van
in
De Opbouwdienst in actie
vruchtboomen te Hoorn
HET LACHJE IN DE
GROENE OOGEN
pe nieuwe springschans in Cortina d’Ampezzo
Wielerwedstrijd in Frankrijk - Het bespuiten
I
hbl
I -
I
JIJp
IF hjjl
I
ii
lil
n
1
Éjl
k
Bk
W.
1
B
HAAGSCHE COURANT Donderdag 19 Dec. '1940 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
uit
be-
het
naar
£Wordt vervolgd.)
PRACTISCH WERK VAN DEN OPBOUWDIENST.
MANNEN VAN DEN OPBOUWDIENST ZIJN OP HET OOGENBLIK BEZIG MET DEN AANLEG VAN EEN
FIETSPAD VAN AMERSFOORT NAAR ZWOLLE. (Polygoon)
DE GROOTE SPRINGSCHANS TE CORTINA D’AMPEZZO in Italië,
waar in Februari a.s. de ski-wereldkampioenschappen gehouden zullen
worden Duitschland, Finland, Zweden, Hongarije, Roemenië, Slowakije
én vele andére landen hebben reeds deelname toegezegd. (Holland)
(Nadruk verboden.)
|IET KLEINE MAAR GEZELLIGE NOODWINKELSTRAATJE voor
het postkantoor aan den Coolsingel te Rotterdam is door kransen en
slingers van dennengroen in een Kerstsfeer gebracht. (Polygoon)
EEN KIJKJE IN EEN HAVEN VOOR WATERVLIEGTUIGEN.
EEN VLIEGTUIG VAN HET TYPE BREGUET WORDT UIT HET
WATER GEHESCHEN. (Holland)
missaris, nadat je mij je geheim
hebt verteld, zou er dan niet de mo
gelijkheid van een moord uit jaloezie
bestaan?
Dr. Hellwig wist niet of de com
missaris nu in ernst sprak, of zich
over hem vroolijk maakte.
Maar... maar een moord uit ja
loezie kan dan alleen mevrouw Vi
scher hebben begaan.
Zeer juist, antwoordde de com
missaris bijna vroolijk, en nu zul
je mij antwoorden, dat ook dit waan
zin is, hoewel er geen andere tegen
bewijzen zijn.
Nu goddank, van welken aard
zijn die tegenbewijzen?*
Vischer is, zooals wij weten, door-
IN DE KASSEN TE HOORN is men reeds begonnen met het bespuiten
van de vruchtboomen, om ze tegen ziekten te beschermen. Perzikboomen
in een warenhuis worden onderhanden genomen. (Polygoon)
hem geen verwijten hebben gemaakt,
Want op de vragen van een commis
saris, moet men natuurlijk antwoor
den, ook als men liever had gezwegen,
Zooals men Hedwig Ahlemann had be
loofd.
Nu moest hij aarzelend zijn geheim
&rijs geven. Hij verzweeg ook niet,
Vischer drie weken geleden zijn testa
ment liet veranderen.
De commissaris was werkelijk
hoogst opgewonden. Maar dr. Hèllwig
kon dadelijk goede redenen geven,
waarom hij totnutoe over deze aange
legenheid had gezwegen.
Vischer heeft alleen beschikt, dat
zijn zoon Hilmar zijn vaderlijk erf
deel krijgt, terwijl het overige vermo
gen aan de vrouw komt, die echter na
haar dood hiervan niets aan Hilmar
mag nalaten. Als je dus naar motie
ven zoekt, dan kan alleen Hilmar be
lang hebben om het testament te ont
vreemden, het staat echter vast, dat
het testament niet ontvreemd is. Het
staat verder vast, dat Hilmar Vj«cher
op den dag van den moord in Ham
burg vertoefde...
De commissaris onderbrak hem.
Waarom heeft Vischer het testa
ment veranderd?
Daarover heeft hij mij niets ge
zegd.
Is HDrnar Vischer met deze ver
andering bekend?
Dat kan ik je niet zeggen. Ik
vermoed wel, dat hij er iets van te
weten is gekomen.
Waarom denk je dit?
Toen Vischer bij mij kwam om
de verandering in het testament aan
te brengen, was hij in een hoogst op
gewonden toestand. Hij schold ook
verschillende keeren op Hilmar, zon
der evenwel de redenen te noemen,
waarom hij zoo boos op zijn zoon
was. Hij zeide alleen, dat hij in een
heftig gesprek met zijn zoon dezen
ALS MIEREN TEGEN EEN MIERENHOOP KLAUTEREN DE DEEL
NEMERS AAN EEN WIELERWEDSTRIJD MET HINDERNISSEN IN
FRANKRIJK TEGEN EEN HEUVEL OP. (Holland)
W
Beste vriend, zei hij, ik heb
toch nog oogen in mijn hoofd,» anders
zou ik rhijn pensioen wel kunnen aan
vragen. U behoeft niet jaloersch te
zijn, mevrouw Ulla, keerde hij zich
tot de vrouw des huizes en gaf een be
schrijving van het oude dienstmeisje.
Dr. Hellwig werd zenuwachtig. Hij
schonk de glazen nog eens vol en zei
toen:
Er hebben tussch^n mevrouw De
gener en Vischer nauwe banden
staan.
De commissaris greep
koord van zijn monocle.
Zoo, zei hij enkel en wachtte op
een nadere verklaring.
Dr. Hellwig zuchtte. Hij had ge
hoopt, dat de commissaris hem vra
gen zou stellen, dan zou zyn geweten
DE WIERINGERMEER is een zeer uitgestrekt gebied en de kruidenier
uit Wieringerwerf heeft dan ook groote afstanden af te leggen. Hij heeft
nu zijn auto omgebouwd, waardoor een zeer eigenaardig vehikel ontstond.
(Polygoon.)
gedreigd had met onterving, de jon
gen scheen het echter niet zoo opge
nomen te hebben. Nu wilde hij ech
ter de daad op de bedreiging laten
volgen en ik kan mij indenken, dat
hij zijn zoon wel op de hoogte zal
hebben gebracht.
De commissaris was weer kalm ge
worden. Mevrouw Ulla noodigde
om te drinken en zei diepzinnig:
Als h,ij Hilmar er echter eens
niets over heeft geschreven? Als Hil
mar onder, deze bedreiging leeft,
maar niet weet, dat zij intusschen een
feit is geworden?
Dr. Hellwig schudde onwillig het
hoofd.
Nu wat dan nog? vroeg hij.
De commissaris gaf het antwoord^
Dan hebben wij bijvoorbeeld een
motief, mijn beste.
Na deze woorden werd het stil. Een
verlammende stilte lag over de drie
menschen.
Maar... steunde mevrouw Ulla
eensklaps, dat is dan niet meer
of minder dan vadermoord!
Dr. Hellwig sloeg met de hand op
de tafel.
Jullie bent gek! riep hij uit.
De commissaris had zijn zelfbeheer-
sching allang weer teruggevonden, hy
lachte stil voor zich heen.
Niemand heeft nog een verden
king geopperd, het gaat er alleen om
een motief te vinden. Het is een van
de vele, die mogelijk zijn.
Nog andere? vroeg dr. Hellwig
verbaasd.
Natuurlijk, antwoordde de com-
geen bewijsbaar motief voor handen
is, niet waar?
Mevrouw Ulla vond deze nuchtere,
droge manier om naar motieven te
zoeken, eenvoudig verschrikkelijk. Zij
maakte van deze meening ook geen
geheim en de commissaris, die vroo
lijk naar haar luisterde, bleef haar
het antwoord niet schuldig.
Pas laat in den avond nam Hage-
mann afscheid, hij groette mevrouw
Ulla op een echt vroolijke wijze, maar
toen hij met Hellwig op de trap bij
de straatdeur stond, werd hij opeens
ernstig.
Ik hoop, zei hij, dat je niet
dadelijk weer met vacantie gaat. De
dingen die hier te behandelen zijn,
zijn te belangrijk, bovendien heb ik
een verzoek aan je.
Daarna legde hij hem uit, dat hij
graag zou willqn, dat Hellwig hem in
de komende dagen nog eens verge
zelde bij een bezoek aan mevrouw
Vischer. Het ging er om, van haar
te hooren of zij op de hoogte was van
de visites van de mooie buurvrouw
aan den heer Vischer.
Ik wil daarbij graag helpen,
verzekerde Hellwig, vooral omdat
ik begrijp, dat je met veel tact te
werk zult gaan. Anders zou je mij
wel niet gevraagd hebben mee te
gaan.
stoken, niet waar? Als een mensch
een ander doodsteekt moet hij over
groote lichaamskracht beschikken.
Deze lichaamskracht bezit Hermine
Vischer in geen geval en daarom kan
mén haar gerust uit den kring der
verdachten schakelen.
Dr. Hellwig dacht een oogenblik
na.
Wat die lichaamskracht betreft,
zei hij dan, kan ik jullie misschien
een andere aanwijzing geven, die voor
jou niet zonder gewicht zal zijn. Hij
vertelde zijn ontmoeting met Inge
borg Degener en bracht verslag uit
van haar spierkracht, die men zelden
bij een jong meisje aantreft.
In ieder geval, zei de commissa
ris daarop, is het weten van deze
dingen niet zonder belang. Voorloopig
schakelen wij Ingeborg Degener uit
onzen kring van verdachten, daar en
waarom hij zoo laat naar huis was
gekomen.
De commissaris luisterde zwijgend.
Hij streek met de hand over de oogen,
knikte nu en dan onmerkbaar en stond
tenslotte op en liep een poosje door de
kamer.
Je had beter gedaan eerlijk te
zijn, inplaats van fijngevoelig, zei hij
verwijtend, maar ik hoop, dat het
nog niet te laat is.
Hij ging naar de tafel terug en liet
zich weer in den sofahoek vallen.
Mevrouw Ulla keek hem verwon
derd aan.
Meent u werkelijk, dat dit voor
het onderzoek van belang is? Het was
beter om hierover maar te zwijgen.
Maar de commissaris schudde ont
kennend het hoofd.
Lieve mevrouw Ulla, meent u
niet, dat ik dit graag dikwijls zou
doen, maar dat gaat nu eenmaal niet.
En bovendien moet het nog blijken,
dat de verhouding tusschen mevrouw
Degener en Vischer werkelijk belang
rijk was.
Op dit oogenblik schoot dr. Hellwig
iets belangrijks te binnen.
Drie weken geleden kwam
Vischer bij mij om zijn testament te
laten veranderen, vertelde hij.
De commissaris sprong op.
Kerel, dat vertel je nu pas, se
dert vanmorgen doe ik mijn best om
klaarheid over het geval te krijgen, ik
kwel mezelf om over Vischers aange
legenheden op de hoogte te komen,
zoek wanhopig naar een motief, en nu
vertel je mij heel gemoedelijk, dat
fff
X
WÉ
1
rr-
SU; ?U'
i -
I Uli: -;.
I
<1
F Üi
z-'/ 'rl
1
-
