IEDER VERLANG! EEN
BEETJE GELUK
Groote S.S.-marsch in Groningen - Oude tol in Friesland verdwijnt - Nieuw
verkenningsvliegtuig voor de Duitsche Luchtmacht-Verkoop Palm-Paaschjes
o
hc
i
fcEUILLEiUK
A
- HAAGSCRE COURANT Maandag 7 April 1941 TWEEDE BLAD
tem-
v.
21)
kan
heb
vreemd,
zoo
ons
f
hèar
aan had gedacht! Natuurlijk, tot nu
JWordt ceroolffdJJ
Wat is er?
Eindelijk, waar zat je? Ik
je telkens geroepen!
EEN ITALIAANSCHE BATTERIJ VAN DE BERG-ARTILLERIE IN ACTIE TEGEN
DE VIJANDELIJKE STELLINGEN AAN HET GRIEKSCH-ALBANEESCHE FRONT.
(Stoof
hetzelfde
moest
achter
geen lust om meer te
had nergens lust in.
zoeken. Hij verlangzaamde het
po van de vaart. Ellie dacht:
Misschien zijn er brieven?
Je hebt natuurlijk dadelijk
kletst!
9 k.m. langen marsch door Groningen gemaakt Onder groote belangstelling marcheert
over de Groote Markt '’hWm)
Maar Frits! nep zy uit. Ik
weet immers alles! Waarom doe je
tegen mü zoo geheimzinnig?
Hij staarde haar dom aan.
hem niet het nooit gedaan hebben. Nu heb je
mij nieuwsgierig gemaakt.
Je hebt natuurlijk dadelijk ge-1 dat ook vinden. Dat zij daar nooit)
(Nartruk verboden.)
DE GEMEENTERAAD VAN GALAMADAMMEN (FRIESLAND) heeft
besloten den weg- en scheepvaarttol in deze gemeente aan te koopen.
Deze sta-in-den-weg, waar reeds van 1621 af tol wordt geheven.
zal dan gaan verdwijnen. (Polygoon)
hon-
uur later
terug, dat
KORT VOOR DEN START VAN EEN VERKENNINGSVLIEGTUIG.
Op den zwaren kruiser wordt aan het verkenningsvliegtuig de laatste
hand gelegd. Het is het oog van de marine, dat over een groot oppervlak
de gebeurtenissen op zee waarneemt en deze het schip mededeelt.
(Scherl)
DE NEDERLANDSCHE S.S., ONDER LEIDING VAN S.S.-ONDERSTORMLEIDER J. P. WOLFFRAM (X)
heeft Zaterdag een
Ellie vond, dat hij er slecht uitzag
er. ze had medelijden met hem. Hij
scheen zich het geval erg aan te
trekken, misschien wa-s hij ook wel
bang, Ursula te verliezen.
Je ziet er miserabel uit, zei zij.
Waar is Ursula?
Ik weet het niet.
Waarom ben je
Frits’
- Ik?
Hij lachte luid, maar het Klonk
valsch. Hij haalde zijn zakdoek te
voorschijn en bette zijn voorhoofd.
Dadelijk daarop scheen hij iets te
ontdekken, dat hem nog meer op
wond, want hij probeerde den zak
doek haast’g weg te bergen. Hier
door werd Ellie’s aandacht getrok
ken en zij zag. dat het een dameszak-
doek was, dien haar broer probeer-
ae te verbergen. Zij nam
af, hoewel haar vingers jeukten om
het te doen. Maar zij lachte luid, iets
wat hem woedend maakte.
DUlTSCHLAND’b NIEUWSTE VLIEGTUIGTYPE. DE
FW 189 (FOCKE-WULF). Met dit type heeft de Duit
sche Luchtmacht de beschikking (voor het eerst) gekregen
over een vliegtuig met dubbelen romp, dat gebruikt wordt
voor verkenningstochten tot op zeer geringe hoogte. Buiten
gewoon snel, paraat en voorzien van kanonnen en mitrail
leurs van het nieuwste maak®'1'
Geen woord.
En woedend voegde zij er aan toe:
Heb ik ooit gekletst?
Goed, kalmeerde hij haar.
Vader behoeft het ook niet te we
ten. Hij is vaak zoo vreemd, enfin,
je weet het.
Dan werd hij weer ongerust.
Heb je gehoord, wat wy gezegd
hebben, Ellie?
Zij zuchtte.
Ik heb er geen woord van ver
staan.
Hij keek haar onderzoekend aan.
Zij was voor het eerst hier,
hoor.
In den tuin?
Ellie verborg haar verrassing.
Aha, Frits had haar bij haar vlucht
geholpen. Dat haar broer, op het
oogenblik waarin Ursula vluchtte,
op weg naar het eiland was, vergat
zij heelemaal.
Wat... wat is zy, steno-typiste?
Neen... artiste.
Artiste?
Ellie was sprakeloos. Nooit had zy
een artiste van dichtbij gezien. Zij
kende er velen, maar zij waren allen
anders dan het meisje.
En jy houdt van haar? Heusch
Frits, echt?
Natuurlijk.
Hoe romantisch.
Ellie zag haar broer plotseling in
een nieuw licht. Nu ja, hij was een
knappe jongen. Vele meisjes zouden stil.
Je hebt dus aldoor over
gesproken? zei hy moeilijk. Over Zullen we omkeeren?
Ik dacht, dat je het eiland wilde
zien.
Nu niet meer.
Hij zette den motor weer aan. De
boot joeg terug door het water, een
schuimend kielzog nalatend.
De commissaris heeft verder
niets gevraagd?
Neen, zei IJllie en ze dacht aan
Ursula.
Wat zou het meisje gewild hebben?
Ellie begreep het niet en hoe meer
zij er over nadacht, hoe vreemder
alles haar werd. Er was veel, waar»
over zy met Frits had willen spre
ken, maar zijn gezicht, dat donker
was, hield haar terug. Zy keek hem
van terzijde aan en ontdekte een
vreemden trek in zijn gezicht En
voor het eerst bemerkte zy, dat zij
eigenlijk niets van .hem wist. Hij
ging ’s morgens naar Berlijn en
kwam *s avonds terug. Dikwijls
kwam hij zóó laat, dat zü al lang
sliep. Zy had er nooit aan gedacht
wat hij in zyn vrye uren wel zou
doen, zy meende, dat hij dan met
vrienden samen was. Nu wist zij, dat
er een vrouw in het spel was. Haar
vrouwelijke nieuwsgierigheid was
gewekt. Hoe zou de vrouw, van wie
Frits hield, er wel uitzien? Zou hij
kiekjes hebben? Zij nam zich voor,
den volgenden dag in £yn kamer te
deze Brinkmann of hoe zij heet Die
ken ik heelemaal niet.
Maar Frits! riep zy verschrikt.
Is er dan nog een ander meisje,
by ons in den tuin geweest?
Hij lachte gedwongen.
Allicht, zei hij. Maar dat jij
aan mjj en aan die juffrouw Brink
mann dacht, dat is belachelijk.
Hy lachte nóg eens, maar het
klonk even valsch als daarstraks.
Werkelijk al te gek.
Tegelijkertijd werd hy kalm. Hy
was bang geweest, dat Ellie alles
had gehoord, wat hij tijdens zijn sa
menkomst met een meisje had be
sproken. Daar behoefde hij nu niet
bang meer voor te zijn.
Een meisje, dat ik aardig vind,
moet er anders uitzien dan die juf
frouw Brinkmann, zei hy.
Maar ik vond haar aardig.
JÜ. jij... een man beoordeelt een
vrouw anders.
Hij maakte een beweging, welke
Ellie’s stemming totaal bedierf. Zij
had gemeend op het spoor van een
geheim te zyn en wat was het geval?
Haar broer hield van een ander.
Wat is zij voor een artieste, too-
neelspeelster?
Ja, knikte hy, om geen verderen
uitleg behoeven te geven.
Ellie dacht na. Een artieste kw<m
in den tuin, om Frits te ontmoeten.
Eigenlijk merkwaardig, maar zij had
vragen. Zy
Die zakdoek is van haar, ja of
neen?
Hy keek haastig naar alle kanten
en toen trok hij Ellie mee naar de
boot.
Hoe?...
Ik weet het nu eenmaal.
Zeg eerst, hoe?
Je bent belachelijk, zullen wij
een eind varen?
Vooruit.
Enkele oogenblikken later schoot de
boot vooruit.
Naar het eiland, verzocht zij.
Ik wil het van dichtbij zien.
Zij stond naast hem aan het stuur,
zij leek klein en slank naast zijn
breede gestalte. De jonge man zag
er jaren ouder uit dan hij werkelijk
was.
Was zy... was zy al vaker hier,
Frits? Ik bedoel, in het geheim?!
Toe, vertel het mij?
Hij keek haar donker aan.
Heb je ons nageloopen, heb je
geluisterd, bah!
Zijn woede amuseerde haar koste
lijk.
Natuurlijk heb ik geluisterd!
riep zij uit. Maar wat geeft dat?
Als ie mij iets had verteld, zou ik
toe had zij in hem alleen haar broer
gezien!
Zij naderden het eiland. Er was
geen ander vaartuig te zien. Ellie’s
blik ging achterwaarts naar het huis
van haar vader en haar bewondering
voor Ursula’s zwemprestatie werd
steeds grooter. Zij wilde
eens probeeren. Natuurlijk
Frits dan met de boot vlak
haar blyven.
Wat zal er nu gebeuren? zoo
verbrak zy het zwijgen. Zij
immers niet meer komen?
Frits trok een verwonderd gezicht.
Waarom kan zy niet meer ko
men, natuurlijk kan zij dat wel!
Maar zy zal wel niet meer willen en
dat is ook niet meer noodig.
Ben je dan niet bang voor haar
geweest?
Ik zou niet weten waarom.
Nu, maar Frits achttien
derd meter heen en een
achttien honderd meter
beteekent zeker niets?
Over wie praat je eigenlijk?
Over Ursula.
Over Ursula?
Hij staarde haar aan.
Over dat meisje, dat naar
toe kwam zwemmen?
En zóó, zoo praat jy over
iemand van wie je houdt? zei Ellie
verbaasd.
Hij zette den motor af en het werd
PALM-PASCHEN TE 's-HERTOGENBOSCH. Op Zaterdag voor Palm-Zondag
was er veel levendigheid op de Bossche markt door den verkoop van de bekende
„Palm-Paaschjes”. Een koopman voor het Bossche stadhuis
met zijn Palm-Paaschies (Het Zuiden)