de N.S.B.
van
Bijeenkomst
te Utrecht
Haagsche Courant van Maandag 16 December 1940
STADSNIEUWS
NEDERLANDSCH-INDIE
Ter herdenking
het
bestaan
negenjarig
van
Ernstig spoorwegongeluk
onder Leidschendam
een
RECEPTIE A. H00GH1EMSTRA
TWEEDE COLLECTE WINTER
HULP NEDERLAND
JONGETJE DOOR AUTO
AANGEREDEN
DE HANDELSBESPREKINGEN
TUSSCHEN JAPAN EN
NED.-1NDIE
Rede van ir. A. A. Mussert
VIERDE BLAD, PAGINA 1.
KERSTGESCHENKEN VOOR
VERPLEEGDE NEDERLANDSCHE
MILITAIREN
Oproep van collectanten
Sneltrein reed met een vaart van
100 k.m. op een goederenwagen
Rede van ir. A. A. Mussert
I
Wagenbestuurder gedood
enkele
wil
Het stoffelijke overschot van den heer
K. Sikkema, wiens overlijden we Zaterdag
hebben gemeld zal morgenochtend om
11.15 uur worden teraardebesteld op de
begraafplaats Nieuw Eik en Duinen.
Daarna sprak de leider der N.S.B.ir.
A. A. Mussert. Hij herinnerde aan de ne
gen jaren van ingespannen arbeid, van
roeien tegen den stroom, van talrijke
moeite en zorgen, maar ook negen jaren
van voldoening over het standhouden Wi
hebben gehouden het politieke Narvik
van het Westen.
Kennissen, vrienden, familieleden gin
gen heen, maar duizenden kameraden
kwamen daarvoor in de plaats. En er is
GEEN AUDIËNTIE-COMMISSARIS VAN
E PROVINCIE ZUIO-HOLLAND.
De minister van Staat, commissaris van
de provincie Zuid-Holland, is verhinderd
Vrijdag 20- dezer audiëntie te verleenen.
TERAARDEBESTELLING K. SIKKEMA.
Zeer groote belangstelling
De receptie, die Zaterdag j.l. ter gele
genheid van het 25-jarig voorzitterschap
van den Ned. Kath. Grafischen Bond,
afd. den Haag, van den heer A. Hoog-
hiemstra, in het „Zuid" werd gehouden,
was buitengewoon druk bezocht.
De receptiezaal was keurig met palmen
versierd. De jubilaris, omringd door zijn
kinderen en het afdeelingsbestuur, had
van verscheidene groepen der grafissche
gemeenschap bewijzen van sympathie in
ontvangst te nemen.
Diverse besturen zonden vertegenwoor
digers, die hun gelukwenschen vergezeld
deden gaan van bloemen en geschenken.
Vesrchillende commissies verschenen,
terwijl van patroonszijde groote belang
stelling werd ondervonden en hartelijke
woorden werden gesproken.
Een groot aantal bloemstukken werd
voor en tijdens de receptie bezorgd.
Het hoofdbestuur van den Ned. Kath.
Graf. Bond was in zijn geheel vertegen
woordigd en huldigde den jubilaris voor
zijn groote verdiensten.
Tijdens de recepti voor de leden der
afdeeling deed de vice-voorzitter van de
afd. den Haag, namens alle leden, een
groote boekenkast overhandigen,- terwijl
de collega’s bestuursleden nog een prach
tige sigarenkoker offreerden.
Van de gelegenheid voor de leden om
den jubilaris te feliciteeren, werd een
zeer druk gebruik gemaakt en daarna
bleef men nog eenigen tijd onder gezel-
ligen kout bijeen.
AAN WELKE ADRESSEN TE ZENDEN?
Er blijkt in kringen van vele particu
lieren het voornemen te bestaan om den
gewonden en nog in verpleging zijnden
Nederlandschen militairen met Kerstmis
een bescheiden geschenk aan te bieden.
De vraag wordt daarbij echter gesteld,
aan welke adressen deze geschenken
moeten worden gezonden. Zij zijn de vol
gende:
Militair Hospitaal hier ter stede; Mili
tair Hospitaal Utrecht, dat het centrum
is voor de verplegende oorlogsinvaliden
en het „Karéol” te Aerdenhout. Het huis
Nijevelt zal met de Kerstdagen onbezet
zijn omdat de daar verblijvende militairen
van vóór Kerstmis tot begin Januari met
verlof zijn.
Tijdens vervoer naar ziekenhuis overleden
Zaterdagmiddag te ongeveer 5 uur is
op den Loosduinscheweg, nabij de Kam-
perfoeliestraat de 9-jarige jongen J. G. S„
wonende in de Begoniastraat, toen hij
daar onoplettend op zijn fiets reed, door
een passeerende auto aangereden. De Ge
neeskundige Dienst bracht den jongen
naar het ziekenhuis aan den Zuidwal,
doch bij aankomst aldaar bleek hij reeds
te zijn overleden.
Nieuwe Japansche gedelegeerde
naar Batavia
TOKIO, 15 December. (Domei.) Het
ministerie van Buitenlandsche Zaken
heeft medegedeeld, dat de consul
Mijosji, de kapitein-ter-zee J.osjida en
Tsoetsoemi, secretaris aan het ministe
rie van Overzeesche Zaken, naar Ba
tavia zullen worden gezonden als leden
van de delegatie die onder leiding van
Josjizawa staat.
De plaatselijke pl.v. directeur ’s-Gra-
venhage brengt in herinnering, dat de
tweede inzameling van Winterhulp Ne
derland op de volgende dagen zal worden
gehouden Vrijdag 27 December 1940 hui
zencollecte, van 10 tot 11 en van 2 tot 5
uur Zaterdag 28 December 1940 straat-
collecte van 9 tot 1 en van 1 tot 5 uur.
Bij de eerste inzameling gaf de Haag-
sche burgerij blijk van groote offervaar
digheid. Verwacht mag worden, dat ook
de tweede collecte een succes zal wor
den, mits het niet ontbreekt aan mede
werkers voor het binnenhalen van den
oogst, die reeds te wachten ligt.
Geeft u daarom in grooten getale op
als collectant. Wie geen gelegenheid heeft
beide dagen mee te werken, melde zich
aan voor één dag of desnoods een halven
dag.
Er is gelegenheid zich te melden aan
het plaatselijk bureau, Drie Hoekjes 3,
op Dinsdag 17 December, van 10 tot 12
en van 2 tot 5 uur en op Woensdag 18
December van 10 jot 12 uur.
Burgers van den Haag, laat de u ge
boden gelegenheid uw noodlijdende land-
genooten in dezen zoo uiterst zorgzamen
tijd te helpen, niet voorbijgaan.
muziek en gemeenschappelijken zang. De
heer Adr. van Hees declameerde eenige
bekende N.S.B.-gedichten, o.a.„De
trommels van Mussert’’.
Bij den uitgang werd aan alle aanwe
zigen een groot, geschetst portret van den
leider der N.S.B. overhandigd.
NÉDERLANDSCHE VEREENIGING VAN
BIBLIOTHECARISSEN.
Gisteren heeft de Nederlandsche Ver-
eeniging van Bibliothecarissen een zeer
druk bezochte bijeenkomst gehouden in de
bibliotheek van het Vredespaleis. De voor
middag was gewijd aan de uitgestelde
algemeene jaarvergadering, waarin de
aftredende voorzitter, dr. H. de Buck
(Groningen) als zoodanig werd opgevolgd
door dr. ir. A. Korevaar (Delft), die reeds
in het bestuur zitting had, terwijl de open
gevallen plaats vervuld werd door ver
kiezing van dr. J. H. Kernkamp (’s-Gra-
venhage) tot bestuurslid-commissaris.
In de na een gemeenschappelijken
koffiemaaltijd gehouden winterbijeenkomst
sprak de heer M. Eisen (’s-Gravenhage)
over „Verdwijnend mannelijk leeszaal-
personeel” en gaf de heer J. E. van der
Pot (Rotterdam) een uiteenzetting van de
plannen tot wederoprichting van het ver
loren gegane Rotterdamsche leeskabinet.
Van de vervolgens geboden gelegenheid
tot bezichtiging van de bibliotheek van
het Vredespaleis maakten velen gebruik.
JUBILEUM A. SCHOENMAKERS
Op 17 December herdenkt de heer A.
Schoenmakers, drukker, het feit, dat hij
40 jaar werkzaam is bij de N.V. Boek
en Kunstdrukkeren v.h. Mouton en Co.,
alhier.
VERSPREIDING VAN ANTI-JAPAN-
SCHE VLUGSCHRIFTEN
BATAVIA, 16 December. (Domei,)'
De politierechter heeft twee Neder
landsche jongelieden wegens het ves-
spreiden van anti-Japansche vlug
schriften te Bandoen veroordeeld tot
twee weken gevangenisstraf.
STICHTING VOOR KINDERSTUDIE.
De Stichting voor Kinderstudie hield
Zaterdagmiddag in het Nederlandsch
Lyceum aan de Willemstraat een bijeen
komst, waarin dr. K. Kuypers uit Naarden
sprak over „Geschiedenis, geschiedenis
wetenschap en haar vormende waarde”.
Na afloop van zijn voordracht beant
woordde dr. Kuypers nog eenige vragen.
Morgenmiddag zal dr. M. G.
Rutten in het Gebouw de Ruyterstraat 67
voor de Volksuniversiteit spreken over
,JDe Vechtplassen’’, waarbij hij zal be
handelen de geographische ligging, ont
staanswijze en de flora en fauna, toege
licht met lichtbeelden uit de vier jaar
getijden.
De klap van de botsing was tot ver in
den omtrek te hooren. De motorwagen en
het eerste rijtuig vlogen de hooge spoor
baan af. Eerstgenoemde wagen kwam
dwars over de breede sloot te liggen.
Met het voorstuk boorde deze zich diep
in den grond van dé weide aan de over
zijde. De wagen werd geheel ingedeukt,
De bestuurder, van I., werd door den
hevigen schok vrijwel op slag gedood
Hoe hevig de botsing geweest is, blijkt
voorts uit het feit, dat de tweede wagon,
die met zijn achterstuk in de sloot kwam
te liggen in een S-vorm werd gedrukt De
voor- en de achterzijde van "t rijtuig werden
grootendeels vernield, terwijl het onder
stel geheel van den wagon werd afge
scheurd. De grond van den spoordijk werd
over een lengte van tien meter geheel
omgewoeld. De andere wagons schoven
door de groote vaart, waarmee de trein
op den kalenwagon botste, nog een eind r
over de rails voort. Het derde rijtuig be
kwam ook aanzienlijke schade en kwam
dwars over de rails te staan.
Eenige masten van de bovenleiding
knapten af en werden een eindweegs mee
gesleurd. De andere rijtuigen schoten uit
de rails. Zij werden minder ernstig be
schadigd. Vele ruiten werden echter ver
splinterd. Het mag een groot geluk ge
noemd worden, dat zich slechts weinig rei
zigers in den trein bevonden. Zoo spoedig
mogelijk was geneeskundige hulp ter
plaatse.
Slechts met zeer groote moeite slaagde
men er in het lijk van den treinbestuur
der uit den motorwagen te halen. Eenige
reizigers hadden snijwonden bekomen. Zij
konden ter plaatse verbonden worden.
Met de opruimingswerkzaamheden werd
dadelijk een aanvang gemaakt.
De gewonden zijn per goederentrein
naar den Haag vervoerd. De overige reizi
gers begaven zich te voet naar het station
Laan van Nieuw Oost-Indië.
Het reizigersverkeer tusschen den Haag
en Amsterdam werd vandaag voor wat be
treft het baanvak den HaagLeiden be
diend door de N.Z.H.T.M Deze maat
schappij heeft een aantal trams jngelascht,
zoodat om de tien minuten een tram van
Voorburg en Leiden vertrok. Om 7.39 ver
trekt de laatste tram uit Voorburg.
BIJBELMIDDAG VAN HET NEDER
LANDSCHE BIJBELGENOOTSCHAP
Woensdag a.s. wordt in de Zuiderkerk,
Flackstraat 2a, door het Nederlandsche
Bijbelgenootschap een bijbelmiddag ge
houden. Diverse uitgaven van het
Genootschap zullen er te zien zijn. Ds.
D. E. Boeke uit Amsterdam en secretaris
van het Genootschap voor het binnenland
zal een toelichting geven.
Het openingswoord wordt uitgesproken
door dr. J. P. de Bie, Ned. Hervormd
predikant te dezer stede en voorzitter der
Haagsche afdeeling; ds. P. Nomes, 2e
voorzitter der afdeeling zal het samenzijn
sluiten.
De afdeeling ’s-Gravenhage beschouwt
deze samenkomst als haar algemeene
vergadering, waarin verschillende mede-
deelingen zullen worden gedaan, ook over
uitbreiding van het bestuur, doch ook
belangstellende buitenstaanders zijn wel
kom.
den. Geloof jij, dat het Nederlandsche
volk vertrouwen in mij zal krijgen zoo
vroeg Mussert toen aan spreker. Toen
heeft spr. geantwoordDat geloof zal
eens het deel zijn van tienduizenden, ja
honderdduizenden.
Langdurig applaus volgde op deze rede.
Begroeting door de Duitsche
gasten
Hierna sprak Oberdienstleiter Oechsle
als vertegenwoordiger van den Stellver-
treter van den Führer. Hij dankte voor
de uitnoodiging tot bijwoning dezer her
denkingsbijeenkomst, welke invitatie de
heer van Geelkerken hem persoonlijk had
gebracht.
De leiter des Arbeitsbereichs der
N.S.DA.P., de heer Schmidt, bracht ver
volgens de groeten en den dank van den
Rijkscommissaris over en schetste in een*
korte toespraak de lotsverbondenheid tus
schen het Duitsche en het Nederlandsche
volk.
en de armen
is gekomen om
groote
die
zor-
Rede van den heer Wouden jerg
De heer H. J. Woudenberg, hoofd van
de afdeeling arbeiderszaken van het
hoofdkwartier der N.S.B. en commissaris
van het Nederlandsch Verbond van Vak-
vereenigingen, constateerde, dat Mussert
9 jaren geleden met het wachtwoord
„nationaal-socialisme" het Nederlandsche
volk opriep en dat hij trouw op zijn post
was gebleven, ondanks allen tegenstand,
die de nationaalsocialisten het meest ge
hate volksdeel deed worden. Men heeft
niet alleen ons, maar ook onze vrouwen
en kinderen beschimpt, onze leden uit de,
vakverbonden geroyeerd en onze zonen
onwaardig bevonden om een rang in het
leger te bekleeden. Men heeft ons uitge
scholden voor landverraders en ons ten
slotte opgepakt en opgesloten.
Doch wat zou er van ons volk gewor
den zijn, indien op dien historischen dag
in December 1931 Mussert en van Geel
kerken de N.S.B. niet hadden gesticht
Thans leven wij in de voor ons, Neder
landers, hoopvolle verwachting, dat de
zegepraal van de Duitsche wapens de
overwinning op het godvergeten kapita
lisme zal brengen.
Door onze offers zijn wij de dienaren
van ons volk geworden en wij rtioeten
thans ons volk leiden naar de nationaal-
socialistische volksgemeenschap. Aan die
vorming, zoo eindigde spreker, werken
wij allen.
Rede van den heer A. J. Spelt
De heer A J.* Spelt sjrak namens de
Nederlandsche boeren. Hu zeide o.a., dat
hij voor ruim tien jaren den strijd voor
vrijmaking van ons agrarisch volksdeel
had aangebonden Hij herinnerde aan de
richtlijnen, welke de leider betreffende de
volkshuishouding in het programma heeft
aangegeven en zeide, dat 't thans zoover
is, dat de eerste teekenen erop beginnen
te wijzen, dat de leuze: boerenland in
boerenhand verwezenlijkt zal worden.
Hij herinnerde aan de door den Regee-
ringscommissaris enkele dagen geleden
afgekondigde verordeningen.
Nu ook hier in ons eigen vaderland de
nationaal-socialistische staat staat gebo
ren te worden, zal ook voor ons de tijd
aanbreken, dat wij inderdaad de plaats
zullen innemen, welke ons als verzorgers
van onzen bodem en ons volk toekomt.
De strijd is nog niet voor ons geëin
digd. Eigenlijk staan wij nu pas aan het
begin van onzen strijd, want wij zullen
ons geheele volk, en in het bijzonder on
ze plattelandsche bevolking, moeten door
dringen van den nationaal-socialistischen
geest, opdat de schoone Nederlandsche
spreuk „Eén voor allen en allen voor
één” inderdaad verwezenlijkt wordt in
ons eigen volk.
Spr. riep tenslotte het agrarisch volk
van Nederland op om zich als één man
achter den leider Mussert te stellen.
Rede van den heer S. Plekker
De heer S. Plekker, gemachtigde van
den leider voor Noord-Holland, zeide o.a.:
Toen ik, het is nu alweer geruimen tijd
geleden, van den leider de opdracht kreeg
mij te belasten met de propaganda onder
de intellectuelen, heb ik deze opdracht
beschouwd als een der lastigste, mij ooit
gegeven. Ik geloof niet, dat ik mij aan
overdrijving schuldig maak, wanneer ik
meen te moeten constateeren. dat, ten eer
ste alles, dat zich als intellectueel aan
dient, het bij lange na nog niet is en ten
tweede, dat deze zoogenaamde intellec-
tueelen wel tot de moeilijkste elementen
in on<g samenleving mogen worden ge
rekend. Van huis uit is de Nederlander
critisch en afwijzend. Hij is geneigd een
koele houding aan te nemen tegenover al
wat hem nieuw is, meestal is hij behou
dend van aard. Doch zoodra deze Neder
lander zich bovendien nog intellectueel
meent te mogen noemen, dan stijgen deze
hoedanigheden, die misschien op zichzelf
nog niet zoo slecht zijn, tot in het veel
voudige, tot in het ziekelijke.
Spr. zou hier een ernstig woord van
waarschuwing willen richten tot de jeugd
aan de Nederlandsche hoogescholen en
universiteiten.
Deze Nederlandsche intellectueelen of
zich intellectueel voelende jeugd speelt
een zeer gevaarlijk spel, waarvan zij de
gevolgen waarschijnlijk niet overziet. Tot
hen zou ik willen zeggen: denkt eraan,
dat de tijd voorbij is, waarin alleen ge
gradueerden of lieden met een universi
taire opleiding in aanmerking kwamen om
posten te bezetten in de leiding van het
volk.
Dat kèn in de toekomst een aanbeve
ling zijn, maar het zal zeker geen voor
waarde meer wezen. De practijk heeft be
wezen, dat het óók kan zonder de jonge
lui, die thans aan de hoogescholen kabaal
maken en de aandacht op zich vestigen...
Die ooren heeft om te hooren. die hoore...
Eiken denkenden geest, eiken werker
met het hoofd, die zijn gaven in dienst
wil stellen van zijn land en zijn volk,
heeten wij van ganscher harte welkom in
onze gelederen. Velen, gaven zich reeds,
velen zullen zich nog geven en wij zullen
hen gaarne ontvangen als goede kamera
den, als gewaardeerde medebouwers aan
den nieuwen staat. Grootsch is de taak,
die wacht, en groot zijn de verplichtingen,
die zij op zich nemen. Maar groot zal ook
hun loon zijn: de dank van een geheel volk,
en voor zichzelf de wetenschap, dat ze
hun plicht hebben gedaan.
En wat kan van de besten onder ons
beters en schooners gezegd worden dan
dit: „Hij heeft zijn plicht gedaan”.
Hedenmorgen is op de spoorlijn den
HaagAmsterdam tusschen Leidschen
dam en Voorburg een ernstig spoor
wegongeluk gebeurd, dat het leven
heeft geëischt van een treinbestuurder,
terwijl verschillende andere personen
verwondingen hebben opgeloopen. De
materieele schade is zeer groot. Men
kan gerust spreken van een ravage.
De lijn is geheel versperd. Hoewel er
met man en macht gewerkt wordt zal
het, naar men ons verzekerde, nog
wel eenige dagen in beslag nemen
voor er op de plaats van het ongeluk
weer treinen kunnen passeeren.
Uit den Haag vertrok hedenochtend een
electrisch voortbewogen kolentrein, samen
gesteld uit een groot aantal wagons. Op
ongeveer zes kilometer voor het station
Voorschoten liep een dèr wielen van een
wagon, behoorende tot het laatste gedeelte
van den trein er af, met het gevolg, dat
de koppeling verbroken werd. De wagon
sloeg om en kwam dwars over de spoor
baan te liggen, de achter hem komende
wagons meesleurend. Eenige minuten,
nadat dit had plaats gehad, passeerde uit
de richting Amsterdam de sneltrein
no. 1105, die om 5.45 uur uit Amsterdam
vertrokken was. Door de duisternis heeft
de wagenbestuurder van dezen trein niet
kunnen zien, dat de lijn versperd was
door den kolenwagen. Met een snelheid
van 100 k.m per uur reed deze trein dan
ook op den kolenwagon in.
Het uitbreken van den oorlog
op 10 Mei
Onmiddellijk bij het uitbreken van den
oorlog op den lOen Mei werden duizenden
N.S.B.’ers gevangen genomen en naar
oude gevangenissen en concentratiekam
pen vervoerd, mannen, vrouwen, grijs
aards, ja zelfs kinderen. Een tiental werd
omgebracht en als de capitulatie niet zoo
snel was gekomen, zouden duizenden zijn
weggesleept naar Engeland of zijn ver
moord. Deze ellende is ons' bespaard ge
bleven. Daarvoor zullen wij altoos dank
baar blijven. Zoo eindigde de eerste pe
riode der beweging.
Op den 15en Mei 1940 was alles weg
waarop ons .volk jarenlang vast gebouwd
had. Het goud was gebracht naar Ameri
ka om de tractementen uit te betalen van
hen, die de wijk hadden genomen. De Re-
geering vond het veiliger om naar Enge
land te verdwijnen. De politieke partijen,
met alles wat er aan hangt, waren plotse
ling onvindbaar
Alle couranten, die jaar in jaar uit de
heilige democratische beginselen met die
pen eerbied hadden verdedigd en geen
kwaad woord er van hadden willen hoo
ren, vertelden plotseling, zonder blikken
of blozen, dat het toch maar goed was, dat
het einde gekomen was, want het was een
verouderd stelsel. Zoo stond daar het
volk van Nederland, verlaten en bedro
gen, zonder regeering, zonder leger, zon
der goud, zonder geloof aan een toe
komst, denkende, dat het einde der we
reld gekomen was.
Het besefte niet en het begrijpt het nu
voor een groot deel nog niet, dat het
wel een gevoeligen klap had gekregen,
maar dat tegelijkertijd de deur geopend
werd, die toegang geeft tot een toekomst,
die, vergeleken bij het heden, zal zijn als
een schoone zonsopgang na een storm-
achtigen, donkeren nacht.
Dat die toekomst er is, dat ons volk
zich zal kunnen herstellen, dat is moge
lijk, omdat in de voorafgaande jaren met
moeite en zorg een kern is ontstaan van
tienduizenden mannen en vrouwen, die
een open oog hebben voor de wereldrevo
lutie van heden.
In 1937 heb ik gezegd: „Zonder de
N.S.B. heeft dit volk geen toekomst
meer.” Wij allen zijn daarom gehoond. Nu
beleven wij de vervulling. Inderdaad, zon
der de N S B. zou dat volk geen toekomst
meer hebben. Maar er is een N.S.B., er
zijn tienduizenden nationaal-socialisten in
Nederland en daarom zal ons vaderland
niet uit de rij der staten en zal ons volk
niet uit de rij der volkeren verdwijnen,
maar een plaats krijgen in het nieuwe
Europa, het Europa, dat Adolf Hitler en
Benito Mussolini met honderdduizenden
getrouwen bezig zijn te vormen met
groote offers van goed en bloed.
Drie beschuldigingen
Dat ons volk dit niet inziet, is het ver
schrikkelijke gevolg van jarenlange, sy
stematische ophitsing en misleiding. Nog
altijd zijn er duizenden volksgenooten,
die denken, dat wij den godsdienst wil
len uitroeien, dat wij kapitalisten-knech-
ten zijn en dat wij ons land willen ver
raden. Na alles, wat men ons in den
loop der jaren heeft aangewreven en in
de schoenen geschoven, zijn deze drie be
schuldigingen nu nog overgebleven. De
ongerijmdheid daarvan is niet moeilijk
aan te toonen.
Wij zouden dan den godsdienst willen
uitroeien. De waarheid is ,dat in ons land
in 1920 een half millioen onkerkelijken
waren en tien jaar later niet minder dan
1.2 millioen. De oorzaak daarvan is, dat
de kerken zich vereenzelvigd hebben met
het. kapitalisme en de democratische poli
tiek. Er zijn pastoors en dominé’s, die
het zoo druk hebben met het beheeren
van goederen en het commandeeren van
vereenigingen, dat zij voor hun roeping
geen aandacht meer hadden. Als het ka
pitalisme de kerk aan de voorzijde bin
nenkomt, gaat de godsdienst aan de ach
terzijde er uit
De politieke partijen losten haar ver
kiezingsbeloften nimmer in. Ons volk is
daaraan gewend. Men meent, dat het niet
anders kan. Maar het beste deel van ons
volk leert thans begrijpen, dat het wel
anders kan, dat het anders moet,
Nederland weer gezond worden.
In het nationaal-socialistische Neder
land zal er vrijheid zijn van godsdienst
en bescherming van de christelijke gods
diensten in zijn kerken. Het onderwijs zal
de eenheid der natie en de godsdienstige
belangen der leerlingen dienen.
Wij bedelen om niemands gunst maar
zeggen tot het geheele volk: in onze ran--
gen is plaats voor allen, die van goeden
wille zijn, tot welke godsdienstige gezind
ten zij ook mogen behooren.
Van medevSerking aan den opbouw in
Nederland wordt niemand uitgesloten dan
zij, die door onwil of vastgeroest wan
trouwen zichzelf uitsluiten.
De tweede beschuldiging is: wij zou»
den kapitalistenknechten zijn.
De waarheid is dat onder het libera
listisch systeem, onder het systeem van
de z.g. vrijheid er maar een vrijheid was,
n.l. de vrijheid om zich te verrijken ten
koste van het volk. Hoe meer vrijheid, des
te meer uitbuiting. Het gaat er om het
egoïsme, de brute zelfzucht, te onderdruk
ken en den gemeenschapsmensch te vor
men. Dat moet ieder bij zichzelf beginnen
maar in sterk verband gaat dat beter
Het nationaal-socialisme is niet geko
men om de rijken rijker
armer te maken, maar
gerechtigheid te doen aan <Je
massa der eerlijke trouwe werkers,
hun geheele leven lang niets d5ri
gen en ontberingen kenden.
De arbeid is ons fundament, de eer van
den arbeid is onze eer, de belooning van
den arbeid zal rechtvaardig zijn en vreug
de zal er zijn na den arbeid.
Gij allen weet, dat ik in September door
den Führer ben ontvangen. Sprekende
over het socialisme zeide hij een paar
jaar geleden een zeer gróót modern
oceaanschip te hebben bezichtigd.
De prachtige verblijven der passagiers,
de eetzalen, de salons, alles ongelooflijk
mooi. Slechts op zijn herhaald aandringen
werden hem de verblijven voor de be
manning getoond, 'die zagen er zoo uit,
dat er wat gezwaaid heeft Hoe juist was
zijn opmerking:
Ziet wanneer het een visschersscheep-
je betreft of een onderzeeboot, dan is het
niet erg, dat men zich behelpen moet,
want dan moeten allen zich behelpen.
Maar wanneer het gaat om een zee
kasteel. met de grootste luxe voor de
passagiers, dan eisch ik behoorlijk gerief
voor de bemanning, mijn volksgenooten,
door wier arbeid het geheele mechanisme
functionneert. Zoo sprak Hitler.
Ons volk heeft sterke scheepvaartmaat
schappijen noodig, de nationaal-socialis
tische regeering van straks zal er achter
staan en of de directeur al of niet natio-
naal-socialist is, laat spr. steenkoud, maar
de manschappen zullen behoorlijke ver
blijven hebben en hun vrouwen en kin
deren aan den wal kunnen gerust zijn een
geheel volk staat achter de mannen, die
op zee hun plicht doen.
Spr. betoogde voorts, dat socialisme is:
gerechtigheid brengen aan een volk, ar
beid, levensvreugde, levensblijheid, ge
borgenheid in eigen volk. Daarom is er
maar een socialisme dat echt is en dat
is nationaal-socialisme, het volksche so
cialisme.
En tenslotte de derde beschuldiging:
Wij zouden ons land willen verraden.
Een oogenblik staat men verstomd over
zooveel kwaadaardigheid. Het is toch zoo
eenvoudig om ook op dit punt de waar
heid te zien, die zoo volkomen anders is.
Een feit is, dat de democratie in Neder
land zich één gevoelde met Frankrijk en
Engeland. Tot het laatste oogenblik voor
de capitulatie op den 15en Mei toe, is
ons volk wijs gemaakt, dat Engeland onze
groote vriend en beschermer is.
De hulp van Engeland aan ons volk
heeft bestaan, in het in brand steken
van benzinetanks, pogingen tot vernieling
van de sluizen van IJmuiden en het bom-
bardeeren van burgerbevolking buiten
militaire doelen.
Landverraad is het om met de Engel-
schen, die drie honderd jaren hebben be
wezen de vijanden van ons volk te zijn,
te heulen en te probeeren hen te helpen
om het vaste land van Europa, waarvan
Nederland toch deel uitmaakt, in een
chaos te storten.
Als de Unie-mannen hun zin kregen, en
Engeland zou winnen, wat zou er dan
voor ons volk bereikt zijn? Niets anders
dan de chaos en bolsjewisme.
Wij zijn jaar in jaar uit solidair ge
weest met het nationaal-socialisme en fas
cisme in Duitschland en Italië, omdat wij
weten dat alleen deze solidariteit de
grondslag kan zijn voor een Europa, dat
zich kan handhaven.
Het gaat om heL bestaan van Europa in
de eerstvolgende honderd jaren. Dit is al
leen verzekerd als de Europeesche volke
ren elkander verstaan en met elkander
samenwerken. En wie zijn eerder en wie
zijn meer op elkander aangewezen voor
deze samenwerking dan de Germaansche
volkeren in Duitschland, de Nederlanden,
Zweden, Noorwegen, Denemarken? en
door wien zou die samenwerking beter ge
smeed kunnen worden dan door den man
die voor het geheele Germanendom een
gave Gods is, die misschien maar eens in
de duizend jaren verschijnt? Adolf Hitler.
Doen wij iets tekort aan ons zelfbe
wustzijn als Nederlanders, aan onze
trots, aan onze fierheid, als wij ons in
zetten voor eerlijke, broederlijke samen
werking tusschen de Germaansche volke
ren. die zijn van eenen bloede Integen
deel.
Van 1914 tot 1918 hebben wij ons moe
ten laten schoppen van rechts naar links
en van links naar rechts, om in 's he
melsnaam den oorlog te vermijden. Nu
kon de oorlog niet vermeden worden, om
dat deze oorlog een Europeesche revolu
tie is. Daarom heeft een klein volk de
keuze tusschen volkomen machteloosheid,
dus tot afzakken tot een knechten-volk
of tot een verbond met andere volken,
van hetzelfde ras en met dezelfde levens
houding. Doelbewust hebben wij natio
naal-socialisten gekozen. Wij willen niet
afzakken tot een machteloozen knechten
staat. Wij willen zoo sterk en zoo levens
krachtig mogelijk toetreden tot den bond
der Germaansche volkeren en wij danken
God, dat deze mogelijkheid voor ons zal
openstaan. ^Maar laten wij goed begrij
pen, dat dit alleen mogelijk is voor een
nationaal-socialistisch Nederlandsch volk.
dat zich volkomen lotsverbonden weet
met de andere Germaansche volkeren.
Afgeloopen zal het dan zijn met het
tijdperk van plooien, schikken, afwegen
en kruipen, alle gevolgen van de mach
teloosheid, maar èn moed èn trouw zul
len er voor in de plaats komen, in het
volle besef van ons nieuwe kunnen en
willen. De oude durf zal terugkeeren. Dit
is de weg, dien wij nationaal-socialisten,
met vastberaden stap gaan. Een enorme
opbloei zal het gevolg zijn niet alleen
materieel, omdat gansch Europa tot ae
Russische grens voor ons zal openstaan,
maar vooral uit cultureel oogpunt.
Zóó ziet ons landverraad er uit. De Ne
derlandsche Unie is opgericht tegen het
nationaal-socialisme officieel is door de
heeren verkondigd, dat de N.S.B. volks
vijand no. 1 is. Oorlogsverklaring. Prach
tig, daar heeft spr. niet op tegen. Het is
een uitstekende verzamelplaats voor alle
reactionnairen en vijanden van het na
tionaal-socialisme. Wat zou ik moeten be
ginnen, als al die lieden in de N.S.B.
waren gegaan Spreker is een princi
pieel tegenstander van een mengsel van
water en vuur. De combinatie van pluto
craat en nationaal-socialist smaakt nie
mand. In de N.S.B. verzamelen zich al de
genen, die den nieuwen koers willen, in
de Unie allen, die reactionnair zijn. De
eene gaat vooruit en zegt „Hou zee”.
De andere tracht zich vast te houden
aan den stroohalm van Engeland's toe
komstige overwinning en zegtHou vast.
Wij. aldus ir. Mussert. gaan nu ons
tiende jaar in. In Januari van dit jaar
heb ik voorspeld, dat het jaar 1941 voor
de N.S.B. het zwaarste jaar van haar be
staan zou zijn en de vervulling daarvan
is gekomen. Het tiende jaar moet het jaar
der overwinning zijn. De tiende verjaar
dag van de N.S.B. moet gevierd worden
door het geheele volk, ook door de hon
derdduizenden, die nog terzijde staan,
omdat zij niet begrijpen. In negen jaren
van harden strijd hebben wij elkander
gevonden en wij blijven elkander trouw,
trouw in onzen strijd voor de wederge
boorte van ons volk, trouw aan onzen
vasten wil om de sociale gerechtigheid te
i brengen aan ons volk, trouw aan den ar
beid. Trouw tot in den dood. Houzee
Langdurig applaus volgde op deze rede,
i De samenkomst werd afgewisseld met
geen mooier leven denkbaar, dan een le
ven in dienst van idealen.
Wij zijn begonnen als idealisten en ons
idealisme blijven wij getrouw, want wij
willen niet iets bereiken voor ons zelf,
maar voor ons volk, dat wij liefhebben,
dat wij tot bloei en welvaart willen bren
gen op den eenig mogelijken grondslag
de goddelijke gerechtigheid, waarnaar
wij getrouwelijk zullen streven.
De belangrijkste feiten
Spr heeft hier niet den tijd en de ge
legenheid om de geschiedenis der bewe
ging uitvoerig te schilderen. In enkele
lijnen schetste hij de belangrijkste feiten,
herinnerend aan de stichting van de
N.S.B., einde 1931, te midden van de
hoogste macht der democratie. Einde
1933, twee jaar later, hadden Colijn en
Deckers, in naam van vrijheid, democra
tie en gerechtigheid, verboden voor
ambtenaren en militairen uitgevaardigd,
dus den burgeroorlog afgekondigd tegen
de N.S.B.'
Weer twee jaar later, 1935, gaf de ver
kiezing, de eerste waaraan wij deelna
men, een resultaat van 300.000 stemmen
of 8 pCt. Een ongelooflijk succes, ver
kregen niettegenstaande alle terreur. Toen
kwam de krachtproef, einde 1935, door
den oorlog ItaliëAbessynië. Totdien
hadden wij ons weinig of geen reken
schap gegeven van het rassenvraagstuk
en van de lotsverbondenheid van alle na-
tionaal-socialisten en fascisten in geheel
Europa. Daar viel plotseling de knuppel
in het hoenderhok.
Men verklaarde ons on-Nederlandsch,
men zeide. dat wij ons zelf buiten het
volk hadden geplaatst. Maar de waarheid
was. dat wij ons karakter toonden, dat
wij lieten zien onwrikbaar te gelooven in
een nationaal-socialistisch en fascistisch
Europa.
Weer is het twee jaar verder. Na de
Abessijn.sche affaire wisten de heeren,
waar zij aan toe waren. De verkiezing
van 1937 stond in het teeken allen tegen
één: vernietigt de N.S.B. Het gelukte
den aanhang terug te drukken tot 170.000
stemmen.
De verkiezing van het voorjaar van
1939 zou bewijzen, dat wij overleden wa
ren. Men was zoo goed ons te voorspel
len, dat wij nog maar 1 pCt. zouden be
reiken. Het kwam anders uit Weer 4pCt.
Niet vernietigd, niettegenstaande door de
tegenstanders elke norm van fatsoen,
zooals zij het zelf uitdrukten, terzijde was
gestelt. De N.S.B. was een klont in de
pap en bleef het. Onverteerbaar voor de
democratie. z.
Toen is het duivelsche denkbeeld geko
men om de nationaal-socialisten door
moord en doodslag te vernietigen bij het
uitbreken van den oorlog, die de macht
hebbers als goede bondgenooten van En
geland verwachtten
Ter herdenking van het feit, dat ir.
A. A. Mussert negen jaar geleden te
Utrecht de Nationaal-Socialistische Be
weging stichtte is Zaterdagmiddag al
daar, op den stichtingsdatum, een
groote bijeenkomst gehouden in het ge
bouw der groenten- en vruchtenveiling
aan de Croezelaan.
Tot deze bijeenkomst hadden toegang
die leden der N.S.B., die meer dan vijf
jaren lid zijn en wier bewijs van lidmaat
schap een nummer van ten hoogste 10.000
draagt. Naar schatting waren 8000 perso
nen in de grootste vergaderruimte, over
welke de stad Utrecht beschikken kan
aanwezig De hal was geheel gevuld; zij
was met slingers van dennegroen en vele
vlaggen in de rood-zwarte en oranje-wit-
I blauw getooid. Boven het podium, waar
van de balustrade met bloemen was ge
sierd stonden de woorden: „Godsvertrou
wen vaderlandsliefde, arbeidseer.” Ter-
weerszijden hiervan waren Nederlandsche.
Vlaamsche, Zuidafrikaansche naast Duit
sche en énkele andere buitenlandsche
vlaggen opgehangen.
Voor het podium waren plaatsen gere
serveerd voor eenige hooge Dyitsche
autoriteiten en vertegenwoordigers der
Duitsche nationaal-socialistische organi
saties, en voor leden der N.S.B., wier
stamboeknummer beneden de 1000 was.
Voor het gebouw, dicht bij den i 'gang
naar het veilingterrein stonden de eere-
veldels der W A. en S.S. opgesteld. Deze
werden door ir. Mussert, den leider der
N.S.B., en Oberdienstleiter Oechsle, bij
hun aankomst geïnspecteerd.
Openingsrede ir. C. J. Huygen
Om 3 uur opende ir. C. J. Huygen
secretaris-generaal van het hoofdkwar
tier der N.S.B., de bijeenkomst met een
toespraak, waarin hij o.m. het volgende
zeide:
Het is vandaag precies negen jaren ge
leden, dat Mussert en van Geelkerken
de Nationaal-Socialistische Beweging in
Nederland stichtten en bij deze gelegen
heid heeft de leider de eerste tiendui
zend strijders uit de beweging ppgeroe-
pen, om te getuigen vah hun onwrikba-
ren wil dit goede, Nederlandsche volk,
dat wij lief hebben met geneel ons hart,
voor te blijven gaan op den weg naar het
nationaal-socialisme.
Wij weten, dat wij zullen blijven strij
den, totdat wij de ziel van ons volk heb
ben gewonnen voor ons ideaal, al zou het
nog jaren moeten duren. Wij zijn er ons
volkomen van bewust, dat onze overwin
ning de noodzakelijke voorwaarde is voor
het verkrijgen van een vrij’Nederlandsch
volksbestaan en van een eervolle plaats
in de rij der Germaansche volkeren in
het nieuwe Europa, dat doet den mach
tigen wil van den Führer van het
Groot-Duitsche Rijk in deze dagen wordt
gebouwd.
Het is daarom, dat ik met groote
vreugde onze Duitsche gasten hier be-
groet, meer in het bijzonder den Sonder-
beauftragten des Stel 1 ver tr eters des
Führers, Oberdienstleiter Oechsle en den
Leiter der Arbeitsbereichs der N.S.D A.P.
I in den Niederlanden, Oberdienstleiter
Schmidt en andere hooge vertegenwoor-
digers van de National-Sozialistische
I Deutsche Arbeiter Partei, de Weermacht
en van de Duitsche Overheid hier te
I lande. Zij zijn hier als onze kameraden
gekomen om tegenwoordig te zijn bij
deze plechtigheid, die naast ons verlan
gen naar éénwording van allen van Neer-
lands stam, getuigenis zal afleggen van
onze lotsverbondenheid met bet Duitsche
volk.
Tot deze gasten richtte ir. Huygen
vervolgens enkele woorden in het
Duitsch,, waarna hij de bijeenkomst voor
geopend verklaarde.
Vervolgens kwamen de leden van den
staf en daarna de leider der N.S.B., wien
een langdurig en enthousiast „Hou zee”
werd toegeroepen, de zaal binnen.
Ir. Mussert was vergezeld van zijn
plaatsvervanger, den heer C. van Geel
kerken, en deze beiden werden gevolgd
door den adjudant van den leider, mr.
dr. H. A. J. Kessler en jhr. D. de Blocq
von Scheltinga, hoofd van de afd. Alge
meene zaken van het hoofdkwartier en
organisator der herdenkingsbijeenkomst
Vervolgens werd met het gebruikelijke
ceremonieel de bloedvlag der beweging
binnengedragen.
Rede van den heer van Geel
kerken
De heer C. van Geelkerken, hierna
het woord verkrijgend, bracht allereerst
in herinnering, dat negen jaren geleden
de N.S.B. haar strijd had aangevangen
Toen kwamen we voor de eerste maal
in Utrecht samen.
Het nationaal gevoel was ingezonken
en van die inzinkingen gaf spreker een
enkel voorbeeld Toen het feit werd her
dacht, dat honderd jaren geleden van
Speyck den heldendood stierf, voer ter
sluiks een oorlogsschip de Schelde op om
op de plaats, waar van Speyck’s schip
was geëxplodeerd, heimelijk een krans te
laten vallen. Tersluiks, omdat anders de
Belgische regeering zou worden geprik
keld.
Verder herinnerde spreker aan het ge
beurde met de „Zeven Provinciën”. Zoo
I was een suffe geest bij ons volk ingeslo-
pen. Thans willen de anderen nationaal en
°ok sociaal zijn. Doch waarom waren zij
het negen jaar geleden niet?
In die dagen stond Mussert op om den
strijd voor het nationaal bewustzijn van
,ons volk te beginnen. Slechts weinigen
gaven aan zijn eersten oproep gehoor. La
ter kwamen zij bij honderden, bij duizen
den. Mussert richtte zich tot alle Neder-
A^erS Eur0Pa’ Amerika, Afrika en
Gebleken is in ieder geval, dat in ons
volk een kern van nationaal-socialistisch
gevoelenden aanwezig was, en dat is ons
'jooral duidelijk geworden toen we op
Jon moordkamp van de democratie in
dekken.
Hier is iets geboren en gegroeid, dat
n°oit meer kapot kan gaan.
Ce toekomst, zoo ging spreker verder.
s aan ons. Nog zijn duizenden nationaal-
socialistische Nederlanders in Indië ge-
"derneerd, maar wij weten, dat wanneer
straks de vlag met het kruis van St.
~corge neer'ginkt, de heerschappij van
L?.?e tegenstanders op hetzelfde oogen-
““k geëindigd zal zijn.
"ij hebben ons moeten ontworstelen
°an de democratie en we hebben den
oand van het bloed en de stem van het
*,as doen zegevieren. Wij hebben een
ereschuld aan Hitler en het Duitsche
r'Jk. aan wiens strijd wij ons aandeel
‘Uilen leveren. Negen jaren geleden gin-
n Mussert en spreker samen naar de
Forste N.S.B.-vergadering in een lokaal-
Je aan het Domplein. Daar waren een
jCtttal arbeiders bijeen. Na afloop zeide
?*ussert Als ik goed zie. waren er twee
die vermoedelijk wel lid zullen wor-