Bezoek
slachtoffers
aan
van
namens
Egypte
aan in
Engelschen
School in een kerk
den Rijkscommissaris
bomaanval - Italianen leggen wegen
w
NOODLANDING IN
DE WOESTIJN
I
R
gg
■i
gals
JU
EJ
■I
te
|j
w w
r
SMWsl
HAAGSCHE COURANT VAN DINSDAG 22 OCTOBER 194Ö
TWEEDE BLAD
FEUILLETON
il
TO
SS;
TO
ONMIDDELLIJK NA DE BEZETTING van Solloem en Sidi el Barani zijn
DE LAATSTE KORENMOLEN TE WIJHE AAN DEN IJSEL
de Italianen begonnen met het aanleggen van wegen om de achterwaartsche
ZAL VAN ZIJN WIEKEN WORDEN ONTDAAN EN VAN
verbindingen te verzekeren. Over deze wegen, welke in ongelooflijk korten
MOTORISCHE KRACHT WORDEN VOORZIEN.
tijd werden aangelegd, worden nu de versterkingen aangevoerd, noodig voor
(Holland)
(Scherl)
de a.s. operaties tegen de Engelschen aan de Egyptische kust
(Nadruk verboden.)
over
5)
op
stelt,
het
'{Wordt vervolgd^
DE FEDERATIE VAN CHRISTELIJKE VEREENIGINGEN
van en voor vrouwen en meisjes heeft op het fraaie landgoed
,,Goudenstein” te Maarsen een ontwikkelingskamp ingericht
waar meisjes zich kunnen bekwamen op huishoudelijk gebied.
Aardappelen „jassen”. (Polygoon)
Noch de beide vertrekkenden, noch
de eenzaam achterblijvende dachten
ook maar één moment aan de moge
lijkheid, dat op dit korte afscheid geen
weerzien meer zou kunnen volgen.
o
BIJ GEBREK AAN RUIMTE IN DE SCHOLEN ZIJN IN DE OUDE KERK TE
DURGERDAM KINDEREN ONDERGEBRACHT. TIJDENS
DE EERSTE LES. (Polygoon)
MAARSCHALK DE BONO bracht tijdens zijn verblijf in Spanje een bezoek
aan het Alcazar te Toledo, de beroemde plaats uit den Spaanschen heldenstrijd.
De verdediger van het Alcazar, generaal Moscardo (rechts van de Bono),
begeleidde hem door de ruïnes. (Scherl)
h
1
ter een dichte haag van breedblade-
rige planten en slanke palmen, zoodat
het van den weg af nauwelijks te zien
was.
Op hetzelfde oogenblik, dat Anny
haar wagen deed stoppen, verscheen
een inlandsche bediende, die het por
tier met een diepe buiging voor zijn
meesteres opende.
Dr. Harder trad zijn dochter en
Macpherson in de hall tegemoet. Hij
maakte, ondanks zijn zesenvijftig ja-
ren, nog een zeer vlotten indruk. Het
slanke, bijna fragiele lichaam droeg
een markanten, geleerden kop met
licht grijzend haar.
Nadat Anny den officier had voor
gesteld en met eenige woorden de oor
zaak van hun ontmoeting had uiteen
gezet, begroette hij zijn gast.
U komt juist op tijd om mjj uw
meening eens te zeggen over mijn
nieuwste cocktailbrouwsel. De heer
Been vindt het buitengewoon. Ach
ja, dat had ik bijna vergeten te ver
tellen, Anny: we hebben bezoek. Een
jonge Hollandsche collega, die je ze
ker zal bevallen. Maar flirt niet te
veel met hem, want je weet, dat die
Hollanders alles verschrikkelijk ern
stig opvatten.
Dr. Harder liet zijn grapje verge
zeld gaan van een ondeugend lachje,
waarmee de kolonel, die een antipa
thie had tegen eiken vreemdeling, van
harte instemde.
Toen zij het, door een breed zonne
scherm overdekte terras betraden,.
Floyd nam het instrument en kon
zich nu overtuigen van de juistheid
Van deze mededeeling. Een lange, ma
gere gestalte in een wapperend, wit
gewaad, kroop tusschen de rotsen
rond. Af en toe richtte de man zich
op, waarbij hij dan, zijn hand be
schermend boven zijn oogen, onafge
broken naar het dal staarde.
Plotseling was de spookachtige ge
stalte verdwenen.
De professor gaf Hangen den kij
ker terug.
Het begint er op te lijken, dat wij
•lezen tocht toch niet tevergeefs heb
ben gemaakt. Die witte meneer daar
boven zal daar wel niet toevallig ver
dwaald zijn geraakt. Het wil mij
Voorkomen, dat wij ons in de onmid-
dellijke nabijheid van de door u ont
dekte geheimzinnige stad bevinden,
hangen. Vermoedelijk heeft men van
nacht ons vliegtuig gehoord en is er
hu een spion uitgezonden om te zien,
nf wij ons in de nabijheid bevinden.
Mejuffrouw Anny Harder, die met
haar braven twoseater niets vermoe
dend door Bombay’s straten toerde,
geraakte op den hoek van Temple
Road geheel onverwachts in een relle
tje tusschen Muzelmannen en Hindoes
verzeild.
Zij was hevig ontsteld, toen zij zich
plotseling door de elkaar fel bestrij
dende partijen ingesloten zag. Er werd
gejoeld en geschreeuwd, steenen en
dergelijke in alle haast bijeengeraapte
projectielen vlogen over en weer en
aangezien de geweldige menigte zich
rijen dik om haar wagen verdrong,
bleef haar niet veel anders over dan
te stoppen en haar hoofd onder
dashboard te laten verdwijnen.
Toen evenwel eenige inlanders on
der luid gekrijsch op de treeplank
sprongen en met omvangrijke pistolen
op hun vijanden begonnen los te knal
len, werd het haar langzamerhand
duidelijk, dat de positie, waarin zij
verkeerde, min of meer naar het
hachelijke begon over te hellen.
Eindelijk echter weerklonken hoorn-
signalen; een afdeeling lanciers na
derde in galop en bereikte weldra het
terrein van den strijd. De Indiërs sto
ven schreeuwend en wild gesticulee-
rend naar alle richtingen uiteen en het
Gucker voelde zich weer geheel de
ontdekkingsreiziger. Hij dacht niet
meer aan slaap.
Ik geloof, dat *t de moeite waard
is om daar eens naar boven te klim
men. Hoe denk jij daarover, Floyd?
Professor Floyd had Hangen nog
eens om den kijker gevraagd en zocht
reeds naar de geschiktste plaats om
den rotswand te beklimmen.
Hij wees op een plek, welke iets
meer naar het Westen lag. De rots
wand was daar opvallend gespleten
en vertoonde verscheidene kloven en
scheuren.
Ik geloof, dat wij van daar uit
den berg gemakkelijk zullen kunnen
beklimmen, zei hij en zich daarop tot
Hangen wendend: Dan zult u wel
tot den avond alleen moeten blijven,
want ik vrees, dat u met uw gekneus-
den arm wel niet in staat zult zijn
om u bij ons aan te sluiten.
De piloot vertrok zijn gezicht tot een
grijns.
Om u eerlijk de waarheid te zeg
gen, voel ik maar een bitter beetje
voor die klimpartij. Ik blijf liever bij
mijn kist. Stoort u zich maar niet aan
mij; ik zal mij in m’n eentje best
weten te amuseeren tot u terug komt.
De beide mannen der wetenschap
waren spoedig gereed om te vertrek
ken. Een laatste handdruk, een paar
schertsende afscheidswoorden en
het volgende oogenblik liepen zij met
groote stappen in de door Floyd aan
geduide richting.
IN OPDRACHT VAN DEN RIJKSCOMMISSARIS bracht de staf van den
gevolmachtigde van den Rijkscommissaris in Amsterdam een bezoek aan de
in het Binnengasthuis liggende burgers, die door den aanvai van de Engelsche
luchtpiraten op Oostzaan werden getroffen. (Stapf)
duurde niet lang, of de straat was ge
zuiverd.
Anny Harder kwam voorzichtig met
haar hoofd onder het dashbord van
daan en keek met knipperende oogen
in het gezicht van een officier, die zijn
paard had ingehouden en zich
het portier van de auto boog.
Gelukkig! lachte de militair, ter
wijl hij twee rijen hagelwitte tanden
liet zien. Ik was al bang, dat u
iets overkomen was. Kolonel Mac
pherson van het 20ste regiment lan
ciers! Mag ik u mijn geleide aanbie
den?
Miss Harder bracht den motor op
gang.
Als u daar bijzonder prijs
zal het mij aangenaam zijn!
Papa zal het zeker genoegen doen,
kennis met u te maken.
De kolonel droeg het commando
aan een anderen officier over, gaf zijn
paard aan een ondergeschikte en nam
naast miss Harder in den wagen
plaats.
Altijd hetzelfde! begon hij.
Telkens als de Muzelmannen één
van hun ontelbare feestdagen hebben,
maken zij herrie met de Hindoes.
Anny gevoelde weinig lust met den
kolonel een gesprek te beginnen en zij
wijdde daarom al haar aandacht aan
het besturen van den wagen, welke nu
uit de nauwe straten van de binnen
stad den weg naar Subhadija insloeg.
Het huis van dr. Harder was op een
heuvel gebouwd en lag verborgen ach-
sprong een jongeman uit een rieten
stoel overeind om hen tegemoet te
gaan.
Dr. Harder stelde voor.
Een merkwaardige samenloop
van omstandigheden! ging hij daarna
voort. Collega Been wil namelijk
een wetenschappelijke expeditie naar
de woestijn Tharr ondernemen. Ik heb
hem natuurlijk deelgenoot gemaakt
van die geheimzinnige geschiedenis,
waarvan Hans ons vertelde. Wel, hoe
was het? Alles in orde?
Anny knikte toestemmend en wjjdde
daarop haar aandacht aan den jongen
Hollander, die juist met den kolonel
eenige beleefdheden wisselde.
Dr. Been was ongetwijfeld een inte
ressante verschijning. Zijn goed ge
traind lichaam bewees, dat hij ge
wend was aan sport te doen, het
scherp gesneden gezicht met het blon
de, achterover gekamde haar, drukte
wilskracht en doorzettingsvermogen
uit en de wat strenge mond met de
smalle lippen scheen deze beide eigen
schappen nog slechts te accentueeren.
Het innemendst echter was de zeld
zaam sympathieke stem van dezen
jongen geleerde. Anny had het gevoel,
dat zij met gesloten oogen uren lang
naar deze stem zou kunnen luisteren.
U bent voor het eerst hier, vroeg
zij hem, alleen om hem te dwingen
het woord tot haar te richten.
D
■W
-o
ill-?
-
S j
ib
WS
S*?--s
O TO
,V
ft?
ft
A
••••A
4
wBi
iSK
- Aft
ft.
ft-'
