van Duitsche boekententoonstelling gereed na De uitreiking van persoonsbewijzen in den Haag begonnen - Winterhulploten Medemblik’s stadhuis bij w De Vuurtorenwachter Ml HAAGSCHE COURANT Vrijdag 16 Mei 1941 TWEEDE BLAD - EElilLLEWN "PO WINTERHULP NEDERLAND LOTESU Ï941 (Polygoon). i (Nadruk verboden HOOFDSTUK 11 de LWordt vervolgd.]) terwijl ik at! Maar nu alle gekheid daargelaten, meneer Payne; u zult me een genoegen doen door in uw goedhartigheid geen verdere inbreuk meer te maken op de regels. We staan of vallen met elkaar; één wet voor allen Payne, met het gevoél van een be trapten misdadiger, legde Dagmar uit, waar zij den leegen theekop zou kun nen vinden. Ik zal in het vervolg een wakend oog op u houden, zei ze, terwijl ze naar beneden liepen. Gaat uw gang, zei hij opgewekt, dat is alles wat ik begeer! Mevrouw Vansittart krijgt een boodschap OPENING DUITSCHE BOEKENTENTOONSTELLING TE AMSTERDAM. Op 15 Mei werd te Amsterdam op de Keizersgracht 444 (Openbare Leeszaal) een interessante Duitsche boekententoonstelling geopend, welke tot 21 Mei zal gehouden worden. Commissaris Backer (rechts) in aan dachtige beschouwing van een der vele mooie boeken. (Stand TE ’s-HERTOGENBOSCH ZIJN DONDERDAG DRIE DOCHTERS uit het gezin van v. Herpen in het huwelijk getreden. De gelukkige echtge- nooten verlaten na de kerkelijke plechtigheden de SL Pieterskerk te den Bosch (Het Zutdenj* PANTSERWAGENS VOOR AFRIKA WORDEN AAN BOORD GEBRACHT. Een foto van een troepenverscheping in een haven aan de Middcllandsche Zee-kust Hier worden zware pantserwagens voor het Duitsche Afrika-korps aan boord genomen. (Scherl), MORGEN (ZATERDAG) ZAL MET DEN VERKOOP VAN DE LOTEN VOOR DE WINTERHULP-LOTERIJ een aanvang worden gemaakt Een ondoorzichtige enveloppe, waarin de loten verkocht zullen worden en een model van een Winter- hulp-lot Zooals bekend zal met deze loterij voor een waarde van 1.000.000 aan geldprijzen verloot worden. HEI NIEUWE STADHUIS VAN MEDEMBLIK nadert zijn voltooiing Het is gebouwd naar een ontwerp van den architect A. J. Kropholler. Het beeldhouwwerk in den monumentalen voorgevel is uitgevoerd door den beeldhouwer John. Raedecker. Exterieur van het nieuwe gebouw. (Polygoon) De kwellingen en ontberingen, die in deze uren als bijen om den vuur toren op de rots zwermden, waren veel en velerlei. Vochtige kleeren, ge brek aan voedsel, bedompte atmos feer in de kleine ruimten en tegelijker tijd koude tocht, zoodra er een deur openging, een toenemend getal zieken zonder de mogelijkheid om hun ge neeskundige hulp of geneesmiddelen te verschaffen en het groeiend besef, dat de verlossing uit al deze ellende eer een kwestie van dagen dan van uren was. Er was iets in de heele manier, waarop Payne zich gedroeg, dat haar onmiddellijk bij intuitie deed voelen, dat er iets „niet in den haak” was. Waar beneden? vroeg ze. In elk geval niet in de keuken. Daar ben ik niet vandaan geweest sedert u uw ontbijt en dat van vader op een blad hebt meegenomen. Ik heb alleen ontbeten, bracht Axel Olsen in het midden. Meneer Payne had dat al eerder gedaan! Maar dat heeft hij niet, hield Dagmar vol. Ik wil, dat hij... Zij hield opeens op. Deze imperti nente Amerikaan had zich de vrijheid gepermitteerd haar een knipoogje te geven, een signaal, dat moest betee- kenen: Maak je niet bezorgd over mij! U hebt uw thee en, bischuit aan iemand weggegeven, viel ze opeens uit. Wie was het? Zegt u het alstu blieft! Wel, zei hij op een toon, die weinig leek op zijn gedecideerde ma nier van spreken van gewoonlijk: Ik had... niet zoo bijzonder veel honger... en toen kwam ik die arme stumpers van kleine meisjes tegen, die om een extra’tje liepen te schooie- ren... En ik dacht bij... mezelf... het hindert niemand... als... Vader, zei Dagmar verontwaar digd, hij heeft geen kruimel eten gehad. Dan neem je hem mee naar be neden en geeft hem wat, zei Olsen. - U moet mijn conversatie overigens heel interessant hebben gevonden, Die bevat wel eetbare vetten, was het antwoord, maar voor zoo ver ik weet, is, behalve bepaalde che micaliën voor de omzetting ook nog oververhitte stoom van ongeveer 600 graden Fahrenheit noodig en dien zullen we hier wel niet kunnen krij gen! Olsen maakte een wanhopig gebaar en juist op dat oogenblik kwam Dag mar binnen. Vader, zei ze, heeft meneer Payne u niet gezegd, dat u moet gaan slapen? U moet nu allebei slapen, minstens tot een uur of elf. Meneer Cronstedt stuurt een man naar boven om de wacht te houden. Hij zal u niet storen. Hij brengt ook wat dekens en kussens mee, die u op den vloer kunt neerleggen. Ik heb ze speciaal voor u bij elkaar gescharreld! Rusten? Op dit uur van den dag? antwoordde Axel Olsen. Ónmoge lijk! Het is niet onmogelijk, dat weet u zelf ook wel. De „IJgdrasil” komt niet eerder terug dan met hoog water. U moet gaan rusten anders houdt u het niet vol. Ze liep bedrijvig door het vertrek heen en weer, als een toegewijde huis vrouw, aan wier zorgenden blik niets ontgaat. Op een gegeven moment vroeg ze verwonderd: Meneer Payne, waar is uw thee kop? Dien heb ik... al naar beneden gebracht, legde hij uit* 19) Payne wist het; de moeder van de arme schapen was bij den ondergang van het schip omgekomen. Geen van de beide vrouwen durfde het den kin deren zeggen en *t was hard om den stumpers eten te moeten weigeren. Dus hadden ze de kinderen maar door den toren laten rondwandelen, in het vriendelijk geloof, dat ze geen ongeluk zouden krijgen en misschien bij een of ander nog een kleinigheid te eten zouden opdoen, omdat ze met zulke allerliefste gezichtjes beweer den, dat het algemeene rantsoen niet groot genoeg voor hen was! Payne keek steelsgewijs naar lantaarn. Olsen was nog steeds met zijn vlaggelijn bezig. Hij ging naar de trap en nam zijn beschuit en kop thee mee. Vooruit Elsie, zei hij vriendelijk, terwijl hij zijn linkerarm om haar heen sloeg. Loop jij maar achter me aan, Mimi! Pas op hoor, dat je niet valt. Jullie moeder slaapt, verzekerde hij fluisterend op het volgende por taal. En het zal nog wel heel lang duren voor ze wakker kan wor den, DE UITREIKING VAN PERSOONSBEWIJZEN IN DEN DIERENTUIN IN DEN HAAG IS G1STEREN#BEGONNEN. MEVROUW H. A. MEINERS- AALBERS ONTVING ALS EERSTE HAAR PERSOONSBEWIJS. Polygoon) in den regel meer trek tegen een uur of één, antwoordde Payne glim lachend. Olsen pikte den laatsten Deschuit- kruimel van 'zijn bord en dronk zijn kop leeg tot er geen druppel meer in zat. Toen raadpleegde hij den baro meter. Nog niet veel moois, zei hij som ber. Als de wind maar een beetje wou gaan liggen, of tenminste draaien. Voordat de boot ons kan bereiken, moet het weer al heel erg opknappen, maar we zouden tenminste een boei kunnen binnenhalen, die uitgegooid werd en zoo onzen voorraad wat aan vullen. Staat het er werkelijk zoo slecht voor? vroeg Payne. De beide mannen keken elkaar ern stig aan. Heel slecht, antwoordde Olsen. Payne tuitte de lippen. Hij haalde een koker te voorschijn, waarin nog twee sigaren zaten. Laten we den voorraad eerlijk deelen; een sigaar montert op. Olsen nam het waardevolle ge schenk dankbaar aan en de pittige, geurige sigaar had inderdaad een goede uitwerking op zijn stemming. Gelukkig heb ik een flinken voor raad tabak, zei hij. Dat zal de 1 mannen rustig houden. Tusschen haak jes, hebt u verstand van scheikunde? Ik heb een cursus aan de Yale- Universiteil gevolgd, dat is alles. Kan Colza-olie in voedsel worden omgezet? DOOR VALSCHERMJAGERS GEVANGEN GENOMEN. DEZE ENGELSCHEN WERDEN IN GRIEKENLAND DOOR VALSCHERM- IAGERS GEVANGEN GENOMEN (Hoffmann) Hij loodste ze naar de deur van de slaapkamer, waar mevrouw Taylor was. Hij brak de harde beschuit in tweeën en gaf elk van de beide kinde ren een stuk. Hier Mimi! Hou jij het kopje vast en de thee eerlijk samen deelen, hoor! Ik lust geen thee, protesteerde Mimi. Als er geen koffie is. wil ik melk hebben. Heb maar een beetje geduld, dan zul je eens zien, wat ik jullie voor lekkers breng! Maar ik zou de thee toch maar opdrinken. Zij is lek ker en warm. En nu naar binnen; allebei! Hij opende de deur half en ze ver dwenen. Hij hoorde mevrouw Taylor, een andere Amerikaansche touriste, zeggen Heb ik jullie niet gezegd, dat je die twee kleine schatten het beste hun eigen boontjes kon laten doppen? Payne ging weer naar het dienst vertrek terug en vond Olsen bezig de laatste resten van zijn beschuit in een bijna leegen theekop te doopen. De vuurtorenwachter begroette zijn jon gen vriend met een glimlach. Ik denk, begon hij, dat u evenals alle anderen hier, nog nooit in uw leven zoo’n trek hebt gehad! O, dat schikt nogal. Dan bent u een gelukkige kereL Ik ben anders geen groote eter, maar op het oogenblik zou ik een enormen biefstuk kunnen verorberen! Neen, in dat soort dingen heb ik T-ül j PREM I ./O O ^^08

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Haagsche Courant | 1941 | | pagina 5