Pietro Mascagni voor Sneeuw Den Haag m HET LACHJE IN DE GROENE OOGEN I lerinneringsmedaille Een kasteel als gemeentehuis Gemeentelijke voedseluitdeeling in de hoofdstad HAAGSCHE COURANT Dinsdag 7 Jan. T94T TWEEDE BLAD FEUILLETON l HET BINNENHOF IN SNEEUWKLEED. - M JIB X NABESTAANDEN VAN DE GESNEUVELDE SOLDATEN. I Holland) keek hem wantrouwend on- van draaide zich op van telegram, en de groote een hij (Nadruk verboden.) IN DE ACADEMIE VAN HET CONSERVATORIUM VAN SANTA CECELIA overhandigde de minister van Kunsten en Wetenschappen, Z. Exc. Bottai, een gouden herinneringsmedaille aan den bekenden componist Pietro Mascagni, ter gelegenheid van het feit, dat 50 jaar geleden de bekende opera Cavalleria Rusticana gereed kwam. (Holland) (Polygoon) EEN ROMANTISCH MIDDELEEUWSCH KASTEELTJE ALS GEMEENTEHUIS IN GEBRUIK GENOMEN. Het kasteeltje van Maarheeze, hetwelk door de gemeente Maarheeze is aangekocht, is na een grondige restau ratie als gemeentehuis in gebruik genomen (Het Zuiden) ik op nieuws mar Vischer vorigen Dinsdag in omgeving van Kladow is gezien”. Hellwig legde de krant neer de commissaris begon te praten. Zooals het geval stond, moest ik deze arrestatie wel doen. De verden king tegen Hilmar Vischer is zoo zwaar, dat ik mij aan een plichtsver zuim zou hebben schuldig gemaakt, als ik hem op reis had laten gaan. De advocaat moest dit toegeven. Maar door alles wat wij nu we ten, legde hij uit, is er toch een groote verandering ingetreden? Vischer en zijn heimelijk oponthoud in Berlijn... Dus dat weet je? Volgens mijn meening is daarvoor een zeer eenvou dige, voor de hand liggende verkla ring. Wij weten, dat Vischer een verre reis wil maken. Is het dan niet van zelfsprekend, dat hij van Ingeborg Degener afscheid wil nemen? En dat hij dit heimelijk deed is zeer begrij pelijk. De commissaris ging weer zitten. Mij ook, zei hij droog, maar hjj was heelemaal niet bij Ingeborg Degener. In ieder geval bestrijdt het meisje dit absoluut. Zij beweert zelfs, dat het heelemaal uitgesloten is, dat Hilmar Vischer in Berlijn was. De advocaat keek hem ongeloovig aan. Dat is toch onmogelijk, waar schijnlijk heb jij je wijsheid uit de zelfde bron als ik, van den man van de tankpomp. Ik moet zeggen, dat de man een betrouwbaren indruk op mij maakte. Klopt, antwoordde de commissa ris, en ik ga zelfs nog verder, ik beweer, dat hij zich niet heeft ver gist. Vischer moet inderdaad op dien dag in Berlijn zijn geweest, het be wijs ervoor is, dat hij den wagen van zjjn firma heeft geleend. Maar wat zou hij hier dan gewild hebben? Ik heb hem de verklaring, dat hij samen was met Ingeborg Degener in den mond gelegd en hij ging daar zoo haastig op in, dat ik veronderstel, i DE ITALIAANSUHE KROONPRINS BEZOEKT TE ROME EEN BAZAR TEN BATE VAN SOLDATEN EN dat zijn verblijf hier een geheel an dere reden had. De advocaat dacht na. Hij heeft dus weer een geheim, dat hij niet wil prijsgeven? Hagemann keek over zijn vriend heen. Het zou veel beter zijn, als hij die geheimen rustig vertelde, zei hij langzaam, verkeerde waar? Hellwig aan. Hoe bedoel je dat? In plaats van te antwoorden, schoof de commissaris hem een krant toe en Hellwig las „Keerpunt in de geschiedenis den villa-moord in Kladow”. „Naar wij vernemen, werd gister middag de zesentwintigjarige Hilmar Vischer gearresteerd. Hij staat onder verdenking den moord op zijn vader begaan te hebben, deze verdenking vindt haar grond in het feit, dat Hü de DE GEMEENTELIJKE KEUKEN aan den Haarlemmerweg te Amsterdam is Maandag met de voedseluitdeeling begonnen. Terwijl honderden hun eten in ontvangst nemen, was men in de bijkeuken al weer druk doende de uien voor den volgenden dag -'’boon te maken. (Polygoon) Helaas nog niet, antwoordde de commissaris, wjj hebben ophelde ring inzake de relatie tusschen Wer ner Vischer en mevrouw Degener, maar daarmede komen wij, wat den moord betreft, niet verder. De advocaat was het hiermede in het geheel niet eens. Naar mijn meening, zoo zei hij, is deze mevrouw Degener even zwaar verdacht, zoodat haar zelfs de moord kan worden toegeschreven. Onzin, brak de commissaris af. Die vrouw had er in het geheel geen belang bij, hem te vermoorden. Zij kreeg geld van Vischer, omdat deze natuurlijk terwille van zijn posi tie, vermijden moest, dat de oude ge schiedenis weer werd opgehaald. En dit geld kon zij alleen van den leven den Vischer krijgen en niet van den doode. Maar dr. Hellwig had nog een an der tegenbewijs. Je vergeet het telegram, dat Werner Vischer mij een dag voor zijn dood stuurde. Kan het niet zóó zijn geweest, dat hij verdere betalingen geweigerd heeft, waarop de vereerde dame hem heeft gedreigd? Dat staat feitelijk in het telegram: „ben in het grootste gevaar!” De commissaris dacht na. Neen, zei hij dan beslist, daar geloof ik niet aan! Nooit zou deze vrouw met moord hebben gedreigd. Chanteurs zijn van nature laf. Een chanteur wordt geen moordenaar, be halve als hij ontdekking vreest. (Wordt vervolgd^ dat zijn schoonzuster vaak gesproken had over de fouten, welke Paul Vischer had begaan en ook, dat Wer ner Vischer had geholpen en daardoor het schandaal voorkomen had. Hij had zich natuurlijk zelf daarbij straf baar gemaakt, al ging het om zijn broer, dan was het zijn plicht geweest den diefstal aan te geven. De commissaris liep nog altijd op gewonden heen en weer. Een door en door slechte vrouw! riep hij uit. Ik ben overtuigd, dat het haar schuld is geweest, dat de arme Paul Vischer zich tot zulke din gen liet verleiden. Natuurlijk, knikte Heüwig, dat ben ik met je eens. De commissaris zijn hielen om. Onder deze omstandigheden krijgt de verhouding, welke er tus schen Werner Vischer en deze me vrouw Degener heet te hebben be staan, een geheel ander aspect. Dr. Hellwig lachte. Er hebben in het geheel geen re laties tusschen hen bestaan. Vischer is eenvoudig gechanteerd door deze vrouw De commissaris sloeg met zijn li niaal de maat van een opgewonden marsch op zijn schrijftafel. Impulsief strekte hij daarbij zijn andere hand naar zijn vriend uit. Prachtig heb je dat gedaan, zei hy, eenvoudig prachtig! Of het ons echter in de moordzaak verder zal helpen? Daar hebben we Hilmar want het voert naar gevolgtrekkingen, niet- Dr. Hellwig maakte een afwerende handbeweging. Ik ging dus gisteren dadelijk naar Hannover, daar gekomen gold mijn eerste gang het stadhuis. Tot mijn verrassing bleek, dat er werke lijk een dokter Degener in Hannover woont. Ik zocht hem op en had het geluk hem thuis te treffen. Het was niet moeilijk den man aan het praten te krijgen. Hij was de zwager van me vrouw Degener. Onze dokter Degener is intusschen overleden. Hij vertelde mij, dat het zijn broer niet mogelijk was geweest aan de luxueuse eischen van diens vrouw te voldoen, waarom zij hem toen had verlaten. Hij had er in toegestemd, dat hun dochter Inge borg bij haar moeder bleef. De commissaris had met belang stelling geluisterd, maar zijn gezicht drukte verwondering uit. Zeer interessant, zei hij, maar wat heeft het eigenlijk met onze zaak te maken? r- Een oogenblik, antwoordde Hell wig, de verrassing komt dadelijk. Ik ondervroeg dr. Degener nog verder en daarbij bleek, dat mevrouw Dege ner ook de vrouw was geweest van wijlen Paul Vischer. De uitwerking op den commissaris was verwonderlijk. Hij sprong op en liep met groote "tappen door kamer. Dit geett hel geheele geval verrassende wending, zei hij. Dr. Hellwig bleef kalm. Het gaat nog verder, ging voort. Dr. Degener vertelde mij. 22) Waarschijnlijk zou zij met my daar nooit over hebben gesproken, zei hij, zij bewaart een of ander ge heim, dat haar noodzaakt ons het een en ander te verzwijgen. Dr. Hellwig lette niet op deze derbreking. Gisteravond, hervatte hij, heb een zeldzame manier iets gehoord over dezen Paul Vischer. Ik heo daarop den eigenaar de villa, welke door mevrouw Degener was gehuurd, opgezocht. Het was mij namelijk opgevallen, dat me vrouw Degener en haar dochter de villa tamelijk plotseling hadden ver laten. Dat deed mij den eigenaar op zoeken, van hem hoorde ik, dat me vrouw Degener uit Hannover was ge komen. Na alles wat zij den man had verteld, moest haar gewezen echtge noot nog in Hannover wonen. In dit opzicht werd mijn criminal istische belangstelling gewekt. Kon men niet iets naders van dezen dokter Degener en weer door hem over de interessan te mevrouw Degener te weten komen? Schitterend, prees de commissa ris, werkelijk schitterend DRIEKONINGEN, DRIEKONINGEN, GEEF MIJ EEN NIEUWEN HOED Zoo zong tot nog toe de jeugd, wandelend met brandende lampions des avonds door de stad. Nu, met de verduistering, viert de jeugd het feest van Drie koningen in de middaguren. Een bezoek op een kantoorgebouw. (Het Zuiden) ,v. it

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5