de
van
Tentoonstelling
Aziatische kunst te Amsterdam
van
GIPSY DOTT ERFT
EEN GEHEIM
1
JSi
Wegwijzer van den Arbeidsdienst te Nunspeet - Een nieuwe schacht
Staatsmijn Emma
O
r>
I
1
11
Hij
Mil
f
i
WsSRirRj
i
.«4 -1
HAAGSCHE COURANT Dinsdag 28 Jan. 1941 TWEEDE BLAD
EEU1LLEIUN
Mr
||gg
Ma»
HMi
-
o
-
i
(Nadruk verboden.»
oom
IN HET STEDELUK MUSEUM TE AMSTERDAM werd een tentoon
stelling geopend van Aziatische Kunst. De Bodhisattwa Manjueri Java
uit de midden Hindoesch-Javaansche periode van de 9de eeuw
afkomstig uit Tjandi Plaosan. (Holland)
kon overkomen. Vertel dan
Wat heb je?
Een nieuwtje, mijn jongen!
Laat eens hooren!
Niet door de telefoon...
Dan kom ik bij je!
Binnen een kwartier?
Accoord!
De luidspreker knikte, ten teeken,
dat de verbinding verbroken was.
Jim nam zijn jas van den kapstok
en plantte zijn hoed op zijn hoofd. Zyn
En hoe weet je dan, dat hij zich
in New York ophoudt? vroeg Jim.
Omdat Harris Frank ons nu op
zijn spoor heeft gebracht door ergens
vingerafdrukken achter te laten. Hij
heeft een inbraak gepleegd.
Aha!
Er is zooeven pas aangifte van
gedaan. En dat is één van de redenen,
waarom ik me juist tot jou wendde,
Jim.
Erg duidelijk is het me niet, ant
woordde de reporter, die in gespannen
aandacht had geluisterd. Wat heb
ik daar persoonlijk mee te maken?
Harris Frank heeft in het nota
riskantoor Chester en Co. ingebro
ken...
Bij oom Tobias? riep Fox ver
schrikt. Is... is mijn oom iets over
komen?
Om de lippen van den inspecteur
speelde een nauwelijks merkbaar
glimlachje. De jongen gaf dus toch
nog wel iets om zijn ongemakkelijk
familielid.
Maak je maar niet ongerust, je
oom is geen haar gekrenkt. Er zyn
trouwens geen waardevolle voorwer
pen ontvreemd, wat by een juweelen-
specialist als Harris Frank wel
eenigszins eigenaardig aandoet. Noch
tans is het iets van belang, dat ver
mist wordt en dat zal dus weer moe
ten worden opgespoord.
Wat heeft die knaap dan gesto
len, Bratt?
Een exotisch sieraad, een snoer
van houten kralen, waaraan je
bijzonder veel waarde hechtte.
Maar oom Tobias bezit heele-
maal geen exotische sieraden, waarop
hy gesteld was, zei Fox verbaasd.
Het ding is ook niet zyn eigen
dom. Voorloopig is het me zelf nog
een raadsel, waarom Harris Frank
juist dezen betrekkelyk waardeloozen
ketting heeft ontvreemd en daarmee
zijn vryheid heeft geriskeerd. Het sie
raad behoorde toe aan een cliënte van
je oom, wie het dezer dagen zou wor
den overhandigd. Als ik me niet ver
gis, was het een of ander erfstuk.
Fox keek op van de blocnote, waar
op hij bezig was eenige aanteekenin-
gen te maken.
Mijn oom heeft als notaris na
tuurlijk verschillende eigendommen
van anderen onder zijn berusting, zei
hy voorzichtig. Mag ik... hm... den
naam van die cliënte weten?
Bratt rommelde in de papieren,
welke op zijn schrijftafel lagen.
De naam is in het proces verbaal
vermeld, zei hij. Aha, hier hebben
we het al. Die dame heet... Maria
Henriëtte Dotting.
Fox onderdrukte met moeite een
kreet van verbazing. Inspecteur Bratt
keek hem onderzoekend aan.
Wat heb je, Jim?
O... niets. Ik bedacht me alleen:
was oom Tobias erg overstuur?
Hy kalmeerde al gauw, toen ik
hem beloofde het snoer in den kortst
mogelijken tyd te zullen terugbezor
gen. Zoo, hier zyn alle gegevens,
welke je noodig hebt; ik heb zelf ver
schillende notities gemaakt.
(Wordt vervolgd. J)
me
zeggen...?
Dat ik nog maar zelden zoo’n
idioot heb gezien als jij en dat je als
clown in een circus nog zoo’n gek fi
guur niet zou slaan.
Je praat als mijn oom Tobias,
inspecteur!
9)
Klets! kwam een vervaarlijke
bas uit den luidspreker. Je houdt
me zeker voor den metereologischen
rcdio-meneer. Ik heb...
Een vrouw gevonden en ben nu op
weg naar het stadhuis! grappigde
Jim, niettegenstaande hij zijn nieuws
gierigheid nauwelijks vermqpht te be
dwingen. Gefeliciteerd, ouwe jon
gen. Heb je mij als getuige noodig?
Ik trouw nooit! dreunde de bas
stem. Alle vrouwen kunnen me ge
stolen worden en jij er bij, Fox! Als
je nu niet even ernstig kunt zijn, gooi
ik de telefoon op den haak!
Dat zou het ergste zijn, wat me
kon overkomen. Vertel dan maar op!
veertig uur geleden ontsnapt. Het
staat wel vast, dat hij naar New York
de wyk heeft genomen. Hij was op
transport gesteld naar Chicago om in
de gevangenis voor levenslang-veroor-
deelden te worden opgesloten. Onder
weg gelukte het hem aan zijn bewa
kers te ontkomen. Het was een stout
stukje, zooals alleen Harris Frank dat
kon klaar spelen. Je weet toch, dat hij
vroeger gevaren heeft?
Natuurlijk. Sommigen noemden
hem daarom ook wel eens „kapitein
Frank.
Dat klopt. De knaap klom uit het
toiletraampje van den rijdenden trein,
niettegenstaande één van zijn bewa
kers voor de deur stond. Het gebeur
de dicht bij een station, waar de trein
gewoonlijk voor een onveilig signaal
stopt, om eerst een uit tegenover
gestelde richting komenden trein te
laten passeeren. Van die gelegenheid
heeft hij gebruik gemaakt om op den
anderen trein over te springen. Het
was een halsbrekende toer, maar
Frank lapte ’t.
Jim Fox keek den inspecteur onder
zoekend aan.
Dat speelde zich achtenveertig
uur geleden af en jij wist het dus al
byna twee dagen, Bratt? Waarom is
er niet eerder iets over meegedeeld?
De inspecteur speelde met zyn pot
lood.
Wij dachten den man wel spoedig
weer te pakken te zullen hebben, maar
daarin hebben we ons vergist. Hy
bleek spoorloos verdwenen.
ut NIEUWE SCHACHT van de
Staatsmijn Emma te Hoensbroek.
De geweldige betonnen bouw van
den schachttoren (Het Zuiden)
Je oom Tobias is een ouwe uil!
Jim betuigde zijn bijval.
Die woorden zijn me uit het hart
gegrepen, Bratt!
En jij zelf bent niet op je mondje
gevallen, maar dat mag ik wel. En
nu een oogenblik ernstig. We hebben
in een paar zaken samengewerkt,
waarbij je me goede diensten hebt be
wezen, Jim. Daarom zul jij ook deze
primeur voor de „Fanfare” hebben.
Naar je gezicht te oordeelen, be
treft het een interessante zaak, Bratt.
’t Is maar, hoe je het noemen
wilt. Het gaat hierom, dat een zeer
gevaarlijke misdadiger zich sinds
achtenveertig uren op vrije voeten be
vindt, zoodat we de eerstvolgende da
gen van alles kunnen verwachten.
Wie is het, Bratt?
Herinner je je den naam Harris
Frank, Jim?
Frank, de juweelenspecialist!
Bijgenaamd „de nachtegaal”, omdat
hij zoo’n smeltenden tenor had. Die
knaap graasde eenigen tijd geleden de
luxe hotels langs de Californische
kust af en stal als een raaf. Tenslotte
kreeg de politie hem te pakken. Werd
hij niet aan boord van een schip ge
arresteerd? Of was het in Hawaii.
Nou ja, dat doet er ook niet toe. Bij
zijn arrestatie sloeg hij een politie
man neer. Dat bezorgde hem levens
lang. De buit van zijn rooftochten
werd nooit gevonden; hij zelf zweeg
daarover in alle levende en doode ta
len. Is die vrij, inspecteur?
Bratt knikte.
Harris Frank is precies achten-
HET OPLEIDINGSKAMP VAN DEN ARBEIDSDIENST TE
NUNSPEET ligt midden in de heide en om het den bezoekers
gemakkelijk te maken, hebben de cursisten in het dorp
Nunspeet origineele richtingaanwijzers geplaatst. (Polyooon)
1 H
fa*-» <fee<
ergernis was verdwenen. Hij was nu
één en al actie en beweeglijkheid.
Bratt was één der bekwaamste po-
liteambtenaren van New York en Jim
had reeds in verschillende belangrijke
zaken met hem te doen gehad. Als
Bratt zich met hem in verbinding
stelde, dan kon hy verzekerd zijn van
copie, en wat voor copie!
Met den nieuwsten schlager op zijn
lippen, stormde Jim Fox de expresse-
lift binnen, welke hem zonder opont
houd van de twee en twintigste ver
dieping naar den beganen grond
bracht.
De zwarte liftboy grijnsde over zijn
geheele gezicht.
Wat is er gebeurd, mr. Fox?
Weet ik nog niet, Sam. Vooruit,
fullspeed, mijn jongen.
Een zwarte hand ving behendig de
sigaret op, welke Jim in de lucht
wierp. Dan rende hij naar buiten en
sprong in een taxi. Precies vijftien
minuten later stond hij in Bratts ka
mer. In plaats van te groeten, zong
hy daverend de eerste strophen van
het lied, dat Gipsy Dott eiken avond
in de Greymanrevue ten gehoore
bracht en dat heel New York kende:
„Goeden avond, mijn kind!
Goeden avond, mijn lief!
Daar ben ik, wat wil je
IN EEN GROOTE KWEEKERIJ TE HELMOND WORDEN DAGELIJKS GROOTE AANTALLEN KANA
RIES VERZONDEN. ALVORENS DE REIS TE AANVAARDEN, WORDEN DE VOGELS VAN MOND
VOORRAAD, N.L. ZAAD EN WATER, VOORZIEN. (Polygoon)
HET INEANTER1E-REGIMENT „GROSSDEUTSCHLAND” OEFENT. In een gevechtsoefemng van het
Infanterie-regiment „Grossdeutschland”, dat uit reeds geruimen tijd in dienst zijnde vrijwilligers bestaat,
werd de hooge mate van geoefendheid van de Duitsche Infanterie getoond Een mitrailleur-groep in sneeuw
eeding” valt aan Hoffmann)
XX- xx
-
g&afes
30 v ty
gggg mi
•v».
LéVW
-„k-
