in
en van
NAAR ULF
gebruik genomen - Fietstocht door het schoone Gooi
Ajax-H.B.S. - Wedstrijd clubkampioenschap tusschen Hughan en van Swol
o
ALLE SPOREN LEIDEN
„Wehrmachtsheim”
J
s
k lx
HAAGSCHE COURANT VAN MAANDAG 26 AUGUSTUS 1940
TWEEDE BLAD
FEUILLETON
ills
5
-
J
I
wil
de
en hem op
(Wordt vervolgd.)}
I
3
HET A.R.O.L.-BEKER TOURNOOI TE AMSTERDAM. AJAX STOND AL
SPOEDIG MET 3—0 TEGEN H.B.S. ACHTER. KEIZER HEEFT
HET NAKIJKEN. (Polygoon)
Hermsbach, die een vraag
heeft, wordt steeds zenuw-
(Nadruk verboden.)
is nieuwsgierig
kijkt naar het
OVERAL IN DE FRANSCHE HAVENS LIGGEN NOG DE TIJDENS DEN OORLOG
DOOR DE DUITSCHE „STUKA’S” TOT ZINKEN GEBRACHTE SCHEPEN. MEN IS
DRUK BEZIG DE WRAKKEN TE LICHTEN EN WEG TE SLEEPEN. (Holland*.
deze woorden heeft de commissaris
den geurenden dameszakdoek uit zijn
portefeuille gehaald
schrijftafel gelegd.
Theo Hermsbach
naderbij gekomen,
doekje en dan naar den commissaris.
Nu vraag ik u, barst hij los, ik
meld u een diefstal van waardevolle
schilderijen en u antwoordt mij met
een dameszakdoek!
Dr. Petermann lacht zacht voor
zich heen. Kent u het? vraagt hij
nog eens.
Wat bl... ik ken het niet! Wilt u
mij nu misschien uitleggen wat...
Kunt u mij zeggen, valt de com
missaris hem in de rede, of mijn
heer Hartmann veel omgang met da
mes had?
Hermsbach’s gezicht drukt bij deze
volkomen onverwachte vraag de
grootste verlegenheid uit. Hij is zóó
verbluft, dat hij moet gaan zitten.
Hartmann en omgang met da
mes? Hij schudt het hoofd. Dat ge
loof ik niet. Hij werd vaak opgebeld
en dan was ik meestal onvrijwillige
getuige van deze telefoongesprekken.
Ik had steeds den indruk, dat het
oude bekenden waren. Hartmann was
dan erg beleefd maar ook zeer afwij
zend.
Dr. Petermann denkt na. U wilt
zeggen, dat mijnheer Hartmann vroe
ger meer omgang met dames heeft
gehad, maar dat volkomen heeft af
gebroken.
Zoo ongeveer corrynissaris, maar
als u iets meer wilt weten, wendt u
zich dan tot de Berlijnsche zeilclub
12)
Volkomen uitgesloten, commissa
ris.
De commissaris staat op en gaat
naar het raam. Hij staart een tijdlang
naar de straat. Dan keert hij naar
de schrijftafel terug, hij heeft plotse
ling haast, hij neemt zijn hoed en geeft
Lieske een hand. Dank u wel Lies-
*e’ zegt hij en verlaat haastig het huis
zonder op de nieuwsgierige Lieske te
letten.
In Berlijn begeeft Petermann zich
dadelijk weer naar het kantoor van
Hermsbach, waar juffrouw Heine, de
secretaresse, hem met alle teekenen
van opwinding ontvangt. Mijnheer
Hermsbach wilde juist de politie op
bellen, zeide zij, ik zal u dadelijk
aandienen.
Dadelijk daarop betreedt dr. Peter-
jnann voor den tweeden keer vandaag,
het kantoor van mijnheer Hermsbach.
Deze staat onmiddellijk van zijn stqel
°P. Een geluk, dat u komt, com-
missaris, dreunt zijn stem.
De secretaresse verlaat schoor
voetend het kantoor, zij zou graag ge
hoord hebben, waarover deze mijnheer
A.N.W.B.-TOCHT MET ONBEKENDE BESTEMMING DOOR HET GOOI.
MET BEHULP VAN DE PAPIEREN EN EEN A.N.W.B.-PADDENSTOEL
WORDT DE ROUTE BEPAALD. (Polygoon'.
IN HET OLYMPISCH STADION TE AMSTERDAM WERDEN DE REVANCHE-WED-
STRIJDEN VAN HET NATIONALE KAMPIOENSCHAP VERREDEN. BOSLAND (DE
WINNAAR) PASSEERT WALS. (Polygoon)
te Wannsee, daar
vroeger lid van.
Nu meent de commissaris, dat de
tijd gekomen is Hermsbach enkele op
helderingen te geven over zijn vragen.
Voor alles, zoo beëindigt hij,
moet u terug naar Wannsee en u
persoonlijk overtuigen welke schilde
rijen ontbreken. Geeft u mij dan op
het commissariaat een nadere aandui
ding hij denkt een oogenblik na
dat wil zeggen, pas over twee uren.
Misschien kom ik vanavond nog eens
naar Wannsee om de plaats van de
misdaad te bekijken.
Hermsbach wil nog meer weten.
Denkt u commissaris, dat mijnheer
Hartmann iets met dezen diefstal te
maken heeft? Dan acht u hem ten
slotte ook in staat dien afschuwelijken
moord in de dinges... de Bandelstraat
gepleegd te hebben.
Dr. Petermann is opgestaan, hij
kijkt Theo Hermsbach lachend aan.
U gelooft daar nog steeds niet aan,
mijnheer Hermsbach?
Theo Hermsbach schudt het hoofd.
Neen commissaris, nog altijd niet,
ik acht hem daar niet toe in staat.
De commissaris heeft weder zijn
ondoordringbaar masker opgezet.
Als ik den diefstal moet constatee-
ren en daarbij moet vaststellen, dat
Hartmann in het geheim een dame,
die op een zonderlinge manier het
huis is binnengekomen, heeft ontvan
gen, dan moet ik een bevel tot inhech
tenisneming tegen hem uitvaardigen.
Hij nam afscheid, nadat Herms
bach hem beloofd had over twee uren
op te zullen bellen. Op straat blijft de
DE INGEBRUIKNEMING VAN HET EERSTE „WEHRMACHTSHEIM” IN
NEDERLAND. Tijdens de bezichtiging generaal der vliegers Fr. Chris
tiansen, bevelhebber van het Duitsche bezettingsleger in Nederland (rechts)
in gesprek met Reichsamtsleiter Stemmer (2e van rechts). (Stapf)
OP DE METZ-BANEN TE SCHEVENINGEN
werd het clubkampioenschap van Nederland tus
schen Leimonias en D.D.V. verspeeld. De partij
Hughanvan Swol. (Polygoon)
HET INTERNATIONALE CAUBERG-CRITERIUM TE VALKENBURG. HET ENORM
ZWARE PARCOURS MOEST DOOR DE RENNERS 20 MAAL WORDEN AFGELEGD.
EEN GROEP DEELNEMERS PASSEERT DE MARKT IN VALKENBURG. (Polygoon*
moet, ook een beetje comedie spelen.
Dat hoort nu eenmaal tot zijn beroep.
Hij is dus buitengewoon verwonderd
Lore Hartmann te ontmoeten. Dat
noem ik een verrassing, spreekt hy
haar plotseling aan en ziet haar
schrikken, maar hij gaat voort, gis
teren hebben wij elkaar onder merk
waardige omstandigheden leeren ken
nen en vandaag komt u mij al in den
weg. Zonder dat zij het merkt, blijft
hij naast haar loopen en praat voort
durend. Hij heeft het over het prach
tige weer en maakt haar op de vroo-
lijke menschen opmerkzaam, wijst
naar de caféterrassen en naar het
drukke verkeer op straat. Hij is in
een echt vroolijke stemming en maakt
nu en dan een grap, zoodat zelfs Lore
moet lachen.
Ik heb mij u eigenlijk heel an
ders voorgesteld, zegt zij eerlijk.
Zijn gezicht verduistert. Laten
wij toch niet over myn werkkring
praten, juffrouw Hartmann. Denkt u,
dat ik het prettig vind, mijn beroep
maakt iemand ernstig, men moet er
daarom voor zorgen, dat men het la
chen niet verleert. Alleen ontbreekt
het vaak aan tijd. Ik verlang er vaak
naar, rustig op een caféterras te kun
nen zitten en als een aardig meisje
daarbij is, ben ik niet boos. Hij kykt
haar van terzijde aan en Lore wordt
verlegen.
Waarom doet u het dan niet?
vraagt zy.
commissaris een oogenblik staan en
kijkt op zijn horloge, hij hééft honger
en dat is zeer verklaarbaar, omdat
het bijna vijf uur is.
Hij gaat een telefooncel binnen en
belt de firma Bragansky op, hij wil
enkel weten hoe laat deze firma haar
kantoor sluit.
Om vijf uur, wordt hem medege
deeld. Als u echter onzen mijnheer
Stephan nog dringend wilt spreken
dan...
Dank u, antwoordt dr. Peter
mann haastig, ik kom liever mor*
gen bij u aan.
Als hij den autobus neemt kan hij
vóór het stuiten van het kantoor in de
Mauerstraat zijn. Hij moet in de
Mauerstraat nog even wachten, voor
dat de eerste employés naar buiten
komen. Bijna als laatste en met slee-
pende stappen komt Lore Hartmann
naar buiten. Zij kijkt zoekend rond en
schijnt teleurgesteld, dat zij niet op
gewacht wordt. Dr. Petermann, die
haar vanuit een tegenoverliggend por
tiek bespiedt, begrijpt heel goed op
wien Lore had gerekend, maar hij
vindt het prettig, dat het jongmensch
op wien zij wachtte, niet gekomen is.
Langzaam loopt Lore door, zij gaat
de Friederichstraat in en had blijk
baar het plan Unter den Linden te vol
gen en dan door Moabit naar de Ban
delstraat te gaan. Dr. Petermann zet
zich in beweging, hij loopt door de
Charlottestraat en is daardoor nog
vóór haar aan de straatkruising Un
ter den Linden-Friederichstraat. Nu
komt Lore Hartmann hem ook tege
moet. Dr. Petermann kan, als het
die „in zake Hartmann” komt,
spreken.
De commissaris is een beetje ver
rast over de opgewonden ontvangst.
Hij neemt plaats en kijkt Hermsbach
onderzoekend aan. Is er iets bijzon
ders gebeurd?
Hermsbach trekt nerveus aan zijn
sigaar. Man, was een paar minuten
langer in mijn huis gebleven, nauwe
lijks was u weg, of daar belt Lieske
mij op en vertelt mij zijn nieuwste ont
dekking.
Zijn nieuwste ontdekking? vraagt
de commissaris.
Hermsbach zinkt met een zucht in
zijn stoel. Maar ditmaal is het ernst
mijnheer Petermann. Er is in mijn
villa gestolen!
Vertelt u eens, mijnheer Herms
bach.
Lieske heeft mij zooeven verteld,
dat hij, na uw weggaan, pas heeft ge
merkt, dat er twee schilderijen uit de
muziekkamer ontbreken. Volgens zijn
beschrijving gaat het om een Manet
en een echte Frans Hals. Ik wilde
juist de politie opbellen, en dan naar
Wannsee gaan, toen u hier kwam.
De commissaris staart voor zich
uit. Geen spier in zijn gezicht vertrekt
en Theo
verwacht
achtiger, hij springt tenslotte op en
loopt als een getergde leeuw in de
kamer op en neer. Pas na een langen
tijd komt er beweging in de gestalte
van den commissaris. Hij keert zich
naar Hermsbach, die is blijven staan
en hem vol spanning aankijkt.
Zegt u eens, kent u dit hier? Bij
was Hartmann
Bui
M
I
I
