voor
voor
Hitler viert Kerstfeest bij zijn soldaten - Spijkers slaan voor de Winterhulp
Fietsen voor het beursgebouw te Amsterdam - Drukte op de ijkkantoren
l»
s
I
«i
kW
A
F A
A
TTA'AGSCHE COURANT Dinsdag 31 Dec. 1940 TWEEDE BLAD
w
FEUILLETON
||||g
8
I r x I I W
i i
IN HAMBURG STAAT EEN GETROUWE NABOOTSING
van
ge-
ik
(tWordt vervolgdj,
WINTERGEZICHT IN EEN STADJE ERGENS IN DE DUITSCHE BERGEN.
(Holland)
SOLD ATEN-KERSTFEEST MET DEN FÜHRER. Evenals het vorige jaar
bracht de Führer de Kerstdagen met zijn soldaten door. Hier ziet men hem
temidden der mannen van een infanterieregiment, dat sedert September 1939
het grootste aantal onderscheidingen heeft ontvangen. Hoffmann)
IN VERBAND met het in werking treden
van de nieuwe IJkwet, heerscht op de
ijkkantoren groote drukte.
(Polygoon)
ALLEN OP DE FIETS.
DAT DE BEURSMENSCHEN ZICH WONDERLIJK SNEL AAN DE OMSTANDIGHEDEN HEBBEN AANGE
PAST, BEWIJST DIT PLAATJE, GEMAAKT OP EEN BEURSDAG TE AMSTERDAM. (Polygoon)
(Nadruk verboden.)
HET LACHJE IN DE
GROENE OOGEN
VAN EEN STÜKA Jü 87, VAN
HOUT VERVAARDIGD. Ieder, die iets voor de Winterhulp offert, mag een spijker in het
toestel slaan. Men hoopt hiermede door te gaan, tot het houten vliegtuig
in een ijzeren veranderd is. (Associated Press)
lijk erheen gesleept. Een rij
merkwaardigheden, nietwaar?
Deze vraag was tot dr. Hellwig ge
richt, die bevestigend knikte.
De dokter kuchte.
Neemt u mij niet kwalijk com
missaris, ik herinner mij daar, als de
man, nadat hij dood was, naar het
stuk land was gesleept, dan moeten
er toch vingerafdrukken van de da
ders op zijn kleeren aanwezig zijn.
De commissaris keek hem vriende
lijk aan.
Zijn kleeren werden reeds op vin
gerafdrukken onderzocht, gaf hij toe.
De vondst van het lijk was al dade
lijk in het kleine villadorp bekend ge
worden. Toen dr. Hellwig met zijn
wagen bij de benzinepomp stopte,
hoorde hij hoe de man daar er met
een collega over praatte.
Twintig liter! riep dr. Hellwig«
De man schroefde den dop van de
benzinetank af en liet de benzine door
de pomp loopen. Zijn kennersblik be
wonderde intusschen den wagen,
welke met zijn speciaal gebouwde
carrosserie, een bijzonder elegant
aanzien had.
Hoewel dr. Hellwig diep in gedach
ten was, zag hy toch den blik van den
man,
Bevalt u myn wagen? vroeg hij
lachend.
De man werd een beetje verlegen.
EENVOUDIGE VILTHOEDEN doen
dezen winter opgeld. Een iets meer gekleed
model in donkergrijs met veer.
(Holland)
17)
De politieman die hier was, nam
mij dadelijk mede. Ik moest den
doode zien en toen herkende ik hem.
Het is een landlooper, die een dag
Voor den moord bij ons bedelde.
De advocaat lachte zenuwachtig.
Nu goed, een landlooper dus,
maar dat behoeft toch niet geheim te
Worden gehouden?
Hedwig Ahlemann keek hem bijna
ontroerd aan.
Toch, zei zij, want hij draagt
een jas van mijnheer Vischer, een bij
na nieuwe jas, welke onze mijnheer
in den laatsten tijd droeg.
Dr. Hellwig maakte een onverschil
lig gebaar.
Hij zal haar aan den bedelaar
gegeven hebben.
Zooiets zou mijnheer Vischer
nooit hebben gedaan, verzekerde zij,
en bovendien... zij brak af en keek
hem angstig aan.
Vertel het maar, drong de advo
caat aan.
Zij haalde diep adem en probeerde
haar snikken te bedwingen.
w- Bovendien heb ik in den middag
blik, alsof hij wilde overleggen, of hij
in dit stadium van zijn onderzoek, bij
den duidelijken tegenstand van dr.
Hellwig, van zijn bevindingen in het
onderzoek zou spreken. Dan besloot
hij tot een kort antwoord.
De man werd niet doodgestoken,
maar het heeft allen schijn, dat hij
met een stomp voorwerp werd neer
geslagen. Hij heeft een groot gat in
zijn schedel. Daarover zullen wij bin
nen tien minuten iets naders hooren.
De dokter onderzoekt hem nu. Of er
samenhang is tusschen de twee moor
den, kan ik je vertellen als ik me
vrouw Vischer gesproken heb.
Dr. Hellwig ademde diep, nu was
hij het die een spottend lachje had.
Mevrouw Vischer is op het
oogenblik niet te spreken, zij is door
dit bericht zeer geschokt. Zij heeft
morphine genomen en is nu niet te
verhooren.
Hellwig kon niet merken, of de
commissaris zich ergerde, of dat hij
onverschillig was.
Nu goed, antwoordde hy, dan
zullen wij tot morgen wachten.
Er werd opnieuw gescheld en Hed
wig liet den politie-dokter, Schmitt,
binnen. Hij had blijkbaar een belang
rijk bericht, maar keek eens vragend
naar dr. Hellwig.
Spreekt u maar rustig, noodigde
de commissaris. Dr. Hellwig is de
advocaat van de familie Vischer en
bovendien een goede vriend van mij.
De dokter scheen gerustgesteld.
van den dag, dat de bedelaar bij ons
kwam, een bloedvlek in de gang ge
zien. Ik heb hem opgedweild met
warm water en soda, maar het was
beslist bloed, mynheer Hellwig...
Dr. Hellwig beet de tanden in zijn
onderlip.
Goed, zei hy dan, ik neem
aan, dat u de politie al hebt gezegd,
dat u den doode kent, dat hij een jas
van mijnheer Vischer aanhad, maar
alstublieft, vertel niets van het bloed.
Ik zal niets zeggen, zei zij en hief
haar hand op alsof zy een eed wilde
afleggen.
Het is natuurlijk niet zoo, dat ik
mevrouw Vischer in verband met
deze geschiedenis breng, begrijpt u.
Ik wil alleen vermijden, dat zy nu
weer in de geschiedenis betrokken zal
worden, iets dat zij nu niet meer kan
verdragen.
Hedwig Ahlemann had hem begre
pen. In dit oogenblik werd er aan de
tuindeur gescheld. Hedwig wierp een
blik op den advocaat en verliet de
kamer. De advocaat volgde haar
langzaam. Toen hij in de vestibule
kwam, wierp hij onwillekeurig een
blik in het kleine kleedkamertje,
waar eventueele gasten zich konden
opknappen.
Dadelijk daarop werd de deur ge
opend en Hagemann kwam met een
beambte binnen. Hy scheen niet eens
verrast te zijn, dr. Hellwig hier
vinden.
Mooie geschiedenis, niet? zei hy
en schudde hem de hand.
Ik heb het zooeven gehoord, ant
woordde Hellwig, en ik ben ver
wonderd, dat men jou het geval heeft
opgedragen.
De commissaris vroeg bevreemd:
Wil je daarmee zeggen, dat deze
misdaad in geen verband staat met
den moord op Vischer?
Juist, want ik zie niets, dat daar
op wijst. Voorzoover ik weet, is de
vermoorde een landlooper, die den
dag vóór den moord op Vischer, hier
was en waarschijnlijk een jas van
Vischer kreeg.
Jij maakt het je gemakkelijk.
De commissaris kwam naderbij en
lachte raadselachtig. Hellwig ergerde
zich.
Zijn er soms dingen, welke
niet weet, dan...
De commissaris knikte.
Wist jij, dat het stuk land, waar
op de vermoorde gevonden is, eenige
weken geleden door Vischer is ge
kocht?
Neen,
De man is heelemaal niet ver
moord, zei hij.
Niet vermoord, vroeg de com
missaris op bijna teleurgestelden
toon.
Neen, de man is een natuurlijken
dood gestorven. Waarschijnlijk hart
verlamming.
En de wonde op het hoofd?
Is in geen geval doodelijk
weest, commissaris. Ik vermoed, dat
de man dood in elkaar is gezakt en
daarbij het hoofd heeft gestooten.
Dan, zei hij, kan de dood niet
ingetreden zijn op de plek, waar wij
den man hebben gevonden. In de
schuur, welke op het land staat, is
geen voorwerp te vinden, dat zulk een
wonde kan veroorzaakt hebben.
Dat klopt, bevestigde de dokter.
Bovendien is er nog een feit merk
waardig. Volgens mijn meening is de
man minstens zeven dagen dood.
Zeven dagen, dat beteekent dus,
dat de man al dood was, toen Vischer
vermoord werd.
Ik denk, dat de dood een dag
vóór den moord op Vischer is inge
treden.
De commissaris keek treurig naar
zijn monocle en knipte dan een stofje
van de mouw van zyn jas.
Dus, zei hy, samenvattend is
het dus zoo, dat de man een natuur
lijken dood is gestorven, dat hij een
jas draagt, welke nog voor kort aan
Vischer behoorde, hy werd op een
plek gevonden, waar hij niet gestor
ven kan zyn, iemand heeft dus het
dat wist Hellwig niet, maar
hij gaf het niet op om de gekwelde
vrouw, die boven lag te helpen.
Welnu, wat geeft dat, het kan
aan Vischer toebehoord hebben, maar
het was niet bewoond. Welken samen
hang wil je aan construeeren? Meen
je soms, dat de moordenaar van den
landlooper en de moordenaar van
Vischer identiek zijn? En dan nog, op
welke manier is deze moord ge
pleegd? Ook weer met een mes?
De commissaris aarzelde een oogen-
A
-
1 i I
■■I
w
te
i
t
U A
