Nieuw raadhuis
NOODLANDING IN
DE WOESTIJN
Hongarije treedt toe tot het Drie-mogendhedenverdrag -
te Huizen binnenkort in gebruik - Kijkje in een Duitsche munitiefabriek
I I
w
ft
t
HAAGSCHE COURANT
Vrijdag 22 Nov.
FEUILLETON
194Ö TWEEDE BLAD
z
Iso
(Polygoon)
had
(Nadruk verboden.)
afwij-
HOOFDSTUK 26
eens
QWorrit vervolgd^
zich
DE REIS VAN DE NEDERLANDSCHE VAKVEREENIGINGSLEIBERS DOOR DUITSCHLAND.
TE BERLIJN WERD Ö.A. DEZE RECREATIEZAAL VAN EEN ARBEIDERSKAMP, WAAR OOK NEDERLAND
SCHE ARBEIDERS ZIJN ONDERGEBRACHT, BEZICHTIGD. (Polygon#
Zichtbaar verrast, bleef hij op den
drempel staan. Vóór hem lag een vrij
groote, zeer lage hall, waarin een en
al bedrijvigheid heerschte.
Het geheel maakte den indruk van
een ruime werkplaats. Hier zaten een
aantal jonge meisjes achter een pri-
HET RAADHUIS VAN HUIZEN,
van de architecten Groeneveld en
Falkenburg, dat in December in ge
bruik wordt genomen.
WINTERTIJDBOEKENTIJD.
De uitgevers hebben het buiten
gewoon druk. Een kijkje in de expe
ditie van een uitgeverij. (Polygoon)
keurig had willen volgen en begon,
oogenschijnlijk vry zonderling, een
breeden, bijna loodrechten rotswand te
beklimmen. Nauwelijks zichtbare, in.
de rotsen uitgehouwen treden, maakten
dit waagstuk mogelijk.
Voorzichtig, dokter, wat nu
komt, is niets voor dikke menschen!
Met veel moeite wrong hij zich door
de smalle opening, waarin zy hem
was voorgegaan. Diepe duisternis om
ving hem.
Steeds maar achter mij aankrui
pen! hoorde hy haar stem. Houd
u contact met mijn voeten, anders
bent u verloren. Ik zal onmiddellijk
stoppen, als ik uw hand niet meer
voel.
Hans Been, die zich niet oprichten
of omkeeren kon en eenvoudig genood
zaakt was als de eerste de beste
worm over den grond te kruipen,
proestte en snoof van inspanning en
hengelde wanhopig naar zijn zakdoek
om zich het voorhoofd af te wisschen,
Als u myn voet niet vasthoudt,
komt u hier in uw leven niet meer uit.
Haar stem klonk hol, alsof zy zich
in een grafkelder bevonden.
Hy stak zijn hand uit en omklemde
haar enkel.
Zoo! En nu kunt u zich een klein
half uurtje verbeelden een rups te
zijn, die binnen in een mooien, sappi-
gen appel rondkruipt.
TERWIJL DE DUITSCHE SOLDAAT aan het front zijn plicht
doet en zijn leven voor het Vaderland inzet, maken de arbeiders in
de fabrieken van oorlogsmaterieel alles voor de oorlogvoering.
Geweldige hoeveelheden munitie worden vervaardigd. (Polygoon)
HONGARIJE TREEDT TOE TOT HET DRIEMOGENDHEDEN-PACT.
De Führer begroet graaf Ciano. Tusschen beiden in ziet men
Teleki en rechts graaf Csaky, Koeroesoe en generaal-
veldmaarschalk Keitel. (Tele foto Hoffmann)
MAARSCHALK PÉTAIN INSPECTEERT DE EEREWACHT.
OP DE FOTO ZIET MEN DEN FRANSCHEN PRESIDENT TIJDENS HET INSPECTEEREN VAN DE EEREWACHT
VOOR HET PAVILLON LEVIQUE TE VICHY. (Schert)
mitief weefgetouw, anderen vlochten
touwen en koorden, terwijl iets verder
een aantal jongemannen uit kleine
rotsblokken en kalk een muur metsel
den.
Uit één der hoeken klonk gezang,
aan de weefgetouwen werd hartelijk
gelachen, overal heerschte een ge
noeglijke stemming, welke het werk
slechts ten goede scheen te komen.
Het verrassendste effect echter
werd veroorzaakt door een ontelbaar
aantal lichtjes, welke de ruimte iets
warms en intiems gaven.
Kaarsen? vroeg Been verbaasd.
Waar hebt u die vandaan?
Wij maken ze zelf uit de brand
stof voor de fakkels. Onze eerste po
gingen in die richting kwamen uit de
noodzakelijkheid voort, omdat we ge
dwongen waren zuinig met het licht
om te gaan. Wij voelden ons zeer
trots, toen het ons gelukt was uit
een enkele fakkel een goed dozijn
kaarsen van gelijken brandduur te
vervaardigen.
Het ziet er alleraardigst uit. Het
neigt haast tot het symbolische. Be
neden het spookachtige, flakkerende
schijnsel van de fakkels en hier dat
mooie, rustige licht. Het is den jon
gen menschen aan te zien, dat zij voor
een mooier leven zijn voorbestemd.
Vóór alles kwam het er op aan
hun werk te geven, een of andere be
zigheid, zelfs al droeg dit niet direct
een productief karakter. Daardoor is'
het mij gelukt hen voor moedeloos
heid te bewaren.
hebber van een militairen post aan het
Gainermeer een schrijver, van mij te
overhandigen.
Men zal die boodschappers onmid
dellijk inhalen; zij weten waarschijn
lijk niet eens den weg.
Maakt u zich daar maar geen
zorg over, dr. Been; ik heb menschen,
op wie ik mij kan verlaten!
U speelt hoog spel, juffrouw Bar-
lovius
Zij keek hem onverschrokken aan.
Mogelijk! Wie twee jaar in deze
hel heeft doorgebracht, kent geen ge
vaar meer. En bovendien acht u
het doel dezen inzet niet waard?
Ik bewonder u!
Irene Barlovius maakte een
zend gebaar.
Daar is niet de minste reden
voor, meneer Been! Haar zelfbewust
heid scheen even snel te zijn verdwe
nen als zij was opgekomen. Mis
schien is het de eenige uitweg om niet
zelf krankzinnig te worden.
Nu eerst besefte hy ten volle, wat
zij deze twee jaren moest hebben
doorgemaakt. Was zij niet een jonge
vrouw, die was voorbestemd met
volle teugen van het leven te genieten,
vrij en onafhankelijk?
Twee jaren in deze eeuwige duister
nis, in een gruwelijken-kerker, waar
uit geen terugkeer tot de wereld,
waarin zij thuis hoorde, mogelijk
scheen, steeds op den drempel des
doods, omgeven door waanzin en ver
twijfeling
Dat zij dat alles desondanks
uitgehouden...
Irene Barlovius was opgestaan.
Gaat u mee, dokter, dan zal ik
u mijn miniatuur rijk eens laten zien.
Hij volgde haar. Zijn blik hing be
wonderend aan haar slanke, buig
zame gestalte. De Leidsche studenten
tijd, waarin zijn hart naar deze jonge
vrouw was uitgegaan, keerde in zijn
herinnering terug.
Zij scheen gevoeliger, vrouwelijker
te zijn geworden maar nog steeds
omgaf haar die sfeer van ongenaak
baarheid, welke zich ook vroeger
reeds tusschen hen had geplaatst. Het
was hem zooeven al opgevallen, toen
hij een schuchtere poging had gedaan
om het verleden tot nieuw leven te
wekken.
Bent u daarom misschien naar
Siddhab gekomen? had zij met een
spottend lachje op zijn toespelingen
gereageerd. Ik bewonder uw uit
houdingsvermogen. Jammer, dat ik
op dat punt zoo weinig begrip toon.
Nu volgde hij haar met gemengde
gevoelens naar de deuropening, waar
door zij voorheen was binnengekomen.
32
Ik heb het gesteente onderzocht
en daarbij heb ik een smalle spleet
gevonden, waardoor een zwakke lucht
stroom naar binnen dringt. Sinds een
jaar ongeveer zijn wij bezig deze
spleet te verbreeden, waardoor wij
een uitgang hebben en wij hebben
bereikt. Sedert een
wat licht
U bent werkelijk bewonderens-
waardig, juffrouw Barlovius!
Dwaasheid! lachte ze, maar het
compliment animeerde haar toch om
hem nog wat meer van haar minia
tuur rijk te vertellen. Er is bij ons
ook plaats voor amusement, o ja, wij
vormen met recht een hechte gemeen
schap. Maar, gaat u mee, dan zal ik
u eens laten zien welke vorderingen
wij al hebben gemaakt met onze uit
braak, als ik het zoo noemen mag.
Toen zij door de werkplaats liepen,
werd Irene Barlovius van alle kanten
met gejuich en vroolijke opmerkingen
begroet. Als een jonge koningin liet
zij al deze huldebetuigingen van haar
geestdriftig volk glimlachend over
zich heen gaan.
Hun weg leidde via een kunstig op
geworpen barricade naar de eigenlijke
bouwplaats. Hier werd koortsachtig
gewerkt.
Het wordt alles zoo voorbereid,
verklaarde Irene, dat wij niet voor
verrassingen van beneden behoeven te
vreezen. Zelfs, wanneer het onzen te
genstanders mocht gelukken in onze
schuilplaats door te dringen, blijft ons
nog steeds de mogelijkheid eiken me
ter grond met kans op succes te ver
dedigen. Als u zoudt probeeren zonder
mijn leiding uw weg te vervolgen,
zoudt u binnen een paar minuten met
gebroken ledematen in een ravijn lig
gen. Weest u voorzichtig! Geef my uw
hand!
Zij trok hem weg van het breede,
rechtuit loopende pad, dat hij onwille-
ons doel bijna
paar-dagen dringt er al
doorheen.
Been toonde zich een en al enthou
siasme.
Maar waarom zoudt u het dan
eerst nog met Hla Ma Chood probee
ren?
Omdat ik niet wil nalaten allen,
die hier leven, een beter bestaan te
verzekeren. Ik zal hem voor de keus
stellen met zijn aanhangers naar bui
ten te trekken, of zich te preparee-
ren op een strafexpeditie. Hij zal wel
spoedig inzien, dat zyr. weigering ook
het lot van den Maharadja zou beze
gelen.
En als Hla Ma Chood u nu
eenvoudig gevangen laat nemen?
Dan zouden mjjn ijlboden
direct op weg begeven om den bevel-
o
-
U -
■Bs w
5*'
Ws, WK
OKs# -VS' i
w
SS
W'ï
