De tunneltraverse te Rotterdam
aanbouw
in
Parijs
Een dorschtrein
Heinrich George
de Wieringermeer
in
m
GIPSY DOTT ERFT
EEN GEHEIM
Het naderend Paaschfeest
o
w
H
I'
w
O
rWXC
1^
H
SE
FEUILLETON
HAAGSCHE COURANT Vrijdag 7 Maarf 1941 TWEEDE BLAD
r^l
V «fe
Mg
WÓtl
j.|
o
1
-
w
-
7'
I
7 1
den WieringermeerpoIder is nog veel graan, dat gedorseht moet worden.
Een complete installatie, bestaande uit tractor, dorschkas, stroopers en
dorschen graan te behandelen. De
(Nadruk verboden.)
den
ant-
niets.
i Wordt vervolffH
kanotochten ontmoet en daarbij
hij dusdanig onder de bekoring
raakt van haar schoonheid,
ons
hals-
en
zooals
eerder onder de
woordde José
Ik achtte
GEITEMELK IS UITERMATE GEZOND EN VOEDZAAM. Het
is dan ook niet te verwonderen, dat vele bezitters van kleine gras
velden en boomgaarden zich op de geitenteelt gaan toeleggen. De
eerste jonge geitjes van dit seizoen zijn reeds te Opmeer geboren.
(Polygoon)
Cranenburg
kocht
het strand, zonderde
bewaakte
een vette
kluif. Wanneer ik er bij hem op aan-
gereedschapswagen, trekt van boerderij naar boerderij, om het nog te
„dorschtrein’’ onderweg. (Polygoon)!
ALS DE MAASTUNNEL GEREED ZAL ZIJN, moet de z.g. tunnel
traverse, een snelverkeersweg zonder kruisingen en zijstraten, dwars door
Rotterdam, eveneens gereed zijn. Op den ’s-Gravendijkwal is een omvang
rijk onderdeel van deze tunneltraverse in aanbouw. Het betreft een lange
tunnel, welke in de lengte-richting van den ’s-Gravendijkwal is gegraven
en onder den Nieuwe Binnenweg doorgaat. Overzicht van het werk.
Polygoon-)
maken. Nergens wordt zooveel ge
praat als op de eilanden in de Stille
Zuidzee. Iedereen kende het verhaal
van het bedrogen opperhoofd en hoe
wel men niet kon bewijzen, dat mijn
vriend het snoer in zijn bezit had, was
er toch af en toe wel eens een verden
king in die richting uitgesproken. Cra
nenburg was bijzonder trotsch op zijn
plan...
Nu begrijp ik, waarom hij zich
bij mijn aankomst zoo teleurgesteld
toonde, viel Gipsy Dott den Spanjaard
in de rede. Achteraf bekeken, ver
wondert het me nu alleen maar, dat
hij mij den ketting nog heeft laten
zien.
In zijn hart was hjj zoo geweldig
trotsch op het ding, antwoordde San
tos, dat hij af en toe zelfs de voor
zichtigheid uit het oog verloor. Op ze
keren dag was het snoer dan ook plot
seling verdwenen.
Wie ontvreemdde het eigenlijk?
vroeg mr. Fox belangstellend.
De oude Santos kreeg een kleur van
schaamte, toen hjj, bjjna fluisterend,
antwoordde
Mijn stiefzoon, Tom...
Ach..., liet Gipsy zich ontvallen,
ik dacht, dat...
De Spanjaard keek het meisje vast
aan.
Tom beging de daad onder den
invloed van een ander.
Dat zal vermoedelijk Harris
Frank wel zijn geweest, zei mr. Fox.
HET SCHILLER-THEATER GEEFT EEN GASTVOORSTELLING
IN PARIJS. Staatstooneelspeler Heinrich George bevindt zich
met het ensemble van het Schiller-Theater in Parijs, waar zij als
gast optreden. Onze foto toont Heinrich George tijdens een ont
vangst, welke de Comédie Francaise in den foyer van den schouwburg
organiseerde. Men ziet hem hier met Fransche kunstenaars. Links
Lise Delamarre en rechts André Brunet. (Scherl)
drong het sieraad terug te brengen,
maakte hij zich kwaad en tenslotte
sprak ik er dan ook maar niet meer
over. Daar kwam nog by, dat ik met
huiselijke zorgen te kampen kreeg.
Mijn vrouw was overleden. Mjjn doch
ter Maria gaf mij veel reden tot ver
heugenis, maar Tom Wendt, de zoon
uit het eerste huwelijk van myn
vrouw, was in slecht gezelschap ge
raakt. Ik moest al mijn tijd en invloed
aanwenden om den jongen weer op het
rechte pad te krijgen.
Daar zou ik maar niet te veel
over uitweiden, vader, liet Maria
haar waarschuwende stem hooren.
Tom is tenslotte in zijn hart altijd
een beste jongen geweest.
Santos streelde zyn dochter met een
teeder gebaar over het donkere haar.
Ja, ja, Maria, dat is nu alles
vergeven en vergeten. Op zekeren dag
kwam Cranenburg mjj opzoeken. Hjj
vertelde me, dat hy zyn dochter in
Nederland had geschreven en dat hy
haar had verzocht over te komen.
Eerlijk gezegd, verwpnderde me dat
nogal, want hij had tot op dat oogen-
blik maar heel weinig familiezin aan
den dag gelegd. Maar weldra kwam
hy met zijn eigenlijke plannen voor
den dag. Zijn dochter moest alleen
maar naar Honoloeloe komen om het
halssnoer naar Europa te kunnen
brengen en het daar zoo voordeelig
mogelijk te verkoopen. Hier, in Hono
loeloe, kon hij de parels niet te gelde
PASCHEN NADERT 1 Als elk jaar heerscht er op de groote chocolade
fabrieken in de Zaanstreek een groote drukte met de vervaardiging van
Paasch-eieren. Wat zegt u van zoo’n heerlijk gevuld Paaschei
(Polygoon)
SPANJE SEDERT 17 JAAR VOOR HET EERST WEER IN LEIPZIG.
Op de Leipziger Voorjaarsmesse 1941 ziet men voor het eerst sinds 17 jaar
Spanje weer vertegenwoordigd. O a. toont Spanje de producten van zijn
land, sinaasappelen, citroenen, wijn, enz. (Scherl)
ren, dat Kaurakèh haar een boozen
geest achterna had gezonden en dat
ze daarom gedoemd was te sterven.
Santos nam een slok koffie, alvorens
zijn verhaal te vervolgen.
Aan booze geesten en bovenna-
tuurlyke wraaknemingen van in woe
de ontstoken opperhoofden geloof ik
niet, ging hij daarna voort, maar
Rosa stierf inderdaad. Wij gaven haar
een zeemansgraf in de golven. Ik wil
de omkeeren, teneinde het opperhoofd
het halssnoer te kunnen teruggeven,
maar Cranenburg verzette zich daar
tegen op grond van overwegingen,
waartegen ik maar weinig kon inbren
gen. We hadden, zooals ik al zei, bij
na geen proviand meer aan boord en
we moesten daarom probeeren Hono
loeloe zoo gauw mogelyk te bereiken.
Den ketting zouden we op onze volgen
de reis wel eens kunnen meenemen.
Maar daar is nooit iets van gekomen.
Wederom maakte José Santos een
korte pauze.
Gaat u door! verzocht Bob Hun
ter, die met groote belangstelling
naar het verhaal had geluisterd en
wien de onderbreking blijkbaar te
lang duurde. Wat gebeurde er ver
der?
Heelemaal
ging niet meer naar zee. Hij
het huis aan
zich van de wereld af en
zijn ketting als een hond
we plotseling een sensatie. We vonden
Rosa als blinde passagiere op de
.Avontuur” en... ze droeg zoowaar
het snoer om haar hals. Ze bleek het
van Kaurakèh te hebben gestolen en
zelf had ze den grootsten schik in de
poets, welke zij het opperhoofd had
gebakken. My echter leek de zaak
minder lachwekkend. Ik kende de
Zuidzee en haar bewoners en vreesde
voor de gevolgen van deze daad.
Cranenburg en Rosa evenwel kenden
geen vrees. Naar het meisje ons mee
deelde, had Kaurakèh haar in een
zwak oogenblik het geheim van het
snoer toevertrouwd. Tot onze intense
verbazing schroefde zy de houten kra
len open en liet ons den inhoud zien:
niet minder dan dertig parels van een
schoonheid en een afmeting,
ik die nog nooit
oogen had gehad.
We zetten koers naar Honoloeloe,
maar tijdens deze onvergetelijke reis
hadden we met de grootste moeilijk
heden te kampen. Storm en volkomen
windstilte wisselden elkaar af. We
waren dagenlang onderweg, kregen
gebrek aan voedsel en drinkwater en
het ergste kwam pas, toen Rosa ern
stig ziek werd. Wij verpleegden haar
zoo goed wy konden, maar het bijge
loof, waarvan nu eenmaal geen enkele
kleurling geheel vrjj is, had haar dus
danig te pakken, dat de wil om beter
te worden haar volkomen ontbrak.
Uren achtereen kon ze liggen jamme-
42)
Kaurakèh had haar op een van zijn
was
ge-
dat hij
haar aan boord had gelokt en eenvou
dig met haar was weggevaren. Rosa,
zoo heette het meisje, vertelde
later, dat hij haar het houten
snoer had beloofd, maar beloven
doen zijn bij een inboorlingenopper
hoofd nu eenmaal twee. Toen Rosa
haar aanspraken op het snoer deed
gelden, lachte hjj haar eenvoudig uit.
Om kort te gaan, wy werden tot
deelname aan de feestelijkheden uit-
genoodigd, aten en dronken met onze
gekleurde zakenvrienden, voor zoover
onze Europeesche magen dat althans
toelieten en waren al spoedig evenmin
nuchter als zy. Wat zich allemaal op
het eiland afspeelde, weet ik niet
meer. In ieder geval vonden we het,
na een dag of drie welletjes, gingen
aan boord en kozen zee. Toen we een
paar uren gevaren hadden, beleefden
DE „DORSCHTREIN” rijdt over de wegen van de Wieringermeer. hr
José Santos liet deze opmerking on
beantwoord. Onder zijn neergeslagen
oogleden gleed zyn blik even naar
Gipsy Dott, die bleek in haar stoel
leunde.
Tom had bjjna onmiddellyk na
dat hij den diefstal bedreven had, be
rouw van zijn daad. Daardoor kreeg
ik gelegenheid dien... dien anderen
man het snoer weer afhandig te ma
ken. Hy verliet Honoloeloe, maar zyn
gerechte straf ontliep hjj daardoor
niet. Toen de boot in Frisco aan
kwam, werd hij, als verdacht van een
geheele reeks misdrijven, gearres
teerd.
En wat gebeurde er met
ketting, wilde mr. Fox weten.
Die bleef in mjjn handen,
Santos gedecideerd.
dat in het belang van
mjjn vriend Cranenburg. Ik wilde
niet, dat hjj om dat ongeluksding mis
schien nog eens vermoord zou worden,
want Harris Frank’s broer woont in
Honoloeloe. Hjj is de man, die in Cra-
nenburg’s huis heeft ingebroken, om
naar het snoer te zoeken. Daarop
zond ik Tom met den ketting naar u,
mjjnheer Fox, ik wilde het ding kwijt
en ik hoop van harte, dat hjj jou geen
ongeluk zal aanbrengen, Gipsy.
Ik heb den ketting niet, zei het
meisje zacht. Ik... we vertelden u
immers al, dat hjj verdwenen is.
i
A
s-
z Jak
l trR
I -
-V
s
S:
Th I»
|5:.
7
