de N.S.B. van Bijeenkomst te Utrecht Haagsche Courant van Maandag 16 December 1940 STADSNIEUWS NEDERLANDSCH-INDIE Ter herdenking het bestaan negenjarig van Ernstig spoorwegongeluk onder Leidschendam een RECEPTIE A. H00GH1EMSTRA TWEEDE COLLECTE WINTER HULP NEDERLAND JONGETJE DOOR AUTO AANGEREDEN DE HANDELSBESPREKINGEN TUSSCHEN JAPAN EN NED.-1NDIE Rede van ir. A. A. Mussert VIERDE BLAD, PAGINA 1. KERSTGESCHENKEN VOOR VERPLEEGDE NEDERLANDSCHE MILITAIREN Oproep van collectanten Sneltrein reed met een vaart van 100 k.m. op een goederenwagen Rede van ir. A. A. Mussert I Wagenbestuurder gedood enkele wil Het stoffelijke overschot van den heer K. Sikkema, wiens overlijden we Zaterdag hebben gemeld zal morgenochtend om 11.15 uur worden teraardebesteld op de begraafplaats Nieuw Eik en Duinen. Daarna sprak de leider der N.S.B.ir. A. A. Mussert. Hij herinnerde aan de ne gen jaren van ingespannen arbeid, van roeien tegen den stroom, van talrijke moeite en zorgen, maar ook negen jaren van voldoening over het standhouden Wi hebben gehouden het politieke Narvik van het Westen. Kennissen, vrienden, familieleden gin gen heen, maar duizenden kameraden kwamen daarvoor in de plaats. En er is GEEN AUDIËNTIE-COMMISSARIS VAN E PROVINCIE ZUIO-HOLLAND. De minister van Staat, commissaris van de provincie Zuid-Holland, is verhinderd Vrijdag 20- dezer audiëntie te verleenen. TERAARDEBESTELLING K. SIKKEMA. Zeer groote belangstelling De receptie, die Zaterdag j.l. ter gele genheid van het 25-jarig voorzitterschap van den Ned. Kath. Grafischen Bond, afd. den Haag, van den heer A. Hoog- hiemstra, in het „Zuid" werd gehouden, was buitengewoon druk bezocht. De receptiezaal was keurig met palmen versierd. De jubilaris, omringd door zijn kinderen en het afdeelingsbestuur, had van verscheidene groepen der grafissche gemeenschap bewijzen van sympathie in ontvangst te nemen. Diverse besturen zonden vertegenwoor digers, die hun gelukwenschen vergezeld deden gaan van bloemen en geschenken. Vesrchillende commissies verschenen, terwijl van patroonszijde groote belang stelling werd ondervonden en hartelijke woorden werden gesproken. Een groot aantal bloemstukken werd voor en tijdens de receptie bezorgd. Het hoofdbestuur van den Ned. Kath. Graf. Bond was in zijn geheel vertegen woordigd en huldigde den jubilaris voor zijn groote verdiensten. Tijdens de recepti voor de leden der afdeeling deed de vice-voorzitter van de afd. den Haag, namens alle leden, een groote boekenkast overhandigen,- terwijl de collega’s bestuursleden nog een prach tige sigarenkoker offreerden. Van de gelegenheid voor de leden om den jubilaris te feliciteeren, werd een zeer druk gebruik gemaakt en daarna bleef men nog eenigen tijd onder gezel- ligen kout bijeen. AAN WELKE ADRESSEN TE ZENDEN? Er blijkt in kringen van vele particu lieren het voornemen te bestaan om den gewonden en nog in verpleging zijnden Nederlandschen militairen met Kerstmis een bescheiden geschenk aan te bieden. De vraag wordt daarbij echter gesteld, aan welke adressen deze geschenken moeten worden gezonden. Zij zijn de vol gende: Militair Hospitaal hier ter stede; Mili tair Hospitaal Utrecht, dat het centrum is voor de verplegende oorlogsinvaliden en het „Karéol” te Aerdenhout. Het huis Nijevelt zal met de Kerstdagen onbezet zijn omdat de daar verblijvende militairen van vóór Kerstmis tot begin Januari met verlof zijn. Tijdens vervoer naar ziekenhuis overleden Zaterdagmiddag te ongeveer 5 uur is op den Loosduinscheweg, nabij de Kam- perfoeliestraat de 9-jarige jongen J. G. S„ wonende in de Begoniastraat, toen hij daar onoplettend op zijn fiets reed, door een passeerende auto aangereden. De Ge neeskundige Dienst bracht den jongen naar het ziekenhuis aan den Zuidwal, doch bij aankomst aldaar bleek hij reeds te zijn overleden. Nieuwe Japansche gedelegeerde naar Batavia TOKIO, 15 December. (Domei.) Het ministerie van Buitenlandsche Zaken heeft medegedeeld, dat de consul Mijosji, de kapitein-ter-zee J.osjida en Tsoetsoemi, secretaris aan het ministe rie van Overzeesche Zaken, naar Ba tavia zullen worden gezonden als leden van de delegatie die onder leiding van Josjizawa staat. De plaatselijke pl.v. directeur ’s-Gra- venhage brengt in herinnering, dat de tweede inzameling van Winterhulp Ne derland op de volgende dagen zal worden gehouden Vrijdag 27 December 1940 hui zencollecte, van 10 tot 11 en van 2 tot 5 uur Zaterdag 28 December 1940 straat- collecte van 9 tot 1 en van 1 tot 5 uur. Bij de eerste inzameling gaf de Haag- sche burgerij blijk van groote offervaar digheid. Verwacht mag worden, dat ook de tweede collecte een succes zal wor den, mits het niet ontbreekt aan mede werkers voor het binnenhalen van den oogst, die reeds te wachten ligt. Geeft u daarom in grooten getale op als collectant. Wie geen gelegenheid heeft beide dagen mee te werken, melde zich aan voor één dag of desnoods een halven dag. Er is gelegenheid zich te melden aan het plaatselijk bureau, Drie Hoekjes 3, op Dinsdag 17 December, van 10 tot 12 en van 2 tot 5 uur en op Woensdag 18 December van 10 jot 12 uur. Burgers van den Haag, laat de u ge boden gelegenheid uw noodlijdende land- genooten in dezen zoo uiterst zorgzamen tijd te helpen, niet voorbijgaan. muziek en gemeenschappelijken zang. De heer Adr. van Hees declameerde eenige bekende N.S.B.-gedichten, o.a.„De trommels van Mussert’’. Bij den uitgang werd aan alle aanwe zigen een groot, geschetst portret van den leider der N.S.B. overhandigd. NÉDERLANDSCHE VEREENIGING VAN BIBLIOTHECARISSEN. Gisteren heeft de Nederlandsche Ver- eeniging van Bibliothecarissen een zeer druk bezochte bijeenkomst gehouden in de bibliotheek van het Vredespaleis. De voor middag was gewijd aan de uitgestelde algemeene jaarvergadering, waarin de aftredende voorzitter, dr. H. de Buck (Groningen) als zoodanig werd opgevolgd door dr. ir. A. Korevaar (Delft), die reeds in het bestuur zitting had, terwijl de open gevallen plaats vervuld werd door ver kiezing van dr. J. H. Kernkamp (’s-Gra- venhage) tot bestuurslid-commissaris. In de na een gemeenschappelijken koffiemaaltijd gehouden winterbijeenkomst sprak de heer M. Eisen (’s-Gravenhage) over „Verdwijnend mannelijk leeszaal- personeel” en gaf de heer J. E. van der Pot (Rotterdam) een uiteenzetting van de plannen tot wederoprichting van het ver loren gegane Rotterdamsche leeskabinet. Van de vervolgens geboden gelegenheid tot bezichtiging van de bibliotheek van het Vredespaleis maakten velen gebruik. JUBILEUM A. SCHOENMAKERS Op 17 December herdenkt de heer A. Schoenmakers, drukker, het feit, dat hij 40 jaar werkzaam is bij de N.V. Boek en Kunstdrukkeren v.h. Mouton en Co., alhier. VERSPREIDING VAN ANTI-JAPAN- SCHE VLUGSCHRIFTEN BATAVIA, 16 December. (Domei,)' De politierechter heeft twee Neder landsche jongelieden wegens het ves- spreiden van anti-Japansche vlug schriften te Bandoen veroordeeld tot twee weken gevangenisstraf. STICHTING VOOR KINDERSTUDIE. De Stichting voor Kinderstudie hield Zaterdagmiddag in het Nederlandsch Lyceum aan de Willemstraat een bijeen komst, waarin dr. K. Kuypers uit Naarden sprak over „Geschiedenis, geschiedenis wetenschap en haar vormende waarde”. Na afloop van zijn voordracht beant woordde dr. Kuypers nog eenige vragen. Morgenmiddag zal dr. M. G. Rutten in het Gebouw de Ruyterstraat 67 voor de Volksuniversiteit spreken over ,JDe Vechtplassen’’, waarbij hij zal be handelen de geographische ligging, ont staanswijze en de flora en fauna, toege licht met lichtbeelden uit de vier jaar getijden. De klap van de botsing was tot ver in den omtrek te hooren. De motorwagen en het eerste rijtuig vlogen de hooge spoor baan af. Eerstgenoemde wagen kwam dwars over de breede sloot te liggen. Met het voorstuk boorde deze zich diep in den grond van dé weide aan de over zijde. De wagen werd geheel ingedeukt, De bestuurder, van I., werd door den hevigen schok vrijwel op slag gedood Hoe hevig de botsing geweest is, blijkt voorts uit het feit, dat de tweede wagon, die met zijn achterstuk in de sloot kwam te liggen in een S-vorm werd gedrukt De voor- en de achterzijde van "t rijtuig werden grootendeels vernield, terwijl het onder stel geheel van den wagon werd afge scheurd. De grond van den spoordijk werd over een lengte van tien meter geheel omgewoeld. De andere wagons schoven door de groote vaart, waarmee de trein op den kalenwagon botste, nog een eind r over de rails voort. Het derde rijtuig be kwam ook aanzienlijke schade en kwam dwars over de rails te staan. Eenige masten van de bovenleiding knapten af en werden een eindweegs mee gesleurd. De andere rijtuigen schoten uit de rails. Zij werden minder ernstig be schadigd. Vele ruiten werden echter ver splinterd. Het mag een groot geluk ge noemd worden, dat zich slechts weinig rei zigers in den trein bevonden. Zoo spoedig mogelijk was geneeskundige hulp ter plaatse. Slechts met zeer groote moeite slaagde men er in het lijk van den treinbestuur der uit den motorwagen te halen. Eenige reizigers hadden snijwonden bekomen. Zij konden ter plaatse verbonden worden. Met de opruimingswerkzaamheden werd dadelijk een aanvang gemaakt. De gewonden zijn per goederentrein naar den Haag vervoerd. De overige reizi gers begaven zich te voet naar het station Laan van Nieuw Oost-Indië. Het reizigersverkeer tusschen den Haag en Amsterdam werd vandaag voor wat be treft het baanvak den HaagLeiden be diend door de N.Z.H.T.M Deze maat schappij heeft een aantal trams jngelascht, zoodat om de tien minuten een tram van Voorburg en Leiden vertrok. Om 7.39 ver trekt de laatste tram uit Voorburg. BIJBELMIDDAG VAN HET NEDER LANDSCHE BIJBELGENOOTSCHAP Woensdag a.s. wordt in de Zuiderkerk, Flackstraat 2a, door het Nederlandsche Bijbelgenootschap een bijbelmiddag ge houden. Diverse uitgaven van het Genootschap zullen er te zien zijn. Ds. D. E. Boeke uit Amsterdam en secretaris van het Genootschap voor het binnenland zal een toelichting geven. Het openingswoord wordt uitgesproken door dr. J. P. de Bie, Ned. Hervormd predikant te dezer stede en voorzitter der Haagsche afdeeling; ds. P. Nomes, 2e voorzitter der afdeeling zal het samenzijn sluiten. De afdeeling ’s-Gravenhage beschouwt deze samenkomst als haar algemeene vergadering, waarin verschillende mede- deelingen zullen worden gedaan, ook over uitbreiding van het bestuur, doch ook belangstellende buitenstaanders zijn wel kom. den. Geloof jij, dat het Nederlandsche volk vertrouwen in mij zal krijgen zoo vroeg Mussert toen aan spreker. Toen heeft spr. geantwoordDat geloof zal eens het deel zijn van tienduizenden, ja honderdduizenden. Langdurig applaus volgde op deze rede. Begroeting door de Duitsche gasten Hierna sprak Oberdienstleiter Oechsle als vertegenwoordiger van den Stellver- treter van den Führer. Hij dankte voor de uitnoodiging tot bijwoning dezer her denkingsbijeenkomst, welke invitatie de heer van Geelkerken hem persoonlijk had gebracht. De leiter des Arbeitsbereichs der N.S.DA.P., de heer Schmidt, bracht ver volgens de groeten en den dank van den Rijkscommissaris over en schetste in een* korte toespraak de lotsverbondenheid tus schen het Duitsche en het Nederlandsche volk. en de armen is gekomen om groote die zor- Rede van den heer Wouden jerg De heer H. J. Woudenberg, hoofd van de afdeeling arbeiderszaken van het hoofdkwartier der N.S.B. en commissaris van het Nederlandsch Verbond van Vak- vereenigingen, constateerde, dat Mussert 9 jaren geleden met het wachtwoord „nationaal-socialisme" het Nederlandsche volk opriep en dat hij trouw op zijn post was gebleven, ondanks allen tegenstand, die de nationaalsocialisten het meest ge hate volksdeel deed worden. Men heeft niet alleen ons, maar ook onze vrouwen en kinderen beschimpt, onze leden uit de, vakverbonden geroyeerd en onze zonen onwaardig bevonden om een rang in het leger te bekleeden. Men heeft ons uitge scholden voor landverraders en ons ten slotte opgepakt en opgesloten. Doch wat zou er van ons volk gewor den zijn, indien op dien historischen dag in December 1931 Mussert en van Geel kerken de N.S.B. niet hadden gesticht Thans leven wij in de voor ons, Neder landers, hoopvolle verwachting, dat de zegepraal van de Duitsche wapens de overwinning op het godvergeten kapita lisme zal brengen. Door onze offers zijn wij de dienaren van ons volk geworden en wij rtioeten thans ons volk leiden naar de nationaal- socialistische volksgemeenschap. Aan die vorming, zoo eindigde spreker, werken wij allen. Rede van den heer A. J. Spelt De heer A J.* Spelt sjrak namens de Nederlandsche boeren. Hu zeide o.a., dat hij voor ruim tien jaren den strijd voor vrijmaking van ons agrarisch volksdeel had aangebonden Hij herinnerde aan de richtlijnen, welke de leider betreffende de volkshuishouding in het programma heeft aangegeven en zeide, dat 't thans zoover is, dat de eerste teekenen erop beginnen te wijzen, dat de leuze: boerenland in boerenhand verwezenlijkt zal worden. Hij herinnerde aan de door den Regee- ringscommissaris enkele dagen geleden afgekondigde verordeningen. Nu ook hier in ons eigen vaderland de nationaal-socialistische staat staat gebo ren te worden, zal ook voor ons de tijd aanbreken, dat wij inderdaad de plaats zullen innemen, welke ons als verzorgers van onzen bodem en ons volk toekomt. De strijd is nog niet voor ons geëin digd. Eigenlijk staan wij nu pas aan het begin van onzen strijd, want wij zullen ons geheele volk, en in het bijzonder on ze plattelandsche bevolking, moeten door dringen van den nationaal-socialistischen geest, opdat de schoone Nederlandsche spreuk „Eén voor allen en allen voor één” inderdaad verwezenlijkt wordt in ons eigen volk. Spr. riep tenslotte het agrarisch volk van Nederland op om zich als één man achter den leider Mussert te stellen. Rede van den heer S. Plekker De heer S. Plekker, gemachtigde van den leider voor Noord-Holland, zeide o.a.: Toen ik, het is nu alweer geruimen tijd geleden, van den leider de opdracht kreeg mij te belasten met de propaganda onder de intellectuelen, heb ik deze opdracht beschouwd als een der lastigste, mij ooit gegeven. Ik geloof niet, dat ik mij aan overdrijving schuldig maak, wanneer ik meen te moeten constateeren. dat, ten eer ste alles, dat zich als intellectueel aan dient, het bij lange na nog niet is en ten tweede, dat deze zoogenaamde intellec- tueelen wel tot de moeilijkste elementen in on<g samenleving mogen worden ge rekend. Van huis uit is de Nederlander critisch en afwijzend. Hij is geneigd een koele houding aan te nemen tegenover al wat hem nieuw is, meestal is hij behou dend van aard. Doch zoodra deze Neder lander zich bovendien nog intellectueel meent te mogen noemen, dan stijgen deze hoedanigheden, die misschien op zichzelf nog niet zoo slecht zijn, tot in het veel voudige, tot in het ziekelijke. Spr. zou hier een ernstig woord van waarschuwing willen richten tot de jeugd aan de Nederlandsche hoogescholen en universiteiten. Deze Nederlandsche intellectueelen of zich intellectueel voelende jeugd speelt een zeer gevaarlijk spel, waarvan zij de gevolgen waarschijnlijk niet overziet. Tot hen zou ik willen zeggen: denkt eraan, dat de tijd voorbij is, waarin alleen ge gradueerden of lieden met een universi taire opleiding in aanmerking kwamen om posten te bezetten in de leiding van het volk. Dat kèn in de toekomst een aanbeve ling zijn, maar het zal zeker geen voor waarde meer wezen. De practijk heeft be wezen, dat het óók kan zonder de jonge lui, die thans aan de hoogescholen kabaal maken en de aandacht op zich vestigen... Die ooren heeft om te hooren. die hoore... Eiken denkenden geest, eiken werker met het hoofd, die zijn gaven in dienst wil stellen van zijn land en zijn volk, heeten wij van ganscher harte welkom in onze gelederen. Velen, gaven zich reeds, velen zullen zich nog geven en wij zullen hen gaarne ontvangen als goede kamera den, als gewaardeerde medebouwers aan den nieuwen staat. Grootsch is de taak, die wacht, en groot zijn de verplichtingen, die zij op zich nemen. Maar groot zal ook hun loon zijn: de dank van een geheel volk, en voor zichzelf de wetenschap, dat ze hun plicht hebben gedaan. En wat kan van de besten onder ons beters en schooners gezegd worden dan dit: „Hij heeft zijn plicht gedaan”. Hedenmorgen is op de spoorlijn den HaagAmsterdam tusschen Leidschen dam en Voorburg een ernstig spoor wegongeluk gebeurd, dat het leven heeft geëischt van een treinbestuurder, terwijl verschillende andere personen verwondingen hebben opgeloopen. De materieele schade is zeer groot. Men kan gerust spreken van een ravage. De lijn is geheel versperd. Hoewel er met man en macht gewerkt wordt zal het, naar men ons verzekerde, nog wel eenige dagen in beslag nemen voor er op de plaats van het ongeluk weer treinen kunnen passeeren. Uit den Haag vertrok hedenochtend een electrisch voortbewogen kolentrein, samen gesteld uit een groot aantal wagons. Op ongeveer zes kilometer voor het station Voorschoten liep een dèr wielen van een wagon, behoorende tot het laatste gedeelte van den trein er af, met het gevolg, dat de koppeling verbroken werd. De wagon sloeg om en kwam dwars over de spoor baan te liggen, de achter hem komende wagons meesleurend. Eenige minuten, nadat dit had plaats gehad, passeerde uit de richting Amsterdam de sneltrein no. 1105, die om 5.45 uur uit Amsterdam vertrokken was. Door de duisternis heeft de wagenbestuurder van dezen trein niet kunnen zien, dat de lijn versperd was door den kolenwagen. Met een snelheid van 100 k.m per uur reed deze trein dan ook op den kolenwagon in. Het uitbreken van den oorlog op 10 Mei Onmiddellijk bij het uitbreken van den oorlog op den lOen Mei werden duizenden N.S.B.’ers gevangen genomen en naar oude gevangenissen en concentratiekam pen vervoerd, mannen, vrouwen, grijs aards, ja zelfs kinderen. Een tiental werd omgebracht en als de capitulatie niet zoo snel was gekomen, zouden duizenden zijn weggesleept naar Engeland of zijn ver moord. Deze ellende is ons' bespaard ge bleven. Daarvoor zullen wij altoos dank baar blijven. Zoo eindigde de eerste pe riode der beweging. Op den 15en Mei 1940 was alles weg waarop ons .volk jarenlang vast gebouwd had. Het goud was gebracht naar Ameri ka om de tractementen uit te betalen van hen, die de wijk hadden genomen. De Re- geering vond het veiliger om naar Enge land te verdwijnen. De politieke partijen, met alles wat er aan hangt, waren plotse ling onvindbaar Alle couranten, die jaar in jaar uit de heilige democratische beginselen met die pen eerbied hadden verdedigd en geen kwaad woord er van hadden willen hoo ren, vertelden plotseling, zonder blikken of blozen, dat het toch maar goed was, dat het einde gekomen was, want het was een verouderd stelsel. Zoo stond daar het volk van Nederland, verlaten en bedro gen, zonder regeering, zonder leger, zon der goud, zonder geloof aan een toe komst, denkende, dat het einde der we reld gekomen was. Het besefte niet en het begrijpt het nu voor een groot deel nog niet, dat het wel een gevoeligen klap had gekregen, maar dat tegelijkertijd de deur geopend werd, die toegang geeft tot een toekomst, die, vergeleken bij het heden, zal zijn als een schoone zonsopgang na een storm- achtigen, donkeren nacht. Dat die toekomst er is, dat ons volk zich zal kunnen herstellen, dat is moge lijk, omdat in de voorafgaande jaren met moeite en zorg een kern is ontstaan van tienduizenden mannen en vrouwen, die een open oog hebben voor de wereldrevo lutie van heden. In 1937 heb ik gezegd: „Zonder de N.S.B. heeft dit volk geen toekomst meer.” Wij allen zijn daarom gehoond. Nu beleven wij de vervulling. Inderdaad, zon der de N S B. zou dat volk geen toekomst meer hebben. Maar er is een N.S.B., er zijn tienduizenden nationaal-socialisten in Nederland en daarom zal ons vaderland niet uit de rij der staten en zal ons volk niet uit de rij der volkeren verdwijnen, maar een plaats krijgen in het nieuwe Europa, het Europa, dat Adolf Hitler en Benito Mussolini met honderdduizenden getrouwen bezig zijn te vormen met groote offers van goed en bloed. Drie beschuldigingen Dat ons volk dit niet inziet, is het ver schrikkelijke gevolg van jarenlange, sy stematische ophitsing en misleiding. Nog altijd zijn er duizenden volksgenooten, die denken, dat wij den godsdienst wil len uitroeien, dat wij kapitalisten-knech- ten zijn en dat wij ons land willen ver raden. Na alles, wat men ons in den loop der jaren heeft aangewreven en in de schoenen geschoven, zijn deze drie be schuldigingen nu nog overgebleven. De ongerijmdheid daarvan is niet moeilijk aan te toonen. Wij zouden dan den godsdienst willen uitroeien. De waarheid is ,dat in ons land in 1920 een half millioen onkerkelijken waren en tien jaar later niet minder dan 1.2 millioen. De oorzaak daarvan is, dat de kerken zich vereenzelvigd hebben met het. kapitalisme en de democratische poli tiek. Er zijn pastoors en dominé’s, die het zoo druk hebben met het beheeren van goederen en het commandeeren van vereenigingen, dat zij voor hun roeping geen aandacht meer hadden. Als het ka pitalisme de kerk aan de voorzijde bin nenkomt, gaat de godsdienst aan de ach terzijde er uit De politieke partijen losten haar ver kiezingsbeloften nimmer in. Ons volk is daaraan gewend. Men meent, dat het niet anders kan. Maar het beste deel van ons volk leert thans begrijpen, dat het wel anders kan, dat het anders moet, Nederland weer gezond worden. In het nationaal-socialistische Neder land zal er vrijheid zijn van godsdienst en bescherming van de christelijke gods diensten in zijn kerken. Het onderwijs zal de eenheid der natie en de godsdienstige belangen der leerlingen dienen. Wij bedelen om niemands gunst maar zeggen tot het geheele volk: in onze ran-- gen is plaats voor allen, die van goeden wille zijn, tot welke godsdienstige gezind ten zij ook mogen behooren. Van medevSerking aan den opbouw in Nederland wordt niemand uitgesloten dan zij, die door onwil of vastgeroest wan trouwen zichzelf uitsluiten. De tweede beschuldiging is: wij zou» den kapitalistenknechten zijn. De waarheid is dat onder het libera listisch systeem, onder het systeem van de z.g. vrijheid er maar een vrijheid was, n.l. de vrijheid om zich te verrijken ten koste van het volk. Hoe meer vrijheid, des te meer uitbuiting. Het gaat er om het egoïsme, de brute zelfzucht, te onderdruk ken en den gemeenschapsmensch te vor men. Dat moet ieder bij zichzelf beginnen maar in sterk verband gaat dat beter Het nationaal-socialisme is niet geko men om de rijken rijker armer te maken, maar gerechtigheid te doen aan <Je massa der eerlijke trouwe werkers, hun geheele leven lang niets d5ri gen en ontberingen kenden. De arbeid is ons fundament, de eer van den arbeid is onze eer, de belooning van den arbeid zal rechtvaardig zijn en vreug de zal er zijn na den arbeid. Gij allen weet, dat ik in September door den Führer ben ontvangen. Sprekende over het socialisme zeide hij een paar jaar geleden een zeer gróót modern oceaanschip te hebben bezichtigd. De prachtige verblijven der passagiers, de eetzalen, de salons, alles ongelooflijk mooi. Slechts op zijn herhaald aandringen werden hem de verblijven voor de be manning getoond, 'die zagen er zoo uit, dat er wat gezwaaid heeft Hoe juist was zijn opmerking: Ziet wanneer het een visschersscheep- je betreft of een onderzeeboot, dan is het niet erg, dat men zich behelpen moet, want dan moeten allen zich behelpen. Maar wanneer het gaat om een zee kasteel. met de grootste luxe voor de passagiers, dan eisch ik behoorlijk gerief voor de bemanning, mijn volksgenooten, door wier arbeid het geheele mechanisme functionneert. Zoo sprak Hitler. Ons volk heeft sterke scheepvaartmaat schappijen noodig, de nationaal-socialis tische regeering van straks zal er achter staan en of de directeur al of niet natio- naal-socialist is, laat spr. steenkoud, maar de manschappen zullen behoorlijke ver blijven hebben en hun vrouwen en kin deren aan den wal kunnen gerust zijn een geheel volk staat achter de mannen, die op zee hun plicht doen. Spr. betoogde voorts, dat socialisme is: gerechtigheid brengen aan een volk, ar beid, levensvreugde, levensblijheid, ge borgenheid in eigen volk. Daarom is er maar een socialisme dat echt is en dat is nationaal-socialisme, het volksche so cialisme. En tenslotte de derde beschuldiging: Wij zouden ons land willen verraden. Een oogenblik staat men verstomd over zooveel kwaadaardigheid. Het is toch zoo eenvoudig om ook op dit punt de waar heid te zien, die zoo volkomen anders is. Een feit is, dat de democratie in Neder land zich één gevoelde met Frankrijk en Engeland. Tot het laatste oogenblik voor de capitulatie op den 15en Mei toe, is ons volk wijs gemaakt, dat Engeland onze groote vriend en beschermer is. De hulp van Engeland aan ons volk heeft bestaan, in het in brand steken van benzinetanks, pogingen tot vernieling van de sluizen van IJmuiden en het bom- bardeeren van burgerbevolking buiten militaire doelen. Landverraad is het om met de Engel- schen, die drie honderd jaren hebben be wezen de vijanden van ons volk te zijn, te heulen en te probeeren hen te helpen om het vaste land van Europa, waarvan Nederland toch deel uitmaakt, in een chaos te storten. Als de Unie-mannen hun zin kregen, en Engeland zou winnen, wat zou er dan voor ons volk bereikt zijn? Niets anders dan de chaos en bolsjewisme. Wij zijn jaar in jaar uit solidair ge weest met het nationaal-socialisme en fas cisme in Duitschland en Italië, omdat wij weten dat alleen deze solidariteit de grondslag kan zijn voor een Europa, dat zich kan handhaven. Het gaat om heL bestaan van Europa in de eerstvolgende honderd jaren. Dit is al leen verzekerd als de Europeesche volke ren elkander verstaan en met elkander samenwerken. En wie zijn eerder en wie zijn meer op elkander aangewezen voor deze samenwerking dan de Germaansche volkeren in Duitschland, de Nederlanden, Zweden, Noorwegen, Denemarken? en door wien zou die samenwerking beter ge smeed kunnen worden dan door den man die voor het geheele Germanendom een gave Gods is, die misschien maar eens in de duizend jaren verschijnt? Adolf Hitler. Doen wij iets tekort aan ons zelfbe wustzijn als Nederlanders, aan onze trots, aan onze fierheid, als wij ons in zetten voor eerlijke, broederlijke samen werking tusschen de Germaansche volke ren. die zijn van eenen bloede Integen deel. Van 1914 tot 1918 hebben wij ons moe ten laten schoppen van rechts naar links en van links naar rechts, om in 's he melsnaam den oorlog te vermijden. Nu kon de oorlog niet vermeden worden, om dat deze oorlog een Europeesche revolu tie is. Daarom heeft een klein volk de keuze tusschen volkomen machteloosheid, dus tot afzakken tot een knechten-volk of tot een verbond met andere volken, van hetzelfde ras en met dezelfde levens houding. Doelbewust hebben wij natio naal-socialisten gekozen. Wij willen niet afzakken tot een machteloozen knechten staat. Wij willen zoo sterk en zoo levens krachtig mogelijk toetreden tot den bond der Germaansche volkeren en wij danken God, dat deze mogelijkheid voor ons zal openstaan. ^Maar laten wij goed begrij pen, dat dit alleen mogelijk is voor een nationaal-socialistisch Nederlandsch volk. dat zich volkomen lotsverbonden weet met de andere Germaansche volkeren. Afgeloopen zal het dan zijn met het tijdperk van plooien, schikken, afwegen en kruipen, alle gevolgen van de mach teloosheid, maar èn moed èn trouw zul len er voor in de plaats komen, in het volle besef van ons nieuwe kunnen en willen. De oude durf zal terugkeeren. Dit is de weg, dien wij nationaal-socialisten, met vastberaden stap gaan. Een enorme opbloei zal het gevolg zijn niet alleen materieel, omdat gansch Europa tot ae Russische grens voor ons zal openstaan, maar vooral uit cultureel oogpunt. Zóó ziet ons landverraad er uit. De Ne derlandsche Unie is opgericht tegen het nationaal-socialisme officieel is door de heeren verkondigd, dat de N.S.B. volks vijand no. 1 is. Oorlogsverklaring. Prach tig, daar heeft spr. niet op tegen. Het is een uitstekende verzamelplaats voor alle reactionnairen en vijanden van het na tionaal-socialisme. Wat zou ik moeten be ginnen, als al die lieden in de N.S.B. waren gegaan Spreker is een princi pieel tegenstander van een mengsel van water en vuur. De combinatie van pluto craat en nationaal-socialist smaakt nie mand. In de N.S.B. verzamelen zich al de genen, die den nieuwen koers willen, in de Unie allen, die reactionnair zijn. De eene gaat vooruit en zegt „Hou zee”. De andere tracht zich vast te houden aan den stroohalm van Engeland's toe komstige overwinning en zegtHou vast. Wij. aldus ir. Mussert. gaan nu ons tiende jaar in. In Januari van dit jaar heb ik voorspeld, dat het jaar 1941 voor de N.S.B. het zwaarste jaar van haar be staan zou zijn en de vervulling daarvan is gekomen. Het tiende jaar moet het jaar der overwinning zijn. De tiende verjaar dag van de N.S.B. moet gevierd worden door het geheele volk, ook door de hon derdduizenden, die nog terzijde staan, omdat zij niet begrijpen. In negen jaren van harden strijd hebben wij elkander gevonden en wij blijven elkander trouw, trouw in onzen strijd voor de wederge boorte van ons volk, trouw aan onzen vasten wil om de sociale gerechtigheid te i brengen aan ons volk, trouw aan den ar beid. Trouw tot in den dood. Houzee Langdurig applaus volgde op deze rede, i De samenkomst werd afgewisseld met geen mooier leven denkbaar, dan een le ven in dienst van idealen. Wij zijn begonnen als idealisten en ons idealisme blijven wij getrouw, want wij willen niet iets bereiken voor ons zelf, maar voor ons volk, dat wij liefhebben, dat wij tot bloei en welvaart willen bren gen op den eenig mogelijken grondslag de goddelijke gerechtigheid, waarnaar wij getrouwelijk zullen streven. De belangrijkste feiten Spr heeft hier niet den tijd en de ge legenheid om de geschiedenis der bewe ging uitvoerig te schilderen. In enkele lijnen schetste hij de belangrijkste feiten, herinnerend aan de stichting van de N.S.B., einde 1931, te midden van de hoogste macht der democratie. Einde 1933, twee jaar later, hadden Colijn en Deckers, in naam van vrijheid, democra tie en gerechtigheid, verboden voor ambtenaren en militairen uitgevaardigd, dus den burgeroorlog afgekondigd tegen de N.S.B.' Weer twee jaar later, 1935, gaf de ver kiezing, de eerste waaraan wij deelna men, een resultaat van 300.000 stemmen of 8 pCt. Een ongelooflijk succes, ver kregen niettegenstaande alle terreur. Toen kwam de krachtproef, einde 1935, door den oorlog ItaliëAbessynië. Totdien hadden wij ons weinig of geen reken schap gegeven van het rassenvraagstuk en van de lotsverbondenheid van alle na- tionaal-socialisten en fascisten in geheel Europa. Daar viel plotseling de knuppel in het hoenderhok. Men verklaarde ons on-Nederlandsch, men zeide. dat wij ons zelf buiten het volk hadden geplaatst. Maar de waarheid was. dat wij ons karakter toonden, dat wij lieten zien onwrikbaar te gelooven in een nationaal-socialistisch en fascistisch Europa. Weer is het twee jaar verder. Na de Abessijn.sche affaire wisten de heeren, waar zij aan toe waren. De verkiezing van 1937 stond in het teeken allen tegen één: vernietigt de N.S.B. Het gelukte den aanhang terug te drukken tot 170.000 stemmen. De verkiezing van het voorjaar van 1939 zou bewijzen, dat wij overleden wa ren. Men was zoo goed ons te voorspel len, dat wij nog maar 1 pCt. zouden be reiken. Het kwam anders uit Weer 4pCt. Niet vernietigd, niettegenstaande door de tegenstanders elke norm van fatsoen, zooals zij het zelf uitdrukten, terzijde was gestelt. De N.S.B. was een klont in de pap en bleef het. Onverteerbaar voor de democratie. z. Toen is het duivelsche denkbeeld geko men om de nationaal-socialisten door moord en doodslag te vernietigen bij het uitbreken van den oorlog, die de macht hebbers als goede bondgenooten van En geland verwachtten Ter herdenking van het feit, dat ir. A. A. Mussert negen jaar geleden te Utrecht de Nationaal-Socialistische Be weging stichtte is Zaterdagmiddag al daar, op den stichtingsdatum, een groote bijeenkomst gehouden in het ge bouw der groenten- en vruchtenveiling aan de Croezelaan. Tot deze bijeenkomst hadden toegang die leden der N.S.B., die meer dan vijf jaren lid zijn en wier bewijs van lidmaat schap een nummer van ten hoogste 10.000 draagt. Naar schatting waren 8000 perso nen in de grootste vergaderruimte, over welke de stad Utrecht beschikken kan aanwezig De hal was geheel gevuld; zij was met slingers van dennegroen en vele vlaggen in de rood-zwarte en oranje-wit- I blauw getooid. Boven het podium, waar van de balustrade met bloemen was ge sierd stonden de woorden: „Godsvertrou wen vaderlandsliefde, arbeidseer.” Ter- weerszijden hiervan waren Nederlandsche. Vlaamsche, Zuidafrikaansche naast Duit sche en énkele andere buitenlandsche vlaggen opgehangen. Voor het podium waren plaatsen gere serveerd voor eenige hooge Dyitsche autoriteiten en vertegenwoordigers der Duitsche nationaal-socialistische organi saties, en voor leden der N.S.B., wier stamboeknummer beneden de 1000 was. Voor het gebouw, dicht bij den i 'gang naar het veilingterrein stonden de eere- veldels der W A. en S.S. opgesteld. Deze werden door ir. Mussert, den leider der N.S.B., en Oberdienstleiter Oechsle, bij hun aankomst geïnspecteerd. Openingsrede ir. C. J. Huygen Om 3 uur opende ir. C. J. Huygen secretaris-generaal van het hoofdkwar tier der N.S.B., de bijeenkomst met een toespraak, waarin hij o.m. het volgende zeide: Het is vandaag precies negen jaren ge leden, dat Mussert en van Geelkerken de Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland stichtten en bij deze gelegen heid heeft de leider de eerste tiendui zend strijders uit de beweging ppgeroe- pen, om te getuigen vah hun onwrikba- ren wil dit goede, Nederlandsche volk, dat wij lief hebben met geneel ons hart, voor te blijven gaan op den weg naar het nationaal-socialisme. Wij weten, dat wij zullen blijven strij den, totdat wij de ziel van ons volk heb ben gewonnen voor ons ideaal, al zou het nog jaren moeten duren. Wij zijn er ons volkomen van bewust, dat onze overwin ning de noodzakelijke voorwaarde is voor het verkrijgen van een vrij’Nederlandsch volksbestaan en van een eervolle plaats in de rij der Germaansche volkeren in het nieuwe Europa, dat doet den mach tigen wil van den Führer van het Groot-Duitsche Rijk in deze dagen wordt gebouwd. Het is daarom, dat ik met groote vreugde onze Duitsche gasten hier be- groet, meer in het bijzonder den Sonder- beauftragten des Stel 1 ver tr eters des Führers, Oberdienstleiter Oechsle en den Leiter der Arbeitsbereichs der N.S.D A.P. I in den Niederlanden, Oberdienstleiter Schmidt en andere hooge vertegenwoor- digers van de National-Sozialistische I Deutsche Arbeiter Partei, de Weermacht en van de Duitsche Overheid hier te I lande. Zij zijn hier als onze kameraden gekomen om tegenwoordig te zijn bij deze plechtigheid, die naast ons verlan gen naar éénwording van allen van Neer- lands stam, getuigenis zal afleggen van onze lotsverbondenheid met bet Duitsche volk. Tot deze gasten richtte ir. Huygen vervolgens enkele woorden in het Duitsch,, waarna hij de bijeenkomst voor geopend verklaarde. Vervolgens kwamen de leden van den staf en daarna de leider der N.S.B., wien een langdurig en enthousiast „Hou zee” werd toegeroepen, de zaal binnen. Ir. Mussert was vergezeld van zijn plaatsvervanger, den heer C. van Geel kerken, en deze beiden werden gevolgd door den adjudant van den leider, mr. dr. H. A. J. Kessler en jhr. D. de Blocq von Scheltinga, hoofd van de afd. Alge meene zaken van het hoofdkwartier en organisator der herdenkingsbijeenkomst Vervolgens werd met het gebruikelijke ceremonieel de bloedvlag der beweging binnengedragen. Rede van den heer van Geel kerken De heer C. van Geelkerken, hierna het woord verkrijgend, bracht allereerst in herinnering, dat negen jaren geleden de N.S.B. haar strijd had aangevangen Toen kwamen we voor de eerste maal in Utrecht samen. Het nationaal gevoel was ingezonken en van die inzinkingen gaf spreker een enkel voorbeeld Toen het feit werd her dacht, dat honderd jaren geleden van Speyck den heldendood stierf, voer ter sluiks een oorlogsschip de Schelde op om op de plaats, waar van Speyck’s schip was geëxplodeerd, heimelijk een krans te laten vallen. Tersluiks, omdat anders de Belgische regeering zou worden geprik keld. Verder herinnerde spreker aan het ge beurde met de „Zeven Provinciën”. Zoo I was een suffe geest bij ons volk ingeslo- pen. Thans willen de anderen nationaal en °ok sociaal zijn. Doch waarom waren zij het negen jaar geleden niet? In die dagen stond Mussert op om den strijd voor het nationaal bewustzijn van ,ons volk te beginnen. Slechts weinigen gaven aan zijn eersten oproep gehoor. La ter kwamen zij bij honderden, bij duizen den. Mussert richtte zich tot alle Neder- A^erS Eur0Pa’ Amerika, Afrika en Gebleken is in ieder geval, dat in ons volk een kern van nationaal-socialistisch gevoelenden aanwezig was, en dat is ons 'jooral duidelijk geworden toen we op Jon moordkamp van de democratie in dekken. Hier is iets geboren en gegroeid, dat n°oit meer kapot kan gaan. Ce toekomst, zoo ging spreker verder. s aan ons. Nog zijn duizenden nationaal- socialistische Nederlanders in Indië ge- "derneerd, maar wij weten, dat wanneer straks de vlag met het kruis van St. ~corge neer'ginkt, de heerschappij van L?.?e tegenstanders op hetzelfde oogen- ““k geëindigd zal zijn. "ij hebben ons moeten ontworstelen °an de democratie en we hebben den oand van het bloed en de stem van het *,as doen zegevieren. Wij hebben een ereschuld aan Hitler en het Duitsche r'Jk. aan wiens strijd wij ons aandeel ‘Uilen leveren. Negen jaren geleden gin- n Mussert en spreker samen naar de Forste N.S.B.-vergadering in een lokaal- Je aan het Domplein. Daar waren een jCtttal arbeiders bijeen. Na afloop zeide ?*ussert Als ik goed zie. waren er twee die vermoedelijk wel lid zullen wor-

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1940 | | pagina 13