de
de Matthaus-Passion
den Balkan
m
van
m
het Geuldal verdwenen
in
Uitvoering
De rotswoningen
EDER VERLANGT EEN
beetje geluk
De oorlog
Groote Kerk te Naarden
I
Si I
I g
mW k
w
^.>04
ght
ta
TWEEDE BLAD'
HA'AGSCHE COURANT Zalerdag 12 'April 19'41’
FEUILLETON
**- X
X k ,'X •-
X s
o
(Holland)
AFGEVUURD.
(Nadruk verboden.)
zy
Rauw aange-
tWordt vervolgd.1
AAN HET GRIEKSCH—ALBANEESCHE FRONT.
BU EEN HEFTIGE ACTIE WORDEN ZWARE STUKKEN GESCHUT
HET TWEEDE GEMAAL voor de droogmaking van den Noord-Oost-polder
nabij de Voorst zal binnen korten tijd ook in werking worden gesteld.
Het gemaal (links) en de schutsluis, gezien van de polderzijde af.
Op den voorgrond de sluisput (Polygoon)
GISTEREN HAD IN DE GROOTE KERK TE NAARDEN de uit
voering plaats van Bach's Matthaus-Passion. door de Nederlandsche
Bachvereeniging. Overzicht tijdens de uitvoering. (Polygoon)
VAN HET STRUDTOONEEL
IN HET ZUIDOOSTEN. Zoo
zien de wegen er uit (Holland)
scheen zij ook haar andere verbint®-
nissen achter te hebben gelaten*
Vreemd meisje, vreemde geschiede
nis. Andreas Wenkhusen verliet zuch
tend de kamer.
Ellie heeft gelijk, dacht hy,
ik ben totaal op, ik moet er eens
uit!
Hij vond den bezoeker in levendig
gesprek met zyn dochter. Steube
sprong op en stelde zich voor, hij
verontschuldigde zijn komst met de
opmerking, dat hij bezorgd voor Ur
sula was en hij sprak de hoop uit,
dat men hem wilde helpen om haar
te rehabiliteeren.
En u komt bij my?
Andreas Wenkhusen zag er niet be
paald tegemoetkomend uit.
Commissaris Brand heeft de
zaak in handen. U kunt zich beter tot
hem wenden, als u meent de jonge
dame een dienst te moeten bewijzen*
Maar mynheer Steube komt re
gelrecht van den commissaris.
Ellie ging naar haar vader toe en
legde haar arm om zijn schouder.
Mijnheer Steube gelooft vast in
Ursula’s onschuld. Hij zegt, dat alles
een misverstand is en volgens myn
meening is het ook niet anders, ik...
Een eigenaardig misverstand,
spotte Wenkhusen, doch hij verzocht
den bezoeker plaats te nemen.
DE TOMATEN STAAN IN DE WARENHUIZEN REEDS ZOO HOOG, DAT ZE OPGEBONDEN MOETEN WOR-
DEN. Tevens moeten deze planten van tijd tot tijd met een plumeau kunstmatig bestoven worden, daar er
anders geen vruchtvormmg ontstaat Eenige tuinders in de tropisch verhitte kassen aan het werk. (Polygoon)
HIER BEVONDEN ZICH EENS DE ROTSWONINGEN VAN HET GEULDAL. De overblijfselen van
den vroegeren mergelwand met zijn oude rotswoningen in het Geuldal te Geulhem, een der mooiste
plekjes van Zuid-Limburg. (Het Zuiden)
26)
leur, doch toen er schreden hnt
grintpad klonken, vlogen zij Uit „i
kaar Dadelijk daarop'
Wenkhusen voorby, hy scheen haa“
te hebben, want hy keek niet on
DlrJSr vrrdwppn in *4^
Straat
Wenkhusen begaf zich naar den
kelder, op den voet gevolgd door El
lie. Zy werden door Lorenz opge
wacht.
De kerel, die dit heeft gedaan,
moet buiten voor het raam hebben
gewerkt, legde hij uit.
Wenkhusen ging op zijn teenen
staan en schudde aan de staaf. Zij
hield. De inbreker moest van zijn
plannen af gezien hebben, of de vyl
was uit zijn handen in den kelder ge
vallen.
En jij denkt, dat het dezelfde
menschen waren, die by de filmactri-
ce...? Enfin, de politie moet dat
maar uitzoeken. Ik zal dadelijk op
bellen.
Ellie keek schuw om zich heen,
het leek, alsof de ontdekkingen nooit
ophielden. Zij bewonderde haar va
der. Hij nam de zaak zoo kalm op.
Dit zei zij hem ook, maar hij weer
de het met een lachje af.
Ach, mijn kind, je went
alles.
Enkele oogenblikken later probeer
de hij den commissaris op te bellen,
hij kreeg hem echter niet te spreken.
Dus gaf hij zijn boodschap aan een
ander af en verzocht iemand te stu
ren. Alleen in zyn kamer zittend, be-
heerschte hij zich niet langer. Hij
zonk in een stoel en staarde voor
zich uit. Wat gebeurde er om hem
heen? Het was verleden week met
den dreigbrief begonnen en nu volgde
de eene ontdekking de andere op.
Wie was de vijand en waar verborg
hij zich? Hij verzonk in nadenken,
totdat er geklopt werd. Hij schrok
op.
Binnen! riep hij.
Emma kwam een beetje schuw de
kamer binnen.
Er is een heer, die u dringend
wenscht te spreken, een zekere
mynheer Steube.
Steube? Steube?
Wenkhusen kende niemand, die
Steube heette en hij had grooten lust
te zeggen, dat hij niet thuis was.
Maar daar stond plotseling Ellie in
de deur, haar gezicht was rood en
haar oogen bliksemden.
Heb je het al gezegd, Emma,
de verloofde van juffrouw Brink
mann is er en verlangt vader te
spreken. Ik heb enkele woorden met
hem gewisseld.
De verloofde? mompelde Wenk
husen verbaasd.
Hij ziet er keurig uit, vader, ik
zal hem in de serre laten. Daar is
het heerlijk koel, u komt toch ook?
Natuurlijk, knikte Wenkhusen.
Ellie snelde weg en Emma volgde
haar. Wenkhusen bleef alleen, toen hij
opstond, voelde hy de moeheid in
zijn knieën. De verloofde van juf
frouw Brinkmann! Hij herinnerde
zich niet, dat het meisje een ring
had gedragen, dit zou hem zeker
niet ontgaan zyn, want hy had haar
goed bekeken, omdat hy alleen maar
wantrouwen voor haar had gehad.
Met haar kleeren, welke zd bij I
Biendermann had achtergelaten»!
Ik zou het nog niet eens gemerkt
hebben, als ik de vyl niet had zien
liggen.
Inderdaad, er lag een vijl op den
grond en één der staven was doorge
zaagd.
Dat is het toppunt
Lorenz keek naar de vyl.
Maar wie het gedaan heeft had
pech, midden onder het werk is de
vyl uit zyn hand gevallen.
Hy hield Emma tegen, die de vijl
wilde oprapen.
Laten liggen, zeker is zeker, an
ders verdenken ze één van ons nog!
Maak niet zulke grappen.
Zou dat ook vannacht gebeurd
zyn?
Emma keek angstig naar de afge
zaagde staaf.
Wanneer dan anders? En weet
jy, wie het geweest is? Eén van de
kerels, die by de filmactrice hebben
ingebroken. De bende kwam naar
ons en wilde ook hier haar slag
slaan. Maar toen brak de brand uit.
Denk je?
Emma zette groote oogen op.
Lieve help en dan slaap je bo
ven rustig en hier beneden... maar
het heeft my niets verwonderd, er is
hier immers nog nooit ingebroken en
eens moet dat toch gebeuren, het is
hier eenzaam. En wy hebben niet
eens een hond.
O, die zal wel gauw aange
schaft worden, je weet toch wel, dat
als het kalf verdronken is, dan wordt
de put gedempt*
Emma keek angstig om zich heen.
Ik heb my nog nooit zoo angstig
gevoeld.
Lorenz dacht aan den rugzak en
vroeg zich af, of de politie ook zou
kunnen vaststellen, of de vyl daarin
behoorde.
Emma, breng mynheer Wenkhu
sen op de hoogte, ik blyf hier, maar
doe het een beetje voorzichtig,
zoo met de deur in huis vallen. Hij
is toch al zenuwachtig, de oude.
Emma ging haastig weg,
scheen bly te zyn, den schemerigen
kelder te kunnen* verlaten. Buiten
adem bereikte zy de hal en kwam
hygend de serre binnen.
Vader en dochter zaten met telkaar
te praten, niet over de gebeurtenissen
van dezen dag en niet over Ursula,
maar over de reeds in de pen zynde
reis naar Rome. Het binnenrennen
van de dienstbode maakte een einde
aan hun gesprek. Zy keken het
meisje vol verwachting aan.
Bij ons hebben ze het ook al ge
probeerd, in den kelder ligt een vyl,
Lorenz denkt...
Lorenz’ meening bleef onuitgespro
ken, omdat Emma er plotseling aan
dacht, dat zy haar opdracht niet erg
diplomatiek had uitgevoerd. Zy keek
angstig naar Wenkhusen, maar deze
nam het verhaal niet ernstig op, hy
zag er kalm uit.
Inbrekers, Emma?
Ja, één van de staven voor het
raam is doorgevyld, het moet van
nacht gebeurd zijn,
op
zy uit
Wenkhusen voorby, hy 3^^
verdween in de rïchting’vïn de
Emma was al tien jaar in betrek
king by Wenkhusen en nooit was er
iets belangryks gebeurd, behalve
<ian 00“ van mevrouw, waarna
natuurlijk allerlei veranderingen
Voorvielen. Maar zooicts als vandaag
was nog nooit gebeurd en dan ook
nog de ontdekking, welke zy in den
kelder hadden gedaan.
Natuurlyk moeten wy het hem
Vertellen.
Lorenz lachte geërgerd.
Pas op, Emma, we krygen de
politie nog eens in huis.
Zy gingen door den zy ingang het
huis binnen en liepen naar den kelder.
Daar!
Het meisje wees naar één der Ljze-
ïen staven voor het raam*
w»' 2
niet
aan
i
tl
‘F* .Tl
