GIPSY DOTT ERFT
EEN GEHEIM
Dag der Duitsche Politie - Kampioenschappen keurturnen - Voetbalwedstrijd
Feijenoord-A.D.O. - Brandweerdemonstratie te Amsterdam - Zwemfeest
0
rj
-> Jl
■L t JB
F'* A
HAAGSCHE COURANT Maandag 17 Febr. 1941 TWEEDE BLAD
DAG DER DUITSCHE POLITIE
ZONDAG VOND IN DEN HAAG EEN PARADE PLAATS VAN DE
DUITSCHE POLITIETROEPEN VOOR HUN
FEUILLETON
^Sè****
jjj™ IP
ft';
«4
1
i W
w
vt
wj
"A
IMP
(Schimmelpenningh)
BATALJONSCOMMANDANT.
HOOFDSTUK 8
(Nadruk verboden.)
26)
zich
vra-
£Wordt vervolgd.)]
ordelijk vertrek, dat blijkbaar
keuken en tevens als kantoor
deed. Er was kennelijk de
DE KAMPIOENSCHAPPEN KEURTURNEN van het N.G.V., district
Zuid-Holland, werden Zondag in het Lyceum aan de Bildersstraat in den
Haag gehouden. De turners A. Bagijn, F. Schonk en H. G. van Drie!
aan het rek. (Polygoon)
Er
tevens
naar
NA WEKENLANGE RUST rolde het bruine monster Zondag weer
lustig over het terrein van het Feijenoord-stadion te Rotterdam, waar
Feijenoord een vreedzamen strijd streed tegen A.D.O. Onder luid gejuich
der A.DO.-supporters wist A.D.O. het eerste doelpunt te maken.
(Polygoon)
DE MINISTER VAN BUITENLANDSCHE ZAKEN SUNER OP DE MA-
ROKKAANSCHE TENTOONSTELLING. In Madrid werd dezer dagen
een tentoonstelling van Marokkaansche kunst geopend. De minister van
Buitenlandsche Zaken, Serrano Suner, woonde de openingsplechtigheid bij.
Onze foto toont hem tijdens zijn bezoek, waarbij hem de op Marokkaansche
toebereide thee wordt aangeboden. (Scherl)
DE .JAN VAN DEK HEIDEN' 1N DIENST VAN ■h.mlKHLLI' NEDER
LAND. Zaterdagmiddag gaf op den Amstel te Amsterdam de „Jan van
der Heyden” van de Amsterdamsche brandweer een demonstratie, een
attractie van de Winterhulp Nederland-collecte 'Polygoon)
was, stond op tafel. Aan den muur
waren eenige planken getimmerd,
welke als bergplaats dienden voor
een koffiepot, eenige invalide koppen
en borden, wat vuile lepels, en vorken
en bedorven eetwaren. Een pak ge
smolten vet lag in voorbeeldige har
monie naast een kan en borstel.
Een zeer ordelijk huishouden!
had
Vil «jiil^ANI V. KlLLlNUEii NiA Z.1JA .<1J DEN
ROEMEENSCHEN KONING. Eenige dagen geleden overhandigde
de Duitsche gezant in Roemenië, Manfred v- Killinger, aan Koning
Michael I in Boekarest zijn geloofsbrieven. Onze foto toont den
gezant na het verlaten van het paleis. (Scherli
HET EERSTE LUSTRUM van net Sportfondsenöad te Delft De Delft-
sche Reddingsbrigade gaf demonstraties ten beste, o.a. hoe men het in
een te water geraakte auto langen tijd kan uithouden. De chef-bad-
meester zakt in een nagemaakte auto onder water en verblijft daar
circa 5 minuten. (Polygoon)
vond Jim. Vrouw Brander
alles gemakkelijk bij de hand.
Bratt gaf geen antwoord. Zijn aan
dacht scheen geheel in beslag te
worden genomen door een deur, wel
ke vermoedelijk eens toegang had
gegeven tot den winkel, want juister
gezegd: het was een deur geweest.
Nu was ze uit haar scharnieren ge
licht en, aan haar oorspronkelijke be
stemming onttrokken, tegen één der
muren gezet. In dezen muur echter
gaapte de donkere, leege ruimte van
een kast.
Fox floot door zijn tanden.
Ik wed, dat dit de kast is, die
gisteravond Bob Hunters aandacht
heeft getrokken, zei hij. Herinner
je je zijn verhaal nog, Bratt?
De inspecteur knikte.
Dat is een eigenaardige geschie
denis met die kast, mengde de com
missaris zich er tusschen.
hangen wat kleeren in, maar
doet zjj dienst als doorgang
den winkel. Volgt u mij maar.
Hij stapte in de kast, en duwde de
deur open. Jim Fox en Bratt volgden
zijn voorbeeld. De inspecteur keek
met groote oogen om zich heen.
Drommels, wat ziet dat er hier
verschrikkelijk uit, mompelde hij.
Het komt me voor, dat ik hem
al eens ergens heb gezien, zei ze,
maar ik vraag me tevergeefs af,
waar dat geweest kan zijn. Misschien
verbeeld ik het me ook maar.
Mogelijk, mompelde Hunter met
een zucht. Ook hij voelde zich om
een of andere reden plotseling merk
baar opgelucht.
Aan het einde van de gang ont
moetten zij den dokter, die den ge
wonde; behandelde. Hij kende Gipsy
Dott van het Monico Theater en be
groette haar vriendelijk.
U hebt onzen patiënt bezocht,
nietwaar? Ik heb al het mogeljjke
gedaan om den armen kerel in het
leven te houden en ik heb goede hoop,
dat we hem er door zullen sleepen.
Kent u hem?
Nee, ik geloof het niet. Maar ik
hoop, dat hij weer spoedig zal her
stellen.
Deze eenvoudige woorden klonken
welgemeend en schenen rechtstreeks
uit het hart van het meisje te ko
men.
Dat was ook myn eerste indruk,
ging de commissaris op de opmer
king in. We hebben hier een vrtf
onrustige wyk en ik heb het onder
zoek in menige vechtpartij geleid,
maar nooit heb ik zoo’n orgie van
bloed gezien als hier. Kijk u maar
eens: hier en daar en overal bloed
sporen.
Bratt snuffelde rond, blijkbaar zon
der acht te slaan op de woorden van
zijn collega.
Laten wjj eerst den winkel maar
eens nauwkeurig inspecteeren, stek
de hij voor, tegelijkertijd de daad
bij het woord voegend. Het resultaat
was echter zeer poover. De winket
ruimte zag er precies zoo uit, als
Bob Hunter haar beschreven had.
Tot in alle hoeken was zij volgepropt
met ouden rommel en overal, zelfs
op de onwaarschijnlijkste plaatsen,
ontdekte men bloedsporen. De deur
was van binnen gesloten; de sleutel
stak nog in het slot.
De dader moet door de keuken
zijn binnengekomen, ontwikkelde de
commissaris met jeugdigen ijver zijn
theorie, maar de oude vrouw is
hier in den winkel van het leven be
roofd. Daarna heeft men haar lijk
door de kast gesleept. Daar loopt een
breed bloedspoor.
Dat heb ik gezien, bromde de in
specteur. Het is zelfs nog in de
keuken zichtbaar. Ik begrijp alleen
niet, waarom men het lijk heeft weg
gesleept.
De commissaris van net politiebu
reau in Manhattan was een nog jong
er ijverig ambtenaar en misschien
daardoor bijna trotsch op den geheim-
zinnigen moord, welke in zijn district
was gepleegd. Hij was eerzuchtig ge
noeg om te wenschen, dat hij de mis
daad alleen zou mogen ophelderen,
maar anderzijds voelde hij zich toch
ook gestreeld met den bekenden
speurder van de recherche inspec
teur Bratt, te mogen samenwerken.
Toen Jim Fox en de inspecteur aan
kwamen, werden zij door den com
missaris hartelijk begroet.
Ik heb een en ander onmiddel
lijk ter kennis gebracht van de cen
trale recherche, inspecteur, zei hij,
en ik meen daarmee geheel over
eenkomstig uw wenschen te hebben
gehandeld.
Bratt kende de manier van doen
van den jongen, eergierigen politie
man.
Weest u maar met bang, dat ik
onder uw duiven zal schieten, com
missaris, lachte hij. De gelegen
heid deze duistere zaak aan het licht
te brengen, zal u niet worden ontno
men. Als ik Mattia Brander onder
controle liet stellen, dan gebeurde
dit, omdat ze als heelster van gesto
len goed bekend staat. Bovendien
houdt deze moord verband met een
andere zaak, die ik in behandeling
heb.
De commissaris keek Bratt
gend aan.
Ik begrijp u niet heelemaat
nig vervuild portaal naar een deur,
welke toegang 'gaf tot een totaal ver
waarloosde binnenplaats. Hier stond
een agent op post.
De commissaris wees naar het slot
van de deur.
In dezen toestand werd de zaak
vanmorgen aangetroffen door de
werkster, die dagelijks een uurtje
hier komt. Overigens zorgde Mattia
Brander geheel alleen voor haar vrjj
onzindelijke huishouding. Ze was in
de geheele buurt, die toch waarlijk
niet door properheid uitblinkt, als
een vuilpoets bekend. Enfin, dat zult
u zelf nog wel constateeren.
Ze betraden nu een smal, zeer on
als
dienst
laatste
tien jaren niet behoorlijk schoon ge
maakt, want overal lag het stof dui
men dik, spinnewebben hingen in alle
hoeken en op den vloer had zich een
waar stilleven gevormd van eindjes
touw, proppen papier, stroo en ander
pakmateriaal. In het vertrek hing
voorts een atmosfeer, welke het ver
moeden deed rijzen, dat hier in we
ken niet gelucht was.
Jim trok met een vies gezicht den
neus op.
De aanwezigheid van een werk
ster schijnt hier meer als decoratie
bedoeld te zijn geweest, spotte hy.
Bratts scherpe oogen dwaalden on
derzoekend rond.
Op een wankelen gashaard lagen
een paar zakelijk uitziende kasboe
ken. Een verroest copieerpers, die
waarschijnlijk nog nooit gebruikt
Hebt u dan de laatste edities
van de „Fanfare” niet gelezey, com
missaris?
Natuurlijk inspecteur. U bedoelt
dat verhaal van het gestolen hals
snoer, de ontvluchting van Harris
Frank en de inbraak by den million-
nair Hun ter? Het is me alleen niet
erg duidelijk, hoe dat alles met el
kaar verband houdt. Gelooft u, dat
de oude Brander daar eveneens bij
betrokken was?
Hm, voor een deel ongetwijfeld.
Nu duwde Bratt Jim naar voren.
Dit hier is mr. Fox, de verslag
gever van de „Fanfare” en schrij
ver van de artikelen, stelde hij voor.
U hebt er zeker wel geen bezwaar
tegen, dat hij bij het onderzoek aan
wezig is?
Als u dat per sé wenscht, in
specteur, zei de commissaris zonder
veel enthousiasme. Ik heb niets te
gen de heeren van de pers. Maar wat
den moord op Mattia Brander be
treft, dat is wel een heel zonderling
geval. Het lijk is spoorloos verdwe
nen.
Wat!? riepen Bratt en Fox als
uit één mond.
De commissaris amuseerde
om de verbaasde gezichten van het
tweetal.
Komt u maar mee en bekijkt
u alles maar eens rustig. We moeten
het huis aan den achterkant binnen
gaan. Den winkelingang heb ik, in
verband met de vele nieuwsgierigen,
laten afsluiten.
De jonge politieman bracht Bratt
en den reporter door een smal en da-
8/
AT».-
JPÜ* *-
C,
