in
Kerkrestauratie te Alkmaar
NOODLANDING IN
DE WOESTIJN
De ftaliaansche opmarsch in Griekenland
De aanleg van den weg Amsterdam-Utrecht - Studiereis vakvereenigingsleiders
B
«Or,»
Ml
t'
FEUILLETON
HAAGSCHE COURANT Donderdag 21 Nov. '940 TWEEDE BLAD
F:
hl
II
S
X 1
1 It
s
El
DE RESTAURATIE VAN DE GROOTE OF ST. LAURENSKERK TE
ALKMAAR „STIJGT TEN TOP”.
(Polygoon)
ITALIAANSCHE TROEPEN BU DEN OPMARSCH IN GRIEKENLAND.
(Scherl)
(Nadrak verboden.)
HOOFDSTUK 25
nog
QWordt vervolgd.)
I
HET VISCHSEIZOEN TE VOLENDAM IS TEN EINDE
Den rusttijd benut de Volendamsche visscher om
zijn botter van „top tot teen” op te knappen.
(Polygoon)
TWAALF NEDERLANDSCHE VAKVEREENIGINGSLEIDERS hebben op uitnoodiging van
het Duitsche Arbeidsfront een studiereis door Duitschland gemaakt, waarbij achtereenvol
gens Berlijn, Nürnberg, München, Keulen en Düsseldorf werden bezocht.
Tijdens het bezoek aan Berlijn. (Polygoon)
HOOGLAND (BIJ AMERSFOORT) WERKT AAN ZIJN WEDEROPBOUW. Vele boer
derijen, tijdens de oorlogsdagen vernield, worden herbouwd. Het vee gaat hier vóór de
menschen een koe wordt in haar nieuwen stal gebracht Daarna is de boerderij
pas aan de beurt. (Polygoon)
MÜN-
NA-
Holland)
MODENIEUWTJE UIT
CHEN. EEN ELEGANT
MIDDAG-COSTUUM.
0 ----
31
Nu doofde het drietal de fakkels en
verliet de tunnel. Diepe duisternis
omving hen, toen zij het machtige ge
welf betraden.
Bestaat er hier niet zooiets als
een burgemeester of een dergelijke
autoriteit?
Floyd, die zich door Vischwa liet
leiden, voelde hoe zij ineen kromp.
De gebieder en opperpriester is
Hla Ma Chood. Zijn macht is onbe
grensd. U moet niet probeeren het te
gen hem op te nemen. Eén gebaar
van zijn hand verbrijzelt u tot stof!
Nou, nou, zoo’n vaart zal het wel
biet loopen met dat verbrijzelen!
Waar heeft die heer en gebieder zijn
ambtswoning, zijn kantoor, zijn pa
leis?
Gucker stootte hem van achteren
San.
Wil je dien meneer je opwachting
gaan maken?
Dat niet alleen! Kom, Visch-
Wa, laat eens hoor en! Anders zou ik
hae genoodzaakt zien den eersten den
besten voorbijganger om inlichtingen
te vragen.
verbitterde
zicht.
Merkwaardigerwijze hebben de
Hindoes, die tot de expeditie behoor
den, zonder uitzondering het veege lijf
kunnen redden. Zij waren door den
Maharadja van Jipar te onzer be
schikking gesteld.
Been floot zachtjes door zijn tanden.
Dat dacht ik al! Onze expeditie
heeft deze edele heer eenzelfde lot
toegedacht.
De holen van Siddhab zijn zeer
rijk aan kostbare ertsen en edelge
steenten. De geheele opbrengst komt
den Maharadja ten goede. Als contra
prestatie zorgt hij voor de levensmid
delen en wat er verder noodig mocht
zijn. Het spreekt vanzelf, dat hem er
alles aan gelegen is deze geheime
schatkamer voor de buitenwereld ver
borgen te houden, want hij begrijpt
heel goed, dat de regeering anders
onmiddellijk de hand op deze rijk
dommen zou leggen.
Aha, dat verklaart alles. En
wat gebeurde er met de overige leden
van de expeditie?
Men maakte korte metten. Hun
geloof gebiedt hun elkeen te dooden,
die den vrede in hun samenleving ver
stoort. En zij hebben een bestiale
manier van terechtstellen. Zij binden
de ongelukkigen aan een touw en laten
hen zoo in een afgrond zakken, waar
uit geen ontkomen meer mogelijk is.
Zoo heeft zich daar een waar massa
graf gevormd en wie niet voordien
legerd en
zou u en
Waarschijnlijk zal hij die wel
nooit inwilligen. Vergeet u vooral den
Maharadja niet. Denkt u, dat die ooit
zou toestaan, dat zijn zoo zorgvuldig
bewaard geheim aan het licht komt?
Hij zal er niet voor terugdeinzen alles
te vernietigen, wat zijn onderneming
in gevaar zou kunnen brengen.
Irene Barlovius glimlachte.
Het spreekt vanzelf, dat wij
daarmee rekening zullen houden. Wat
denkt u, dat de Maharadja zou doen?
Hm, vermoedelijk alle ook maar
eenigszins verdachten laten terecht
stellen. Hun schuilplaatsen zouden be-
aangevallen worden. Men
uw getrouwen laten uit
hongeren. Het verwondert mij trou
wens, dat dit al niet veel eerder is
gebeurd.
Hla Ma Chood weet nog van
niets; wij weten een geheim te bewa
ren. En wat de door u genoemde mo
gelijkheden betreft ook te dien aan
zien hebben wij onze voorzorgsmaat
regelen getroffen. Zooals u zult hebben
bemerkt, ligt onze schuilplaats op één
der hoogste punten van het hol,
Inderdaad. Het was een gewel
dige klimpartij om hier te komen.
Denkt u ook niet, dat wij ons
hier vrij dicht onder de oppervlakte
van de aarde moeten bevinden?
Ja, dat dunkt me zelfs zeer
waarschijnlijk.
Tenslotte kreeg hij haar zoover, dat
zij begon te praten.
Hla Ma Chood leeft in strenge
afzondering in een vrijwel ontoegan
kelijk groot hol; er is maar een en
kele weg, welke er heen leidt. De
moedigste en vermetelste mannen be
waken het leven van den opperpries
ter.
Zoo, zoo! Maar je vertelde mij
toch, dat er in Siddhab een partij van
ontevredenen bestaat, van jonge men
schen, die genoeg hebben van dit mol-
lenleven onder den grond. Mij dunkt,
dat daar wel een paar flinke knapen
bij zullen zijn, die zich bij ons willen
aansluiten?
Dat zullen zij niet doen! ant
woordde Vischwa. Wij achten den
tijd nog niet gekomen om in te grij
pen.
Dan zullen wij het helaas alleen
moeten probeeren. Ik voel er in ieder
geval niets voor om hier nog langer
te blijven rondhangen. En jij, Hans?
Dat heele hol kan me gestolen
worden! Maar waarom verdwijnen
we niet eenvoudig?
Dat is gemakkelyker gezegd dan
gedaan! Je kunt er van op aan, dat
vooral de uitgang streng wordt
waakt. Maar zelfs wanneer het
zou gelukken aan die bewaking te ont
snappen wat hebben we dan nog be
reikt? Zonder middelen, zonder water
en voedsel midden in de woestijn! Bin
nen een paar uren zouden ze ons weer
te pakken hebben en ik vrees, dat
Dr. Been was er vrij spoedig in ge
slaagd zijn vroegere mede-studente,
die hij hier, onder bijna dramatische
omstandigheden, zoo onverwachts had
teruggevonden, weer tot bewustzijn te
brengen. Nu zat zij tegenover hem, de
armen om haar opgetrokken knieën
geslagen, en vertelde van haar schok
kende belevenissen.
Mijn vader had den ingang van
het hol ontdekt, maar hij waande het
door een onschuldige religieuse secte
bewoond. Toen wij naar binnen ge
drongen waren, werden we overwel
digd en...
Niemand ontkwam, die de we
reld van het gebeurde op de hoogte
had kunnen stellen?
Zij keek hem aan en er kwam een
verhongert, v^lt aan den waanzin ten
prooi.
Afgrijselijk!
Hetzelfde lot wacht den vrouwen
en meisjes van Siddhab.
En zij vertelde den met volle aan
dacht luisterenden man tegenover
haar, hoe deze onmenschelijke cultus
het verzet van een deel van de jeugd
had opgewekt. Verscheidenen jongen
meisjes was het gelukt zich voor haar
beulen te verbergen. Jonge mannen,
wien de liefde meer beteekende dan
de gruwelijke gebruiken hunner va
ders en grootvaders, hadden zich bij
haar aangesloten en zoo was langza
merhand iets van een samenzwering
ontstaan.
Daaraan, zoo vervolgde zij,
heb ik het te danken, dat ik nog in
leven ben. Zij hebben mij op het laat
ste oogenblik aan mijn beulen weten te
onttrekken, en mij tot hun leidster uit
geroepen.
En zoo leeft u nu al twee jaren?
Het is haast niet te gelooven!
Ik zou het zeker niet zoo lang
hebben uitgehouden, wanneer de lief
de en de aanhankelijkheid van deze
jonge menschen mij niet telkens weer
nieuwe krachten hadden geschonken.
Zy gelooven in me, zij vertrouwen
er op, dat ik hen eens naar de zon en
de vrijheid zal brengen. En wy ma
ken goede vorderingen. Het aantal on
zer aanhangers neemt steeds toe.
Weldra zullen wij den ouden Hla Ma
Chood onze eischen kunnen voorleg
gen.
ze ons een tweeden keer niet zoo toe
geeflijk zullen behandelen.
Je hebt gelijk! Wij moeten eerst
de jeugd van Siddhab helpen; die zal
zich daarvoor stellig erkentelijk too-
nen en graag de noodige medewerking
verleenen om ons in de gelegenheid te
stellen het dichtstbij gelegen station
aan het Gainer meer te bereiken.
Precies! En vergeet het voor
naamste niet! Wij willen toch zeker
niet als vluchtelingen, maar als over
winnaars terugkeeren.
Ik zal uw gids zijn, omdat u het
eischt! Vischwa’s stem klonk be
droefd en moedeloos. Moge Brah
ma u behoeden!
HET GRAVEN VAN EEN KANAAL NEEN, HET AANLEGGEN VAN EEN WEG.
Bij den aanleg van den weg AmsterdamUtrecht moet, daar de bodem zeer drassig is,
eerst een kanaal gegraven worden, dat later met zand wordt opgevuld. Hierdoor ontstaat
een stevige onderlaag voor den weg. (Polygoon)
trek op haar knap ge-
■^08®
J
yu,
i1 I
Sw
gw
be-
ons
:ï.5>
■.-X;