De verdwenen erfgenaam
SS
i
Zeilwedstrijden in de omgeving van Warmond - Districtskampioenschappen
athletiek - Schilderijententoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam
o
JU w
gf. --iV'
HAAGSCHE COURANT VAN MAANDAG 16 SEPTEMBER 1940 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
bdl
I
faWordt vervolgcLJh
A
w.
to
UB
re
i
u
ÉÉI
L f
A 1
i
PER FIETS DOOR HET WESTLAND. De A.N.W.B. organiseerde Zo».
DE
dag een fietstocht met onbekende bestemming door het Westland.
(Polygoon/
Eenige deelnemers onderweg.
r
5
is
ik
zij
oor"-
l
STARTKLAAR. MET ZWEMVEST EN VALSCHERM OM, WACHTEN DUITSCHE
VLIEGERS BIJ DE MACHINES OP HET BEVEL OM TE STARTEN.
(Hoffmann)
8
5
(Nadruk verboden.)
NEPTUNÜS kwam mevr Triebels-Koens, de bekende
zwempropagandiste, gelukwenschen met haar 75en ver
jaardag, op het 92e afzwemfeest te Amsterdam.
(Polygoon)
ik meende, dat ik in jou een goeden,
ouden vriend zou vinden, die breed
genoeg van opvatting zou zijn om te
vergeven.
Als ik je in dit opzicht moe*
teleurstellen?
Ach, zeide zij, wij zullen daar
later eens over praten. Vertel mij
iets van je leven en van je brulde
Zij is zeker erg mooi?
Wat moet dat allemaal? dacht hij«
Wat wil zij?
Je hebt zeker wel een portret
van haar in je zak? Zij was meisjes
achtig nieuwsgierig. Alle verliefde
menschen sleepen foto’s met zich
rond.
Hij was er bijna toe in staat Elina’s
portret te laten zien. Het toonde een
meisje, dat over eenige dagen zijn
vrouw zou zijn, in stralende schoon
heid. Elina was witblond, haar gezicht
was buitengewoon regelmatig en haar
oogen vol warmte en liefde.
Ja, zijn hand beefde om in zijn
zak te grijpen. Maar toen zag hij er
van af. Dagmar zweeg een poosje,
pas bij het nagerecht werd zij weder
spraakzaam. Ik had bijna verge
ten je er naar te vragen, begon zij,
het is toch vandaag de vierde
gedenkdag van Ettinger’s dood. Ik
zag de vlag halfstok. Heeft men zijn
zoon nog steeds niet gevonden?
Neen.
Eigenlijk merkwaardig, vind je
ook niet?
Ik weet niet wat daar voor merk
waardigs aan is.
ATHLETIEK IN AMSTERDAM.
DISTRICTSK AMPIOENSCH A PPEN NOORD-HOL-
LAND VONDEN ONDER STROOMENDEN REGEN
PLAATS. DRIE LOOPERS IN DE 1500 M. RACE, WELKE
MEER VAN EEN WEDSTRIJD MET HINDERNISSEN
WEG HAD. (Polygoon)
Fouten, die men maakt, zijn als
schulden waarvoor men verplichtin
gen heeft, Dagmar!
Maar beiden zijn goed te maken.
Fouten kan men inzien en weer in
orde brengen en...
Als de goede wil er is.
Dat heeft met een goeden wil
niets te maken. Het leven is intu»-
schen voortgegaan.
Vaak gaat dat niet.
Wil je daarmede zeggen, dat je
een andere vrouw hebt ontmoet?
Misschien.
Dagmar zweeg. De kelner serveer
de het voorgerecht en verdween weer.
Een lange man met sneeuwwit haar
en een rozig gezicht liep langzaam
door ’t restaurant, keek verrast toen
hij Torger met een dame zag en
groette. Dadelijk daarop nam hij aan
een verder verwijderd tafeltje plaats
Is dat niet directeur Storslaapen?
Ja, knikte Torger geërgerd.
Jurgen, zeide Dagmar, ik ben
naar Kopenhagen gekomen, omdat ik
naar je verlangde, ik wil, dat je mij
vergeeft.
Je dwingt mij er toe je iets te
zeggen, Dagmar, ik zal over acht da
gen trouwen.
Zij verbleekte, maar werd daarna
vuurrood. Doch dan lachte zij vroo-
lijk.
Meende je in ernst, dat ik je
wilde vragen toch met mij te trouwen.
Dat meende ik werkelijk niet,
antwoordde hij gevat.
Neen, zeide zij nog altijd lachend,
ik houd niet van herhalingen, maar
5)
Ik weet alleen, dat moeder er zwaar
onder geleden heeft en dat zij volledig
het hoofd verloor toen hij stierf en
het bleek, dat hij haar geen stuiver
had nagelaten, alleen maar een be
scheiden rente voor haar had vast
gezet.
Misschien had hij zelf geen geld.
Toch wel Sven. Moeder zegt, dat
hij anderhalf millioen kronen bezat.
Ongeloovig keek hij haar aan.
Moeder vertelt nog meer, ging
zij voort zonder zijn blik te zien.
Moeder meent, dat het' gevon
den testament door hen, die het ge
vonden hebben, vervalscht is. Ja, zij
zegt zelfs, dat vader een onnatuur-
lijken dood is gestorven. Ik kan, ik
wil daar niet aan gelooven! Maar zij
maalt mij daarmede aan het hoofd,
zij schrijft lange documenten, welke
zij naar het gerecht stuurt, zij schrijft
den erfgenamen smadelijke brieven, o,
dit alles is beschamend en onverdra
gelijk! Op een dag zal zij nog haar
verstand verliezen, ik weet het zeker.
En het gerecht? vroeg hij vol
spanning.
Zij wijzen moeders aanklacht
terug en waarschuwen haar. Maar zij
houdt niet op. Zij vecht door. En
dat alles is immers zoo uitzichtsloos.
DUITSCHE SNEL-BOOTEN IN HET KANAAL. HET LEGGEN VAN EEN ROOKGORDIJN.
(Associated Press)
Kan jij begrijpen, dat ik te gronde
ga. Ik houd het eenvoudig niet meer
uit!
Hij legde zijn arm om haar heen.
Alles zal nu goed worden Edda.
Maar waarom heb je daar vroeger
nooit met mij over gesproken?
Omdat het zoo verschrikkelijk
was Sven, en omdat ik hoopte, dat
moeder eens wel weer zou berusten.
Maar het wordt steeds erger!
Hij was Duitscher hè, je vader?
Je noemde eens zijn naam, maar ik
heb dien vergeten.
Hij heette Ettinger, zeide
zacht.
Ja, knikte hij, nu herinner ik
het mij.
Ik weet niet veel van hem en
moeders verhalen zijn zoo verward,
zoodat ik mij geen juiste voorstelling
kan maken. Alleen dit eene weet ik
zeker, hij moet erg flink zijn geweest.
Hij begon met enkele honderden kro
nen in Kopenhagen tijdens den wereld
oorlog. Twintig jaar later liet hij
anderhalf millioen na.
Ook dit zal je moeder overdrij
ven, Edda.
Neen, antwoordde zij, hij moet
werkelijk reusachtige sommen met
zijn dieren verdiend hebben. De on
derneming, die hij heeft gesticht, is
ook nog de grootste van Denemarken.
Edda, mompelde hij verschrikt,
praat je niet over de Loretti A.G.?
Ja, vader heet Ettinger. Lorenz
Ettinger. Toen hij zijn vennootschap
stichtte, gaf hij het den naam van
de beginletters van zijn...
HET KUNSTSEIZOEN werd te Amsterdam geopend met een tentoon
stelling der Maatschappij „Rembrandt” in het Stedelijk Museum. De com
missaris in Noord-Holland, mr. dr. A. baron Röell en wethouder Kropman
(2e en le van rechts) op de tentoonstelling. (Polygoon)
Dat moet meer dan een puur
toeval zijn, viel hij haar in de rede
en gaf haar het telegram. De onder
neming, die mij aanstelde, is de
Loretti A.G.
Het vischrestaurant van Bj erring
en Baard was leeg, zoodat Torger,
leider van de afdeeling dierenvangst
en handel der Loretti A.G. zonder
moeite een tafeltje kon uitzoeken.
Dagmar, zijn gewezen verloofde,
nam met een lachje plaats en toen
hij haar de spijskaart gaf, schoof zij
deze lachend terug en zeide vroolijk:
Je zult, ondanks den langen tijd,
mijn lievelingsgerecht wel niet ver
geten zijn, nietwaar?
Torger had zich allang weer be-
heerscht. De opwellende toorn had
plaats gemaakt voor een koude be
leefdheid. Hij begreep niet, wat Dag-
mars plotseling opduiken beteeken-
de, maar hij vermoedde, dat het niets
prettigs zou beteekenen.
Met groote oplettendheid, die zijn
kalmte illustreerde, stelde hij het
menu samen.
Hoe lang denk je in Kopenhagen
te blijven? vroeg hij zonder van de
spijskaart op te zien.
Zoolang als jij mij hier wilt
houden, Jurgen, antwoordde zij.
Dat beteekent dus, dat je mor
gen al weer vertrokken zult zijn.
Je bent buitengewoon vriendelijk.
Zij glimlachte. Haar smal gezicht
was lichtrood gekleurd en haar hart
hamerde. Hij is veranderd, dacht zij,
hij is rijper, mannelijker en heele-
maal anders. Maar hij haat mij!
Zij wachtte totdat de kelner weg
was om zich dan vertrouwelijk naar
hem toe te keeren. Ik denk hier
drie weken te blijven, Jurgen.
En welke plannen heb je?
Heelejnaal geen. Of toch,
wilde jou weer zien. Ik weet wel,
dat je mij het een en ander verwijt,
maar...
Ik verwijt je niets, antwoordde
hij koel. Ons huwelijk zou een ver
gissing zijn geweest. Het loont echter
de moeite niet er nog over te praten.
Ik hoop, dat je met Ekeberg gelukkig
bent geworden.
Je weet heel goed, dat Ekeberg
mij, drie maanden na mijn weggaan,
heeft verlaten! riep zij uit.
Verliet hij je? Torger trok de
schouders op en liet ze weder zakken.
Dat wist ik niet. Ik heb mij er
niet meer voor geinteresseerd.
Waarom ben je zoo?
Ik stel vast, lachte hij, dat
je noch uiterlijk noch innerlijk ver
anderd bent. Precies zoo was je vroe
ger ook al. Je besluit het een of an
der en bent grenzenloos verwonderd
als een ander dit besluit niet deelt.
Je zet je iets in het hoofd en kunt
niet begrijpen, dat een ander iets an
ders verlangt. Het schijnt, -dat je
naar Kopenhagen gekomen bent om
je terwille van een gril met mij te
verzoeken.
Niet om een gril, Jurgen. Ik heb
rngezien, dat ik meer dan dom heb
gehandeld...
.k* ...v-a»..
OP DE KAGERPLASSEN BIJ WARMOND vonden zeilwedstrijden plaats voo®
12 voetsjollen en olympiajollen om het kampioenschap van Nederland.
De start van de olympiajollen. (Polygoon/
fr.
el
17
5
lis
d.
z#7
I s
-