V olendam n m Molotof te Berlijn - Najaarsmarkt te Hoorn - Waschdag Garnalenvisschers langs de kust - Opleiding bij de Japansche Marine D NOODLANDING IN DE WOESTIJN k A r» B r R HA'AGSCHE COURANT Woensdag 13 Nov. 194Ü TWEEDE BLAD FEUILLETON i? „DE VISCH WORDT DUUR BETAALD”. ^Po/agoo») (Telegrafisch overgebrachte foto Stapf) GARNALENVISSCHERS IN ACTIE LANGS HET NEDERLANDSCHE STRAND. DE AANKOMST VAN MOLOTOF TE BERLIJN. VROUWELIJKE LEDEN VAN DE BERLIJNSCHE FASCIO BIJ DUITSCHE GE- VORMING VAN MARINE-ASPIRANTEN IN JAPAN. BIJ HET YOKOSUKA- WONDE SOLDATEN. Een lid van de Berlijnsche Fascio overhandigt een KORPS. MODERNE WERKPLAATSEN STAAN TER BESCHIKKING VOOR (Holland) gewonden Duitschen soldaat een mandje met fruit (Holland) DE TECHNISCHE OPLEIDING. tevreden kunnen ver- (Nadnüt verboden.* HOOFDSTUK 20 voeten bevrijd £Wordt oervoigdj elken dinsdag is het een drukke dag voor de VOLENDAMSCHE VROUWENhet is dan waschdag en overal ziet men het schoone waschgoed in de zon of wind te drogen hangen. (Polygoon) ITALIAANSCHE OFFICIEREN AAN DE KANAALKUST. Italiaansche offi cieren bezochten kort geleden de kustverdediging aan de Kanaalkust, in de omgeving van Ostende. Onze foto toont de officieren bij een Flak-stelling. (Holland) i bereikte resultaat zijn, zullen wij het hierbij laten en naar ons hol terug keeren. Weet u, waar wij ons bevinden? Geen idee van! Op de galerij. Ik zag het direct, toen ik het platform bereikte. Het wordt naar achteren steeds smaller en eindigt in een nauwe tunnel, welke naar het eigenlijke Siddhab voert. Prachtig! riep Floyd enthousiast. Des te meer reden om niet over haast te werk te gaan. Onze joyeuze entree in Siddhab behoort grondig te worden voorbereid. Floyd overtuigde zich, dat het touw stevig bevestigd was en daarop begon de afdaling. Gucker werd door het slingeren van het touw op hun terugkeer voorbe reid. Hij ontving hen met een reeks nieuwsgierige vragen. Floyd bracht hem van het resultaat van hun klimpartij op de hoogte. Dit is de beslissende wending! besloot hij zijn relaas. Wij zullen nu eerst eens goed uitrusten en dan kan onze gastvoorstelling in Siddhab beginnen. Ik geloof, dat zij in elk op zicht sensationeel zal zijn. De eentonigheid van hun bestaan in aanmerking genomen, vermoed ik, dat de ingezetenen van Siddhab alle reden zullen hebben ons dankbaar te zijn voor de afleiding, welke wij hun denken te verschaffen. Vischwa greep angstig Floyd’s arm. Wat denkt u daarboven te onderne men, Sahib? Floyd stak zijn borst vooruit. Heel Siddhab aan mijn voeten brengen! lachte hij. Wij hebben nu al zoo lang aan de voeten van Siddhab gelegen waarom zouden wij nu ter afwisseling niet eens als veroveraars optreden? Wat zeg jij er van, Hans? Ik slüit mij geheel bij den vorigen spreker aan! IN HOORN WERD DINSDAG DE GROOTE JAARLIJK- SCHE NAJAARSVEEMARKT GEHOUDEN. EEN PRACHT STEL JONG VEE AAN DEN PAAL(Polygoon) hij op het spoor was van het geheim, welks ontknooping hij zich ten doel had gesteld. Het onaangename van het geval was slechts, dat hem geen tijd over bleef om Ellen Boyard van zijn voor nemen in kennis te stellen. Misschien zou zijn lang uitblijven haar niet al te zeer verontrusten. In ieder geval ech ter mocht dit hem niet van zijn plan afhouden. De beide mannen liepen tamelijk vlug en bij de heerschende duisternis had hy werkelijk moeite hen niet uit het oog te verliezen. Daarbij moest hij nog alle voorzichtigheid in acht nemen om te voorkomen, dat zij hem ontijdig zouden ontdekken. Plotseling vertraagden de nachte lijke wandelaars hun schreden. Zij hadden nu de vlakte achter zich en waren het gebied der rotsen genaderd, waar Been het wel durfde riskeeren den afstand tusschen hen wat te ver minderen. Nu boog de weg, eenigszins stijgend, scherp naar het Zuiden af, waar hij de richting van het randgebergte volgde. Daarna liep hij weer terug naar het Noorden, vervolgens ging het, nog steeds stijgend, door een nau we kloof en nauwelijks was deze ge passeerd, of het pad liep plotseling met een zoo scherpe bocht steil om laag, dat Hans Been een oogenblik den indruk kreeg, of de achtervolgden door de aarde waren verzwolgen. muur, welke aanvankelijk loodrecht omhoog had geloopen, begon hier schuin achterover te hellen en toonde sporen van verwering. Nochtans bood hij zelfs een geoefen- den bergbeklimmer heel wat moeilijk heden en zonder touw zou deze klau- terparty in de duisternis dan ook stel lig ondoenlijk zijn geweest. Floyd’s bewondering voor Visch- wa’s sportieve prestatie bereikte haar hoogtepunt, toen een gedeelte steile rotswand, zy het dan slechts over een betrekkelijk korten afstand, hem dwong uitsluitend van het touw ge bruik te maken. Daarna volgde weer een schuine helling vol spleten, welke ongeveer tien meter hooger in een breed plat form eindigde. Daar vond hij Vischwa, die hij, bij zijn behouden aankomst, enthousiast de hand drukte. Dat heb je uitstekend gedaan. Ik zou het je niet hebben verbeterd. Zijn lof scheen haar goed te doen, want zij verborg met een schuchter gebaar haar hoofd aan zijn schouder. Daarbij raakte zijn hand haar arm en by dit toevallige contact voelde hij op haar huid tusschen den elleboog en den pols een lauw, kleverig vocht. Maar Vischwa, zei hij verschrikt, je bloedt! Dat is niet erg, Sahib. Waar schijnlijk heb ik mij aan een puntige rots gestooten. De wond moet gereinigd en ver bonden worden en daar wy over het kende, boog hij zich luisterend naar het linnen van de tent. Mijn meester heeft mij nadruk kelijk opgedragen hun beiden geen moment uit het oog te verliezen. Zij schynen toch al-argwaan te hebben gekregen. Maar het is zeer dringend! Als je vannacht gaat, zal niemand er iets van bemerken en by het aanbreken van den dag kun je weer in het kamp terug zyn. Wat kan Hla Ma Chood met mij te bespreken hebben? Ik ben maar een nederige dienaar van myn meester. Zeg je gebieder, dat ik vandaag een bode naar Gigasar heb gezonden. Waarschynlijk zal hy nadere bevelen ontvangen en dan kan het onderhoud met Hla Ma Chood plaats vinden. Ik mag niet zonder jou naar Siddhab terugkeeren. Het is werkelijk zeer dringend! Een poosje bleef het stil. Waar- schynlyk overlegde Ali Mohammed Hassan of hy dit nachtelijk uitstapje zou kunnen verantwoorden. Goed, ik ga mee. Maar dan moe ten wij ons haasten! Een oogenblik later slopen twee duistere gestalten uit de tent. Zy lie pen er om heen en dr. Been had nau welijks tyd opzy te springen en zich plat op den grond te werpen. In enkele seconden kwam hij tot een besluit. Hij moest het tweetal volgen, ook al was dit niet van gevaar ont bloot. De zinnen, welke hij had opge- 24) Ongeveer een half uur, dat den bei de* mannen een eeuw leek, verliep. Toen klonk opnieuw, maar ditmaal van vrij groote hoogte, de stem van het meisje: Het touw is vast gebonden! Gucker slaakte een zucht van ver lichting, toen hij zijn schouders plot seling van Floyd’s voelde. Hallo Floyd! Ik wacht tot je heelhuids boven bent aangeland; dan kom ik na! Hij pakte het einde van het touw, bond het met een lossen knoop om zyn arm en maakte het zich daarna ge makkelijk op den grond. Voorloopig was er voor hem niets meer te doen. Hij vouwde zyn armen onder het hoofd en trachtte zich den tyd, welke hem in de eenzaamheid nog zwaarder viel, te verdryven door zachtjes voor zich heen te neuriën. Professor Floyd volgde intusschen het touw. Nadat hij zich eenige me ters had opgetrokken, vonden zijn voe ten al spoedig een steunpunt. De Toen dr. Been de tent verliet, was het reeds vrijwel donker. Een ijzige, uit het Noorden komende wind streek door het dal. De Hindoes zaten, voor zoover zij zich nog niet in hun tenten hadden te ruggetrokken, om een groot vuur, dat zij midden in het kamp hadden ontsto ken. Ali Mohammed bevond zich niet on der hen. Been besloot buiten om het kamp heen te loopen, teneinde zich van de aanwezigheid der wachtposten te overtuigen. Hij was reeds eenige posten gepas seerd, toen hy plotseling zyn stap in hield. Uit een tent, welke hij juist voorbij ging, klonken gedempte stem men. Zyn wantrouwen deed hem aan de achterzijde van de tent stil staan. Het waren twee personen, die zich daar binnen met elkaar onderhielden, maar eerst, toen hy in één der beide stemmen die van Ali Mohammed her-1 vangen, wettigden het vermoeden, dat - ■- -> - W<:’ L

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 5