IEDER VERLANG! EEN BEETJE GELUK Groote S.S.-marsch in Groningen - Oude tol in Friesland verdwijnt - Nieuw verkenningsvliegtuig voor de Duitsche Luchtmacht-Verkoop Palm-Paaschjes o hc i fcEUILLEiUK A - HAAGSCRE COURANT Maandag 7 April 1941 TWEEDE BLAD tem- v. 21) kan heb vreemd, zoo ons f hèar aan had gedacht! Natuurlijk, tot nu JWordt ceroolffdJJ Wat is er? Eindelijk, waar zat je? Ik je telkens geroepen! EEN ITALIAANSCHE BATTERIJ VAN DE BERG-ARTILLERIE IN ACTIE TEGEN DE VIJANDELIJKE STELLINGEN AAN HET GRIEKSCH-ALBANEESCHE FRONT. (Stoof hetzelfde moest achter geen lust om meer te had nergens lust in. zoeken. Hij verlangzaamde het po van de vaart. Ellie dacht: Misschien zijn er brieven? Je hebt natuurlijk dadelijk kletst! 9 k.m. langen marsch door Groningen gemaakt Onder groote belangstelling marcheert over de Groote Markt '’hWm) Maar Frits! nep zy uit. Ik weet immers alles! Waarom doe je tegen mü zoo geheimzinnig? Hij staarde haar dom aan. hem niet het nooit gedaan hebben. Nu heb je mij nieuwsgierig gemaakt. Je hebt natuurlijk dadelijk ge-1 dat ook vinden. Dat zij daar nooit) (Nartruk verboden.) DE GEMEENTERAAD VAN GALAMADAMMEN (FRIESLAND) heeft besloten den weg- en scheepvaarttol in deze gemeente aan te koopen. Deze sta-in-den-weg, waar reeds van 1621 af tol wordt geheven. zal dan gaan verdwijnen. (Polygoon) hon- uur later terug, dat KORT VOOR DEN START VAN EEN VERKENNINGSVLIEGTUIG. Op den zwaren kruiser wordt aan het verkenningsvliegtuig de laatste hand gelegd. Het is het oog van de marine, dat over een groot oppervlak de gebeurtenissen op zee waarneemt en deze het schip mededeelt. (Scherl) DE NEDERLANDSCHE S.S., ONDER LEIDING VAN S.S.-ONDERSTORMLEIDER J. P. WOLFFRAM (X) heeft Zaterdag een Ellie vond, dat hij er slecht uitzag er. ze had medelijden met hem. Hij scheen zich het geval erg aan te trekken, misschien wa-s hij ook wel bang, Ursula te verliezen. Je ziet er miserabel uit, zei zij. Waar is Ursula? Ik weet het niet. Waarom ben je Frits’ - Ik? Hij lachte luid, maar het Klonk valsch. Hij haalde zijn zakdoek te voorschijn en bette zijn voorhoofd. Dadelijk daarop scheen hij iets te ontdekken, dat hem nog meer op wond, want hij probeerde den zak doek haast’g weg te bergen. Hier door werd Ellie’s aandacht getrok ken en zij zag. dat het een dameszak- doek was, dien haar broer probeer- ae te verbergen. Zij nam af, hoewel haar vingers jeukten om het te doen. Maar zij lachte luid, iets wat hem woedend maakte. DUlTSCHLAND’b NIEUWSTE VLIEGTUIGTYPE. DE FW 189 (FOCKE-WULF). Met dit type heeft de Duit sche Luchtmacht de beschikking (voor het eerst) gekregen over een vliegtuig met dubbelen romp, dat gebruikt wordt voor verkenningstochten tot op zeer geringe hoogte. Buiten gewoon snel, paraat en voorzien van kanonnen en mitrail leurs van het nieuwste maak®'1' Geen woord. En woedend voegde zij er aan toe: Heb ik ooit gekletst? Goed, kalmeerde hij haar. Vader behoeft het ook niet te we ten. Hij is vaak zoo vreemd, enfin, je weet het. Dan werd hij weer ongerust. Heb je gehoord, wat wy gezegd hebben, Ellie? Zij zuchtte. Ik heb er geen woord van ver staan. Hij keek haar onderzoekend aan. Zij was voor het eerst hier, hoor. In den tuin? Ellie verborg haar verrassing. Aha, Frits had haar bij haar vlucht geholpen. Dat haar broer, op het oogenblik waarin Ursula vluchtte, op weg naar het eiland was, vergat zij heelemaal. Wat... wat is zy, steno-typiste? Neen... artiste. Artiste? Ellie was sprakeloos. Nooit had zy een artiste van dichtbij gezien. Zij kende er velen, maar zij waren allen anders dan het meisje. En jy houdt van haar? Heusch Frits, echt? Natuurlijk. Hoe romantisch. Ellie zag haar broer plotseling in een nieuw licht. Nu ja, hij was een knappe jongen. Vele meisjes zouden stil. Je hebt dus aldoor over gesproken? zei hy moeilijk. Over Zullen we omkeeren? Ik dacht, dat je het eiland wilde zien. Nu niet meer. Hij zette den motor weer aan. De boot joeg terug door het water, een schuimend kielzog nalatend. De commissaris heeft verder niets gevraagd? Neen, zei IJllie en ze dacht aan Ursula. Wat zou het meisje gewild hebben? Ellie begreep het niet en hoe meer zij er over nadacht, hoe vreemder alles haar werd. Er was veel, waar» over zy met Frits had willen spre ken, maar zijn gezicht, dat donker was, hield haar terug. Zy keek hem van terzijde aan en ontdekte een vreemden trek in zijn gezicht En voor het eerst bemerkte zy, dat zij eigenlijk niets van .hem wist. Hij ging ’s morgens naar Berlijn en kwam *s avonds terug. Dikwijls kwam hij zóó laat, dat zü al lang sliep. Zy had er nooit aan gedacht wat hij in zyn vrye uren wel zou doen, zy meende, dat hij dan met vrienden samen was. Nu wist zij, dat er een vrouw in het spel was. Haar vrouwelijke nieuwsgierigheid was gewekt. Hoe zou de vrouw, van wie Frits hield, er wel uitzien? Zou hij kiekjes hebben? Zij nam zich voor, den volgenden dag in £yn kamer te deze Brinkmann of hoe zij heet Die ken ik heelemaal niet. Maar Frits! riep zy verschrikt. Is er dan nog een ander meisje, by ons in den tuin geweest? Hij lachte gedwongen. Allicht, zei hij. Maar dat jij aan mjj en aan die juffrouw Brink mann dacht, dat is belachelijk. Hy lachte nóg eens, maar het klonk even valsch als daarstraks. Werkelijk al te gek. Tegelijkertijd werd hy kalm. Hy was bang geweest, dat Ellie alles had gehoord, wat hij tijdens zijn sa menkomst met een meisje had be sproken. Daar behoefde hij nu niet bang meer voor te zijn. Een meisje, dat ik aardig vind, moet er anders uitzien dan die juf frouw Brinkmann, zei hy. Maar ik vond haar aardig. JÜ. jij... een man beoordeelt een vrouw anders. Hij maakte een beweging, welke Ellie’s stemming totaal bedierf. Zij had gemeend op het spoor van een geheim te zyn en wat was het geval? Haar broer hield van een ander. Wat is zij voor een artieste, too- neelspeelster? Ja, knikte hy, om geen verderen uitleg behoeven te geven. Ellie dacht na. Een artieste kw<m in den tuin, om Frits te ontmoeten. Eigenlijk merkwaardig, maar zij had vragen. Zy Die zakdoek is van haar, ja of neen? Hy keek haastig naar alle kanten en toen trok hij Ellie mee naar de boot. Hoe?... Ik weet het nu eenmaal. Zeg eerst, hoe? Je bent belachelijk, zullen wij een eind varen? Vooruit. Enkele oogenblikken later schoot de boot vooruit. Naar het eiland, verzocht zij. Ik wil het van dichtbij zien. Zij stond naast hem aan het stuur, zij leek klein en slank naast zijn breede gestalte. De jonge man zag er jaren ouder uit dan hij werkelijk was. Was zy... was zy al vaker hier, Frits? Ik bedoel, in het geheim?! Toe, vertel het mij? Hij keek haar donker aan. Heb je ons nageloopen, heb je geluisterd, bah! Zijn woede amuseerde haar koste lijk. Natuurlijk heb ik geluisterd! riep zij uit. Maar wat geeft dat? Als ie mij iets had verteld, zou ik toe had zij in hem alleen haar broer gezien! Zij naderden het eiland. Er was geen ander vaartuig te zien. Ellie’s blik ging achterwaarts naar het huis van haar vader en haar bewondering voor Ursula’s zwemprestatie werd steeds grooter. Zij wilde eens probeeren. Natuurlijk Frits dan met de boot vlak haar blyven. Wat zal er nu gebeuren? zoo verbrak zy het zwijgen. Zij immers niet meer komen? Frits trok een verwonderd gezicht. Waarom kan zy niet meer ko men, natuurlijk kan zij dat wel! Maar zy zal wel niet meer willen en dat is ook niet meer noodig. Ben je dan niet bang voor haar geweest? Ik zou niet weten waarom. Nu, maar Frits achttien derd meter heen en een achttien honderd meter beteekent zeker niets? Over wie praat je eigenlijk? Over Ursula. Over Ursula? Hij staarde haar aan. Over dat meisje, dat naar toe kwam zwemmen? En zóó, zoo praat jy over iemand van wie je houdt? zei Ellie verbaasd. Hij zette den motor af en het werd PALM-PASCHEN TE 's-HERTOGENBOSCH. Op Zaterdag voor Palm-Zondag was er veel levendigheid op de Bossche markt door den verkoop van de bekende „Palm-Paaschjes”. Een koopman voor het Bossche stadhuis met zijn Palm-Paaschies (Het Zuiden)

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5