HAAGSCHE COURANT
STADSNIEUWS
Rubriek voor de Jeugd
Vrijdag 13 September 1940
I WÈ
VIERDE BLAD
DE ZAAK VAN DEN BABY
Ds. W. BIESHAAR
DE WED. KLAASJE VAN EIJK
WELDRA 101 JAAR
LANGE
CORRESPONDENTIE
J
OPLOSSINGEN DER RAADSELS
NIEUWE RAADSELS
ENQUETE EN CONTRA-ENQUETE
VOOR HET GERECHTSHOF
3.
LAATSTE LICHTING BRIEVEN
BUSSEN
CREMATIE J. H. DE RUYTER
BEGRAFENIS Ir. W. VAN. BOVEN
Jhr. Mr. W. C. QUARLES VAN
UFFORD OVERLEDEN
HET VERKEER OP DE
BEESTENMARKT EN DE HOOGE
NIEUWSTRAAT
CLUBHUIS „DE MUSSCHEN” OPENT
HET WINTERSEIZOEN
ra
eet goed”
badhuizen
in
Foto-archief)
na, geheel ongerept
be-
Werk-
TANTE ETTY«
KONIJNTJE SLIM
Er was eens een klein, dapper
1.
Raadselvriendjes en
wordt uitdrukkelijk verzocht op
enveloppe te vermelden: Voor
Kinderrubriek.
Maar.toch loopt dit verhaaltje
nog goed af 1
HET LAND VAN DE ROODE
MADELIEFJES
de
van
„Gij zult mijn vrouw worden”,
zei de koning.
dachten
jaar te
Hoe heet de bovenste steen van een
huis?
No. 17672
druppel heet kaarsvet op zijn hand en
de koning werd wakker.
O weeriep hij, nu is alles ver
loren Was je maar zoo verstandig ge
weest om tot morgen te wachten Nu
heeft de heks weer macht over mij en
ik moet onmiddellijk naar haar toe.
naar het land van de roode madelief
jes
En op hetzelfde oogenblik dat hij dit
gezegd had, was hij verdwenen
2.
Op welk ijs kan men niet rijden?
3.
Wat heeft de postbode aan zijn linker
hand als hij uit het postkantoor komt?
1.
2.
De nieuwsgierigheid van de jonge
koningin bedierf alles!
vriendinnetjes
de
de
de groote steden werden mede door zijn
toedoen verboden.
De heer Wegeriff memoreerde hierna
het vele, dat de overledene voor den
Haagschen Kunstkring gedaan heeft.
Hij had steeds een open oog voor de
belangen van de jongeren.
Tenslotte sprak de heer J. de Waal,
die er op wees, dat de heer van Boven
25 jaar bestuurslid van de Ver. voor
School en Kinderbaden is geweest. De
overledene heeft zeer veel gedaan voor
de
boom vast, trok eenvoudige kleeren
aan van een meisje, dat ze daar zag
loopen en verhuurde zich in het paleis
als dienstmeisje. De keukenmeid had
juist een hulpje noodig, omdat er een
groot feest op til was.
De dochter van onze meesteres
gaat trouwen met een koning, vertelde
zij. Dat moet mijn man zijndacht
de jonge koningin. Ze zei niets, maar
’s nachts stond ze op en zocht net zoo-
lagn tot ze de kamer van den koning
vond. Eerst herkende hij haar niet, om
dat hij geheel in de macht van de heks
was, maar toen ze hem met den too-
verring had aangeraakt, herinnerde hij
zich alles en ging vlug met haar mee.
Het varken wees hun den weg naar
huis, ’s Morgens heel vroeg kwamen
ze in hun koninkrijk aan en leefden
daar nog heel lang en gelukkig.
over
meer
125.216,98 of
De wnd. directeur van het Postkan
toor te ’s Gravenhage brengt ter alge-
meene kennis, dat de vierde en tevens
laatste lichting van de stadsbrieven
bussen tijdelijk met plm. 1 uur en 15
minuten is vervroegd.
Geen, Een.
Schie, Broek. Schiebroek.
Koe; koek. Koekoek.
Prijzen vielen ten deel aan;
„Rozenknopje”.
„Kaboutertje”.
„Pau-Li”.
Prijzen afhalen aan het Bureau
Haagsche Courant op Woensdagmid
dag. Daarbij uitsluitend je ware namen
opgeven.
„Ik ben gezond en
moesten verschijnen. Hij keek ze allen
oplettend aan, maar in al die oogen zag
hij schrik en afschuw bij het zien van
zijn afschuwelijken ezelskop. Toen zond
hij de meisjes weg en keerde moede
loos naar zijn paleis terug. Maar in het
park gekomen, zag 'hij iets bewegen
achter een boom. Een meisje met een
lief, zacht gezichtje was daar wegge
kropen, omdat ze zoo arm was en haar
kleeren er zoo slordig uitzagen. In de
oogen van die kleine bedelares zag de
koning enkel zachtheid en medelijden.
Jij zult mijn vrouw worden, zei hij
en nog denzelfden dag werd de brui
loft met veel pracht en praal gevierd.
De jonge koningin werd prachtig ge
kleed en kreeg alles wat haar hartje
begeerde
Maar één ding moest ze den koning
belooven ze mocht niet nieuwsgierig
zijn en niet vóór den volgenden dag
vragen, hoe hij zoo betooverd was ge
worden. Dan zou ze alles te weten ko
men.
Goed, dit beloofde ze plechtig.
Maar.midden in den nacht werd
de jonge koningin opeens wakker en
wat zag zij Een manestraal viel juist
op het bed van den koning en verlicht
te zijn hoofd Een gewoon menschen-
hoofd was het en geen leeljjke ezels
kop meerDoor de blijdschap en de
schrik vergat de koningin haar heele
belofte en inplaats van vlug haar oogen
weer dicht te doen, sprong ze het bed
uit, stak een kaars aan en ging haar
man, die zijn knap vriendelijk gezicht
weer terug had, op haar gemak bekij
ken. Maar, o schrikdaar viel een
De arme kleine koningin huilde en
snikte, maar niet lang. Weldra droogde
ze haar tranen en ging dapper op weg
om den koning te zoeken.
Bij de poort van het paleis ontmoet
te ze de goede fee, die haar den toover-
ring aan den vinger stak. En daar had
ze erg veel pleizier vanZe hoefde er
maar een steentje mee aan te raken en
dan veranderde dat direct in een goud
stuk, waarvoor ze al het noodige* voed
sel kon koopen en haar onderdak voor
den nacht kon betalen.
Zoo reisde ze het heele land door,
totdat ze eindelijk aan een groote
woestijn kwam, waar ze een kleine hut
zag staan.
Een oud vrouwtje woonde daar met
haar varken. En op de vraag van de
jonge koningin, waar het land van de
roode madeliefjes toch was, zei deze
Waar het is, weet ik niet. Maar ik
weet wel, dat mijn varken er vaak
naar toe gaat. Het loopt altijd midden
in den nacht weg en als het terugkomt,
heeft het allerlei kostbaarheden bij
zich.
Goed zei de koningin, dan ga ik
met hem mee 1
Zoo gezegd zoo gedaan ze ging met
haar prachtige japon in het varkens
hok naast het varken liggen en toen
het midden in den nacht opstond en
wegliep, ging zij achter hem aan. Het
varken liep luid knorrend door een
groote woestijn en toen kwamen ze in
een wonderlijk land, waar alles rood
was. De madeliefjes waren rood, het
gras was rood en de boombladeren ook
en midden in een rood bosch verhief
zich een vuurrood paleis.
De koningin bond het varken aan een
Rijn. Alle menschen, die ik daar kende
zijn weg, alleen het huis staat er nog,
al is het dan wat veranderd. Op school
schreef zij eerst op een lei, later met
een ganzepen. Haar dochter voegt daar
trots aan toe, dat ze bij het verla
ten van de school een prijsje kreeg als
beste leerling. Er is wel veel veranderd
in den tusschentijd. Van electriciteit
werd niet gedroomd. Een olielampje,
de z.g. „snotneus” vervulde in die gene
ratie de rol van lichtbron in de duis
ternis. Voor 4 centen had je de heele
week licht.
Wij hadden nog uren bij de 101-ja-
rige met haar nog zoo levendigen geest
kunnen doorbrengen maar moesten weg.
Haar schoonzoon liet ons even haar
stamkaart zien: geboren 25 September
1839. Er stond eerst ’39. Dat is ge
lukkig veranderd, zei hij lachende,
want toen ik meV> haar broodkaart
kwam aanzetten, scheurden ze er de
helft af voor havermout. Ze
met een kind van nog geen
doen te hebben!
Gistermiddag heeft in het crematorium
op Westerveld te Velsen de crematie
plaats gehad van het stoffelijke overschot
van den heer J. H. de Ruyter, oud-hoofd
der openbare muloschool te Woerden, al
hier overleden.
Aanwezig waren notaris F. A. Minkema
te Woerden, voorzitter der Neutrale
H.B.S. aldaar, welke de overledene nacde
heeft helpen stichten, terwijl de heer
Minkema tevens als voorzitter het depar
tement Woerden van de Maatschappij tot
Nut van ’t Algemeert vertegenwoordigde;
J. G. Snuif, H. G. Ohmstede, S. C. van
der Werff e.a.
Ds. A. Keuter, predikant bij de Doopsa
gezinde gemeente alhier, die in het sterf
huis ook den rouwdienst had geleid, las
eenige verzen van Psalm 23 en zeide,
dat familieleden en vrienden den over
ledene hier nog eens voor 't laatst voor
zich zien, als den helderen, werkzamen en
eenvoudigen man. Hij was een sterke fi
guur, die echter zijn innerlijke kracht
niet alleen putte uit zijn scherp Intellect,
maar ook uit zijn warm kloppend hart en
zijn godsdienstig bewustzijn. Hij had God
gevonden en kon daarom blijmoedig zijn.
Zijn dierbaren zijn hem zeer dankbaar
voor alles wat hij voor hen was.
De organist speelde Gezang 273 „Be
veel gerust uw wegen” van Paul Gérhard,
„Wenn ich einmal soil scheiden” van J.
S. Bach en bij het dalender kist „Boven
de sterren" van Fr. Abt. Een zoon van
den overledene dankte voor de belang
stelling.
Een goede fee en een booze heks kre
gen eens ruzie om een tooverring. De
fee beweerde, dat de heks hem haar
had ontstolen, maar de heks zei, dat ze
den ring eerlijk gekocht had in het
land van de roode madeliefjes.
Wat nu te doen Ze vroegen een
wijzen jongen koning om raad. Die zei
tegen de heks Nu, laat dan maar
eens zien, of je met den ring tooveren
kunt-! Maar de heks kon dit niet.Toen
vroeg de koning hetzelfde aan de fee
en deze bracht den ring aan haar lip
pen, raakte er daarna den troon van
den koning mee aan en zietdeze ver
anderde in zuiver goud
De tooverring is voor diegene, die
er mee tooveren kan zei de koning.
En hij gaf den ring aan de goede fee.
En een ezelskop is voor diegene,
die hem verdientschreeuwde de heks
woedend. Ze raakte den koning met
haar tooverstafje aan en.op hetzelf
de oogenblik was zijn hoofd in een
ezels-kop verandtrd.
Alle hofdames uitten een kreet van
schrik, maar de fee zei Liefde kan
herstellen, wat haat heeft bedorven.
Trouw met een lief, zacht meisje en de
betoovering zal verbroken zijn.
Hierop beval de koning, dat alle
meisjes uit het heele land voor hem
was een der pioniers voor de
huisvesting. Mede door hem is
systematisch woningonderzoek
stand gekomen. De z.g. uitbouwen in
„E i k e 11 j e”. Met ons gaat het goed.
Dat is al vroeg. Jammer, dat je de raad
sels niet wist. Vele groetjes terug.
„H a r 1 e k ij n t j e”. Dat kan je fijn in
je taschje doen. Als er dan wat stuk is
kan je het maken.
,,S t r e e p j e”. Ja, dan moet ze nog een
poosje wachten. Hoe heet het broertje?
Zelfverzonnen raadsels heb ik erg graag.
Vele groetjes terug.
A s t r i d”. Doe maar goed je best met
de raadsels. Dan heb je ook gauw kans
op een prijsje.
Pau-Li”. Neen, ik heb het niet ge
vonden. Dat is jammer hè? Schrijf je
voortaan op alle twee de kanten z.o.z.?.
Anders weet ik niet, dat er aan den an
deren kant ook wat staat.
„L a n g h a a r”. Heb je het al uit? Was
het mooi? Ik heb het niet gevonden, maar
jullie schrijven dat voortaan wel op je
briefje hè? De groeten van ons terug.
„H a g e d i s j e”. Hoe heet het? Dat is
fijn hè? Neen, nu krijgt hij het te druk
met leeren. De groeten aan allen.
„De Zwarte Adelaar”. Ken je het
al goed? En heb je fijn geslapen? Vela
groetjes terug.
.Kaboutertje”. Ja het is een kort
ritje. Maar wel fijn he? Dat vond je
zeker wel erg aardig.
„E 1 f j e”. Dus jullie zijn om de beurt
ziek geweest? Was het naar je zin? Moei
lijke raadsels moeten er ook eens zijn. De
groeten van Bep.
„V i o o 11 j e”. Wel bedankt. Wat een
mooie cadeaux zijn dat. Fijn, als het nu
regent hè? En heerlijke warme voeten
heb je nu zeker ook wel.
„Breistertje”. Wel bedankt hoor.
O, wat een ongeduldje ben jij. Je moet
nog even wachten. Dat was niet prettig
hè? Nu weer heelemaal over?
„Filmsterre tj e”. Misschien gaat
het ’t volgende jaar wel. Al weet je de
raadsels niet, dan mag je toch een briefje
schrijven. Vele groeten terug.
„Rozenknop) e”. Wel bedankt voor
je raadsel, het is erg aardig. Je kan het
goed hoor. Vele groetjes terug.
„Sneeuwwit] e”; „N a a i s t e r t j e*»
Hartelijk welkom in de Kinderrubriek.
De hartelijke groeten van jullie aller
TANTE ETTY,
DE TELEFOONDIENST IN 1939
Blijkens het jaarverslag van den
Gem. Telefoondienst over 1939 is het
aantal aansluitingen met 2226 toege
nomen. Op 31 December 1939 bedroeg
het totaal aantal aangesloten num
mers 41256. Op deze 41256 aansluitin
gen waren 58248 toestellen verbonden.
In 1939 bedroeg het aantal netaan-
sluiting-storingen 38498. Voegt men
hierbij het aantal gevallen, waarin sto
ringen werden gemeld, doch de aan
sluiting in orde werd bevonden, dan
komt men tot 59411 storingmeldingen.
Het percentage gestoorde aansluitingen
bedroeg gemiddeld per dag 0,247.
Het aantal aan het Inlichtingen
bureau gestelde vragen was in 1939
860.220. Dat is 72.358 meer dan in 1938.
Op 31 December 1939 was het aantal
radio-aansluitingen 8869.
Het aantal straatuurwerken
droeg 66.
Het voordeelig saldo, dat over 1938
1.336.217,01 bedroeg, bedraagt
1939 ƒ1.461.433.99 254.233,99
dan geraamd), dat is
ruim 9 pCt. meer.
Gistermiddag had op de begraaf
plaats Oud Eik en Duinen de teraarde
bestelling plaats van het stoffelijk over
schot van ir. W. van Boven, oud-
hoofdinspecteur der Volkshuisvesting.
Op de begraafplaats gaven o.m. van
hun belangstelling blijk de heeren ir. H.
v. d. Kaa, hoofdinspecteur der Volks
huisvesting, dr. ir. G. H. van Beuzekom,
inspecteur der Volkshuisvesting, L. C.
Heyting, oud-assistent-resident, J. J. van
Schuylenburg, oud-inspecteur der Volks
huisvesting, G. J. van Haersma Buma,
voorzitter commissie van beheer van de
verloting van den Haagschen Kunstkring,
mevr. Ruysch-Douwes Dekker en J. de
Waal, bestuursleden Ned. Ver. Volks- en
Schoolbaden, J. R. Preut, architect, G. de
Graeff, oud-inspecteur Volkshuis^sting,
H. E. M. Rademaker, architect, G. Otten,
gepens. technisch hoofdambtenaar van
Gemeentewerken, A. H. Schirm, oud-di-
recteur Gemeente-apotheek, J. P. E. van
Ameyde, namens de Stichting Centraal
Badbeheer, F. P. Wethmar, oud-inspec
teur der Belastingen, A. H. Wegeriff, C.
A. Abspoel, Chr. de Moor, resp. voor
zitter, voorzitter van de tweede afdeeling
en voorzitter van de eerste afdeeling van
den Haagschen Kunstkring, Henry Roe-
ters van Lennep, tuinarchitect B.N.T., J.
J. Gort, architect en Jan Ubink, schrijver.
In de aula sprak allereerst een
familielid, dat zeide, dat de overledene
een welbesteed leven heeft gehad, dat
in dienst stond van het openbaar be
lang.
Ir. v. d. Kaa voerde namens den se-
cretaris-generaal van Binnenlandsche
Zaken het woord. De heer van Boven
Volks-
een
tot
ko
nijntje, dat Slim genoemd werd. Al zijn
vrienden in het bosch waren dol op
hem, omdat hij zoo flink en hulpvaar
dig was. En slim was hij ook, luister
maar lederen avond kwam een mooi
moederhert aan den vijver drinken
met haar kleintjes. Konijntje Slim
had dit al vaak gezien. Maar eens op
een dag sprong de groote leeuw., de ko
ning der dieren, plotseling uit het bosch
te voorschijn en pakte een der jongen
in zijn klauwen.
Hij at het sidderende hertje echter
niet op, maar zei, dat het eerlijk zijn
kind was en dat het mee wilde ne
men naar zijn hol. Je begrijpt, dat het
moederhert vreeselijk bedroefd en loos
was en alle groote dieren te hulp riep
om haar goed recht te verdedigen.
Maar ze wéren allemaal doodsbang
voor den leeuw en dus durfden ze niets
doen.
Toen vroeg het hert konijntje Slim
om raad en die zeiLaten alle die
ren vanavond na zonsondergang in het
bosch samenkomen. Ik weet zeker.dat
je dan gelijk zult krijgen.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Er kwam
een groote vergadering van alle dieren
bijeen, maar o wee, terwijl ze over
Oplossingen en briefjes moeten uiter
lijk Woensdagmorgen aan het Bureau
Haagsche Courant bezorgd zijn. Alles
moet onderteekend zijn met je ware
namen voluit, schuilnaam, leeftijd en
adres. Op het couvert vermeldenAan
Tante Etty.
BOEKVERSPREIDING ALGEMEEN
NEDERLANDSCH VERBOND
De afdeeling Boekverspreiding van hét
Algemeen Nederlandsch Verbond was tij
dens de mobilisatie misschien wel ver
wend, omdat leesstof (boeken en tijd
schriften) van heinde en verre uit ons
land werden toegezonden. Toch zou de
gedachte niet bij het publiek moeten
postvatten, dat er thans minder lectuur
noodig is voor dezen nationalen arbeid.
Sedert Juli heeft de geregelde maande-
lijksche toezending van leesstof aan het
depót’van het A.N.V. te Antwerpen weer
voortgang kunnen hebben, zoodat onze
stamgenooten in Vlaanderen die meer
dan ooit daaraan behoefte hebben
Nederl. lectuur kunnen krijgen. Ook voor
Rotterdam is nog veel leesstof noodig.
Daarom doet het A.N.V. wederom een
beroep op belangstellenden in ons land,
om boeken en tijdschriften te blijven
zenden Pakken of kisten buiten Den
Haag kunnen, zoo noodig, ongefrankeerd
verzonden worden (Surinamestraat 28) en
wanneer men in ’s-Gravenhage (liefst)
schriftelijk verzoekt, zal de inzamel-
wagen de leesstof komen afhalen en
wijksgewijze de adressen worden bezocht.
Boeken en Ned. week- en maandbladen
kan men een nuttige bestemming geven
door ze af te staan aan de afdeeling Boek
verspreiding van het Alg. Nederl. Ver
bond (Postrekening 149431, telefoon
112508).
Gisteren is te Velp in dèn leeftijd van
78 jaar overleden jhr. mr. W. C. Quar
les van Ufford, oud-vice-president van
de. Amsterdamsche rechtbank.
Hij is een der oprichters geweest van
het Nederlandsch Jongelingsverbond.
Ook op het terrein van de Reclasseering
heeft de heer Quarles van Ufford zich
bewogen. In den Haag is hij lid geweest
van het college van regenten voor de
gevangenis.
De teraardebestelling zal plaats heb
ben Maandag 16 September te 11.45
uur op de Algemeene Begraafplaats,
alhier.
het instellen van
groote steden.
Zooals reeds in het kort is medege
deeld, is dezer dagen de enquête ge
sloten, welke gehouden is in verband
met het door het gerechtshof alhier
gewezen arrest met betrekking tot de
procedure tusschen twee families om
het bezit van een baby, in welk arrest
aan de familie S. was opgedragen te
bewijzen, dat het lijkje, dat op 30 Mei
in de puinhoopen bij de kliniek Bethle
hem te ’s Gravenhage gevonden is, dat
was van een kind, toebehoorende aan
een moeder, die op zaal 9 lag.
Voor het getuigenverhoor had
procureur der familie S., mr.
Oven, nog drie getuigen gedagvaard,
xan wie er slechts één verschenen was,
namelijk mej. A. Tichelaar, zuster
Volutiana, die in Mei j.l. werkzaam
was in bovengenoemde kliniek. Mr.
van Oven zag af van het hooren der
beide andere getuigen.
Zuster Volutiana verklaarde, dat zij
gedurende de laatste dagen van Mei
bemerkte, wanneer zij zich in de ver
loskamer bevond, welke onder zaal 9
gelegen is, dat haar van de puinhoopen
achter het gebouw een ♦onaangename
lucht tegemoet kwam. Zij deelde dit
mede aan den rechercheur Jurgens. Op
30 Mei is zij met den heer Jurgens en
een inspecteur gaan zoeken, met het
resultaat, dat zij diep in de puinhoop,
onderaan, onder brokken steen, een
kinderlijkje bedolven vond. Onder het
lijkje lag een wiegkleed. Getuige kon
echter niet zeggen, van welke zaal een
en ander afkomstig was. Wel was het
lijkje gekleed in kleertjes, welke in de
kliniek alleen op zaal 8 en 9 gebruikt
worden. Een kindje uit de couveuse-
zaal kon het niet zijn, want dan zou
het een trui aangehad moeten hebben.
Bovendien is die zaal, op een paar ge
sprongen' ruiten
gebleven.
Na den bominslag heeft getuige op-
ruimingswerk op de zalen gedaan. Op
zaal 15 (boven zaal 9) waren alle bed
den en wiegen nog aanwezig. De wie
gen stonden zelfs nog op hun voetstuk.
Van deze zaal was alleen het balkon
afgeslagen. Hierop stond geen bed,
noch een wieg. De overige zalen be
halve zaal 9, waren in zoover alle
ongerept gebleven, dat zich de wiegen
en bedden daar nog in bevonden.
Bij de hierna gehouden contra-
enquête had mr. Ir. Smalhout, den
procureur van de familie van der W.,
vier getuigen gedagvaard.
Mevr. W. P. Oosterveen, een zuster
van mevr, van der W., werd het eerst
gehoord. Zij had mevr, van der W.
tweemaal; terwijl zij in de kliniek
Bethlehem lag, opgezocht en toen haar
baby gezien. Na den bominslag zag zij
het kind herhaaldelijk weer en zij
twijfelde er geen oogenblik aan, of
haar zuster was in het bezit van haar
eigen kind. De oogen van het kind
aldus deze getuige zijn geheel die
van mijn eigen kinderen en ik herken
er een eigenaardigheid van onze fami-
Veertigjarig ambtsjubileum
A.s. Maandag herdenkt ds. W. Bies-
haar, zendingsdirector van den Geref.
Zendingsbond en emeritus-predikant van
de Ned. Herv. Gemeente, alhier, den dag
waarop hij voor 40 jaar het predikambt
aanvaardde.
Willem Bieshaar werd 5 Juni 1874
te de Bilt geboren. Hij bezocht het
gymnasium te Utrecht en studeerde aan
de R.U. aldaar theologie om in 1900 can-
didaat te worden in Zuid-Holland. Uit een
achttal beroepen werd dat naar Groot-
Ammers aangenomen, waar wijlen ds. B.
v. d. Wal hem 16 Sept, van dat jaar be
vestigde. Uit tal van beroepen werd na
2| jaar, dat naar Zetten aangenomen,
waar de jubilaris 15 jaar werkzaam was.
In 1917 vertrok ds. Bieshaar naar Utrecht,
waar de Geertewijk aan de herdelijke
zorgen van ds. Bieshaar was toever
trouwd. In 1920 vertrok ds. Bieshaar naar
de residentie als opvolger van den hof
prediker, wijlen dr. J. H. Gerretsen.
23 Sept, van dat jaar bevestigde wijlen
dr. D. J. de Lind van Wijngaarden van de
Bilt hem in de Groote kerk alhier, waar
wijk IX aan zijn herderlijke zorgen werd
toevertrouwd en waar ds. Bieshaar ook
zitting had in het classicaal bestuur.
In 1923 ontving de jubilaris een benoe
ming als zendingsdirector van den Geref.
Zendingsbond in de vacature, die ontstond
door het aftreden van ds. G. Lans. Hij
bedankte echter voor deze benoeming. Na
10 maanden volgde een hernieuwde benoe
ming, die nu werd aangenomen. 28 Sept.
1924 legde ds. Bieshaar wegens bekomen
emeritaat zijn arbeid neer. In dezelfde
maand werd ds. Bieshaar in de vergade
ring van het hoofdbestuur van den Geref.
Zendingsbond als zendingsdirector ge
ïnstalleerd. In zijn kwaliteit van zendings
director verzorgt ds. Bieshaar de geheele
propaganda van den bond redigeert hij
zijn orgaan „Alle den Volcke” en heeft
hij alom in den lande honderden spreek
beurten voor de Zending vervuld.
Door uitstedigheid heeft ds. Bieshaar
zich aan alle feestbetoon onttrokken.
Meer dan een eeuw oud wordt
Klaasje van Eijk. 25 September zal
deze dag zijn aangebroken. Ze wil geen
drukte in haar huisje.
Dat past toch niet in dezen tijd en
je kan de bezoekers toch niet op een
glaasje water tracteeren en alles komt
maar neer op mijn dochter, mijn eenig
overgebleven kind en haar man. Het is
het echtpaar W. de Jóng, bij wie ze
inwoont. Wel zullen er op dien dag
veel kleinkinderen en achterkleinkinde
ren zijn, die voor het meerendeel uit
Gouda moeten komen, waar ook
„Opoe” een deel van haar leven hard
werkende heeft doorgebracht.
Zij zullen haar vinden, zooals wij
haar vonden, zittende in een gemakke-
lijken stoel voor het raam met het
gezicht op de zonnebloemen in het stille
voortuintje van Parimaribostraat 121.
De kamer is tamelijk donker en het
licht valt langs de plantjes op het
witkanten mutsje van de ineengedoken
gestalte, op haar rimpelige handen, die
bladzijden vasthouden van een kerke
lijk Zondagsblaadje. Ze zit zoo ver
diept, dat ze ons binnenkomen niet be
merkt. Bovendien is ze vooral den
laatsten tijd erg hardhoorend gewor
den, zegt haar schoonzoon en beroert
even haar met wollen omslagdoeken
beschermde schouders om haar op den
gast opmerkzaam te maken.
Ze kijkt op, en het is ternauwernood
te gelooven, dat wij in oogen kijken,
die al 101 jaar achter zich hebben.
Iemand van de krant, verduide
lijkte haar schoonzoon, maar hij
komt je niet fotografeeren. Wij scho
ven zoo dicht mogelijk in haar buurt
om ons verstaanbaar te maken. Tja,
zei ze, het is onbegrijpelijk, dat een
mensch zoo oud kan worden. Zelf be
grijp ik het niet. Altijd heb ik hard ge
werkt, gewasschen, genaaid en gestopt.
Dat is nou niet noodig meer. Ik heb
nooit niks niemandal gescheeld, ben
gezond en eet goed. Ze wees naar haar
ooren; het eenige is, dat ik wat doof
word, dat is lastig, maar mijn oogen
zijn nog best. Ze keek even naar buiten
en het gesprek ging door met den heer
de Jong. De groenteboer, onderbrak
ze en haar schoonzoon ging de groen
ten uitzoeken.
Ik kan niet meer naar buiten,
sprak zij, eigener beweging, door.
Ik ben geboren in Koudekerk aan den
ZILVEREN JUBILEUM BIJ HUS
Vandaag was het 25 jaar geleden, dat
de heer H. Willems als bakker in dienst
trad bij de N V. Meel- en Broodfabrieken
„De Zeeuw” B. Hus.
De jubilaris en zijn echtgenoote werden
ontvangen op het hoofdkantoor van de
onderneming, Jacob Catsstraat 182, waar
een huldiging door de directie en chefs
plaats vond.
De zilveren medaille en het diploma
voor 25-jarigen trouwen dienst van de
Nederlandsche Vereeniging van
gevers werden hem uitgereikt.
Tevens ontving hij de gebruikelijke en
veloppe met inhoud, terwijl aan zijn echt
genoote bloemen werden aangeboden.
het geval aan het praten waren, hoor
den ze opeens het gebrul van den
leeuw. Ze beefden allemaal van angst
en verklaarden eenstemmig, dat
het hertje het kind van den leeuw
was
Maar nu moet je hooren, wat het
dappere konijntje Slim deed Het stak
zijn kop uit zijn hol en riep heel hard
Niets van waar Het hertje is het
kind van het groote hert en de leeuw
is een leelijke, valsche dief
Plofdaar sprong de leeuw al met
vreeselijk gebrul bovenop het hol om
konijntje Slim te pakkenMaar deze
had zich heelemaal achter in zijn hol
teruggetrokken en nam de vlucht door
een geheim deurtje.
Wacht maar, zei de leeuw toen,
ik zal hem uithongeren Ik blijf hier
net zoolang zitten, tot hij van honger
gestorven is 1
En dus bleef de leeuw zoolang voor
het hol zitten, zoolang, tot hij zelf was
doodgehongerd. GelukkigToen kon
het groote hert haar kindje weer mee
naar huis nemenk en konijntje Slim
kon weer in zijn hol gaan wonen
Nu de autobussen van de N.V. West-
landsche Stoomtramweg Maatschappij
niet meer stationneeren in de Lange
Beestenmarkt en het niet meer noodza-
kelijk is het rijverkeer in die straat in
de richting van de Herderinnestraat te
verbieden; hebben B. en W. dit desbe
treffende verbod opgeheven.
Daar het wegens het drukke rijver
keer in de smalle Hooge Nieuwstraat,
waar op sommige punten trottoirs ont
breken, in verband met de vrijheid en
veiligheid van het verkeer noodzakelijk
is het rijverkeer in die straat in de rich
ting van het Tournooiveld te verbieden,
hebben B. en W. een dienovereenkom
stig verbod uitgevaardigd.
Deze besluiten treden Maandag in
werking.
De leider van het clubhuis „De Mus»
schen” schrijft ons:
Allen ouden en nieuwen Musschen
wordt bekend gemaakt, dat het clubhuis
„De Musschen” Woensdag 18 September
a.s. zijn winterwerk begint.
Van dien datum af bestaat er gelegen
heid, zich van 2 uur ’s middags tot 9 uur
’s avonds opnieuw te laten inschrijven in
het clubhuis, Rijswijkschestraat 157.
Evenals voordien is het tehuis toegan
kelijk voor kinderen van alle gezindten
en zal de arbeid ook nu weer de grond
slag vormen van onze opvoeding.
Er zal wederom gelegenheid zijn voor
timmeren, schilderen, metaalarbeid, fi
guurzagen, teekenen, gymnastiek, lezen
en tooneel, terwijl bovendien, evenals
de vorige jaren, wekelijks een cultu-
reele film zal draaien. Voorts wordt ge
tracht weer 's Zaterdagsavonds onze
welbekende kunstavonden te organisee-
ren. Met het oog op de verduistering
zijn de aanvangsuren veranderd. Deze
zijn thans van 5 uur tot half zeven voor
kinderen van 6 tot 13 jaar.
Bovendien kunnen kinderen van 6 tot
13 jaar Woensdagmiddag van half drie
tot vier uur komen.
De toegang is wederom kosteloos.
lie in. Het eene oog is namelijk iets
kleiner dan het andere, het is alsof
de pupil niet in het midden zit. Ook
heeft het kind een naar buiten staand
knietje een eigenschap, die in de fami
lie van der Winden voorkomt. Dit had
haar zuster haar in de kliniek verteld
en later heeft getuige dit ook ten huize
van haar zuster gezien. Een vlekje, dat
het kind op den neus had, veroorzaakt
door een druppel zilvernitraat, had ge
tuige later ook gezien, toen het kind
thuis was.
Mevr. W. F. J. van der Winden,
schoonzuster van den heer van der W.,
had diens vrouw een keer in de kli
niek bezocht in gezelschap van de
vorige getuige. Na de ramp kwam ge
tuige ten huize van de familie van der
W. en twijfelde er ook niet aan, of dit
was hetzelfde kind, dat zij in de kli
niek gezien haa. Ook deze getuige
heeft in de kliniek het vlekje op den
neus van het kind gezien. Toen het
kind thuis was, heeft zij er niet op
gelet of dit vlekje er nog was. Wel
had getuige gezien, dat het kind een
naar buiten staand knietje had. Zoo
wel getuige’s man als diens broer,
partij van der W„ hebben een derge
lijke knie. Getuige vond, dat het kind
precies de oogen van haar schoon
zuster had. Tenslotte werd nog ge
hoord een broer van mevrouw van der
W., de heer J. G. L. Berkhout. Onge
veer 5 uur na de geboorte van het
kind is hij in de kliniek geweest. Hij
heeft toen gezien, dat het kind een
donker vlekje op den neus had en het
viel hem ook op, dat het haar door
liep over de wang naar de ooren.
Later, op 10 Mei, is zijn zuster met
een kind ten huize van de ouders van
getuige gekomen en hij heeft daar bij
dat kind denzelfden haargroei en het
zelfde vlekje op den neus waarge
nomen.
Mr. Smalhout zag af van het hooren
van de vierde getuige.
De contra-enquête was daarmede
ook afgeloopen, waarop de raadsheer-
commissaris de zaak verwees naar de
rol van het hof ter pleidoói-bepaling.
Zooals bekend zal morgenmiddag op
nieuw worden gepleit.
