Zwem
voetbal
voor
Concours d’elegance
majoor Breunese
ALLE SPOREN LEIDEN
NAAR ULF
wielerkampioenschappen -
Défilé van de deelnemers aan den Nood-Vierdaagsche
o
I
n I
I wfi
o
I
ft
«iil
wis
HAAGSCHE COURANT VAN MAANDAG 19 AUGUSTUS 1940 TWEEDE BLAD
FEUILLETON.
-
Aanvoerder Bas Paauwe wordt op de schouders genomen.
(Nadruk verboden.)
Maar
en
ge-
oogen-
komt
DE ZWEMKAMPIOENSCHAPPEN VAN NEDERLAND werden
te Zaandam gehouden. De start van de 100 m. rugslag dames. Van
voor naar achter Cor Kint (le), T. de Haan, Dini Kerkmeester (3e),
Iet van Feggelen (2e) en Nida Scheffer-Senff. (Polygoon)
ut
DE VOETBALWEDSTRIJD FEIJENOORD—HERACLES om het kam
pioenschap van Nederland werd te Rotterdam gespeeld. Door een over
winning wist Feijenoord het kampioenschap van Nederland te behalen.
(Polygoon)
eens. Wachten, zegt hij laconiek en
geeft den anderen heeren, die hem zijn
gevolgd een wenk. Samen gaan zij het
huis binnen en de deur wordt achter
hen gesloten.
Dr. Petermann blijft een oogenblik
bewegenloos voor de doode staan. De
andere heeren van het parket blijven
eveneens stil, zij kennen deze gewoon
te van hun chef. Hij noemt dit: „Een
oogenblik spoor ruiken!”
Dan keert hij zich om. Mijne
heeren... Bijna automatisch, zonder
dat een bepaald bevel noodig was,
ontwikkelt zich alles. De fotograaf
maakt verschillende opnamen. De po-
litiedokter knielt naast de doode en
onderzoekt haar zorgvuldig. De com
missaris gaat intusschen met de ande
re heeren door het huis en onderweD-
pen alles aan een vluchtig onderzoekt
Op de ouderwetsche schrijftafel, wel
ke de onderwijzeres in talen in haar
kamer heeft staan, ligt een briefje:
,,50 Mark (vijftig mark) heb ik he
den van juffrouw Hilde Merzbach ont
vangen als provisie. Ulf Hartmann”.
Daaronder den datum van gisteren.
De commissaris maakt een beweging
met de hand. Onderzoek alles op
vingerafdrukken! Schweikert, hebt u
de lijst met de bewoners van dit huis
al gemaakt? Geeft u eens hier.
Hij kijkt haar vluchtig door. Wacht
als hij bij den naam Ulf Hartmann
komt.
Een andere beambte nadert hem.
Hier commissaris is de lijst der
leerlingen van juffrouw Merzbach.
(Wordt vervolgd.^
ten waarschuwen, neen, ik laat
mand binnen.
komt...
Heel verstandig, prijst de gepen-
sionneerde beambte van de derde
étage.
HET JAARLIJKSCHE CONCOURS D’ELEGANCE op het Kurhaus-terras te Scheveningen, ten bate van
het Nederlandsche Roode Kruis. Een groep jeugdige deelnemers defileert langs jury en publiek. (Polygoon)
MOTKÉ de kampioen der profs bij
de wielerwedstrijden te Zand voort,
wordt door zijn moeder gelukgewenscht
(Polygoon)
HOOGE ITALIAANSCHE ONDERSCHEIDINGEN VAN DE BIENNALE 1939 werden aan Duitsche kunste
naars uitgereikt. Emil Jannings kreeg den bokaal der Biennale voor de Robert Koch-film, prof. Fröhlich de
bronzen medaille voor de film „Es war eine rauschende Ballnacht”, dr. Heydenreich de bronzen plaquette voor
zijn film „Können Tiere denken en de heer Jungshans voor zijn film ,,Rauber unter Wasser”. (Holland)
DE LAATSTE DAG VAN DEN NOOD-VIERDAAGSCHE viel samen met een grooten hefdadigheids-sport-
dag in het Goffert-stadion te Nijmegen, welke werd gehouden ten bate van de oorlogsgetroffenen. De
deelnemers aan den nood-Vierdaagsche betreden het stadion om te tkefiteeren voor majoor J. N. Breunese.
(Polygoon)!
TE SPANBROEK WERDEN DE EXAMENS IN MELKEN AFGE
NOMEN. Onder de critische blikken van den examinator doet het
meisje haar best, het diploma met zoo’n hoog mogelijk cijfer te behalen.
(Polygoon)
6)
Toch brandt er licht, zegt Lore
en belt opnieuw. Nieuwsgierig en on
geduldig wachten zjj alle drie op het
resultaat. Maar in het huis blijft alles
stil.
Nu breekt mijn klomp, zegt de
buurvrouw, als zij toch licht laat
branden...
Zij heeft misschien vergeten het
Ult te draaien, meent Lore.
Fritz Schroter doet ook een poging,
hij beukt met de vuisten op de deur.
Misschien is zjj in slaap gevallen,
zegt hij, of is er iets anders met
haar gebeurd... Onder zijn krachtige
slagen springt de deur plotseling open,
zij was klaarblijkelijk maar los in het
slot getrokken.
Neen, maar zoo iets... lacht de
buurvrouw.
Fritz Schroter wacht een oogenblik
en wil de deur dan weer dicht trek
ken.
Een oogenblik, zegt hij en duwt
de deur voorzichtig open.
De buurvrouw gaat op haar teenen
staan om over Fritz Schroter’s bree-
straks heeft aangezien. Is mijnheer
Hartmann op reis? Dat is wel eigen
aardig...
Fritz keert zich onwillig naar haar
toe. Wat is daar voor merkwaar
digs aan? vraagt hij geërgerd.
De portiersvrouw grinnikt. Nou,
ik vind het gek, hij gaat anders nooit
op reis en juist nu, nu er zoo iets ge
beurt, gaat hjj op reis...
Zij kijkt triomfantelijk naar de an
dere bewoners en neemt bevredigd
waar, dat men toestemmend knikt.
Ook de agent heeft het gezien.
Wat wilt u daarmede zeggen?
keert hij zich tot mevrouw Breit-
specht.
Zij springt bijna van opwinding.
Nou, iedereen in huis weet toch,
dat mijnheer Hartmann zich buitenge
woon voor juffrouw Merzbach had ge
ïnteresseerd. Gisteravond heeft hij
haar nog bezocht, om tien uur nog,
stel u zooiets voor.
Klets, onderbreekt Fritz. Myn
heer Hartmann was gisteravond hee-
lemaal niet hier in het huis.
Mevrouw Breitspecht kijkt hem
met een vernietigenden blik aan.
Op de trap worden stemmen
hoord, het parket arriveert. Als eer
ste komt de commissaris Dr. Peter
mann. Hij bekijkt met zijn koele hel
dere oogen den agent en daarna Fritz
Schroter. Wie bent u? vraagt hij
kort.
Fritz noemt zijn naam.
Dit is de man, die den moord ont
dekt heeft, zegt de agent.
Dr. Petermann monstert Fritz nog
dadelijk naar den politiepost in de
buurt. Achter haar verschijnt een
tweede agent. Alles maakt voor de
agenten plaats. Ook Fritz Schroter
stapt terzijde. Mevrouw Breitspecht
kan helaas niets zien, omdat de agent
en Fritz Schroter haar den toegang
versperren.
De eerste beambte komt terug en
knikt zijn collega toe. Moord, zegt
hij tot den ander. Loop gauw naar
beneden en bel het hoofdbureau op.
De man snelt heen en de andere be
ambte neemt den wachtpost bij de
deur over.
De menigte op de trap groeit steeds
aan en de agent laat zijn oogen hier
en daar heen gaan en kijkt de men-
schen aan. U bent het, die den
moord ontdekt hebt? zoo wendt hij
zich tot Fritz Schroter, die naast hem
staat en als deze knikt gaat hij
voort: Wacht dan tot het parket
komt, u moet getuigen en dat meisje
ook. Hij wijst met het hoofd naar
Lore Hartmann, die bevend van op
winding naast Fritz Schroter staat.
Fritz neemt haar hand. Dat is
niets voor jou hier, ga naar je moe
der en kalmeer haar. Je wilde im
mers ook zien wat Ulf heeft geschre
ven. Misschien heeft hij jullie verteld
waarom hij vertrokken is en waar
heen, of wanneer hij terugkomt.
Lore knikt mechanisch en verwij
dert zicht.
Mevrouw Breitspecht, die haar even
nakijkt, wendt zich dan tot Fritz, zij
heeft weder den eigenaardigen blik in
de oogen, waarmede zij hem daar-
Kletst u toch niet zoo stom, zegt
een resolute vrouwenstem. Mevrouw
Breitspecht, de portiersvrouw, schuift
haar breede figuur tusschen de men-
schen. Wel, wat is er gebeurd? Zij
wil langs Fritz Schroter het huis bin
nengaan.
Halt, zegt Fritz rustig en ver
spert haar den weg.
Minna Breitspecht zet de handen in
de zijden. Wat wil je, jonge man,
wil jij mjj verbieden in het huis te
gaan? Wat gaat het jou aan wat hier
gebeurd is? Wie ben jij, hè?
Fritz ziet zichzelf plotseling in het
middelpun. van de belangstelling
staan.
Ik ben de verloofde van juffrouw
Hartmann, zegt hij haastig, mijn
meisje haalt de politie.
Waarom kijkt de portiersvrouw
hem zoo aan en waarom lacht zij zoo
onbeschaamd?
Kijk eens aan, zegt zij, dat is
zeer interessant.
Maar menschen, zegt de groenten
koopman Weichert, die beneden een
zaak drijft en van wien het verhaal
gaat, dat hjj lid is van een nieuwe
religieuze secte. Willen wij ons in
het aangezicht van den dood niet een
beetje betamelyker gedragen. Ik
vind...
...dat u malle praat verkondigt,
zegt mevrouw Breitspecht en treft
maatregelen Fritz Schroter terzijde te
duwen. Gelukkig duikt in dit
blik een helm op. Daarachter
Lore, een beetje buiten adem. Zij is
niet naar de telefoon gegaan, maar
de schouders naar binnen te kunnen
kijken. Dan schreeuwt zjj luid en schel
zoodat Lore, die niets heeft gezien,
zenuwachtig in elkaar krimpt.
Hu... een doode... bloed... Fritz
Schroter duwt haar met geweld terug
en houdt ook Lore met een handbewe
ging tegen, dan gaat hij langzaam
vooruit, bukt zich maar staat dadelijk
op. Zijn gezicht is erg bleek.
Gauw! roept hij Lore toe, loop
naar beneden en bel de politie op, er
is hier iets gebeurd...
Wat dan? vraagt Lore.
Fritz geeft geen uitleggingen.
Schiet op, dringt hij aan. Lore
kijkt even om en dan snelt zij de trap
pen af.
Fritz gaat voor de deur staan. De
buurvrouw kijkt hem met groote
oogen aan.
Is zij dood? vraagt zij.
Fritz knikt. Ja, zegt hij, drukt
de lippen op elkaar, slikt en zegt dan:
vermoord.
Zij stormt de trappen af en
schreeuwt: Help, moord! Help. Het
wordt druk in huis. Menschen komen
te voorschjjn, kijken elkaar aan
Ijlen naar boven.
Fritz staat als een Cerberus voor de
deur van Hilde Merzbach’s huis.
Wees verstandig, zegt hij tot de
bewoners, ik heb de politie al la-
nie-
voordat de politie
J
1
Sm W
ma I
V
