Hoog water in Friesland - Waardebonsvan Winterhulp Nederland - Opleving
in de industrie van Goudsche pijpen - Historische kopjes op een tentoonstelling
o
HET LACHJE IN DE
GROENE OOGEN
i
I
P-
V
i I
I
•■ffl
FEUILLETON
MM
HA'AGSCHE COURANT Woens3ag 11 Dec. 1940' TWEEDE BLAD
j
i >7
L'
lil:
bi
IrX?'
TENTOONSTELLING GETOOND WORDEN.
(Nadruk verboden.)
die vroeger
hy.
geen
XWordt üewoifid#
IN BERLIJN GEOPEND. DE KOPJES VAN GOETHE EN SCHILLER, WELKE OP DE
(Polygoon).
DE FRIESCHE MEREN, welke sinds jaren hun hoogsten water
stand hebben bereikt, veroorzaken in geheel Friesland enormen
overlast Geheele dorpen zijn omgeven door de watermassa’s.
Nieuwebrug. een plaatsje tusschen Heerenveen en Akkrum, is
geheel omringd door het water van het Tjeukemeer
en andere meren. (Polygoon)
NIEUWE NEDERLANDSCHE BANKNOTEN. Deze banknoten zijn echter uitsluitend ten behoeve van de „Winterhulp”. Zij zullen uitgegeven worden
aan hen, die hulp van noode zijn. Deze waardebon dient in alle winkels tegen de volle waarde in betaling te worden aangenomen en alleen bij levering
van levensmiddelen, kleeding en brandstoffen. Geheele of gedeeltelijke inwisseling tegen contant geld mag niet plaats vinden. De terugbetaling van de
waarde van den bon vindt plaats uiterlijk 15 Mei 1941 bij alle banken en spaarbanken. Misbruik wordt gestraft. (Schimmelpenningh)
ER ZIJN TWEE FACTOREN welke de overgroote belangstelling
voor gangen en zwanen verklarenin de eerste plaats nadert
v°rstmis en in de tweede plaats zijn deze zwemvogels „bonvrij”.
Eenige ganzen worden verkocht (Polygoon)
DE IEPEN IN ARTIS TE AMSTERDAM hebben te lijden van de zoo zeer gevreesde iepziekte.
De door deze ziekte aangetaste boomen worden geveld en weggesleept. Voor dit laatste karweitje
heeft men de hulp ingeroepen van den grooten olifant, welke met vreugde
dit zware werk verricht (Polygoon)
Het bleef een oogenblik stiL Einde
lijk kwam het antwoord.
Ik weet het zelf niet, dokter, hij
is sedert eenigen tijd zoo merkwaar
dig... zoo alsof hij bang is voor een
dreigend gevaar. Ik ben bang, dok
ter...
Dokter Hellwig kalmeerde haar.
Hy zal overwerkt zijn. Hij moest
er eens uit, dat zou hem goed doen.
Toen beloofde hij in ieder geval des
middags naar Kladow te zullen ko
men. Mocht Vischer iets dringends te
zeggen hebben, dan kon hij hem thuis
nog opbellen. Mevrouw Ulla, die
slechts gedeelten van het gesprek had
gehoord, keek haar man vragend aan.
Dr. Hellwig was niet zoo kalm als hij
zich had voorgedaan.
Misschien is Vischer werkelijk
overwerkt, het zou toch kunnen zijn,
nietwaar? Maar ik weet het, er is iets
in die geschiedenis, dat my niet be
valt.
Mevrouw Ulla nam het geval al niet
meer zoo tragisch op. Zij was blij,
dat haar man pas ’s middags naar
Kladow zou gaan. Hij kon dus nu nog
een poosje rusten.
Of wil je naar je kantoor?
Hij lachte.
Neen, neen, officieel ben ik met
vacantie en morgen laat ik mij weer
aan het strand van de Oostzee door
de zon verbranden.
Hij belde de garage op en gaf order
hem ’s middags zijn wagen te sturen.
Toen hij na het middagmaal een
poosje had gerust, voelde hij zich
beter. Nu meende hy bet telegrajn
Bent u de advocaat van dien
mijnheer hier? vroeg hij tenslotte en
wees naar de villa van Vischer*
Zeker, bevestigde Hellwig.
De politieagent gaf de papieren te*
rug.
Ja, zei hij verlegen, het is
eigenlijk een moeilijke kwestie, nie
mand heeft toegang daar, want...
Maar wat is et dan gebeurd?
vroeg Hellwig nog eens.
De politieagent boog zich naar vo
ren en fluisterde:
Mijnheer Vischer is vermoord.
Het parket is nu bezig.
Mevrouw Ulla, die deze woorden
niet had verstaan, riep van uit d»
auto:
Fritz, wat beteekent dit allemaal
toch? De politie en dat wy niet binnen
mogen?
Hellwig keek verschrikt naar den*
agent, eindelijk zei hij langzaam:
Er is een ongeluk gebeurd, ik za*>
je naar de halte van den autobus»
brengen, het is beter, dat je naar hui»*
gaat.
Hjj nam achter het stuur plaats en.
keerde den wagen. Alle kleur was uil»
zyn gezicht geweken. Zjjn vrouw keek
hem angstig aan.
Een ongeluk? herhaalde zij met
bevende stem, is er iets met Vi
scher gebeurd?
Hellwig wist, dat hy het toch niet
voor haar verzwijgen kon. Zij zou het
morgen toch in de kranten lezen.
Vischer is vermoord!
2)
Hij zei zooiets, dat hij je wilde
opzoeken, maar het had geen haast,
dus gaf ik hem je adres en ik meen
de, dat je er tenslotte niet boos om
zou zijn.
Dat is al heel merkwaardig, ant
woordde dr. Hellwig en liet zijn
vrouw het telegram* zien. Mevrouw
UUa was verbaasd. Wat beteekent
dat?
Daar kon dr. Hellwig ook
antwoord op geven.
Ik zal hem opbellen zoodra wij
thuis zijn. Misschien moet ik dadelijk
naar hem toe, naar Kladow.
Zijn vrouw keek hem smeekend
aan.
Wil je niet eerst een uurtje sla
pen, Fritz?
Nee, later misschien, weerde hij
af, ik moet eerst licht in deze
zaak brengen. Het is zoo vreemd.
Vischer vraagt jou naar mijn adres
en zegt geen haast te hebben en dan
stuurt hij me plotseling dit telegram,
dat er uitziet als een kreet om hulp.
Dr. Hellwig bewoonde met zijn
?(rouw een ruime moderne woning in
Zehlendorf. Zijn huwelijk met Ulla
was kinderloos gebleven, doch deson
danks hadden zij besloten bij gelegen
heid naar een stuk grond om te zien
voor een eigen huis.
Het huis was smaakvol en modern
ingericht. Hellwig’s werkkamer lag
juist op den hoek, zoodat de kamer
van twee kanten licht ontving. De
eene lange muur was geheel ingeno
men door een boekenkast, een groote
schrijftafel, een kleine ronde tafel,
drie diepe, gemakkelijke stoelen en
een rijdend rooktafeltje completeer
den de inrichting.
Het was precies twaalf uur in den
middag, toen dr. Hellwig naar de
schrijftafel ging en den hoorn van de
telefoon opnam. Mevrouw Ulla stond
naast hem, zij was evenals haar man,
buitengewoon nieuwsgierig naar de
reden van Vischer’s dringend tele
gram. Dr. Hellwig moest eenige
oogenblikken wachten, voordat er
iemand bij Vischer aan de telefoon
kwam. Eindelijk hoorde hij de zachte
stem van Hermine Vischer.
Mijn man, hoorde hij haar zeg
gen, is vijf minuten geleden naar
het park gegaan. Neen, hy is niet al
leen, hij heeft bezoek.
Dr. Hellwig verzocht mijnheer Vi
scher hem dadelijk op te bellen als
hij uit het park kwam.
Zou het niet beter zijn, hoorde
hij Hermine’s stem zeggen, dat u
nc.ar ons toe kwam, myn man is...
is...
Wat is er met uw man? vroeg
hij verrast*
van Vischer weer als een slechte grap
te kunnen beschouwen, het was Vi
scher er om te doen geweest hem
naar Berlijn te lokken.' Als dit niet het
geval was, zou hij immers allang
hebben opgebeld. De wagen was voor
gereden en Hellwig stond gereed om
in te stappen, toen hij plotseling met
een lachje zei:
Wat denk je Ulla, mijn huwe-
lijksvacantie heb ik immers voor een
dag onderbroken, zou je lust hebben
mee te rijden? Wij zouden in Kladow
koffie kunnen drinken en een poosje
luieren. De zaak bij Vischer zal niet
zoo lang duren.
Mevrouw Ulla had slechts op deze
uitnoodiging gewacht, want zij hoopte
haar man een bekentenis te doen. De
bekentenis, dat zij het allang niet
meer eens was met de huwelijksva-
cantie. Of Fritz zich zou laten bepra
ten? Zij keek hem van terzijde aan,
terwijl zij naast hem in de auto zat.
Dr. Hellwig merkte haar blik.
Mevrouw heeft iets op het hart?
vroeg hij en lachte.
Ulla bestreed dit nadrukkelijk, doch
zij werd een beétje verlegen en Hell
wig zei, dat zij hem mooi voor den
gek had gehouden. Zij lachten beiden
en waren tenslotte in een buitengewoon
vroolijke stemming, toen zij het huis
in Kladow bereikten.
De villa, welke Werner Vischer had
laten bouwen, lag bijna aan het eind
van het plaatsje in een stille zijstraat,
waar voorloopig nog dit eene huis
stond. Het stuk grond met de villa op
den hoek, dat aan de achterzijde vaukvrouw Ulla.
DRUKTE IN DE GOUDSCHE PIJPEN-INDUSTRIE.
Door de tijdsomstandigheden zijn er nu kansen voor
de Goudsche pijpen gekomen en is een oud vader-
landsch product weer in eere hersteld. Onze foto toont:
een prachtexemplaar in den vorm. (Stapf)
het park der villa Vischer grensde,
had langen tijd te huur gestaan. Se
dert eenigen tijd was er echter een
huurder gekomen.
Juist toen dokter Hellwig voorbij
reed, ging het hek open en een slank,
jong meisje kwam naar buiten, zij be
keek den wagen en keerde zich dan
om.
Mevrouw Ulla, die vroeger eens
hier buiten was geweest, keerde zich
naar haar man.
Is die villa nu verhuurd?
Sedert kort, bevestigde
Een alleenstaande mevrouw Dege
ner met haar dochter wonen er.
Een mooi meisje, zei mevrouw
Ulla.
Hellwig, die juist den hoek omsloeg
en op zijn stuur moest letten, herhaal
de mechanisch haar woorden.
Een heel mooi meisje.
Hij kwam er niet toe den zin te ein
digen, hij trapte op de rem en stopte.
Voor het hek van Vischer’s villa
stond een politieagent, die nu lang
zaam op Hellwig’s wagen toekwam.
U moogt hier niet stoppen, zei
hij. U moet keeren en terugrijden.
Dokter Hellwig was plotseling zeer
ongerust geworden. Hy opende het
portier en stapte uit.
Ik ben advocaat dokter Hellwig,
stelde hij zich voor en haalde zijn pa
pieren uit zijn zak om zich te legiti-
meeren.
Wat is hier gebeurd?
De politieman keek besluiteloos
naar de papieren en dan naar me-,
-È-
SPECIALE TENTOONSTELLING -GOETHE EN HET PORSELEIN” IN HET THÜRINGENHAU®
XX'X-'J
ir-r
>z<
ut
mm
HH SP
I H
WW
•t
-
H ••.«r
s -
ie
-
.1
F W
A Bit
V
