, die zoo recht op zijn doel afgaat, altijd ge ïmponeerd. Wacht even, laat mij als jeblieft uitpraten, dan kom jij aan de beurt. Je wilt natuurlijk weten of ik van hem houd? Weet je, ik krijg altijd een vervelend gevoel als ik het woord „liefde” hoor. Bering bevalt mij en ik heb respect voor zijn kun nen. Is dat niet voldoende om te trouwen? Voor mij wel. Terwijl jij hier met dien grootpapa gevoelvolle gesprekken hield, heb ik over de zaak nagedacht. Die trouwerij heeft den tijd. Ik denk, dat wij dat zoo in Juni of Juli van het volgend jaar zullen doen, maar in geen geval mid den in het seizoen! En verbouwen wordt ook pas in den zomer gedaan. Ik zal toch de „Favoriet” niet in den winter sluiten. Ik denk er niet aan! Maar dat eene kan ik je in ver trouwen zeggen, ons huwelijk is ten minste een overeenkomst, die Knauer niet zal opmaken. Aan ons zal hij geen cent verdienen. Dat was een lange rede en Hanni was zichtbaar onder den indruk. Ja, toen Lore zweeg, ontbrak haar ieder woord, zij lachte een beetje en zeide: Ik wil niets tegen mijnheer Be ring inbrengen, maar een huwelijk is tenslotte geen koopcontract en je moet er toch even over nadenken, voordat je je jawoord geeft. Hu! riep Lore, hoe raar klinkt dat „jawoord”. Daarin hebben wij verschillende meeningen. EEN GEDEELTE VAN DEN KRALINGSCHEN PLAS wordt met puin gedempt Later wordt hier een plantsoen van gemaakt. De nog aan te leggen wandelweg door dit gedeelte van den plas zal den wandelaar volop gelegenheid bieden te genieten van het prachtige natuurschoon. SCHENKING AAN HET RUKSMUSEUM door den heer A. Andriesse van de „Aanbidding van Christus”, uit de school van Jeronymus Bosch. DOOR HET BESTUUR VAN DE STICHTING VRIENDEN DER GELDERSCHE KASTEELEN is prof. ir. J. A. G. van der Steur, voorzitter van de Rijkscommissie voor de Monumentenzorg, uitgenoodigd zich in verbinding te willen stellen met den archi tect van Heeswijk, die het kasteel de Doornenburg restauueert, teneinde de plannen voor restauratie van het kasteel Hemen uit te werken. Links het mooie eeuwenoude kasteel, gezien op het uit 1100 dateerend gedeelte. Rechts de binnenplaats van het kasteel. IB - - 4 - f te* fel? - W'i' Al SS# Als en V z.-".-.-.. A 38) -2' f -jfS J .SOS x F

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 5