KUNST EN LETTEREN SYMPHONIE-CONCERT RESIDENTIE-ORKEST VENLO WINT OPNIEUW DE COMPETITIE VAN DEN N. H. B. RESIDENTIE-ORKEST H.Z. EN P.C.—U.Z.C. 7—2 CONCERTGEBOUW-TRIO H.Z.P.C.—U.Z.C. (DAMES) 1—1 PELLENAARS WINT BIJ DE PROFS LIEDERENAVOND MARIA LAST CRACK WINT DE EERSTE KLASSE DRAVERIJ i i i 2 OOK VAN DEN ZOMER TOONEEL IN DEN HAAG! o o o o 1 1 Aan den vleugel: Theo van der Pas Dirigent: Willem van Otterloo IIAAGSCHE COURANT Maandag 28 April 1941 3e bl. pag. 3 ORKEST ’s-GRAVENHAGE AFSCHEID VAN Th. A. KOCKX EN A. KLAZEMA ZUID-HOLLAND SLAAT NOORD-HOLLAND FLUIT- EN CLAVECIMBELRECITAL GUSTA EN EVERARD VAN ROYEN DE COURSES OP DUINDIGT HOCKEY. PAARDEN verbeterd zijn. Na de twee gespeelde ont- 1—2 WATERPOLO trio’s o.a. Beethoven en van Prijzendraverij WIELRENNEN. GYMNASTIEK Als leiders van Donar De rennen voor Sarata, Janicule en Mon Petit Ami Deventer in den strijd om den landstitel met 3—0 geslagen Beslissingswedstrijd tegen Het IJ noodzakelijk Soliste Ankie van Wiokevoort Crommelin Noord-Holland Zuid-HoLland Oost-Nederland Zuid-Nederland 1 2 1 2 O O 1 1 O 4 4 3 3 O O O 2 2 O 1 O 1 1 O 1 1 4 O O 2 2 O 5 5 2 8 8 7 2 1 0.— doormaakte, ons één der Zandvoort Rijswijk H.B.S. 1 1 0 2 1 0 Venlo H.D.M. Deventer 5—1 2.— 1—2 0 0—3 0.— 1— 0 2— 1 0—2 pu- den Zooals verwacht werd, is het Venlo gis teren te Deventer mogen gelukken ook de tweede ontmoeting voor het landskam pioenschap te winnen De overwinning op Deventer in de Koekstad is echter grooter geworden, dan verwacht werd (3—0) en het lijkt thans wel zeker, dat de strijd ver der uitsluitend zal gaan tusschen Venio en H.D.M., waarvan de kansen der Zui derlingen er niet slecht voorstaan. Want in geval beide ploegen hun resteerende ontmoetingen van Deventer winnen, en H.D.M. erin slaagt om de Zuiderlingen op d’Ammonswei te kloppen, dient er nog een beslissingswedstrijd op onzijdig terrein tusschen West en Zuid te volgen. De stand is inmiddels als volgt gewor den: 2 2—0 2 0 0—1 Onder leiding van Hubert Cuypers en Nico Verhoeff Matinee In Dlllgontla De heeren George van Renesse, piano, 1 en Henk van en Loeillet’s Sonate in F gr. t. waar mede deze kunstenaar zijn phenomenaal instrumentaal kunnen heeft getoond. Zijn voortreffelijke blaastechniek, zijn beheer, schen van den nobelen, reinen, smette loos zuiveren toon tot in het uiterste pianissimo, hebben de diepste bewonde ring afgedwongen. Zooals wij bij het uit spreken van het woord muziek aan Mo zart denken, zoo zouden wij het uitvoe ren van klassieke werken als identiek met het spel van Everard van Royen kunnen beschouwen. Welk een onaard- sche. boven alle persoonlijke gevoelens verheven schoonheid ademde bijvoorbeeld de vertolking van de Sicilenne uit M. Blavet’s sonate. Waarlijk Gusta, die met bloemen vele blijken van vereering ontving, en Everard van Royen hebben ons klassieke kunst, zij het ook als ideëele kunst, in haar zui- verstan vorm doen genieten. Aan den vleugel door den bekenden pianist Theo van der Pas begeleid, heeft de zangeres Maria Last, Zaterdagavond een gevarieerd programma, dat een drie tal, door J. Nin bewerkte, oud-Spaansche aria’s, werken van Schubert, Fauré, Caplet, Ravel, Rennes, Wagenaar, Ober- stadt en D. Appeldoorn omvatte, ten uit voer gebracht. Reeds in de oud-Spaansche aria’s, welke wij als eerste nummers hoor den, kwam het groote talent van Maria Last tot uiting. Prachtige dictie van het Spaansch, sensitieve, beheerschte voor dracht en voortreffelijke phraseering, ken merken deze kunstenares als een ras-artis- te. die niet alleen toevallig het geluk deel achtig is geworden een stem te mogen bezitten, waarmede zij haar toehoorders, door het ontroerend schoone timbre in ware verrukking kan brengen, doch die tevens stijlbegrip en gevoel voor de poëti- che sfeer en zeggingskracht van den door haar gezongen tekst heeft Welk een char me en welk een teederheid zijn dan ook van de, als tweede nummer voordragen, sober en ingetogen gehouden Schubert- liederen uitgegaan! Zooals Maria Last ons Schubert’s wer ken heeft leeren kennen, als stille, rijk bloeiende, even weemoedig getinte roman tiek, als de lente der romantiek in hun volheid van kleuren, zijn deze liederen ons het liefst. Als toegift moest dan ook reeds vóór de pauze een werk van dezen toondichter volgen. Het hoogtepunt van den avond werd echter door het Fransche gedeelte van FRIESCH GENOOTSCHAP VAN GESCHIED- OUDHEID EN TAALKUNDE Zaterdagmiddag werd in de „Harmonie" te Leeuwarden de algemeene ledenverga dering gehouden van het Friesche genoot schap van geschied-, oudheid en taalkun de, onder presidium van mr. P. A. V. baron van Harinxma thoe Slooten. De aftredende bestuurslsden mr. P. C. J. A. Boeles, dr S. Cuperus en dr. C. J. Guibal werden herkozen. De voorgedragen 105 nieuwe leden wer den toegelaten, waarna de directeur van het Friesche Museum dr. Wassenbergh, verslag uitbracht over dit museum. Over de opgravingen te Klaarkamp sprak vervolgens prof. dr. A. E van Gif fen te Groningen, die begon met te zeg gen, dat het bestuur van het Genootschap het Initiatief tot dit bodemonderzoek heeft genomen het programma, door de werken van Fauré, Caplet, Ravel en „Le Poilu” van den Hollandschen componist C. Oberstadt gevormd Na het aangrijpende en zoo deemoedig klinkende lied „La Croix douloureuse” van A Caplet verstomde zelfs het na ieder werk losbarstende, stormachtige en helaas vaak sfeerverbrekende applaus. Het was de schoonste hulde, welk men deze zangeres, die zoo volkomen de be- teekenis en de verhouding van woord en klank van het lied heeft begrepen en de snaren van onze ziel met haar eigen be leven op zoo’n wonderlijke wijze wist te doen meetrillen, heeft kunnen brengen Maria Last was dan ook niet alleen zangeres met bewonderenswaardig tech nisch kunnen, wier plaatsing van de stem reeds een geheele studie waardig zou zijn, doch zij was voor alles een dichteres, een mensch in den hoogsten zin des woords, die ons zelfs met een eenvoudig liedje zooals „Nacht” van C. van Rennes en „Schemerliedje” van D. Appeldoorn iets van blijvende waarde wist te schenken Wij hopen Maria Last, die op enthou siaste wijze door haar auditorium met bloemen en applaus werd gehuldigd, spoedig weer op het concertpodium te zien verschijnen. Theo van der Pas heeft de kunstenares op uiterst muzikale, fijnzinnige wijze begeleid. Maria Last’s sublieme opvattin gen van de Schubert- en Ravel-liederen bleek deze voortreffelijke begeleider wel zeer juist te hebben begrepen. In de applausovaties heeft hij dan ook een wel verdiend 'aandeel ontvangen. Allereerst sprak Donar’s voorzitter, de heer L. P. Trouw, die gewaagde van de beteekenis, welke beide heeren aanvanke lijk als (adspirant) lid, later als leider voor de vereeniging verkregen, hoe zij het turnpeil der leden verhieven en een buitengewoon prettigen, kameraadschap- pelijken geest aankweekten, hoe zij zelf en hun familie voortdurend bereid waren Voor Donar in velerlei opzicht offers te brengen en hoe tenslotte hun toewijding met successen voor de vereeniging successen, welke de hunne waren werd bekroond. Den dank voor dit alles wilde spr. eenigermate tot uitdrukking brengen, daar de benoeming van beiden tot eere-lid der vereeniging. de aanbieding van een door het lid J. van Dijk artistiek uitge voerd diploma, hetwelk die benoeming vermeldt, en namens de leden ook van een fraaie, lederen actentasch ten gebruike in hun nieuw ambt. Vervolgens richtte het woord tot hen inspecteur van Ringelestein, die in het kort de persoonlijkheid der toegesproke- nen schetste, zooals hij die ambtshalve had leeren kennen, en wees op de eigenaardige moeilijkheden, welke hun bij hun nieuwe taak opwachten, maar welke zij, naar hij meende te mogen vertrouwen, wel zouden weten overwinnen. Spr. wenschte hun in ieder geval vreugde en voldoening bij hun nieuwen arbeid toe Het lid der vereeniging, de heer van Oudheusden, bood den heer Klazema voor diens vele, succesvolle bemoeiingen met de handballers der vereeniging namens dezen een fraaie bureaulamp aan. De heer Kockx dankte, mede namens den heer Klazema, voor de grootsche hulde, welke hun dezen morgen gebracht was, verzekerde, dat hiermee een onver getelijk deel van hun leven afgesloten werd, en bood namens hun beiden als voortdurende herinnering een fraaien beker aan, bedoeld als wisselbeker. De voorzitter aanvaardde dien gaarne en zegde toe, hieraan een waardige bestem ming te zullen geven Nog sprak de vader van den heer Th. A. Kockx namens de ouders der Donar- adspiranten woorden van dank voor het geen beide leiders hu.i kinderen zoowel lichamelijk als geestelijk geschonken had den, onder aanbieding eveneens van een wisselbeker, waarna gelegenheid bestond persoonlijk van de leiders afscheid te nemen, waarvan alle aanwezigen gaarne gebruik naakten Tijdens de bijeenkomst werd medege deeld, dat in de buitengewone algemeene vergadering, welke hieraan voorafging, resp. werden benoemd tot leiders in de plaatsen van de heeren Klazema en Kockx de heeren Loof en Kaers. 10 overwinning op Laren behaald, of juister uitgedrukt, HDC is Zaterdagmid dag door het oog van den naald in Laren gekropen, want in feite verdiende eerder Laren een 30 zege, dan HOC een kleine overwinning, welke haar zoo gaarne ge gund is. Onze stadgenooten begonnen zeer vlot en overspeelden hun tegenstanders in de eerste vijf minuten, met resultaat het eenige doelpunt dezer ontmoeting, door Froger gescoord. Doch daarna is Laren voortdurend in den aanval geweest en zijn er niet minder dan twintig strafcorners op het doel van Wins genomen. De Haagsche perioden van overwicht bleven schaarsch, en dank zij het krachtig standhouden van de gebroeders Breuning, achter, en vooral ook van keeper Wins is het Laren met mogen gelukken, tenminste den verdien den gelijkmaker te scoren. Het bleef 1—0 voor HOC, wier kansen thans belangrijk Den laatsten wedstrijd der wintercom petitie heeft de H.Z. en PC. in een flinke overwinning omgezet en daarmede I met hetzelfde aantal punten (14) als Het IJ deze competitie besloten, waardoor voor het kampioenschap een beslissings wedstrijd noodig is. Met rust leidde de Haagsche club reeds met 71, na een regelmatige score van Otten, Pley, Otten, R de Hamer. Weyhenke en Stam (twee maal), waartegenover Wemeling voor U ZC. slechts één doelpunt kon stellen. In de tweede helft deed de H.Z en P.C. het kalmpjes aan. terwijl de palen en lat enkele malen redding brachten voor de bezoekers Van Overhagen ver kleinde den achterstand tot 72, waar mede het einde kwam. Wieleroriterium te Oosterhout Onder groote belangstelling werd Zon dag het wielercriterium op „De Warande” te Oosterhout verreden, welke de volgen de uitslagen opleverde: Amateurs: 1 Dumoulin, Tilburg, 2. Ot ten, Maarssen, 3. Kouwenhoven, Pijnacker, 4. Rottschaffer, Amsterdam. 5. Verdonck. Amsterdam, 6. Boheemen, Amsterdam. 7. Smits, Rotterdam, 8. Keijzer, Amsterdam, 9. Loos, Amsterdam, 10. J. Zweitzer. Maastricht. Profs en onafhankelijken: 1. Pellenaars, Terheijde. 135 k.m. in 3 uur 15 min 56 sec.; op één ronde: 2. Motké, Amsterdam; 3. C. Joosen, Made; 4 Evers, Wormerveer; 5. Wijdenes, Eindhoven; 6. Reuter, Am sterdam; 7. Mooiman, alhier; 8. de Visser, alhier; 9. Saes, Weert; 10. Hofman. Roer mond. KUNSTZAAL KLEYKAMP De tentoonstelling van schilderijen door Leo van Waegeningh blijft nog geopend tot en met Woensdag 30 April. TENTOONSTELLING EDUARD RIJFF Wegens groote belangstelling zal de ten toonstelling van zeegezichten van Eduard Rijff in toonzaal „De Stijl". Hoogewal 9 te den Haag, welke 30 April zou sluiten, nog verlengd worden tot en met Donder dag 8 Mei a.s Door het departement van Volksvoor lichting en Kunsten werden aangekocht no. 22. Kagerplassen bij regenweer, en no. 24, Sneeuwlandschap. Het Residentie-orkest heeft gistermid dag onder leiding van den eminenten di rigent Willem van Otterloo in het Ge bouw voor Kunsten en Wetenschappen, dat bij deze gelegenheid slechts matig was bezet, het vierde symphonie-concert in dit seizoen gegeven. Als eerste nummer van het programma hoorden wij de Serenata Notturna voor klein orkest K V 239 van W. A. Mozart, welke voor de eerste maal door het Resi dentie-orkest werd uitgevoerd. Van deze compositie hebben wij een tintelende, buitengewoon verzorgde vertolking, welke door het feillooze samenspel van ernstige voorbereiding getuigde, ontvangen. De klank was helder, doorzichtig en van een bekoorlijke ijlheid, terwijl de blijmoedige wijze van musiceeren het klassieke klank ideaal in deze vertolking recht heeft la ten wedervaren Met de Symphonische fragmenten (2de Suite) uit het ballet „Daphnis et Chloë” van M. Ravel heeft het Residentie-orkest niet alleen blijk van de enorme ontwik keling, welke het onder leiding van zijn dirigent Frits Schuurman gegeven, doch het schonk beste vertolkingen der laatste jaren. Tot een ware extase voor de klankschoonheid werd dit orkestspel, waarin Jan Prins en Jaap Stotijn op uitmuntende wijze res pectievelijk de fluit- en hobosoli ver tolkten. Willem van Otterloo heeft hier mede een meestelijke prestatie geleverd. Wij vragen ons dan ook af. of het niet mogelijk zou zijn dezen vakman, die de aandacht van de wereld der muziek in den laatsten tijd zoo op zich heeft geves tigd, met ons stedelijk orkest vast te ver binden. of hem als dirigent voor onze stad te behouden. Het stijlvolle Ravelspel was in ieder geval een gave van één der beste orkestleiders van ons land Ook de bezonken vertolking van J. Brahms’ Tweede Symphonie in D gr. t. op 73 heeft de diepste indrukken ach tergelaten. Machtig van karakter, grootsch en mannelijk van allure en breed van opzet was deze vertolking, welke bijzonder zuiver den geest van den Noordduitschen toondichter weerspiegel de Willem van Otterloo’» absolute be- heersching, zijn feilloos gevoel voor rhyth- miek vormden een ongekend hechte basis waaraan trouwens ook het hoog artis tiek gehalte van de Ravel-vertolking te danken is geweest voor het orkest spel Het publiek heeft het orkest en den dirigent voor deze onvergetelijke matinée op spontane wijze gehuldigd. U.Z.C. kampioen De Utrechtsche dames deden 't beter en hebben door een gelijkspel te forcee- ren beslag op den kampioenstitel gelegd. Deze titel werd in de laatste jaren steeds door de H.Z. en P.C.-dames veroverd, doch nu hebben zij in de U.Z.C. haar meerderen moeten erkennen. Met de rust was de stand 01 door een schot van mej. Wiersma, terwijl in de tweede helft mej. Sieberg den gelijkmaker scoorde Na afloop werd de kampioene door den viee-voorzitter van H.Z en P.C.. den heer H. Vintges gehuldigd en een bloem stuk aangeboden. Een 3—1 zege Voor een groote schare belangstellen den heeft de Zuidhollandsche Districts- ploeg gistermiddag op het terrein van HDM een verdiende 31 overwinning op de Noordhollandsche bevochten. Hoe ver diend deze revanche ook moge zijn, qua spelpeil bleef deze ontmoeting verre on der die te Amsterdam, waarin de Noord hollandsche ploeg met 20 zegevierde. De eerste helft heeft het mooiste spel gebracht, toen was er spanning volop, want het spel ging zeer snel van het eene doel naar het andere, met Zuid-Holland iets meer in den aanval en een sterk do- mineerende achterhoede. Lang duurde het niet, of Koelensmid en Haitink moes ten er aan te pas komen, de eerste om een kogel van Postma uit een strafcorner te stoppen, de Haagsche doelman om een schot van Kruize te keeren. Het spel van Zuid-Holland bleef echter te peuterig en veelal te doorzichtig tevens om het over wicht in een doelpunt te kunnen uitdruk ken. Wel rende Berkhout keer op keer langs de lijn, doch men was niet snel ge noeg om zijn passes op te pikken, en eerst toen v. d. Doll, die bij tijd en wijle in de middenlinie zweefde”, snel in den cirkel kwam, werd Koelensmid door diens zuivere hoekschot gepasseerd, 10. Dat was een zeer fraai doelpunt, waarte genover Noord-Holland geen kans kreeg om den gelijkmaker te scoren. Uit een snel opbrengen uit het midden, gevolgd door een doelworsteling. heeft v d. Doll tien minuten voor de rust den bal prach tig vrij wetten te spelen en zijn directe push verraste Koelensmid volkomen (2—O) Na de hervatting pakte Zuid-Hol land terstond krachtig aan, doch het bleef bij individueele pogingen, welke door ..pingelen” en treuzelen geen suc ces brachten. Een plotselinge overzet uit het midden naar den linkervleugel bracht Noord-Holland ineens weer voor Hattink. en toen er gedraald werd met aanvallen en de Roos een kans tot schieten gelaten werd, vloog diens harde schot onhoud baar langs Haitink (21). Na dit doel punt heeft Zuid-Holland voortdurend ge domineerd. doch men nam het tenslotte toch weer te gemakkelijk op, en eerst kort voor het einde werd de druk op Koe lensmid zóó groot, dat hij voor een schot van v. d. Doll na een stafcorner bezwij ken moest. Noord- en Zuid-Holland heb ben thans de leiding in deze competitie met volkomen gelijke cijfers, en de stand is als volgt 6 1,25 6 1,25 8 0,67 1 2 5 0,33 gsp.gw.gel vrl. pt. v.—t. gem. 1 ----- - - 2 1 gsp gw. gl. vl. pt. v. t gem. - 1 - 1 2 0 gsp.gw.gel. vrl. pt. v.t. gem. 2 ----- - - 1 1 Promotie pro m.-k 1 a s se. HOC heeft Zaterdagmiddag in Laren een fortuinlijke 1 /A J xxxrx T rxxxxxxx Lx xx rx rx 1 xl XX F moetingen is de stand thans: gsp.gw.gel. vrl. pt. v.—t. gem. 0 - - 0 0 D. Stud. HOC. Laren Promotie tweede klasse. Onze gelukwenschen aan Rijswijk, dat haar eer ste overwinning in deze promotiecompetie gisteren op eigen veld tegen HBS binnen haalde. De Haarlemmers hebben zich niet spoedig gewonnen gegeven, want nog tien minuten voor het einde was de stand nog steeds 00. Doch een laatste felle inzet van alle krachten bracht Rijswijk eerst door ter Brugge uit een strafcorner de zoo zeer begeerde leiding en toen later Hoos den voorsprong vergroof, was HBS een geslagen team. De stand is thans als volgt geworden: Zaterdagmiddag hebben Gusta en Everard van Royen, die reeds meerdere malen hier ter stede optraden, een fluit en clavecimbelrecital voor een klein auditorium in Diligentia gegeven. I' programma vermeldde de Suite no. Vil in g kl t. van G F Handel en Fr. Cou- perin’s Les Fastes de la grande et an- cienne Ménestrandise als composities voot clavecimbel en de Sonate in e kl. t van C. Ph Em. Bach de Sonate in E gr. t van J. S Bach, de Sonate in g kl. t- „La Lumagne” van M. Blavet en de Sonate in F gr. t van J. B Loeillet als werken voor fluit met clavecimoelbegeleiding Met dit Fransch-Duitsche programma hebben Gusta en Everard van Royen de groote reputatie, welke zij in een kleinen kring oprechte bewonderaars van dt oude, oorspronkelijke klassieke klank schoonheid of haar benadering genie ten, hoog gehouden. Wij dienen er ons echter rekenschap van te geven, dat dat gene, wat deze kunstenaars ons schenken tenslotte ook een weergave met moderne middelen en desnoods een geïdealiseerde vorm var, de klassieke werken is, kortom een ideëele kunst. De klank van de oude 18de eeuwsche clavecimbels was niet al leen geheel anders dan die ven het prach tige, door Pleye 1 gebouwde instrument van Gusta van Royen; de toon van de oude dwarsfluit zonder kleopen was niet alleen geheel verschillend van die var. het hedendaagsche gepertectionneerde model, doch de wijze van uitvoeren ver schilde ook van die van Gusta van Royen Deze claveciniste. die leerlinge van Wanda Landowska is geweest, heeft van haar be roemde paedagoge het inschakelen der „voeten” de registers van het clave cimbel ongewijzigd overgenomen Aangezien dit echter vroeger met de hand geschiedde, was het vormen van een an dere klankkleur alleen dan mogelijk, wan neer daartoe onder het spelen tijd be schikbaar was. Gusta van Royen, die op haar moderne clavecimbel over pedalen kan beschikken, voor het bedienen der registers, kan deze inschakelen, wanneer het haar wenschelijk voorkomt. En zij doet dit ook, evenals haar groote leer meesteres. Doch daarmede is dit vertolken tot een ideëele kunst gesporden, waartegen wij echter geen bedenkingen behoeven te hebben, aangezien het zoeken naar nieu we instrumenten mogelijkheden uit vroe ger eeuwen een bewijs mag heeten voor het feit, dat de instrumenten uit dien tijd de gedachten van de oude meesters niet kondeh verwezenlijken. Overigens bezit Gusta van Royen een opmerkelijk zuiver gevoel voor muzikalen stijl, waarvan haar voortreffelijk toucher, haar keuze van tempi, uitvoeren der versieringen en algeheele voordracht getuigden Zij heeft zich met H&ndel’s Suite no. VII in g kl. t„ Couperin's „Les Fastes de la grande ét ancienne Ménestrandise” en met haar begeleidingen een kunstenares getoond, die de gelijkwaardige van Wan da Landowska mag worden genoemd. Haar kunst was van een zeldzame klas sieke voornaamheid, waarop het gevoel voor humor toonschildering en fijnzin nige satire zijn aristocratisch stempel drukte. Everard van Royen vertolkte de reeds genoemde Sonate in e kl. I van C Ph. Em. Bach. de Senate in E gr. t van J. S. Bach, de Sonate in g kl. t. van M. Blavet Voor leden, donateurs en begunstigers van de vereeniging „Het Residentie-or kest" en voor de vereeniging „Vrienden van het Residentie-orkest’7 heeft dit en semble met medewerking van de sopraan- zangeres Ankie van Wickevoort Crommelin een buitengewoon con cert gegeven in het G^ouw voor Kun sten en Wetenschappen. Frits Schuurman leidde het in met het symphonische gedicht „Don Juan" op. 20 van Richard Strauss een partituur, waarmee het orkest sinds jaren vertrouwd is geraakt en die zoo langza merhand ook den geregelden concertbe zoeker geen onoplosbare raadselen meer biedt. Schuurman heeft het door zijn krachtige, scherp geteekende structuur, zijn rijkdom aan instrumentale en melo dische schoonheden den hoorder boeien de werk tot ons gebracht in een span ning gevende, meesleepende vertolking, die de veelstemmige contrapunctiek tot haar volle recht deed komen, evenals zij de vele elkaar afwisselende stemmingen, welke het aan een gedicht van Lenau ontleende onderwerp den componist ge legenheid boden voor ontplooiing van den vollen rijkdom van zijn illustratieve krachten, op zeer suggestieve wijze tot uitdrukking bracht. De soliste betrad hierna het podium te zamen met den clarinettist Jaap Op stal ter uitvoering van Schubert's com positie „Der Hirt auf dem Felsen”, in sa menwerking met het orkest. Solo-instru- ment en zangstem wedijverden hier in het voortbrengen van klankschoonheid en bleven in goed sluitend contact met el kaar De zangeres hoorden wij verder nog in twee veelgezongen liederen van den Franschen componist Henri Duparc „Phy- dile" en „Canson triste". die vooral uit de kleine concertzaal bekend zijn Het in strumentale kleed, dat hier in de plaats van de oorspronkelijke klavieromhulling der zangstem was aangelegd, stond deze lyriek van Leconte de Lisle en Jean La bor niet slecht Ook deze liederen wer den vocaal-technisch knap, met gevoelige expressie en muzikale distinctie gezongen, waarbij het orkest als begeleider uitste kend secundeerde Beide solisten werden met warmgestemd applaus gehuldigd. De zangeres had bloemen in ontvangst te nemen Na de pauze Dvorak's altijd weer boeien de vijfde symphonie in e kl. t. op. 95 <Uit de nieuwe wereld), die door Schuur man in een krachtig levende, technisch geacheveerde en poëzievolle vertolking tot den hoorder werd gebracht. Een zeer goed bezette zaal heeft ook het orkest en zijn dirigent na de uitvoe ring der beide groote werken van het programma met applaus dank gezegd in het oefenlokaal der vereeniging aan de Teylerstraat alhier, teneinde leden, vrien den en belangstellenden in de gelegenheid te stellen afscheid te nemen van de leiders der vereeniging. de heeren Th. A. Kockx en A. -Jazema. die beiden zijn benoemd tot Rijkssportconsulent en zich in verband hiermede binnenkort hebben te vestigen te Apeldoorn en Dordrecht. Waar velen waren gekomen we merkten o.m. op den inspecteur van het Lager Onderwijs drs. D. G G. van Ringelestein en den inspec teur van gemeentewerken M de Haan en de gymnastiekzaal door toedoen van de leden Bouwmeester c.s feestelijk versierd was. is het voor de scheidende leiders door de vele tot hen gesproken hartelijke, gevoelige en vriendelijke woorden wel een onvergefelijk uur geworden waarin hun duidelijk is geworden, dat beiden wel een groote leege plaats in de vereeniging achterlaten. Onder leiding van Johan de Meester Het tooneel seizoen pleegt aan het einde van Mei af te loopen en er zijn tijden geweest, toen de directies der ge zelschappen dezen datum zagen als een verlossing van de ergernis, die het spe len voor half leege zalen nu eenmaal met zich meebrengt. Gelukkig behoort die .malaise tot het verleden. Sinds den oorlog is de belangstelling van het pu bliek voor de dramatische kunst op ver heugende wijze toegenomen De heer Dirk Verbeek, directeur van het Residentie Tooneel kon dan ook aan het begin van het thans ten einde loopende seizoen reeds op grond van de ervaringen, op gedaan tijdens een zomerexploitatie van den Stadsschouwburg, optimistische klan ken laten hooren De bezoekcijfers over het afgeloopen half jaar bewijzen, dat hij het bij het rechte eind heeft gehad de tooneelbelangstelling der Hagenaars is zoowat verdubbeld en een nieuw, grootendeels uit jongeren bestaand bliek heeft in 1941 den weg naar Stadsschouwburg gevonden. Het zou onder deze omstandigheden niet juist zijn het Haagsche theater in de zomermaanden te sluiten voor dat leger van oude en nieuwe vrienden. De heer Verbeek, die dat zeer goed inziet, heeft nu zijn vrouw en hijzelf van dit drukke seizoen wat willen uitrusten, medewerking toegezegd aan vrijwel alle actrices en acteurs van het Residentie Tooneel die onder artistieke leiding van Johan de Meester den Stadsschouwburg dezen zomer willen bespelen. Het ligt niet in de bedoeling enkel door te gaan met het reeds bestaande repertoire. In den zomer van 1940 heeft men. zooals de lezer zich herinneren zal, de eerste voorstellingen van Vondel's „Lucifer” en Hildebrand’s „Camera Ob scura” beleefd en ook dezen keer wil men met een groot klassiek werk voor den dag komen. Desgevraagd sprak Jo han de Meester de hoop uit, dat men zal kunnen komen tot de ensceneering van Beaumarchais’ „Bruiloft van Figaro", een fleurig stuk, dat zeer geschikt is voor den zomer Hoe de rolbezetting er uit zal zien en wat men nog meer denkt te ondernemen, wordt te zijner tijd nog medegedeeld. Hoofdzaak is evenwel, dat het Haagsche publiek reeds nu weet, dat er ook in den zomer gelegenheid zal zijn in den Stadsschouwburg te genieten van goed tooneel Ferdinand Heimann, viool Wezel, violoncel, hebben ons weer eens op hun voortreffelijk spel vergast en wel in l Brahms. Bij Beethoven’s werk kan men al niet verder teruggaan. Het was zijn opus 1 no. 1, het Trio in Es-dur. Het werk herinnert nog aan Mozart maar de Beethovensche trek valt toch niet te mis kennen. Wat de uitvoering aangaat, het eerste Allegro kwam er al dadelijk in onberispelijk samenspel uit. Een rijkelijk vlug tempo werd genomen, maar bij deze technische beheersching vormde dat geen bezwaar. De pianist op wien het zeer aankomt, gaf het passagewerk gaaf en parelend en de strijkers maak- Het ten tevens een uitstekend figuur, ook wat de loonontwikkeling betreft zooals het Adagio in het bijzonder aantoonde. De cantilenes klonken zeer zangerig zoowel bij viool als cel. Er werd dyna misch heel gevoelig genuanceerd en de teedere innigheid van het stuk heeft de weergave ten volle vervuld Fijntjes en pittig is het Scherzo gespeeld, terwijl aan de Presto-Finale suggestief zich de geestige speelschheid bemerkbaar maak te. Een speelschheid. die soms zeer fel en heftig werd De stemmingsschakeerin- gen kwamen er effectvol uit. Een sterk- levende, beheerschte en hoog-artistieke vertolking, die door geen ander ensem ble licht te overtreffen zal zijn. Schitte rend is ook Brahms’ geniale, zielvolle C-moll Trio opus 101 geweest. Prachtig deden de macht en rijkdom van geluid in het eerste deel. Een markante grootschheid van uitdrukking. En heer lijk, vol bekoringsmacht klonk de breede, gedragen melodie in de strijkers. Het Presto non assai werd dar eenenal geheimzinnige lichtheid Domineerde in het eerste Allegro de machtige drift, hier voelden we in de verfijnde, even gedempte tinteling een schoone ingehou- "1000610 Van teeoeren weemoed was het Andante en van zalige liefelijkheid. Het werd in zijn gratie ook al in vol komenheid uitgevoerd. De Finale deed het prachtig door stoere kracht en ge spannen energie, maar ook door verstil- lingen en innigheden. Een zeldzaam tem peramentvolle en meesleepende vertol king. die in machtige, gloedvolle stij ging eindigde. Het was een uitvoering van den eersten rang, waarop met geest- driftigen en langdurigen bijval is gerea geerd Een warme en ten volle gerecht vaardigde hulde. Gistermorgen heeft het bestuur van de bekende stedelijke gymnastiekvereeniging Totalisator „Donar” een speciale bijeenkomst belegd Wassenaarprijs. Ren op de vlakke baan over 2100 m. te rijden door amateurs. Prijzen f 150, 35, 20, benevens f 15 fokpremie. Gracques en Echillais waren leiders vóór de tribune. Aan de overzijde is Echillais aan het hoofd vóór Gracques en Zuénoula, maar de laatste weet even later de leiding te bemachtigen. In de bocht leidt de schimmel vrij, maar dan komt plotseling Mon Petit Ami naar vo ren De strijd wordt aangebonden met Zuénoula. die me 1 lengte moet zwich ten. 1. Mon Petit Am; 75 k.g Eig. G. C. Dekkers (eigenaar); 2. Zuénoula 69J k.g. Eig F. Frowein (eigenaar); 3 Echillais 16 k g Eig. stal Gruno (D. Hafner); n.g. Gracques ”9J k.g. (H. Modderman). Ge wonnen met 1 lengte. Tijd 2 min. 28 sec. Totalisator voor 1 winnend 5; plaat sen; 1 1,40. 1,20. Cruysbergenprijs Heatprijzendraverij 2e e 3e klasse over 1740 m. te rijden door heerrijders. Prijzen 300, f 50, f 25. le heatBobichon. aan het hoofd vertrok ken is niet bereikt Zoowel Benna Dosa als Bob Scott maakten ve.e .fouten en Bonnie’s Norton, die in de rechte lijn op de tweede plaats wist te komen, liep een goede race, maar kon Bobichon niet be- loopen 1 Bobichon 1760 m. Eig. stal Nedërhorst 'G. Venneman) gevolgd door: Bonnie’s Norton 1800, Benna Dosa 1760 en Bob Scott 1760. Gedisqualificeerd Benna Dosa wegens te veel galoppeeren. Tijd 2 min. '8 sec. (1:355). voor f 1 winnend f 1,80, plaats 1.30 en f 1.60 2e heatTot vlak bij den eindpaal kon Bobichon de leiding behouden, toen, na langen strijd, zwichtte de ruin voor den aanval van Bonnie's Norton Bob Scott, die steeds fouten maakte, werd gedlstan- ceerd. 1. Bonnie's Norton 1800 m. Eig. stal Gruno (Bosma) vóór Bobichon 1760 en Bob Scott 1760 (gedistanceerd). Tijd 2 min. 42.4 sec. (1:30.2). Totalisator voor f 1 winnend t 1.53. 3e heatDe strijd tusschen Bobichon en Bonnie's Norton werd beslist in het voordeel van Bonnie’s Norton die in de rechte lijn de overhand nam 1 Bonnie’s Norton 1800 rr, Eig stal Gruno (Bosma): 2 Bobichon 1760 m. Eig dal Nederhorst (G Venneman) Tijden: 2 min 43 2 sec (1:30.7) en 2 min. 44 4 sec. Totalisator voor f 1 f 1,30. Solisten: Maria Struicken-v. d. Adel, sopraan, Lucien Loutnan. declamatie. Als avond van Weensche en Nedeiland- sche muziek was dit buitengewone volks concert aangekondigd. En aldus vóór de pauze Johann Strauss en Schubert, daarna Hubert Cuypers. Met de Fledermaus- Ouverture bracht het orkest meteen een opgewekte stemming. De uitvoering was verzorgd en fraai van klank. De expres sie is hier en daar nog onstuimiger te den ken. maar toch was het rhythme scherp en de vertolking als geheel karakteristiek. Dan de Czardas uit de „Fledermaus", waarin wij de schoone, klare sopraan van Maria Struicken, hebben bewonderd. De hoogte bezit bijzondere bekoring. Hubert Cuypers toonde zich in dit en het voor afgaande stuk als dirigent een fijn mu sicus Als zoodanig kunnen wij hem trou wens al sinds lang. Vervolgens verscheen Nico Verhoeff ten tooneele om eerst „Entre-acte en Balletmuziek uit Rosamun- de” van Schubert te dirigeeren. Gevoelig en stemmingsvol klonk zoowel het lang zame eerste als het licht-bewegelijke tweede fragment. Fijntjes kwam het laat ste er uit en men heeft aan rhythme en delicaat pianissimo zijn genoegen kunnen beleven. Dan zong de sopraniste Strauss’ „Frühlings-stimmen" in welke pikantge- voelig en charman-luchtig nummer haar hoogte het door helder- en soepelheid al weer uitstekend deed. De voordracht bleef bij deze luchtige muziek steeds voornaam en smaakvol. En tot slot vóór de pauze Strauss-Ra- detzky-marsch. die er veerkrachtig en vlot uitkwam. Het orkest heeft wel getoond reeds een uitstekend ensemble te zijn. Warm applaus voor dirigent Verhoeff en spelers. Na de pauze werk van Hubert Cuypers. De „Madchenlieder" zou men ook Sehn- suchts- en Liebeslieder kunnen noemen en daarmee is tevens de geest der muziek aangeduid. Teederheid van sfeer treft ons hier, melancholie en hartstochtelijke innig heid. De zangeres heeft stemming en be- wogenheid wél doen voelen. Vervolgens een omvangrijker werk van 1 denzelfden componist, een declamatorium. „Terwe" genaamd wat „tarwe" beteekent De inhoud van het gedicht hier mede te deelen, zou te ver voeren. Maar al ligt in het algemeen In een declamatorium van nature het accent op het woord, Cuypers heeft dit laatste toch met wel heel veel talent aan de muziek dienstbaar gemaakt en het klank-organisme zich logisch doen ontwikkelen, waardoor een belangstelling en aandacht ervoor blijft bestaan, die men niet altijd waarneemt Het is in zekeren zin een symphonisch werk, voor welks be grip het woord een verhelderende betee kenis heeft. En ook dat woord krijgt om gekeerd door den klank zijn relief. Dc muziek is vol afwisseling en toch is in het geheel de éénheid bewaard. De karakteri- seering is met groote kunde geschied. De diverse muzikale elementen spelen daarbij hun rol. melodie, rhythme. dynamiek er. (niet het minst) instrumenteering. Het orkest gehoorzaamde den dirigeerenden t componist in zijn intenties met groote nauwkeurigheid. En de declamator Lucien Louman volbracht zijn taak met aange naam geluid, duidelijke uitspraak, en zin volle dictie, waarbij de aanwijzingen van den componist ook wel een rol gespeeld zullen hebben. In ieder geval bestond er een juiste samenwerking tusschen decla mator en orkest De componist toonde zich zelf het bindende element bij uitstek. De uitvoering verliep vlot en vond enthou siasten bijval, die den componist en den heer Louman in de eerste plaats gold. Voor het orkest echter ook alle lof Met Cuypers’ kort orkeststuk ,.T,a Dan- za” werd het programma effectvol afgeslo ten. Fen zeer goed geslaagd concert dat door een talrijk en aandachtig luisterend publiek is bijgewoond. De concurrentie van AD.O.D H.C. en het onaangename, koude weer lieten hun invloed op de belangstelling natuurlijk gelden; toch scheen de opkomst van het publiek ons voldoende. Het aantal paar den, dat in de baan verscheen, was niet groot, maar de geboden sport was des ondanks fraai. De proef met 3 rennen op één middag is zeker geslaagd en nu, naar wij vernemen, nog enkele renpaar den in ons land zullen worden ingevoerd, zal die proef zeker worden herhaald. Hier volgen de resultaten: Duinzichtprijs. Ren op de vlakke baan over 1700 m. Prijzen /200, 50, /25, be nevens 20 fokpremie. Na een besten start gaan Sarata en Grand Prix aan het hoofd. Grand Prix, die de binnenbaan heeft, neemt de leiding spoedig over met Petite Artiste op de derde plaats. Sa rata en Grand Prix wisselen stuivertje aan het hoofd, maar bij het ingaan van de rechte lijn breekt Grand Prix uit waardoor Sarata gewonnen spel heeft en met groeten voorsprong weet te winnen. Grand Prix verovert nog de tweede plaats, doch wordt gediskwalificeerd, zoodat Pe tite Artiste het derde geld verdient: 1. Sa rata 70 IJ kg. Eig. D. Siem jr., (eige naar); 2. Petite Artiste 70J kg. Eig. P. van Weelden (eigenaar); 3. Gatinaise 68 j 2 kg. Eig. Stal Gruno (J. van Ype- ren); n. g. Magneet 54J (G. van Yperen). Gediskwalificeerd. Grand Prix vele leng ten; 70 2 1 wegens uitbreken. Tijd 1 minuut 58 seconden. Totalisator voor /I winnend 1.70; plaatsen /1.40, f 1.80 Cruquiusprijs. Prijzendraverij 4e klasse over 2040 m. Prijzen 250, f 30, 25. Met onze voorspelling David O win ner hebben wij succes gehad. Aan vankelijk leidden Diadema, Edelman, de Prinses Juliana en Cecilia W, maar aan de overzijde liep Doctor Scott reeds op de tweede plaats en de ruin veroverde spoedig de leiding, terwijl David O de positie verbeterde. In de bocht was de volgorde Doctor Scott, Cecilia W en Da vid O, maar in de rechte lijn werd Doc tor Scott eerst door Cecilia W gepas seerd, terwijl David O buitenom snel naar voren kwam. De roodschimmel snelde zoowel Cecilia W als Doctor Scott voorbij om fraai te winnen. Zoowel Ce cilia W als Doctor Scott sprongen door het hek. 1. David O 2040 m. Eig. C. A. Olsthoorn (J. L. Olsthoorn); 2. Edelman 2000 m. Eig. mevr. C. Jacobs (J. Kruit hof): 3. Diadema 2000 m. Eig. stal de Wildhoef (H. C. ten Hagen); n.g. Alda 2040; De Prinses Juliana 2000. Gedisqua lificeerd Cecilia W 2040, Doctor Scott 2040 wegens springen door het stek. Tijden3 min. 15 sec. (1:35.6); 3 min. 21 sec.; 3 min. 22.6 sec. Totalisator voor f 1: winnend 4,70; plaatsen f 1,40, 1,90, f 1,60. Schwarzgoldprijs. Ren op de ’’lakke baan over 2600 m. te rijden door ama teurs en beroepsrijders. Prijzen f 175, f 40, 25 benevens 20 fokpremie. Deze ren, door 3 paarden betwist, is gewonnen door den grooten outsider Janicule, die den favoriet Icare en voorts Indian Prince overtuigend achter zich wist te laten. De vertegenwoordiger Frowein had weldra de leiding, nam 3 5 4 lengten voorsprong op leare en Indian Prince en wist die vrijwel gedurende het geheele parcours te behouden om uiterst fraai te winnen. Icare had steeds de tweede plaats behouden 1. Janicule 62 k g. Eig F. G Frowein (Slierendrecht); 3. Icare 7v k.g. Eig L. J. H. Englebert (Riem); 3. Indian Prince 70 k g. Eig W. Jochems (G v. Yperen). Gewonnen met 3 leng ten. Tijd 3 min. 7 sec. Totalisator 4,60 winnend voor 1. Clingendaalprijs. Prijzendraverij le klasse over 2020 m. Prijzen 300. 30, 25 Ook hier voorspelden wij den win ner. Crack, die ditmaal met overtuiging Baronesse Hollo achter zich heeft ge laten Crack startte best en leidde vóór Anselor. Baronesse Hollo, Boyke Norton en de anderen. Aan de overzijde bereikte Baronesse Hollo de tweede plaats om in de ►"venbocht een aanval op Crack te doen, die niet gelukte. In de rechte lijn blijft Baronesse Hollo den leider bedrei gen. maar verder komt het paard van in ’t Veen niet. De derde plaats wordt be zet door Anselor. 1. Crack 2000 m. Eig. G. J. v. d. Elshout (J. v. d. Berg); 2. Ba ronesse Hollo 2020 m. Eig. E G in ‘t Veen (eigenaar); 3. Anselor 2000 m. Eig. F. W Wickers (Ockhorst); n.g. Boyke Norton 2000; Lex K 2060; Monsieur le Major 2060 en Senator Norris 2060. Tij den2 min 57.2 sec (1:28 6); 2 min. 57 4 sec.; 3 min. 4 sec. Totalisator voor 1 winnend f 2.20, plaatsen 1.20. f 1,10 en 1,80.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 11