Het onderzoek
het land
van een
m
m
Koning Winter in het land - Het onderzoek van een duikbootromp
Kooloogst in Noord-Holland - De nieuwe Finsche president in functie
o
HET LACHJE IN DE
GROENE OOGEN
in
i
d
HAAGSCHE COURANT Zaler'dag '4 Jan. 1011 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
-
GEMEENTEMUSEUM TE
JEUGD DRUK SCHAATSEN
i
(Holland)
(Scherl)
l
wei-
niet
aan,
handen
de
(Wordt vervoifB^
VAN TUD TOT TIJD WORDT DE ROMP VAN EEN DUIKBOOT AAN
EEN ONDERZOEK ONDERWORPEN, Op de foto ziet men een duiker
naar beneden gaan om dit werkje op te knappen.
maar
babt u
(Nadruk verboden.)
een voor-
20)
Aha, viel de commissaris in,
dat is de zaak, ik kan u wel zeg
gen, dat u dit ook niet tot een geheim
had behoeven te maken, want ook dat
is ons bekend. Maar hebt u een bewijs
voor uw vermoedens?
Nee. ik moest het aannemen uit
enkele aanduidingen, welke Ingeborg,
juffrouw Degener, maakte. Ik kon het
in het eerst heelemaal niet begrijpen.
Maar ik zag in de hardnekkige wei
gering van mijn vader een bevesti
ging. Wat moest hij anders tegen een
huwelijk tusschen mij en juffrouw De
gener hebben?
De commissaris maakte een bewe
ging met de hand.
Ik kan mij voorstellen, mijnheer
Vischer, dat het u moeilijk viel daar
over te spreken en dat u daar bij uw
eerste verhoor over hebt gezwegen.
Hilmar Vischer ademde verlicht.
Ik dank u, zei hij.
Maar hiermede zijn
niet alle t._„
Hagemann voort.
Waarom, om
gereed om de andere deur te openen.
Hilmar Vischer keek hem vol ver
wachting aan.
En kan ik dan gaan? vroeg hij
haastig.
De commissaris keerde zich om en
keek hem een oogenblik peinzend aan.
Het spijt mij, antwoordde hij,
ik kan u voorloopig niet laten
gaan.
De commissaris was teleurgesteld
en verrast, toen hij den anderen mor
gen in Kladow moest vaststellen, dat
mevrouw Degener en haar dochter
verhuisd waren. Wel was er dadelijk
een verklaring: als men als waar ver
onderstelde, dat er tusschen den ver
moorde Werner Vischer en mevrouw
Degener een verstandhouding bestond,
dan had de vrouw er nu geen belang
meer by om in Kladow te blijven wo
nen. Bovendien, zoo overlegde hij op
zijn terugtocht naar Berlijn, werd de
huurprijs van de villa haar ook te
hoog. Hij wist van Hilmar Vischer,
dat de dames niet rijk waren. Anders
zou Ingeborg niet zoo teleurgesteld
zijn geweest, toen zij hoorde, dat Hil
mar Vischer niet de rijke erfgenaam
was, zooals zij had gemeend. En als
het waar was, dat mevrouw Degener
veel geld noodig had om haar verlan
gen naar luxe te bevredigen, dan was
Werner Vischer’s weigering om zijn
zoon met de dochter van deze spil
zieke dame te laten trouwen, hoogst
begrijpelijk. Desondanks had Vischer
in den laatsten tijd 25.000 mark van
ling besloten naar Azië te gaan, ter
wijl u deze reis toch had opgegeven?
Hilmar Vischer had eenige moeite
te verhinderen, dat zijn gezicht
gloeiend rood werd.
Ik heb een vreeselijke teleurstel
ling ondervonden, stiet hij uit.
Het viel den commissaris
moeilijk zich den aard der teleurstel
ling voor te stellen.
Ik neem aan, zei hij en deed
moeite daarbij niet te lachen, dat
u oneenigheid met juffrouw Degener
h^d? Een beslissende oneenigheid.
Hilmar Vischer slikte heftig.
Ja, zei hij.
De commissaris keek hem met een
snellen blik aan.
En deze strijd noodzaakte u al
uw tenten achter u af te breken?
Hij schudde het hoofd.
Wilt u my niet zeggen, waarom
u oneenigheid had?
Hilmar Vischer sloeg
voor het gezicht.
Het was de ergste teleurstelling
van mijn leven, steunde hij, welke
Ingeborg mij aandeed, meer kan ik
u niet zeggen.
De commissaris liet hem tijd zich
te beheerschen. Plotseling schoot hij
als een havik op zijn buit neer, met
de vraag:
Wat hebt u den vorigen Dinsdag
hier in Berlijn en in Kladow gedaan?
Hilmar Vischer liet de handen val
len en keek den commissaris ontzet
aan.
Hoe komt u...
DE NIEUWE FINSCHE PRESIDENT, RISTO RYTI, verlaat
na zijn verkiezing het Parlementsgebouw.
SPRUITKOOL, BOERENKOOL EN GROENE KOOL IS PAS LEKKER ALS ZIJ GOED DOORVROREN IS.
Men hakt de spruitkoolstruiken weg, om ze in de schuur te plukken. Het omhakken van een veld doorvroren
-oruitkool „ergens” in Noord-Holland. (Polygoon)
IN DE IJZIGE KOUDE WERKEN DE ARBEIDERS VAN HET AMSTERDAMSCHE WATERLEIDINGBEDRIJF
TE WEESPERKARSPEL AAN DE FILTERS om de randen ijsvrij te houden, daar deze anders stuk zouden
vriezen. Het met de lange houten hamers stuk geslagen ijs wordt met stalen schepnetten naar de
pompen gevoerd. (Polygoon)
(Polygoon)
HET COMPLEX VAN HET COOLSINGEL-ZIEKENHUIS TE
ROTTERDAM, dat in gereedheid wordt gebracht om als nood
ziekenhuis dienst te doen, totdat het te bouwen ziekenhuis
gereed is (Polygoon)
VAN HET
DOOR DE
GEREDEN.
nog lang
vragen opgehelderd, ging
dag in Berlijn was en dat zij mij toen
heeft gesproken?
De commissaris aarzelde een
nig.
Natuurlijk, antwoordde hij voor
zichtig. Of klopt er soms iets niet?
Het ontging hem niet, dat Hilmar
Vischer verlicht ademhaalde.
Als juffrouw Degener het u heeft
gezegd, zal het wel waar zijn, zei hij,
en ik had ook redenen om hierheen
te komen, nietwaar? U weet immers,
dat ik een verre reis zou gaan ma
ken? Lag het dan niet voor de hand,
dat ik afscheid van haar wilde ne
men? En dat dit afscheid heimelijk
gebeurde, lag ook voor de hand, niet
waar?
De commissaris had een duidelijk
gevoel, dat Hilmar Vischer nu zjjn
fantasie den vrijen loop liet. De woor
den vloeiden hem zoo rustig uit den
mond, dat men bijna kon voelen, welk
een verlichting het spreken hem
bracht. Een oogenblik overlegde hij
by zichzelf, of hij den jongen man de
vondst van het tweede lijk zou vertel
len. Maar hij verwierp deze gedach
te, omdat hij wist, dat Hilmar
Vischer hiermede niets te maken had,
dit wees de tijd, waarop de misdaad
gepleegd was uit. Volgens het onder
zoek bleek, dat Hilmar Vischer tij
dens den moord op den .onbekende in
derdaad in Hamburg was. Bovendien
wilde de commissaris de zaak niet
onnoodig compliceeren.
U moet uw verklaringen nu op
schrift geven, zei hij en maakte zich
Waarom hebt u dat verzwegen?
Ik was niet in Berlijn.
De commissaris had een verachte
lijk lachje.
U hebt den wagen van uw Ham-
burgsche firma gebruikt. Het is vol
komen doelloos te liegen. Ik heb van
middag in Hamburg laten navragen
en de politie aldaar heeft vastgesteld,
dat u Maandagavond den wagen van
uw firma hebt geleend voor een tocht
naar Berlijn. U bent pas Dinsdag
avond van dezen tocht teruggekeerd.
De bevende vingers van Hilmar
Vischer hadden een stukje papier ge
grepen, dat op de schrijftafel lag, zy
scheurden het in kleine stukjes en
draaiden het tot een kogeltje samen.
Het is waar, zei hij eindelijk.
De commissaris slaakte een zucht
van tevredenheid.
Kijk eens aan, knikte hy,
ieder ontkennen zou ook doelloos
zijn geweest. U bent door vele getui
gen gezien. Daar is de man van het
tankstation, bij wien u op uw terug
reis benzine hebt ingenomen en daar
is verder juffrouw Degener...
De commissaris had dit op goed
geluk gezegd om elke ontkenning te
voorkomen. Hy was ervan overtuigd,
dat als Hilmar Vischer in Kladow
was geweest, hij zeker met Ingeborg
Degener zou hebben gesproken. Maar
io* zijn verwondering keek Hilmar
Vischer hem hoogst ongeioovig aan.
Juffrouw Degener? Ingeborg?
Heeft zij verklaard, dat ik op Dins-
OP DEN MOOIEN VUVER
’s-GRAVENHAGE WORDT
zijn conto opgenomen, waarom deed
hij dat?
Het pension Hellersbach lag aan het
eind van den Kurfürstendamm, vlak
bij de Halensee-brug. Hagemann keek
in de smaakvol gemeubelde vestibule
rond, terwijl het dienstmeisje zijn
komst meldde. Hij had uit zyn jaren
lange ervaring een goeden kijk en zag
dan ook, dat pension Hellersbach niet
goedkoop kon zijn, doch aan zeer ver
wende eischen kon voldoen. Een
slanke jongedame kwam in de vesti
bule en keek den commissaris vragend
aan.
U verlangt mij te spreken?
De commissaris moest toegeven,
dat Ingeborg Degener een mooi
meisje was. Zij droeg een nauwslui
tend japonnetje, dat haar slanke fi
guur voordeelig deed uitkomen. Het
smalle, zachte gezicht had iets zeer
liefs.
Hjj maakte een beweging van ver
ontschuldiging.
Het is te hopen, dat ik u niet
stoor en u niet heb doen schrikken, en
liet haar zjjn penning zien.
Ingeborg bleef volkomen kalm.
Mijn moeder is niet thuis, zei zij,
maar u wenschte my te spreken,
nietwaar?
Zy ging hem voor en opende een
deur van een kamer; de commissaris
trad binnen.
re v
OL w es!»
z 'V
