Duitsche troepen in Griekenland - A.D.O. kampioen door een 3-1 overwinning
op D.H.C. - Tocht door de bloembollen velden - Schoolwandeltocht te Hilversum
o
i
De Vuurtorenwachter
‘1
28 April 1941 TWEEDE BLAD
FEUILLETON
TTAAGSCHE cornANT Maandag
i
3)
^4#
"C
in
het
(Nadruk verboden
infor-
heeft!
ook
aan zijn
MOMENT UIT DEN WEDSTRIJD A.D.O.—D.H.C. Een prachtschot van West-
hoven doet den bal voor de derde maal in het DJl.C.-doel verdwijnen.
v. d. Broek heeft het nakijken. (Polygoon)
een
en
zout
de
Knut merkte dan ook alleen maar
op een toon van zelfverwijt op, dat
als zijn raad was opgevolgd, het kind
nog op zee ronddreef. Maar Olsen,
bang voor de lofspraak, die hij zag
aankomen, gooide het over een ande
ren boeg.
Ik zou wel willen weten van welk
schip de boot afkomstig is, zei hij,
maar dat zullen we zoo gemakke
lijk niet te weten komen, want een
naam staat er niét meer op.
Is er iets wat een aanwijzing
kan geven? vroeg Knut.
Dit alleen.
En hij liet een doekspeld zien, met
goud en smaragd versierd, in den
vorm van een viermaster.
Staat de naam van den maker
niet op het zeil?
Nee, ik denk, dat ze deze boot
gebruikten om water mee te halen,
zei Olsen en hij streek peinzend met
zijn hand over zijn voorhoofd. Was
ik maar niet zoo haastig geweest,
ging hij voort, die kerel had na
tuurlijk papieren bij zich.
Maar misschien zijn de kleeren
van het kind gemerkt.
Die kans hebben we.
Reeds flikkerde het signaal om den
dokter naar den toren te ontbieden.
De toren van Frettenor zou het zien
en doorgeven aan Cristiansand. Maar
het zou wel laat in den morgen zijn,
voor er hulp van de kust bij den vuur
toren op de eenzame rots kon zijn.
(Wordt vervolgd.)
NA 2 BESLISSINGSWEDSTRIJDEN
is A.D.O. er door een 31 over
winning op D.H.C. in geslaagd het
kampioenschap van haar afdeeling
te behalen. Na het eindsignaal be
stormde het publiek het veld en ver
dwenen de A.D.O.-spelers bijkans in
een onontwarbaren menschenknoop.
De spelers werden daarna op de
schouders genomen. Polygoon)
DE „ST1CHTS-GOO1SCPE WANDELSPORT-BEOEFENAARS”
hield Zaterdag te Hilversum haar eersten schoolwandeltocht
Het parcours voerde langs de mooiste plekjes bosch en hei in
de omgeving van Hilversum. Ruim 750 kinderen
namen er aan deel. 'Polygoon)
ZONDAG WERDEN OP DUINDIGT wederom courses gehouden,
waarvoor groote belangstelling bestond. Tijdens de ren op de vlakke
baan om den Scbwarzgold-prijs. Een spannend duel tusschen Indian
Prince, berijder G. van Yperen en Icare, berijder G. J. Riem (vóór),
handicap over een afstand van circa 2600 meter. (Polygoon)
EEN RIDDERKRUISDRAGER BEZOEKT ZIJN VADERSTAD. Ridderkruis
drager Oberleutnant Gerzow wordt door zijn medeburgers in Steinbach
geestdriftig ontvangen. (Atlantic-Holland)
maakte
het
van
val een zeeman. Hij was
doodt
Maar hoe ter wereld blééf dat
kind dan nog in leven?
Ja, daar heb ik ook al over ge
dacht. Ik denk, dat er nog een derde
aan boord is geweest, die na den dood
En hoe eerder je naar binnen gaat
en die natte plunje uittrekt, hoe
beter! Gaat H»? Het zal er voor dat
kind ook om spannen, als het al niet
te laat is.
De behulpzame Knut* was wel zoo
verstandig^ om niet te proheeren zoo
maar wat melk in den mond van het
kind te gieten. Hij haalde een zak-
van dien man nog voor het kind heeft
gezorgd, maar door het drinken van
zout water en uitputting krankzinnig
is geworden en overboord is gespron
gen. Dit kind is In leven gebleven,
juist doordat het in het water kwam
te liggen. Het heeft door de huid wa
ter kunnen opnemen, terwijl daarbij
het zout werd tegengehouden. Begrijp
je?
Natuurlijk. Het is heel slim be
dacht.
Toch geloof ik, dat het vandaag
met haar gedaan zou zijn geweest,
als wij haar niet gevonden hadden.
Het is trouwens toch niet zeker, dat
ze er weer bovenop komt, meende
haar redder.
Als Olsen in zijn spreken zooveel
blijk gaf van ontwikkeling en levens
ervaring, was Knut wel zoo wijs maar
niets te vragen. Toen ze elkaar pas
kenden, had hij wel eens geprobeerd
wat van het verleden van zijn kame
raad te weten te komen, maar hij had
dan. nooit iets anders bereikt dan dat
de ander een paar dagen lang niets
anders zei, dan strikt noodzakelijk
was. Knut en Andersen waren er al
spoedig achter gekomen, dat het ver
leden van Olsen een boek was, waar
in hij niet wilde laten kijken. Hy was
echter zóó hulpvaardig en hij wist
door zijn belezenheid en kennis zijn
kameraden steeds zóó bezig te hou
den, dat zij het altijd bijzonder pret
tig vonden, als zij tegelijk met hem
dienst hadden.
doek uit zijn zak, waarvan njj
punt met melk vochtig
veegde hiermee de door
zwart geworden lippen
baby af.
'Knut ging zor op in zijn taak, dat
hij er niet op lette, wat Olsen deed.
Andersen, die zich een tien meter bo
ven hem bevond, voorzag hem rjjke-
lijk van goeden raad.
Pas op, dat je het je zakdoek
niet laat opzuigen, riep hij. Niet
te veel, Knut, het is nog zoo jong.
De stumper! Het is een wonder, dat
het nog leeft, terwijl zijn verzorger
al lang dood was! Nu, Knut, lang
zaam aan, dan breekt het lijntje
niet. Wat denk je >r van, als je het
eens in de mand zette? Droge klee
ren en een warm bad is na water-en-
melk voor zoo’n wurm het beste.
In orde. Opgepast! Het zuigt
anders prachtig.
Is het een hij of een zij?
Ik weet het niet, maar te oor-
deelen naar de kleertjes, zou ik zeg
gen, dat het een meisje is.
Zie je nu wel, heb ik het je niet
gezegd? riep Andersen boos. Jij
denkt maar, dat alle kinderen net zoo
sterk zijn, als die halve wilden van
jou. Ik heb het je wel gezegd, je
overvoert het kind.
Watte? kwam het antwoord.
Je weet niet, tegen.wien je het
hebt. Toen ik op Indlë voer, heb ik
apen van twee weken zoo opgefokt.
ZONDAG hield a<
Haarlemsche wandel
sportvereeniging „Jan
Passtoors” haar lOden
Bloembollentocht. De
wandelaars trekken door
de bloeiende bollen
velden.
(Polygoon)
Hij bukte, maakte de deken, welke
men aan de boot had vastgebon
den, los en bevrijdde het kind siit
zijn onaa.igename positie. Het was
aandoénlijk te zien, hoe de vermager
de handjes zijn polsen grepen, maar
ze waren te slap geworden, om ze
vast te houden en na de eerste po
ging vielen de armen van het kindje
langs'het lichaam.
Andersen, die ook vader was,
kreeg een goeden inval, zoodat, toen
de mand zakte, daar niet alleen een
kruik cognac inzat, maar ook een
flesch versche melk.
Knut gaf de kruik
mekker.
Hier, oude jongen, zei hij opge
wekt, neem daar eens een paar
slokken van, dat zal je opknappen.
Olsen mengde zich nu ook
gesprek.
Knut, zei hij, - meneer Ander
sen heeft gelijk. Het kind heeft nog
wel wat anders noodig dan voedsel;
dat heeft het nu voorloopig wel ge
noeg. Stuur het nu naar boven. Ik
zal me gaan verkleeden en dan kom
ik bij je. De boot moet goed onder
zocht en grondig schoongemaakt
worden en laat Andersen om hulp sei
nen. Als je de boot goed vast legt,
komt hij bi,j eb heelemaal droog te
liggen.
Je zult toch nie. vallen, vroeg
Knut, toen Olsen de eerste sport van
de ladder greep.
Maar Olsen klom de ladder op, als
of hij een morgenwandelingetje had
gemaakt, inplaats dat hij een avon
tuurlijke redding en teen worsteling
met een haai achter den rug had.
Nu, dat is een taaie, mompelde
Knut vol bewondering. Hij moest
kapitein op een schip zijn, inplaats
van hulp op een vuurtoren.
Terwyl Knut met het leegpakken
van de boot bezig was en zich af
vroeg, welk drama zich erin zou
hebben afgespeeld, hoorde hij Olsen
van boven af roepen:
Let op, Knut, ik laat een bijl
zakken!
Het volgende oogenblik had Knut
het werktuig in handen.
Waar is dat ding goed voor?
was zijn verwonderde vraag.
Ik wil de tanden van den haai
DE OPMARSCH VAN DE DUITSCHE TROEPEN IN GRIEKEN
LAND. GEZICHT OP DE GRIEKSCHE HAVEN SALON IKI.
Orbis-HoUand
hebben, als souvenir voor het kind,
als het groot is. En te oordeelen naar
de manier, waarop het zich tegen An
dersen gedraagt, is er groote kans,
dat het dat wordt.
Wat voert Andersen uit?
meerde Knut nieuwsgierig.
Hij geeft het kind een bad en ik
moet zeggen, dat hij er slag van
heeft!
Olsen kwam naar beneden en begon
den haai van zijn tanden te ontdoen.
Hij hield even met zijn werk op.
Luister eens, Knut, zei hij,.— ik
zou er prijs op stellen, als jij en An
dersen niets van dat gevecht met
dien haai zouden vertellen. Het zal
toch al in de kranten komen, want ze
hebben het aan boord van de „Olav”
gezièn, maar als jullie er over spre
ken, zouden hiér maar verslaggevers
komen en dat wil ik in elk geval ver
mijden.
Je wilt toch niet zeggen...
Andersen zal het vinden van de
boot en van het kind rapporteeren en
tevens, dat we ons genoodzaakt heb
ben gezien, een man in zee te be
graven.
Wat was het voor iemand?
Ik... ik weet het niet; in elk ge
il dagen
1
