De Groote in GIPSY DOTT ERFT EEN GEHEIM De Leipziger Voorjaarsmesse - Duitsche troepen in Boelgarije Kerk te Monnikendam - Verjaardag in het Zweedsche koningshuis i -J l 9$ ÊF am «Wl ral lx ij Li gsm ■M 11 1 *1 I Jjp ■I wfcsi l HAAGSCHE COURANT Zafefda'g 8 Maart T94T TWEEDE BEAD FEUILLETON Hr Imhi 0 t is i? -a.1 1 s IS- W' i I - llll I vl b I V (Hoffmann) e J 3 t (Nadruk verboden.) ónmogelijk langer Het de DE LEIPZIGER VOORJAARSMESSE GEOPEND. Aan het Mess- haus am Ring in Leipzig verkondigen de vlaggen der landen de groote beteekenis, welke de Leipziger Voorjaarsmesse ondanks den oorlog in de wereld heeft (Hoffmann) d. iV n HET BUITENWERK OP DE BOERDERIJEN vangt weer aan, nu „de hal uit den grond is”, d.w.z. de vorst is geheel uit den grond, en het water kan weer filtreeren. Met drie dubbelstel paarden is men bezig het weideland van een staatsboerderij in den Wieringermeer- polder te scheuren. Dit is noodig om van den weidegrond akkerland te kunnen maken. (Polygoon) HET BINNENRUKKEN DER DUITSCHE TROEPEN IN BOELGARIJE. Weermachtsvoertuigen van allerlei soort, waaronder zware pantserauto’s, gaan over een door Duitsche pioniers gebouwde brug over den Donau naar den aan de overzijde gelegen Boelgaarschen oever. 'I. 73 c. R in ti tle ci te !t sr u. 0. L Q e t n t m a« 10 75 >g j- m ru rv- in o. si rs ad B- te v. ft :t '(Wordt vervolgd.) te es 2 f- 4 Ie 3t Levenslang! mompelde Gipsy. Het is een verschrikkelijke straf, maar voor mij beteekent het de ver lossing. En dan... ach, Maria... De tranen stroomden het meisje over de wangen, maar plotseling richtte ze zich op, wischte haar oogen af en zei vastbesloten: Stuur Bob Hunter bij me, Ma ria! Toen Maria Santos aan dit verzoek had voldaan' en den jongen millionnair had gewezen, waar hij Gipsy kon vin den, liet ze hen beiden alleen. Het viel haar niet moeilijk alles te begrijpen en innerlijk hoopte ze vurig, dat deze samenkomst tot een oplossing zou mo gen leiden van de pijnlijke verwikke lingen, waarin haar vriendin was ge raakt. Ik moet je wat vertellen, Bob, zei Gipsy, toen Maria de kamer had verlaten en hij met een verschrikt ge zicht haar handen greep. Dat kan toch nog wel wachten, Gipsy. Je hebt nu rust noodig... Nee, nee, ik moet het nu zeggen. Ik heb al veel te lang gezwegen. Ik... ik... ben de vrouw van Harris Frank! Het was Hunter, alsof een kille hand zijn hart omklemde. De kamer scheen met hem rond te draaien en in de waas, welke aan zijn oogen voor bij trok, onderscheidde hij nog slechts vaag Gipsy’s bleeké gezicht met een uitdrukking van mateloos leed. Dat bracht den jongeman weer tot bezin ning. Zachtjes streelde hij de hand DE OUDSTE BROER VAN DEN ZWEEDSCHEN KONING VIERDE ZIJN 80EN VERJAARDAG. Prins Karei, de oudste broer van Koning Gustaaf, vierde zijn 80en verjaardag in den kring der Koninklijke Familie. Onze foto toont vJ.n.r. Prins Karel jr. met gemalin. Prins Wilhelm, Prinses Ingeborg, de Kroonprins, de 80-jarige Prins Karei en zijn dochter Prinses Margaretha. (Scherl) van het meisje, dat hy nog steeds in, de zijne hield. Deze teedere liefkoozing droeg er toe bij, dat Gipsy haar laatste aarze ling overwon. Ze vertelde Hunter van de vreugdelooze dagen, welke zij in het huis van haar grootvader had doorgebracht en van haar kennisma king met Harris Frank, welke uit een toevalligen samenloop van omstandig heden was voortgekomen. Ze had Frank op zekeren avond ontmoet, toen hij zingend langs het strand wandelde en zijn mooie stem had op Gipsy die pen indruk gemaakt. De nachtegaal, dacht Bob Hun ter, zich den bijnaam herinnerend, welken Jim Fox eens had genoemd. Hij kwam dikwijls bij ons thuis, vervolgde het meisje, en grootva der scheen nogal met hem ingenomen te zijn. Maar plotseling sloeg de stemming om. Dat was, toen het hals snoer verdwenen bleek te zijn. Hoewel geen van ons Harris Frank er van verdacht iets meer van dezen diefstal te weten, werd de stemming in huis op den duur onhoudbaar en ik koes terde tenslotte' slechts één wensch zoo gauw mogelijk uit Honoloeloe weg te komen. Frank verzekerde me tel kens weer, dat een groote carrière als zangeres voor me was weggelegd. Hij had relaties bij een reizend operette- gezelschap en daarmee zou ik naar San Francisco gaan. Voordien trouw den we in het geheim. Na de huwe lijksvoltrekking keerde ik in het huis it L van mijn grootvader terug, terwijl Harris Frank naar hij voorgaf voob zaken naar Frisco vertrok. Ik zou met het tooneelgezelschap volgen* Maar kort daarop hoorde ik, dat hjj gearresteerd was. Gipsy’s droevige relaas eindigde u* een snik. Hunter legde zijn arm om de scho» ders van het meisje. Ik heb je lief, Gipsy, zei hij warm, en ik zal je altijd blijven liefhebben. Geloof me... alles zal nu weer goed worden. Gipsy vlijde haar hoofd tegen den schouder van den man, die haar ook in deze moeilijke oogenblikken niet al» leen liet en snikte hartstochtelijk. Wel» dra echter slaagde Hunter er in haafl wat tot kalmte te brengen en zjjn wel» gemeende woorden misten hun troos» tende uitwerking niet. Laten we naar de anderen gaan en eens gezamenlijk overleggen, wat eB nu gebeuren moet, zei hij tenslotte* Over dat ongelukkige huwelijk, dat eigenlijk geen huwelijk in den waren zin is geweest, zullen we voorloopig maar niet spreken. Het beste is af te wachten, hoe zich alles verder ontwik kelt. Ik wou, dat Jim maar eindelijk eens iets van zich liet hooren. n. n. en n- I 43) Misschien best*. Ja, maar nu zou ik toch eigen lijk wel eens willen weten, waar het ding uithangt! riep Briand, die tot dusver had gezwegen. Ik... ik heb hem om! klonk plot seling schuchter de stem van Daisy Parker. Een koor van verbaasde uitroepen was het gevolg van deze verbijsteren de mededeeling. Mr. Fox stoof woedend öp haar af. Hoe ter wereld kom jy in vre desnaam aan dat ongeluksding, Dai sy? schreeuwde hy. De jeugdige miss Parker vergat in de algeheele consternatie alles, wat Jim haar in zyn brief zoo nadrukke- lijk op het hart had gebonden. Jim heeft hem mij gestuurd, sta melde ze verlegen. Van alle kanten werd Daisy met Vragen bestormd, zoodat het eenigen tyd duurde, vóór ze zelf aan het Woord kon komen en het gezelschap een samenhangend verslag kon geven ALS DE LENTE IN AANTOCHT IS knapt men allerwege zijn liefhebberijen op. De een zijn tuin, de ander zijn boot. Ook de speel tuinen voor de jeugd krijgen een extra beurt De glijbaan wordt in orde gebracht (Polygoon) van de ongewone wijze, waarop zy in het bezit was gekomen van het ver dwenen halssnoer. Nu ze eenmaal het geheim had verklapt, kon ze er niet onder uit allen volledig in te lichten, voor zoover ze daartoe althans zelf in staat was en tenslotte moest ze, op verzoek van José Santos, het sieraad zelfs op de tafel deponeeren. Ik zal de kralen open schroeven en u de parels laten zien, zei de Span jaard. Hij haalde een klein tangetje en begon daarmee de operatie, het geen heel gemakkelijk bleek te gaan. De eerste kralen waren echter leeg. De parels zyn er uit genomen! riep Briand, die kon zwijgen. Hier is wat! zei Santos, toen hij de zestiende kraal opende. En hier ook! Wat moet dat beteekenen? zijn allemaal propjes papier! Mr. Fox streek het papier voorzich tig glad. Mededeelingen in cijferschrift! zei hij verbaasd. Alweer een raad sel... of wacht eens. Cranenburg zal waarschijnlijk de parels uit het snoer hebben genomen en ze ergens hebben opgeborgen, om daarna hun bewaar plaats in geheimschrift vast te leg gen. Kapitein Cross wees immers al op die mogelijkheid! Zou Jim dat geweten hebben? vroeg Daisy angstig. Als hij maar niet denkt, dat ik het snoer niet goed heb bewaard... Mijn brave neef schijnt meer te weten dan wy allemaal samen, ant- DE BEKENDE GROOTE KERK TE MONNIKENDAM dateerend uit de 15e eeuw, toont teekenen van verval. Het regenwater en de vorst hebben de steenen uit het cement gelicht, zoodat eenige dagen geleden grooté stukken uit den buitengevel vielen, gelukkig zondes ongelukken te veroorzaken. De gemeente krijgt van het Rijk een subsidie voor spoedige restauratie. (Polygoon) woordde Fox met een wijsgeerig hoofdknikken. Het feit, dat hy zich in Frisco bevond, toen wy daar ook waren en ons in den waan liet, dat hy in het Bethlehem Gasthuis te New York werd verpleegd, geeft me te denken. Vermoedelijk is hij evenmin gewond geweest als wij. Het heeft me ook al verwonderd, dat men in het ziekenhuis niets van hem wist, toen ik hem daar wilde gaan opzoeken. Als je my vraagt, is dit alles een doorge stoken kaart tusschen dien sluwen in specteur van politie en onzen niet minder sluwen Jim. Hij is natuurlijk dien Harris Frank op het spoor, wie weet, of hij hem al niet te pakken heeft. Op dit oogenblik richtten zich aller oogen op Gipsy Dott, die plotseling doodsbleek van haar stoel opstond en wankelend het vertrek verliet. Maria Santos volgde haar onmiddellijk. In de gang legde zij beschermend haar arm om Gipsy’s schouders en zoo bracht zij het meisje naar haar eigen kamer, waar zij haar dwong op den divan te gaan liggen. Daarna nam zy zelf aan het voeteneind plaats. Arme Gipsy, fluisterde ze, hand van het meisje in de hare ne mend, ik zou je zoo graag helpen als dat in myn macht lag. Je weet het dus, Maria? Frank’s broer vertelde het vader, en mij uit een soort wraakneming, toen hij inzag, dat de ketting voor hem verloren was. Hij was buiten zichzelf van woede. het zoo nog het - C. s'- $.7 V-ViSs :-W

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5