Het raadhuis te Leidschendam
Een
de
raam voor
in
gebruik
dorpskerk te Wassenaar - Dr. Max Euwe gehuldigd op zijn verjaardag
o
genomen
w
rr-
De Vuurtorenwachter
pTC
o 1
HAAGSCIIE COURANT Woensdag 21 Mei 1941 TWEEDE BLAD
(Polygoon)
EEN SPELING DER NATUUR: een boom op een
boom. In den kop van een ongeveer 50 jaar ouden knot
wilg heeft zich een laag molm en aarde gevormd, waarin
zich voor eenige jaren een zaadje heeft genesteld, dat
(Polygoon)
nu tot een flinken boom is uitgegroeid.
HIER IS HET WARM TOEGEGAAN.
goed geluk, van
EELILLEION
van
dienst-
nemen,
meer te
Vansittart
de
goed ge-
liet
of
kwam
(Wordt vervolgd.)
(Nadruk verboden
voor
was
de
de
de
de
per-
EEN VERNIELDE SPOORBRUG BIJ ZENTA.
Atlantic-Holland)
KRIJGSMATERIAAL. DAT DOOR DE VLUCHTENDE GRIEKEN WERD ACHTERGELATEN en door de
Italianen, na de overgave van den vijand, werd bijeen«ebr»c^'• HolM"*’
ruzie mor-
Cronstedt
voorraad-
Payne, zoodra ze alleen waren.
Verborgen in de keukenkastjes.
Ik kon alleen maar gedistilleerd wa
ter machtig worden als de meisjes
morgenochtend zeggen, dat er zoo
weinig is, moet je ze maar wijs
maken, dat er wat aan het toestel
mankeert.
Zoodra zich een gelegenheid voor
deed, bracht Olsen de blikjes met le
vensmiddelen over naar de kasten in
het dienstvertrek. Payne schudde het
hoofd, toen het rantsoen voor den
nood veilig was wegge-
HET WAS UÏTGELEKT. DAT ONZE SCHAAKMEESTER DR. MAX EUWE gisteren zijn verjaardag vierde. Hij
werd dan ook door de deelnemers aan het schaaktournooi te Soest in de bloemetjes gezet. De voorzitter van de
Soester Schaakvereeniging biedt dr. Euwe namens de deelnemers een fraaie bloemenmand aan. (Polygoon)
valt, zullen we zien wat we kunnen
doen.
Wat was hij nu blij, dat hjj geen
gevolg had gegeven aan zijn eerste
opwelling en den redders geen schrik
had aangejaagd door een profetie
van de naderende verschrikkingen!
Als deze mededeeling moest worden
gedaan, wanneer de tijd daar was,
zou hjj niet aarzelen, maar hjj was
dankbaar, dat hem nog respjjt was
geschonken.
Een lange mededeeling volgde nu:
een reeks van lieve, innige groeten
van vrienden en betrekkingen aan de
kust aan hen, die op de rots gevangen
waren. Terwijl de seinen afgelezen en
op schrift gebracht werden, hield Ol-
sen’s actieve geest zich bezig met de
mogeljjkheden-van-succes van de po
ging, welke dien middag zou worden
ondernomen. Tegen drie uur zou het
water hoog zjjn en het zou, meende
hij, als de wind in dezen hoek bleef,
ongeveer Noordwest ten Westen, met
de tegenstroomen, welke het rif zou
den geeselen en den vuurtoren omrin
gen bij het kenteren van het getjj,
absoluut onmogeljjk zjjn voor een
door menschenhanden gebouwd vlot
om in de onmiddelljjke nabijheid van
den toren te komen.
Maar hoe het ook ware, de uitslag
lag niet in zjjn handen. Hjj wist, dat
zjj alles zouden doen, wat menschen
te doen vermochten.
HEDENMIDDAG is het nieuwe kerkraam in de
kerk der Ned. Herv. Gemeente te Wassenaar overge
dragen. Het raam is 9 meter hoog en stelt voor de
geboorte van Christus naar het Evangelie van Lucas.
Het raam is een geschenk van de leden der Ned. Herv.
Gemeente te Wassenaar. (Polygoon).
Wat moest hjj antwoorden? Was
i het niet het beste om eerljjk voor de
waarheid uit te komen en niet alleen
te melden in welke moeilijke omstan
digheden zjj zich op het oogenblik be
vonden, maar ook welke maatregelen
hij had genomen, om het aanblijven
van het licht zooveel mogeljjk te ver
zekeren? Maar hij kon er niet toe
besluiten den toestand in al zjjn
zwarte somberheid te schilderen.
Daarom seinde hij: Allemaal in
leven, maar verscheidene gevallen
van volkomen uitputting.
Björn was weer de seiner en de
volgende vraag luidde dan ook:
Hoe is het met Dagmar en Hildur?
Volkomen in orde en opgewekt.
De slanke man naast den marine
officier boog zich.over naar dezen
laatste.
Zjjn mevrouw
Payne wel?
Olsen antwoordde, dat de dame
niet in slechter conditie was dan de
anderen. Hij had haar naam niet on
der de zieken hooren melden.
Daarop stelde hij een vraag, welke
hjj plichtmatig deed, maar waarop
hjj allerminst een bevestigend ant
woord verwachtte.
Ik veronderstel, dat er geen po
ging kan worden gedaan, om verbin
ding tot stand te brengen?
Tot zijn groote verbazing
het antwoord:
We zjjn bezig een vlot in elkaar
te zetten. Als het getjj vanmiddag
een kwestie
toeval.
Payne beloofde bij het vallen van
het getjj, als het om de rots wat rus
tiger zou worden, de lamp in orde
te maken, indien Olsen zou probeeren,
wat te slapen. Rust was absoluut
noodzakeljjk voor hem. Hjj zou zeker
neervallen onder de physieke en
geestelijke spanning, als hij zich niet
althans een klein beetje rust gunde
en er wachtte hem nog heel wat in
spanning; er zou nog heel wat van
zjjn krachten worden gevergd.
Olsen zag in, dat de Amerikaan
geljjk had. Hij strekte zijn moede le
den uit op de harde planken met een
stoelkussen als peluw; de dekens,
welke Dagmar voor hem h^d bijeen
gebracht, hadden al weer haar weg
gevonden naar de ziekenzaal. Het
duurde geen minuut, of de toren
wachter was in een vasten slaap.
Het is maar goed ook, peinsde
Payne. Hjj had het geen half uur
meer uitgehouden!
Axel Olsen sliep door tot het al
lang en breed dag was; zjjn plaats
vervanger zorgde, dat niemand
niets zjjn rust stoorde.
Even na zevenen rapporteerde
wacht, dat twee vaartuigen uit
baai nadferden. Het eene was
„IJgdrasil” en de zeelieden stelden
al spoedig vast, dat het andere een
dienstvaartuig van de kustinspectie
was.
Toen de beide booten de boei na
derden, werd Olsen juist wakker.
GISTERMIDDAG IS HET NIEUWE RAADHUIS VAN LEIDSCHENDAM OFFICIEEL IN GEBRUIK GE
NOMEN. Burgemeester H A. C. Banning opent tijdens de raadszitting,
het nieuwe gemeentehuis.
uitersten
borgen.
Niet veel, zei hjj kort.
Ik zal toch niet méér
klonk het beslist.
Het is uw plicht om
nemen.
Ik denk er niet aan. Kwel me
niet verder!
Is er geen kans op
genochtend? De purser en
houden de wacht als
kamer opengaat.
Ik heb mijn comedie
speeld. Ik heb de open plaatsen aan
gevuld met leege blikjes.
Er scheen een nieuwe bui te zjjn
losgebroken en de wind raasde aan
alle kanten om den toren. De baro
meter daalde langzaam. Dat betee-
kende of meer wind en minder regen,
óf minder wind en méér hemelwater.
Maar hoe het weer ook veranderen
zou, of er een vliegende orkaan zou
losbarsten of dat wind en zee kalm
zouden worden, het was alleen maar
De Korte rust had zjjn geest weer
heelemaal helder gemaakt en hem
zjjn zelfvertrouwen teruggegeven. Hij
bleek zeer verheugd, dat één van de
autoriteiten van den vuurtorendienst
zich met hem in verbinding zou
stellen.
Door zjjn kjjker zag hjj Björn
Aagaard aan boord van het
vaartuig, staande naast den inspec
teur van de kustverlichting aan
Zuidkust. Ook andere officieele
sonen waren aan boord, maar aan de
andere zijde van den jongen zeeoffi
cier stond een rijzig, niet meer jonge
man, dien hjj niet kende; blijkbaar
een vreemdeling in Christiansand.
De „IJgdrasil” was nu in bezit ge
nomen door persmenschen, zoodat de
eenige burger aan boord van het
dienstvaartuig wel een persoon van
gewicht moest zijn. En lang voordat
Payne den vreemdeling had kunnen
identificeeren, had Olsen al bij zich
zelf uitgemaakt, dat hjj niemand an
ders kon zijn dan Cyrus J. Traill.
Hjj wist, dat zjjn chef aan boord
van de dienstboot volkomen begrijpen
zou, onder welke benarde omstandig
heden hjj zjjn dienst moest verrichten
met een-en-tachtig monden open te
houden van een voorraad, welke
reeds minder was geweest dan het
maximum van drie maanden pro
viand en water.
De eerste geseinde vraag bewees
de onrust, waarin de menschen van
de kust verkeerden.
Hopen, dat alles wel is.
23)
Dagmar gaf na lederen maaltjjd
den sleutel van de voorraadkamer
aan haar vader. Dit leek veiliger!
Voor het overige was de kleine be
volking van den toren verzonken in
de lethargische rust van ongestilden
honger. Dagmar en Hildur, op van
doodeljjke vermoeidheid, lagen in de
keuken vast te slapen en de tranen
liepen Olsen over het gezicht, toen hjj
zich als een dief in den nacht mees
ter maakte van de afgetelde hoeveel
heid meel en spek voor één maaltijd.
Eén schrale maaltijd voor een-en-
tachtig menschen was voldoende voor
zeven-en-twintig schrale maaltijden
voor drie! Hij had méér moeten ne
men, dat wist hjj, maar hjj klemde
zjjn tanden op elkaar en liet alles
verder liggen.
Een week, mompelde hjj in zich
zelf, misschien tien dagen. Dat is
•lies. De hemel geve, dat ik niet gek
*ord voor het einde komt.
Payne, die op het licht moest let-
ten, begreep, dat Olsen geslaagd
De „IJgdrasil” verdween uit
®et gezicht; de wachters verlieten
®én voor één de dienstkamer.
Waar hebt u den buit? vroeg
4.
en
-
k
-W
1
I
-- -
X V.'
«Si
