De verdwenen erfgenaam
De samenkomst op den Brenner - Engelsche bommen op Amsterdam
De verovering van Sidi el Barrani - Suikerfabrieken werken op volle kracht
o
y
W
iwa
Bik*/
HAAGSCHE COURANT VAN MAANDAG 7 OCTOBER 1940 TWEEDE BEAD
FEUILLETON
OP HET ZUIDER BUITEN-SPAARNE TE HAARLEM WERDEN ROEI WEDSTRIJDEN GEHOUDEN. DE STRIJD
TUSSCHEN DE ACHTEN VAN HET SPAARNE EN NJORD (ACHTER).
(Polygoon#
(Stapf)
ge-
(Nadruk verboden.)
'(Wordt vervolgd,^
BLAUW WIT WON TE AMSTERDAM
met 21 van H.B.S. Vier hoofd
stedelingen op zoek naar den bal.
(Polygoon)
aan. Waarom hebt u my niet op»
gebeld, toen u dien brief ontving?
Ik wilde u niet ongerust maken»
Intusschen heb ik echter ingezien, dat
het verkeerd is u in onwetendheid ta
laten.
Dan moet ik u dankbaar zijn.
Lund kneep zijn oogen dicht»
Steekt u den draak met my, Tor«»
ger?
Hoe komt u daaraan?
Wantrouwend bekeek Lund den an»
der. Gelooft u niet aan den brieft
Wilt u hem mij laten zien?
Zwijgend haalde Lund een brief uit
zijn zak en reikte dezen aan Torger»
Met verdraaid handschrift, had inder
daad iemand, die zich een welwil
lende” noemde, de door Lund uitge
sproken dreigementen geschreven.
Mag ik dezen brief vier en twin»
tig uur houden? vroeg Torger.
Het spijt mtf, ik heb het schrij
ven aan een schriftkundige beloofd ter
onderzoek.
Torger gaf den brief terug. Voor
het geval, dat u nog zoo’n kattebel
letje ontvangt, stel ik het zeer op
prijs, als u mij waarschuwt.
Hij verliet het vertrek, den brief
dien Lund ontvangen had, verontru^*
te hem niet, omdat hjj er niet in
loofde, t
DE SUIKER-C'AMPAGNE IS IN VOLLEN GANG. Bergen suikerbieten worden door de binnenvaartschepen
uit alle deelen van Nederland aangevoerd, om verwerkt te worden.
Wachtend op het lossen van de lading
DE TEN DEELE VERWOESTE KAZERNES EN SCHUILPLAATSEN
IN HET DOOR DE ITALIANEN OP DE ENGELSCHEN
VEROVERDE SIDI EL BARRANI. (Hoffmann)
Toen Palmer was weggegaan, liet
hij drie mannen achter, die zich eerst
even in de nieuwe situatie moesten
inleven. Ongetwijfeld was Storslaapen
de meest zenüwachtige der drie man
nen. Gelooft u aan deze bedriege
rij? Zijn blik ging van den een naar
den ander. Voor den gek houden
wil men ons, dat is het. Zijn altijd
rozig gezicht was bleek geworden en
Torger die hem opmerkzaam aan
keek, zag dat de spieren van zijn ge
zicht zenuwachtig trokken.
Wij zullen het moeten afwachten,
antwoordde Lund, die moeite deed er
gewoon uit te zien. Als de man
een bedrieger is, zullen wij hem wel
ontmaskeren.
En u Torger, Storslaapen kwam
dicht voor hem staan. Hebt u er
niets op te zeggen? U zit daar alsof
het u niets aangaat.
Torger trok de schouders op.
Is dat uw antwoord? Storslaapen
lachte ruw, U schijnt niet te be-
23)
Er staat buiten aan de poort
iemand, die u wil spreken, zei hij,
toen Jeppersen buiten kwam.
Jepptrsen snelde naar de poort. Het
was Edda, die daar stond, een opge
wonden Edda. Toen zij hem zag,
kwam zij enkele stappen tegemoet.
Ach Sven. Tranen stonden in haar
oogen. Hoe goed, dat je èr bent.
Ik belde al op. Moeder..., zij slikte,
Moeder is zoo ziek.
Het ontroerde hemdiep, zooals zij
daar stond. Hoe moe zag zij er uit
en met welk een vertrouwen was zij
naar hem toegekomen. Hij voelde
zich slecht en leugenachtig. Wat
scheelt haar Edda? vroeg hij en trok
haar terzijde.
Ja, wat scheelde haar? Edda wist
het zelf niet. Zij was in de keuken
geweest, toen zij plotseling een kreet
Van uit de kamer hoorde klinken. Zij
ging haastig naar binnen en vond haar
hggen. Ik heb Arne geroepen, die
heeft een dokter gehaald en nu heeft.
grijpen, waar om het gaat, als deze
zwendel gelukt...
Voorloopig is het nog niet zoo
ver. Torger stond op en Lund volgde
diens voorbeeld.
Men moest naar München g^an
en den man eens bekijken! riep Stor
slaapen.
Waarom? Als hij Lorenz Et
tinger’s erfenis wil krijgen, moet hij
maar hierheen komen.
Storslaapen begreep niet, waarom
Torger zoo kalm kon blijven en daar
hij ook bij Lund geen bijval vond voor
zijn plan, verliet hij boos het vertrek.
Dit deed Torger genoegen, want
nu was hij met Lund alleen. Hij be
sloot onmiddellijk met hem te praten.
Maar nog voordat hij een woord kon
zeggen, trad de ander op hem toe,
Ik zou u iets willen zeggen, dat
waarschijnlijk van groot belang voor
u is, Torger. Er-is iets bij ons aan
den gang, dat weet u. Wij zullen ons
in acht moeten nemen.
Voor wien?
Elk voor elkaar. Lund lachte
gedwongen. Ik kreeg bijvoorbeeld
gisteren een brief, die mij noodzaakte
vannacht een bezoek aan de Kristga-
de te brengen.
Aan de Kristgade? En waarom?
vroeg Torger.
Heeft Gjellerup u dan niet ver
teld, dat ik er was?
men haar naar het ziekenhuis
bracht.
Hij streelde haar. Niet huilen
Edda. Maar op hetzelfde ooggnblik
voelde hij hoe belachelijk zijn woor
den waren. Waar heeft men haar
heen gebracht?
Zij noemde den naam van het zie
kenhuis. Ga mee Sven, misschien
vertelt men mij wat haar scheelt, ga
je mee?
Hij knikte, liep terug en verwissel
de zijn witte jas met zijn overjas.
Toen hij weer buiten kwam, ging
hij naar Gjellerup. Ik moet abso
luut even weg, wilt u mij bij mijn
heer Torger verontschuldigen.
Gjellerup knikte.
Buiten gekomen, riep Sven een taxi
aan.
O jij, snikte Edda, hoe goed
ben je.
Hij legde zijn arm om haar schou
ders en toen hij voelde hoe zij beefde
overweldigde hem het medelijden. Hij
bukte zich en kuste haar. Mijn arm
kind, wat heb je het toch moeilijk.
Maar alles komt goed, dat zul je zien.
Hij troostte haar met teedere woor
den en liefkoozingen. Toen hij haar een
poosje later in de hal van het zie
kenhuis liet wachten, had zij zich weer
beherscht.
Sven bleef een tijdlang weg, het
leek haar een eeuwigheid toe. Toen
DE ROTTERDAMSCHE
IEÜGD vermaakt zich in
den ondergeloopen kelder van
een gesloopt huis (Polvaooni
DE ONTMOETING VAN DEN FÜHRER EN DEN DUCE OP Dr..,
BRENNER. HARTELIJK WAS DE BEGROETING TUSSCHEN DE
BEIDE LEIDERS (Stapf)
hij eindelijk kwam, klopte haar hart
in haar keel.
Wij moeten geduld hebben, het
zal goed komen, zeide hij.
Wat scheelt haar?
Pas buiten vertelde hij het haar.
Mevrouw Fons had een zware zenuw
koorts.
Gjellerup? Torger schudde het
hoofd. Neen, hij heeft geen woord
gezegd.
Dan zal hij het nog wel doen.
Ik ben nieuwsgierig.
Dat kunt u ook gerust zijn. Ie
mand schreef mij namelijk, dat wij
moesten oppassen. Gevaarlijke han
den zijn bezig ons schade te doen.
Torger was de eerste, die er waar
schijnlijk aan zou moeten gelooven.
De val is voor hem opgezet.
Hebt u den brief daar?
U zult hem dadelijk lezen. Toen
ik hem ontving, nam ik hem mis
schien te woordelijk op. In ieder ge
val begaf ik mij onmiddellijk naar de
Kristgade om daar eens rond te kij
ken. Ik meende in allen ernst, dat
men iets in uw werkkamer had neer
gelegd. Gelukkig werden mijn ver
wachtingen niet vervuld. Mijn goede
bedoelingen leden echter bijna schip
breuk, want toen ik het huis verliet,
greep Gjellerup my vast en dacht een
inbreker te hebben. Lund lachte ge
dwongen. Ik had moeite mij uit
zijn vuisten te bevrijden. Maar hoewel
in dit geval van een dreigement ge
sproken kan worden, moeten wjj toch
oppassen. Tot wat onze tegenstanders
in staat zijn, hebben wij aan de zee
honden gemerkt.
Ik ben sprakeloos. Torger was
weer gaan zitten en keek Lund strak
ENGELSCHE VLIEGERS ZAAIDEN DOOD EN VERDERF IN AMSTERDAM.
EEN PERCEEL AAN DE RECHTBOOMSLOOT WERD DOOR EEN BOM
GETROFFEN EN VRIJWEL GEHEEL VERWOEST. (Polygoon#
te
4 -
i-M
Us
L
-
-
Z-:-
L
SS»
