koren - Witlof
op gasverwarming
De Italiaanscbe minister van Justitie bij den Führer - Inzaai van winter-
Verbeurd verklaarde hengels verkocht
NOODLANDING IN
DE WOESTIJN
I
I
I z
l
2^^
Pi
ff
H
I 5 it
lil
3
F 1
59 Nov.
1940' TWEEDE BLAD
FEUILLETON
HA'AGSCHE COURANT Vrijdag
w|ii
H Iwl
Br'W F
r
£9
LEVE ETHIOPIË!
DE BEVOLKING BEGROET DEN HERTOG VAN AOSTA.
(Holland)
(Nidruk verboden
38
HOOFDSTUK 30
CïVordt vervoigdtj
schaterlach
van
de
DE ITALIAANSCHE MINISTER VAN JUSTITIE GRAAF
GRANDI BIJ DEN FÜHRER. De Führer in gesprek met
den Italiaanschen minister van Justitie graaf Dino Grandi
tijdens de ontvangst in de nieuwe Rijkskanselarij. Rechts
Rijksminister Generalgouverneur dr. Frank, de president
van de Akademie voor Duitsch Recht en Staatsminister
dr. Meissner. (Hoffmann)
zei
wy
toe-
OVERTREDERS van de wet op de visschenj krijgen een
bekeuring en hun hengels worden tevens verbeurd ver
klaard. Donderdag werden deze hengels in een veilinglokaal
te Amsterdam publiek verkocht. Een der koopers
had een „goede vangst”. (Polygoon)
ken.
Floyd volgde den blik van zijn
vriend, maar hij kon niets bijzonders
ontdekken.
Wat is er aan de hand?
Ha, ha, ik dacht al, dat dat ta
pijt niet vanzelf kon bewegen. Afgaan
de op den geur, welke mij tegemoet
stroomt, hebben wij daar de hofkeu
ken van Zijne Doorluchtige Hoogheid
ontdekt. Is dat even een vondst! Kom,
Floyd, we zullen eens gaan zien, wat
de dames ons voor het gastmaal had
den toegedacht.
Zeldzaam, zeldzaam! mompelde
Floyd. Een tweede hol achter het
eerste! Het schijnt, dat de verrassin
gen nooit een eind zullen nemen.
Hla Ma Chood werd zorgvuldig ge
bonden en Bhagat als bewaker bij
hem achtergelaten. Daarna verdwenen
de beide mannen achter het tapijt.
Een lid van Hla Ma Chood’s lijf
wacht was waarschijnlijk toevallig
voorbij gekomen en had de opgewon
den stemmen daar binnen gehoord.
Even leek het, of de man zich op de
indringers wilde werpen, maar terwijl
Floyd zich reeds gereed maakte den
aanval af te weren, verdween de be
waker even geruischloos als hij geko
men was.
De professor hield krijgsraad met
zijn metgezellen.
Nu weten zij daar buiten, dat wy
hier binnengedrongen zijn en wij zullen
ons dus op een verdediging moeten
prepareeren. Het lijkt my het beste,
dat we...
Een oogenblik! viel Gucker, die
reeds eenige minuten lang onafgebro
ken naar een bepaalde plaats op een
der rotswanden had gestaard, hem in
de rede. Het wat zonderlinge motief
yan een daar bevestigd tapijt scheen
m hooge mate zyn aandacht te trêk-
Wat? De Maharadja van Ji-
par?
Ja, Sahib?
Floyd en Gucker keken elkaar stom
verbaasd aan en het duurde een
poosje, vóór de beteekenis van deze
mededeeling in haar vollen omvang
tot hen doordrong.
Gucker floot zachtjes tusschen zijn
tanden.
Zóó zit de vork dus aan den
steel? Maar wat beoogt hij daar
mee? Dat grapje moet hem toch heel
wat kosten!
Vermoedelijk zal het op de een
of andere manier wel zijn rente af
werpen. Je weet toch, dat ik al her
haalde malen het vermoeden heb uit
gesproken, dat de geologische gesteld
heid van deze grotten de aanwezig
heid van waardevolle mineralen zou
kunnen rechtvaardigen. Ik geloof, dat
wij thans wel met eenige zekerheid
mogen aannemen, dat de ingezetenen
van Siddhab door de ontginning daar
van in hun levensonderhoud voorzien.
Hij wendde zich tot de vrouw.
Waar worden al die voorraden be
waard?
Haar antwoord stelde hem teleur.
Verderop, in het dal, in een rots
kamer!
Daar zij met de mogelijkheid van
een eenigszins langdurige belegering
rekening moesten houden, was dit niet
bepaald verheugend.
Floyd keek zijn metgezel aan.
geld, schijnt meer en meer bevestigd
te worden. Het dunkt mij aan geen
twijfel onderhevig, dat de gewelven
boven ons spleten en verborgen openin-
gen bevatten, waardoor de verbruikte
lucht kan ontwijken, terwijl de ver-
sche lucht door den ingang naar bin
nen stroomt.
Eén der aan het fornuis bezig zijn
de vrouwen wilde niet gelooven, dat
haar gasten hun honger reeds hadden
gestild.
Nog wat? lachte ze, terwijl ze op
een basten bord een nieuwe portie
aanbood.
Maar Floyd schudde ontkennend zijn
hoofd en demonstreerde door een veel
zeggend gebaar, dat hij voorloopig
verzadigd was.
Maar je mag mij wel eens ver
tellen, beste kind, waar jullie al die
heerlijkheden vandaan krijgen!
Een oogenblik keek de vrouw hem
onthutst aan. Hla Ma Chood’s gevan
genneming was intusschen druk be
sproken en waarschijnlijk droeg dit er
mede toe bij, dat zij zich wat open
hartiger betoonde tegenover den
vreemdeling, in wien zij mogelijk
haar nieuwen meester zag.
Hoe het zij Floyd vernam in
ieder geval, dat op geregelde tijden
groote hoeveelheden levensmiddelen in
Siddhab werden ontvangen.
En wie levert dat dan alle
maal?
De inlandsche keukenprinses demp
te haar stem en fluisterde eerbiedig:
De groote heer van Gigasar!
VOORBEREIDINGEN VOOR DEN OOGST 1941. In den „Molenpolder” de Schermer is men momenteel bezig
met het ploegen der gronden voor den inzaai van het winterkoren. Een der landbouwers
bezig met het ploegen van zijn akkers. (Polygoon#
NA JARENLANGE PROEFNEMINGEN is een spoorweg-beambte, de heer J. C. Din-
dergist te Castricum, er in geslaagd, witlof op gasverwarming te kweeken. Het resul
taat van den met gas verwarmden broeibak was zeer bevredigend. Het lof, dat in 24
dagen rijp en marktklaar is, wordt uit den broeibak gehaald, gewasschen en zoo voor
de markt gereed gemaakt. (Polygoon)
DE DRAGER VAN HET RIDDERKRUIS, OBERSTLEUTNANT
MÖLDERS. VERTELT.
OBERSTLEUTNANT MÖLDERS VERTELT EEN OORLOGSCORRESPON
DENT OVER ZIJN SUCCESRIJKE LUCHTGEVECHTEN.
(Hoffmann)
ONDER LEIDING VAN TRAINER BRUCK is de A.Y.H.C. op de kunstijsbaan in
de Apollohal te Amsterdam intensief met de ijshockey-training begonnen. Jong ge
leerd oud gedaan. Training Bruck en de crack Lammers leeren
de ,ukkies” de bully. (Polygoon))
Kijk toch eens wat een prachtige
kleuren! Ik heb nog zelden zoo’n schit
terend tapijt gezien. Hij trad lang
zaam op het kostbare weefsel toe,
alsof hij er zich onweerstaanbaar toe
aangetrokken voelde.
Het ontging Floyd niet, dat zich van
Ma Chood een stijgende onrust mees
ter maakte, welke nog scheen toe te
nemen, naarmate Gucker het tapijt
naderde.
Wat zie je toch...? Vertel toch
op...
Stil! Let liever op den ouden
heer! Hij trekt een gezicht, of hij ons
met huid en haar wil verslinden.
Wanneer Hla Ma Chood inderdaad
dit kannibalische voornemen koester
de, dan was een dreigende handbewe
ging vau Floyd toch voldoende om
hem daarvan te doen afzien. Met
kwaadaardig fonkelende oogen viel hij
op zijn legerstede terug.
Gucker stond nu voor het tapijt en
streek bewonderend over het fraaie
weefsel.
Schitterend! Een pracht stuk! En
plotseling trok hij het tapijt met een
snellen ruk terzijde.
Eenige verschrikte kreten waren het
onmiddellijk resultaat van deze han
delwijze. De volkomen verraste Floyd
zag een seconde lang de van angst
verwrongen gezichten van vier of vijf
vrouwen, die echter direct daarna als
een opgejaagde troep ganzen op de
vlucht sloegen en in de duisternis ver
dwenen.
Gucker barstte in een
uit.
haastten de beide mannen hun schre
den. Geen wonder, want het was reeds
geruimen tijd geleden, dat zij zich aan
een behoorlijk maal te goed hadden
gedaan.
Ten deele door dreigementen en voor
en ander deel door vriendelijke ge
baren wisten zij het zoover te brengen,
dat de vrouwen bij het haardvuur met
haar lekkernijen te voorschijn kwa
men.
En wat voor lekkernijen! Het ge
braden lamsvleesch met een pikant
toebereide salade als groente en de
geconfijte vruchten als toespijs, bewe
zen overtuigend, dat Hla Ma Chood
een vriend en kenner van culinarische
geneugten was.
De aanblik van de zich met smaak
te goed doende mannen scheen op de
vrouwen een geruststellende uitwer
king te hebben. De een na de ander
kwam uit haar schuilhoek te voor
schijn en tenslotte zag het tweetal
zich omgeven door een schare leven
dig gesticuleerende meisjes, die ech
ter onmiddellijk weer krijschend uit
een stoven, toen de vreemdelingen na
den maaltijd opstonden.
Heb je den rook gezien, welke
van het haardvuur omhoog stijgt?
De rook? Hoezoo, Floyd?
Ach ja, nu zie ik het. Hij gaat op
vallend snel en bijna loodrecht om
hoog. Merkwaardig, dat hij hier niet
blijft hangen. Daar moet een reden
voor zijn...
Mijn vermoeden, dat de luchtver-
versching in de holen van Siddhab
door natuurlijke kanalen wordt gere-
De lieftallige bewoonsters van het
tweede hol waren schuw in een hoek
bijeen gekropen en staarden met
angst verwrongen gezichten naar
vreemde indringers.
Eindelijk eens een plek, waar ik
mij tenminste eenigszins op mijn ge
mak voel! Gucker maakte allerlei
zonderlinge grimassen, zwaaide met
zijn armen en trachtte de gevluchte
schare er op alle mogelijke manieren
van te overtuigen, dat men van hem
niets te vreezen had.
Laat ze maar, Gucker,
Floyd. Als ze bemerken, dat
haar niet zullen opeten, komt de
nadering vanzelf!
Uit één der hoeken van het hol
kwam een onweerstaanbaar aanlokke
lijke geur en als bij afspraak ver-
fel
iii
j
I
W
