Italië
een
in
m
Poppententoonstelling
0
HET LACHJE IN DE
GROENE OOGEN
oud beroep - De Japansche gezant
De eerste vrouwelijke stationschef in Nederland
Het schuiten-breeuwen,
£1 i
fT»
W 1
BS
KM
F
T*' -
ti
Sr
FEUILLETON
HAAGSCHE COURANT Dinsdag 24 Der. 1940 TWEEDE BLAD
i
■Él
GENERAAL-VELDMAARSCHALK VON BRAUCHITSCH BIJ DE TROEPEN
IN HET OOSTEN. DE GENERAAL-VELDMAARSCHALK IN GESPREK
(Holland).
MET EEN RECRUUT.
DE NIEUWE JAPANSCHE GEZANT IN ITALIË Hori Kiri Zembei,
overhandigde een
poseerde men voor den fotograaf.
met het
de
van
ik
mijnheer
u,
zijn ge
wei
dezer dagen zijn geloofsbrieven. Na afloop
(Holland)
DE FUNCTIE VAN EERSTE NEDERLANDSCHE VROUWELIJKE STA
TIONSCHEF wordt vervuld door mej. Gonny Zwaan, die men hier
op het stationnetje van de Gooische stoomtram te Laren
in actie ziet. (Polygoon)
of
te
daar kan ik
ven.
Hagemann vertrok geen spier.
(Wordt vervolgd,^
i na.
zich tot Hilmar
(Nadruk verboden.)
een idee?
vrees
VAN HET
(Holland),
verbintenis was?
Voor het eerst tjjdens dit gesprek,
werd de jonge man verlegen.
Het spijt mjj commissaris, maar
daar kan ik u geen antwoord op ga-
hebt gehad, welke tenslotte zoo hoog
liepen, dat uw vader u dreigde zijn
testament te zullen veranderen.
Hilmar Vischer gaf zijn tegenstand
onmiddellijk op.
Het is waar, gaf hij toe, en
mijn vader heeft intusschen zijn be
dreiging ten uitvoer gebracht.
Heeft hij u dat nog geschreven?
Neen, dr. Hellwig vertelde het
mij daarstraks.
De commissaris was verrast.
Hebt u met dr. Hellwig over
deze financieele aangelegenheid ge
sproken?
Ik heb er hem naar gevraagd.
De verwondering van den commis
saris nam toe. Wat was dat voor een
zoon, dip het bericht, ontving, dat zijn
vader vermoord was en wiens eenige
belangstelling zijn erfenis gold.
U kunt u wel voorstellen, dat wij
ook de redenen kennen, waarom uw
vader booa op u was, ging hij voort.
Hilmar Vischer keek hem vragend
aan. Dan schudde hij het hoofd.
Neen mijnheer, dat geloof
niet. U kunt dit enkel van mijn moe
der hebben gehoord en mijn moeder
kent geen namen.
Dat is juist, bevestigde de com
missaris, maar ik ben er zeker
van, dat u mij den naam van de
dame zult noemen, die aanleiding gaf
tot de oneenightid met uw vader.
Hij moest gerpimen tijd wachten,
eer Hilmar hem antwoord gaf. De
jonge man keek lang voor zich uit,
eindelijk hief hij het hoofd op.
cumenten overtuigen, mijn pas en het
reisbiljet. Het was dus noodig met de
directeuren van mijn firma alles te
bepraten, wat door den dood van mijn
vader aan het reisplan veranderd
was.
De commissaris bekeek peinzend
i den pas, welken Hilmar Vischer hem
had gegeven. Er was hem totnogtoe
niets van deze reis bekend.
Wist uw moeder, dat u naar Azië
zou gaan? vroeg hij tenslotte.
Neen, neen, mijn vader had mij
verzocht fer niet met haar over te
spreken. U weet hoe moeders zijn, zij
zou zich doodelijk beangst hebben ge
maakt, als zij wist, dat ik zoo ver en
zoo lang weg zou gaan. Mijn vader
meende, dat zij de zaak, als het een
feit geworden was, gemakkelijker zou
dragen.
Dan hebt u dus terwille van uw
vader gezwegen?
Natuurlijk commissaris. U be
oordeelt de verhouding tusschen mij
en mijn vader volkomen verkeerd.
Natuurlijk hadden wij wel eens on-
eenigheid over het meisje. Het is ook
juist, dat mijn vader mij met onter
ving dreigde, als ik het meisje zou
trouwen, maar overigens heeft het bij
my nooit ontbroken aan den verschul-
digden eerbied.
U was dus bereid af te zien van
een huwelijk met de dame var. uw
hart?
Heelemaal niet, commissaris.
Natuurlijk hoopte mijn vader, dat ik
haar door een lang verblijf in het
TE UTRECHT WERD ZATERDAG EEN POPPENTENTOONSTEL
LING GEOPEND. EEN FRAAIE GROEP AMSTERDAMSCHE
BURGERWEEZEN. (Holland)
OPLETTENDHEID EN SPANNING IN DE MACHINEKAMER.
ER HANGT ZEER VEEL AF VAN DE OPLETTENDHEID
PERSONEEL VAN EEN TORPEDOBOOT.
die kon Hagemann
Hagemann be-
o_.i man en ook hem viel
gelijkenis met den vader op.
Maar Hellwig maakte slechts een bui
ging, hij had nu geen lust over zijn
Waarnemingen te spreken. Hij gaf Ha
gemann een hand en zei
- We zien elkaar wel weer, en ging
Weg.
Hagemann keek hem peinzena
Daarna keerde hij i- •-
Vischer.
Neemt u toch plaats? riep hij
joviaal. Misschien een sigaar?
Neen, Hilmar Vischer rookte ab
ieen sigaretten en g.
hem niet aanbieden,
keek den jongen i..—
de gelijkenis met den vader op. Hij
Verwonderde zich in stilte over de bij
na uitdrukking van
En u ging onmiddellijk naar Ber
lijn?
Een korte aarzeling.
Neen, ik zocht eerst mijnheer
Hellwig op, omdat ik iets naders wil
de weten. U kunt wel begrijpen, dat ik
eerst enkele bijzonderheden wilde we
ten, niet waar?
Hilmar Vischer had kalm gespro
ken, wat echter niet weg namt dat de
commissaris verbluft was.
Welke verhouding bestond er
eigenlijk tusschen u en uw vader? in
formeerde hij.
Lieve deugd, Hilmar Vischer
maakte een verlegen beweging, wij
konden het goed met elkaar vinden.
L' weet waarschijnlijk, dat ik bij een
exportfirma in Hamburg ben. Mijn
vader wenschte, dat ik eerst eens
onder vreemden verbleef, voordat ik
thuis kwam.
Er zijn nooit onaangenaamheden
tusschen u beiden voorgekomen?
Neen, commissaris.
Hagemann keek den jongen man op
merkzaam aan.
Waarom liegt
Vischer?
De ander boog voorover,
zicht was rood.
Hoe komt u aan zulk
Zijn stem beefde, van
van opwinding, dat was moeilijk
onderscheiden.
De commissaris bleef kalm.
Wij weten, antwoordde hij rustig,
dat u in dên laatsten tijd meerdere
malen heftige botsingen met uw vader
Ik begrijp niet, commissaris, wat
dit allemaal met het onderzoek te
maken heeft?
Hagemann bleef ernstig.
Ik vrees, dat u zich geen juist
oordeel van uw toestand hebt ge
maakt, mijnheer Vischer. U hebt,
zooals u zelf toegeeft, pas na den
dood van uw vader gehoord, dat hij
zijn bedreiging volvoerd heeft. U was
dus tot gisteren onbekend met di feit.
Als u er iets om gaf, mijnheer
Vischer, om het dreigement omtrent
onterving te ontzenuwen...
Hilmar Vischer sprong geërgerd
op.
Dat... dat is ongehoord, commis
saris!
Hagemann wachtte, totdat de ander
weer was gaan zitten.
Neemt u uw merkwaardige hou
ding na de daad eens in oogenschouw.
Een merkwaardig toeval doet u het
telegram pas hedenmorgen vroeg vin
den. Maar zelfs dan gaat u niet da
delijk naar Berlijn, zooals toch te
verwachten zou zijn geweest, doch
wacht tot den tweeden trein, die pas
in den middag aankomt.
Daarvoor kan ik u dadelijk een
verklaring geven, viel Hilmar Vischer
hem in de rede.
Mijn vader heeft met de directie
var^ de zaak een afspraak gemaakt,
dat ik naar hun filiaal in Azië zou
worden gezónden. Ik heb dit na eenig
tegenstreven toegezegd en aan het ein
de van de week zou ik al vertrokken
zijn. Hier, u kunt zich met deze do-
Oosten zou vergeten, maar ik verze
ker u, dat ik dit nooit zou hebben ge
daan. Ik hoopte ook mijn vader te
kunnen o ver re den als hij zou zien, dat
ik ook na langen tijd nog aan mjjn
voornemen vasthield.
Dan nam u dus, nadat u aan den
wensch van uw vader gehoor had ge
geven, de zaak met de verandering
van het testament niet ernstig op?
Neen, ik geloofde, dat mijn vader
ervan zou afzien, vooral omdat hij
hoopte, dat ik later van mijn voorne
men zou afzien.
De commissaris dacht een poosje
na. Zeer veel merkwaardige gedach
ten gingen hem door het hoofd.
Hebt u er een verklaring voor,
vroeg hij eindelijk, waarom uw* va
der zijn voornemen toch ten uitvoer
bracht?
Niet het minste, kwam het ant
woord.
De commissaris speelde
koordje van zyn monocle.
U wilt dus den naam
dame niet noemen?
De ander schudde ontkennend het
hoofd.
Dan wilt u mjj misschien
vertellen, waarom uw vader tegen de
vroolijke, tevreden uitdrukking
Hilmars gezic.xt.'
Hij condoleerde hem en vroeg oen,
terloops, wanneer hij het eric i
W ontvangen.
Ik vond net telegram van™^"
?°eg, ik had met een paar griende
,s Nachts geboemeld, lieve e P-
kon immers aiet weten, wat er intus-
ïchen gebeurd was?
EEN ZEER OUD BEDRIJF in ons land is wel dat van „schuiten-
breeuwer”. Men vindt deze bedrijven in die dorpen, waar het verkeer
hoofdzakelijk te water plaats vindt, zooals in „De Streek” „De Lange-
dijk” enz. De schuitenbreeuwer in actie met het dichten van naden, het
geen geschiedt door middel van hennep, dat vermengd is met andere
bestanddeelen. Polygoon)
W”
Br
A
KI
I
t
a.
13)
■Z'.'.y.#'-.
H
W
w
